De voorspelde temperatuur voor vandaag was ruim boven de 30 graden, en in het noorden valt het dan altijd mee, maar alhier in het zuiden, waar ik momenteel op vakantie ben, doen ze er altijd nog een schepje bovenop. Bloedheet dus.
Maar alles is natuurlijk beter dan regen. Door het centrum van een stad lopen heb ik met zulk weer niet zo`n zin in, een kasteel bezoeken heb ik ook al gedaan, mits dat mogelijk was, en in de toeristenstroomtrein ga ik niet in omdat die nog niet rijdt en ik geen mondkapje wil.
Vandaag maar eens de Muldersplas bezocht. Voorheen werd er allemaal slik geloosd van wat mijnen, en in de jaren 80 maakten ze er een natuurgebied van. Prachtig mooi om daar even flink rond te wandelen. Ik snap niet dat die Limburgers er niet gek van worden, of omhoog lopen of naar beneden, vrijwel nergens is het gewoon vlak. Maar misschien zijn ze er ook juist wel knettergek van geworden, wie weet.
Na nog even bij het meertje te hebben gezeten, daarna nog even heerlijk gegeten in nabijgelegen brasserie De Muldermolen en daarna weer terug naar de camping, waar het nog lang warm was en niet echt donker werd door de lichtvervuiling in het overvolle Zuid Limburg.
Vandaag ben ik nog maar een keertje naar Valkenburg geweest, want ik ben nog nergens een geschikt T-shirt tegengekomen, dat is vandaag overigens ook niet gelukt. Het was druk in Valkenburg, er was op het parkeerterrein geen plekje meer vrij, en zodra er wel wat vrij kwam schoot iemand anders zijn wagen op de plek. Er waren meerdere zoekenden, dus we gingen maar naar parkeerterrein nummer twee. Ook dat was overvol. Verder dus maar weer. Tot we een ondergrondse parkeergarage tegenkwamen!
We kwamen bovengronds meteen in een nieuw winkelcenrtum met een AH, HEMA, BLOKKER enzovoort. In folders over Zuid Limburg liegen ze steeds dat ze zo On-Nederlands zijn. Nu is Nederland zeker niet iets om trots op te zijn, maar je er voor schamen is wel het andere uiterste. Neem van mij aan, Zuid Limburg is net zo Nederlands als de rest van Nederland, het hoort er allemaal bij.
Eerst maar eens alle winkeltjes langs, en zelfs bij het oudste VVV kantoor van Nederland konden ze me niet helpen noch doorverwijzen naar een mooie souvenirshirt.
Er rijdt ook een treintje op luchtbanden door Valkenburg, en aangezien we er mensen in zagen zitten zonder mondkapje besloten we om ook mee te gaan. City Tour heette dat ding. Er kon alleen met echt geld betaald worden, en als iemand dat niet bij zich had kon er bij een pinautomaat gestopt worden om even te pinnen. Er reden deze rit alleen Nederlanders mee, dus de andere talen weerklonken niet door de luidsprekers. De rit was erg leuk en nu heb ik een beter beeld van Valkenburg, we kwamen onder andere langs de kabelbaan en de zagen een rij wachtenden dat ons deed besluiten om dat maar over te slaan.
Het was warm, het was druk, heel erg druk, met moeite lukte het om nog een plekje te krijgen op een terras om een ijsje te nuttigen. We besloten om maar via de supermarkt weer naar de camping te gaan om aldaar lekker te gaan barbecuen.
Morgen wordt het nog heter. Alles is natuurlijk beter dan regen, maar met hitte zoek ik toch liever de luwte op. Als ik het overleef en internet het niet begeeft leest u dat morgen wellicht.
Omdat ik wel eens een kasteel wil zien die niet bewoond is en ik niet van te voren online een kaartje wil kopen wordt de keus beperkt en blijft er een ruine over. Kasteel Schaesberg in Landgraaf. De navigatie wees me de weg er naar toe, maar aldaar was het niet overdreven duidelijk aangegeven. Ik vroeg even aan de serveerster en die zei me dat ik op het juiste adres was. Het koste wel vijf euro per persoon.
Of we ook een rondleiding wilden, was de vraag. Dat ligt er aan hoe laat die begint, was het antwoord. Dat begon meteen, drie anderen stonden al klaar, en snel kwamen er nog twee bij en op gepaste afstand volgden we de gids. Zij deed het voortreffelijk, was erg enthausiast en had alle tijd. Ze zijn aldaar bezig om de boel weer te herbouwen zoals het eens was en dat moet over een jaar of vijfentwintig af zijn.
Daarna aldaar nog even de toren beklommen om van het uitzicht en de muren te genieten en daarna een kop koffie en een vlaai.
Daarna maar met de auto naar het rijksbeschermd gezicht Rimburg. Nou ja, het zal zo zijn, erg indrukwekkend vond ik het niet. Ik heb nog wel even de rivier en daarmee ook de grens overgestoken om het kasteel Rimburg van de buitenkant te bekijken.
Daarna zijn we nog even naar Gulpen geweest om te kijken en wat te eten en voorts weer terug naar de camping. Onderweg kwamen we overigens ook nog langs het terrein waar ik twee maal Pinkpop heb meegemaakt.
Vandaag Sittard maar eens aangedaan, en ik was aangenaam verrast. Wat een leuk stadje is dat, tenminste de oude binnenstad. Ik koos er voor om dit keer te parkeren nabij Fort Sanderbout, dan hoefde ik daar niet apart meer naar toe te lopen. Prachtig al die oude stadswallen die er al eeuwen zijn en bewaard gebleven. Het centrum bestaat uit nauwe straatjes met wel heel veel kerkgebouwen.
Toen ik het VVV kantoor binnenliep werd ik snel weer naar buiten gestuurd, wachten aub! Toen er mensen buiten kwamen mocht ik binnenkomen. De één neemt de maatregelen serieuzer dan de ander, want zo hrel druk was het toch niet. Hoewel ik natuurlijk wel elke keer waar mogelijk mijn handen was, zo ook hier. Met aanvaarde excuses voor het wachten en twee folders kwam ik weer buiten. De folder met de stadswandeling bevatte mij veel te veel informatie. Ik hoef niet elk detail beschreven te hebben, ik kijk liever zelf wel wat ik zie, daardoor liep ik ook een paar keer fout waarschijnlijk.
Toon Hermans, ik heb er nog nooit om gelachen, ik vond hem geen bal aan, heeft hier gewoond en zijn sporen nagelaten. Ik zag zijn hoofd, zijn tekening, zijn huis. De winkelstraten kennen zo ook hun leegstand, maar het meerendeel was wel gevuld. Op een terras nog een kop koffie met Limburgse vlaai gehad.
Vandaag nam ik eens een kijkje in Heerlen, onderdeel van de stadsregio Parkstad Limburg. In de provincie Groningen is ook een dorpje dat zich Parkstad noemt en dat is haast wel net zo lelijk als Heerlen. We parkeerden in een parkeergarage waar we met de lift uitkwamen in een winkelcentrum. Dat was op zich wel aardig, maar de andere gebouwen buiten: Wat een lelijkheid bij elkaar zeg. En dat is geen belediging, want op zich kan ik wel genieten van lelijkheid. Bovendien maakt dat wat wel mooi is nog mooier.
Hier was alleen nog een middeleeuws torentje, en overal waar mogelijk schitterende muurschilderingen. Maar de architectuur is totaal niet mijn smaak, allemaal strak en blokkerig en recht en sfeerloos. Anderen zullen wellicht smullen waar ik van gruwel. Ook het imposante stationsgebouw, het maankwartier, met veel woningen en kantoren en winkelruimtes, waarvan veel leeg, kon me niet echt bekoren. Leuk om te zien, dat wel.
Daarna nog even gewandeld naar Kasteel Eyckholt, dat is meer een ruine. Want kaartjes van te voren online bestellen doe ik niet, en mondkapje dragen ook niet, dus was dit de beste optie. Alleen was het niet bereikbaar. Er zat wel een opening in de afrastering, maar zoveel brandnetels dat ik er met mijn blote benen niet doorheen ging. Dan maar even van een afstandje koekeloeren.
Ik wilde ook eens een kijkje nemen in Maastricht en dacht dat de zondag daar wel geschikt voor was in verband met rustigheid. Dat bleek niet geheel juist, in Maastricht was het ontzettend druk.
Onderweg naar een parkeergarage kwamen we onderweg al een andere parkeergarage tegen waar nog plek was. We draaien naar binnen en daar stond al een oude man te wenken waar nog plek was, en dat paste ook maar net. Vlakbij het Vrijthof, waar we dus ook als eerste naar toe wandelden, op weg naar het VVV kantoor.
Onderweg al overal coronawaarschuwingen en afstand houden en in het kantoor ook beperkt toegang en door glas geen praten. Ik kreeg twee folders mee, eentje met een historische stadswandeling en eentje over de boottochten over de Maas. Ik moest achterom het gebouw weer verlaten.
De historische route ging vlak langs de oudste brug van Nederland, de Servaasbrug. Daar wilde ik sowieso eens over wandelen, en ook weer terug. De brug ging ook nog gedeeltelijk open omdat er een schip onder door kwam. Daarna direct maar even een kaartje gekocht voor een rondvaart over de Maas, over een uurtje was er nog plek.
Daarom kon ik eerst nog even een oude stadsmuur en de Helpoort bekijken. En daarna een uurtje op de boot, even naar de Belgische grens en weer terug, en ondertussen allemaal toeristische informatie krijgen. Gelukkig mocht dat allemaal mondkaploos, anders was ik ook niet meegegaan, ik wil wel genieten.
Daarna verder met de stadswandeling en toen we bij de Sint Janskerk met zijn zeventig meter hoge rood geschilderde toren kwamen was er een plensbui in aantocht en gingen we onder een overkapping op het Vrijthof een hapje eten. En daar was het toch zo druk dat de anderhalve meter niet meer leek te gelden.
Daarna de auto weer opgezocht en gevonden en weer naar de camping.
Ik bevind me op dit moment op de camping in Colmont, dat is een plaatsje vlakbij Ubachsberg en ligt in de gemeente Voerendaal. In de gemeente Voerendaal ligt ook een plaatste dat Voerendaal heet, en dat plaatsje bezocht ik vandaag. Voerendaal staat bekend om zijn vijf kastelen en een hele oude kerk, met name de toren. De toren was snel gevonden, het winkelcentrumpje ook en we maakten een wandeling naar een kasteel. Maar ondanks dat ze bekend zijn om de kastelen zijn die niet te bezoeken. Tegenwoordig worden ze bewoond, dus we konden niet veel meer dan er om heen lopen en het van een afstandje bekijken.
In het bos er achter viel het me weer op, waar ik me ook bevind, overal hoor ik het geraas van het snelverkeer op de snelweg. Echt stille plekken zijn hier niet.
We namen nog een aardbeienijsje bij een ijssalon, en omdat de aarbeien op waren gingen ze die snel even halen, dus we moesten even wachten, en konden er daarna van gaan genieten. In de avond op de camping wederom lekker gebarbecued.
Het viel me afgelopen nacht op dat het hier niet donker wordt. Hier is Zuid Limburg waar ik momenteel op campeervakantie ben. Er wonen hier zoveel mensen en er is zoveel activiteit dat de donkere nachten verdwenen zijn, net als in een groot deel van Nederland/Europa. En ook zie en hoor ik af en toe een vliegtuig, coronaverspreidend de lucht verontreiningen, want dat moet kennelijk almaar doorgaan. (volgens Rutte en de zijne)
Vandaag ben ik naar Kerkrade geweest, naar die straat waar Kerkrade beroemd om is, de Nieuwstraat. Ik begon bij de grenspaal aan het zuidelijkste punt, en liep naar het noorden tot het bedrijf dat pal op de grens staat, en daarachter de volgende paal, daar loopt de grens weer achter de huizen langs in plaats van er voor. Een unieke straat, met af en toe een informatiebord, best wat autoverkeer, maar leuk om eens te zien.
We liepen aan de Nederlandse kant heen, en aan de overkant, wat Duits is, terug, en via Duits grondgebied weer naar Nederland alwaar mijn auto gratis geparkeerd stond.
Vandaag naar de Sint Pietersberg geweest, achter Maastricht. De navigatie wist er geen raad mee en stuurde me via Belgie naar een fietspad aldaar. Dus terug maar weer. Wat een verschil in wegen. Uiteindelijk toch bij een grot en een kasteel aangekomen. Kaartjes kopen voor een rondleiding door de grot was niet meer mogelijk, alles zat vandaag al vol, en vast voor morgen bestellen had ik geen trek in. Nou ja, dan maar geen grot. Het kasteel kwam ik ook niet in, er was geen ingang, maar omdat we toch al op de Sint Pietersberg waren maar proberen de top te bereiken.
De berg staat niet goed aangegeven, en op de berg heb je ook geen idee welke kant op de beste is. Plotseling kwamen we bij een afgraving, waar ze tot maar liefst 2005 de berg aan het slopen waren. Alles voor de economie natuurijk. En nu is het een natuurgebied, maar eentje van natuurmonumenten en dat is niet best. Het uitzicht is wel magistraal en gevogelte en vlinders vinden het er fijn. Ik niet zo.
Na te hebben gekeken van een uitzichtconstructie konden we afdalen middels trappen en we konden langs de fabriek wandelen. Helemaal aan het einde was een eet en drinkgelegenheid, alwaar we een cola namen, helaas geen echte. Daarna maar via de andere kant teruggewandeld, dat was wel mooi, want veel bos en we zagen ook nog een kasteel.
`sAvonds op de camping speelde daar nog een carnavalsorkestje.
Jezus Christus hangt in zuid Limburg op bijna elke hoek, halfnaakt, gespijkerd aan een kruis. Ik vind het geen gezicht. In den beginne is het wat idioot, op den duur wordt het ergerlijk. Ik heb niks tegen religie maar ben er ook geen voorstander van.
Er zijn mensen die bij traag internet overschakelijken naar netwerkbundels die er genoeg schijnen te zijn, ik heb geen bundel voor mijn laptop, ik maak gebruik van de voorzieningen van de camping. Er zijn ook mensen die beweren dat ik niet goed zoek, maar ik verzeker u, als ik zeg dat (het plaatsnaambord van) Kuttingen niet bestaat dan bestaat het niet. En mensen die zeggen zich te verheugen op de door mij gemaakte foto`s moet ik teleurstellen, ik zal vast niet iets op de foto zetten wat niet al lang en breed en veel mooier en beter op het internet staat.
Vandaag eens het drielandenpunt aangedaan, het is nog ongeveer precies hetzelfde als toen ik kind was. Het was er wel erg druk, ik zwaai soms flink met mijn armen om mensen op de anderhalve meter afstand te houden, maar ik besef ook, wie bang is om ziek te worden moet ook maar thuisblijven. Ik heb vooralsnog niemand geraakt met mijn gezwaai met gebalde vuisten.
De Wilhelminatoren op Nederlands grondgebied heb ik overgeslagen, ik koos voor de Boudewijntoren in Belgie, pal naast het drielandenpunt. Op gepaste afstand wachten in de rij en in de lift was het ook goed gescheiden middels plastic in het midden. Een prachtig uitzicht natuurlijk.
Het doolhof aldaar heb ik me maar niet aan gewaagd, wegens dat het me toch te druk was. Ik ben nog wel even wezen wandelen naar de de eerste grenspalen vanaf het drielandenpunt. Dus die tussen Nederland en Belgie, die tussen Belgie en Duitsland en die tussen Nederland en Duitsland. Grappig genoeg beginnen de Belgen hier al Frans te praten. Neutraal Morsenet behoort tegenwoord helaas toe aan Belgie, maar het heeft honderd jaar geleden toch honderd jaar bestaan.
Daarna Vaals maar eens in, even kijken. Wat een drukke verkeersader dwars door de stad, en de stad loopt gewoon onder een andere naam verder en dan is het ineens Duits, een gekke gewaarwording. Aan Nederlande zijde van de grens even koffie en een vlaai gehad, geholpen door een Duits sprekende mevrouw die me niet helemaal goed begreep maar uiteindelijk toch wel.
Daarna nog even vlees gehaad om in de avond lekker te barbecuen, en ik kreeg ook nog een lekke vouwfietsband, dat is inmiddels ook weer verholpen. Onderweg ook nog even getankt, dat natuurlijk wel in Nederland, want hier mag dat nog zonder mondkapje.
Internet is hier traag als poep, voor zover poep dan traag is, volkomen kut is het in elk geval wel. Maar goed, ik ben hier niet voor het internet. Ik zit op een camping vol Nederlanders, en op zich is dat ook wel bijzonder.
Vandaag toog ik eens naar Margraten, en voor ik die plaats bezocht deed ik eerst de Amerikaanse begraafplaats eens aan. Indrukwekkend, mooi, redelijk druk en gratis toegang. Er liggen daar ruim 8000 mensen en voor iedereen is er een kruis, behalve de joden, die hebben een ster. Foto`s volgen nog, ooit. Daarna het plaatsje maar eens aangedaan, daar is niet zo heel veel te zien. Een kerk en een vermoeddelijk voormalig klooster. We namen op een coronaproof terras een kop koffie, we wilden ook een vlaai nemen, maar die waren op.
Daarna op zoek naar het zuidelijkste punt van Nederland, te weten de plaats Kuttingen. Flink rondgereden daarzo en ook gewandeld, maar nergens een plaatsnaambord. Ook niet van Klein Kuttingen. Ik heb alleen de Kuttingerweg gezien, maar Kuttingen zelf niet gevonden. Wel de Belgische grens die je zo over gaat. Ineens zie je stroomkabels boven de weg en Franse woorden op borden.
Kuttingen niet gevonden, het bestaat niet meer, jammer. Grenspaal 12 ben ik ook niet tegengekomen, wel dat Belgische kasteeltje.
In de ochtend heb ik overigens nog gevouwfietst over de top van Vrouwenheide, dat was vroeger het hoogste punt van Nederland, toen ze nog niet konden meten. Vanaf daar is het uitzicht grandioos.
Vandaag ben ik naar het toeristische stadje Valkenburg geweest. Als kind ben ik er ook al eens geweest, maar veel wist ik daar niet meer van. Ze doen goed hun best om het zo coronaproof mogelijk te maken, maar de anderhalve meter afstand is in de praktijk echt niet te doen.
Eerst de auto maar ergens parkeren en dan het centrum in. Op een gegeven moment kwamen we zomaar bij de gemeetegrotten, we kochten een kaartje en konden mee. We konden kiezen, met een treintje mee of lopend, we kozen het laatste. Prachtig hoor, ik hou wel van grotten, hoewel deze dan door de mens gemaakt is en daarmee eigenlijk een groeve, het was indrukwekkend en leuk en ook wel frisjes. De gids sprak wel een zeer zwaar Limburgse tongval dat ik vast niet alles goed begrepen heb. Dat hoeft ook niet. Na de rondleiding zagen we nog een filmpje en konden zelf wat rondlopen en dan weer naar buiten, en ik kwam dezelfde gids weer tegen met de volgende groep.
Daarna maar even kijken bij de kasteelruine. Ook prachtig mooi, maar ook zonde dat de mensen in het verleden zoveel vernield hebben. Maar goed, wat er nog is kan iedereen van genieten. Op een gegeven moment kwam er een mevrouw die ons sommeerde om naar de uitgang te gaan. Het was sluitingstijd. Om half zes. Nou ja, het meeste hadden we ook wel gezien. Daarna in het centrum nog even lekker gegeten bij een restaurantje en daarna maar weer met de auto terug naar de camping, alwaar ik in de avond nog even op de vouwfiets tevergeefs zocht naar een Romeinse Villa. En hoewel dat geregisteerd staat als rijksmonument en ik de juiste plek gevonden heb is er voor de toerist niks te zien. Evengoed wel fijn gevouwfietst, gisteren ook al en morgen vast ook weer. Foto`s volgen later want het internet is hier te traag om daar op te wachten.
Vandaag ben ik via Nederlands noordelijkste grensovergang Duitsland binnengegaan en een paar honderd kilometer naar het zuiden gereden om vervolgens ergens in Limburg weer Nederland te betreden.
Panoramacamping Colmont, te Colmont, gemeente Voerendaal. Er zijn niet veel plekken meer, en het gratis internet is traag als poep, maar deze foto plaatsen is me uiteindelijk toch gelukt. Dus geen Oostenrijkse bergen dit jaar, maar Limburgse, ook heel mooi.
Ik wens mezelf een hele fijne reis, dan hoeft u dat niet meer te doen.
Ik heb mijn robotstofzuiger automatisch geprogrameerd, lekker makkelijk en reuze handig. Maar als ik op vakantie ga hoeft dat wat mij betreft niet, het ding mag ook even vakantie. Al heb ik geen idee hoe ik dat nou buiten werking kan stellen. Meestal als ik op wat knoppen druk weet ik het wel weer, maar dit keer schiet me niks te binnen. Ik besluit om even op internet te zoeken en al snel kom ik de gebruiksaanwijzing tegen en in een mum is de automatische klok uitgeschakeld. En nu weet ik het weer.
Maar als ik dan doorblader in de op internet gevonden gebruiksaanwijzing lees ik ook welke onderdelen wekelijks gereinigd dienen te worden. Oeps. Ik gooi alleen regelmatig het bakje goed leeg en verwissel wel eens een filter. Maar de gele knoppen zijn dus bedoeld om wekelijks te gebruiken voor de reiniging. En als ik dan op de onderkant van mijn robotstofzuiger kijk zie ik voor het eerst dat daar gele knoppen zitten, die ik maar eens indruk. En ik zie nu hoe ik de bostels er uit kan halen om te reinigen, en dat doe ik dan maar. Hierbij gebruikmakend van de andere stofzuiger, met slang.
Gisteren at ik dit taartje, het ziet er niet alleen prachtig uit, het smaakte ook nog eens heerlijk.
Door mijn nichtjes zelf gebakken! Ik kan me al verheugen op de verjaardag van mijn andere nichtje, dan maken ze er vast weer zo eentje. Allemaal laagjes en allemaal kleurstoffen en het geheel is net zo zoet als de slagroom.
Het slechte nieuws van vandaag, de heftigste aardbeving van dit jaar had een kracht van 2,7 op de schaal van Richter, hedenmiddag in Loppersum. Ik was op dat moment in Winschoten en heb er gelukkig niks van gevoeld, hopelijk blijft dat zo.
Het goede nieuws van vandaag, tussen al het andere radiogeneuzel door: Arbeidsvitaminen duurt vanaf 5 oktober een uur langer: het programma van dj Hans Schiffers (TROSVRO) begint dan al om 09.00 uur. Waarbij ik me dan weer afvraag waarom dat niet meteen morgen al in kan gaan.
Het absurde nieuws van vandaag is dat er al een miljoen nertsen zijn geruimd. Wat ontzettend veel zeg. Ik dacht dat bont een aflopende zaak was en tergend langzaam werd afgebouwd, maar dit riekt toch naar iets heel anders.
Terwijl wereldwijd het aantal besmettingen toeneemt zijn we in Nederland aan het versoepelen geslagen.
Als ik van mijn fiets af spring zie ik dit bord al staan. Dit keer staat er geen medewerker om de boel steeds te ontsmetten en een juist gereinigde wagentje in de handen te duwen. Nee, op dit bord staat het.
Dus ik loop naar de boodschappenkarrenrij en speur in mijn portemonnee. Ik heb alleen muntjes van 20, 10 en 5 cent, geen 50 cent of een hele euro, wat noodzakelijk is om de kar los te krijgen van de rest.
Dus ik besluit om naar de servicebalie te gaan om daar wat geld te wisselen voor een muntje dat past. Als ik in de winkel ben zie ik de afrastering staan, maar ook een gaatje waar ik er door kan. Bij de servicebalie aangekomen zie ik dat daar ook al plastic zit, net als al tijden bij de kassa. En ik vraag als eerste of winkelwagentjes nog steeds verplicht zijn. Dat weet hij niet, hij gaat meteen iemand bellen. Nou, dat lijkt me ook de bedoeling niet, ik wil gewoon wat geld wisselen. Boodschappenkarren blijven verplicht, maar hij wil mijn geld niet, ik krijg een gratis muntje. Dat past.
Ik heb geen kinderen, mijn zusje wel, twee meisjes. En elke keer als ze jarig zijn krijgen ze een kadootje. Toen ze nog heel klein waren ging ik naar de speelgoedwinkel en kon ik op de verpakking zien voor welke leeftijd iets geschikt was, reuze makkelijk.
Toen ze oud genoeg waren om mee te gaan naar de speelgoedwinkel mochten ze iets uitkiezen wat ze maar wilden, ook reuze makkelijk. En tegenwoordig zoeken ze zelf iets op op internet en dat is ook wel weer makkelijk.
Ik was op de verjaardag van mijn vader en vroeg mijn aldaar ook aanwezige nichtje Vivian wat ze binnenkort voor haar elfde verjaardag van mij wilde hebben, ze wist het al, een nieuw tablethoesje. We hadden al taart gehad en er was nog ruim tijd voor het avondeten, dus we besloten om eens in de winkels in Winschoten te gaan kijken.
Zij mocht kiezen en bepalen, en ik ging met haar mee, we gingen eerst naar een winkel in de Langestraat. Bij binnenkomst eerst even de handen ontsmetten. Er staat wel een keukenrol naast, maar dit spul droogt vanzelf. Eerst werden nog andere klanten geholpen maar al snel kwamen er maar liefst twee dames op ons af. Vivian vertelde wat ze wilde en er werden een aantal hoezen gepresenteerd. Nee, niet mooi genoeg, op naar de volgende winkel.
We kwamen nog langs een telefoonwinkel, maar binnen was het zo druk dat we die maar over sloegen. En in de winkel op het Isralplein werden ook net mensen geholpen dus we keken zelf even rond en zagen niks van haar gading. Bovendien had ze al op internet gekeken of hier ook de hoezen waren en die waren er toch niet, maar we keken toch even voor je weet maar nooit, maar het zag er dus niet naar uit en we wachten ook maar niet op de medewerker.
Vivian wist nog een winkel op de Vissersdijk, ook daar werden net andere mensen geholpen maar ons werd door de donkere medewerker gevraagd wat we zochten en hij vertelde dat ze net uitverkocht waren.
Op naar de grote zaak in de Moushorn, daar werden we ook meteen geholpen, haar keus zat er niet bij en ons werd geadviseerd om even bij de buurman te kijken, daar is veel meer keuze. En de buurman was weer een donkere man, die per se het typenummer wilde weten, dat wist Vivian niet, en ze had haar tablet ook niet meegenomen.
Dit is dan mijn beleving van dit verhaal, het was best wel gezellig en prettig, alhoewel we dus zonder resultaat weer huiswaards keerden en het maar via internet bestellen. En het werd nog een smakelijke avond. Ik vind mezelf niet zo kieskeurig, ik kies altijd uit wat er is.
Het is niet lekker weer genoeg om op mijn balkon door te brengen, het weer is wel lekker genoeg om de deur wagenwijd open te hebben. De opening is wel voorzien van hor, dus geen beestje komt binnen, maar de frisse wind en gezellige Marktpleingeluiden wel.
Toen het gezang wel erg luid werd nam ik buiten eens een kijkje.
Ik overweeg om mijn auto even langs de garage te brengen om de snelheidsmeter eens na te laten kijken, volgens mij is hij niet goed. Zoals u allen wel weet is het sinds kort zo dat de maximum toegestande snelheid op de Nederlandse snelwegen vastgesteld is op honderd kilomter per huur. Tenminste op de tijdstippen dat ik er gebruik van maak.
En ik word continu ingehaald. Terwijl ik volgens mijn gegevens best stevig honderd rij. Af en toe lukt het mij om een vrachtwagen in te halen en voor de rest blijf ik rechts om de linkerbaan vrij te houden voor alle mensen met wel een goede snelheidmeter aan boord. Of dat zijn mensen met geld te veel of te weinig tijd, hoe dat ook, dit is momenteel mijn ervaring.
De anderhalvemetersamenleving is niet te doen. Ik ging afgelopen zaterdag even kaas, bananen en een magnetronmaaltijd halen beneden bij de groenteboer. Het was redelijk druk, maar er werd ook flink geholpen. Ik wachte rustig op mijn beurt en eenmaal zover las ik mijn bestelling voor. Twee stukjes kaas om mee te nemen naar mijn ouders en een stukje voor mezelf. De dame naast me ging aan de andere medewerker met contant geld betalen, en ze sprak Duits. Daaruit concludeer ik dat de Duitsers Winschoten inmiddels weer gevonden hebben, maar zij kan natuurlijk ook een uitzondering zijn. Toen ik het bonnentje voor mijn kaas kreeg maakte ik handcontact Oei.
Met het bonnetje en mijn stukjes kaas loop ik door de winkel om de bananen en de maaltijd te pakken, en bij de kassa moet ik even op een mevrouw wachten tot ik aan de beurt ben. Als ze weg is vergeet ze het mandje op de stapel te zetten. En op het moment dat ik dat even doe besef ik dat nu besmettelijk bezig ben.
Het betalen gaat nog steeds pinloos en ik kan de spullen pakken zonder aanraking, want het bonnetje stak ze tussen de bananen!
Buiten kwam ik nog een buurvrouw tegen en we kletsen eventjes wat op gepaste afstand, en ik zag dat er buiten geen mandjes meer klaarstaan, alles is dus in gebruik en volgende klanten moeten wachten.
We doen dus wel ons best, maar het moet wel menselijk blijven. Ik vermeld er nog even bij dat de besmettingcijfers in noord Nederland nooit hoog zijn geweest en inmiddels al wekenlang op nul staat. Dat moet natuurlijk zo blijven.
Winschoten haalde weer eens het landelijke nieuws, en dan niet eens om het sluiten van een drugspand, of de problematiek van een drugsflat, of een unieke veilig van een aantal scheepswrakken in de haven. Nee, dat blijft in de provincie, landelijk gezien werd Winschoten overigens alleen maar ergens even genoemd:
De aanleiding was de dood van een vrouw uit Winschoten in september. Ze verkeerde in grote geestelijke nood en belde drie keer het niet bestaande nummer 113 om hulp te krijgen. Daarna maakte ze een eind aan haar leven.
Het is natuurlijk ook weer te absurd voor woorden dat er een noodnummer was dat niemand kan onthouden, en dat er dan eerst een dode moet vallen voor het verholpen wordt. In dit geval dus iemand uit Winschoten.
Al op 23 oktober 2018 plaatste de Partij voor de Dieren het volgende voorlichtingsfilmpje.
En ik vraag me af waarom er vandaag de dag nog zo`n 128 bedrijven zijn voor edelpelsdieren, vooral nertsen. Pas in 2024 is dat verboden, waarom moest dat zo ontzettend lang duren? Ja, dat komt door de politiek. Het virus is al op 20 fokkerijen uitgebroken, levensgevaarlijk, weg er mee. En in de slachthuizen is het ook niet pluis.
De geschiedenis herhaalt zich, keer op keer, altijd maar weer.
1: Neem nou het gedoe onlangs met Johan Derksen. Hij zegt iets op de televisie dat totaal in het verkeerde keelgat schiet en de adverteerders trekken zich terug. In de jaren 80 was het Theo van Gogh, die collumns schreef in een krant, wat ook wel eens in verkeerde keelgaten terecht kwam en grote adverteerders trokken zich terug. De eeuwigdurende discussie dat bedrijven niet alleen bepalen wat we nodig denken te hebben, ze gaan ook nog bepalen waar zij al dan niet achter staan.
En vandaag weer de hele middag elk uur in het nieuws: Verstappen.
2: Verstappen is geen nieuws, dat is sport en val me daar niet mee lastig. Ik heb niks op die Verstappen persoonlijk tegen, hij doet gewoon zijn best. Maar dat gerace is erg slecht voor het milieu en ik ben totaal niet geintereseerd in die sport en uit welk land iemand komt en bah. Maar nee, dat moet en zal elk uur in het nieuws meegenomen worden. En ook op de App van de NOS staat het bovenaan! Tereur is het, om van de televisie nog maar te zwijgen.
In de avond liep ik een rondje in het Sterrebos en de diertjes waren zo leuk aan het spelen, ik werd er vrolijk van.
Wel een gemis dat er ook deze zomer vooralsnog geen kalkoen rondloopt, maar je kan niet alles hebben.
VCA staat voor Veligheid, gezondheid en milieu, Checklist Aannemers. Dat heb ik overgeschreven, zoiets kan ik niet onthouden. En het is meteen al storend dat er een Engels woord in zit. Wat ook storend is, maar waar ik ook wel weer begrip voor heb, is dat ik elke tien jaar opnieuw VCA examen moet doen en daarvoor ook dien te slagen. En ik niet alleen, dat geldt voor vrijwel al het werkvolk in Nederland.
Als je in één keer slaagt ben je geneigd om te denken dat het erg goed is om de geheugens wat op te frissen en wat veranderingen bij te leren. En als je zakt ben je geneigd om te denken dat het meer is om mensen te pesten en die opleidingsinstituten aan het werk te houden, want het is in theorie uiteindelijk toch weer heel anders dan in de praktijk. En het kost mijn werkgever en vele anderen een vermogen.
Ik weet het niet hoor, dat opgedrongende stuit me toch wel tegen de borst, zo krijg je de tekorten aan mensen in de bouw natuurlijk ook nooit weggewerkt, maar aan de andere kant moet het aantal mensen dat sterft op het werk het liefst natuurlijk helemaal naar nul. Veiligheid vooraan.
Dit keer moest ik naar Stadskanaal, vorige keer Zuidbroek. Ik had de avond te voren al op internet gekeken, vooral om te weten hoe lang de reis zou zijn, en toen zag ik dat ik een andere route moest nemen want er waren wat wegen afgesloten. We waren met een stuk of tien personen van hetzelfde bedrijf, en de leraar vreesde dat het te gezellig zou worden, maar volgens mij viel dat uiteindelijk wel mee, we deden allemaal ons best om deze dagcursus te volgen.
Voor eten en drinken zou gezorgd worden, en wat rammelde mijn maag toen ik tegen tienen een plakje cake kreeg terwijl ik normaal al vier plakken brood op heb op dat tijdstip. De lunch was wel goed verzorgd. Wegens het virus was alles natuurlijk aangepast en mochten we niet in de kantine, dat ging allemaal goed.
Ik werd er wel doodmoe van, wat een stroom aan informatie zeg. Ik had thuis al het leenboek gelezen en natuurlijk ook op internet gekeken de avonden van te voren, maar het blijft lastig.
Wat totaal anders is dan tien jaar geleden, nu was alles digitaal, met muis aan tablet, ieder zijn persoonlijke vragenlijst. Er zijn 3000 examenvragen, en iedereen moet er 40 doen, en iedereen kreeg andere vragen.
Na de cursus nam de leraar afscheid en kwam er een mevrouw om de examens af te nemen. En net als thuis met het proefexamen kwam ik er na afloop meteen met een muisklik achter dat ik geslaagd was. 79 Procent en ik kan er weer tien jaar tegen.
En ik ben het er ook niet mee eens dat het allemaal digitaal moest, er waren mannen bij die daar moeite mee hadden (en daarvoor even bijles kregen) en ik vind dat men de keus moet hebben, computer of papier.
Dit liedje is ook niet echt een Ronflonflonsong, maar komt wel uit de stal van Jacques Plafond. Ik weet niet eens wie het zingt, de tekst snap ik ook geen snars van, maar de muziek is wel overduidelijk van Jan Vos.
Het filmpje betreft een gedeelte van een fietstocht vanaf het punt op een industrieterrein in Winschoten waar het vorige filmpje stopte, en ik fiets voort tot het weer stopt, en dan ben ik al zo`n beetje bij Winschoterzijl.
