Hoera, er is weer kermis op het Marktplein.
En alle filmpjes met eerdere kermissen met het geluid van een Ronflonflon lied heb ik al gepubliceerd.
Dus ziet u de beelden van een fietstocht van mij, en het geluid is van het lied Zeilboot zoals Brigitte Kaandorp dat ooit een zong speciaal voor Ronflonflon.
Niet haar mooiste lied, maar hij hoort er ook bij.
Als eerbetoon aan Quandy, de twaalf jaar oud geworden Duitse Herder die me vorige maand ontvallen is, gooi ik al zijn filmpjes in de herhaling.
En omdat ze stuk zijn geraakt in mijn archief en als ik dan toch ga repareren en ik ze opnieuw bekijk toon ik ze ook maar opnieuw.
Dit is zijn derde filmpje en hier was hij tien weken.
En dit filmpje voeg ik ook netjes toe aan zijn eigen lijst op youtube: Quandy.
Dit filmpje van de Nacht van de Nacht vind ik de mooiste, een waar kunstwerkje.
Kijkt u zelf maar waarom!
Het was de grote afsluiter na een avontuurlijke donkere wandeling met kunst en cultuur.
Nu zagen we dans, met lichtjes, en op rolletjes.
Nou, deel 2 van de Nacht van de Nacht wordt wel een beetje saai.
Er is namelijk zeer weinig te zien, dat is ook de bedoeling, het was juist aardedonker.
Daarom zijn de geluiden ook zo spannend en mooi.
Maar helaas kreeg ik na het uoloaden de volgende mededeling:
Deze video bevat auteursrechtelijk beschermd materiaal.
Daarom is je video geblokkeerd in bepaalde landen en/of regio's.
En nu heb ik op wat knopjes gedrukt waardoor het bewuste nummer gedempt wordt en volgt er een moment van stilte.
Dat ligt dus niet aan uw toestel, na een tijdje keert het geluid weer terug.
Mogelijkerwijs merkt u vooralsnog helemaal niks van een stilte, omdat u in het goede land woont.
We liepen met een groep mensen achter een gids aan die ons bracht naar een open plek in het donkere bos.
Daar kregen we vanuit het niets een voorstelling voorgeschoteld.
Ik stond niet op de perfecte plek, dat heeft allemaal met toeval te maken.
Na het applaus vervolgden we onze tocht naar een uithoek helemaal aan de andere kant, daar stond een Groningstalig koor te spelen en te zingen.
Nu stond ik wel op de perfecte plek, maar had niet in de gaten dat er best veel wind in de microfoon van mijn fototoesttel blies.
En weerklonken maar liefst drie liedjes, alledrie even prachtig.
Het vijftiende jaar!
Een derde lustrum, ook in het Oldambt!
Deze Nacht van de Nacht wordt daarom groots gevierd!
In het Maintebos in Winschoten.
Na een welkomstwoord en terugblik op 15 jaar Nacht van de Nacht in Oldambt gaan alle zintuigen open tijdens een mooie sfeervolle nacht-boswandeling voor jong en oud in het donker met onderweg theater, poëzie, liederen op tekst van D.S. Hovinga, moderne dans en rolschaats choreo.
We zullen bij terugkomst feestelijk afsluiten met een warme drank en iets lekkers.
Het wordt dus een verrassende tocht met onderweg kunst en cultuur.
Al wandelend zal worden ervaren wat rust en donkerte betekenen voor planten, dieren en mensen in Oldambt.
De gemeente Oldambt organiseert dit lustrum samen met de Natuur- en Milieufederatie Groningen, Kunstencentrum de Klinker, Winschoter Kunstrolschaatsclub (WKC), stadsdichter Bianca Holst, scholengemeenschap Ubbo Emmius, Scouting St. Vitus, Club Oldambtster Groen, IVN Westerwolde-Oldambt en KNNV Oost-Groningen.
Praktische Informatie:
-Tijd: 19:30 – 22:00 uur
-Aanmelden: Niet nodig
-Kosten: Gratis
-Locatie: St. Vitusstraat 88 Winschoten
Vanwege de slechte weervoorspellingen, en met name de wind, is de voor hedenavond georganiseerde drive in bioscoop een maand verplaatst, maar deze avondwandeling in het kader van de nacht van de nacht ging wel gewoon door.
Het startpunt was bij De Ridderhof, het gebouw van de padvinderij Scouting Sint Vitus in het Maintebos in Winschoten.
Het was behoorlijk druk.
De nog steeds nieuwe burgemeester was er ook bij en hield een welkomswoordje, ze was goed voorbereid maar ging voor de zekerheid toch even spieken op haar telefoon, en gelijk heeft ze.
In de tent kregen we een overzicht van de tochten van de afgelopen 15 jaar, dat werd dusdanig verwarrend gebracht dat ik niet kon concluderen voor de hoeveelste keer ik al deel had genomen.
Weer buiten aangekomen bleek de stadsdichter begonnen met een gedicht.
Het was zo aardedonker en de luidspeker stond achter me, dat ik niet meteen doorhad dat ze stond boven de ingang van De Ridderhof, het ondergrondse gebouwtje van de padvinderij Scouting Sint Vitus in het Maintebos te Winschoten.
Speciaal voor deze gelegenheid was alle verliching uitgezet.
Er gingen een aantal gidsen staan met een lampje in de lucht en ik sloot me bij eentje aan.
We
We liepen helemaal naar de schildpaddenvijver en gingen daar achter omhoog en in een hoekje troffen we de stadsdichter weer aan, ditmaal ging ze muziek spelen en zingen. Heel mooi.
En het avontuur ging nog verder, maar dat vertel ik morgen wel, dan volgt er ook weer een filmpje.
Ik zag op het Jeugdjournaal dat een commerciele radiozender een geldbedrag van maar liefst honderdduizend euro gaf aan één luisteraar.
100.000 euro!
Als prijs.
Op de commerciele radio.
Dit gaat alle perken te buiten.
De radio bestaat dit jaar honderd jaar en het dieptepunt is bereikt.
Er wordt als prijs honderduizend euro weggegeven.
Dat ze dit vermelden op de publieke omroep, waar het Jeugdjournaal onder valt, vind ik niet nodig, maar als ze dat dan toch doen doe het dan niet zo kritiekloos.
En als dit kaliber prijzen op televisie zou zijn zou ik het net zo erg vinden, en wellicht ben ik wat wereldvreemd want naar dat soort programma`s kijk ik sowieso al niet.
Ik ben nooit zo een voorstander van prijzen weggeven.
Bij Ronflonflon was de enige prijs die er wel eens te winnen viel een kartonnen doos.
En bij de Arbeidsvitamien geven ze tegenwoordig een radio weg.
Ik dacht dat het dieptepunt van de Nederlandse radio het optreden van Domien Verschuuren was, die met dat termiale patientje dat nagels ging lakken, maar dat heeft Domien zelf overtroeft door honderduizend euro als prijs weg te geven.
Want ik zag dat het Domien was die de prijs uit ging delen, dezelfde Domien die zich in het glazen huis op liet sluiten om geld in te zamelen voor het goede doel.
En dan een paar jaar later zo`n idoot hoge prijs weggeven.
Dat rijmt niet.
Nepper kan je niet zijn.
Vorig jaar op het Rozenfestival in Winschoten Lars Koehoorn:
Ik heb gewoon alles toen gefilmd, ik was er toch, en heb het in zoveel stukjes geknipt dat ik ze nu nog niet eens allemaal heb getoond, dat komt nog, nu eerst genieten van dit nummer.
Ik heb een nieuw leuk dingetje om online te doen bedacht.
Ik ben namelijk een Wim T.Schippers Binge Wachting lijst begonnen op youtube.
https://www.youtube.com/playlist?list=PLgjXNDI2Q8QC-rwOdgG9QKKh8hn4LIHCh
Die filmpjes upload ik niet zelf, die filmpjes speur ik op en regelmatig voeg ik er eentje toe.
Met als einddoel dat ze dan tenminste allemaal makkelijk te vinden zijn, en netjes bij elkaar staan, voor de liefhebber.
Ik kan ze natuurlijk ook allemaal insluiten op mijn weblog en er dan iets over zeggen, maar dan zou het eind zoek zijn.
Dat doe ik dan wel weer met fimpjes betreffende Winschoten.
Mits speciaal genoeg.
Met smurfenfilmpjes is het geen doen om ze in een lijst te zetten, dat staat allemaal al netjes op eigen kanalen, en die zijn ook prachtig om te zien, nog steeds, wat zit dat toch goed in elkaar en in een razend tempo.
Ik vermaak me wel.
Voorlopig voeg ik elke dag eentje toe.
Jiskefet was ooit een televisieprogramma van drie heren, en soms met gastacteurs, en ze maakten ook liedjes, die verschenen op cd`s en staan tegenwoordig op Youtube, zo ook deze:
Dus die sluit ik in op mijn weblog, mits goed genoeg, maar dat spreekt vanzelf.
Esmee neemt ons mee door Winschoten, en dat doet ze zeer aandoenlijk.
Ze filmen allemaal dingen die ik dan niet meer hoef te filmen, en sommige dingen heeft u wellicht al eens op een foto gezien, ik vind het in elk geval erg leuk om naar te kijken.
Ze zegt ook dat Winschoten 1834 inwoners heeft, daar vergist ze zich een nulletje, het zijn er ruim 18.000, en zo is er wel meer waar ze niet geheel volledig in is, maar dat mag de pret niet drukken.
Wel een beetje absurd om ook nog even een kijkje te nemen bij het leegstaande oude ziekenhuis.
Maar ook dat is een onderdeel van de stad.
De winkelstraten komen er zuinig in voor, maar er is wel alle ruimte voor het stadspark en als afsluiter de kinderboerderij.
Ik kwam op youtube een alleraardigst logwaardig filmpje tegen van molen Berg in Winschoten.
Molen Edens kan ik zien vanaf mijn balkon, en molen Dijksta zelfs ook vanuit mijn slaapkamerraam, of andersom, deze molen staat net buiten mijn gezichtsveld, maar hoort er net zo goed ook bij.
Deze tekst staat er bij:
Molen Berg aan de Grintweg 61 is de meest westelijke molen in Winschoten en in 1854 gebouwd in opdracht van de heer J.D. Buurma, die tot die tijd een standerdmolen in het centrum van Winschoten tussen de Langestraat en de Venne had. Later kwam de molen in het bezit van de molenaar J. Berg. Diens zoon de heer W. Berg verkocht de molen in 1956 aan de gemeente Winschoten. In de loop der jaren werden verschillende gebouwen aan de molen gebouwd, die later niet meer nodig waren en daarom werden gesloopt. De huidige aanbouw is tijdens een verbouwing in de jaren 60 gedeeltelijk ingestort en toentertijd provisorisch hersteld. De molen heeft in 2000 een omvangrijke restauratie ondergaan en is sindsdien weer bedrijfsvaardig en wordt regelmatig door een vrijwillig molenaar in bedrijf gesteld. Dit is de derde achtkante bovenkruier met stelling in Winschoten die nog steeds is voorzien van het zelfzwichtingssysteem op het wiekenkruis.
Het Marktplein in Winschoten, eerder dit jaar.
De Rijdende Rechter heeft gesproken dat de volgende website in de lucht mag blijven.
uitvaart24klacht.nl
En dan link ik juist naar dat gedeelte waar het verhaaltje staat.
De mensen krijgen hun 850 euro ook niet terug, hadden ze maar beter op moeten letten!
Ik vind het schrikbarend dat dat bedrijf meer dan 1400 websites en bijna 3000 domeinnamen heeft.
Gekke wereld,
Ik heb de honderd fragmenten van honderd jaar radio allemaal beluisterd, en natuurlijk heb ik er ook iets over te klagen.
Ik zie helemaal nergens Rob Stenders, en wel Giel Beelen en Gerard Ekdom.
Ik vind dat mensen die overlopen van de publieke omroep naar de commerciele omroep verraders.
Overlopen naar de vijand deugt gewoon niet, simpel zat.
En als ze eenmaal over hun uiterste houdbaarheidsdatum heen zijn en met hangende pootjes terugkeren, daar ben ik het ook niet mee eens, dus Sjors Frolich en Jeroen van Inkel moeten ook van de lijst.
En al die nieuwsfragmenten zijn vulling, dat vind ik ook niet echt radiofragmenten.
Wel historie, maar niet in dit kader.
De radio bestaat honderd jaar, en in het kader daarvan zijn er honderd fragmenten waarop u kan stemmen.
Dit is de link: https://stem.npo.nl/onvergetelijke-luisterlijst/1
Daar gaan zij dan weer een top tien van maken en blabla, ze doen maar.
Ik kan in elk geval genieten van al die fijne fragmenten.
Ik heb wel even op Ronflonflon gestemd, want als ik daar toch op mag stemmen zal ik dat dan ook maar niet laten.
Nu vind ik het bijbehordende fragment nou niet direct klinken als iets waar lang naar gezocht is.
Ik heb verder alle honderd fragmenten geluisterd, ik vind het wel interessant.
Bij de Arbeidsvitaminen hoor ik Wim Righter, en verderop Cor Galis en Ischa Meijer, maar ook Peter van Bruggen en Dubbelisjes en Spijkers met Koppen.
Veel is me ontgaan, veel is ook uitgezonden buiten mijn weten om, maar deze fragmenten heb ik nu gehoord.
Honderd jaar radio.
Het is niet meer wat het was en dat zal het ook nooit meer worden.
Maar gelukkig is er Ronflonflon, dat was ooit een radioprogramma maar dankzij de wondere wereld van het internet blijft dat voor altijd voortbestaan.
En ondanks dat er veel meer is op radiogebied, en ondanks de diverse pogingen, beter dan dat gaat het toch niet worden, alhoewel ik Radio Bergeijk absoluut ook niet zou willen missen.
Hedenmorgen begon Frits Spits zijn radioprogramma De Taalstaat op de NCRV-KRO radio 1 met een praatje over zijn onlangs gehouden ontmoeting met Wim T. Schippers.
Dat was mij dus weer helemaal ontgaan, dus al tijdens de Taalstaat ging ik even googlen en ik vond het meteen.
https://www.nporadio1.nl/npo-radio-1-special/onderwerpen/515445-wim-t-schippers-en-frits-spits-trappen-onvergetelijke-luisterlijst-af
Het is een beetje vreemd ingedeeld, men hanteert hier eerst deel twee gevolgd door deel één.
Het zal vast een reden hebben.
Slechts af en toe wordt Wim even aan het woord gelaten en dan neemt hij het er ook goed van.
En als hij opmerkingen tussendoor mag maken zal hij dat zeker ook niet laten.
Tineke roept nog dat Wim even leuk moet doen, waarop hij antwoord dat hij daar niet voor gevraagd is, om leuk te doen.
Dwars, dat is hij wel, hij had meer met Noordzee dan met Veronica, en het glazen huis van 3FM was ook niet zijn kopje thee.
Een prachtkerel waar ik het vooralsnog altijd volkomen mee eens ben.
Ik heb niet gekeken naar de AVRO televiezierringgala, want ik vind het even weerzinwekkend als verderfelijk.
Mensen moeten elkaar niet gaan prijzen en niet overal een wedstijd van maken en zeker niet met zoiets als televisie.
Meeste stemmen gelden wantrouw ik altijd, ik kies meer voor mezelf als individu en wat mijn buurman doet zal me worst wezen.
Gelukkig kwam het leukste stukje uit dat gala van de VPRO, want zondag begint Zondag met Lubach weer en dit filmpje hebben ze ingezonden en verscheen ook op youtube:
Het geeft ook meteen allemaal fragmenten weer die ik totaal gemist heb, en wat kan hij dat toch fijn relativerend brengen allemaal.
Dat ik een kijkje nam in de Wilgenborg, ten noorden van Winschoten.
Het Marktplein in Winschoten.
Niet in zijn geheel, slechts een deel.
Dat deel dat zich achter de Marktpleinkerk bevindt en waar ook twee keer per jaar kermis is.
Het was volgens mij tijdens de RUN van Winschoten.
Ik had even een kijkje genomen en her en der wat rondgewandeld en gefietst en vond het nu wel een lekker weertje voor op mijn balkon.
Het was ook open monumentendag, en daarom misschien wel zat er iemand te spelen op het carillon van de Winschoter Toren `dOlle Witte.
Meestal draai ik zelf muziek en als het klokkengespeel begint loopt dat ook gewoon door, ik zet het niet harder maar ook niet af, ik kan al die geluiden door elkaar prima hebben.
Maar als mijn muziek er mee ophoudt dan krijgt het carillon vrij spel, ik zit eerste rang en mijn hele woning fungeert als een klankkast, prachtig is dat!
Probeer de liederen maar eens te herkennen, want dat is mogelijk.
Door omstandigheden, die u niks aan gaan, was ik vanmiddag aan de wandel met Mellow, de labradoodle van mijn zusje.
Toen Mellow een aantal jaar geleden kwam had ze wel kennis gemaakt met Quandy, maar toen ze groter werd, en Quandy ouder, bleek het toch niet zo klikken en bleek het beter ze maar uit elkaar te houden.
Ik zag haar wel eens op een verjaardag, dus we kenden elkaar al wel en kunnen het goed met elkaar vinden.
Ik wilde zondagmiddag doorbrengen bij mijn ouders, kom ik daar, word ik hartelijk begroet door Mellow.
Dat was even een buitenkansje, ik mocht Mellow meenemen in de auto en dan ergens gaan wandelen zoals ik voorheen ook veel gedaan heb met Quandy.
Ik besloot te gaan naar het natuurgebied nabij Nieuweschans, daar heb ik heel veel lange wandelingen gemaakt met Quandy, en ooit zelfs met Kiras, en ook Quandy`s laatste autoritwandeling.
En nu dus met een vrolijke lenige jonge Mellow, die had me toch een feest, en bij mij kwamen ook allerlei herinneringen weer naar boven.
Het leek voor mij wel therapeutisch te werken.
Later die middag hoorde ik Wim T.Schippers nog op de radio, hij werd gebeld door Bart van Leeuwen in het Theater van het Sentiment op de NCRV-KRO radio 5 om te praten over Opzoek naar Yolanda uit 1984.
https://www.nporadio5.nl/theatervanhetsentiment/gemist/uitzending/674526/06-10-2019
Het fragment begint op 1:16:00 en het lied wordt ook nog even gedraaid.
SLAGERIJ VAN KAMPEN
Toccata Da Fuga
Muzikale ode aan alle volken die onze planeet zo rijk maken.
De Nederlandse slagwerkgroep Slagerij van Kampen is uitgegroeid tot een act van wereldformaat. De overweldigende oerdrift van de drums, de hartverwarmende energie van de bandleden en de indrukwekkende set-ups staan garant voor een fantastische live-ervaring.
Slagerij van Kampen begon ooit met een ontdekkingsreis van wat de wereld op het gebied van muziek zoal te bieden heeft en wat het met ons doet. De nieuwe show heeft als titel Toccata Da Fuga, ‘aangeraakt door vlucht’. Als we alleen al kijken naar wat de muziek, de ritmes, uit die andere werelden bijgedragen hebben aan onze Hollandse traditionele muziek dan zien we weer dat de wereld eigenlijk grenzeloos zou moeten zijn, dat we open moeten staan voor al het moois dat de planeet ons biedt.
Deze show is een indrukwekkende muzikale ode aan alle volken die onze planeet zo rijk maken. Soms groots en meeslepend, dan weer ragfijn en verstillend. Lang leve de verscheidenheid!
In de pers Slagwerkkrant: ,,De slagwerkers krijgen alle vier de ruimte voor solospots, spelen duetten, en zijn als team misschien wel de beste formatie ooit. Alles wordt bloedstrak gespeeld.”
Hedenavond in De Klinker te Winschoten en ik ben er bij.
Vandaag is het mijn eerste dierendag zonder dier.
Heel mijn leven heb ik dieren gehad, voor zolang ik me herinner.
Honden, kippen, konijnen en zelfs een eend.
Ook nog gekooide vogeltjes, maar daar had ik nooit een band mee.
Op dierendag besef ik me altijd dat het einde van het jaar begint.
De temeratuur zakt al gestaag, de dagen worden korter en donkerder en natter en bah.
Vanaf nu volgen de dagen elkaar in rap tempo op.
Sint Martinus en Sint Nicolaas komen er weer aan en nog veel meer natuurlijk.
En zo slaan we ons er wel weer doorheen, net als het hele leven.
Fun RUN, De RUN en het carillon van Winschoten.
Nou ja, goed, ik stond dus klaar voor de Fun RUN, na vierhonderd kinderen mochten de volwassenen die er zin in hadden.
En ze vertrokken en ik heb ze daarna nooit meer gezien, ze renden een heel andere kant op, zo de winkekstraat in, ik stond compleet verkeerd.
Thuis zag ik in de avond nog steeds mensen over het parcours rennen, waaronder mensen in lichtjespakken.
De zaterdag er op nam ik een kijkje bij de echte RUN van Winschoten.
Ik filmde alleen even in de mooist versierde straat van vorig jaar en de mooist versierde straat van dit jaar.
En omdat ik het einde van Quandy al voelde naderen filmde ik ook al fietsend door het Sterrebos nog even een gedeelde, en de muziek komt van toeschouwes van de RUN langs het parcours.
En daarna heb ik een hele tijd naar muziek van The Beatles geluisterd, dat werd rechtsreeks gespeeld op het klokkespel van de Winschoter Toren.
En daarvan knipte ik een stukje hier achteraan zodat het een mooi geheel wordt van binnen de tien minuten.
Ik heb Arjen Lubach zijn theaterprogramma niet gezien, hij deed Winschoten niet aan.
En of ik het ooit ga zien, geen idee, ik ga er sowieso niet speciaal voor betalen en het moet mij ook maar net goed uitkomen allemaal.
En nu dat afgelopen is komen de liedjes uit.
Zoals deze clip bijvoorbeeld, schitterend, ik deel het graag met u.
Weer eens wat anders.
Luister en geniet of erger u of weet ik veel wat, en zeg het maar wat u er van vindt.
Er waren eens gemeenteraadsverkiezingen en er was toen een stemwijzer met stellingen en dit is er eentje van:
De gemeente Oldambt moet fitnessapparaten in de buitenlucht plaatsen.
Pardon?
Denk maar niet dat ik daar gebruik van ga maken.
Maar op zich, speeltuintjes voor volwassenen vind ik wel een leuk idee.
Er zijn al een dambord en schaakbord op het Marktplein, prima toch!
Overigens zijn er tot op heden volgens mij nog nergens fitnessapparaten geplaatst, dus deze stelling heeft het niet gehaald.
Ik bekijk nu de live webcam: Rijksweg A7 / E22 in Winschoten via @WebcamsinNL http://t.co/WkSYzmBQg2
— ReneSmurf (@ReneSmurf) 4 januari 2014