Het wordt -4 graden met een gevoelstemperatuur van -10.
WTF. Ja, echt waar, dat is tegenwoordig de afsluiter van het nieuws op Radio 3FM.
Ooit straalde de publieke omroep standvastigheid en betrouwbaarheid uit, maar het wordt steeds weerzinwekkender.
Het nieuws hoort door een persoon te worden gelezen zonder opsmuk en muziekjes en haastigheid en al helemaal zonder gevoelstemperatuur.
De temperatuur wordt gemeten in celcius. Nul graden is het smeltpunt, daaronder gaat het vriezen, en honderd graden is het kookpunt, daarboven gaat het verdampen. Daar tussen zitten de overige getallen en met behulp van het kwik, of een andere substantie, in de thermometer kan men precies zien hoeveel graden het is.
Gevoel is niet te meten. Hoe weet iemand nou hoe ik me voel? En misschien ervaart een ander het wel weer heel anders.
Gevoelstemperatuur is flauwekul, dat valt niet te meten. Maar ja, Radio 3FM wordt steeds voorspelbaarder, maar toch als ik denk dat het niet erger kan verzinnen ze weer wat ergers.
En ik weet dat ik niet hoef te luisteren, dat doe ik dan ook niet, maar af en toe vang ik nog wel eens wat op. De NOS zou waakzaam moeten zijn, maar het zijn een stelletje mislukte populisten.
Kliefje heeft de volgende reactie geplaatst, op andermans weblog, maar het gaat over mij:
Ik ben een aantal jaar geleden al gestopt met die smurf. Hij is soms wel heel erg ongenuanceerd. Ik had er geen zin meer in. En hij is net als kinderen met een verjaardagsfeestje: als jij mij niet meer volgt, volg ik jou niet meer. Kortom: doe er je voordeel mee.
Ik weet niet of jij veel naar verjaardagen gaat en dat er dan niemand bij jou komt, of dat je zelf altijd je huis vol hebt en zelf nergens mag komen. Ik hou niet van verjaardagen en hou het zo beperkt mogelijk: alleen naaste familie.
En wat webloggen betreft: toen ik er mee begon begin deze eeuw nam ik me voor nooit arrogant te worden. Iedereen die alhier een reactie plaatst, en zelf ook een weblog heeft, krijgt van mij een reactie terug. Ik wilde niet zijn zoals ik wel van anderen zag, wel reactie`s ontvangen maar nooit eens wat geven.
Het hoeft natuurlijk ook niet allemaal op een weegschaaltje, maar een beetje over en weer respect vind ik niet verkeerd.
Daarnaast nam ik me voor om geen consessies te doen. Ik zeg wat ik wil, volg mijn hart en kan inderdaad direkt zijn, of ongenuanceert of hoe je het ook maar noemt. Ik kan gewoon geen rekening houden met de lezer, als ik een mening heb zal je die krijgen ook.
Heb je een leuk weblog dan krijg je een leuke reactie, is je weblog kut krijg je kutreactie, is het saai dan saai, enzovoort. Men merkt snel genoeg dat ik er geen reet aan vind en elkaar bezoeken houdt dan vanzelf wel op.
Zo zijn er ook weblogs waar ik eerst aan moest wennen, wellicht zal dat ook wel eens wederzijds zijn, en soms ga ik ook wel eens bloghoppen. Bloghoppen is middels de reactie`s bij anderen eens kijken naar voor mij nieuwe weblogs.
Zo komen en gaan er mensen, en zo kom ik ergens en ook wel eens ergens niet meer, of een tijdje niet meer en dan weer wel. Ook enzovoort.
De Hashcash code klopte niet, dus deze reactie kan niet worden geplaatst. Als je denkt dat dit een fout is, controleer dan of je een moderne browser gebruikt, waarin Javascript is ingeschakeld. Als het nog steeds niet werkt, neem dan contact op met de beheerder van de website.
Heeft u dat ook wel eens gelezen? Ik kom het heel af en toe ook wel eens ergens anders tegen. En nu vernam ik dat iemand het hier ook een keer tegenkwam.
Ik heb geen idee wat daar mee bedoeld wordt. Meestal wil het na meerdere popingen wel, en anders een dag later weer.
Hoewel deze eerste foto dan weer net niet in Winschoten gemaakt is, de rest echter wel.
Ik maak me al jaren ernstige zorgen om de verpaupering zo her en der, op den duur lijkt opknappen geen optie meer.
De regenboogzebrapad, wat sommige mensen heel fijn vinden juist omdat anderen zich er aan storen.
Liefkenshoek, alwaar zichtbaar is gemaakt waar de stadsmuur eens heeft gestaan.
Dit vind ik ook altijd mooi, verschillende smaken naast elkaar.
Ik stoor me hierbij wel aan die twee komma`s omhoog, want dat komt in het Nederlands niet voor, in het Nederlands zijn komma`s altijd naar beneden, ook als het twee naast elkaar zijn.
Ik vind de letter G altijd zo raar, of eigenlijk meer de g, de kleine versie dus van dit lettertype. Gelukkig doet Winschoten het met sch.
In het stadspark is sinds kort een heuse belevingsroute.
Stadspark Winschoten.
Ook stadspark Winschoten.
En nu heeft u er weer tien gezien.
Update: welke vindt u nou de meest geslaagde en waarom?
In de jaren 60 werd er flink wat afgebroken in Winschoten om ruim baan te maken voor het autoverkeer. Brede wegen naar het centrum toe en aldaar hele ruime parkeervoorzieningen.
Op die manier onstond het Isrealplein. Er kwam een supermarkt, bankgebouw, wat kiosken, heel veel parkeerplaatsen en wat bakken water ter decoratie.
Zo rond de eeuwwisseling had men daar alweer genoeg van en toen werd overdekt winkelcenrtum `t Rond gebouwd, met parkeergarage, veel appartementen boven de winkels en zelfs een woontoren. Het is gebouwd om de grotere zaken naar Winschoten te lokken maar heel veel winkeliers vertokken uit de winkelstraten om aldaar leegstand achter te laten.
De markt verhuisde toen ook van het Marktplein naar de straten rond `t Rond. (om daar te zijn waar de mensen zijn en niet om daar te zijn waar je de mensen naar toe moet lokken.)
De eerste vijf jaar zat alles vol, men zat ook aan een contract vast, maar eenmaal verlopen begon de uitloop. De Action verhuisde als eerste naar een nieuw onderkomen elders. De Lidl is wel gebleven en onlangs nog verbouwd en verworden tot de grootste is van Noord Nederland!
Maar na die eerste vijf jaar dus heeft er altijd wel iets leeg gestaan. Dan weer dit, dan weer dat, altijd wel wat.
Onlangs is de Takko ook naar een eigen pand gegaan, en in de leeggekomen ruimte is nu een zeer succesvolle kunstijsbaan.
Schitterend. In de ochtend voor de scholen, na aanmelding, en in de middag voor een ieder die maar wil, geheel gratis! En druk dat het is, reuze gezellig. En op vrijdagavond, koopavond, zelfs met discomuziek!
Dat kan dus ook met leegstand!
Update: Ik bedoel met gratis dat er geen entree geheven wordt.
In 2014 was Oldambt de eerste gemeente waarin de StemWijzer online ging. Nu zijn we de enige gemeente in de provincie Groningen die deze stemhulp aanbiedt. Via de StemWijzer kunnen inwoners aangeven wat hun mening is over 29 stellingen. De StemWijzer geeft vervolgens aan welke partijen de meeste overeenkomsten bieden.
Wat me als eerste tegen de borst stuit is het getutoyeer. Ik word gaarne met u aangesproken, ik ben immers een vreemde en geen vriend.
En dan de stellingen, allemaal leuk en aardig, maar de allerbelangrijkste vraag staat er niet op:
Willen we de voormalige bibliotheek plat hebben of houden we hem overeind?
Die vraag zit er niet tussen!
Waarmee nog maar eens onderstreept wordt dat de politiek toch doet wat het zelf wil.
Ik las op de website van de gemeente dat ze bezig zijn met plannen, en dat ze nu niet meer met de HEMA in zee gaan, maar de volgende variant van het plan is ook de bibliotheek te slopen. Mijn gevoel zegt dat het allemaal al besloten is.
Wat heeft z`n stemwijzer dan nog voor nut als dat weer over allemaal andere dingen gaat?
Bij de Postcode Loterij maken deelnemers maandelijks kans op honderdduizenden prijzen. Tegelijkertijd steunen zij goede doelen omdat de helft van ieder lot hiernaartoe gaat. Dankzij de 2,8 miljoen deelnemers is er afgelopen jaar 341 miljoen euro geschonken aan 99 goededoelenorganisaties op het gebied van mens en natuur. Dit zijn onder meer: UNICEF, Natuurmonumenten, Greenpeace, het Wereld Natuur Fonds, Humanitas en Stichting DOEN.
Tja, dat boven de streep vind ik toch wel zo verschrikkelijk irritant, dat ik het maar eens zeg. Ik vind gokken helemaal niks. Ik doe dat niet en hou er niet van en men doet maar.
Of misschien is het beter om het te verbieden, het heeft toch iets slechts, dat gokken. Maar aan de andere kant vind ik het ook niks dat het dan illegaal gaat gebeuren dus gedoog het maar en reguleer het maar.
Maar hoezo geven ze zoveel geld aan goede doelen? En hoezo doen die goede doelen daar aan mee?
Draait dan werkelijk alles om het geld?
Jazeker, maar dat wist u al. Of u wil het niet weten.
En wat veel geld ook, 341 miljoen, en nog is het niet genoeg! Voor 99 goededoelenorganisaties! Zie hoe triest deze wereld er toch voor staat!
Maar eerst nog even de koekoekstunnel in het Sterrebos.
Een avondje De Klinker.
En dan is het natuurlijk prachtig als u me kan vertellen welke nummers u herkent. Eentje noemen is genoeg, dan blijft er ook nog wat te vermelden over voor de anderen.
Op dinsdag 20 februari nodigen we buurtbewoners en winkeliers uit ons ZorgThuis te bezoeken aan de Blijhamsterstraat 11 in Winschoten. We zijn geopend van 15.00 – 18.00 uur. Thema van de middag is Buurt & Binnenstad.
We leggen die middag uit wat het ZorgThuis Winschoten is, wat we hier doen en wat we de afgelopen jaren met studenten van Noorderpoort hebben bereikt. Ook geven we rondleidingen. Woont u in de buurt? U bent van harte welkom!
Het ZorgThuis Winschoten bestaat al meer dan drie jaar. Het eerste jaar in een rijtjeswoning aan de Rijnstraat in Winschoten en de afgelopen jaren in een prachtig pand van Acantus aan de Blijhamsterstraat 11. Hier laten we zien hoe men langer veilig thuis kan wonen met behulp van domotica en hulpmiddelen. We zijn ontzettend blij dat alle hulpmiddelen en domotica ter beschikking zijn gesteld door onze sponsoren. Zonder hen zou er geen ZorgThuis kunnen bestaan!
Bovenstaand las ik bij toeval op de website en omdat ik vrijwel om de hoek woon en de tijd had besloot ik om eens een kijkje te nemen. Het is een schitterend pand met een boeiende geschiedenis.
En nu is het dus in gebruik als zorg technologiehuis, voor en door en het onderwijs en om ouderen, of jongeren met een beperking, zo lang als maar mogelijk thuis te kunnen laten wonen, en alhier is dan te zien, en te ervaren, wat ze allemaal bedacht en gemaakt hebben.
Toen ik kwam aanlopen zag ik buiten al wat rolstoelen staan met balonnen er op. Ik aanschouwde de beelden met de blote borsten, en nu ging ik voor het eerst die deur eens binnen. Er zaten twee dames die meteen op me afkwamen en me welkom heten. Ik hing mijn jas op en kon wel een rondleiding krijgen. Ze was nog maar net begonnen toen een volgende meneer binnenkwam, die mocht meteen aansluiten.
Voor elk probleem blijkt wel een oplossing, iets waar ik nog nooit bij nagedacht had. Verhip, ja. Te veel om op te noemen en als er aan zou beginnen zou ik er in vastlopen en de boel door elkaar halen. Van speciale pakken om ouderdom te ervaren tot hulpmiddelen om te kunnen douchen.
Ondertussen kwamen er nog twee mensen binnen en die kregen een rondleiding van de andere mevrouw. We kregen nog een beker koffie en koek er bij. Toen kreeg de meneer telefoon en hij melde dat hij over een kwartier weg moest dus een kwartier later was de rondleiding afgelopen. Ik vroeg nog of de bovenverdieping bewoond was, en dat is inderdaad het geval.
Als u met een groep van ongeveer 15 personen langskomt kan u ook gratis een rondleiding krijgen, en dan mag u met een ouderdomspak aan over het Marktplein wandelen, wel van te voren even aanmelden.
En in de avond ging ik nog even naar De Klinker.
Dinsdag 20 februari treden 5 pop- en rockbands van het Kunstencentrum op in de theaterzaal van De Klinker. Zowel beginnende als ervaren bands presenteren zich deze avond. Aanvang: 19.00 uur, entree is gratis.
Wanneer u beschikt over een Smart TV van het merk LG, Panasonic, Philips of Samsung, van het bouwjaar 2014, 2015, 2016 of 2017, dan komt (of is) de nieuwe NPO-app beschikbaar op uw Smart TV.
Ik ben hier dus komen wonen in 2012 en heb toen een hagelnieuwe LG televisie gekocht. Lekker groot en tal van mogelijkheden. Ik maakte gretig gebruik van Nederland 1, 2 en 3 en keek ook steeds meer via Uitzending Gemist. En youtube keek ik ook graag. En niet te vergeten de lokale omroep die al meerdere namen gehad heeft en momenteel RTVGO. radio luister ik er ook mee, zonder beeld.
Voor de rest maakte ik geen gebruik van de andere mogelijkheden. Geen zin in, geen tijd voor, geen behoefte aan, niet aan toegekomen.
En vorig jaar ineens deed youtube het niet meer. En nu ineens doet Uitzendig Gemist het niet meer. Ik kan ook internetten op mijn tv, maar traag als poep en er beweegt helemaal niks.
Ik kan er wel mee leven, ik ga er wel mee leven.
Een televisie uit 2012 die het nog prima doet kan ik niet oud noemen en dat ga ik dus ook niet doen. Ze zoeken het maar uit met die apps!
Er wordt nog wel tv gekeken, maar het is niet meer zoals het was, nu zit de avond plompvol banners en vervelende spots wat er nog allemaal komt, het wordt zo gezegd allemaal een beetje kakelbonte eenheidsworst.
Nu ga ik nog specifieker uitzoeken wat ik allemaal kijk en goed in de gaten houden wanneer wat wordt uitgezonden, want even nazien op Uitzending gemist doe ik voortaan dus niet meer.
Zie de grooste zwerfkei van de provincie Groningen nabij de enige en enigste regenboogzebrapad.
Wie hier oversteekt is spontaan genezen van zijn fobie.
Want wie echt haat steekt hier niet over, die gaat chaggerijnig elders oversteken, net goed, laat ze maar voelen dat hier in dit land wel diversiteit mag!
De tentoonstelling over Oldambster Vrouwen heb ik bekeken, de slotmanifestatie heb ik aan mij voorbij laten gaan.
Deze bevond zich in de voormalige bibliotheek wat de gemeenteraad dolgraag wil slopen.
Ik heb dit keer de feestdagen niet gevierd in De Klinker.
Allemaal volgels, op het Odd Fellowhuis en zelfs op de lantaarpaal.
Nieuw in Winschoten, strepen op de weg, daar waar eens de stadsmuur was.
Er heeft zich hier heel wat afgespeeld en langzaam maar zeker maken ze alles weer een beetje zichtbaar.
Hartje Winschoten, hier liggen lijken in de grond.
.
Eens was daar een Joodse begraafplaats. Midden in de stad. Sinds 1768. Tot 1969. Toen werd dit terrein ontruimt en werden de doden opge- en herbegraven op de andere Joodse begraafplaats. Alhier kwam een supermarkt met parkeerterrein.
En een jaar of wat geleden kwamen ze hier tijdens graafwerkzaamheden ineens botten tegen.
De toenmalige jaren 60 ontruiming is een beetje waardeloos gedaan, er lagen nog tal van lijken in de grond. Snel werd er een Jood uit Amsterdam gehaald, die ging ze op dezelfde plek herbegaven en het zal werderom een Joodse begraafplaats gaan worden.
Kijk, ik heb nu dus over de foto die u hierboven ziet. Dit is zoals de situatie onlangs was.
Want ik las in de krant dat het op drukke zaterdag wel eens voorkomt dat het zo druk is dat er geen parkeerplekken meer vrij zijn. Dan zet men ze tussen de keien door netjes op het grasveld.
Niemand weet toch dat daar lijken liggen?
Nu liggen er dus extra keien tussen, zodat er geen auto meer tussen kan. En een bord en of een hek zal wellicht nog volgen.
Een succesvolle vastgoedondernemer besluit zijn jeugddroom waar te maken: drummer worden in Herman Brood’s Wild Romance. De zanger zelf is er allang niet meer, maar de zakenman investeert duizenden euro’s om iedereen die dichtbij hem stond weer ‘on the road’ te krijgen. Het is het verhaal van de beste Nederlandse muziekdocumentaire in jaren, die zich als een lopend vuurtje onder muzikanten verspreidde. Nu is ie eindelijk officieel te zien, bij VPRO 3voor12 en alhier op Renesmurf.nl
Ik heb ze ook een keer live gezien, maar kwam toen eigenlijk meer voor het voorprogramma. En wel vaker ook, staat me zo bij.
Herman Brood was toen al dood. Herman begon zijn loopbaan in Winschoten, in het inmiddels ook alweer jaren leegstaande Cafe `t Pleintje van wat later zijn manager zou worden Koos van Dijk. En in deze documentaire zien veel Koos in beeld, hoe die man toch altijd maar onvermoeibaar bezig blijft. Het is eigenlijk een aaneenschakeling van prachtige fragmenten, even leuk als triest. Met geld lijkt alles te koop, maar maakt nog meer kapot.
Iedereen die een tv in huis heeft kent het vast wel, Door het hart van China van en met Ruben Terlou. En daar hoort ook een interactieve website bij met foto`s en verhalen. Werkelijk schitterend, kijk hier maar eens.
Schitterend en diep triest, want deze wereld is door en door verrot natuurlijk, het is best eens goed om dat te aanschouwen. Ik zie dat in elk geval liever dan de zoveelste bekende Nederlander op vakantie met oogkleppen op alsof er niets anders aan de hand is dan geld verdienen voor de grote bedrijven. En luister eens hoe rustig Ruben praat, een verademing in deze wereld waarin steeds meer geschreeuwd wordt.
Wie de website niet geheel begrijpt of graag wat nadere informatie wil, dat staat allemaal hier.
Het lange interview van Wilfried de Jong met koning Willem-Alexander werd geprezen door zowel recensenten als bekende Nederlanders en bekeken door 4,3 miljoen onderdanen. De opzet was een persoonlijk gesprek te voeren, waarbij het koningschap zoveel mogelijk buiten beeld zou blijven. Ewout Jansen en Kasper C. Jansen vinden dat het een stuk persoonlijker had gekund. En wordt het trouwens niet eens tijd om het wezen van het koningschap wél in beeld te brengen?
Ik heb het interview op tv, via uitzendinggemist, op de valreep, toentertijd nog even gezien. En wat ik er van verwachte kwam ook uit, oersaai en zeer slijmerig.
We hebben nu eenmaal een waardeloze koning en hij wordt altijd waardeloos geinterviewd. Ik had Wilfried hoog zitten, maar dat is verleden tijd. Hij heeft zich laten gebruiken, en niemand weet waarom.
RTL en NOS moeten ook niet samenwerken en zo`n gesprek moet rechtsreeks en niet met die vervelende cencuur er bij. Als hij echt een koning is dan moet een pittig gesprek toch mogelijk zijn. Al was het alleen maar voor de republikeinen onder ons.
Maar helaas.
Willem-Alexander CLaus George Ferdinand, Koning der Nederlanderlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg is een potentiele leugenaar, en noemt dat creatief.
Hij liegt dat hij zoveel kranten leest, hij loog als kind al dat hij wel televisie keek, begreep niks van Van Kooten en De Bie. Wilfried vraagt nergens door, neemt alles maar voor lief aan. Hoezo vriendschap met Mandela? Langskomen op een bruiloft is geen teken van vriendschap. En is die Elfstedentocht wel echt gereden? Tuurlijk niet.
De fragmenten waar ze naar kijken zijn deels door de redactie uitgekozen, dat is absurd! En dan komen ze elke keer op slechts één fragment terug, gatverdamme.
Wat een nepzooi! En zijn oudste dochter moet de troonopvolger zijn. En de koning heeft fouten gemaakt maar het is een groot geheim wat voor fouten. Alles moet buiten de media gehouden worden, en in de media moet het plaatje perfect zijn.
De koning is onschendbaar, maar wel de baas van Nederland. Zo waarlijk helpe mij god allemachtig.
De allerbelangrijkste vraag aan de koning is niet gesteld:
Waar was u terecht gekomen in de maatschappij als u geen koning was geworden?
Connexxion sluit haar kantoren in Winschoten en Stadskanaal. Het vervoersbedrijf verhuist naar Veendam, waar het een nieuw onderkomen betrekt. Voor Winschoten en Stadskanaal is de verhuizing een harde klap. Het aantal arbeidsplaatsen in beide Oost-Groninger plaatsen daalt met enkele honderden.
Taxi De Grooth, later De Grooth Vervoer, heeft een lange traditie wat betreft publiek vervoer. Sinds 1934 was het De Grooth Vervoer die dit vervoer vanuit Winschoten voor zijn rekening nam. Het familiebedrijf begon aan de Stationstraat in hartje Winschoten, om daarna via het Newexco-terrein te eindigen aan de Industrieweg.
Bovenstaande haalde ik uit de krant, er stond nog wel meer tussen maar ik wilde juist deze zinnen even vastleggen.
Het mag allemaal zomaar, bedrijven die overnemen en dan vertekken. Veendam ligt centraler, want gebieden worden steeds groter. De volgende stap zal Emmen zijn, of Assen en uiteindelijk Zwolle.
En binnenkort vertekt ook nog een andere grote werkgever, het ziekenhuis, die gaat naar een dorp zeven kilometer verderop. Dus moeten er straks niet honderden maar wellicht duizenden mensen verder reizen naar hun werk.
En dat geeft allemaal niks, dan maken we de wegen gewoon nog wat breder. En zo gaat het immer voort.
Meestal is het wel te drinken, heel soms zomaar ineens niet.
In dat gebouw vergadert de gemeente, en er voor is heel soms een schaatsbaan. Tijdens het evenement Winterwelvaart Winschoten kwam ik er net langs toen er even helemaal niemand gebruik van maakte, een buitenkansje om juist dan even een foto te maken. En rechts een oude brandweerwagen.
Voor de Tramwerkplaats kon men zich fijn warmen aan het vuur.
In het water lagen historische schepen en de markt was dus in de Tramwerkplaats.
Alhier de kerstboom die stond in Stadstuin Ons Toentje.
En hier van de andere kant, en hingen ook lampjes in.
De stadstuin is gekomen op een plek wat al jaren lag te wachten op nieuwbouw dat er nimmmer zou komen, dus maar een hek er om heen en omwonenden vragen om het in samenwerking met de gemeente te ondehouden.
Dus omdat niemand spontaan geneest door het regenboogzebrapad zouden ze onzinnig zijn? Nee, het is altijd zinnig om stil te staan bij iets belangrijks, en helemaal in het openbaar. En links een grote zwerfkei.
Mijn kerstboom, dat wil zeggen, die ik de hele tijd zag staan achter de kerk op het Marktplein.
De tandartsprijktijk die onlangs gesloten is nadat de inspectie is geweest.
Soms word ik helaas niet altijd even goed begrepen, vandaag ga ik proberen daar eens duidelijkheid in te verschaffen. Neem van mij aan dat ik erg van webloggen hou, zelf logjes maken maar ook andere weblogs lezen, reageren en reacties krijgen. Het leukste vind ik het als iemand een totaal andere mening heeft dan ik, het liefst eentje die er haaks op staat. Die reactie kan ik dan weer gebruiken om mijn visie en standpunt nog beter te verduidelijken. Het is eigenlijk een eer als ik een reactie gebruik en het is geensinds mijn bedoeling om iemand persoonlijk te pakken.
Sjoerd heeft de volgende reactie geplaatst:
Uiteraard mag je een eigen mening hebben, maar speel dit niet op de man of de vrouw. Anders loop je het risico dat dadelijk niemand die mening meer wil horen.
Het is geensinds mijn bedoeling om een peroon aan te pakken, het gaat mij alleen om de mening. Die mening daar wil ik wat mee, daar wil ik mijn visie op geven, niet op de persoon.
Je bent volkomen vrij mijn blog wel/niet te lezen. Ik heb een eigen mening en stop die voor niemand onder stoelen of banken. Dát is nou vrijheid van meningsuiting, René. Leer er maar mee leven anders kun je net zo goed voor de staatsradio van Noord-Korea kunnen gaan werken…
Laat ik eerst even voorop stellen dat ik jouw weblog fantastisch vind. En je mening zeer waardeer. Ik vind het fijn voor je dat jij zo tevreden bent over de publieke omroep. Ik vind dat diezelfde publieke omroep mij tegenvoordig zeer in de steek laat.
Dat jij houdt van weer, verkeer, stampende hits en oppervlakkigheid verbaasde me wel, want op je weblog ben je wel erg breedsprakig en neem je overal de tijd voor, maar op de radio duld je zoiets dus niet. Ik zeg nergens dat ik iets heb tegen lulkoekbagger, ik hou daar juist van, vooral op de radio, maar ik had kennelijk beter flauwekul had kunnen zeggen.
Mijn mening was zeker niet tegen jou persoonlijk bedoeld, ik ging alleen tekeer tegen jouw mening. Maar daar reageer je dan weer niet op, lees eens verder dan de eerste zin!
Op je eigen log vertel je dat ik een hele blog aan jou gewijd heb, dat is echter niet het geval, er staan streepjes, het gaat over radio, ik kom met mijn visie en argumenten, maar dat laat je allemaal liggen.
Je sluit af met de opmerking aangaande Noord Korea, dat klinkt een beetje als "Rot op naar je eigen land" Dat kan je moeilijk zeggen tegen een Groninger, dus sluit je het maar zo laag bij de grond af.
Rietepietz heeft de volgende reactie geplaatst:
Ik ben blij met je “up-date” al had je het allemaal zeker wel anders kunnen zeggen . Je keert de laatste tijd weer wat terug naar je botheid vanuit je begintijd. De lezers nemen jou zoals je bent, zonder je met botte regeltjes te beoordelen. Misschien is wat meer waardering voor “de lezer” wel op z’n plaats.
Neem me vooral niet kwalijk. Of neem me vooral juist wel kwalijk. Zeg het me maar, dan kan ik weer zeggen dat ik mijn lezers zeer waardeer.
Ik geniet er erg van dat jij zo tegen zebraregenboogpaden bent. Als iedereen het altijd maar met mii eens is zou pas saai zijn.
Ook als ik ergens een reactie plaats kan ik fel van leer trekken, neem dat toch allemaal met een korreltje zout, net als het leven zelf.
Liefde en geluk, liefde en geluk, waar vind ik liefde en geluk.
Het heeft geen zin er naar op zoek te gaan, al is dat soms een aardig tijdverdrijf. Op een dag hoef je alleen maar om de hoek te slaan, en je loopt haar pardoes tegen het lijf.
Zo ben je alleen, zo ben je met z`n twee, liefde en geluk loert overal. Je loopt er tegen aan, het sleept je mee, met open ogen in de val.
Al mijn snode plannen zijn van de baan, ik ging juist zo lekker mijn gang. Maar ik kan er niks aan doen, het is niet te weerstaan. O, hiervoor was ik altijd zo bang.
Misschien is het voor eeuwig, misschien is het zo stuk. Denk maar niet dat je er iets aan doet. Liefde overvalt je, het is dom geluk. Waar je maar mee leren leven moet.
Beeld en geluid hebben niks met elkaar te maken maar het past toch goed bij elkaar. U hoort over liefde en geluk dat men schijnbaar zomaar tegen zou kunnen komen, en u ziet de liefde en geluk die ik gekocht heb.
Quandy had een knobbelje hangend aan zijn piemel. Het begon als een klein verdwaald lijkende tepel en hij werd groter en groter.
Aangezien hij geen last had en we toch elk jaar in december naar de dierenarts gaan voor zijn jaarlijkse inentingen lieten we het maar zitten tot het zover was. Inmiddels had de knobbel een omvang gelijk een klootbal.
Quandy was verder helemaal in orde. Hij is al reeds tien en heeft een zalfje voor zijn oren, druppels voor zijn gewrichten en prostaat, uierzalf voor zijn hals waar zijn huid soms wat te wensen overlaat, maar voor de rest redt hij het allemaal nog prima. En de knobbel kon ik het beste vergelijken met een wrat, aldus de dierenarts en hij bond er een strak bloedafknellend draadje om zodat de knobbel af zou sterven en er af vallen.
De knobbel kreeg al snel allerlei kleuren en toen het eenmaal pikzwart was beet Quandy het stuk. Een beetje een bloederige bende en een vies velletje aan zijn penis. Nogmaals naar de dierenarts, hij deed er kostenloos een nieuw draadje om, wederom superstrak.
En nu is plotseling de knobbel verdwenen, hoera!
Tot zover het verhaal van de knobbel aan Quandy zijn piemel. Geen idee waar die gebleven is.
Sinterklaas is weer terug naar Spanje, maar tegen het eind van dit jaar zal hij vast weer terugkomen.
Die ene doos is daar gewoon ondersteboven neergezet, net als het kadootje er voor.
Ik was in de laatste dagen van het vorige jaar eens in de Marktpleinkerk om deze tentoonstelling te bezoeken.
Allemaal goud, zilver en tin, de kerk werd in de nachten dan ook bewaakt.
Met op de achtergrond een schitterende kerstboom, en ook de schilderijen aan de muur heb ik weer eens bekeken.
Er was toen ook Winterwelvaart Winschoten, en er hing een kerstboom boven in de mast van een schip dat naast een patatzaak lag. Update: MCDonalds, zie de vlaggen.
Omdat ik liever geen mensen op de foto zet was deze achtergelaten bakfiets een buitenkansje.
Hoe meer mensen er bezwaren hebben tegen een regenboogzebrapad des te leuker ik het vind, en des te noodzakelijker het is.
Ik ben Julian Felix en een hele lange tijd geleden was ik hier eens gastlogger, Rene was toentertijd op vakantie en ik mocht mijn avonturen delen op zijn weblog. En vandaag ben ik vereerd dat ik opnieuw gastlogger mag zijn. Inmiddels een stukje ouder, ik ben nu 24 en studeer komende zomer af van de HKU (Hoge School van de Kunsten) te Utrecht.
Ik studeer namelijk af als cameraman, althans, dat is de bedoeling. Als cameraman ben ik actief in de fictiefilm wereld, documentaires maar ook live televisie bijvoorbeeld. Ik probeer zo divers mogelijk te werken, dat houdt het zo leuk. Divers werken, dat heb ik altijd gedaan. Zo ben ik vroeger nog een DJ geweest op Rising Flow Radio, Rene was altijd een trouwe luisteraar.
Echter dwaal ik nu af, het gaat immers om mijn afstuderen. Ik ga namelijk een korte speelfilm maken. Het vertelt een aangrijpend verhaal van mijn regisseur & vriend Robbie Bekker. Hij heeft kanker, maar door een operatie op 2-jarige leeftijd, blijft deze tumor stabiel. Er volgde meer operaties om zijn functioneren te bevorderen. Op 15-jarige leeftijd onderging hij een operatie die zijn leven heeft veranderd. Gevaarlijk, maar oh zo moedig, onderging hij deze. Hiervoor ging hij onder narcose en kwam hij in een droom terecht.
Deze gehele operatie en de lucide droom gaat verfilmd worden. Enorm spannend en uitdagend, om het project te realiseren hebben we een CineCrowd actie opgestart. Met deze actie zamelen we geld in om de film te kunnen maken. We hebben namelijk een locatie nodig, camera apparatuur, licht en nog veel meer. Er komt echt zoveel bij kijken.
Mijn vraag aan de trouwe lezers van Rene’s weblog is of jullie ons hierbij kunnen helpen door een donatie te doen. Het kan al vanaf vijf euro. Alle beetjes helpen om dit prachtige project te realiseren. Daarnaast wordt je naam in de aftiteling geplaatst als bedankje en krijg je premiere tickets. Omdat de film ook een beetje van jou is door je steun natuurlijk.
De trailer, meer informatie en de mogelijkheid om te doneren kun je vinden op: www.cinecrowd.com/insemita
Hugo Borst vindt ‘mantelzorger’ een raar woord, maar hij is het wel. Al enkele jaren verzorgt hij zijn moeder, die aan dementie lijdt. Op ontroerende en vaak geestige wijze schrijft hij over de ingrijpende gevolgen van haar aftakelende geest. Ook beschrijft hij hoe de onvermijdelijke verhuizing naar een verpleeghuis verloopt. Intussen haalt hij herinneringen op aan zijn jeugd en aan zijn moeder in betere tijden. Ma is een liefdevol en prachtig geschreven portret van een moeder en haar zoon. Ma verscheen in 2015 en wordt uitgegeven door Lebowski Publishers. Van het boek zijn inmiddels ruim 100.000 exemplaren verkocht. Op Moederdag verschijnt het tweede boek van Hugo Borst over zijn moeder.
Ik heb het boek niet gelezen, ik lees geen boeken. Ik heb het theaterprogramma wel bezocht. Meestal ga ik alleen, dit keer was ik met mijn ma naar Ma.
Eric Corton in zijn eentje de hele avond op het toneel. Voorzien van af en toe wat licht en geluidseffecten en een mooi decor. En het aangrijpende verhaal van Altzheimer.
Er werd in gevloekt, geschreeuwd, gefluisterd en stille momenten. Heel goed gedaan, ik kan niet anders zeggen.
Vroeger luisterde ik altijd naar Eric als hij 3voor12Radio presenteerde bij de VPRO op Radio 3FM. En ik heb hem wel eens zien lopen in Eindhoven of Breda toen ik het Glazen Huis bezocht. En ik zag hem eens meespelen met een band op een editie van Pinkpop die ik bezocht.
En in BLauwestad zag ik hem eens zelfs als zanger met het Noord Nederlands Orkest toen ze Stones nummers deden. En ik zag hem tweemaal op het podium van De Klinker bij datzelfde Noord Nederlands Orkest om er praatjes tussendoor te houden.
En nu dus hij helemaal alleen, met een ijzersterke tekst en uitstekend uitgevoerd. De zaal zat flink vol, wel werd er behoorlijk gehoest en gekucht. Geen pauze, staande ovatie en na de gratis cola, want al bij de prijs inbegrepen, weer op naar huis. Met iets om over na te denken.
Martha Schreiber en haar man Emanuel de Jonge hadden veel geld verloren tijdens de depressie in Duitsland. Als gevolg hiervan openden zij een vleeschhouwerij in Winschoten gevestigd aan de Vischersdijk. Het echtpaar had vier kinderen. Twee kinderen hebben de oorlog overleefd. Arnold de Jonge was getrouwd en stond op een ander adres ingeschreven. Hetzelfde geldt voor de jongste dochter Gertrud Johanna.
Bovenstaande informatie kwam ik tegen op de website Joodsmonument.
Daar kan men zowel linksaf als rechtsaf klikken om te kijken waar allemaal Joden gewoond hebben in Winschoten, en dan onderaan hoe het hun is vergaan. Het zijn er honderden, en verreweg de meeste zijn nimmer teruggekeerd, zeer triest.
Er was al de website Het Verdwenen Groningen, een verzamelplek voor alles wat verdwenen is dankzij de Gaswinning en bijbehorende aardbevingen.
En nu is er ook Verscheurd Groningen, alwaar men al swipend door Loppersum kan gaan en zien hoe het dorp langzaam maar zeker van de aardbodem verdwijnd.
Dat is met geld niet te vergoeden, dat is niet te vergoeden, en men pompt maar door.
