Ook op deze laatste dag van oktober is er volop kermis op het Marktplein te Winschoten. Het was al stukken drukker dan gisteren en het zal komende dagen alleen maar gezelliger worden. Maandag is het de eerste maandag van november en is het traditiegetrouw de jaarlijkse allerheiligenmarkt Adrillen.
Het was al stukken drukker dan gisteren. Dat zeg ik natuurlijk niet omdat dat op het filmpje te zien is, dat zeg ik omdat ik nadien even rondgewandeld heb op de kermis, net als gisteren.
Vandaag een filmpje van vandaag, er is kermis op het Marktplein en dat ding waarin men hoog in de lucht op de kop gaat staat aan de andere kant van de kerk.
Het was niet heel druk, ook de meeste kroegen waren dicht, gelukkig bleef het wel droog.
Afgelopen zaterdagmiddag op het Marktplein in Winschoten:
Ik zag op vrijdagavond dat ze de paaltjes van het Marktplein afgehaald hebben. Dat doen ze altijd voor de kermis komt. De paaltjes staan daar omdat in dat hoekje van het Marktplein geparkeerd mag worden, en verder nergens. Dat is handig voor het hotel restaurant: parkeren voor de deur. Dat geldt niet als er kermis is, dan verdwijnen de paaltjes. En er komen bordjes te hangen met de wegsleepregelingsdatums.
Na bovenstaand filmpje hingen ze roodwitte linten rondom de geparkeerde auto`s. Zodat die weg gaan en er geen nieuwe bij komen. Toch kwam op zondagochtend de politie nog langs omdat er nog een auto stond en de botsautomeneren graag wilden beginnen met opbouwen.
En gedurende de zondag, maandag en vooral dinsdag kwam er al meer kermisspul bij. Ik heb de Drentsche Gebakkraam (oliebollen) staan tussen mij en de Marktpleinkerk die ouder is dan de hoofdstad van ons land.
Vanaf woensdag tot en met maandag kermis op het Marktplein, en maandag met een jaarmarkt overdag (elders in de stad) en in de avond feest in en rond de kroegen plus de feesttent op het Marktplein.
In Ronflonflon klonk bijna elke week een nieuw liedje. Door de presentator zelf gezongen, of door één van zijn vele medewerkers. Maar af en toe mocht er ook een echte zangeres opdraven, en wel Etna Vesuvia, met Eruit!
Op 31 oktober 1984, precies veertig jaar geleden, was ze als zangeres van haar band Neel! te gast in het programma. Enkele weken later kwam ze terug als het typetje Etna Vesuvia.
Toen Ronflonflon in 1991 stopte bleef Neel als Zinn Zinn et la Zizanie nog tot eind 1992 te horen in het opvolgprogramma Koning Zzakk in Muzykland.
Quandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019. Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks. In januari 2011was hij dus drie jaar, en dit is dus alweer het zoveelste filmpje in de Quandy Binge Wachting Lijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen.
Op de laatste zondag van juni was het radioprogramma Dijkstra en Evenblij Ter Plekke in Winschoten, in het hotel restaurant aan de andere kant van het Marktplein.
Het programma duurde twee uur en het was in dezelfde ruimte als waar ik wel eens vergader met de vereniging van eigenaren.
Op de laatste zondag van juni was het radioprogramma Dijkstra en Evenblij Ter Plekke in Winschoten, in het hotel restaurant aan de andere kant van het Marktplein
Aan het begin van het tweede uur hadden ze het even over Winschoten, Evenblij is er nooit eerder geweest, maar Dijkstra al heel vaak.
Op de laatste zondag van juni was het radioprogramma Dijkstra en Evenblij Ter Plekke in Winschoten, in het hotel restaurant aan de andere kant van het Marktplein. En ik zat er bij en ik keek er naar, en tijdens de optredens filmde ik even de boel.
Van dichter Jean Pierre Rawie verschijnt binnenkort het verzameld werk, bijna zeshonderd bladzijden dik. De Groninger staat bekend om zijn vormvaste, rijmende gedichten. Die gaan over leven, liefde en dood, zoals vrijwel alle poëzie:
Ik werk wel eens in de binnenstad van Groningen en dan zie ik hem wel eens lopen! En als ik dat dan later vertel, in het kader van weet je wel wie ik zag? Jean Pierre Rawie!
Het antwoord is altijd: Wie? En als ik dan zeg, een schrijver en dichter, krijg ik de vraag of ik boeken lees.
Ehm, nee, ik lees geen boeken. Ik ken Jean Pierre Rawie van een gedicht dat op een bord staat in de Paul Krugerstraat in Winschoten. Het gedicht heet Kinderjaren en zijn naam staat er onder.
Toen ging ik de naam googlen en zo kwam ik er achter dat hij geboren is in Scheveningen en van zijn derde tot meerderjarig in Winschoten woonde en vanaf toen in Groningen. In zijn collumns in het Dagblad van het Noorden komt Winschoten wel eens voor, maar hij noemt nooit de naam, hij houdt het bij duidelijke omschrijvingen. Toch heb ik hem hier ook wel eens gezien.
En dus gehoord op de radio, in de Taalstaat met Frits Spits op de NCRV-KRO. En daar is een weblog ook voor, neerzetten wat je tegenkomt.
Op de laatste zondag van juni was het radioprogramma Dijkstra en Evenblij Ter Plekke in Winschoten, in het hotel restaurant aan de andere kant van het Marktplein.
Op de laatste zondag van juni was het radioprogramma Dijkstra en Evenblij Ter Plekke in Winschoten, in het hotel restaurant aan de andere kant van het Marktplein. Diederik Nomden speelde rechtsreeks en dat is hier veel beter te zien.
Ik zat in het publiek, en dan ga ik niet alles filmen, maar wel even de optreden gedeeltelijk vastleggen. Dit lied gaat over Oldambt.
Hier nog een filmpje van de Winschoter Toren d`Olle Witte en het Marktplein. Er speelde iemand op het klokkespel en dan hoor en zie ik dit.
Meestal film ik alleen als er wat te doen is, of eigenlijk altijd. En dan zou dit weblog de indruk kunnen wekken dat er altijd wat te doen is. En dat is niet zo, meestal is het rustig.
Hulde aan het kordate optreden van de ME tegen het antisemitische tuig wat dagenlang de Universiteit van Amsterdam terroriseerde.
Dat is dus fouter dan fout. Reinder zit er duidelijk niet voor Winschoten, ook niet voor de provincie Groningen. Geen woord over de doorgezette gaswinning, de zoutwinning, de opslag van zowel minutie als kernafval, nee, hij lult liever over een demonstratie in Amsterdam. (ik weet ook wel dat hij alleen over onderwijs mag praten, maar ik doel hierbij op de hele PVV) En dan gebruikt hij de meest foute woorden, hij zaait haat.
Iemand een antisemiet noemen is een zeer zware beschuldiging en moet je niet zomaar doen. Een hele groep zo wegzetten gaat alle perken te buiten. Natuurlijk is het best mogelijk dat er een jodenhater tussen zit, maar het gaat om de woordvoerders.
En zeggen dat ze de boel terroriseerden is pogen om er terroristen van te maken. Dat riekt naar oorlogstaal.
Het zijn vredelievende demonstranten die tegen het gooien van bommen op mensen zijn. Maar goed, daarover kan je van mening verschillen, kies betere woorden!
Over de rellen in Sneek hoort men de PVV niet, of de voetbalrellen, nee, alleen als het over moslims gaat zijn ze er bij, gatverdamme.
Wat je zegt ben jezelf, Reinder, strooi liever met liefde, dat raakt dieper dan haat.
Op 5 mei 2022 was ik op het bevrijdingsfestival Oldambt in het Maintebos te Winschoten
Voor ik het welletjes vond en weer naar huis wilde besloot ik om nog even de verlichting op de bomen vast te leggen. En dan naar huis fietsen en het geluid steeds zachter horen.
En daarna ben ik er niet meer aan toegkomen dit filmpje te loggen, dat bewaarde ik voor oktober 2024.
Vandaag is het precies veertig jaar geleden dat de eerste aflevering van Ronflonflon werd uitgezonden op radio 3. Ronflonflon met Jacques Plafond veranderde alles, toen al zeer vooruitstrevend maar eveneens erg weemoedig.
Het begon zo: Wim T Schippers werkte al sinds de jaren 60 voor de VPRO televisie en sinds 1974 verscheen hij ook op de VPRO radio. Met zang of collumns, reportages of met de verborgen microfoon. Van alles en nog wat, maar altijd te gast in andermans programma`s, nooit eerder had hij zelf zijn eigen programma.
Veronica was het publieke bestel binnengedrongen en groeide als omroep gestaag. Veronica werd zo groot dat het meer zendtijd zou krijgen en daarmee zou de VPRO zijn eigen zondagse televisieavond gedeeltelijk moeten afstaan. Daarom moest de VPRO ook groter groeien en daardoor hielden ze hun zondagavond. En als extra kregen ze ook nog allemaal extra uren radiozendtijd, waaronder ook op radio 3.
De VPRO vroeg aan Wim T Schippers of hij ook een uur op radio 3 wilde vullen, geheel naar eigen inzicht. Schippers had al eens geprobeerd om Sjef van Oekel een eigen radio programma te laten krijgen, maar de VPRO wilde toch echt dat Wim het zelf ging doen.
Wim bedacht Ronflonflon met Jacques Plafond, hij speelde zelf Jacques Plafond en was niet van plan om gewoon dom plaatjes aan en af te kondingen, nee, hij ging er echt wat van maken. Normaal bestaat het gesproken woord op radio 3 vooral uit kletspraat, zelfs als het over muziekfeitjes gaat. Jacques Plafond gebruikte de voor het gesproken woord bedoelde zendtijd dan vooral om die te vullen met kunst en cultuur. Over boeken, theater, film, en ook eens met een proffessor of wetenschapper te bellen.
En niet alles zo strak en saai presenteren, maar er voor zorgen dat je echt opvalt op de radio. Dat mensen speciaal de radio aan (of uit) zetten en dat er echt geluisterd wordt.
Natuurlijk kwamen er problemen, er werd teveel gesproken, maar er werd beslist dat praten ook een vorm van muziek is. En afspreken dat 50% muziek en 50% gesproken woord wel een goed evenwicht is hielp ook.
In die tijd, de jaren 80, was een omroep nog de baas over zijn eigen zendtijd, een zender diende alleen om op uitgezonden te worden. Wettig gezien was radio 3 een muziekzender dus daar moest ook de VPRO zich aan houden, ze gingen tot het randje en er dan net overheen.
Ronflonflon duurde bijna zeven jaar, alle afleveringen zijn bewaard en online gezet. Uniek in de wereld. De VPRO heeft niet eens zelf alles bewaard, maar de luisteraars wel, en zo lukte het de VPRO om alle afleveringen online te zetten.
Ronflonflon had op den duur een heel eigen orkest tot zijn beschikking, en het radioprogramma was befaamd om de telefoongesprekken, die soms gewoon heel lang konden duren, schijt aan radioregels. Zo begon het niet, het groeide voort, tot het heel groot was, met bijna een miljoen luisteraars.
Er werd ook heel veel moeite gestopt in dat ene uurtje radio. In andere programma`s hoorde je wel eens een aantal platen achter elkaar, in Ronflonflon kwam het nauwelijks voor dat een plaat tot het eind gedraaid werd, want de volgende rubriek drong alweer. En de vele zelfgemaakte jingles overal doorheen, het was echt chaos.
Veertig jaar geleden was ik tien jaar en luisterde ik nog niet, ik kan me wel voorstellen dat de radio naar een andere zender ging als er kinderen in de buurt waren als ze het op de radio hebben over Wilhelmina Kuttje. Een paar jaar later luisterde ik wel en ik sloot het in mijn hart voor het leven.
Dankzij Ronflonflon is de radio veel losser geworden.
Ik was in het voorjaar naar het Zuiderveenfestival aan het Zuiderveen in Winschoten.
Onder Winschoten bevindt zich klei, hier begint het veengebied. Dat staat niet op de foto, dat zeg ik er zo even bij. Hieronder een kijkje in een carvan op het festivalterrein.
En dit, tja, dit is in een schuur vol met kunst.
Morgen het filmpje dat ik gisteren had kunnen doen.
Ik kwam ontzettend veel filmpjes tegen op youtube betreffende het Sint Lucasziekenhuis in Winschoten. Maar de allermooiste is toch wel deze.
Vanuit de lucht gefilmd met de rooms katholieke Sint Vituskerk als centrale middelpunt met daaraan vastgebouwd het ziekenhuis. De kerk zit aan de Langestraat, dat is de winkelstraat. Dus het centrum had veel aan het ziekenhuis, het leverde veel bezoekers op.
En nu staat een nieuw ziekenhuis zeven kilometer verderop, midden tussen de weilanden. Dit was uniek, dit kon je lopend doen.
Een tijdje geleden hadden ze een soortgelijk radiogesprek op radio 1, rechtsreeks vanuit Winschoten, en nu waren ze naar Utrecht, rechtsreeks op radio 2. Toen zat ik in het publiek, nu zat ik thuis te luisteren.
Het voormalige Sint Lucasziekenhuis staat al jaren leeg en gaat grotendeels tegen de vlakte, de oudste delen blijven bewaard. Of die nog opgeknapt worden of niet is men nog niet uit.
Afgelopen zaterdag was de hal van het ziekenhuis nog éénmaal open, met twee tentoonstellingen, een tekeningen en herinneringen schrijfmuur en er waren rondleidingen door het hele gebouw voor de snelle bofkonten.
Maar er werd op schermen wel een film vertoond van de rondleiding, langs de gebouwen en door de gangen, ik zat op een bankje te kijken en filmde eens wat in het rond.
Ik heb er wel een kwartier gezeten, en wel een kwartier rondgelopen en toen weer naar huis.
Dit is wat ik van het voormalige ziekenhuis kan zien vanaf mijn balkon. Het ziekenhuis bevindt zich onder de drie boompjes, dat ding links is de toneeltoren van cultuurhuis De Klinker. En helemaal rechts is nog een beetje wit te zien, het eind van het ziekenhuis.
Dit is de zijgevel van het voormalige ziekenhuis, midden in het centrum van Winschoten.
Dit is de Zusterflat, waar eens de zusters uit het ziekenhuis woonden, en nu zitten er appartementen in.
Dit is ook een zijbeuk van de voormalige ziekenhuis gezien vanaf het parkeerterein van dat voormalige ziekenhuis. Dit wordt allemaal gesloopt, het oudste deel laten ze staan.
Het ziekenhuis was gebouwd achter de katolieke kerk en daarna steeds verder uitgebreid naar achteren.
In Delfzijl, een kilometer of 25 verderop, hadden ze ook een ziekenhuis, deze is gefuseerd met die uit Winschoten en samen zijn ze in een nieuw gebouw in Scheemda gegaan. Mensen schijnen steeds ouder te worden, dit is al een grijs gebied, en dan gaan ze het met het oog op de toekomst maar met minder ziekenhuizen doen.
Hoe dan ook, die van ons is weg, en wat overbleef wordt gesloopt, wat rest zijn de geschiedenis en de herinneringen en hopelijk ook de oude gedeeltes bij de katolieke kerk.
Het is 1 oktober, het begin van de herfst. Ik haat de herfst.
Gedurende september kan ik nog volhouden dat het zomer is, september is immers een zomermaand. Maar het daglicht wordt korter, de temperaturen kouder en de dood en verderf van de bladeren der natuur komt er aan. En dan duurt het nog tot maart voor de zon weer een beetje gaat schijnen.
Maar zo is het leven, na het zoet van de zomer komt het zuur van de winter. Hoe ouder men wordt des te sneller het gaat en ik besef steeds meer, de leuke dingen blijven leuk en de nare dingen blijven naar, dat hoort gewoon zo.
Winschoten begon deze maand met een explosie aan een woning in het holst van de nacht. Ik heb er zelf niks van gehoord, en de NOS ook niet.
Wat ik wel heb gehoord, en bij deze aan iedereen laat horen, de Rim Bim, uit 1985, en ik luister dit lied ook al sinds 1985, niet elke dag natuurlijk.
Dit nummer zette ik vroeger altijd op als ik wat neerslachtig was, en dat hielp, het vrolijkt me op, dat effect heeft het nog steeds. De stem is mooi, de muziek is mooi, het is duidelijk verstaanbaar en klinkt zo netjes. En het slaat helemaal nergens op.
