Hier kan ik dus uren naar kijken he, al duurt het maar vier minuten.
Dit is het uitzicht vanaf de Winschoter Toren, waarbij ik dus goed kon kijken naar mijn eigen balkon.
En het schitterende uitzicht over dit stadje waar ik alle gebouwen en plekken zo goed ken.
Ik vraag me af, hoe komt dit over op de voorbijkomende Renesmurfsurfer?
Niet dat ik me er iets van aan ga trekken overigens, het is pure interesse.
Dit filmpje begint een beetje heel erg donker, en het wordt daarna ook niet snel ook maar een klein beetje beter.
Het betreft het beklimmen van de Winschoter Toren, en binnen ziet men hoe de toren eens was en hoe die eens geworden is.
Zomaar even wat geklungel op een zonnige dag op mijn zonnige balkon.
Vorig jaar filmde ik best veel en vaak, en ik uploade al die filmpjes om ze dan later te tonen.
Zo had het voor kunnen komen dat er midden in de winter zomerse taferelen voorbij komen en andersom.
Maar nu komt het precies zo uit dat ik alweer aan een nieuwe balkonzitseizoen ben begonnen en nu pas deze filmpjes aan de beurt zijn.
Alsof het zo heeft moeten zijn, en zo is het ook nog eens een keer.
Vandaag neem ik u mee naar zomaar een straat ergens in Winschoten.
Wat ik ook nog tegenkwam was dit verslagje over de open dag waar ik naar toe geweest ben.
Gaat u er fijn naar kijken en daaronder zal ik nog wat vertellen.
Na een powerpointpresentatie door bovenstaand meneer werden we meegenomen door een mannelijke en een vrouwelijke cypier, eerst naar een kantoor waar goed uitzicht was over het complex.
En in de verte zag ik gevangenen voetballen.
We zouden geen contakt met ze krijgen, maar dus wel van een afstand zien.
Hier zitten alleen mannen, en alleen vreemdelingen die het land uit moeten, maar eerst nog een straf hebben uit te zitten.
Het zijn verkrachters en moordenaars maar er zitten ook mensen tussen die met pasjes gefroudeerd hebben.
Evengoed, na hun straf hier worden ze het land uitgezet, tot in het vliegtuig aan toe.
We kwamen langs celletjes, de sportafdeling en het handenarbeidwerkzaal, waar ze spullen maken die ze ook op sociale werkplaatsen maken.
De kerk was er eentje met klapdeuren, en achter elke deur zat een andere religie.
Want er is een dominee, maar er komt ook een imam en een boedah en wat dies nog allemaal meer zei tot en met een humanist aan toe.
En in de bibliotheek zag ik bij de stripverhalen De Smurfen staan!
En dat wilde ik u niet en zelf wel onthouden.
En er liep ook nog een Groniningse versie van O Hanlon mee, ook wel grappig.
Het Shantykorenfestival had ik al verteld, en zondag was het weer De Dag van het Park.
Dag van het Park 2014 – fotoserie #hetstreekblad http://t.co/7nb4dGxthj via @sharethis
— ReneSmurf (@ReneSmurf) 26 mei 2014In de maand mei treden elke vrijdagavond een aantal artiesten op voor het winkelend publiek in winkelcentrum Trond te Winschoten.
En afgelopen vrijdagavond luisterde ik eens naar Kira Dekker.
Tussen het zingen door vertelde ze dat haar televisieoptreden op youtube staat.
Ik zocht en vond en sloot in:
Moet u zich voorstellen, zomaar, gratis, tussen de kledingrekken!
Dat kan en is me overkomen, allemaal te Winschoten.
Goedemiddag,
Nogmaals hartelijk dank voor uw aanmelding voor de open dag van de P.I. Ter Apel op zaterdag 24 mei.
Bij deze wil ik u (en uw eventuele medebezoekers) berichten dat u bent ingedeeld voor de rondleiding van 09:00 tot 11:20 uur.
Wilt u denken aan de volgende aandachtspunten:
• Auto’s kunnen worden geparkeerd op de parkeerplaats naast de inrichting.
• Wilt u zich uiterlijk een kwartier voorafgaand aan de start van de rondleiding melden bij de hoofdingang? Dit in verband met de incheckprocedure (zie de punten hieronder).
• U dient zich te kunnen legitimeren met een geldige identiteitsbewijs (rijbewijs, paspoort of ID).
• Er mogen geen mobiele telefoons, fototoestellen, videocamera’s, paraplu’s, rookwaren en tassen mee naar binnen worden genomen.
• Bij binnenkomst moet u door een detectiepoortje en dient u ‘piepvrij’ te zijn. Zaken als sleutels, horloges en riemen mogen wel mee naar binnen, maar dienen bij de detectiepoort even afgegeven te worden. Tot ziens in de P.I. Ter Apel.
Bovenstaand mailtje ontving ik onlangs.
En ik dacht, ik plaats het maar, dan hoef ik het ook niet zelf allemaal uit te leggen.
Wat vooraf ging.
Mijn vader en ik waren wel geintereseerd om eens een open dag van een gevangenis te bezoeken.
En dan moesten we opletteh wanneer we ons aan konden melden, en dat heb ik beide gedaan.
En daarom was ik vandaag daar even wezen kijken, met mijn vader.
En dan vertel ik morgen over vrijdagavond, want daar is ook nog wat leuks mee.
Op speciaal verzoek.
Ik had mijn verkeerde schoenen nog aan.
Ik was na mijn werk naar een gratis parkeerplekje vlakbij mijn woning gereden en ben even naar huis gegaan om me wat op te frissen en wat fatsoenlijks aan te trekken.
Ik pakte mijn paspoort en stemkaart en wandelde naar het Leger Des Heils om aldaar mijn Europese stem uit te brengen.
Daarna weer naar mijn auto en vervolgens daarin gezeten naar Midwolda gegaan.
Daar had ik een afscheidsbijeenkomst van mijn oude werk.
Ik zeg dus niet veel, maar als ik wat zeg dan is het ook raak.
Tenminste, dat kwam naar voren in het toespraakje, en zo zal het dan ook wel zijn.
Ik vond het wel leuk om al mijn oude collega`s nog eens te zien, en ook leuk natuurlijk om mijn nieuwe autootje te laten zien.
We kregen nog een koelbox met allemaal koekjesinhoud en een thermoskan en broodtrommel, altijd handig als reserve, en een heuse parkerpen.
Ik nam zelf geen bier, maar dit etiket viel me wel op.
Mja, we mogen weer stemmen en ik heb geen idee waarop.
Ik overdacht het eens een dag voor verkiezingen.
Europa, er zijn standpunten en er zijn standpunten tegen, en uiteindelijk ben ik wel voor, maar daar gaan deze verkiezingen niet over.
Deze verkiezingen gaan over ehm.
Over de nieuwe kleur die Europa gaat krijgen, wordt het linkser, rechtser of extreem rechtser, en hoe groot worden de christenen?
Daarom ga ik dus wel stemmen.
En dan niet voor of tegen religie, maar voor of tegen een echt Europees probleem dat Europees aangepakt moet worden.
U weet, momenteel eet ik geitenkaas, en u weet vast ook wel dat ik wel eens een radiospotje hoor.
En net nu hoor ik dat geiten toch niet allemaal scharrelgeiten zijn, en ik vind dat dat toch wel zou moeten.
Wakker Dier zet zich altijd in om dieren een beter leven te bezorgen.
En als het dieren pesten in het éne land niet mag doet een ander het wel en verdienen zij er geld aan dat dan beter alhier verdiend zou moeten worden.
Daarom Europees aanpakken!
We zijn al op weg naar een schonere wereld, want het klimaatprobleem neemt iedereen serieus, dan maakt het niks uit welke partij men kiest.
Dus nu kunnen we ons inzetten voor een diervriendelijke wereld, door massaal te stemmen op de meest diervriendelijkste partijen.
Tot zover mijn stemtip, doe er mee wat u wilt.
Dit lijkt me beter dan verloren laten gaan.
Op dinsdag log ik altijd foto`s uit vervlogen tijden.
Dit filmpje is het vervolg op het filmpje van gisteren.
Dus wie het gisteren leuk vond zou het nu weer leuk kunnen vinden.
Of juist minder leuk.
Of andersinds.
En die het gisteren al niks vond zal het vandaag ook wel weer niks vinden.
En of die morgen dan komt kijken of er dan wel iets te van te vinden is weet nog niemand.
Hoe dan ook, hier weer een filmpje met beeld en geluid.
En inderdaad Spijkers met Koppen op de VARA radio.
En dan zit ik in mijn vrije tijd lekker op mijn balkonnetje, te genieten van de verpozingen der radio en een duif op het voormalige politieburo op het Marktplein.
In 1999 wilde ik mijn kansen op de arbeidsmarkt vergroten door een auto aan te schaffen.
En dat lukte, ik trad in dienst, als schilder, bij een woningcorporatie en mijn rode jeep bracht me waar ik wezen wilde.
De jaren verstreken, en ik liters verf, en elk jaar kwam hij weer door de keurig, ook als ik dat moest betalen, en elk jaar kon ik vooralsnog bij mijn werkgever blijven.
Tot 2014, toen had mijn werkgever voor mij een andere werkgever gevonden en toen kreeg ik dat ongeluk.
Totall lloss.
Ik besloot vrij snel dat ik een nieuwe auto wilde, want de vakantie`s komen er ook weer aan, en ik keek op internet of mijn auto nog in productie was.
En dat bleek het geval:
Ik woon boven het kaaspakhuis, met meer dan 50 soorten kaas.
En toen ik er boven kwam wonen besloot ik dat ik van elke soort kaas een pond zou kopen.
Een pond om plakjes van te snijden voor op mijn brood dat ik meeneem naar mijn werk.
En het is allemaal erg lekker, op wat vieze dingen na, en nu was ik aan de geitenkaas.
En daar bestaan drie soorten van, en ik nam eerst deze met kruiden.
Toen zaterdagavond het Songfestival begon besloot ik om het te gaan volgen tot na de Nederlandse inzending.
En ik ging niet op de bank zitten kijken, nee, ik ging lekker computeren en gebruikte mijn tv als ware het radio.
En af en toe keek ik eens op, net zoals ik radio 3FM beluister zeg maar.
En ik zag allerlei acts en een kunstschaatser en veel mensen die presteren, ieder op den eigen manier.
En toen hoorde ik de Nederlandse verslaggevers ( twee ja, het mag wat kosten) opmerken dat na dit Deense nummer ons land aan de beurt was.
Ik wist dus dat Ilse en Waylon en iedereen er omheen klaar moest gaan staan, en wij kijkers moesten dit nog even afwachten.
Woei zeg.
Erg gelikt, vol met cliche`s, duidelijk gemaakt om in de kop te nestelen, en dat lukt ook nog.
Denemarken, land dat een beetje lijkt op Nederland, doet het met swingende negers.
Leuk en goed en netjes en tempo en uithaal en danspasjes en ik wil nog een keer.
Daarna kwamen dus inderaad Ilse en Waylon en dat was een stuk rustiger en scoorde veel meer punten.
Maar wat mij betreft vind ik deze ook zeer geslaagd, echt een songfestivalniemandalletje, maar evengoed iets waar ik wel vrolijk van word.
In eigen land wonnen ze overigens met een grote Deense vlag, zo zag ik op youtube, maar voor Europa leek dat waarschijnlijk dan toch net wat te nationalistisch, vermoed ik.
En mensen die niet gaan klikken en hun mening geven maar gaan zeggen dat ze wel of niet het songfestival kijken zijn ook mensen, maar wel idioten.
Regels Guinnes Book of World Records recordpoging Radiomaken
• Giel moet alle nummers zelf instarten
• Ieder nummer moet door Giel worden aangekondigd of afgekondigd
• Giel moet alle onderwerpen/items aankondigen en is leidend bij de interviews
• Ieder nummer dat gespeeld wordt duurt minimaal twee en maximaal zes minuten
• Het programma is live, niets mag van te voren zijn opgenomen
• Een nummer mag maar één keer in de drie uur worden gespeeld
• Gasten zijn welkom, maar moeten worden geinterviewd op de gebruikelijke radiomanier. Een gast mag niet langer dan één minuut achter elkaar praten.
• Één uur radiomaken levert vijf minuten pauze op, die krijg je pas aan het einde van het uur. De pauzes mogen worden opgespaard.
• De uitzending moet te horen zijn op een officieel radiostation
• Alles moet live worden uitgezonden vanuit een regulier radiostation
Hierboven staan de regels die de Engelsen even bepaald hebben om in hun boekje te geraken.
Regels waarvan ik vind dat ze aan de laars gelapt dienen te worden, op deze manier is het geen radio meer maar heel erg opletten of alles er binnen past.
Bovendien vind ik het heel erg ongezond, en vind ik dat te ongezond gedrag nimmer beloond mag worden met bijschrijven in welk boek dan ook.
Het is ook best wel eng om naar te luisteren.
Wat 3fm betreft sta ik altijd op met Giel, en ga ik altijd slapen met 3voor12Radio van de VPRO.
Maar nu Giel dus deze hele week alle programma`s van 3FM overneemt hoor ik hem in de ochtend en in de avond.
En hij doet het erg goed hoor, hij praat over de urgente zaken waar normaal ook over gepraat wordt en het is niet zoals met het Glazen Huis dat het enkel en alleen daarover gaat.
Alleen hoor ik nu dus een vermoeide Giel die almaar vermoeider wordt.
Hij zal het heus leuk vinden, maar ik vind het eng.
Het lijkt me zeer ongezond om zo lang tegen de slaap te vechten, een nachtje doorhalen moet kunnen, twee niet, en nog meer moet gewoon helemaal verboden worden.
Nou ja, wat men thuis doet gaat niemand een snars aan, maar zelfmoord of pogingen daartoe worden ook niet gestimuleerd door de media.
Ik krijg er net zo`n onbehaaglijk gevoel van als dat ik krijg als ik een slangemens zichzelf in zo`n veel te klein kistje zie wurmen.
Het is nog niet zo dat ik het afzet omdat ik het niet aan kan zien.
(ik heb radio met beeld via mijn tv)
Het is wel interesant, en leuk dat het kan.
Maar het voelt niet echt goed en ik zou tevreden zijn als het allemaal goed afloopt en vooral dat de commercielen het nakijken hebben.
Terwijl Giel Beelen er al veertig uur op heeft zitten log ik tien foto`s van Winschoten.
Ook wel grappig om te zien: het einde van een optocht van anderhalf uur.
Ja, en dan lopen ze voort, en waar ze allemaal al langs gelopen zijn begint het gewone verkeer weer zijn doorgang te vinden, tot zij uiteindelijk ook binnen zijn.
En dan wordt volgende keer alles weer afgezet en zo.
Beetje nadere uitleg:
Elk jaar wordt in juni in Winschoten de avondvierdaagse gehouden, en op de vrijdagavond volgt er een grote intocht met muziekcorpsen.
En langs de kant staan dan vrienden en familieleden om de wandelaars te eren middels een bloemetje of wat lekkers.
En niet geheel toevallig loopt de route langs mijn woning en komen ze later de winkelstraat honderd meter verderop ook nog door.
Als kind liep ik tien keer mee, en toen vond ik het welletjes.
En nu sta ik langs de route om mijn meelopende nichtjes te eren.
Vorig jaar filmde zo nu en dan een stukje, en die stukjes heb ik allemaal op youtube gezet.
En zo af en toe sluit ik er weer eentje in op mijn weblog.
Altijd leuk om te zien hoe en wat mensen reageren.
Ergens in een chique showroom stond een pronkjuweel te koop
'n Dure glimmer van een auto met een inteligente pook
Lokkend met z'n onderdelen van z'n super slanke bouw
Kokketerend met z'n bumper, lonkend als een lichte vrouw
Een meneer uit Spijkenisse, Jan de Bruin, een zakenman
Zag de glanzende verrukking en ontstak in vuur en vlam
Deze wagen moet ik hebben, mijn colega's die staan paf
Dit kan Jan de Bruin wel trekken, en van de belasting af
Ook een auto heeft een leven
Met een hart onder z'n pook
't Werd 'm door de mens gegeven
En weer afgenomen ook
En zo kwam de kar in 't leven, zoevend door 't hele land
Mooie buitenlandse steden, van de hoed tot aan de rand
In 't weekend opgewreven, zorgzaam in de was gelegd
En zo vond die mooie wagen 't leven in 't geheel niet slecht
Maar een auto wordt snel ouder, ook al krijgt 'ie geen grijs haar
Maar daar had je al een roestplek, en een deukie hier en daar
En na twee jaar was het mooie er wel af, en geen pardon
Kocht De Bruin alweer een nieuwe, en de slee werd ocasion
Ook een auto heeft een leven
Met een hart onder z'n pook
't Werd 'm door de mens gegeven
En weer afgenomen ook
Maar hij stond er nog geen weekje of hij werd opnieuw verkocht
Een employee uit de kantoorbranche was gelijk aan hem verknocht
Elke morgen in de file, als een molenpaard zo sterk
Met een sticker op de roestplek van z'n sjieke achterwerk
Maar de motor kreeg bronchitis, 's ochtends startte hij wat zuur
Met een kuchie en een hoestbui, en een beetje trillend stuur
Steeds meer dure operaties, maar 't hielp allang geen fluit
Was z'n kuchie net verholpen, liep er weer een lager uit
Ook een auto heeft een leven
Met een hart onder z'n pook
't Werd 'm door de mens gegeven
En weer afgenomen ook
De kantoorman die kreeg balen van 't gesukkel met z'n brik
Het was niet meer te betalen, en verkocht 'm voor een prik
Ome Karel uit de Steenstraat, zo gelukkig als een kind
Spoot de hele wagen rose, want hij was wat kleurenblind
's Zondags ging oom Karel rijden, maar een porche kwam achterop
En z'n kar moest van de weg af, ome Karel kreeg de strop
Ergens in een sjieke showroom stond een pronkjuweel te koop
Aristocratisch van geboorte, maar als einddoel toch de sloop
Ook een auto heeft een leven
Met een hart onder z'n pook
't Werd 'm door de mens gegeven
En weer afgenomen ook
En dan vraag ik me af of mensen eerst beginnen met lezen en dan al lezend er achter komen dat er een youtubefilmpje bij zit, waar men de tekst kan horen.
En wat ze er dan van vinden.
Het lied is van Toll Hansse.
En de auto op het plaatje was de mijne, van de eerste tot de laatste dag.
Het was vandaag open molendag, maar het weer vond ik er niet naar.
Ik zag twee molens aan het draaien door mijn natgerende slaapkamerraam en daar liet ik het maar bij.
Prachtig he, The Common Linnets.
En dat is toch waar het songfestival om te doen is, gewoon een leuk nummer doen.
Net als vorig jaar, ingetogen en voortkabbelend zonder een climax.
Daarmee kwam Anouk vorig jaar in de finale, en dit jaar lukte Ilse en Waylon dat.
Ik heb gekeken tot na hun liedje, toen vond ik het wel weer welletjes.
En ik tekende tevens nog even deze petitie, en aldaar kan u wel zien waarom.
http://www.iksteundedalailama.nl/
Dat Rusland zomaar land inpikt van Oekraine vinden we niet fijn.
Maar we moeten ze natuurlijk wel te vriend houden.
En dat China zomaar land inpikt van Nepal vinden we ook niet fijn.
En ook die moeten we natuurlijk te vriend houden.
En dat allemaal geweldloos en in vrede.
Ik weet nog dat ik toen in een Pools stadje was en aan het water zat.
En na een tijdje pakte ik toch mijn camera maar even en knipte vrolijk in het rond.
En deze koos ik voor op mijn weblog, de rest is ongesmurft de prullenbak in.
Met een website, webwinkel en gratis wifi proberen winkeliers in Winschoten de leegstand, krimp en werkloosheid te bestrijden.
Zaterdag is het project 'Winschoten24' van start gegaan.
Het is de bedoeling dat klanten via de website van het project, online hun bestelling kunnen plaatsen.
Onder meer langdurig werklozen uit de regio gaan de pakketjes vervolgens bezorgen.
Winschoten24 is een van de projecten die de gemeente Oldambt, de Provincie Groningen en de Winschoter ondernemers samen hebben ontwikkeld om de Winschoter binnenstad klaar te stomen voor de komende vijftig jaar.
Het doel is om in 2017 `de meest innovatie fysieke en digitale winkelstad van Nederland` te worden.
Een zogenoemde `fysieke webwinkel` is een belangrijk speerpunt.
En dit:
Iedereen winkelt in Winschoten! Waylon draagt hier een hoes van Boven Menshop met daarin zijn Songfestival outfit van de Winschoter couturier Jan Boelo.
...staat trots op de website, ha, kijkt allen!
In het dak van de nieuwbouwlocatie van cultuurhuis De Klinker in Winschoten is maandagochtend brand ontstaan.
Even na twaalf uur meldt de brandweer dat het vuur vermoedelijk uit is.
Wel wordt een nacontrole gedaan, omdat er nog een sterke brandlucht hangt.
Niet te geloven mensen, dat gebouw is nog niet eens klaar of er is al brand.
Tot zover dan de Bevrijdingsdag in Winschoten.
Mijn buurman, de Winschoter Toren.
Als ik na mijn werk naar huis fiets, en ook wel toen ik nog auto reed, zie hem van ver al staan, de skyline van Winschoten vormend, en dan denk ik altijd, daar moet ik naar toe, daar is thuis.
Maar hier ziet u hem dus van dichterbij.
Bevrijdingsdag 2014 was voor mij een werkdag.
Een éérste werkdag bij mijn nieuwe werkgever.
Daarvoor moest ik tien kilometer fietsen, en dat is welgeteld precies één straat verder dan waar ik ooit mijn eerste klus had bij mijn vorige werkgever, nu ook zo ongeveer precies tien jaar geleden.
Ik fiets eerst naar verpleeghuis Old Wolde en volg vanaf daar het kanaaltje de Pekel A.
Die loopt helemaal naar en dan dwars door Oude Pekela dat naadloos overgaat in Nieuwe Pekela en daar moest ik zijn.
Kennismaken en schilderen maar, precies het werk wat ik al jaren deed en graag nog jaren blijf doen.
Mijn vorige werkgever was de woningcorporatie en die wilden van het eigen onderhoudspersoneel af.
Ze houden wel servicemedewerkers, en daar was ook scholing voor, maar ik bleek ongeschikt.
Het buitenschilderwerk wordt nu uitbesteed aan een extern bedrijf, en in ruil daarvoor moesten ze, onder andere mij, op de koop toenemen.
Nou ja, ik kan niet meer dan mijn best doen, en ik kon Arbeidsvitaminen luisteren en het bleef droog.
En `savonds op tv een kerstaflevering van Toren C!
Onderweg naar huis kwam ik de burgemeester tegen, hij liep voorop in een stoet mensen die onder politiebegeleiding midden over straat wandelde naar het Canadees Monument.
Daar vindt elk jaar in Winschoten de plechtigheid plaats rond de twee minuten stilte.
Even dacht ik er aan me aan te sluiten, maar nee, als ik mee doe wil ik het ook vanaf het begin meemaken allemaal.
Dat komt nog wel eens.
Langzaam hoorde ik het tromgeroffel overstemd worden door de luidende klokken van de Winschoter Toren.
(Er liep dus ook een drummer mee, en zij liepen van de Toren af terwijl ik me er naar toe begaf)
Ik nam me voor pas koffie te maken na de twee minuten stilte, want anders pruttelt die pot er zo doorheen net op het verkeerde moment.
Maar het van te voren allemaal klaarzetten kon nog wel.
En tijdens de laatste taptoetonen plofte ik neer op mijn bank, en dacht er aan dat ik hier vorig jaar precies net zo zat.
Tussen allemaal dezelfde spullen en dingen en dat ik nu aan de doden moest denken.
Wij herdenken de doden van de tweede wereldoorlog.
En, plus daarbij extra ook nog eens, we herdenken tevens de doden die allemaal NA die oorlog gevallen zijn.
Maar niet alle doden, nee, alleen die met oorlog en vredesmissies zijn gevallen.
En dat er momenteel documentaires op tv zijn die me laten zien hoe vreselijk die eerste wereldoorlog was, nee, daar is dit moment niet voor.
En toch dacht ik daar aan.
En aan al die mensen die ik in beeld zag.
De regiseur wil wel twee minuten stilte, maar absoluut geen twee minuten stilstaand beeld, stel je voor zeg.
Wilhelmus kwam, dus ik moet staan, dat moet van mezelf.
En daarna, als ze op tv de kransen leggen, druk ik de koffiepot aan.
Daarna nog naar de documentaire gekeken over de rij mensen, en individuen daar uit, voor het Anne Frank huis in Amsterdam.
Wie daar naar binnen wil moet anderhalf uur wachten, en het maakt niet uit welke dag of welk seizoen.
Ze waren daar ook aan het filmen toen ik in die rij stond.
Ik heb mezelf niet gespot.
Op vier mei herdenken we, zeker in Winschoten.
Vijf jaar geleden kwam geheel Winschoten te staan op google steet view.
En toen was het leuk dat heel de wereld nu hier kon rondwandelen, en ik doe dat nog met enige regelmaat.
En vandaag ontdekte ik dat er toch best veel veranderd was, en daar maakte ik een aantal screenshots van die ik u nu ga tonen.
Zo is deze papatzaak, Monkie, tegenwoordig geel, en het cafe links is een tijdje gesloten geweest, en nu onder een andere naam weer open.
Wat vooraf ging:
Winschoten had sinds de jaren 70 theater De Klinker, gebouwd omdat zijn voorganger door brand verwoest is.
En ineens kreeg de gemeente in zijn kop dat het gebouw gesloopt moest worden om plaats te maken voor een nieuw gebouw.
Nou ja, u begrijpt, een hoop gedoe en gedonder, zoals dat altijd gaat, in Winschoten tenminste.
Naastgelegen muziekschool werd eveneens gesloopt om daar twee supermarkten neer te plempen.
En de nieuwe Klinker zou 21 miljoen euro gaan kosten en de aannemer ging falliet.
En een andere aannemer gaat het afbouwen mits er drie miljoen bij komt.
Alleen Oldambt Aktief en de Communisten willen graag dat het nimmer af wordt gemaakt.
Nou ja, en hierboven ziet u dan wat lokale politicie en een montagefout, opgenomen daar waar de raad ook altijd vergaderd, De Tramwerkplaats, de tijdelijke theater en bioscoop, met op de achtergond de blote neger.
Ik bekijk nu de live webcam: Rijksweg A7 / E22 in Winschoten via @WebcamsinNL http://t.co/WkSYzmBQg2
— ReneSmurf (@ReneSmurf) 4 januari 2014