Quandy was niet altijd aan het wandelen of zwemmen of aan het spelen of aan het eten of drinken of aan het plassen poepen. Hij sliep ook ontzettend veel. Daarom filmde ik hem eens terwijl hij lekker sliep, en liet ik daarna een moederkip en diens kuikens zien. Inmiddels hebben ze allemaal een goed leven gehad en zijn ze allemaal dood. In juni 2010 nog niet.
Quandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019. Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks. In juni 2010 was hij dus twee jaar, en dit is dus alweer het zoveelste filmpje in de Quandy Binge Wachting Lijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen.
Ik was afgelopen zaterdag voor het laatst in de voormalige Sint Lucas Ziekenhuis in Winschoten. Omdat het gebouw grotendeels gesloopt wordt mocht iedereen er nog één keertje in, om afscheid te nemen.
Er was daar ook een maquette van het Sint Lucas Ziekenhuis en u kan zien dat ze in die honderd jaar telkens verder uitgebreid zijn. In de jaren 90 was de laatste grote verbouwing, toen werden er nog allemaal woningen gesloopt om ruim baan te maken voor het ziekenhuis, en deze eeuw besloot het ziekenhuis om op te krassen.
Dit is dezelfde maquette, maar dan van de zijkant. Links is de hoofdingang en rechts de oudste gebouwen achter, die voorlopig nog even blijven staan.
Tijdens de open dag was er in de ontvangsthal de mogelijkheid om iets op deze muur te schrijven of te tekenen.
In oktober begint de sloop, dat gaat bijna een jaar duren.
Er staat driemaal fietsen op het bordje op het voormalige Sint Lucas Ziekenhuis in Winschoten.
Nog geen honderd jaar geleden kwam er in Winschoten een ziekenhuis, en nog geen tien jaar geleden verdween het weer, en op het oudste gedeelte na gaat de boel vanaf volgende maand tegen de vlakte, en daar zullen ze bijna een heel jaar mee bezig zijn.
Vanaf mijn balkon gezien staat er van alles voor, maar als ik in de gang sta voor de lift, en voor de voordeur van mijn buurman, zie ik het voormalige Sint Lucas Ziekenhuis. Die staat achter, voor staat een gedeelte van het stadhuis dat volgend jaar tegen de vlakte gaat. En links ergens in beeld de toneeltoren van Cultuurhuis De Klinker.
En deze is genomen vanaf dezelfde plek, door het glas heen, en dan breder, zo ziet u ook ergens De Zusterflat en wat fijne bomen in deze groene stad.
Alleen de hal was open vandaag, daar binnen waren twee tentoonstellingen. De ene bevatte schermen met informatie over de toekomsplannen voor nieuwbouw in Winschoten, met bijbehorende uitlegmensen van de gemeente, er lagen folders, en aan de andere kant waren schermen van de Stichting Oud Winschoten met een tentoonstelling over de honderd jarige geschiedenis van het Ziekenhuis in Winschoten.
En er was een muur waarop geschreven en getekend werd, en achterin twee schermen en bijbehorende zitbankjes om naar filmpjes te kijken die in en vooral rond het gebouw gemaakt zijn. De rondleidingen die werden gegeven waren al vol voor ik me op kon geven, maar ik was nog wel op tijd om een zolang de voorraad strekt en met toegevoegde echtheidspapier steen van het ziekenhuis mee te krijgen.
ALs u die url gaat scannen komt u op een website van de gemeente, en als u hier en hier klikt leest u meer over deze fijne dag.
Dit is het uitzicht vanaf de Winschoter Toren d`Olle Witte, hier kan men uitkijken over de stad en op borden staat allemaal uitleg over een aantal gebouwen en wat geschiedenis.
Binnen is overigens ook informatie vinden, maar het uitzicht is buiten.
Ik ben nog even langs dit gebouw in Winschoten gefietst vanavond.
Afgelopen dinsdagochtend zijn er drie personen met balkon en al vanaf gedonderd.
En donderdagavond ligt de boel er nog zo bij.
Zonder te weten wat er precies aan de hand is geweest vind ik toch dat balkons regelmatig en grondig nagekeken moeten worden, daar niet op bezuinigen en daar zeer zeker geen ongeschoold en ongeschikt personeel bij laten.
De Winschoter Toren d`Olle Witte kent u van buiten, zie hier beelden van binnen.
Zo eens per jaar beklim ik de toren, en elke keer geniet ik weer hoe mooi en oud de wenteltrap is in het onderste gedeelte. Vermoedelijk uit de 13e eeuw Ik film vanaf de ingang van de gevangeniscellen tot aan de lamp bij een deur, het laatste stukje dus.
En daarna komt men in een ruimte waar men via houten trappen verder omhoog kan.
Ik kijk zeer regelmatig op youtube of er nog wat leuks betreffende Winschoten op staat. En als ik dan een hele leuke tegenkom plaats ik het hier.
Schitterend om te kijken hoe wildvreemden tegen Winschoten aan kijken.
Deze mensen waren zeer onder de indruk van het Rosarium in het Stadspark dat ze daar speciaal een filmpje over gemaakt hebben, en daar ben ik dan weer van onder de indruk.
Tijdens mijn Run wandelingetje door Winschoten kwam ik langs de Vennekerk en zette diens torentje eens op de foto. Er zijn ook Winschoters die daar elke dag tegenaan kijken.
Het gebouw komt uit 1901 en vanaf 2015 worden er alleen nog speciale kerkdiensten gehouden.
Ik ben zelf niet gelovig maar ik vind kerkgebouwen vaak erg mooi.
De modeshow om één uur heb ik wel gehoord, maar niet gezien, toen zat ik nog lekker op mijn balkon. Na twee uur ben ik toch even een kijkje gaan nemen op het Israelplein, en daar was naast de modeshows ook nog aandacht voor de Alzheimerdag, er speelde een bandje.
En na wat rondkijken en rondwandelen vond ik een fijn zitplekje en eerst kregen we kinderen van een dansschool te zien, daar leek geen einde aan komen maar dat gebeurde uiteindelijk toch.
Daarna de modeshows en daarna liep ik nog wat rond en weer naar huis.
En in de avond hoorde ik ook nog muziek, van optedende artiesten in een cafe.
Ik liep vorige week zaterdag langs de route van de Run van Winschoten, en kwam ook langs dit gebouw. Eerder waren de ramen dichtgespijkerd, dat is onlangs weggehaald, en de balkons zijn verwijderd.
En ik nam ook nog even een kijkje bij de ingang van het voormalige Sint Lucasziekenhuis.
En hier was in op de rotonde op het Oldambtplein.
Daarna ging ik nog naar de Noorderstraat, dat heb ik reeds laten zien, en via het Sterrebos weer naar huis.
Met enige regelmaat speelt er iemand op het klokkespel van de Winschoter Toren, meestal op vrijdag, een enkele keer op zaterdag, en dan is het genieten.
Tijdens de Run van Winschoten, een hardloopwedstrijd dwars door de stad, is alles zeer goed georganiseerd, en elk jaar hangen er wel weer andere bordjes. En rechtdoor kan men de stalling fietsen.
Iedereen wenst iedereen veel succes, dat is lief.
Toen ik bij dat vak stond leek dit me een wens, want zoiets valt niet te controleren.
Er bestaat niemand die mij zover kan krijgen dat ik mee ga doen.
Drie foto`s die ik afgelopen zaterdag gemaakt heb tijdens de Run van Winschoten, en de winkels waren gewoon bereikbaar. Hier zou supermarkten moeten staan, want die kant op zijn er twee naast elkaar.
Wij zeggen fietsenstalling, maar men schrijft het andersom.
Ik ben ouder dan de oudste ultraloop van Nederland.
U ziet, naast de honderd kilometer zijn er ook vele andere mogelijkheden, zelfs wandelen. En kinderen rennen een kilometer of twee, dat staat er dan weer net niet bij.
Toen in 2017 deze letters geplaatst werden waren er ook onmiddellijk mensen die voorspelden en daarmee ook hoopten dat ze zeer snel onder de graffiti zouden zitten, daar bleek gelukkig niks van waar. Nog altijd staan deze schitterende letters een schitterend woord te vormen dat de naam is van deze stad.
Ik was bij die letters omdat ze nabij het treinstation staan, en die was open in het kader van open monumentendag, binnenin was een tentoonstelling waar ik even een kijkje nam.
Afgelopen vrijdagavond om elf uur vond aan de Boschsingel in Winschoten een explosie plaats, de ramen er uit, overal glas, en de daders zijn het Sterrebos in gevlucht. Ik weet niet of ik het gehoord heb, ik denk het niet, ik hoor wel vaker wat zwaar vuurwerk, dat is altijd schrikken.
Het is wel opvallend dat deze explosie net weer plaatsvond voor een feest in de stad, ditmaal de Run van Winschoten, een hardloopwedstrijd op zaterdag, maar dat ging gelukkig gewoon door.
De hit van het jaar heeft afgelopen mei ook al geklonken op het Marktplein in Winschoten.
Dit nummer, Europapa van Joost Klein mocht niet meedoen met de finale van het songfestival. Wegens iets vaags waar geen bewijs voor is en dat maakt dit lied vreemder dan ooit.
Juist in een tijd dat de hele wereld uit elkaar valt wordt een verbindingslied er uitgehaald. En op dit moment, midden september, staan op nog geen tien kilometer van mijn thuis de Duitsers de grens te bewaken.
Dit is een filmpje dat ik gemaakt heb op vrijdag 10 september 2021.
Op de tweede zaterdag van september is Winschoten altijd de sportiefste stad van Nederland. Alhier word de oudste ultraloop van Nederland gehouden, De RUN een hardloopwedstrijd van 100 kilometer. Het zijn rondes van tien kilometer, dwars door en rondom Winschoten, er doen ook veel estafettelopers mee, die doen dan om beurten een ronde.
En dan is nog de Lutje Run, voor kinderen, die hoeven niet het hele parcour, die kunnen na een kilometer of twee stoppen, en dat is ingedeeld in geslacht en leeftijdsgroepen. Voorheen was dat altijd op zaterdagmorgen, voor de strart van de wedstrijdlopers moest alles afgerond zijn. Daarom besloten ze om de Lutje Run naar de vrijdagavond te houden. Eerst een paar jaar over het Marktplein, maar tegenwoordig doen ze dat op de atletiekbaan.
Ik had toen een heleboel filmpjes gemaakt en de leukste gelogt. En deze had ik ook nog liggen, en nu ze dus elders in de stad rennen zal ik er niks van zien, dat is ook een keuze, en toon ik hoe het toen was, en nu zou kunnen zijn.
Ik weet niet hoe oud dit bordje is, maar volgens mij vond ik het als kind altijd al raar. Dit bordje hang altijd aan de Marktpleinkerk als die open is, dan mag je er in.
KERK OPEN is duidelijk, maar ik zou er onder zetten, GRATIS TOEGANG. Maar er staat VRY ENTREE, dat zou dan alsnog VRIJ ENTREE moeten zijn. Evengoed, het bordje hoeft natuurlijk niet te veranderen, het hoort nu gewoon zo.
Vlakbij het Marktplein, aan de Blijhamsterstraat staat dit historisch pand en daar zit een Inloophuis voor veteranen, geüniformeerden en belangstellenden. Ze zaten op diverse lokatie`s in de stad, hier zitten ze nu een jaar en blijven ze.
Wat een troep blijft er over na een feestje in Winschoten, inmiddels is alles alweer opgeruimd.
Dit was dus precies een week geleden, straatheaterfestival Waterbei in Winschoten. Het festival werd op vrijdagavond geopend door de Franse theatergroep Cie Planète Vapeur. Die met hun parade begonnen bij cultuurhuis De Klinker en door de Langestraat gingen om te eindigen op het Markplein en daar nog een afsluitende show deden. Ze doen dit over de hele wereld, zeggen ze, en middels een kaartje is te zien waar ze allemaal al geweest zijn.
Ik heb de hele show gefilmd, dat had ik al reeds gelogt, toen het einde naderde begon ik dit filmpje.
En u merkt wel dat na afloop een band begon te spelen, precies aan de andere kant van de Marktpleinkerk, dus ik had er helemaal geen hinder van en kon en prima door slapen.
Ik stond op mijn balkon en zag duizenden mensen staan. Er stonden ook mensen te zwaaien naar mij, maar dat zag ik pas toen ik een appje met deze foto binnenkreeg.
Ik hoorde muziek, de parade was dichtbij, maar het kwam almaar niet. Later begreep ik pas waarom:
Bovenstaande foto en filmpje heb ik dus niet zelf gemaakt.
Vandaag neem ik u mee naar 2010 op zo ongeveer 30 kilometer van thuis.
5000 jaar geleden was er nog geen sprake van Nederland, laat staan van Groningen of Drente, of bevrijdingsdag. Toch liepen hier toen al mensen rond. Zo ongeveer tegelijkertijd met de Pyramides in Egypte konden ze hier ook al bouwen, en wel Hunebedden.
Reeds tot de middeleeuwen liet men de hunebedden min of meer met rust, en toen begon het grote slopen. Nou ja, slopen, het was meer hergebruik van de enorme keien, ze begonnen toen dijken te bouwen en kastelen, en daar waren ze wel handig voor.
Er zijn nu nog slechts 54 hunebedden over in Nederland, of restanten daarvan. 52 in Drente, en twee in Groningen, waarvan eentje opgegraven en neergezet in een museum. Maar er is dus eentje in de provincie Groningen, op een paar meter van de grens met drente, en die bezocht ik samen met Quandy, dit hunnebed draagt de toepasselijke naam G1.
Quandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019. Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks. In mei 2010was hij dus twee jaar, en dit is dus alweer het zoveelste filmpje in de Quandy Binge Wachting Lijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen.
Stap in de magie van de Parade op vrijdag 30 augustus 2024, een spectaculair evenement dat begint om 21.30 uur vanaf het cultureel centrum De Klinker in Winschoten. De Parade neemt je mee op een opvallende tocht van Cultuurhuis De Klinker naar het bruisende Marktplein.
Eenmaal op het Marktplein aangekomen, kan iedereen zich laten onderdompelen in de betoverende sfeer en genieten van de Franse Theatergroep “Cie Planète Vapeur.
“UN GRANDE SPECTACLE”
Het is een groot wit paard “PEGASE” Le chant des Etoiles. Met de neus omhoog is het paard 10 meter. De vleugels uitgeklapt 8,9 meter. Pegasus, met zilveren vleugels, leidt vergeten sterren naar andere sterrenbeelden. Op het stof van een komeet, een geweldige parade. Dat van Pegasus en de personages van zijn legende. Dat van het zingen van de sterren, een poëtisch epos, een ode aan de mythologie. Doe je ogen open. Kijk naar de lucht… en zie ze passeren.
Mis deze kans niet om de Parade te ervaren, een unieke reis van cultureel centrum De Klinker naar het bruisende hart van Winschoten. Kom samen met vrienden en familie en beleef een onvergetelijke avond vol entertainment, kleur en gezelligheid op het Marktplein. Het feest begint om 21.30 uur, en wees gerust, de Parade belooft een betoverende ervaring die je niet snel zult vergeten.
Bovenstaande tekst komt van de website, en dit geleuter hier verzin ik zelf. Ik heb een dikke kwartier kunnen genieten van de parade die onder mijn balkon doorkwam. Het geheel verdween aan de voorkant achter de dertiende eeuwse Marktpleinkerk, om vervolgens aan de achterkant weer tevoorschijn te komen.
Ik besloot om het geheel te filmen, met het mobieltje voor mijn buik, en met mijn eigen ogen ging ik aanschouwen wat ik zag. Ik verstond er geen snars van, als iemand iets kan vertalen, gaarne.
Elke eerste maandag van de maand als om twaalf uur de sirenes gaan leg ik dat even vast. Zo leg ik tevens vast waar ik op dat moment ben, want dat is elke maand anders.
Hier het beeld en geluid van vorige maand, toen zat ik op de camping.
Om even duidelijk te maken hoe het centrum van Winschoten in elkaar zit gebruik ik dit kaartje. Het is niet, zoals men zou verwachten, met het Marktplein als centrale middelpunt maar die bevindt zich ergens rechtsonderaan.
Dit ding werd vanuit Frankrijk met een vrachtwagen bezorgd achter cultuurhuis De Klinker in Winschoten, en later die avond vanaf het Marktplein weer opgehaald.
