SmuRfigheid
Goedemiddag,
Nogmaals hartelijk dank voor uw aanmelding voor de open dag van de P.I. Ter Apel op zaterdag 24 mei.
Bij deze wil ik u (en uw eventuele medebezoekers) berichten dat u bent ingedeeld voor de rondleiding van 09:00 tot 11:20 uur.
Wilt u denken aan de volgende aandachtspunten:
• Auto’s kunnen worden geparkeerd op de parkeerplaats naast de inrichting.
• Wilt u zich uiterlijk een kwartier voorafgaand aan de start van de rondleiding melden bij de hoofdingang? Dit in verband met de incheckprocedure (zie de punten hieronder).
• U dient zich te kunnen legitimeren met een geldige identiteitsbewijs (rijbewijs, paspoort of ID).
• Er mogen geen mobiele telefoons, fototoestellen, videocamera’s, paraplu’s, rookwaren en tassen mee naar binnen worden genomen.
• Bij binnenkomst moet u door een detectiepoortje en dient u ‘piepvrij’ te zijn. Zaken als sleutels, horloges en riemen mogen wel mee naar binnen, maar dienen bij de detectiepoort even afgegeven te worden. Tot ziens in de P.I. Ter Apel.
Bovenstaand mailtje ontving ik onlangs.
En ik dacht, ik plaats het maar, dan hoef ik het ook niet zelf allemaal uit te leggen.
Wat vooraf ging.
Mijn vader en ik waren wel geintereseerd om eens een open dag van een gevangenis te bezoeken.
En dan moesten we opletteh wanneer we ons aan konden melden, en dat heb ik beide gedaan.
En daarom was ik vandaag daar even wezen kijken, met mijn vader.
En dan vertel ik morgen over vrijdagavond, want daar is ook nog wat leuks mee.
Het is toch nog veertig minuten rijden van Winschoten naar Ter Apel, en we waren ruim op tijd.
De paspoorten werden goed gecontroleerd en er kon niemand binnenkomen die zich niet van te voren had aangemeld.
We kregen allemaal een geel papieren polsbandje om.
En mijn sleutels, horloge, schoenen en riem moesten via de lopende band om mij pieploos onder het poortje door te laten.
Na even op elkaar wachten in de wachtkamer werden we verzocht mee te gaan naar boven, er was voor iedereen koffie of thee, en een plakje cake, in de kantine.
We mochten de koffie meenemen naar een ruimte waar we naar een powepointpresentatie keken en luisterden naar een duidelijke en enthausiaste meneer.
We kregen twee rondleiders mee voor de rondleiding, mochten het bekertje laten staan en volgden.
Ehm, wat kwam er ook alweer eerst?
We zagen hoe groot het complex is, en wat de veroordeelden zoal doen de hele dag.
En overal werd er duidelijk verteld en uitgelegd en stelden mensen vragen.
Zeer interesant.
En ook wel eng, dat er nog zoveel mensen zijn waarbij het misgaat.
Thuisgekomen at ik een broodje mee en ging daarna aan de wandel met Quandy.
Na het Sterrebos ging ik het centum in om het jaarlijkse Shantykorenfestival eens te bezoeken.
Quandy houdt niet zo van mensen en drukte, dus is het juist goed voor hem om er doorheen te wandelen.
En zo kon ik tevens even genieten van de diverse koren her en der.
dertien reacties
Intressant, maar je mocht er dus geen foto’s gemaakt worden, dat is dan weer jammer voor ons. Dan moeten we zelf maar eens op bezoek. Want om daar nou een tijdje te gaan wonen, dat lijkt me dan ook weer niets.
Love As Always
Di Mario
Je moest er dus vroeg voor op pad, maar dan zie je ook wat.
Het gevangeniswezen is een wereld op zich.
Je hebt er nu een gezien, maar zo zijn er nog 28 verdeeld over 55 locaties.
Ga rechtdoor naar de gevangenis… Wees maar blij dat je er alleen maar op bezoek was. Ik vind er altijd een dreigende sfeer vanuit gaan.
Ik heb een keer een mooie rondleiding gehad over een gevangeniscomplex in Veenhuizen. Erg interessant om eens van binnen te zien.
Doe mij maar de shanty koren hoor, veel gezelliger dan de gevangenis, al kan een bezoekje nooit kwaad natuurlijk.
Indrukwekkend he, zo’n gevangenis. Ben voor mijn werk ooit eens naar een jeugdgevangenis geweest. Bizar hoe streng die controle daar was. Je komt nog makkelijker een vliegtuig in.
Ik heb hetzelfde als jij en Quandy, ik houd ook niet zo van grote menigtes.
Ik hoop in mijn leven ver uit de buurt van de gevangenis te blijven. De Shantykoren lijken mij aanlokkelijker om naar toe te gaan.
En toch hoor je wel eens dat gevangenissen zo lek als een mandje zijn, dat komt natuurlijk omdat ,ondanks alles, de bewaking “mensenwerk” is. Maar natuurlijk moet bij zo’n rondleiding wél duidelijk zijn ( of lijken) dat alles waterdicht is.
Ter Apel ben ik wel geweest, voor de STAR (stoomtrein Stadskanaal – Ter Apel – rijksgrens), maar niet in de bajes, daar ben ik helemaal nog nooit geweest, maar misschien is hier in de buurt ook eens een open dag?
Ik heb nog nooit van m’n leven in een echte gevangenis gezeten. Had best met je mee gewild, omdat dit toch nog meer beleven is dan op de televisie.
Grtz Mara
U ontvangt geen geld maar ga door naar de gevangenis, gelukkig bent slechts op bezoek.
Heb er nog nooit eens rond gekeken. Hans