Elke vrijdagavond contoleer ik even of RTVNoord nog een filmpje online heeft gezet omtrent Winschoten. Als dat zo is plaats ik het hier, voorzien van het bericht, het filmpje en mijn visie op het geheel.
De winkelgebieden in de centra van Delfzijl en Winschoten worden de komende twee jaar stevig aangepakt dankzij een miljoeneninvestering van de provincie.
Zowel de gemeente Oldambt als de gemeente Delfzijl krijgt 12,5 miljoen euro van Gedeputeerde Staten. In Winschoten zal het geld met name gebruikt worden voor het compacter maken van het winkelgebied en de aanpak van de leegstand. Zo zal de Torenstraat in de toekomst geen winkelgebied meer zijn.
Ook Delfzijl wil het winkelgebied compacter maken. Daarnaast kan de langgekoesterde wens van de inwoners - het vergroten van het strand - in vervulling gaan.
De gemeente De Marne krijgt vijf miljoen euro van de provincie. Dat geld wordt gebruikt voor met name de aanpak van het dorp Ulrum en de kadeverlenging in de haven van Lauwersoog.
Winschoten buist echt van de plannen. De sfeer is optimistisch en positief.
We beseffen dat we in een krimpgebied wonen. Dus Winschoten zal niet groeien, Winschoten zal krimpen.
Al sinds de jaren 80 is dat ingezet, de stad Winschoten telde toen ruim 21.000 inwoners, en inmiddels ruim 18.000.
Dus zijn de wijken ruimer opgezet. Waar rijtjeshuizen staan zijn her en der al tussenwoningen gesloopt om de overige huizen wat meer ruimte te geven. En zo.
En de crisis slaat harder toe dan elders, hier zijn we juist erg blij met een Blokker en een Hema en zo, dat geeft status. Nou ja, aan de andere kant vinden we dat ook niet meer dan logisch en normaal, en zijn we ook erg blij met de echt lokale winkeltjes. En dat hier nog ijssallons zijn en kaasverkopers en alles, daar zijn we zuinig mee.
Waar wil ik nou naar toe? Dit keer geen punt, gewoon een overpeinzing. Eens zien of miljoenen ergens inpompen helpt, alhier en in andere regio`s.
Toen ik naar hier ging verhuizen moest ik, zo ongeveer, een kilometer afleggen. Thuis in het ouderlijk huis stopte ik al mijn in de loop der jaren verzamelde eigendommen in vuilniszakken. Telkens als ik naar mijn aangeschafte appartement ging vulde ik een boodschappenkar/winkelwagentje met gevulde vuilniszakken om die vervolgens in een gereed zijnde kamertje te deponeren, alwaar ze geduldig lagen te wachten tot ze weer één voor één uitgepakt werden.
Ik weet niet meer hoe vaak ik heen en weer gelopen heb. Rollen vol zakken gingen er door.
Toen ik hier uiteindelijk woonde en alle spullen hun nieuwe plek gekregen hadden had ik al die voor de verhuizing gebruikte zakken gestopt in één zak.
En die vuilniszakken ging ik hergebruiken waar ze uiteindelijk voor bedoeld zijn, als vuilniszak. Telkens als ik een nieuwe vuilniszak nodig had pakte ik eentje uit de verhuisvuilniszakkenzak, tot ze op zijn, of waren.
Hoe dan ook, mijn verhuisvuilniszakken zijn allemaal vol in de vuilcontainer beland,en ik moest nieuwe zakken kopen. Op de eerste dag dat ik hier kwam wonen wist ik het al, eens zal ik zelf zakken moeten aanschaffen, en dat moment is nu gekomen.
Overigens, het Groninger woord voor zak is : "puut" Behalve een broek of jaszak, dat noemen we dan weer een "buutse"
Het is alweer dinsdag, en ik kwam alweer langs de in aanbouw zijnde Klinker om eens te zien hoe de bouwput er uit ziet en hoe de bomen lekker groen zijn geworden.
In Augustus zijn de twee supermarkten klaar, maar het theater nog niet.
In verband daarmee wil de gemeente de supermarktparkeerplaatsen tijdelijk gratis te laten. Natuurlijk wil de rest van het centrum dat ook wel, en zo blijft men bezig he.
Ik liet vorige week een stuk van mijn woonkamermuur zien, met de belofte een aantal objecten van het totaalplaatje wat nader toe te lichten.
Ik heb geen flauw idee meer hoe ik aan dit klompje gekomen ben. Ik weet wel dat hij alleen is en dat er nooit op gelopen is. Hij bestaat slechts voor de sier, en ik heb er een smurf in gedaan wiens groene platootje waar die aan vastgesmurft zat voordat die er van losgesmurf raakte waarna het groene tot niet meer te vinden verdwenen is en deze smurf dus niet meer kan lopen, enkel hangen, mag die dat daar doen.
Het rommelige snoer, zit vast aan de onderste bodem van mijn vitrinekast, daarna een paar keer gedraaid om de klomp, om vervolgens met zijn stekker zo vlakbij het stopcontakt te hangen dat bukken niet nodig is om de pinnetjes in de daarvoor bestemde gaatjes te drukken teneinde de verlichting werkende te krijgen.
En het snoer mag niet de grond raken vanwege dat mijn robotstofzuiger dat afbeveelt in de bijgeleverde gebruiksomschrijving.
Ronflonflon zat vol halve garen. Zo kon het voorkomen dat inspecteur J. Falckenbosch uit Vlaardingen, bij Maassluis, zo af en toe een protestlied zong. Daarbij gebruikte bij telkens hetzelfde melodietje, en een enkele keer zong de ober Teun Balk mee.
Tegenwoordig zijn alle radiozenders met kerst erg stemmig, en hebben we er op 3fm net een week glazen huis op zitten, en genieten we vooral na. Toendertijd werden er nog gewoon de programmas gemaakt als het woensdag was, en kon zoiets voorkomen als bovenstaand.
Voor ik u meeneem naar de hoofdstad eerst even kijken naar het wachten op de trein te Winschoten.
De Nachtwacht.
Want ik was onlangs even kijken in het Rijksmuseum te Amsterdam en daar verzamelen ze van alles, het hele gebouw staat vol.
Het gebouw zelf vind ik prachtig mooi.
Ik vind het plafond met al dat glas en hangspul voor de lampen spuugllijk en best jammer, en ook wel schandelijk voor het gebouw.
Eén der vele raamkozijnen der trappen.
Ik hoef natuurlijk niet zo goed mogelijk dat schilderij vast te leggen, dat probeert elke minuut iemand anders al, ik laat dan liever zien waar het onder hangt en dat er bovenin op de peiler nog standbeeldjes staan.
De wachtrij aan de achterkant, die gaan ook allemaal nog de nachtwacht zien en wellicht ook uit dit raam naar buiten kijken.
Ik zeg het er nog maar even bij, hoe mooi het gebouw ook is, de verbouwing van tien jaar en tientallen miljoenen keur ik af, dat had niet gemoeten.
Toch knap dat Nederland het voor elkaar gekregen heeft dat zowat de hele wereld dit kent en wil zien.
Er was geen geld meer voor echte kroonluchters.
Zo heb ik ze gemaakt, geplaatst en voorzien van mijn mening, en wat er in aan reactie`s onder komt staan is aan u.
Een aantal rappers gaat op bezoek in een Nederlandse plaats. En alles lijkt wel van te voren in scene gezet en het is allemaal van een leukigheid en vredelievendheid. Ik zat met verbazing en volle verstand te kijken.
En dan zijn ze daar twee dagen, en ze zitten ineens op een luxe jacht en niks wordt echt duidelijk en bling bling en dan de plaatselijke cultuur snuiven op de manier zoals de burgemeester dat graag wil. En ze gaan ook nog leuk kennismaken met een enkele lokale bevolker die ze tegenkomen, en dan maken ze een rare rap, dat uitgevoerd wordt en er is altijd veel enthausiast publiek bij.
Dat wordt dan ondertitelt wegens geen verstaanbaarheid en dan waardeert iedereen elkaar en dan volgt de aftiteling.
Ik wil niet zeggen dat ik het een slecht programma vind, ik wil wel zeggen dat het nergens op slaat. En het leidt ook nergens toe. Toch kijk ik volgende week vast weer, want op zich zijn het wel leuke gasten.
En nu hoop ik natuurlijk dat er iemand onder u is die er anders tegenaan kijkt en dat nader kan verklaren. En ik vrees een aantal keren te vernmen dat men er nog nooit van gehoord heeft. Nou ja, vrees, voorspel.
De radio is niet meer wat het geweest is, de ontwikkeling zet zich voort, we houden het niet tegen en doen het er maar mee.
Wat is radio? Van oorsprong is radio het toestel dat radioprogramma`s ontvangt. En men kon van alles doen met radio, niet alleen muziek, maar ook gesprekken, spelletjes en wat men nog maar allemaal meer kon bedenken. Toen kwam de tv en de radio paste zich aan.
En ik weet wel, als men ouder wordt lijkt vroeger alles beter. Al reeds in de jaren 80, toen radio nog radio nog radio was, waren er oudere mensen die radio vroeger allemaal veel beter vonden.
Ja, de meningen verschilden, en dat is altijd nog zo. Sommige mensen vinden dat alles erg strak en voorspelbaar moet en dat het medium vooral niet de aandacht mag trekken, en anderen vinden dan weer heel iets anders.
Zo, wat een lange inleiding. Dan nu mijn punt:
Wat is radio?
Mijn inziens is een radioprogramma iets dat uitgezonden wordt zonder beeld. Als er beeld bij zit kan ik het geen radio meer noemen.
Ik sta op werkdagen op met Giel, op mijn breedbeeldtelevisiescherm, en sluit mijn werkdagen af met het radioprogramma 3voor12Radio, ook via hun webcamtream op mijn breedbeeldbuis.
Mja, het wordt ook uitgezonden via de radio, en het kan prima zonder beeld.| Toch voegt dat beeld veel toe, live bandjes en zo kan ik nu zien. Ik vind het prachtig, radio met beeld, maar vraag me dus inderdaad af of het nog wel radio is en kom tot de conclusie van niet.
De Ronflonflon podcast koester ik, dat was echt radio met zonder beeld. Echt, dat zou in deze tijd dus niet meer kunnen. En dat maakt het echt tot een tijdsbeeld die ik gelukkig heb meegemaakt en ik geniet er van, en ook van de media heden ten dage. Wetende dat zoals het was nimmer meer komt, en dat is eigenlijk ook wel goed.
Oke, tot zover dan deze vervolginleiding, dan nu echt mijn punt:
Spijkers met Koppen, een radioprogamma van de VARA op de zaterdagmiddag tussen 12 en 14 op radio 2. Al van toen de VARA nog de hele vrije zaterdag had en toen Jack Spijkerman nog radio deed.
Spijkers met Koppen is eigenlijk wel het ultieme radioprogramma.
Rechtsreeks vanuit een cafe, met een live band, een flink aantal gasten waar gesprekken mee gevoerd worden, cabartiers die aan humor doen, collumns en seks en drugs en rock en roll. Met Felix Meurders en Dolf Jansen. En publiek, dat klapt, lacht, rumoert.
En Spijkers met Koppen hoort echt bij mijn zaterdag. Als ik zaterdags dingen ga ondernemen is dat altijd na 14 uur.
Vorig jaar zomer experimenteerden ze eens met uitzenden met webcams. En sinds twee weken doen ze het standaard.
Spijkers met Koppen heeft het dus erg lang volgehouden zonder beeld. En nu dus toch overstag.
En ondanks dat ik het nu geen radio meer vind vind ik het prachtig. Ik zie nu de presentatoren met koptelefoons en de mic in handen voor de mond zitten, dat is toch heel anders en komt ontspanneder over dat bij praatprogramma`s op televisie. En de collumns worden dus gewoon van papier gelezen in plaats van de autocue.
En de bands en iedereen wel in de gewone kleding, en de gasten die je nu hoort kan je dus ook zien. Ik kan natuurlijk kiezen om het te volgen zonder beeld, maar ik vind het met toch fijner.
Nu is eigenlijk alleen TROS muziekcafe nog een echt live programma met zonder beeld. Een kwestie van tijd, denk ik, en toch zal ik blijven luisteren, ook al komt er geen beeld.
Want het allerbelangrijkste van radio, ook als het geen radio meer is, is toch het geluid.
Ik fietste met Quandy naar het Meidoornbos, aan de rand van Winschoten, en filmde het geheel.
Ik begin in de Westerstraat en ga op de Bosstraat rechtsaf en dan meteen weer rechtsaf, Hoogklei in, dan over het fietspad door het Sterrebos om vervolgens langs de seksshop aan de Burgemeester Engelkenslaan, en dan via Sint Virusholt het spoor over, rechtsaf richting Napels, over de Meidoornlaan.
Aldaar zijn ze bezig de ernstig vervuilde voormalige vuilnisbelt te saneren, en zo af en toe kijk ik even hoe het er voor staat.
Ik kwam onderweg nog een speelhondje tegen, en uit privacieoverwegingen liet ik dat maar buiten beeld. Er kwam helaas geen trein langs.
Ik eindig bij een koude oorlog toren die er voor diende om Rusische vliegtuigen in de gaten te houden, omdat ze toendertijd niet over Duitsland mochten vliegen en toch naar Schiphol mochten, via Winschoten.
Vandaag was ik met de auto naar mijn werk en nam al rijdend even een aantal foto`s, waarvan alleen deze scherp genoeg bevonden wordt om alhier te tonen.
Deze tweede foto maakte ik reeds eens eerder toen ik al wandelend alle borden rondom de bouwput inspecteerde, en deze kan er nu wel bij.
In het kader van mijn intererieur laat ik nu een gedeelte van mijn huiskamermuur zien dat zich bevindt tussen mijn vitrinekast en een raamkozijn. Ik zal het nog nader toelichten, nu laat ik even het totaalplaatje zien.
Eerdaags wordt het op een briefje gegeven, het kan niet lang meer duren voor het zover is. Dat nederland en Belgie worden opgeheven, En dat is niet mis, nee, dat is niet mis.
Het waalse deel van Belgie valt het Franse rijk ten deel. Ze lullen daar toch al Frans en dan is het een geheel. Het Vlaamse deel van Belgenland dat wordt hecht gesmeed aan het platte stukje land dat nu nog Nederland heet.
Zo vormen wij Belnedie een nieuwe republiek. Vlaanderen en Nederland tesamen uniek.
Zonder dat het al te veel pijn en moeite kost, is de Belgische taalstrijd zomaar opgelost. O, er wordt veel gewonnen met die grap, Maar we raken ook wat kwijt met die nieuwe republiek.
Zijn we in een klap van twee koningshuizen bevrijd!
Belnedie, Belnedie, een nieuwe republiek. Vlaanderen en Nederland tesamen uniek.
Vorige weekeinde bracht ik de nachten door op Camping Zeeburg in Amsterdam.
Daar kom ik al jaren, en zo af en toe is er weer eens wat nieuws op de camping.
Men kan ook in deze gebouwtjes een slaapplek huren.
En zo raakt het daar elk jaar voller en voller.
Ik laat aan de hand van foto`s zien wat ik allemaal gezien heb.
En dan is het aan u om ze te beoordelen.
Als ik zulke teksen lees moet ik altijd aan Wilders denken, dat vind ik een echte tiran.
Oke, op naar het Rijksmuseum, waar ik ondanks vrijkaartjes toch in de rij moest staan.
En in vijf kwartier kan je toch behoorlijk nauwkeurig alle detals aan de gevel bekijken.
Mijn eindconclusie is dat de verbouwing mijns inziens onnodig is geweest, uiteindelijk.
Wie het vervolg wil zien, houdt dit weblog in de gaten. En dan nu zomaar naar een Garsterstraat langs het Sterrebos in Winschoten, om het geheel een beetje fris te behouden.
Ik hoorde het op het radionieuws, en ik dacht, hoor ik dat wel goed?
RTL mensen, RTL...
Ook benadrukt RTL dat de slangen niet in ijswater liggen, maar dat er alleen gesuggereerd wordt dat het ijswater is om het voor de kandidaten extra spannend te maken. In werkelijkheid is het water boven kamertemperatuur en zijn de ijsblokjes van plastic.
Ik heb het even onderstreept. Schokkend is het niet echt, ik weet het wel. Maar ze doen er zo achteloos over he, net of het normaal is de mensen zo te verneuken.
Niks hangen boven ijskoud water met slangen, welnee, het zijn blokjes van plastic. Gatverdamme gatverdamme, RTL = KUT.
Ja, nee, even rustig aan. Maak ik eens een keer wat mee dan zal ik het uitgebreid gaan loggen ook. Daarom neem ik u nu weer mee naar de afgelopen hemelvaartsdonderdagavond, alwaar op de planken van Koningklijk Theater Carre stond te schitteren de musical Hema, de musical.
Met een eigen website, en een eigen youtubekanaal, waar ik het volgende even van insmurf.
En als u hier helemaal van walgt, spuw uw gal, ik kan er tegen.
Normaal gesproken ga ik elke dinsdagmiddag even langs een bouwput alwaar ze bezig zijn een nieuw cultuurhuis te bouwen, om een foto te maken. Maar onlangs kwam ik er langs en waren ze net interesant bezig. Ik dacht, dat leg ik even vast en dan log ik het dinsdag wel.
IK houd er ook niet zo van, té oud voor mij. Maar ja, jij moet wel, vanwege dat pakhuis.
Ben je vegetariër als ik vragen mag, omdat je áltijd kaas eet op je brood?
Nee, ik ben geen vegetarier. Ik eet wel eens vlees. Maar nooit in plakjes op mijn brood, daar heb ik net even teveel respect voor een dier voor. Als onderdeel van een warme maaltijd lust ik het wel, en ook een barbecue sla ik niet af.
Maar dan wel graag vlees van dieren die een goed leven hebben gehad natuurlijk, dat spreekt voor zich. En hoe zit het onder de langskomende smurfers alhier?
Het lijkt wellicht wat rustig hier op mijn weblog, en dat komt omdat ik er niet ben. Dat wil zeggen, ik ben er wel, maar ik was in Amsterdam.
Elk jaar ga ik op hemelvaartsdag naar Amsterdam, en vertoef dan op Camping Zeeburg, en in de stad natuurlijk, om vervolgens op zondagavond weer thuis te zijn geraakt.
Dit jaar woon ik op mezelf op een appartement waar dus niemand was tijdens mijn lange weekend weg. Wel grappig, voorheen bezocht ik altijd een internetcafe om een logje te maken. En sinds een paar jaar gewoon op de camping via de gratis draadloos aldaar.
En dit jaar dus even wat getimerd vanwege geen inbrekers willen verzoeken. Maar, de verhalen gaan komen, eerst heet ik mezelf een welkom thuis!
Mijn hele wereld bestaat uit muziek. Muziek uit alle hoeken en kieren, dagelijks sta ik op met giel en ik sluit savonds af met roosmarijn, en tussendoor, zoals op mijn werk heb ik ook een radio bij me.
En toch wilde ik muziek gaan loggen, omdat muziek wel bij me past en dan kan een weblog niet zonder. Maar er is teveel muziek, ik zou wel elke dag muziek kunnen doen, ha, hetzelfde luxeprobleem als met de foto`s.
Maar toch, datgene wat er echt uitspringt, wat mij betreft, krijgt hier een plaatsje.
Op de oudjaarsavond van 1999 zette ik om 20 minuten voor 12 mijn videorecorder aan en nam de uitzending van Nederland 3 op.
Ik aanschouw deze band en zie het volgende.
Een VARA muziekclip van Paul de Leeuw die met een pet met haar op een lied zingt als die zachte g man uit Big Brother, en Vader Abraham zit naast hem op de bank.
Een muziekclip van Rowen Heze live in Paradiso met Metropoleorkest, van de NPS.
Een muziekclip van HERTENKAMP, de VPRO soap die alle andere soaps deed overtreffen. Ze zingen over asielzoekers, prachtig, en zeer actueel onderwerp rond de eeuwwisseling.
Henk Westbroek en Daniel Lowhues zingen samen Het is weer tijd om op te staan, NPS paradiso met Metropole Orkes.
Golden Earring, burning stuntman, opname van optreden tijdens VARA kopspijkers.
Een VPRO spot over het 110 filmpjes project van elk drie minuten die geshuffeld en wel tot het middaguur Nederland 3 zullen vullen.
De klok met beelden en geluiden van het jaar 1999, met rechtsonder een secondenafteller. Politiek, koninhsuis, voetbal, rampen, sport, rellen, ongelukken, stakingen, ach ja, u kent het.
Het duurt wel vijf minuten en het geheel wordt overstemd door stemminge lifmuziek. In de laatste munuut verdwijnen de beelden en zoomt men in op de klok, elke tien seconden krijgen we een tijdsmelding als de telefoon, bij de volgende toon. Tot nul uur.
Het beeld kraakt en wordt wazig en draait, en piept! Milleniumprobleemgeintje natuurlijk. Het duurt lang, dan verschijnt er uit de mist HET MILLENIUM en een wildvreemde dame zegt Goeiemorgen, en ze heft de chamagne op.
Het is helaas dat ik moet mededelen dat de vorige eeuw voorbij is. En ze wenst ons namens de VPRO veel succes en meld dat er ook andere tijdmeldingen zijn in andere landen. En zo kondigt de 3 minutenfilmpjes aan, die nu non stop en in willekeurige herhaling tot het middaguur door zullen schallen, en af en toe wat live beelden.
We zien nog wat oude beelden van voor op de trein in het geheel heet Hoe nu verder? En toen eerst de ster, met Loekie nog, en het eeste spotje was van Bruna, en Moskofiets zat ook nog in zo`n spotje.
Zaterdagochtend 4 mei, er kwamen ineens twitterberichten binnen over stickers die geplakt zijn in Winschoten. Het bleek nieuws te zijn, en werd langzamerhand steeds groter nieuws, en RTVNoord maakte de volgende reportage.
Zeer triest. Wordt er nu overdreven gereageerd op een paar stickers, of moeten we uiterst allert zijn? De avondherdenking in Winschoten, diezelfde avond, verliep gelukkig vekkeloos.
Wat leven we toch in een fijn land. Waar gewerkt wordt worden fouten gemaakt, en zie hier hoe we daar mee omgaan.
Dat is bij u natuurlijk ook zo, en pas als het mis gaat is het echt nieuws. Niet alles is dus een zootje.
Ondanks het gesteggel binnen de politiek, en de leugens van de media, en de algehele hersenspoeling, hebben we dit toch allemaal zeer prima voor elkaar. En de regionale media doet het perfect allemaal.
Ik zou nooit in mijn kop krijgen om kaas te nuttigen wat OVERJARIG heet. Ware het niet dat ik boven een kaaspakhuis woon en me voorgenomen heb van elk stuk iets te nuttigen.
Nu had ik dus een pond OVERJARIG besteld. Het stinkt en is niet te vreten.
Nou ja, ik kreeg het wel weg, en de rest zal me ook wel lukken. Ik nuttig het overigens in plakjes en met bona bevestigd aan witbrood, voor tijdens de pauzes op mijn werk.
Genieten is het niet, maar zo sta ik ook wel een beetje in het leven: genieten hoeft niet altijd.
Deze week bekeek ik het geheel eens van de andere kant, twee supermarkten op de voorgrond, het theater op de achtergrond. En de bomen aldaar zijn laatbloeiers.
Voor de aflevering Wat kost een nieuwe koning? is er door commercieel directeur van beveiligingsbedrijf Trigion Richard Franken een berekening gemaakt om inzicht te krijgen in de beveiligingskosten van de troonswisseling.
Voor de berekening heeft hij gekeken naar inzet van eenheden, materiaal en bijkomende kosten voor voorbereiding en administratie. De eenheden maken een lange dag, vandaar dat zij over 4 van de 12 uur een toelage krijgen van +10%.
Politie
8000 agenten x 8 uur werk x € 62,94 8000 agenten x 4 uur overwerk x € 62,94 x 10% extra voor overwerk 2000 agenten (één overnachting) x 16 uur werk x € 62,94 2000 agenten x 8 uur overwerk x € 62,94 x 10% extra voor overwerk Totale kosten: € 9.365.472,-
Beveiligers
800 private beveiligers x 8 uur werk x € 36,88 800 private beveiligers x 4 uur werk x € 36,88 x 10% extra voor overwerk 685 delegatie beveiligers x 56 uur werk x € 36,88 200 ambtenaren x 8 uur werk x € 53,02 200 ambtenaren x 4 uur werk x € 53,02 x 10% extra voor overwerk Totale kosten: € 1.912.056,-
Leger
3500 soldaten x 16 uur werk x € 62,94 3500 soldaten x 8 uur overwerk x € 62,94 x 10% extra voor overwerk 100 commandanten x 8 uur werk x € 80,- 100 commandanten x 4 uur overwerk x € 80,- x 10% extra voor overwerk Totale kosten: € 5.562.392,-
Traffic supporter
400 mensen x 8 uur werk x € 27,- 400 mensen x 4 uur overwerk x € 27,- x 10% extra voor overwerk Totale kosten: € 133.920,-
Speciale / geheime eenheden
100 mensen x 8 uur werk x € 80,- 100 mensen x 4 uur overwerk x € 80,- x 10% extra voor overwerk Totale kosten: € 99.200,-
Service
Catering € 40,- x 13100 eenheden (excl. delegatie beveiliging) Slaapplaatsen 2000 agenten x €15,- Totale kosten: € 554.000,-
Materiaal
100 tijdelijke camera’s x € 1500,- Toegangscontrolesystemen € 50.000,- Zoekapparatuur € 50.000,- Hekwerk € 100.000,- Inlichtingen € 100.000,- Speciale inlichtingen € 500.000,- Mobiele units € 25.000,- Totale kosten: € 875.000,-
Zondagavond, na een fijne bevrijdingsdag, mooi weer en gewandeld met Quandy, zit ik rustig tv te kijken, hoor ik ineens sirenes. Dat hoor ik wel vaker, maar dit keer komt het steeds dichterbij. Ik neem even een kijkje op mijn balkon en hoor hem aankomen. Een politiewagen komt aanrijden, het Marktplein op en doet de sirenes uit.
Dan zie ik op mijn laptop de berichten binnenkomen op de twitter:
#GRO | #Winschoten | P 1 Woningbrand MARKTPLEIN WINSCHOTEN |
En weer hoor ik buiten sirenes en vanaf mijn balkon zie ik twee brandweerwagens het Marktplein opsnellen.
Er is wat aan de hand aan de andere kant van de kerk. De ene brandweerauto is nog in zicht en ik zie al brandweerlui druk met slagen in de weer. Voor de bioscoop halen ze water uit de grond.
Overal komen ook ineens mensen vandaan, en ik besluit ook maar de ramptoerist uit te gaan hangen en wil eens zien hoe het er aan toe gaat aan de andere kant van de kerk.
Het is ook wel zo dat voor een melding in de Winschoter binnenstad altijd standaard groot wordt uitgerukt. Panden dicht op elkaar en oudheid en zo.
Toen ik na mijn rondje om de kerk terugliep zag ik nog een brandweerbestelbusje, en er kwam ook een ziekenwagen aanrijden. Ik babbelde nog even met een bekende en keerde toen terug naar mijn appartement.
Ik heb vijf ramen die uitkijken op het Marktplein, en dan nog een balkon en twee slaapkamerramen. Dit woonkamerraam bevindt zich in de linkerhoek van de woonkamer, tussen de boek en de vitrinnekast in. Er staan vijf opjecten in de vensterbank.
1: een ding dat gemaakt is door Tessa of Vivian, gemaakt op school toen ze hier op huiswarmingbezoek kwamen, en ik mocht hem houden.
2: een smurf met een lampje er in, met alle mogelijke kleuren. Als ik hem aanzet komen alle mogeleijke kleuren langs en het gaat gelijdelijk over in elkaar. Erg mooi.
3: de kamerplant is van plastic, en was eens het bezit van de vorige bewoonster.
4: deze unicefsmurf is uitgegeven toen de smurfen 50 jaar bestonden en is bedoeld om te kleuren.
5: toen Tessa haar ding aan me gaf besloot Vivian dat ik de hare ook mocht houden. Nu weet ik niet meer welk ding van wie is, maar feit is wel dat ze van beide dametjes komen en hier voor altijd blijven staan.
En de kerk op de achtergrond is het oudste gebouw van Winschoten, samen met het onderste deel van de toren, en stamt uit de vroege middeleeuwen.
Toen ik geboren werd woonde ik samen met mijn ouders en broer in een flat in Plan Zuid. Na een jaar of twee kocht mijn vader een groot oud huis midden in de binnenstad.
Dat huis was zo groot, het was in tweeen gedeeld. Er waren twee wooneenheden, een fatsoenlijke en een kleine. We gingen daar wonen en de andere helft werd verhuurd. Huurders kwamen en huurders gingen.
Ondertussen kreeg ik er en zusje bij en we hadden altijd kippen en een hond. De jaren verstreken en ineens was het 1997.
We besloten om het huis helemaal te verbouwen en van de twee woningen weer één woning te maken. De keuken werd vergroot, de zolder en schuur weer hereigd en een trap naar boven kon gesloopt worden. (op zich vond ik dat wel jammer, ik had lekker twee trappen laten zitten)
En de voordeur in de steeg kon worden dichtgemetseld.
En mijn vader ging naar het gemeentehuis om een huisnummer op te heffen!
Dat oude huis is ooit eens gebouwd als één woning, later opgesplitst in twee woningen. En pas toen is men aan staatnummering gaan doen!
Dat vind ik toch een interesant gegeven. Hoe dan ook, ik schroefde het huisnummer van het huurgedeelte af en hing dat op mijn slaapkamer. Het nummer van het hoofdhuis is 47 en werd altijd aangegeven met veel sierlijker getallen, maar dat hangt dus voor eeuwig daar waar het hoort.
Ik heb dit meegenomen van mijn ouderlijkhuisslaapkamer en hangt nu bij mij in de huiskamer. Ik had ook voor een plek kunnen kiezen in een bijruimte, maar nee, ik vind het, ondanks het wat viezige uiterlijk, echt een plaatje met een verhaal.
Ik roep deze Meimaand uit tot de maand waarin ik elke zaterdag tien foto`s toon die zijn genomen in december.
Het is niet zo dat deze foto`s toendertijd niet goed genoeg waren, want wat in het vat zit verzuurt niet. Zie dan alhier mijn eigenste kerstboom, en mijn balon is dus dat driehoekje er naast.
De Burgemeester Schonfeldplein te Winschoten.
Alwaar dit staatbeeld inmiddels wel wat groener maar voor de rest nagenoeg hetzelfde is.
Ik liep naderbij en keek eens naar rechts.
Vervallenheid, toch zonde.
Ja, wat doen ze er mee he, er afschuiven of toch de voorgevel bewaren? Vastleggen toch maar.
En nog iets van een afstandje.
Nog even een laatste blik, en ik hou u op de hoogte, of u nou wil of niet.
En een traditie van mezelf is eveneens me niet aan regels te houden, de afsluiter van vandaag komt niet uit december! Wel Winschoten.
Toen ik nog bij mijn ouders woonde hadden we altijd de krant. De Winschoter Courant. Later werd die krant gefuseerd en daarna nog een keer en nu heet het Dagblad van het Noorden.
Nu ik op mezelf woon heb ik dus geen krant meer, en totaal geen behoefte meer ook. Toen ik laatst bij mijn ouders was en eens bladerde door de krant die op tafel lag besefte ik dat ik hem absoluut niet mis.
Ik ontvang enkel de VPRO gids, en die lezen kom ik al nauwelijks aan toe. Dat gaat een beetje in fases, ineens wil ik allerlei achterwerkbrieven lezen, en dat doe ik dan ook, ik smijt ze dan ook niet snel weg.
Wat ik ook nog ontvang, en geheel gratis is, is Het Streekblad. Voorheen, bij ouders thuis, kwam ik daar vrijwel niet aan toe, maar nu spit ik hem door van onder naar boven. Voorheen miste ik nogal eens wat georganiseerde aktiviteiten, en dat wil ik toch een beetje zien te voorkomen. Ik wil namelijk zelf kiezen of ik iets oversla of niet:P
En wat onder de streep staat is nou een voorbeeld van een artiekel waar ik elke zin lezende een steeds beter gevoel van krijg.
Feel good news, daar is behoefte aan, en dat vindt u in de lokale huis aan huis streekbladen.
WINSCHOTEN – Voedselbank Oldambt mocht vrijdagmiddag een gulle gift in ontvangst nemen. Twee pallets gevuld met wc-papier en blokken zeep werden door de Ronde Tafel 41 (RT41) uit Winschoten afgeleverd.
RT41 is een club mannen tussen de 21 en 40 die als doelstelling heeft om kennis te delen, gezellig samenkomen en het organiseren van projecten met maatschappelijke doelen. En een van die maatschappelijk doelen was dit keer Voedselbank Oldambt aan de Kloosterlaan in Winschoten, die inmiddels meer dan 300 gezinnen van voedselpakketten voorziet in de gemeente Oldambt en de Pekela’s.
Voetbalavond De leden van RT41 organiseren jaarlijks een voetbalavond waarmee ze geld inzamelen voor een goed doel. Dit jaar werd voldoende geld ingezameld om ook een tweede doel te steunen. Er werd contact gezocht met de voedselbank om te achterhalen waar behoeft aan was. Hieruit ontstond het idee om een pallet met wc-papier en zeep te schenken. De producten werden geleverd door Verbion Handel die het doel zo goed vond dat ze een tweede pallet sponsorden.
Ik heb een kladblok met vulpen nabij mijn aanrecht liggen, op het richeltje. Als ik nu een pak melk leeg heb, noteer ik dat meteen op het briefje: 1 melk. Ik heb nog wel een tweede pak voor handen, of achter de hand, maar het moet dus wel aangevuld.
Een pak koeken leeg = voor het aanbreken van een nieuw pak, noteren op het briefje: koeken.
En zo ga ik regelmatig eens bij mijn ouders eten, en nadien soms dus wel eens via de supermarkt weer terug.
Werkt u ook met boodschappenlijstjes? Mijn moeder nooit.
Donderdag 2 mei 2013 is een historische dag. Natuurlijk is elke dag wel een historische dag, maar vandaag voor mij omdat ik voor het eerst lekker buiten op mijn eigen balkonnetje zit.
We hebben al wel eerder lekker weer gehad, maar dan was ik bij mijn ouders, of elders. En nu ben ik dus lekker thuis.
In de jaren 80 en 90 nam ik nog wel eens radioprogramma`s op met cassettebandjes, ik heb dozen vol meegenomen naar hier, en nu luister ik ze één voor één af. Mijn stereotoren staat vlakbij de balkondeur, en met mooi weer leg ik één luidspreker op het balkon, en afdraaien maar.
Dat ik naar de TROS kijk is wel een vermelding waard. Ik kijk vrijwel nooit naar de TROS. Ik geniet wekelijks twee uur van de TROS, op zaterdagmiddag op radio 2, muziekcafe. Erg goed, live muziek, gezellig en alleen al daarom heeft de TROS bestaansrecht.
En daar komt nu dus deze serie bij. De voorgaande zaterdagavonden volgde ik een serie van de VPRO, en nu is die afgelopen en het gat wordt gevuld met deze serie, dus toch maar eens gekeken.
Geweldig. Goed verhaal, goed script, prachtig gefilmd en gemonteerd en de beste acteurs! Ik herken er zelfs een paar. Het is deels in het Engels, en dat is dan weer ondertiteld, en met goede muziek en flashbacks en zo.
Ja, we hebben goede acteurs rondlopen in Nederland, vakwerk! Net als de sriptschrijvers en regiseurs en weet ik wat al niet, plus natuurlijk de omroepen. En in dit geval was het dus de TROS die deze serie goedkeurde. En in hoeverre ze meewerken en meebeslissen en zo weet ik ook allemaal niet.
Een feit is wel, ik zat op de bank, genoot, en dacht, toch mooi geregeld dat ik dit allemaal zomaar gratis mag bewonderen.
Ik werk elke werkdag, en ondertussen zijn er dus allemaal mensen bezig met zulke series te maken. En of ik ze nou kijk of niet, ze maken ze toch wel!
In feite laat ik anderen voor me werken. Een goed gevoel, cultuur blijft in stand, en de Nederlandse tv is volwassen geworden, goed spul!
