Marktplein Winschoten, nog niet eens zo heel lang geleden, en één dak is er al niet meer.
Zomaar.
In de provincie Groningen zijn een aantal natuurgebieden met dijken er om heen, mocht er wateroverlast ontstaan, dan kunnen ze dat vol laten lopen. Er liggen platen klaar om de gaten af te dichten.
Liefkenshoek Winschoten, daar waar eens de C1000 stond.
Zo ging ik onlangs tijdens mijn wandelingen eens naar Hongerige Wolf.
Deze foto is genomen toen ze nog volop bezig waren met het verbouwn van de Lidl.
Ik vind het altijd jammer als ze hele oude grote bomen kappen.
Momenteel zijn ze bezig een flink aantal weg te maken in het Sterrebos in Winschoten. Het zal zijn reden hebben.
Als ze het hele bos weg willen hebben hoeven ze maar één woord te roepen en het is weg, en dat woord is :"ziekte" Dat woord gebruikt men altijd als men wil kappen.
Maar hier zal vast geen sprake zijn van ziekte, want ze doen dat wel vaker, om de paar jaar slopen ze het één en het ander. Ik heb niet naar gevraagd naar het waarom, maar ik heb wel zo mijn vermoedens.
Waarschijnlijk worden de toppen erg zwaar en bestaat er valgevaar. Na elke storm ligt het bezaaid met takken en soms kukelen er hele bomen om. En we willen het Journaal natuurlijk niet halen met de mededeling dat er ongelukken zijn gebeurd.
Daar denk ik maar aan als ik de aangerichte ravage zie. Als het opgeruimd is en datgene wat over is bloeit en groeit dadelijk weer, dan valt het niet meer zo op en went dat ook wel weer.
Maar het doet me toch altijd pijn als ze stokoude loeigrote bomen mollesteren of zelfs helemaal verwijderen, dat went nooit.
Hedenmiddag om 14:00 uur zou de burgemeester een tentoonstelling over het communistisch verzet voor en tijdens de tweede wereldoorlog in met name Oost Groningen openen op het station in Winschoten en dat wilde ik wel eens zien.
Tegen twee uur was ik op het station en ik liep eens een rondje. Er was net een trein aangekomen dus het wemelde van de mensen. Uit de luidsprekers klonk een vrouwenstem die mededelingen deed over de trein naar Nieuweschans, dus zonder dat verderfelijke Bad er voor.
In zag een menigte staan in de hal van het gebouw en ik ging ook maar eens naar binnen. Veel ouderen, een aantal bekende gezichten en ik zag tevens dat het heel erg mooi opgeknapt was. Tegenwoordig zit er zelfs de hele dag een koffiedame en nu had ze heel wat te doen.
Op een gegeven moment kwam de burgemeester binnen en op weer een ander gegeven moment vroeg hij al fluitend de aandacht, en dat kreeg hij. Er was geen microfoon, ook niet nodig.
Hij hield dezelfde toespraak die hij ook al gehouden had in het Veenkoloniaal museum te Veendam, die deze tentoonstelling eerst daar verzorgd hebben en nu hier.
Omdat de schrijver van een boek ook aanwezig was kreeg die daarna het woord. En daarna mocht de stadsdichter twee gedichten doen.
En daar dan weer na was de tentoonstelling geopend. Oke.
Als eerste viel me foto van het Winschoter station op, en buiten is het het echte Winschoter station. Dat heeft niks met de tentoonstelling te maken, maar is toch te zien! Komt allen!
Hier een beetje uitleg op de muur, en de vlekken komen van mijn fototoestel.
Ik keek een beetje rond en her en der was wat te zien, maar veel is het niet. Ik dacht dat in de wachtkamer nog wel wat te zien zou zijn, maar daar zaten alleen maar mensen koffie of thee te drinken, dat werd mij ook nog aangeboden maar dat sloeg ik af.
Buiten zag ik nog de schitterende glazen deuren.
En toen ik deze foto wilde maken kwam er een kat of een poes op me af die heel erg graag eventjes geaaid en geknuffeld wilde worden. En dat deed ik maar.
Ik zag overigens dat onze huidige communistenleider ook aanwezig was, ik had ook niet anders verwacht.
`tRond is een overdekt winkelcentrum dat in het jaar 2002 op het Isrealplein neergezet is, met een woontoren en nog meer appartementen en een parkeergarage.
De eerste vijf jaar was die compleet gevuld, door de contracten, en toen die afliepen vertrok als eerste de Action en die gingen in een eigen gebouw zitten.
Maar ik zal het niet over de leegstand hebben, ik spits het even toe op de Lidl.
De Lidl zat er al vanaf het begin in, en toen de Action vertok trok de Lidl die ruimte er bij. En nu moest onlangs de Lidl alweer uitbreiden en de hele boel werd verbouwd. Een kledingzaak moest inkrimpen, een andere zelfs helemaal verhuizen om ruimte te maken voor de slager die ruimte moest maken voor de best wel ingrijpende verbouwing. Nu heeft Winschoten dus de grootste Lidl van het Noorden.
In Winschoten zijn drie slagers, eentje aan de Venne, eentje in de Engelstilstraat en dus eentje in `tRond. En die laatste is vanaf heden ook elke zondag open...
Evengoed, tijdens de ingrijpende verbouwing van de nieuwe Lidl in `tRond vulden ze een aantal maanden een al jaren leegstaande supermarkt tegenover mijn voordeur, en dat vond ik op zich wel ideaal.
Ik zal het missen.
Update: concurentie is niet goed , ze verkopen nog altijd plofkippen.
Het mooie van streetview vind ik dat het een tijdbeeld is van hoe de wereld er uit ziet, want veel verdwijnt, dat is een proces dat nummer stopt. Zie hier panden aan de Marktstraat die momenteel gesloopt worden.
Ze staan al jaren leeg en de grond bleek ernstig vervuild, dus saneren maar.
Dan neem ik u nu mee naar de Azalestraat in Winschoten.
Acantus heeft het voornemen 36 woningen in de Azaleastraat in Winschoten niet meer te verhuren als ze leegkomen. Het gaat om de huisnummers 40 tot en met 110, de even nummers. De bewoners zijn inmiddels geïnformeerd.
Sterker nog, ze zijn inmiddels het huis uit gezet en in andere woningen gestopt. Acantus wil dolgraag minder woningen bezitten omdat ze de krimp willen bevorderen. En onderhoud kost geld, en er zit asbest in, en weg er maar mee. Er komt geen nieuwbouw, het wordt vast en zeker een grasveld.
De macht van de woningstichting is veel te groot en er valt niks tegen te doen.
Twee prachige statige huizen naast elkaar, beide leeg, en beide zeer nodig aan onderhoud toe. Ook ergens in Winschoten.
En hier zat Fischer Woninginrichting, en na 35 jaar hielden ze het voor gezien, eveneens geen opvolgers. Er zijn echter nog wel meer woninginrichtingzaken.
Het openluchtzwembad in het Stadspark is er al jaren niet meer, de duikplank van het diepe bad staat er wel nog altijd.
Tot zover mijn keus, nu mag u weer wat zeggen, wat u maar wilt.
Ik las iets, en dat leest als een gedicht, tenminste, dat vind ik.
WINSCHOTEN – Het Ommelander Ziekenhuis Groningen heeft een nieuwe Raad van Commissarissen.
De nieuwe leden van de raad zijn in functie getreden nadat eind december het Ommelander Ziekenhuis statutair is omgevormd tot een zelfstandige dochter van het UMCG.
De voorzitter van de Raad van Commissarissen is Albert de Jonge. Hij was tot de omvorming al voorzitter van de Raad van Toezicht van het Ommelander Ziekenhuis.
De overige leden van de Raad van Commissarissen zijn:
– Henk Bakker, vicevoorzitter.
Hij is voorzitter van de Raad van Bestuur van Koninklijke Kentalis. Daarnaast is Bakker actief als voorzitter van de beroepsorganisatie V&VN en als toezichthouder elders.
– Astrid Berendsen.
Zij is voorzitter van het College van Bestuur van Onderwijsgroep Noord. Daarnaast is zij actief als toezichthouder elders.
– Jan Kruijer.
Hij is directeur bedrijfsvoering bij woningcorporatie WoonFriesland. Daarnaast is Kruijer actief als adviseur en toezichthouder, onder meer bij het ziekenhuis in Hardenberg.
Ja, dat zijn knappe koppen allemaal. Die hebben er verstand van en zijn zeer hoognodig, en zij bepalen vast het loon van de directeur, die op zijn beurt weer het loon bepaald van de anderen want zal wel zitten in hun raden van commisarissen.
Maar ik kan er natuurlijk ook volkomen naast zitten.
Knap toch he, dat die mensen naast hun verantwoordelijke en zeer drukke en intensieve banen en er nog allemaal zware taken bij kunnen doen. Een prestatie.
En daar kan ik natuurlijk ook volkomen naast zitten.
Beetje mosterd na de maaltijd, want dit is al geweest. Ik ben niet geweest.
Ik hou niet zo van vier euro betalen en ik heb ook niet zoveel met cafe`s en ook niet met Bassie.
Maar een klein beetje met Bassie heb ik wel. Bassie is nu in de 80 en vermaakt de jeugd in discotheken en kroegen tegenwoordig, maar eens was die bekend van TV. En bekend van het circus.
En ooit, in de jaren 70, ben ik eens naar het circus geweest met Bassie en Adriaan! Ik herinner me er weinig van, in de pauze of na de voorstelling moest ik op een olifant zitten voor een foto, dat vond ik wel eng.
En ze hadden smurfenpoppen te koop! Volgens mijn moeder heb ik toen heel erg gezeurd en kreeg ik een smurf. Toen nog smuf.
Het was eenzelfde exemplaar waar Vader Abraham in die tijd ook mee op tv kwam.
Mijn eerste smurf heb ik dus te danken aan Bassie. En nu was Bassie aan de andere kant van het Marktplein te Winschoten.
Met deze tv-reclame haakt Wakker Dier op ogenschijnlijk luchtige wijze aan bij de speeltjes die McDonald’s in het Happy Meal stopt om haar jongste klanten het familierestaurant in te trekken. Maar de wrange kant van de boodschap is dat de kipnuggets in de vrolijke Happy Meal doos zijn gemaakt met plofkip. Met kreupele Cripple, volgevreten Fatty, oververhitte Puffy en Blisty met zijn voetzweren wijst Wakker Dier de ouders van jonge kinderen op het dierenleed achter de kipnuggets.
Ik hoef ze niet, de plofkippen. Het kan anders, het moet anders, maar men wil niet anders. Waarom niet? Daarom niet.
Vanwege het geld niet, want elk dubbeltje telt. En ik word er een beetje somber van, en heb ook niet de McDonald`s smurfen gehaald toen. Ik heb er dan wel weer een aantal gekregen van familie.
Maar ja, het is moeilijk om fatsoenlijk te leven. En dan hebben we ook nog een koningshuis dat bont draagt en graag dieren doodschiet.
En het Nederlandse volk, dat slikt alles maar en werkt er aan mee en het wordt er niet beter op.
Maar ik moet natuurlijk naar de lichtpunten kijken, dat het stapjesgewijs steeds een pietsje beter gaat en ik ben te ongeduldig. Of onverschillig.
Want wie hier komt hoeft ook geen plofkip. Of zal ik er naast zitten.
Hiep hiep hoera, Arbeidsvitaminen bestaat 70 jaar! Het werd voor het eerst uitgezonden op 19 februari 1946 en is daarmee het langstlopende radioprogramma ter wereld.
Een feestje dus op 3FM. Ehm, nee, want het is verbannen van 3FM, het zit tegenwoordig op radio 5.
Beetje merkwaardig om een succesformule zo weg te zetten, van een populaire hedendaagse muziekzender afgehaald en op een gouwe ouwe zender gezet. Dat kan allemaal.
Dat komt omdat toenmalige AVRO dj Gerard Ekdom geen zin meer had in Arbeidsvitaminen en graag een tussen de middag lunchpauze programma wilde maken. En dat kon schijnbaar alleen door een goede naam, Arbeidsvitaminen, af te voeren...
Want Gerard wilde wel bij de AVRO blijven. Ja, lulkoek natuurlijk, want ondertussen zit Gerard niet meer bij de AVRO, en niet meer op 3.
Maar Arbeidsvitaminen zijn wel verhuisd, naar 5. Daar dus het feestje vandaag.
Ik las iets, en dat leest als een gedicht. Vind ik tenminste.
Tafelronde 41 Winschoten, bekend van onder andere het organiseren van het Tafelhuis, het maïsdoolhof en de Oldambtster Nachtrit, krijgt in de 41 Club een vervolg.
Volgens de regels van de Nederlandsche Tafelronde dienen leden op 40-jarige leeftijd de club te verlaten.
Deze regel geldt voor alle tafelrondes in Nederland als wel voor de ‘Roundtable’ in het buitenland.
Er bestaat internationaal al meer dan 70 jaar een vervolg voor de Roundtable, genaamd de 41 Club.
Sinds twee jaar in ook Nederlandsche 41 Club actief.
In Nederland bestaat de 41 Club inmiddels uit zes afdelingen.
Winschoten moet de zevende worden.
41 Club Nederland is de officiële Nederlandse organisatie voor leden van de Nederlandsche Tafelronde, die vanwege hun leeftijd van 40 uittreden bij hun lokale Tafelronde.
41 Club Winschoten streeft een vijftal hoofddoelstellingen na:
– Het continueren van de bevordering van de vriendschapsbanden tussen voormalig leden van de Nederlandsche Tafelronde, zowel in 41 Clubverband als individueel;
– Het enthousiasmeren van een actieve deelname van haar leden in nationaal en internationaal 41 Clubverband;
– Het toegankelijk maken van ervaring ter ondersteuning van de (lokale) Tafels binnen de Nederlandsche Tafelronde;
– Het bevorderen en ondersteunen van internationale vriendschap tussen 41 Clubs en -leden.
– Het ondersteunen van afelronde 41 Winschoten tijdens projecten door hen georganiseerd.
Contact
Oud-Tafeleraars die belangstelling hebben in deze nieuw op te richten 41 club en die tot hun 40e jaar lid geweest van de Nederlandsche Tafelronde, kunnen contact opnemen via 41clubwinschoten
En ik ga dat ook allemaal niet uitzoeken. Ik lees het en denk dat ze het leuk vinden, al dat gedoe met leeftijden.
En die laatste zin stelt me zeer gerust, ik maak geen schijn van kans. En dat mensen dan ook contakt moeten zoeken, wat een waardeloze vriendschap, maar wel officieel zo allemaal.
Onbegrijpelijk vond ik het, dat premier Mark Rutte prime time zendtijd kreeg om een cabaretvoorstelling te doen.
Eerst heeft hij de publieke omroep zo ernstig kapotbezuinigd dat er nu alleen nog maar foute mensen zitten. Mensen die de premier graag zendtijd geven, en "journalisten" gingen dan allemaal voor hem klappen ook nog.
Niet te vatten. Een ieder die daarbij aanwezig was, schandalig en voor mij afgeserveerd als betrouwbaar. Nu heb ik niet gekeken, dus ik heb niet echt een idee over dat programma en wie er allemaal bij zaten.
Ik zag nog wel een ander programma, een documentaire over euthanasie. Daarin werden drie mensen doodgemaakt. Een mevrouw van 100, een meneer die gek was en nog een mevrouw die dement was. Die oude mevrouw en meneer, die vroegen er om en wilden niet meer leven, want hun leven was een kwelling geworden, elke morgen zuchtend wakker worden.
Maar die demente mevrouw, knap werk dat ze dit vastgelegd hebben op film, die wilde niet dood. Ze wilde huppakee. Toen het zover was wilde ze het ergens anders doen dan in de stoel waarin ze zat, maar ze werd vastgepakt en huppakee, de naald er in en ze werd gewoon doodgespoten.
Mja, op zich ben ik voorstander van euthanasie, maar dan moeten mensen het wel zelf willen, en zelf opdrinken. Zo moest het dus niet. Waarom dan toch op tv? Zoiets laat je toch niet filmen, me dunkt.
Het beleid van Rutte, alle verpleeghuizen sluiten. Mensen moeten thuis blijven. Heel slecht voor het milieu, al die auto`s die langs mensen rijden met medicatie en steunzolen aantrekken en weet ik veel wat.
Mij lijkt het beter om mensen centraal te verzorgen, maar Rutte denkt er anders over. Die laat liever journalisten voor zich klappen en dat doen ze dan ook nog.
En als mensen echt niet meer thuis kunnen wonen, dan rest niks anders dan de euthanasiespuit. Zo diep gaan we zinken in dit land.
En ondertussen gooit Nederland bommen op verre landen, wil Rutte graag. En sneller rijden op snelwegen zodat we zeker de klimaatafspraken niet halen.
We hebben in Nederland een old boys network: oudere mannen met sigaren en whiskey die topfuncties bekleden en bezetten. En vrouwen hebben hier last van, want op hun weg naar de top ervaren ze een soort ondoordringbare barrière die je niet ziet, een soort kristallen vliering. Dat gebeurt in het bedrijfsleven, het onderwijs en in de politiek, maar wat kan er aan gedaan worden? Het vrouwenquotum wordt in sommige landen toegepast, maar minister Jet Bussemaker moet daar niets van hebben.
De Winschoter Toren, d`Olle Witte, dit keer zonder miniatuur.
Het stadhuis.
De watertoren in Winschoten is afgebroken, maar de straat waar die stond niet.
De schoorsteen van de afgebroken melkfabriek mag wel blijven staan, als herinneringsmonument.
Winschoten ligt in Oldambt, dat ligt in Groningen, dat in Nederland, Europa, noordelijk halfrond, aarde, melkweg!
En de Melkweg bevindt zich weer in Winschoten, waar eens de melkfabriek stond.
Altijd al vreemd gevonden, een straatlaan, deze straatlaan is de zijstraatlaan van de Hofstraat en draagt dus de naam Hofstraatlaan.
Hier was eens een dierenspeciaalzaak, en ik leg het even vast voor de slopers komen.
Er tegenover, ook mooi decoratief, dat mag blijven.
Tot zover dan deze rondleiding, andere keer weer verder.
Update: als er een vraag komt is het logje mislukt, want niet duidelijk genoeg, vandaag vergeten te vermelden dat er meer dierenspeciaalzaken bestaan....
Ik kwam een oude foto tegen uit de jaren 80, en om hem een beetje passend te maken is die ook nog een helemaal misvormd. Maar zoals ik hem tegenkwam was die ook niet goed, beetje te smal. Maar daar gaat het niet om, het gaat er om dat men kan kijken in het verleden.
We zien het Marktplein in Winschoten, en dat gebouw met schoorsteen is het voormalige politieburo, en die staat er nog steeds. Hoe lang die al leeg staat weet ik niet.
De puinhoop die u ziet is van de Oldambster Herberg, dat dus verloren is gegaan middels een brand. Rechts van die puinhoop, in dat Ijzerwarenpand, zit nu al jaren dierenspeciaalzaak Pets Place. En op die puinhopen verrees later Oldambster Stee, beneden ruimte voor winkels en daarboven 14 luxe appartementen.
Ik kan me de herberg niet herinneren. Leuk dat ik deze foto`s gevonden heb, en wel hier.
En de Winschoters onder ons, en andere belangstellenden, kunnen daar alfijn nog wat doorklikken voor meer fraais.
Update voor domoren en mensen met zonder geheugen, Winschoten is een stad, met stadspleinen.
Zie hier het schilderij Tuin der lusten en zoom in tot de scheuren in de verf.
Dat vind ik altijd mooi, dat ze schilderijen thuis kunnen brengen, en dat je dan dichterbij kan komen dan je ooit in werkelijkheid kan komen. En dan een beetje op wikipedia lezen over het werk, en doorklikken naar de schilder. Of op andere woorden klikken en dan ben je zo een uurtje verder met lezen.
Maar eerst even weer op dat schilderij koekeloeren, en de verhalen aldaar eens tot me nemen. En dan te bedenken dat het uit de middeleeuwen stamt.
Daarom ben ik ook tegen restauratie, heb ik besloten, want nieuwe verf er overheen smeren doet afbreuk aan het oorspronkelijke werk.
Zie hier links een onlangs verhuisde woonwinkel, dit leeg achterlatend en zal nu wel omgebouwd worden tot woonhuis. Rechts het voormalige arbeidsburo, staat nu leeg te wachten op een andere bestemming.
En als ik hier zo naar de gevel kijk, ik vrees het ergste.
Maar dit zo laten maakt het er ook niet beter op. Aan de rechterkant is een jaar of tien jong, boven woningen en beneden een altijd leeg gebleven kantoorachtige ruimte.
Kijk, een roofvogel op het dak!
Beetje ingezoomd beter te zien, beetje dik voor een duif.
We hebben in Winschoten een Potgieterstraat en een Pottebakkerstraat.
Ze liggen ver uit elkaar en hebben niets met elkaar te maken.
En op het terrein van de onlangs afgebroken machinnefabriek verschenen onlangs deze borden en het Streekblad had er nogal lol om. Dat wilde ik zelf ook wel eens zien en zelf een foto van maken.
Ik vind de vlag van de provincie Groningen mooier dan die van Nederland.
En het volkslied van Nederland vind ik mooier dan die van de provincie Groningen.
Ik kreeg een papier in mijn brievenbus, en daar stond op dat het een flyer betrof. Ze gaan in de Marktstraat wat leegstaande panden slopen en de boel saneren en er is een website in de lucht!
Inmiddels doet ie het wel, maar toen nog niet, dus zocht ik even verder. Hmm, even google dan maar en als ik Marktstraat Winschoten in tik zie ik de volgende URL verschijnen:
He, dat is de website van de seksclub aan de Marktstraat! Even kijken wat ze te melden hebben, en wat er te zien is. Want als vanzelfsprekend ben ik daar nog nooit of te nimmer ooit zelf binnen geweest natuurlijk.
Ik zie foto`s van wat kamers, brandspuiten, en zelfs een aantal dames, eentje erg jong, maar gelukkig wel onherkenbaar.
En er bevinden zich maar liefst 13 kamers in dat klein ogend pandje. Ze zijn tijdelijk gesloten, lees ik.
Maar er is nog andere seksclub, aan de Rozenstaat, die site ook maar eens doorspitten:
Daar niet echt foto`s van de kamers, maar wel van de dames. Hier wel herkenbaar in beeld, toch herken ik er geen. Daar kan je eerst een drankje doen en daarna een dame. Of een stripteaseshow bewonderen, of escortservice.
En sommige zijn nu op kerstvakantie. En de club is over te nemen.
Vita Nova speelt de komische thriller 'Wittebroodsweken in villa Grafkuil'
Marjanne Graftak verheugt zich op haar wittebroodsweken met haar nieuwe echtgenoot Theo. Ze stelt zich voor dat ze die door zal brengen in een romantisch, knus, afgelegen huisje. Ze is nog maar nauwelijks de drempel over gedragen of ze ontdekt dat hun liefdesnestje (dat ter plaatse bekend staat als Villa Grafkuil) in werkelijkheid ooit een mortuarium was.
Het spookt er, heeft allerlei geheime gangen en is ongeveer zo gezellig als een vleermuizengrot en ligt zeer afgelegen. Een werkster die steeds verdwijnt, een redactrice van een uitgeverij die sarcastische opmerkingen maakt, een spook dat met een bijl zwaait en studenten die een grap voor het Halloweenfeest willen uithalen maken inbreuk op Marjanne haar privacy.
Tel daar nog bij op een niet al te snuggere politieagent die naar een ontsnapte psychopaat zoekt . Een avond vol hilariteit, chaos en gelach.
Dat boven de streep is de aankondiging op de site. Het betreft een toneelstuk van de Winschoter toneelvereniging Vita Nova.
Vita Nova is opgericht in 1945, om de mensen wat vertier te geven na die sombere oorlog. En nu bestaan ze maar liefst 70 jaar en ze zetten voort.
Ze gavens eens buitenvoorstellingen op lokatie, en dat heb ik toen gezien. Toen besloot ik om ook hun jaarlijkse toneelvoorstelling eens te bekijken. En het is ook nog eens zo, ik ga regelmatig naar De Klinker voor profesionele voorstellingen, dan wil ik de lokale amateurs ook wel eens zien.
Op de vrijdagavond ging ik naar Hekman Muziek, één van de kaartjesverkooppunten. Hekman is een echte platenzaak en zit al eeuwen op dezelfde plek, aan het eind van Torenstraat, tegenover een Chinees, en tussen allemaal lege en afgebroken panden. Er waren geen klanten, toen ik binnenkwam was het maar even of de verkoopster kwam van boven. Ik kocht een kaartje voor de voorstelling van morgen, 15 euro, en dat kon nog, niet uitverkocht dus.
Op vrijdag de generale repetitie, op zaterdagavond de premiere en op zondagmiddag nog een matineevoorstelling.
Het was zaterdagavond tegen acht uur en ik wandelde naar De Klinker. Ze hadden kapstokken bij de ingangsbalie neergezet, dus ik hoefde niet naar de garderobe. Even wachten op PLING PLONG en we konden de trap op, naar de RABOZAAL.
De RABOZAAL, met waarschijnlijk een bank als sponsor die zo arrogant is de eigen naam er aan te verbinden, is tevens de bioscoopzaal, met plek voor 162 stoelen, kan omgebouwd worden tot theater. De GROTEZAAL met 644 stoelen vol krijgen lukt niet, en dat met een inwoneraantal van 18.000 zielen en in de hele gemeente bijna 40.000.
De tribune staat zo opgesteld dat we heel mooi op het podium neerkijken. We kregen eerst een toespraakje, welkom en zo, en de burgemeester was ook aanwezig en spendeerde ook nog wat woorden. De eveneens dit jaar jubilerende Winschoter Stadsjournaal, 50 jaar, maakte filmopnames. (Dat is iets anders dan de lokale televisie)
En toen begon de voorstelling. Nou, boven de streep ziet u het verhaal en het ging verder en toen was het pauze.
We moesten naar beneden voor de koffie, en dat koste me twee euro (omgerekend 4 gulden 40!) En toen de tweede helft.
Prachtig gespeeld, mooi verhaal en er zaten zelfs Groningse grapjes in verwerkt. Toen het afgelopen was ben ik nog naar de afterparty geweest, in cafe carambole.
Daar trad een coverband op, toegang 5 euro, maar Vita Nova bezoekers konden het hun kaartje gratis naar binnen, en dat deed ik dus. In De Klinker hoefde ik het kaartje helemaal niet eens te laten zien, maar in het cafe werd die ingenomen. Ik kocht een glas cola, 2 euro, en toen de band een pauze hield hield ik het ook maar voor gezien en ging lekker naar huis.
Het zesde theaterprogramma van het succesvolle duo Plien & Bianca zorgde vorig seizoen voor lovende recensies en uitverkochte zalen. Was je net te laat met het kopen van kaarten, dan is dit je kans. “Voor wie het duo al eens zag is ‘Gaat het nog door?’ een feest van herkenning. Anders is het gewoon een feest”, schreef Dagblad van het Noorden. De grappigste vrouwen van het land trakteren je op een heerlijke mix van hartverscheurende humor en ontroerende hilariteit en laten zien waarom ze tot de top van het Nederlandse cabaret horen. Er wacht je weer een onvergetelijke stoet van typeringen; van glitterkleuters tot sneue jazzzangeressen en een ballet duo in paniek.
Nou, bovenstaande stond dus als aanbeveling op de site van De Klinker en het betrof de voorstelling van Plien en Bianca: Gaat het nog door? En het ging door, en ik zat er bij en keek er naar.
Ik vetrok tegen acht uur van huis, wandelde naar De Klinker en na het ophangen der jas was de zaal al open dus ik kon meteen doorlopen naar mijn plek. Het was compleet uitverkocht, alle 664 stoelen bezet.
Links van mij kwam een zeer luid lachende meneer te zitten die de hele avond doorgenoot. Twee plekken rechts van mij zat een mevrouw met een zeer aanstekelijke schaterlag. Dat ondervond ik allemaal tijdens de voorstelling. Wat u net boven de steep al las kan ik slechts onderstrepen.
Ze spelen vlug, ze spelen goed, het is lachen en lol en absurd. Mooi decor en veel verassende elementen. En heel veel vieze praat, op het vunzige af.
Het publiek was wel een beetje hoesterig, en af en toe wilde er een applaus opkomen maar dan waren de dames alweer met de volgende scene bezig. Op een gegeven moment duurde het wel erg lang voor het pauze zou worden, zo lang dat ik er niet meer op rekende dat er nog een pauze zou komen. En dat klopte, ze speelden door, er was geen pauze. En dat vind ik ook wel prima.
Toen het geheel was afgelopen nam ik een flesje cola, want bij de prijs inbegrepen.
In de hal stonden twee muzikanten muziek te maken, iets met toetsen en een saxofoon. Deze heren heb ik wel vaker gehoord, ze doen het leuk.
En toen weer naar huis, na een fijne avond. En ik keek nog even naar de hoes van de videoband van Zaai, binnenkort maar weer eens afspelen.
De Hersenschimmen Rim Bim, door Jan Vos, Wilhelmina Kuttje Junior en Jacques Plafond. Afgetrokken van de CD Geen Touw, een keuze uit ruim vijf jaar Ronflonflonsongs.
Rim Bim Rim Bim Rim Bim, Rim Bim Rim Bim Rim Bim, Rim Bim Rim Bim Rim Bim, Rim Bim Rim Bim Rim Bim. Rim Bim, Rim Bim, de Hersenschimmen Rim Bim
Zeven zoute zomerjurken op een drijvend vlot. Wil je net een koolltje stoven zit de deur op slot. Dikke plakken ovenschotel stranden in je strot. Vraagt de lintworm zich ook af is er wel een god? Maar wij doen de Rim Bim want eens gaan wij kapot.
Rim Bim Rim Bim.......de Hersenschimmen Rim Bim.
Kunnen kannen in kruiken zijn dat is nog de vraag. Liefde van de man gaat niet altijd door de maag. Waar is toch die droom waar ik maar steeds op jaag. Welgemoed op pad naar een nieuwe nederlaag. Dus doe ik de Rim Bim met een stukje in mijn kraag.
Rim Bim Rim Bim Rim Bim.... de Hersenschimmen Rim Bim.
Wie zal mij onthullen welke boot ik heb gemist. Regen in de drup maar weer achter het net gevist. heb ik zeker weer eens naast de pot gepist. Heb ik mij daarover soms iets te vergewist. Dan doe ik de Rim Bim want ik wil niet in de kist.
Rim Bim Rim Bim Rim Bim... de Hersenschimmen Rim Bim.
d`Olle Witte, het origineel en zijn replica. De replica kocht Sinterklaas een maand voordat de burgemeester het eerste exemplaar gratis kreeg, want zo doen ze dat bij de Intratuin.
De kerstboom op het Marktplein, te Winschoten, achter de damborden.
Het Sterrebos te Winschoten.
Het onlangs geheel gerenoveerde station.
En daar achter de busremise, bijna 50 jaar oud, dus moet tegen de vlakte.
Mellow, lief teefje.
Toen het code rood was bleef deze hoogwerker de hele dag onaangeroerd op het Marktplein staan.
Een kijkje in de binnenkant van de bijna 50 jaar oude busremise dat per se tegen de vlakte moet.
En dit is een nadeel van het uitgaanscentrum, de outletzaak is leegegkomen en dan wil er in het weekeinde wel eens ergens een raam sneuvelen.
Tot zover mijn beelden en woorden, nu bent u aan het woord:
Vanmiddag heeft Vivian me voorgelezen, en daarna overhoord.
Tessa en Vivian waren in de huiskamer aan het spelen, ik had net mijn koffie op en ik ging ze vergezellen. Ze waren net klaar en Tessa verliet de ruimte, ik nam plaats op de bank en Vivian begon een gesprek.
"Wat doe jij?" "Ik verveel me."
Toen pakte Vivian een boek en ging naast me zitten. Ze ging voorlezen, uit een kleuterboek.
Ik vind kleuterboeken stom, ik vind het stomme verhalen. Maar goed, ik luister naar Vivian en geniet.
Ze leest al prachtig voor, en heel af en toe komt ze er niet uit, en soms kan ik dan horen wat ze bedoeld, maar soms laat ze me het woord even lezen.
En na elke pagina mag ik even naar het plaatje kijken. En normaal gesproken kan het me geen moer schelen wat ze me toont, maar nu had zij een overhoring afgesproken dus ik moest de plaatjes even goed in me opnemen. "Ho even Vivian, ik wil even één seconde kijken, niet zo snel"
Er komt ook nog bloed in het verhaaltje voor en we discusieren wat dat ik me stil moet houden want het verhaal gaat verder. Ze is streng hoor. Maar superlief.
Nou, eindelijk is het verhaaltje klaar en nu komt de overhoring. Ik mag niet nog eens de plaatjes kijken, nee, geen discussie mogelijk. Ze moet wel nog even plassen, maar neemt lachend het boek mee naar de plee. "anders ga jij spieken" en ze holt weg.
Ik bakte helemaal niks van de overhoring. Ze vroeg naar de namen van de personages en ik had olifanten en ballonnen onthouden.
Nou ja, we vonden het wel gezellig en welletjes en toen ging ze naar oma, meteen vertellen.
En `savonds met Quandy, Tessa en Mellow door het donkere Sterrebos geweest, ook reuze gezellig.
Elke laatste vrijdag van de maand houdt de Stichting Oud Winschoten open huis, van twee tot vier, toegang gratis. Ze hebben van de gemeente een expositieruimte gekregen op de zesde verdieping van de voormalige bibliotheek.
Afgelopen vrijdag nam ik eens een kijkje met mijn vader.
De voormalige bibliotheek is voormalig omdat de nieuwe bibliotheek tegenwoordig gevestigd is in De Klinker. De steeds groter wordende groep Moslims, de Stichting Samen Alsahaba, zit nu ook in de voormalige bibliotheek. En op vrijdag bidden die lui dus er liep nogal wat volk.
Evengoed, we gingen tussen de schuifdeuren door, en twee meisjes begroeten ons en verwezen door naar de lift. Er liepen nog twee mensen mee. De lift in, op naar verdieping zes en toen waren we in de eerste ruimte.
Het was druk, heel erg druk. En niet alleen de spullen waren Oud Winschoten, de bezoekers waren dat overwegend ook. Tjonge, wat een boel spullen.
Vaantjes, vlaggen, potten, horloges, schilderijen enzovoort etcetera. En een boekenkast vol boeken, en ditmaal een fototentoonstelling over hoe De Venne vroeger was. Een straat die ze nu weer gaan herinrichten, dus alles weer over de kop.
En er werd een film vertoond, waarschijnlijk van het Winschoter Stadsjournaal. Nou ja, nog wat gebabbeld en rondgekeken en toen de lift maar weer in.
Ze moeten een grotere ruimte krijgen, dit is te krap, en ik zag ook dat er mensen waren die alweer nieuwe oude spullen bij zich hadden. Beneden zit ook nog ergens het Cultuurhistorisch Centrum Oldambt, in datzelfde gebouw.
Het doet me goed dat mijn weblog gelinkt staat op de site van Oud Winschoten, en nu sta ik zelfs op de foto! Goed zoeken, wie weet kan u me vinden.
