Ik fietste afgelopen zaterdag door Winschoten, en zag dat er een molen draaide.
Er werd die dag uitleg gegeven over het molenaarschap, want ze zoeken daarvoor altijd vrijwilligers.
Evengoed, even stilstaan om een foto te maken is een beetje dom, want daaiende wieken bewegen.
Men kan beter een foto maken als de wieken stil staan, dus maakte ik even een kort filmpje.
En dan zoom ik in en dan niks.
Na Spijkers met Koppen ging ik op mijn fiets een deel van de Tweekarspelenkunstroute volgen.
De Tweekarspelenkunstroute heeft dit jaar een omtrek van 50 kilometer langs 13 kunstenaars die de deuren openstellen voor het publiek.
Waaronder twee in Winschoten.
Dus ik fietste eerst naar de Beverhof, en onderweg zag ik al de welbekende bewegwijzeringborden voor deze route.
Ik kwam aan bij Vivién Nieuwenweg, haar huis staat tevens te koop, en het is ook nog eens openhuizendag.
Ik belde aan, zij deed open, we schudden de hand en ik werd de woonkamer binnengelaten.
Er kwam klasieke muziek uit de laptop en er lag een slapende poes op de bank.
Er waren reeds vijf gasten, en ik kreeg ook een kop koffie en een plak cake en ik aanschouwde de schitterende kunstwerken nauwkeurig.
De andere mensen stelden wat vragen, die ze keurig beantwoorde en ze legde van alles uit.
Ik vroeg nog of deze kunstroute nou een succes was, dat bleek zeker zo, en ze gaf me nog een folder mee.
Op naar de Grintweg, door de miezerregen.
Ik stapte onderweg nog even af om een bordje te lezen dat geplaatst is in een natuurplantsoentje.
En toen langs De Burcht en toen naar Heiligerlee?
Huh, op het kaartje staat toch duidelijk dat dat nog Winschoten is?
En navraag leert me inderdaad dat de plaatsnaambordjes niet helemaal juist staan.
Zucht ja.
Evengoed, hier kwam ik een meneer tegen die me het één en ander vertelde en me doorverwees naar boven.
Daar kwam ik een mevrouw tegen die flink aan het turven was, en ze had al veel bezoekers gehad en een aantal was nog aanwezig.
Ik kwam op het idee van deze route middels, ehm.
Internet, denk ik, en volgens mij dan het Streekblad.
Dus niet de papieren versie, en ook geen facebook of google, dus ik zou eigenlijk in een aparte catagorie moeten worden aangevinkt, maar daar kwamen de volgende gasten alweer.
Toen ging ik op de fiets en kwam nog langs het onlangs geopende veteranenhuis, daar werd middels een bordje aangegeven rommelmarkt, en ik besloot om niet te gaan kijken.
Daarna kwam ik nog langs een draaidende molen.
Daar kon men vandaag informatie krijgen over het molenaarschap.
Ik fietste door, de winkelstaat in, daar liep ik verder en ik bezocht nog wat winkeltjes en toog weer naar huis.
Zondag zou de intocht van de Paashaas komen, maar daar heb ik niks van meegekregen, na de wandeling met Quandy bleef ik lekker binnenshuis.
Whoehoe, er is ook weer eens goed nieuws van het radiofront.
3voor12 Radio, het radioprogramma van de VPRO op 3FM, is nu van 22 tot 01 uur op de zender, en vanaf 1 juni wordt dat vervoegd naar de oude tijd, te weten van 21 tot middernacht!
Toen radio 3 in begin jaren 90 horizontaal werd geprogrameerd verdween de VPRO van de woensdagmiddag, en kregen ze elke avond van 21 tot middernacht.
Eerst nog onder de naam Villa 65, later Het Lek en inmiddels alweer jaren 3voor12 Radio.
Nu maakt het op 3FM geen snars uit welke omroep uitzendt, want het is allemaal hezelfde, alleen de VPRO doet het wat alternatiever, zij willen immers iets laten horen wat nergens anders te horen is.
En de tendens was dat het almaar minder werd.
Want elke avond van 21 tot middernacht werd op een gegeven moment slechts 4 avonden per week, en dat werd dan ook nog eens opgeschoven tot later op de avond.
En dadelijk dus weer vervroegd, en dat is een hele aangename kentering!
Nu de vrijdagavond nog terug zien te pakken, en wie weet gaat dat ook nog eens lukken.
Een boel bootjes op de zee aan de camping.
Het doek valt mogelijk voor NPO Radio 6, koppen ze heel voorzichtig op hun eigen website.
En daar leggen ze dan uit hoe en wat en alhier zeg ik het mijne er van.
Ik geef de schuld aan de bezuinigingen.
150.000 a 200.000 luisteraars per week tegen 2,5 a 3 miljoen euro per jaar.
En dat is dan niet goed of zo.
De publieke omroep moet bezuinigen, en stevig ook.
Dat moet van Rutte en de zijne, en hij is aan de macht.
En zo zien we langzaam maar zeker dat er steeds meer wordt afgebroken, net zo lang tot er alleen nog maar de herinnering is, hoe het was, de radio.
Aldus de stelling van het EO televisieprogramma Arena.
Ik vind dat iedereen lekker zelf moet bepalen wat hij of zij doet.
Alles weten maakt niet gelukkig, wat niet weet deert ook niet en maak ze niet wakker, die slapende honden.
Maar aan de andere kant, wie een relatie aangaat moet daarin eelijk zijn.
Eigenlijk moet men altijd eerlijk zijn.
Als je niet genoeg hebt aan je partner dan is de relatie niet goed genoeg.
Denk ik.
Als er kinderen in het spel zijn moet men er alles aan doen om bij elkaar te blijven en gelukkig te zijn.
En hoe dat voor elkaar te krijgen moet iedereen maar voor zichzelf, of samen met de partner uit zien te komen.
Bovendien vind ik dat iedereen fouten mag maken en daarvan leren.
Uiteindelijk komt het er dus op neer dat ik het met deze stelling eens ben.
Elk jaar organiseert Het Winschoter Stadsjournaal een filmavond, waarop belangstellenden langs kunnen komen om te kijken.
Ze draaien dan films over Winschoten, en wegens succes hielden ze vorig jaar maar liefst twee avonden.
Toen nog in de Tramwerkplaats.
Nu is het nieuwe theater De Klinker klaar en draaiden ze daar.
Omdat die filmzaal kleiner is is besloten tot maar liefst vijf avonden!
En wat denkt u? Uitverkocht!
Van te voren al.
En aangezien ik nooit van te voren een kaartje koop leest u nu dit gebazel in plaats van een leuk verslag.
Gegroet. https://t.co/WDRUwavc7g Zondag met Lubach over de Monarchie. Teken het burgerinitiatief: http://t.co/g9K2rhU2Qm #zml
— Farao Arjen Henrik I (@arjenlubach) 23 maart 2015
U hoef het filmpje niet te bekijken wat mij betreft, meteen het burgerinitiatief tekenen is ook goed.
Hoewel dat niet meer noodzakelijk is, want de 40.000 steunbetuigingen zijn reeds gehaald, dus moet de tweede kamer het hier over gaan hebben.
Zou het de VPRO gaan lukken om het koningshuis om zeep te helpen?
En wat voor toekomst gaan we tegemoet?
Halen we hiermee een Frankenstein binnen of is de Farao lief voor ons?
We zullen zien.
Leve de republiek!
Quandy was een weekje logeren en ik heb daar alleen dit korte filmpje van gemaakt.
Want als ik in bad zat, die grenst aan mijn slaapkamer, liet ik de deuren open zodat Quandy zich niet alleen waande.
En zo af en toe kwam Quandy even kijken door de deuropening, hij dorste niet naar binnen.
Maar de smaak van wat meelkoekjes is groter dan de angst voor de tegelvloer, en toen hij ze op had keerde hij ook niet meer terug.
Links ziet u een deel van winkelcentrum Trond, dat er al een jaar of tien staat, rechts een heel oud kerkje dat er al heel lang staat.
En dat grijze blok in het midden gaat er af, om ruimte te maken voor groen.
Deze foto heb ik gemaakt op donderdag 25 juli 2013, te Polen.
Vanavond is de laatste avond, gevolgd door de laatste nacht dat ik Quandy onder mijn hoede heb.
Hij logeert een weekje bij me en dat moet kunnen voor een keertje.
Tegen vijf uur regende het, om half zes niet meer en toen togen we via het Sterrebos en Israelplein naar mijn eigen stek.
Rond acht uur werd hij onrustig en we gingen wandelen.
Ik besloot dat ik ditmaal over het Van Goghbruggetje wilde en via het wandelpad langs het voormalige Winschoterdiep weer terug.
Weer verbaasde ik me over het succes van de MC Drive.
Ik besloot om achter de Jysk en Leenbakker langs te lopen, en voor de AH en Praxis langs, om eens te kijken of daar een wandelpad was.
En die is er!
Helemaal rondom ligt een voetpad, maar bij de sloot is het wel uiterst gevaarlijk gelibberig.
Slecht plan.
Ik kwam uit op een industriegebied.
En hoe herkent men een industriegebied?
Er zijn geen stoepen.
Beetje over en langs het gras lopen dan maar.
Ik kom zowaar een bedrijf tegen waar men oldtimers restaureert, en waar men ze tevens kan kopen of huren.
En er is een schoonheidsalon of zoiets.
En Kringloop Winschoten en een bewegingscentrum.
Autodealers, maar niet mijn merk en daar hebben we de Welkoop al.
Via het politiburo ( dat alhier behouden blijft ) en de Van Goghstate langs het Groene Kruisgebouw, dat ooit aan een weiland gebouwd is, en nu mijn tandarts gevestigd is.
Toevallig zie ik hem net naar buiten gaan, en even later rijdt hij weg.
Toen we vlak bij mijn huis waren maakte Quandy aanstalten tot doorlopen...
Doorlopen naar zijn eigen huis.
Nee, Quandy, morgenochtend breng ik je weer naar huis, en dan blijf je daar, je moet nog één nachtje mee.
Om elf uur kwam die naast me zitten, en toen deden we nog maar een rondje om de kerk.
In de regen.
Voor wie het nog echt niet weet, maar ook voor wie het wel weet kan het leuk zijn, de Stemtinder.
Een beetje wegzwiepen wie er niet uit ziet en dan maar zien wat er uit rolt.
En voor wie wel zelf na kan denken, en Groninger is, RTVNoord heeft twee vragen gesteld aan alle partijen en de antwoorden netjes bij elkaar gezet.
En wat natuurlijk ook telt, degene die u kiest kiest weer voor de eerste kamer en dat zijn de jaknikkers van partijgenoten in de tweede kamer, en daar zit Rutte en die moet uitgeschakeld.
En de waterschappen.
Ehm.
Geen enkele partij wil de dijken doorprikken, lijkt me, dus we zijn vast en zeker goed beschermd.
Waar men nog wel op kan letten is de sportvisserij.
Wie houdt van dat gedierenbeul zou eventueel kunnen stemmen op een liefhebber daarvan, en wie houdt van natuur kan dan juist een dierenliefhebber kiezen.
Niet stemmen vind ik persoonlijk geen optie.
Maar ik heb ook niet echt het gevoel dat het heel erg helpt, maar een beetje is tenminste iets.
Als ik op mijn lift sta te wachten is dit mijn uitzicht.
Helemaal links achteraan, De Klinker, rechtsvoor de voormalige bibliotheek, rechts daarvan zijn voorganger en nu een rijksmonument waar Het Leger Des Heils huist, en daar tussenin steekt De Zusterflat er bovenuit, die wordt eens afgebroken.
Voor in het midden een leegstaande supermarktpand en op het grasveldje op het plein bloeien de voorjaarsbloemetjes.
Hallo wereld :) ... Rond 17:00 is vandaag geboren Sven Davy Rozema
De Winschoter operettevereniging Amicitia heeft woensdagavond voor de laatste keer opgetreden in een volle theaterzaal van de nieuwe Klinker.
Amicitia heeft te weinig leden om het hoofd boven water te houden.
Daarom heeft het bestuur vorig jaar besloten na 92 jaar de stekker uit de vereniging te trekken.
Ik heb niets met operette.
En ik ben ook nog niet in De Klinker geweest.
Maar het is toch leuk dat ze op deze manier afsluiten, met succes.
Het goot en het plensde, lang leve de zoab, dacht ik toen ik van Hoogkerk onderweg naar huis was.
Aldaar aangekomen, ouderlijk huis welliswaar, daar waar ik mijn auto parkeer, en daar waar Quandy op me wachte.
En blij dat hij was!
Ik liet hem lekker even buiten lopen en ging de kranten eens doornemen.
En ik verzorgde de gordijnen en het gevogelte.
Toen het me droog genoeg leek wandelden we via het Sterrebos naar mijn stek en zijn logeerstek.
Ditmaal niet via de Stationsweg en ook niet via de Stationstaat, dat deed ik gisteren en eergisteren, vandaag ging ik via de Burgemeester Venemastraat.
Thuisgekomen kreeg ik Quandy aan het eten middels wat meelkoekjes.
En om half tien, na de natuurdocumentaire, gingen we op pad voor de avondwandeling.
Weer verbaas ik me dat er auto`s bij de MCDrive staan, en via de Tramwerkplaats en Halte Democratie achter de Wilhelminaflat langs om het monumentale hoekpand nog eens koesterend te bewonderen.
Na het voorbijwandelen van het voormalige busmuseum steken we het spoor over.
Campus Winschoten, schoolgebouw is daar, en een woonwinkel met bedden en zo.
Erg buiten het centrum geleden en dat zal te maken hebben met meer ruimte.
Wellicht een idee om in het centrum dan een depandance te beginnen of zo, tegen de leegstand.
Evengoed, Zuiderslot in Plan Zuid, wat is die wijk veranderd zeg.
Ooit spendeerde ik hier mijn eerste levensdagen en vrijwel niks herinnerd meer.
Modern en netjes is het nu.
Als we bijna bij de tunnel onder het spoor zijn besluit Quandy dat hij naar boven wil, via een paadje dat hij kent.
Ik zeg hem dat hij mij moet volgen, en als hij dat netjes doet besluit ik zijn keus te respecteren en we gaan saampjes omhoog.
Er vertekken net twee treinen op het station, in beide richtingen.
Het gebouw staat er prachtig bij.
Weinig mensen, bijna geen mensen.
Ook weinig verkeer.
Als ik weer het spoor over wil steken zie ik dat een jongeman bezig is een lekke band te plakken.
Fiets op de kop en zo.
Later zie ik hem opstappen en wegfietsen.
We wandelen langs het station, en dan wil ik via de Paul Krugerstaat, langs Rawi`s huis via de Blijhamsterstaat richting Marktplein.
Onderweg vaak de Winschoter Toren gezien.
Dit is hoe het Quandy en mij verging in de uren dat we samen waren op maandag 24 en dinsdag 25 februari, waar het verhaaltje van gisteren tussen gesmurfd zou kunnen worden.
Na mijn werkdag ben ik tegen een uur of vijf bij mijn ouderlijk huis alwaar ik mijn auto in hun garage parkeer.
Meteen begroet ik Quandy en laat hem buiten, en ik verzorg de gordijnen en het gevogelte.
En ik geef Quandy zijn druppels, dat mix ik door wat vla en onder bevel likt hij het op.
Gisteren ging ik via het Sterrebos naar huis.
Ik at wat en vermaakte me wat en rond acht uur vond ik het tijd voor de avondwandeling.
Ik liep langs het voormalige Winschoterdiep, langs de Zusterflat het Stadspark in.
Het regende, het miezerde dat overging in regen.
Ik kwam nog een groepje hardlopers tegen en een aantal fietsers.
Via het Politieburo en de Marktstraat ben ik weer naar huis gegaan.
Lichtelijk doorweekt.
Dat was gisteren, nu vandaag. ( wat dus eigenlijk niet echt vandaag is )
Ik ging eerst een compleet rondje Sterrebos doen, en toen op de fiets even brood halen.
Maar eerst ging ik even langs de dierenwinkel om een zelfmeegebrachte plastic zak vol met hondenlekkers te halen.
Toen ik op het ouderlijk huis aanreed stond Quandy daar gewoon op me te wachten.
Na de verzorgingsrituelen weer op huis aan.
En om acht uur vond ik het tijd voor een avondwandeling.
In het Stadspark waren best wel fietsers dus ik besloot om daar uit te stappen en eens via De Klinker de langestraat eens door te lopen en via de Biblioheek op huis aan te gaan.
En het is best leuk om zo eens door Winschoten te wandelen.
Genietend van mooie gebouwen en straten en de gezellige verlichte woningen overal.
Huizen, appartementencomplexen.
En best wat leegstand in de winkelstraat.
En als afsluitende opmerking voeg ik er even aan toe: Quandy heeft, gelukkig, niet één keer geblaft!
Dat mag ook niet, maar hij deed het dus ook niet.
Braaf.
Als ik na middernacht op bed lig is Quandy nog altijd onrustig.
Hij gaat zelfs naast me staan, en wil geaaid worden.
Ik denk toch dat hij moet poepen en denk, vooruit, ik pak de riem en we gaan even op het grasveldje voor.
Plastic zakje mee te nemen.
Snel broek aan, sokken toch maar aan, jas aan.
Dit alles over mijn pyjama en riem om en lift in en naar het grasveldje dan maar.
Quandy plast wat, snuffelt wat, maar nee, geen aanstalten tot poepen.
Een paar uur geleden had ie dat nog wel gedaan, stukken verderop, maar je weet maar nooit.
En komt een groepje jongeren aan.
Lawaai makend en niet echt haastmakend om naar een auto te geraken.
Daar smijt iemand glaswerk kapot waarop een ander iemand zegt dat daar auto`s rijden man.
Ze dragen oranje hoedjes, niet allen.
En eentje maakte aanstalten om te gaan wildplassen.
En daar hoor ik een auto toeteren en die komt aanscheuren.
Op een daarvoor bestemd lijkende parkeerplek worden twee jongemannen uitgelaten die te voet verder gaan en de auto keert om.
Een ander groepje jongeren komt aangelopen, vast en zeker ook op weg naar hun auto.
Stukken minder oranje en stukken minder kabaal.
Thuisgekomen tikte ik dit logje, en Quandy wil volgens mij nu even lekker genuffeld worden, en daarna ga ik slapen.
Hoi René,
Ik zag deze smurfen in een etalage in Brussel en heb er direct een foto voor je van gemaakt.
Met vriendelijke groet,
Frank
Winschoten - Omstreeks 06:00 zondagmorgen hebben nog onbekenden schade aangericht bij Lubbers Groente & Fruit aan de Burgemeester Schönfeldplein te Winschoten.
Vervolgens hebben de verdachten waarschijnlijk elkaar zitten bekogelen met de meloenen die zich in de winkel bevonden.
De politie is een zoektocht gestart naar de daders en zoeken naar getuigen die iets gehoord of gezien hebben, zij kunnen zich melden bij de politie van Winschoten via 0900-8844
Dan neem ik u nu even mee op een merkwaardige fotoreis, maar daar komen we samen wel uit.
De Klinker is een grote naam in de culturele wereld in Nederland.
Decennia lang kwamen de allergrootsten naar het cultuurcentrum van Winschoten.
Van Youp van t Hek tot bokslegende Rudy Koopmans, van Udo Jurgens tot Golden Earring stonden er op de planken.
Het oude theater verdween maar is nu met dezelfde naam - bijna letterlijk - herrezen uit de as.
We zien hoe een prinses De Klinker opende in 1973, een jaar voor mijn geboorte.
We zien de menselijke keten rondom het theater tegen de afbraak.
Het heeft niet geholpen.
We zien de brand, we zien de burgemeester die wijze woorden spreekt, we zien het faillissement en men babbelt nog wat na.
Er komt een grafiekje in beeld met dat vijf theaters in Oost Groningen wel wat veel is, zoals ze ook gepollt hebben op de site.
Want al te enthausiast en positief doen kan natuurlijk niet.
Ik onderbreek mijn dagboek voor wat actueels, want alhier heb ik unieke beelden die ik graag even met u deel:
Afgelopen maandag is het nieuwe cultuurhuis De Klinker geopend.
De bibliotheek is nu niet meer een overbuurman maar aldaar gevestigd.
Afgelopen dinsdag was er een ontruimingsoefening, en hierboven staan de beelden van de proefvoorstelling van Arno van de Heyden waarin hij contakt heeft met Bert Visser.
Bert speelt zowel donderdag als vrijdagavond voor een uitverkochte zaal, een goede start.
En hieronder wat beelden van de ontruiming.
In zeven minuten stonden er duizend mensen op straat.
Als ik op mijn balkon sta zie ik in de verte de contouren van De Klinker.
En dichterbij zie ik nu dus het lege want verworden tot voormalige bibliotheek.
Op zaterdag 21 februari 2015 werd ik wakker en stond Quandy naast mijn bed.
Ik ging hem even aaien en rekte me uit en zei dat ik zo zou opstaan.
Ik slaap namelijk met de slaapkamerdeur open en Quandy logeert een weekje bij me en ligt in de woonkamer.
Ik deed mijn normale zaterdagochtendingetjes, alleen had ik nu gezelschap en ging ik mijn koekjes delen.
We kwamen de dag wandelend door, ik ging sowieso langs mijn ouderlijk huis, de gordijnen en dieren verzorgen.
En rond middernacht als afsluiter een fijne nachtwandeling, en toen werd het zondag.
Ik zou om 12 uur smiddags in Nooitgedacht zijn, onder de rook van Assen, alwaar het Hof van Saksen zich bevindt.
Een vakantiepark met huisjes en een zwembad met wildwaterglijbaan en veel vermaak voor wie maar wil.
Mijn ouders zitten daar een weekje met de kleindochters en ik kwam vandaag op visite met Quandy.
Quandy was zeer tevreden iedereen te zien en aldaar in de bossen zagen we nog een hert, of ree, en konijnen, of hazen.
Daarna gingen we zwemmen en we lieten Quandy helemaal alleen achter in het huisje.
Dat vond hij niet zo fijn, toch, toen we terugkwamen verkeerde hij in diepe slaap.
Het huisje was prachtig, keurig netjes, alles voor mekaar en er valt wel in te wonen.
Het zwembad, dat is even gewurm met een pasje en draaihekjes, is ook zeer goed voor mekaar.
Tessa, 7 en Vivian, 5, beide gezwemdiplomeerd, vonden het helemaal te gek dat ik meezwom.
Ze vonden het wel oneerlijk met mijn valse start dat ik als eerste de overkant haalde.
Maar veel leuker vonden ze het om keer op keer, en nog een keer, van die volgens hun zo geweldige wildwaterbaan, helemaal buiten langs.
Het bubbelbad is lekker warm, en eigenlijk op zijn fijnst als die niet bubbelt.
Daarna weer naar Quandy, die, zoals ik al eerder zei, om u meteen gerust te stellen, dus u zal het nog wel weten, in diepe slaap verkeerde.
Maar vrolijk ontwaakte en het werd verder nog een hele gezellige middag, lekker gewandeld en lekker gegeten en toen weer lekker naar huis.
De maandag, een werkdag, begon al reeds om 6 uur.
Want ik moest voor half zeven de deur uit zijn, met Quandy, en even over zeven moet ik in de auto zitten om om 8 uur in Assen te zijn voor te werken.
Tegen vijf uur weer bij mijn ouderlijk huis waar Quandy de hele dag op me gewacht heeft.
Hoewel hij overdag wel even uitgelaten is door iemand.
En hoe het ons verder verging leest u morgen. #
Het leek mijn ouders een leuk idee om ergens een huisje te huren om daar een weekje in te gaan zitten met de twee kleinkinderen.
Het werd voorjaarsvakantie en aldus geschiedde.
Dan leg ik nu mijn situatie even uit.
Ik woon alleen, mijn ouders wonen een paar straten verderop en daar woont mijn hond ook.
En daar wonen ook nog kippen en ander gevogelte.
Dus deze voorjaarsvakantie had ik een logeetje.
En dan begint nu mijn dagboek vanaf dat ik vrijdag het weekeinde in reed.
Ik parkeer mijn auto altijd bij mijn ouders, ware het niet dat ze nu dus al reeds vertrokken waren.
Quandy was wel thuis, en ik nam hem meteen mee aan de wandel.
Daarna gaf ik de kippen en ander gevogelte voer en ik ging zelf ook eten.
Heerlijke stampot stond voor me klaar.
Daarna deed ik de huiskamergordijnen dicht, omdat ze elke avond dicht gaan dus nu ook.
En ik nam Quandy mee naar mijn appartement.
Hij is hier al één keer eerder geweest, ik heb geen idee of hij dat nog weet.
De lift vond die spannend en hij vond de hal voor mijn woning wel net zo interessant als de woning zelf.
Hij inspecteerde alles rustig, dronk wat uit de emmers op het balkon en het duurde niet heel lang toen die ging liggen.
Ik beval hem om in de mand te gaan liggen, en hij ging op de speciaal daarvoor bestemde handdoek liggen.
Toen dorst ik het aan om lekker in bad te gaan, en liet de deur gewoon open.
Twee keer kwam hij kijken, maar hij ging niet de badkamer binnen, dat is toch te eng.
Na het badderen tijd voor een avondwandeling.
De lift in en de voordeur uit, rechtsaf.
Ik loop voor de lege winkel langs waar tot voor kort outlet zat, en vorig jaar nog een chocolade en ijssallon, die nu op een ander plekje zit.
Het winkelpand daarnaast is wel outlet, na een steeg is er een dierenwinkel en verderop nog kantoorartikelenwinkel.
En er is nog Ons Gebouw, van de kerk, en de flat waar de Odd Fellows huizen bevindt zich daar ook.
We lopen over het grasveld achter het fontijntje en gaan via het pad langs de voormalige Winschoterdiep tot daar waar het gedempt is.
Ik kijk nog even naar de zusterflat, die ze willen slopen, en kom voor mijn tandarts langs in het Groene Kruisgebouw, dat ooit in een weiland gebouwd is, en moet je nu eens zien.
Langs de Van Goghstate langs de MCDonnalds.
Zozo, wat veel auto`s nog die langs de Drive gaan, ze staan in de rij.
Weer loop ik langs het water en zie dat er geen klanten zijn in de Jysk.
Ik kocht daar ooit mijn bankstel.
Ik zie een boot liggen, hoera, want daarvoor is het Van Goghbruggetje gemaakt, die kan weer open.
En ik wandel er over heen en loop richting Tramwerkplaats.
Allemaal historische panden hier, waar nu eindelijk plannen mee zijn, waar nu dus nog geen spoor van te zien is.
Dan kom ik langs een bankgebouw, met allemaal appartementen.
En ik besef dat ik toch op het mooiste plekje zit, nabij de kerk en toren.
Via de Marktstaat loop ik het Marktplein op.
En ik zie dat in mijn woning gezellig licht brandt, net als bij beide onderbuurvrouwen.
Ook wel eens leuk om te zien hoe dat er uit ziet, want normaal heb ik de lampen uit als ik er niet ben.
En toen weer naar huis en Quandy blijft de lift eng vinden maar staat zich er dapper door.
En in huis gaat hij weer lekker liggen, en loopt me een paar keer achterna, als ik was uit de machinne haal en ophang.
En als ik tv kijk slaapt ie.
En ik lach hem soms wakker.
Als ik om 22 uur ga computeren zie ik dat hij nog geen enkel brokje gegeten heeft.
Dus ik kruimel er wat meelkoek door en alles gaat op!
Ik besluit de rest ook maar te geven, en daar smult hij ook nog van, maar er is over.
En hij gaat lekker naast me liggen.
En dat mag van mij.
Straks om middernacht doe ik nog een nachtwandeling en dan gaan we slapen.
Op een belangrijke toegangsweg van Winschoten steken ze wel vaker over.
En altijd staat er dan een steeds langer wordende rij auto`s te wachten tot de kust weer veilig is.
Wel raar, vogels kunnen juist vliegen en dan doen ze het niet.
Evengoed, afgelopen week stond ik eens vooraan toen ze over gingen steken.
Ik stond er bij en ik keek er naar, en op een helder moment pakte ik mijn fototoestel en filmde de laatste seconden.
Eind vorig jaar was er kermis alhier, en nu is het weer tijd voor een kort filmpje.
Want als ik Tessa film dan film ik Vivian ook, dat is wel zo eerlijk, en eerlijkheid vinden de dames erg belangrijk.
En ik vind het wel leuk om nog eens terug te zien, en hopelijk u ook.
Ik bekijk nu de live webcam: Rijksweg A7 / E22 in Winschoten via @WebcamsinNL http://t.co/WkSYzmBQg2
— ReneSmurf (@ReneSmurf) 4 januari 2014