Op uw pagina refereert u naar http://herinnerdingen.nl/, een website waar mensen hun herinnering aan een overleden dierbare vastleggen in een monument van beeld en geluid. Deze website (en de bijbehorende informatie) is echter niet langer in gebruik. Daardoor werkt ook de link die op uw site staat niet, zie: http://www.renesmurf.nl/archive/2006-m12 (onder het kopje; Dood) Nu is het zo dat er op UitvaartNet recentelijk een vergelijkbaar kennisdossier is gepubliceerd over 'herinnerdingen': https://www.uitvaartnet.nl/uitvaartverzekering/herinnering
Wellicht is het daarom een idee om de inactieve link op uw site te vervangen door de bovengenoemde link? Op die manier blijft de informatie toch beschikbaar voor uw bezoekers.
Met vriendelijke groet, Thomas
Dat boven de streep betreft een mailtje dat ik ontving. En ik plaats het maar, wie weet wat en vooral wanneer ik hier dan weer iets op ontvang.
Terwijl ik in Linschoten was was Winschoten in het nieuws.
In het Sterrebos in Winschoten zat sinds afgelopen vrijdag een kat in de boom. Omdat de meldkamer besloot geen brandweer in te zetten ding een buurtbewoner zelf de boom in.
Maar ja, op 15 meter hoogte durfde de man ook niks meer en kwam alsnog de brandweer!
Kijk, dat vind ik dan weer prachtig. Wat een dappere man.
En de brandweer heeft daarna nog geprobeerd de kat naar beneden te jagen, wat niet gelukt is, die is doorgeklommen tot 25 meter.
Het lukte een boomexperd maandag wel, en na een nachtje dierenasiel is Bisou vandaag weer herenigd met zijn baasje, na drie weken vermist te zijn geweest.
Mijn verslag over het hemelvaartweekeinde volgt nog, nu eerst het resultaat.
Eens in mijn leven moest ik eens naar Linschoten toe, en daar binnengaan en rondkijken. Linschoten, het verschilt slechts één letter met Winschoten, en toch een wereld van verschil.
Winschoten is een stad, Linschoten een dorp. Winschoten bevindt zich in die ene provincie waarvan de hoofdstad dezelfde naam draagt als de hele provincie, en Linschoten in die andere.
Ik ging eens op mijn vouwfiets langs het riviertje dat door Linschoten stroomt. En dan halverwege steek ik hem over, nabij de scheve toren van Linschoten. En dan helemaal door, tot ik het dorp weer uit ben.
Aan beide zijden van het riviertje bevinden zich nog woonwijken, allemaal keurig netjes! Er is een sportcomplex en zelfs een supermarkt.
Oja, en alle prijswinaars mogen een gaslog schrijven, tik maar op en stuur maar op de mail dan post ik het wel. En de winnaars zijn een ieder die maar mailt, want zo gaat dat hier.
Ik koos er voor om hier naar toe te gaan, omdat Quandy mee gaat en dan was Woerden beter geschikt.
Sudesh is een steeds bekender wordende goochelaar.
Een aantal jaar geleden zei ik hem eens dat hij het tegen mij moest zeggen als hij een optreden had in Winschoten. En afgelopen vrijdag was het zover, hij gaf een optreden bij de opening van de nieuwe casino in Winschoten.
Ik ben ooit lid geworden omdat ze de A status wilden halen en dat trok me over de streep.
De VPRO is de enige omroep waarbij een programma pas wordt bekeken als het wordt uitgezonden. Dat wil niet zeggen dat iedereen maar mag komen programma`s maken, maar wie eenmaal mag krijgt dan ook 100% vrijheid.
Misschien had ik dat beter in verleden tijd kunnen schrijven, want tegenwoordig zijn dingen anders.
Mijn visie is dat als een omroep genoeg leden heeft en daarmee ook uren zendtijd, dat ze die dan precies zo mogen vullen zoals ze zelf willen! Maar helaas moet alles tegenwoordig passen in wat de grote overkoepelende NPO voor ogen heeft.
En binnen die grenzen, die ze proberen te verleggen en soms bewust overschrijden, doen ze waar ze goed in zijn.
En ze noemen zich tegenwoordig sponsor van de vooruitgang en zijn zelf ook erg bezig met sponsers zoeken. Want soms vindt de NPO een programma niet goed en dan gaan ze het zelf betalen en dan mag het wat langer.
Het is toch gekkenwerk, dat alles een strijd moet zijn. En soms winnen en soms verliezen ze.
Ik had me aangemeld voor de VPRO ledenvergadering omdat ik dat wel eens mee wilde maken. En zaterdag was het zover. Zo reed ik om even over half tien het parkeerterein op voor het VPRO gebouw. Ik herkende Beeld en Geluid, daar was ik al eens geweest.
In het VPRO gebouw was ik nog niet eerder geweest. Een mooi pand. De jas ophangen kon links naast de ingang, en dan de trap op en aldaar aanmelden. Het was al redelijk druk. Ik moest mijn naam zetten bij mijn naam, op het formulier, en ik kreeg een geel polsbandje om. Weer een trap, nu naar beneden aan de andere kant, koffie met koekje halen en een plekje zoeken in de open kantineruimte.
Op een gegeven moment kregen we twee toespraakjes, en ik mocht met de gele groep mee naar de voormalige kantine, dat is nu een kantoorruimte. Want de huidige kantine wordt tegenwoordig ook gebruikt voor de VARA en BNN en Human, dat zelfs helemaal bij de VPRO ingetrokken is.
Hier kregen we een presentatie, met computer en een scherm en daarna gelegenheid tot vragen stellen. Radio, Televisie, Internet en Gids.
We gingen niet met de hele groep door het gebouw, maar de hoofredacteuren gingen zelf de groepen af.
Mijn opmerkingen/vragen, over radio, dat het stom is dat de VPRO na 25 jaar terug mag op radio 2, en dat ze dan Blokhuis nemen en dat hij dan van omroep wisselt, wat zeer absurd is. En televisie over Michiel van Erp, dat ik gewoon kwaad word dat een derde aflevering van zijn programma niet doorging wegens tegenvallende kijkcijfers waar ik zelfs nik mee te maken noch van doen heb.
Toen de sessie`s afgelopen waren staken we met z`n allen een plein over, een ander gebouw in, de Televisie studio alwaar we een praatprogramma voorgeschoteld kregen met allemaal mensen die op dit moment bij de VPRO werkzaam zijn. En er liep een hele lieve hond die ik geaaid heb!
Daarna de vegetarische lunch in de VPRO kantine om vervolgens weer naar de TV Studio te gaan voor de vergadering. Toespraakje, formaliteiten, vragen en antwoorden, voorzien van promo`s op een groot scherm.
Al met al heeft het wel iets van religie. We sloten af met de borrel in de kantine en daarna ging ik naar buiten.
De drol van Wim T. Schippers eens bekijken. Heel mooi.
Toen in de auto naar de `sGravelandseweg, om de oude VPRO villa`s eens te zien. Daar waar het eens begon, een hoop gebeurd is en ook is besloten om elders voort te gaan. Toch leuk om even gezien te hebben.
Daarna naar Bastiaan. Ik ken hem al jaren en heb hem nog nooit ontmoet. Tja, waarom zou je ook? Nou ja, als ik dan toch in Hilversum ben en hij is er net komen wonen, met zijn vriendin Merel, een buitenkansje.
En het was zo gezellig dat ik meteen maar bleef logeren. We gingen de hele avond platen draaien, tot het nacht was. En op zondagochtend weer naar huis.
Op 20 mei 2017 openen wij onze deuren. We verwelkomen u graag op de Algemene Ledenvergadering in de prachtige Villa VPRO, waar we met u en andere leden terugblikken op het afgelopen jaar en vooruitkijken naar wat k omen gaat. Wilt u meepraten over onze plannen voor de VPRO in de toekomst? Meld u dan aan voor de ALV.
We starten in de ochtend met een vragenuur waar u in discussie kunt gaan met de hoofdredacteuren over bestaande en toekomstige programma’s. Vervolgens leidt VPRO Zomergastenpresentator Janine Abbring een talkshow met onder andere Arjen Lubach, Carolina Lo Galbo (VPRO Boeken) en Rob van Hattum (VPRO Mind of the Universe). In het middagprogramma staat de ledenvergadering centraal.
Ik heb me voor bovenstaande opgegeven en heb daar vandaag vertoefd. En daarna ben ik Bastiaan op gaan zoeken en als het goed is heb ik die inmiddels gevonden en breng ik daar tevens de nacht door. Dit logje heb ik allemaal op de vrijdagavond klaargezet, want op zaterdag zal ik daar niet aan toekomen, en op zondag vertel ik wel hoe het was.
Welke omroep steunt u en gaat u wel eens naar een bijeenkomst?
Een tijdje geleden las ik in de krant dat Mischa Mengelberg was overleden. En daar stond een hele oude foto bij van toen hij nog jong was.
Het was geen voorpagina, want zo bekend was die nou ook weer niet. Toch kende ik hem. Zijn muziek werd wel eens gedraaid in Ronflonflon en hij is ook wel eens opgebeld geworden geweest.
En dat is best grappig, dat dode mensen dan zomaar ineens weer springlevend blijken. Zo hoor ik Jelles Bode, Harry Mulisch, Joost Zwagerman en zelfs Chriet Titulaer voorbij komen. En Martin Bril, Willem van Beusekom, I.A. Diepenhorst.
En een heleboel andere mensen die nu nog leven of al lang dood zijn, en ik denk wel eens, misschien ga ik ze allemaal nog eens overleven. Maar misschien ook niet.
Wat ook leuk is dat Bart Veltkamp, hartje zomer natuurlijk, telefonisch aan de tand gevoeld wordt over de klapschaats, dat volgens Bart nooit zal doorbreken, en Bart zei binnen tien jaar wel uitgeschaatst te zijn. En de uitvinder van de klapschaats kwam ook nog aan het woord, die beweerde dat de huidige schaatsters van toen geen topprestatie meer konden leveren met de klapschaats.
Dit is mijn laatste t-shirt. Niet mijn nieuwste, die had ik al gelogt, maar de laatste die ik ga loggen. Nu heeft u ze allemaal gezien.
En de laatste betreft eentje waar ik twee shirts gekocht heb, en dit is dan die tweede.
Ik ben hier overigens op 22 augustus 2014 mee begonnen, toen heb ik al mijn t-shirts op de foto gezet en al die logjes klaargezet, en vrijwel elke keer als ik bij de T was plaatste ik er eentje, want mijn logtitels beginnen altijd met de eerstvolgende letter van het alfabet.
Ik was bij mijn ouders en mijn nichtjes waren er ook. Tessa (10), wilde even met mij (42) praten. We gingen zitten.
Ze had een folder van Jantje Beton en legde uit. En ik zou dan een lot kunnen kopen en dan iets winnen en ik kreeg kortingsbonnen. Maar omdat ik geen kortingsbonnen hoef en ook niks wil winnen hoef ik geen lot te kopen.
Maar ik kocht toch een lot. Dat wil zeggen, gevevens invullen en dan halen ze drie euro van mijn rekening. Anderhalfe euro voor Jantje Beton en anderhalf voor haar school.
Natuurlijk help ik Tessa en als ze er tien gestrikt heeft is haar lijst vol en is ze klaar.
Maar wat vind ik het toch altijd ergerlijk, dat ze kinderen gebruiken voor goede doelen. En dan dat doel, tja.
Volgens mij is er wel goed voorzien in speeltuinen en plekken. En volgens mij moet de overheid daar gewoon goed voor zorgen, en ook onderhouden en zo.
Waarom al die organisatie`s die geld bij elkaar moet schrapen. En scholen er bij betrekken en kinderen en volwassenen mee lastig vallen.
Kinderpostzegels, ook zoiets, en nu dit weer er bij.
Ach ja, en op elf november lopen ze weer met een lampion langs de deuren en krijgen een snoepje. En dan zingen ze een liedje, en dat is veel leuker dan narigheid aanhoren en geld betalen en maar hopen dat je niks wint.
U hoort Elsje de Wit en De Gleufjes met Wat een lul, afgetrokken van de LP Snedigheden, en de CD Geen Touw.
We hebben er genoeg van, we pikken het niet meer. Lazer toch op man, en probeer het niet meer. Moet je hem nou zien zitten, kijk hem nou eens staan. Waar haalt ie nou eigenlijk de gore moed vandaan? Wat een lul, wat een lul, wat een lul, wat een lul, wat een lul, o, wat een lul. Wat moet je met zo`n knullige, lullige onbenullige lul? Geheel en al ongevraagd krijg je zo`n klojo op bezoek. Hij kijkt je even aan gelijk zo`n bobbel in zijn broek. Moet je even horen, lazer nou gouw op Stik de moord en kook gaar in je eigen sop. We hebben er genoeg van, we pikken het niet meer. Lazer toch op man, en probeer het niet meer. Moet je hem nou zien zitten, kijk hem nou eens staan. Waar haalt ie nou eigenlijk de gore moed vandaan? Wat een lul, wat een lul, wat een lul, wat een lul, wat een lul, o, wat een lul. Wat moet je met zo`n knullige, lullige onbenullige lul? Kom je tegen wil en dank bij zo`n engerd in de buurt. Word je weer gelijk van top tot teen begluurd. Zo`n viespeuk ook nog denken dat je interesse in hem hebt. Nou alleen als ik moet braken is die het recept. We hebben er genoeg van, we pikken het niet meer. Lazer toch op man, en probeer het niet meer. Moet je hem nou zien zitten, kijk hem nou eens staan. Waar haalt ie nou eigenlijk de gore moed vandaan? Wat een lul, wat een lul, wat een lul, wat een lul, wat een lul, o, wat een lul. Wat moet je met zo`n knullige, lullige onbenullige lul?
Marktplein Winschoten, met nu ineens palmbomen! En auto`s die op een dag ook oldtimers zijn.
Inmiddels is het huisje dat afgebroken zou gaan worden afgebroken.
En vlak voor het zover was bekeek ik de restanten eens.
En dan heb ik zo mijn gedachtes, over de mensen die er gewoond hebben, hoe de wereld was toen het huisje gebouwd werd, en wie zich het huisje nog kunnen herinneren.
Naast het station in Winschoten een foto van de tram die hier honderd jaar geleden reed.
En ik nam ook even een kijkje op de Winschoter Paasmarkt.
De nieuwgebouwde casino is inmiddels geopend. In een arme gemeente met tientallen leegstaande panden, maar wel vlakbij Duitsland waar ze liever van de goktempels af willen.
Altijd handig om te weten.
Op de paasmarkt waren ook vele tientallen oldtimers, ik heb ze niet allemaal geteld, wel allemaal gezien. En ook niet allemaal op de foto gezet.
Ik probeer op mijn foto`s altijd zo weinig mogelijk mensen te laten zien, dat vind ik nu eenmaal mooi. Het geeft natuurlijk niet echt een beeld van hoe de wereld is en dat is ook helemaal mijn bedoeling niet.
In tegenstelling tot in andere steden liggen hier de kransen nog steeds daar waar ze neergelegd zijn op de vierde mei. Dit even ter informatie, deze foto is van vele maanden eerder.
Het betreft vandaag louter en alleen Winschoten, dat u dat maar even weet.
Deze foto is deels mislukt, omdat er net een vent in beeld komt achter het podium, de Winschoter Toren `d Olle Witte komt niet heel mooi uit vanwege zomerlicht, en de tekst op de poster is wat klein. Maar ik had geen betere.
Cafe Bloem op het Marktplein is er na zevenentwinitig jaar mee gestopt, het pand is verbouwd en nu heet het Woodies.
En tijdens de verbouwing las ik dit.
En zag ik dit.
In een hoekje van het Marktplein is een pandje weggehaald en een nieuwe neergezet. Pats place is verhuisd, de benedenverdieping van dit pand wacht nu op een nieuwe invulling.
In het vernieuwde steegje tegenover het stadhuis hangen nu foto`s en gedichten, onder andere deze foto van voor de verniewing.
Stadscafe De Pastorie heeft een houten zijgevel van het terras gekregen.
Ik woon hier nu al een tijdje, op het eeuwenoude Marktplein, en continue veranderd mijn uitzicht.
In het centrum van Winschoten staan veel gebouwen erg dicht op elkaar en soms zelfs tegen elkaar aan. Dat heeft zijn voor en nadelen, en in dit geval is het wel zeer nadelig. Dit is afgelopen zondag allemaal afgebrand:
Ik heb deze schermafbeeldinguitsnijseltjes even gemaakt middels streetview. Hier even van wat dichterbij.
Hoe het nu is kan u elders wel zien, en hoe het was ook, maar ik leg het toch even vast.
Het is jammer van de panden, het is nog jammerder voor de bewoners...
Een jongedame wil de douche aanzetten en wat volgt is een enorme gasexplosie. Zo heftig dat een jongeman op straat belandt, en later in het ziekenhuis. Al snel is de brandweer daar en er worden metingen gedaan. De kleine brand wordt pas opgemerkt als het al een grote aan het worden is.
Een paar uur later staan er drie panden in de fik, en worden er tien ontruimd. Brandweerkorpsen uit de hele regio helpen mee, straten zijn afgezet en er ligt een dikke brandweerslang over een lengte van drie kilometer door de stad, er wordt water uit de haven gehaald. Deze werd vier keer stukgereden.
Ik heb geen knal gehoord. Ik vernam het via internet en kon de rookpluimen en liggende brandweerslang vanaf mijn balkon zien. Zoals u op het filmpje kan zien heb ik gepaste afstand gehouden, wie een beter beeld wil doet er goed aan op de linkjes te klikken. (onderstreepte woorden zijn links)
Ik dacht op een heel goed plekje te staan, en dat stond ik ook. Maar ik kon nou net niet heel goed de sprekers zien. En u nu dus ook niet.
En tijdens het defile dach ik, dit kan ik eigenlijk niet filmen. En toen ik het filmpje monteerde en het defile tegenkwam dacht ik, dat kan ik eigenlijk niet publiceren.
En nog steeds heb ik zo mijn twijfels, maar ach, voor één keertje moet dat kunnen, vind ik. Sterker nog, het is al gebeurd en niks meer aan te doen.
Gisteren was slechts het voorspel, indrukwekkend maar toch.
Toevalligerwijs kwam ik op een heel goed plektje te staan bij de plechtigheden aan het Zuiderveen. Zo`n goed plektje dat ik besloot om het geheel te gaan filmen. Maar dan niet filmend filmen, maar de camera voor mijn buik houden en laten vastleggen.
Ik zou er later wel wat fijns uit kunnen monteren, dacht ik. Maar ik besloot om deze hele plemp maar zo neer te zetten. Dan kunnen mijn nichtjes ook eens zien hoe dat er daar precies aan toegaat. En u ook natuurlijk.
Stilte in de regen. En daarnog volgde nog van alles en nog wat, vooral veel kransen. En gedichten, van Rooms Katolieke kinderen dit keer, want die hebben we ook in Winschoten.
En daarna met de stoet mee naar de Marktpleinkerk, voor een afsluitende kop koffie. En wat zijn de verkeersregelaars goed, ze duwen als het ware al het verkeer de zijstaten in, en ze doen het ook nog allemaal. En ik denken, de bestuurder vloeken, die moet daar helemaal niet zijn. Maar wel vloeken met respect natuurlijk, want dat is er altijd.
Het geheel begon in de Marktpleinkerk, ik sloot me aan bij het Joods monument, na een toespraakje, wat stilte en het leggen van wat kransen begon de optocht naar de voormalige synagoge.
Daar was ik getuige van een heuse dansvoorstelling. Ik besloot maar om te blijven filmen, in afwachting van wat komen gaat. Hopelijk bekijkt u dat ook op die manier. En een beetje de optocht en voor je het weet ben je waar je wezen moet. De stilte zal nog volgen, en de regen ook.
Ik kijk altijd met veel genoegen naar Andere Tijden, het geschiedenisprogramma van de VPRO en NTR. Dit keer ging het over de slag om Groningen, eerst de stad en toen Delfzijl. Nu zeiden ze op tv dat ze op internet een interactieve kaart hebben staan voorzien van de route en elf filmpjes.
Het feest ging door, eerst een stukje Groningse rap van Wat Aans, daarna popliedjes op zijn Gronings van Van De Straat, met onder andere een speciaal lied voor de doodzieke Geuko. En daarna mocht de verliezende The Voice of Holland finalist Thijs Pot de mensen vermaken.
Iedereen trad belangeloos op, de opbrengst was 8000 euro. En ze hebben twee ton nodig, dus het mag wel vaker.
