Het was een schitterende zomeravond. Het Noord Nederlands Orkest speelde er in open lucht lustig op los. Aan de oever van het Oldambtmeer ten Noorden van Winschoten, nabij strand Zuid.
Het was zo mooi, we kunnen daar de hele herfst nog van genieten!
Ik had dit al een keer eerder meegemaakt en nu was het weer raak.
Ik zat in het bakje van de hoogwerker en was al helemaal boven geweest en had de vrachtwagen zelfs al eens verplaatst en nu ging ik omhoog en opzij en verder uitschuiven en toen bleef die stilstaan. Hmm, terug dan maar... verhip, dat gaat niet.
Ik zat vast in een hoogwerker hoog boven de grond. Geen beweging in te krijgen.
Daar liepen twee mannen, ik zwaaide en riep en ze hielpen me. Tenminste, dat probeerden ze. Ze zaten beneden overal aan maar kregen er ook geen enkele beweging in.
Toen ging die man maar naar de firma bellen waar dat ding gehuurd word. Via telefonische aanwijzingen worden er een klep losgedraaid, aan hendels gezeten en op knoppen gedukt, zonder resultaat. Oke, er zou een monteur komen.
Eerst moest ik nog bevrijd worden middels de uitschuifbare ladder. Die lag nog aan de ketting dus ik moest ook nog mijn sleutelbos naar beneden werpen.
En dan vanuit zo`n gammel bakje op de ladder stappen hoog in de lucht = niet zo aangenaam.
Nou, de monteur kon me vertellen dat het geheel wat verschoven is en daarom geblokkeerd en dat dat kwam omdat ik de wielen te dicht op de grond liet, de poten moeten hoger.
Ik was ruim op tijd bij de kinderboerderij en er stonden al wat mensen te wachten. Voorheen konden we, als we vanaf hier vertrokken, altijd binnen een kop koffie drinken en ik heb daar ooit ook al eens een vogellezing mee mogen maken.
Maar de kinderboerderij was donker en op slot, we stonden buiten te wachten, in de motregen. Er kwamen nog meer mensen aan en op een gegeven moment ook iemand van de organisatie. Hij stelde zich keurig voor en we wachten tot het tijd was en toen vertrokken door het stadspark. We stonden af en toe ergens stil en kregen uitleg over de belangrijkheid van duisternis voor de natuur.
Toen we aankwamen bij het strandcafereataurant bleek het daar al bomvol. Vele waren per boot gekomen en veel op eigen gelegenheid. We kregen een beker koffie en hoorden Kira zingen en de stadsdichter voordragen.
Omdat het zo regende buiten was besloten niet naar de nabijgelegen Wilgenborg te gaan, maar men had gevraagd en toestemming gekregen om gebruik te maken van de circustent van het circus dat hier nu juist ook toevallig zijn tent had staan!
En aldaar kregen we wederom een gedicht, wat uitleg over de nacht van de nacht, een prachtig dansoptreden met lichtjes op de pakken en weer muziek.
Deze nacht is door de Milieufederaties uitgeroepen tot ’Nacht van de Nacht’. Voor het dertiende achtereenvolgende jaar willen de Milieufederaties aandacht vragen voor de schoonheid en het belang van de (donkere) nacht. De gemeente Oldambt biedt u zaterdagavond 28 oktober een programma aan waarbij u varend of fietsend kunt ervaren wat rust en donkerte betekenen in en om Blauwestad.
Programma: Op twee locaties kunt u uw reis door de donkere nacht beginnen.
Fietstocht : start bij de kinderboerderij aan de Bovenburen 96 in Winschoten – Om 19.30 uur vertrekken we onder leiding van gidsen. U staat een tocht door Blauwestad naar het Havenkwartier te wachten. Onderweg staan we stil bij interessante plekken waar u deskundige uitleg krijgt over de natuur, het belang van donkerte voor flora en fauna. Deze fietstocht heeft een lengte van circa 6 km. U wordt verzocht om 19.15 uur aanwezig te zijn.
– Boottocht: start Opstapadres: Jachthaven Midwolda; Strandweg 1; 9681 BK Midwolda. – Om 19.30 uur vertrekt de boot. U wordt verzocht om 19.15 uur aanwezig te zijn. De boottocht gaat over het Oldambtmeer naar Azzurro. Onderweg vertelt Cees Stolk (oud-journalist en schrijver en bestuurslid van de Stichting Landschap Oldambt) over het ontstaan van Blauwestad en het belang van donkerte en stilte.
Blauwestad
Om circa 20.15 uur begint het programma bij Azzurro in Blauwestad. Bij Azzurro en de “Wilgenborg” wacht u een boeiende, sfeervolle en verrassende afsluiting met dans, gedicht en muziek. Achtereenvolgens zullen kinderen van de dansafdeling van Kunstencentrum de Klinker een optreden voor u verzorgen, de stadsdichter Anke Kraster een gedicht voordragen en Kira Dekker (bekend van “de beste singer songwriter van Nederland” en the Voice of Holland) voor u zingen.
Ik heb gekozen voor de fietstocht, een verslag volgt nog. Er waren ruim 500 activiteiten in Nederland, waar en hoe heeft u deze nacht van de nacht ervaren?
Update: verbazingwekkend hoeveel mensen er al reeds om 20 uur slapen op de zaterdagavond!
Die zomeravond aan de oever van het Oldambtmeer ten noorden van Winschoten, alwaar het Noord Nederlands Orkest, voorzien van wat zangtalent, het oevre van Queen bracht, en de vogels geen rust kregen.
Ik ben zelf niet zo`n krantenlezer, toch zie ik hem regelmatig eens in. Dat komt omdat mijn ouders de krant wel hebben en als ik daar ben blader ik hem vaak even door.
Meestal is het oud nieuws, ik heb verreweg het meeste al de avond tevoren op internet voorbij zien komen.
Dus toen ik de kop las Vier kalveren op spoor doodgereden dacht ik, wat sneu, maar ik wist dat ik ik zoek de volgende kop. En een paar bladzijdes verder zag ik de kop Drie kalveren dood na aanrijding door trein.
Hemeltjelief, was mijn eerste gedachte, het is wel raak zeg, alweer koeien! En ik blader terug om te zoeken naar het eerdere stuk. En ik leg de bladzijden eens op de keukentafel en pak even mijn fototoestel.
Hetzelfde stukje maar dan net anders opgeschreven. En wat het meest opvalt is dat ze zelfs varieren in de aantallen!
Ik vind het een merkwaardige volgorde, eerst vertellen van het ongeluk en dan pas dat ze uit het weiland ontsnapt zijn, om vervolgens weer met dat ongeluk verder te gaan.
Het eerste stukje doet het tijdstip tegen het eind, terwijl het tweede stukje meteen met het tijdstip begint.
En passagiers is een mooie afronder en dan toch twee hele verschillende zinnetjes.
Ik vind het erg leuk om Ronflonflonsongs te loggen, omdat...
Ik vind het leuke liedjes, ik deel ze graag met u, maar vooral voor mezelf vind ik het leuk om te luisteren en er dan wat mee te doen. Loggen is toch een soort van hobby.
Bovendien wil ik ook graag iets laten horen wat u niet al kent. Iets nieuws laten horen, ook al is het stokoud, voor wie iets voor het eerst hoort is het nieuw!
Nou, en toen dacht ik, waarom doe ik niet eens bewegende beelden onder de muziek. Wees creatief met youtube! En dat het beeld en het geluid dan ook totaal niks met elkaar te maken hebben vind ik smurfig.
Valt er hier en daar nog een potje dit of dat te verteren.
Deze Thuiszorgwinkel houdt er mee op, dus de mensen kunnen naar die andere.
De eindejaarsverlichting van dit jaar in de Rozenstad Winschoten.
Ik zag de zon lekker schijnen.
Bekijk het theater ook eens aan de binnenkant.
Livera Winschoten gaat van naam veranderen, ik kwam er langs en leg het nog even vast.
De voormalige voormalige bioscoop van Winschoten is lange tijd een Duitse winkel geweest en nu weer vrij.
Op zondagochtend zag ik deze fiets aan de HEMA hangen, met op de achtergrond de toren van het stadhuis.
Ik vind de woorden "dus" en "ook" erg fraai, en wat een speedpedelec is moest ik thuis even googlen, en ik ben er wel tien keer langs gekomen voor ik het kon onthouden.
Quandy op een zonnige herfstzondagmiddag in Oudeschans.
Op 23 oktober1958 kwamen ze voor het eerst tevoorschijn en ze zijn altijd gebleven. Steeds weer werd er nieuwe energie in gestoken en steeds weer werden ze opnieuw ontdekt. Want ja, smurfen, die zijn er ook nog. Wat er daarna ook allemaal verzonnen is aan wezentjes, de Smurfen zijn niet te evenaren.
Het ijzersterke merk wordt goed bewaakt, met zorg onderhouden en door velen gekoesterd.
Dus welbeschouwd zijn de smurfen vandaag dus jarig, net als Mark. En dankzij Mark leest u dit allemaal, hij was het die mij vroeg om te gaan webloggen. En hij heeft nooit gevraagd om weer daarmee te stoppen, dus vandaar.
Ik kwam De Klinker binnen en hing mijn jas op. Een oudere man vroeg of dat gratis was, want hij had er voor moeten betalen en dan werd de jas opgehangen en hij zag dat ik het zelf deed.
Ah, dan had hij gebruik gemaakt van de bewaakte garderobe en dat kost geld. Hij wist niet dat het ook gratis kon.
Ik kon hem nog wel vertellen dat het pauzedrankje bij de pijs was inbegrepen en dat hij dan zijn portemonnee niet tevoorschijn hoefde te halen.
In de zaal nam ik plaats op rij tien. Ik had liever rij negen, want daar is een looppad en dus veel beenruimte, hoef je ook niet te staan als er iemand langswil. Maar tegenwoordig is rij negen gereserveerd voor de gehandicapten en daar val ik niet onder.
Er kwam inderdaad een rolstoel schuin voor me zitten, want er waren stoelen verwijderd. Rij negen heeft loskoppel en wegrolbare stoelen. Maar er wilden vier mensen plaats nemen op drie zitplekken dus moesten er stoelen worden opgetrommeld en er tussen geplaatst. Daarvoor moesten andere stoelen verrold worden en zo kwam alles toch nog goed.
De voorstelling was geweldig en in de pauze bekeek ik nog allemaal te koop zijnde bronzen beelden die boven de 1000 euro kosten, die zullen er voorlopig dus nog wel blijven staan. En ik aanschouwde nog wat schilderijen en zag buiten nog een skateboarder bezig.
En na afloop weer naar huis alwaar het al aardig druk werd op het Marktplein, daar begint het snachts pas te leven, wonderlijk genoeg.
Update: ik heb even iets onderstreept dat er heus al stond.
Zonnige musicalcomedy met onder meer Lenette van Dongen, Carolina Dijkhuizen en Cystine Carreon schitteren in de nieuwe musicalcomedy ‘VAMOS!’, geïnspireerd op succesvolle tv-series als ‘Het Roer Om’ en ‘Ik Vertrek’.
Drie vrouwen grijpen hun kans op een nieuwe toekomst met beide handen aan en laten alles achter zich. Enkeltje Spanje por favor! Vamos!
Zonder elkaar te kennen hebben ze een oude afgebladderde B&B gekocht, die er toch wel heel anders uitziet dan in de advertentie.
Het feest begint, maar ook de ellende. Zo spreken ze bijvoorbeeld geen woord Spaans en dat blijkt aardig lastig, gezien de ambitieuze verbouwingsplannen.
En wat gebeurt er als de dames de ‘verspaanste’ Nederlander Roelof (Johnny Kraaijkamp jr.) tegen het lijf lopen? Lukt het ze hun leven weer glans te geven?
‘VAMOS!’ brengt de zon naar het theater.
regie: Martin Michel | muziek: Jeroen Sleyfer | spel: Lenette van Dongen, Cystine Carreon, Carolina Dijkhuizen, Johnny Kraaijkamp jr, Soy Kroon, Joey Schalker e.a.
En dan neemt Roosmarijn Reijmer zomaar afscheid van 3voor12Radio van de VPRO op Radio 3FM.
Ze draait elke maandag tot en met de donderdagavond zo tussen 21.00 tot middernacht leuke plaatjes voor mij en vele anderen. Allemaal nieuwe muziek, links van het midden. En wie wil weten hoe dat klinkt kan nog tot in december naar haar luisteren.
Ze presenteerde 3voor12Radio sinds 2011, daarvoor deed Eric Corton dat, vanaf 2008. Ja, en daarvoor ehm, zovelen. Het programma droeg ook steeds andere namen. Ik heb ze wel allemaal gehoord hoor, sinds 1991 zit de VPRO in de late avonden en dat zijn prima uurtjes om fijn bij te surfen, en voor ik internet had tekenen of huiswerk maken.
Roosmarijn had onlangs nog geregeld dat er vrouwen overdags de hits aan elkaar babbelen en nu kapt ze daar zelf mee. Wie gaat opvolgen is nog onbekend.
Hopelijk vinden ze nu iemand die het eens een langere tijd volhoudt.
Frits Bom is overleden, reden voor mij om dit liedje eens te loggen.
Frits Bom was ooit het gezicht van en noemde zichzelf dan ook de consumentenman op de VARA.
Maar na een ruzie met de VARA hield de consumentenman er mee op en begon Kassa wat heden ten dage nog altijd bestaat. En Frits ging commercieel en zijn ware gezicht kwam bovendrijven, nu bepaalden de bedrijven, want de betaler bepaald en hij werd een reclamezuil.
En toen besefte ik dat een omroep wel degelijk belangrijk is.
De AVRObode televizierring, de groote flauwekulprijs die bestaat.
De ring gaat niet naar het beste tv programma, zoals ze altijd keihard liegen, maar naar het programma dat de meeste stemmen kreeg voor deze ring.
Zo kon het dus voorkomen dat Johan Derksen hem eens won, hij kreeg de stemwind mee. En nu was het voor Zondag met Lubach, van de VPRO.
Van de VRPO ja, de omroep die altijd wars was van dit soort flauwekul. Ik kan me niet heugen van Van Kooten en De Bie hem ooit eens gekregen hebben.
Nou ja, een jaar of wat geleden won het VPRO jeugdprogramma De Taarten van Abel al eens een gouden stuiver, en Feek Vonk en Zaai. En voorheen haalde het AVRO Bode televisierring gala mensen als Ruby Wax binnen, omdat de VPRO daar programma`s van uitzond, hadden ze toch alle omroepen er bij.
En tegenwoordig draait de VPRO ook met de meuk mee, wel op geheel eigen wijze. En dat Zondag met Lubach won is terecht, want zijn publiek is groot en wil wel stemmen, en daar gaat het dus om.
Ik heb nog nooit naar dat gala gekeken, nu ook niet, wel even de uitreiking middels youtube. Ik heb het altijd raar gevonden dat commerciele omroepen ook mee mochten doen.
Robert ten Brink reikte de ring uit.
Robert ten Brink, was in de jaren 80 de stem van de VPRO op radio 3. En hij was jarenlang Sinterklaas in de Avondspits. En jeugdjournaal en Lingo en toen commercieel en nu weer terug om deze ring te geven.
UPDATE: Ik heb geen probleem en weet dat er ergere dingen gebeuren.
Maar goed, er waren vast mensen die er wel van genoten, en het Noord Nederlands Orkest vast ook. Wetende dat er al veel leuks is geweest en wellicht ook nog zou komen liet ik dit maar over me heen komen. En u mag natuurlijk vrijwillig het gefilmde aanhoren.
Het werd al een stuk donkerder en de sfeer was uitermate prima. Ondanks de afstand tot het podium kwam het geluid zeer goed over. Echt genieten.
Volgens mij zou dit wel net na de pauze kunnen zijn, want veel zijn nog niet gaan zitten. Maar het kan ook de sfeer zijn, mensen willen op den duur toch dansen.
Dit betreft dus het zomeravondopenluchtconcert Pura Vida van het Noord Nederlands Orkest met wat zangtalend deden ze nummers van Queen, aan de oever van het Oldambtmeer ten noorden van Winschoten. Dit lied gaat over de neus van god.
Omdat ik theater De Klinker reeds 20 keer bezocht heb boden ze mij twee gratis kaartjes aan. Plus een VIP arrangement. Ik mocht kiezen uit drie voorstellingen en deze wilde ik vanavond verzilveren en ik wilde mijn moeder meenemen:
The Mccartney Years The world's no.1 Paul McCartney tribute
Geprezen door de originele Beatles promotor, Mr. Sid Bernstein, als "The best on the scene".
The McCartney Years is een door de jaren heen gaande, technisch verbazende en explosieve live show waarin de muziek van Paul McCartney wordt uitgevoerd, verspreid door de jaren heen van The Beatles tot Wings. Hits zoals Hey Jude, Jet, Let It Be, Band On The Run, The Long And Winding Road, Live And Let Die, Lady Madonna en nog veel meer. Zelfs een aantal memorabele nummers die Paul McCartney tijdens de jaren 60 en 70 allemaal schreef en heeft uitgevoerd volgens de originele afspraken door een band die wereldwijd het publiek heeft vermaakt, met een persoonlijke toevoeging van de voormalige gitarist Denny Laine.
Gegarandeerd dat dit een avond wordt waarbij je uit je stoel springt en klapt, zingt en meedanst op de muziek van een van de meest productieve artiesten van alle tijden in deze authentieke, tijdloze live concert ervaring!
Er zijn een heleboel mensen die krijgen gratis Jodiumtabletten van de regering.
Ik niet.
Ik hoef ze ook niet.
Het is natuurlijk wel allemaal werkgelegenheid, maar toch zonde van de kosten. Want natuurlijk worden die pillen nooit gebruikt.
Maar waarom alleen geven aan mensen dicht bij een centrale? Ik bedoel, als het mis gaat dan houdt dat toch niet op na 100 kilometer.
Ik snap werkelijk niet waarom ze ooit kerncentrales neergezet hebben en ik snap evenmin waarom het zo in stand gehouden wordt.
En ik snap wel dat we energie nodig hebben en snap dan weer niet van die Jodiumtabletten. Ze lagen al sinds eind jaren 80 opgeslagen en nu wordt een deel uitgedeeld. Waarom dan nu pas?
En waarom zou het beter zijn als ze in medicijnkastjes liggen dan centraal opgeslagen? Nu kunnen ze in de loop der jaren zoek raken.
En we mogen toch wel zelf weten wat voor medicatie we willen bewaren? Of zit er een chip in de verpakking zodat de overheid de mensen in de gaten kan houden?
Omdat het zo succesvol is en zo gewaardeerd wordt hier nog eentje:
Het openluchtconcert Pura Vida, het Noord Nederlands Orkest deed Queen. En dit nummer was wel heel toepasselijk, want ik was op de fiets, net als duizenden anderen.
Het concert wordt jaarlijks gehouden aan de oever van het Oldambtmeer ten noorden van Winschoten. Er komen ook mensen met de auto, er zijn parkeerplekken, en heel veel komen met de pendelbussen, die worden gehaald vanaf de Intratuin Winschoten, en na afloop ook weer teruggebracht. Ze rijden af en aan, langs de hele stoet fietsers die vrijwel allemaal dezelfde kant op gaan.
En er zijn ook mensen met hun boot geweest, dat was ook mogelijk.
We leven niet voor ons plezier, we leven om te werken.
Kinderen van zes basisscholen in de gemeente Oldambt krijgen sinds kort Duitse les. En het is zo populair dat nog drie basisscholen in de wacht staan.
Ik vind het goed dat kinderen Duits leren. We liggen pal aan Duitsland en er komen ontzettend veel Duitsers naar Winschoten om inkopen te doen. Al het winkelpersoneel spreekt ook Duits. En in de toekomst moet er ook weer winkelpersoneel zijn.
Ik had persoonlijk liever gehad dat ze Gronings leerden thuis en op school. Maar zoals ik al zei, we leven niet voor ons plezier, we leven om te werken.
Overigens, waar RTVNoord Nieborg zegt, dat moet Drieborg zijn.
Grappig dat Vivian haar zemdiploma B gehaald heeft op de dag dat Sven geboren is, en ze op TVNoord verscheen op de dag dat Sofie geboren is.
Ze is het laatste meisje en sprak de wijze woorden: Dan ben je een keer in Duitsland en dan kan je dan Duits praten.
De zomer is verreweg het mooiste seizoen. Logisch ook, want eigenlijk draait alles in het leven om de zomer.
Zo kunnen we in de herfst en de winter weer fijn terugkijken op de fijne dingen van afgelopen zomer, om vervolgens in het voorjaar weer uit te zien naar de volgende zomer.
Afgelopen zomer, iets wat alleen kan in de zomer, het openluchtconcert van het Noord Nederlands Orkest met behulp van wat zangtalent aan de oever van het Oldambtmeer ten noorden van Winschoten.
En u mag fijn meegenieten en zien hoe het langzaam maar zeker toch steeds een tikkeltje donkerder wordt.
De Blijlmerramp zit in mijn geheugen gegrift, dierendag, zondag 4 oktober 1992. (het jaartal ontschiet me wel eens)
Deze gebeurtenis zit gekoppeld aan een andere gebeurtenis dat toen ook plaatsvond. De VPRO had die middag de eerste uitzending van het feestelijk familieprogramma op radio 2 "De Familie VPRO"
De VPRO had toen al de zondagochtend op TV en de zondagavond op TV, en daar kwam nu dus ook nog eens de hele zondagmiddag bij, en dat nog wel op de radio.
Rik Zaal presenteerde het geheel, van 12 uur tot 19 uur, vanuit de VPRO Villa in Hilversum. Te beginnen met een hoorspel en het praatprogramma van Ischa Meijer dat rechtsreeks uit Amsterdam kwam.
Van 14 tot 17 ging Zaal op Zondag plaatjes draaien en gesprekken voeren met opbellende luisteraars. Muziek dat nergens anders te horen was en dat mensen konden bellen over een stelling was toen iets totaal nieuws experimenteels.
En tussendoor kwamen er ook nog allerlei vreemde kunst en andere rubrieken zoals De Wijde Blik en het Borat hoekje.
Van 17 tot 18 het kinderprogramma voor alle leeftijden, van nul tot tachtig en van 18 tot 19 uur allemaal archiefmateriaal.
Prachtige zondagmiddagen waren dat, ik heb ze vrijwel allemaa,l en helemaal, beluisterd.
Na een jaar of twee gaf Zaal er de brui aan en werden het losstaande programma`s. En Hans Dulfer kwam de plaatjes draaien en telefoongespekjes houden.
En dat hield ook op na een jaar of twee geloof ik. Toen moest de hele VPRO van radio 2 vertrekken en vulde de AVRO de zondagmiddag onder andere met Het Steenen Tijdperk.
Toen ging ik daar maar naar luisteren tot dat ook gestopt is. Toch is twee uurtjes luisteren iets anders dan zeven uurtjes luisteren. Een ander gevoel, en andere beleving.
En na diezelfde Bijlmerramp veranderde ook radio 3, maar daarover had ik vast al eens gelogt en zal ik vast nog wel een keer weer gaan doen.
Ik wil niet dat de overheid zonder reden mijn apparaten binnen mag dringen om me af te luisteren en mee te kijken wat ik allemaal doe en dat ze die zooi dan ook nog eens drie jaar bewaren.
Op een zaterdagavond in de inmiddels afgelopen zomer speelde het Noord Nederlands Orkest, met behulp van wat zangtalent, liederen van Queen, aan de oever van het Oldambtmeer ten noorden van Winschoten.
Ik was er bij, zat nog niet eens helemaal achteraan, en beleefde het volgende mee.
En het werd al aardig donkerder.
Wie wil er eeuwig leven? zingen ze over. En dan vraag ik me af waarom ze zich afvragen wie dat nou wil, in plaats van zich af te vragen of ze dat zelf wel zouden willen.
Eeuwig leven, dat bestaat niet dus je hoeft er niet eens over na te denken. Ik vind het wel gemeen dat we doodgaan. En het leven maar iets raars ook.
Op vrijdag wensen mensen elkaar altijd een prettig weekend. Dat vind ik stom. Ik wil helemaal niks toegwenst krijgen, en al helemaal geen prettig weekend. Waar slaat dat op? En in wat voor gemoedstoestand was degene die dat heeft verzonnen?
En dan zijn er ook nog mensen die dat de hele zaterdag zeggen.
Het is hetzelfde als gelukkig nieuwjaar en vrolijk pasen en fijne hemelvaart en wat dies nog allemaal meer zei.
Waarom ik me er aan erger weet ik ook niet. Ik zeg meestal "hetzelfde" of "jij ook" maar ik meen er dan niks van.
Mijn grote wens is dat deze onzin eens ophoudt, maar ik vrees dat dat nimmer in vervulling zal gaan.