Jezus hangt op alle mogelijke plekken in dit deel van Zuid Limburg, dus zo heel gek vind ik het niet dat er steeds minder mensen tussen willen wonen.
Het naar omhoog fietsen is soms zeer zwaar, daarintegen is het afdalen supergemakkelijk, en de uitzichten zijn fraai.
Tijdens elke vakantie ben ik zeer tevreden hoe mijn boeltje er weer staat, en dat leg ik ook even vast aan de binnenkant.
,,Eenden" en ,,Te" met hoofdletter maar ,,voeren" weer niet.
Ik weet niet eens meer waar precies, maar tijdens een wandeling zag ik dit bord ergens tussen wat struiken liggen, en in plaats van mede te nemen zet ik het maar op de foto.
Vroeger maakte ik ook wel wandelingen, zonder mobiele telefoon, maar nu gebruik ik het als navigatie en hier kwam ik langs.
Even rusten op een bankje en genieten van deze mooie dag.
Handig om te weten.
Hier zat ik alweer op een bankje, alweer te genieten van deze mooie dag.
En daarna lekker eten, en mijn petje deed ik op mijn knie want ik zat toch in de schaduw.
En met een volle maag ging de vakantie nog even voort.
Ik was op de Sint Pieterberg in Maastricht en keek uit over de kalksteensgroeve, alhier filmde ik even een minuut, ik heb even gewacht dat de mensen weg waren en greep mijn kans. Het geruis van de wind heb ik vervangen door een toepasselijk rechtenvrije muziekje. Dat doe ik altijd als ik op een plek ben die ik graag wil delen. Het begin of het einde van het Pieterpad.
Afgelopen zomer was ik op vakantie in Zuid Limburg en ik deed voor de tweede keer Valkenburg aan. Het was deze tweede keer heel erg warm en best wel heel erg druk, en deze kerk heb ik alleen van buiten gezien.
In ieder dorp en in elke stad bevindt zich een kerkstraat, zo ook in Valkenburg.
Weer een kasteel die alleen van buiten te bekijken is, wat op zich niet erg is want de buitenkant is toch altijd het mooist.
We zijn even meegegaan met de Citytour, een treintje op luchtbanden en gedreven op diesel. Alleen betalen met contant geld was mogelijk en we kregen alleen het Nederlandse geluid te horen.
In Valkenburg is een fototentoonstelling met afbeeldingen die 75 jaar geleden op dezelfde plek zijn gemaakt, wat een verwoesting zeg.
Nog eentje van een welbekende geschilderde gevelreclame.
En omdat net op die dag de Miss Etam in het nieuws was en er net geen mensen voorlangs liepen of op het balkon zaten maakte ik snel even deze foto.
Buiten bij de supermarkt en tevens parkeergarage bleef ik buiten wachten op mijn ouders die vlees en toebehoren haalden voor de barbecue en ik bekeek alle mensen die langs kwamen en legde dit moment vast:
Dit soort teksten op dit soort borden zie ik overal, om er toch steeds weer aan herinnerd te worden.
Eigenlijk heel fout, vlees eten, en als je het weet is het misschien nog wel fouter, maar het is wel erg lekker en ik gun dieren een goed leven en dat moeten ze krijgen ook.
Dat gezegt en getoond hebbende, tot zover voor nu.
Gelukkig doen we hier niet zo aan carnaval, en in het zuiden lijkt het er voorlopig ook nog niet van te komen. Het team van Zondag met Lubach heeft leuke liedjes gemaakt die wel heel toepasselijk zijn.
Afgelopen zomer was ik op vakantie in Limburg en behalve lekker veel op de camping zitten deden we ook uitstapjes met de auto, zo reden we naar Gulpen en gingen daar op een terras lekker eten.
Nu wilde ik hier een foto maken van het bord met de omgeving er omheen, dat mislukte hier een beetje, waarschijnlijk om het leesbaar te houden. Het is meer bord dan omgeving geworden.
Hier ging het me vooral om de glazenwasser met zijn blote benen in de brandende zon.
Gezellige straatjes vind ik ook leuk, maar dit is veel geschikter voor mijn weblog.
Kijk eens aan hoe prachtig mooi, tot zover Gulpen.
Elke avond fietste ik wat rond op de vouwfiets en zo nu en dan nam ik een pauze om op adem te komen en de omgeving tot me te nemen, zo zag ik tegenover de camping een groepje koeien bij het hek staan. Ik ging even bij ze staan, een praatje maken, moi mevrouw! Gewoon in het Gronings, want als ze me toch niet verstaan maakt het niks uit en als ze wel een taal verstaan waarom zou dat dan niet het Gronings zijn!
Na een aantal minuten kwamen er vanaf het pad aan de overkant een groepje kinderen aanlopen, een jongetje schreeuwde nogal enthausiast dat er koeien waren dat deze dusdanig schrokken dat ze er vandoor gingen, het weiland in.
Dat was bij het nemen van deze foto dus nog niet het geval.
De tweede keer naar Valkenburg waar het best wel heel erg druk was dit keer, maar toch vond ik een plek op een plein waar ik mijn silhouet eens laat zien.
Dit is het oudste VVV kantoor van Nederland, waar ze ook niet wisten dat er nergens leuke T-shirts te koop waren.
Onder de poort door wilde ik de rustbankjes laten zien waarom deze flappen stonden, maar van zo dichtbij genomen dat het eigenlijk over moet, maar daar kwam ik niet toe, omdat er toch doorgelopen moest worden en zeker niet tegen de keer in.
Valkenburg staat ook bekend om zijn geschilderde gevelreclames, vroeger louter commercieel, tegenwoordig monumenten. En deze zette ik er op omdat ik tegenover een gelijknamige hotel woon.
Heel veel foto`s van straatjes in Valkenburg heb ik weggegooid omdat er mensen op terecht zijn gekomen, deze is volmaakt.
Er is meer Valkenburg, dat een volgende keer, want tien vind ik net mooi voldoende.
Het virus is nu ook aangekomen in Winschoten. Tot nu toe drie maal en voor zover ik weet zonder verder extra besmettingen, maar waakzaamheid is dus wel geboden. Waar het wel flink raak is, of mis gaat, is de stad Groningen, vast en zeker vooral onder studenten.
Nu is Nederland niet alleen ingedeeld in provincies en gemeentes en steden en dorpen, maar ook weer in veiligheidsregio`s. Gelukkig is de veiligheidsregio in het noorden gelijk aan de provincie`s, en aan het hoofd staat de burgemeester van de hoofdstad. En voor Groningen is dat Koen Schuiling en hij heeft extra maatregelen aangekondigd die gelden voor de hele provincie. En nu moeten, pas vanaf zondag, onder andere de kroegen om middernacht de muziek uit moeten zetten en het licht aan, en om 01 uur moeten ze sluiten.
Joost mag weten waarom de maatregel pas op zondagavond in gaat, zodat er dit weekeinde dus nog twee hele nachten doorgehaald kan worden. Waarschijnlijk omdat de besmettingen ook pas aanstaande zondagavond verder gaan of zo.
Ook merkwaardig is dat in Winschoten de kroegen in de nacht moeten sluiten, terwijl ze in de provincie`s rondom ons wel open mogen blijven, terwijl de brandhaard de stad Groningen is.
En aldaar stak ik natuurlijk ook de Worm even over om te kijken naar het Duitse kasteel Rimburg. Duits omdat de grenzen zo getrokken zijn, en meerdere malen verwoest geweest.
Nou ja, dat is ook niet een kasteel waar ik in mag en de eerder vandaag bezochte kasteel kan je, met alle respect, nog niet echt een kasteel noemen, eerder een ruine.
Mijn zoektocht gaat verder, want ik wil niet van te voren aanmelden en ook iets van binnen zien. Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat dit hele fraaie afbeeldingen zijn en dat is ook wat waard.
Zo af en toe vul ik op youtube het zoekwoord Winschoten in en dan maar kijken wat er komt. Dit filmpje heet Visiting and City tour Winschoten Holland, en ik begrijp er geen snars van.
Het ventje begint in de auto en spreekt een vreemde taal en de ondertitels zijn weer in een andere vreemde taal waar ik iets meer kaas van kan maken. Pas na twee minuten rijden ze Winschoten binnen, en dan volgt er een montage van rijden in weilanden en daarna weer ineens in de stad. Ze parkeren bij het station en ik begrijp niet waar hij zo`n lol om heeft, hij lees nog wel de naam van Ali Baba voor, een restaurant aan de Stationsweg. Daarna naar de winkelstraat en het stadhuis komt er ook even op. Hij neemt vervolgens iets te drinken op het Marktplein, met op de achtergrond de Marktpleinkerk en het appartementencomplex waar ik woon. Dat gaf de doorslag dat ik het log, en niet veel later is het filmpje afgelopen.
Zoals beloofd, hierbij deel 3 en tevens de ontknoping van de badeendjeswedstrijd, ook wel duckrace genoemd.
Zoals u eerder heeft kunnen zien zijn de duizenden eendjes bij de Van Goghbrug in het water gedonderd en werden ze met behulp van wind, stroming en wat brandweerspuiten naar een netje gedreven.
De eerste vier vielen in de prijzen, ze waren allemaal geel.
De winnaar schonk zijn bedrag overigens aan de twee goede doelen die hieraan gekoppeld zijn. Na afloop werden alle eendjes weer ingezameld en afgevoerd zoals ze ook gekomen waren.
Gisteren zag u het begin van een drieluik over de badeendjeswedstijd in de Rensel in Winschoten, u zag hoe ze te water geraakten en starten, en morgen ziet u de eerste vier over de finish komen. Vandaag echter een schitterend tussenstuk. Dankzij de anderhalvemetermaatregel kon ik goed vooraan komen, daar maakte ik gebruik van.
Om even voor twee uur ,zaterdagmiddag 19 september 2020, wandelde ik naar de Renselkade alhier in Winschoten, de straat uit en ik ben er. Er klonk al muziek, er stonden al mensen en ze waren bijna klaar voor de start. Er was eerst een toespraak, die bespaar ik u.
Ik hoorde de toespraak aan en toen het aftellen begon begon ik te filmen. En daar plonsten duizenden badeendjes in het water en muziek weerklonk: Alle eendjes zwemmen in het water. Daarna begon de verslaggever te spreken en zwiepte ik de camera wat heen en weer, en dat leek me wel een aardige indruk voor nu.
Dit weekeinde opent het theaterseizoen weer met het Tellerlikkerfestival in Cultuurhuis De Klinker in Winschoten. En aangezien er allemaal coronamaatregelen zijn heb ik niet zo de behoefte om te gaan. Het is niet dat ik bang ben, wel voorzichtig, maar theater moet vooral leuk zijn, en als er op me gelet gaat worden vind ik het niet meer zo leuk.
Gelukkig is er in de haven ook iets te bekijken, en dat ga ik wel doen, een Duckrace met 5000 badeendjes. Dit ging eerder dit jaar op 23 mei niet door, nu mag het wel.
Ik was deze zomer op vakantie in Limburg en deed ook Sittard eens aan en toen ik langs een kerk liep en de opkomende natuur zag maakte ik even deze foto.
Ik heb geslenterd door de winkelstraten en hield me keurig een de regels, alhoewel dat niet altijd te doen is.
De V&D, spuuglelijk en leeg.
Ik weet nog dat ik toen even opgezocht heb wat voor gebouw dit is, en nu ben ik het vergeten.
Waarschijnlijk is ooit eens bedacht dat daar een raam moest komen, en er is ooit bedacht dat het op deze manier dichtgemetselt moest worden.
Tot zover dan Sittart, nu weer naar de camping waar we vaak barbecuen maar waar ook wel eens gekookt wordt.
Ik wilde deze vakantie een kasteel bezoeken, maar niet online van te voren reserveren, ik wilde gewoon langsgaan en dan maar kijken of het wat is.
En zo kwamen we terecht bij kasteel Scheasberg, waar we meteen aan konden sluiten bij een rondleiding.
Er is niet veel van over, maar ze willen met deze restanten helemaal herbouwen zoals het eens was.
Dit gaat nog jaren duren, als slot Schaesberg af is neem ik weer een kijkje.
Ik heb nog meer foto`s, die komen er binnenkort op.
De politie rukte dinsdag kort voor half vier voor een ruzie uit naar supermarkt Lidl. Dat deed ze goed. Minder goed was dat ze naar de vestiging in het Utrechtse Bunschoten ging, terwijl ze in Winschoten moest zijn.
De voor een ruzie gealarmeerde politie trof bij aankomst bij de supermarkt in Bunschoten niemand die iets over een ruzie kon vertellen. De melder was in geen velden of wegen te bekennen en ook het winkelpersoneel wist van niets.
Na meerdere rondjes om de winkel te hebben gelopen, besloten de agenten de melder te bellen. Ze maakten vervolgens de afspraak elkaar bij bij de winkelwagens te treffen.
Hoewel zowel de agenten als de melder zich naar de winkelwagens begaven, kwam het niet tot een ontmoeting. Aanleiding voor een nieuwe afspraak op een andere plek: voor de ingang van de Rabobank.
Maar ook daar ontbrak ieder spoor van de melder. Uiteindelijk werd duidelijk waarom: de man hield zich bij de Rabobank in Winschoten op en dus niet in Bunschoten.
Bovenstaande vind ik zo leuk dat ik het vastleg en deel. Dit is nou een kwestie van niet goed articuleren, een slechte verbinding of horen wat men denkt te horen.
Ik vind het altijd jammer als mensen zeggen dat ze iets niet begrijpen zonder een gerichte vraag te stellen in een poging om het tenminste proberen om te begrijpen, met alleen de mededeling kan ik niks. Ik hoef me natuurlijk niet te verantwoorden, maar ben wel graag duidelijk.
Nog een keer: Toen Quandy dood was gegaan wilde ik zijn oude filmpjes nog eens bekijken, op mijn website in mijn archief, maar daar stond niks meer, de ingesloten code toonde niks, dat was stuk. Kijk maar even naar Maart 2008 en scrol wat en u ziet het zelf. Ik ben bezig om alles te repareren (opnieuw doen) en ben inmiddels aangekomen bij februari 2008.
De code is stuk gegaan omdat ik een speciale code had zodat er een fijn randje om de filmpjes heen kwam, maar die rand werkt dus niet meer en maakt alles kapot, dus doe ik de filmpjes opnieuw, maar dan zonder rand, en omdat ik toch in mijn archief moet reparen kan ik er net zo goed een nieuw logje van maken.
Hier was Quandy vijf maanden:
Qyandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019. Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks.
En Quandy was de reden dat ik almaar door bleef loggen, en nu ik de filmpjes allemaal ga herhalen is hij opnieuw de reden. Ik hoop dat het nu duidelijk genoeg is, anders maar niet, ik blijf niet uitleggen, want dan ziet niemand het filmpje meer.
Ik was op vakantie in Zuid Limburg en vandaag was ik een dagje in Heerlen. En in Heerlen is heel veel kunst, dus toen ik langs dit liep maakte ik er even een foto van.
Ik wilde deze vakantie een kasteel bekijken, en mijn oog was gevallen op kasteel Eyckholt. Maar ik kwam niet dichterbij dan dit. Ik had een korte broek aan dus ik ging niet door de brandnetels, het leven is keuzes maken.
Oud en nieuw en kunst en dat is Heerlen, en ik zeg nergens dat ik het niks vind. Ik hou juist erg van verschillen, dat maakt het leven boeiend.
En toen was ik weer op de camping in Coltmont.
En als ik de voorkant laat zien doe ik dat natuurlijk ook met de achterkant.
Even de vouwfiets een pauze gunnen en dan maar weer terug naar de camping.
Als ze drie euro hadden gekost had ik een bakje meegenomen, maar nu gedoe met zoeken naar kleingeld had ik geen zin in.
Omdat ik Fort Sanderbout in Sittard eens wilde zien besloot ik aldaar te parkeren, om vanaf daar te gaan wandelen naar het cenrtum, en het eerste bordje dat me opviel was deze.
Heel mooi om deze eeuwenoude werken eens te bewonderen.
Sittard is ooit eens bijna helemaal verwoest geweest, maar dit heeft alles doorstaan.
Ik was op vakantie in Zuid Limburg, en ik nam ook een kijkje in Heerlen. En het is daar niet mijn smaak.
Als eerste ging ik naar de VVV en daarna heb ik rondgewandeld en zocht de middeleeuwse Schelmentoren op.
Ik vind bordjes met informatie nog leuker dan uit een boekje.
Heerlen staat vol kunst, werkelijk overal kwam ik het tegen. Met dezelfde Sociale Sofa`s als hier.
Hier viel mijn oog op, en dat is wel een foto maken waard.
Ze hebben daar ook een theater.
Nog meer kunst.
Het één is fraaier dan het ander, naar ieders smaak.
En dan even ergens zitten om te genieten van een ijsje.
Daarna nog even rondgekeken in het Maankwartier, dat was minder indrukwekkend dan gehoopt, het is allemaal zo nieuw en veel leeg. Niet dat ik anders overal naar binnen ga, maar het ziet er toch leeg uit als er leegstand is.
Het is wel een gebouw die ik graag heb gezien in mijn vakantie.
Overmorgen meer Heerlen, want de dag was nog niet voorbij.
