Aldaar aangekomen bleek dat het pas open ging om 14 uur, want zo zijn ze hier in Luxemburg.
Toen om kwart voor twee de deur openging dromden de veelal Nederlandse toeristen naar binnen om een kaartje te bemachtigen.
We kregen een netje op, en daar bovenop een helm. Ik heb wel vaker een helm gedragen, tijdens werkzaamheden op een bouwput, maar nog nimmer met een netje.
En we kregen een ding dat met een koort rond de nek kon worden gehangen, met toetsen en een luidspreker, om bij het oor te houden als de gids begon met spreken. Een Belgische stem had van alles ingesproken zodat de Luxemburgse gids lekker alles in het Duits en Frans uit kon leggen.
Voor het zover was gingen we allemaal in een treintje dat ons naar 600 meter diepte voer.
En daar leerden we al wandelend over de meer dan honderd jaar geschiedenis van de mijnbouw aldaar.
We zagen hoe zwaar het begon en met wat voor machtige machinnes het eindigde, wonderbaarlijk.
Er leek geen eind aan te komen, maar na ruim een uur zaten we toch in het treintje terug naar daar waar de zon schijnt.
Daarna nog een kop koffie genuttigd op een terras waarvan de serveerster alleen Luxemburgs sprak.
En toen weer naar de camping om te eten, af te wassen, te douchen en fijn naar de radio te luisteren. Want dat kan hier allemaal middels mijn laptop en de uitstekende internetverbinding alhier op de camping.
In de ochtend fijn Arbeitsvitaminen en in de avond lekker 3voor12! Want de wereldomroep bestaat niet meer...
Het is ongeveer een uurtje rijden vanaf Luxemburg. Nu is het zo dat ze in Luxemburg overal met de wegen bezig zijn, in Belgie doen ze dat volgens mij al jaren niet meer.
Het klooster bestaat uit twee gedeeltes, en het gedeelte waar de 14 monniken leven konden we slechts vanaf de zijkant zien.
We kregen een rondleiding in het Nederlands en leerden zo van alles en nog wat.
We zagen eveneens hoe ze het bier maken, en hoe ze het kaas maken moeten we zelf dan maar bedenken.
De ruine vond ik het mooist, maar een kijkje in de kerk was ook wel leuk.
Daarna, vlak buiten het klooster, lekker gegeten, en daar zat hun kaas overheen.
Ik vind geloof maar iets raars, en mensen die hun hele bestaan daar aan opofferen, daar heb ik dan toch mijn bedenkingen bij.
Maar goed, ze doen er niemand kwaad mee, dus ze gaan hun gang maar.
En al had ik er wel bezwaren tegen, dan nog gaan ze hun gang.
Mensen die denken dat ik het niet naar mijn zin heb of sensatie zoek hebben het mis. Mensen moeten ook niet zoveel denken, maar gewoon lezen wat er staat. Daarbij zal ik pogen zo duidelijk als maar mogelijk te zijn.
Ik ben op vakantie in Luxemburg en heb het reuze naar mijn zin en vertel dagelijks wat ik zoal meemaak en pleur er dan tien foto`s bij die op dezelfde dag gemaakt zijn, maar niet echt aansluiten bij de teksten.
Vandaag begon zeer zonnig en zijn we naar Fond de Gras geweest, moeilijk te vinden, eerst waren we al in het verkeerde dorp, daarna in de verkeerde stad en toen eindelijk waar we wezen moesten. Alleen was de parkeerplaats vol en moesten we een plekje hogerop zoeken, waar nog ruimte genoeg was.
Het park was vroeger een industriegebied en nu geheel gratis voor toeristen toegankelijk.| En nu was het toevallig vandaag ook nog een oldtimerdag daarzo, smullen voor de liefhebber! We kochten een broodje worst en treinkaartjes voor de tweedeklas van de stoomtrein.
De trein vertok, reed een stukje, bleef stilstaan en ging achteruit weer terug. WTF is dat nou? Een tientje per kaartje betalen voor zo`n kort stukje? We begrepen er niets van, en wat andere Nederlanders met ons ook niet. Terug op het station bleef die weer een tijdje staan en toen vertok die weer, dit keer via een ander spoor en een half uur langer. Op naar de grensplaats met Belgie, en toen weer terug. Dit was meer als lang genoeg met deze nostalgische stinkende stoomtrein, waarbij een mongool de kaartjes perfect knipte. Er waren meer mongolen werkzaam daar, leuk bezig!
Daarna maar eens een kop koffie nuttigen en het smalspoottreintje zoeken en vinden.
Deze trein was wat kleiner en luchtiger, en eenmaal helemaal afgevuld vertok die, en opeens hield die op en stond die stil en kennelijk moesten we allemaal uitstappen, want dat deden we dan maar.
Het zonnige weer was omgeslagen in wat nattigheid, en daar stonden we dan op een station met verder niks te zien of te doen.
Toen kwam er een ander smalspoortreintje aan, deze met dichte coupe`s, en de mensen die daar in zaten stapten uit en gingen in onze open trein, en wij mochten daar in. We reden de grot in, wel vier kilomter lang en daar de berg weer uit, in een voormalige mijnwerkersplaatsje aan de Franse grens. Daar stond die even stil, er kwamen wat passagiers bij en we reden zomaar weer terug, de berg in.
Midden in de berg kwamen we tot stilstand en moesten we uitstappen. De mensen die Frans verstonden moesten achter een Franssprekende gids aan en de mensen die Duits verstonden achter de Duitssprekende gids aan. We kozen voor de Duitse, maar verstonden helemaal niks, en de snorremans maar uitleggen en dingen voordoen en zo, hij zette zelfs nog een machinne in werking. En het zal allemaal wel, maar ik had het koud en snapte er geen snars van, gelukkig mochten we toen weer in de trein, de grot weer uit, het andere open treintje weer in en ook weer uit.
En toen regende het echt en moesten we nog helemaal naar de auto lopen op de parkeerplaats bovenaan. Maar mensen uit de menigte hielden een oldtimerbus aan, en die chauffeur was zo vriendelijk om ons allemaal gratis mee te nemen.
Fantastisch vriendelijk volk! En toen naar de camping en de korte kleding ingeruild voor de lange.
Vooraleerst echter, de foto`s staan los van de teksten, maar toch is dit allemaal het verslag van vandaag. Een beetje rommelig, maar dat heeft ook wel wat.
Vandaag zijn we naar het koningklijk paleis geweest, want als de familie op vakantie is, wat veel langer duurt dan de armzalige drie weken die ik heb, is het onderste gedeelde toegangelijk voor publiek.
Nu heet dat hier groothertog, en dat is dan een rang lager of zo, achterlijk gedoe, want opvreters zijn het.
Hoe dan ook, om drie uur is er een rondleiding in het Nederlands.
Dan moeten ze eerst in tassen kijken en moest ik door een piepend poortje en kwam er een vent me betasten en moest ik zakken leeghalen en het bleef maar piepen maar ik mocht er toch in.
De Nederlands sprekende rondleidster sprak zeer zacht en onduidelijk, dus de helft is me ontgaan.
Maar wat een pracht en praal, er is werkelijk nergens op bezuinigd en het is overweldigend in wat voor een weelde deze familie leeft.
We mochten niet alles zien, want ze hebben ook nog prive vertrekken. Daar snap ik dan niks van, hoezo prive, alles is toch aan het volk ontfutseld, en dan ook nog een prive?
Daarna nog maar wat rondgewandeld door de stad, en waar het ergens FREE was naar binnen gegaan, en dat bleek een heus museum.
Er was van alles te zien, van een heleboel potten en nog meer potten, en pannen en muntjes en botten tot zelfs mummie`s toe, en lijken met pikken en al. Totaal respectloos naar de doden toe. En schilderijen.
We konden wel vijf verdiepingen omlaag en gingen toen met de lift weer helemaal naar boven, om aldaar via de trap weer af te dalen. En her en der de vertrekken bekeken.
En toen we naar buiten wilden belanden we via een luchttunnel in een ander gebouw met weer allemaal zooi, en kasten en lampen en meubels en meer, en toen via een andere tunnel weer terug naar het eerste gebouw en daar naar buiten.
En toen savonds op de camping lekker gegeten en nog gevouwfietst en het was best een frisse dag. Hopelijk morgen wat warmer.
Vandaag zijn we eens wezen kijken in Schengen, u weet wel, de historische plaats waar een begin is gemaakt aan een Europa zonder grenzen, en helaas met altijd nog de verderfelijke vorstenhuizen.
Evengoed, in Schengen aangekomen de auto geparkeerd, geheel gratis, en even rondgewandeld daar. Toevallig zagen we daar ook weer de Polen die we gisteren ook al tegenkwamen in de hoofdstad en die bij ons op de camping stonden.
Schengen bevindt zich op het drielandenpunt met Frankrijk en Duitsland en er staan behoorlijk wat vredelievende en Europese verenigde monumenten en zelfs stukken Berlijnse muur.
Het museum aldaar is gratis, want niet veel boeiends te zien, en het slot is gesloten, de tuin is wel toegangelijk maar zeer slecht onderhouden.
Wat nu te doen? Bij de toeristische informatie aldaar, gelegen in een soort van schip op de grensrivier lagen folders en de dame achter de balie vertelde dat de wandelroute aldaar zo`n negen kilometer bedroeg.
Dus we gingen grenzeloos wandelen, door een stuk Frankrijk heen. Lang geleden dat ik in dat land geweest ben, het werd weer eens tijd!
Gelukkig lette ik goed op en kwam ik beide keren de grenspalen tegen, die er nog steeds staan, gelukkig.
Het was soms een behoorlijk stijle klim, en niet geheel ongevaarlijk, en op bepaalde punten een werkelijk schittende uitzicht. Naar het schijnt kon men tot Belgie toe kijken, maar waar daar precies begint is onduidelijk vanaf de toppen.
Zeer steil omhoog, zeer stijl naar beneden, op plekken komen waar je met auto of fiets onmogelijk kan komen, en daarna beneden in Schengen lekker gegeten en toen weer naar de camping.
Ze hebben een beetje idiote wegen in Luxemburg, dus opletten geblazen, en onderweg kwamen we nog langs een verkeersongeval, altijd naar.
Om positief te eindigen, het was schitterend weer, en dankzij de wandeling toch nog een geslaagde dag. Hoewel het even in Schengen zijn geweest toch ook wel wat waar is, ondanks dat daar verder weinig te beleven valt. Zo maken we altijd wel weer wat van.
Vandaag wezen fietsen, vertrokken in Grund, de onderstad van Luxemburg, en daar ook weer gestopt.
We kregen een routekaartje mee en moesten nummer 1 volgen.
Ik had een kutfiets met versnellingen waar ik geen raad mee wist, maar ik ben niet gevallen.
Op een gegeven moment kwamen we langs de camping, dus hebben we hier pauze genomen en zijn daarna verder gegaan.
Toen raakte ik de weg kwijt, maar vond hem ook weer terug.
Na het fietsen op een terras een glas pislauwe cola gedronken, geen aanrader.
Toen ontdekten we zowaar ergens een tunnel met op het eind een lift, en in plaats van een parkeergarage kwamen we gewoon boven uit! Dat scheelde een hele klim, die we eerder wel hebben gemaakt. Wat een verrassing!
Toen nog een t-shirt gekocht en wat gegeten en weer naar de camping.
Ik vind het overigens debiel dat er muziek klinkt in het sanitairgebouw.
Morgen maar eens een kasteel bezoeken, dat is ook altijd leuk.
En dat ik de foto`s er zomaar even tussen heb gefrommeld moge duidelijk zijn. En anders maar niet.
Ik vind het altijd een beetje debiel, mensen een fijne vakantie toewensen als ze al reeds vertrokken zijn. Bovendien halen die wensen niks uit, toch zal het ongetwijfeld goed bedoeld zijn.
Ik vind het eveneens debiel, van de landgenoten hier tegenover, dat ze met een vliegenmepper van alles doodslaan wat gewoon buiten vliegt. Een onsmakelijke bezigheid, net als neuspeuteren en kontkrabben, wat ik ze gelukkig niet heb zien doen.
Het weer is rond de 30 graden, hoeft voor mij niet, maar altijd nog beter dan regen.
Vandaag weer naar de hoofdstad geweest van dit land dat dezelfde naam heeft, ook al zo absurd.
Luxemburg is een mooie stad, ware het niet dat ze werkelijk overal aan het bouwen zijn, zelfs in de avonduren!
We hebben nu het ondergrondse gangenstelsel eens gezien en doorlopen, en dat is een waar kunstwerk.
Even verderop kan je ook onder de grond, maar dat leek gesloten of zo.
Ik heb de dame op het toeristeninformatiecentrum dan toch niet helemaal goed begrepen dat er een rondleiding in het Nederlands zou zijn.
Evengoed, wat we gezien hebben was even indrukwekkend als de moeite waard.
Daarna nog wat door de stad geslenterd en voor morgen vast wat fietsen gereserveerd, er staat een mooie tocht op de planning.
We gingen nog ergens eten, en hadden al reeds ergens koffie gedronken, en eenmaal weer terug op de camping heb ik die nog even verlaten voor een ritje op de vouwfiets.
En zo is er alweer een heerlijke dag voorbij gevlogen. En in de lucht zie ik regelmatig vliegtuigen, want het vliegveld is nabij. Dat ze die bakbeesten toch omhoog krijgen, ik blijf het knap vinden. En al die uitstoot, op den duur stikken we met z`n allen, maar nu nog niet.
Vandaag met de bus naar de hoofdstad, en ergens uitgestapt waarvan ik dacht dat dat wel het centrum was. Eenmaal uitgestapt en gevonden op de kaart waar ik was bleek dat we nog wel een paar haltes verder konden. En daar kwam de volgende bus 18 alweer aan die ons een paar haltes verder meenam.
Toen fijn door het centrum gewandeld, op weg naar het toeristisch informatiepunt om wat informatie in te zamelen. En de dame die me hielp wist meteen dat ik uit Nederland kwam, merkwaardig genoeg.
Daarna eerst maar naar de de hop-on-hop-of-bus voor een rit langs alle aan de route gelegen interessante plekken, met via verkregen oordopjes allerhande informatie in het Nederlands.
Na de complete ronde weer naar de binnenstad voor een kop koffie en vervolgens eens kijken waar we morgen naar toe gaan. Aldaar was het ook vertek en eindpunt van een toeristentrein op luchtbanden , dus we voeren maar een rondje mee. Wederom informatie middels oordopjes in het Nederlands, al was dit wel een heel hoorspel dat te beluisteren viel.
Daarna nog wat door de stad gewandeld, en op een gezellig plein lekker gegeten.
Er werd ook muziek gespeeld.
Deze dag begon met wat motregen, maar daarna bleef het zonnig en warm en was mijn korte broek een goede keuze.
Eenmaal weer terug op de camping heb ik nog een rondje gevouwfietst, net als gisteren, al betrof het een andere ronde.
Dat ik de foto`s er zomaar tussenfrommel mag duidelijk zijn, en anders maar niet.
De camping is een echte passantencamping, maar ik blijf hier voorlopig nog wel even.
Tot zover, morgen weer meer, want het avontuur smurft voort.
Het moest er eens een keer van komen, dat ik geen youtubefilmpjes van RTVNoord betreffende Winschoten kan insluiten, temeer daar die niet meer gemaakt worden. Enkel nog in de langere reportage`s, met allemaal andere meuk uit heel de provincie. Daar ligt niet mijn interesse en zal ik u derhalve ook niet mee lastigvallen of vermaken.
En ik sloot vrijwel alles altijd al, al vanaf het prilste begin. Daarmee is nu dus een einde gekomen aan een tijdperk. En bij deze dus nog een filmpje dat ik zelf gemaakt heb van de Nacht van Winschoten. En dat was me er eentje.
En dan volgt er nu nog een, het zal mij benieuwen. Want elders is nog steeds een festival gaande, en volgende week is er weer een ander festival, en het budget van het publiek is natuurlijk ook niet bodemloos.
Het is weer schitterend. In de opmaak naar de Nacht van Winschoten is er voordien altijd kermis. En omdat het vorige kermisterein nu reeds een bouwput is is ook de zomerkermis verhuist naar het Marktplein.
Deze kermis is altijd vrij klein, maar daarom niet minder gezellig. En aan de andere kant van de kerk is nog wat ruimte vrij, daar zal morgenavond vast het muziekpodium komen te staan, net als op meer plekken in de stad.
Nu was het woensdag eurodag, en kon men doen wat vandaag 3 euro kan kosten. Wat ik niet kan is mijn glas storten, want er rijden nu karretjes over mijn ondergrondse container. En ik kon het niet laten om even een ritje te maken en kon door de spleet heen mijn stortkoker zien.
En ik vind het leuk hoor, al die lichtjes en muziek en gezelligheid, en rond 23 uur hield het op, dat zal dit weekeinde anders zijn. Vrijdagnacht is De Nacht van Winschoten, en zaternacht komt SLAMFM kabaal maken en zondagmiddag is er ook weer wat, het kan niet op.
Momenteel is het festival Xpeditie Blauwestad gaande, in BLauwestad, een dorp ten noorden van Winschoten. Nou ja, dat festival is dan op het festivalterrein en afgelopen maandag maakten ze een uitstapje naar de buren.
En dat betrof het openluchttheater nabij de natuurbegraafplaats. Het had vrijwel de hele middag geregend en ik twijfelde of ik wel zou gaan. Maar de avond zou overwegend droog blijven, dus fietste ik er lekker op tijd naar toe.
Er waren al wat artiesten aanwezig en met geluidsapparatuur in de weer, en de schapenwagen vertok om mensen op te halen van het festivalterrein. Als eerste beklom ik even de uitzichttoren, op het hoogste punt van de provincie Groningen. Normaal ben ik hier met Quandy en dan ga ik niet de toren op, nu dus wel.
Wat een schitterend uitzicht, wellicht de mooiste ter wereld.
Toen nam ik plaats op de zitting, op een plastic zak want het gras was nat. Ook werden er vuilniszakken uitgedeeld om op te zitten. En toen begonnen ze ineens muziek te spelen. Ze waren nog niet compleet, maar improviseerden vast wat.
Toen kwam de schapenwagen, getrokken door een trekker, vol met mensen en artiesten en toen was het compleet en werd er muziek gemaakt dat het een lieve lust was.
De groep wisselde soms van zangeressen en gitaristen en zo traden er twee bands op in wisseldende settingen, een zangduo zong ook nog wat. Er was koffie te koop, en nog wel meer.
En op een gegeven moment werd het vuur aangestoken en dat bleef de hele verdere avond gestaag branden. Toen ik dat eens van wat dichterbij bekeek voelde ik de warmte.
Helaas viel er nog enige neerslag, maar gelukkig was het niet veel.
En opeens hielden ze er mee op want de schapenwagen ging aanstonds vertekken, dus vertokken we allemaal maar, na het laatste lied.
Thuisgekomen zag ik dat ze al begonnen zijn met de opbouw van de kermis, rond half twaalf kwam er zelfs nog een vrachtwagen aanrijden.
Dit keer geen Ronflonflonlied, maar het nummer is wel eens gedraaid in Ronflonflon. En omdat dit mijn weblog is vind ik dat ook goed. Bovendien is Eufonie Venedig een compositie van Wim T. Schippers, als ik het wel heb, en waarom ook niet.
Mijn mening is dat ik het prachtig vindt, uw mening is zeer welkom en wordt gewaardeerd. Let wel, het is natuurlijk niet de bedoeling dat mensen die niet gaan luisteren wel gaan reageren, en andersom ook niet. Spreekt voor zich, maar toch.
Als ik film hou ik het altijd kort, met als resultaat allemaal korte filmpjes. Het zijn meer indrukken die ik vastleg. Ditmaal heb ik een aantal van die indrukken eens achter elkaar gesmurfd, en nu kan u ruim tien minuten genieten waar ik van geniet.
U krijgt te zien, Quandy, Doodles, gevogelte en gevis, een boel water, twee klompen en wat dies meer zei.
En dan kan ik aan de reactie`s zien of langere filmpjes beter aanslaan dan kortere, of andersom natuurlijk.
U weet, Blauwestad ligt ten noorden van Winschoten, even het Winschoterdiep over en ik ben er. En daar is nu een meerdaagsfestival gaande.
Voor het weer hoef ik het niet te laten, dat is lekker zomers. En het aanbod is ook uitstekend, boordevol muziek en theater en kunst en cultuur. En het kost slechts 3,50 en het is vlakbij. Hoewel het jammer is dat de beloofde nieuwe fietsbrug er nog niet is, dat zou toch een paar minuten schelen.
En toch, waarom moet dat nou daar? Zoiets kan toch ook hier gewoon midden in Winschoten?
Nou ja, daar willen ze de mensen ook vermaken natuurlijk, bovendien is daar een groot meer. En dat wildcamperen moet juist ook op de kavels aldaar, hoewel dat ook wel alhier in de nog in aanleg zijnde stadstuinen zou kunnen.
De zandsculpturen wil ik ook gaan zien, maar die blijven aldaar nog de hele zomer staan, hopelijk dat hennepdoolhof ook. En het openluchtconcert Pure Vida zal ik aldaar eind augustus vast ook nog beleven.
Ik denk dat ik aanstaande maandagavond wel even ga kijken, juist dan verlaten ze het festivalterrein en gaan ze gebruik maken van het openluchttheater. Maar dit weekeinde blijf ik toch maar lekker in Winschoten zelf. Fijn balkoneren, hondwandelen en barbecuen.
Volgend weekeinde zijn er wel allemaal festiviteiten in Winschoten zelf, voor De Nacht van Winschoten, en daar zit ik dan midden tussenin en bovenop!
Bij Groningse zeehelden denken de meeste mensen natuurlijk aan Abel Tasman. Maar laten we Wiebe Hayes uit Winschoten zeker niet uitvlakken. En hij is dit jaar het middelpunt van het zandsculpturenfestival in Blauwestad.
Hayes was opvarende van het voormalige VOC-schip De Batavia. Dit liep in 1629 op de klippen voor de kust van West-Australië. De geboren Winschoter redde vervolgens meer dan zeventig opvarenden van een gruwelijke moordpartij, nadat er muiterij onder de bemanning was uitgebroken.
En er staat nog allemaal meer informatie onder de links die ik er in gesmurfd heb. Maar er staat nergens dat er dus al wel reeds een heus Wiebe Hayespark is, wat ik meer een plantsoen vind, in de Zeeheldenbuurt.
En ik toon dit filmpje natuurlijk ook omdat zij het toch allemaal veel beter kunnen filmen dan ik.
Vanaf volgende week woensdag is het weer zover, kermis op het Marktplein te Winschoten. Voor het eerst sinds jaren is ook de kermis van hartje zomer daar waar het hoort en voor altijd moet blijven. Deze opname is van afgelopen november.
Deze brug is spiksplinternieuw en bevindt zich in De Hoogte te Heiligerlee.
En dan zijn er ook mensen die denken dat als het buiten 30 graden is dat het op mijn weblog dan ook 30 graden is, maar zo werkt dat natuurlijk niet, deze foto`s kunnen soms wel een week oud zijn al.
Een stukje van het klooster nagebouwd.
En wie dit wil lezen komt maar langs de beleefroute.
Kijk, daar zit een non, nu kan men het boekje of de app raadplegen om te vernemen wat ze heeft te melden.
Voor de 80 jarige oorlog moest iedereen katoliek zijn, daarom heeft Nederland zich verenigd om de strijd aan te gaan tegen de Spanjaarden, en de eerste gewonnen slag wordt gezien als het begin, en dat was de Slag bij Heiligerlee.
Het bos en het land is nog net zo drassig als 500 jaar geleden.
Er waren twee mannen op straat ruzie aan het maken. Eén man met pitbull en één man zonder. De man zonder werd gegrepen en liep bij mensen achter het huis.
Achter de caravan maakten ze er een bloedbad en bende van, tuinmeubels omver en een stuk tuin helemaal geruineerd alsmede een grote gat in de schelpzandbak.
De buurman had ondertussen de politie gebeld, die waren er binnen vijf minuten, en er moest eveneens een ziekenwagen komen. De man met pibull ging er vandoor, en de bloedende man werd afgevoerd.
Toen kwamen de man en vrouw en hond die daar woonden weer thuis en hoorden alles van de buren. De politie was reeds vertokken.
Natuurlijk kan de politie ook niet wachten want weten die veel hoe lang de bewoners weg zouden blijven. Maar de rest van de dag is de politie ook niet langsgekomen.
De volgende dag deed de man aangifte van de vernielingen op het plaatselijke politieburo. Hij snapt dat de politie dat bloed niet gaat opruimen, maar dat ze totaal niks van zich lieten horen....
Ik vind het absurd, Winschoter politie: zie titel! En de veroorzakers hebben overigens ook niks van zich laten horen, ook zie titel.
Onlangs vroeg ik me af waarom toch de provinciale staten de eerste kamer kiezen. Maar nog meer vroeg ik me af waarom een stem uit een provincie met meer inwoners een zwaardere stem heeft dan die met minder. Ik vind het absurd en er is geen antwoord op. Nu deed Frank101 toch een poging, totaal mislukt natuurlijk, want zie maar:
Het is toch een volksvertegenwoordiging, en de indeling in provincies is arbitrair, de ene provincie is groter dan de ander of heeft meer inwoners. Om ervoor te zorgen dat een provincie met 5 inwoners niet dezelfde stem heeft als een provincie met 1 miljoen inwoners wordt naar het aantal inwoners gekeken, logisch dus!
Aldus Frank 103.
En men kan dan wel eindigen met de woorden logisch dus, alsof daarmee de kous af en het geheel duidelijk is.
Mijn vraag was naar het waarom? En mijn vraag dan herhalen en er logisch achter zetten is hem niet beantwoorden.
Waarom moet de stem van de éne provincie zwaarder wegen dan het andere? En waarom wordt dat afgemeten naar het aantal inwoners?
Dat het zo is is me duidelijk, waarom het zo is niet.
Hetzelfde gebeurd in Europa, de stem van Nederland telt iets zwaarder dan die van Belgie, omdat wij meer inwoners hebben. Maar dat snap ik niet. Meer inwoners snap ik wel, maar waarom of die stem dan zwaarder moet wegen snap ik niet.
Men kan alleen met goed fatsoen samenwerken als men elkaar respecteerd, en niet de één meer waard gaan maken dan de ander, want ongelijkwaardig is niet eerlijk.
Arbitrair of niet, eerlijk is het niet, niks logisch aan dus.
Zoals u allen wel weet is Heiligerlee een dorpje dat tegen Winschoten aangeplakt zit. En in Heilgerlee was de eerste slag die gewonnen is door wat later Nederland is gaan heten. Daar begon de godsdienstvrijheid die ons allen zo dierbaar is.
En ik wandel er wel vaker, in dat bos daar, De Hoogte.
En onlangs heeft Museum Slag bij Heilgerlee aldaar een route uitgestippeld en een fijn boekje uitgeveven. En een app, maar daar doe ik vooralsnog niet aan, wegens mobielloosheid.
Het boekje heb ik echter wel, en Quandy nam ik ook mee en we starten bij het standbeeld. Quandy wilde al meteen de route doen die wel altijd doen, maar nee, nu wilde ik de bordjes volgen.
Leuk gedaan, netjes neergezet, fijne historie en we komen van alles tegen. Van een piekenier tot een non tot een spanjaard toe.
Quandy wil niet over de bruggen, hij zwemt liever.
En hij wil alle kanten wel op, en dat doen we dan ook.
Overigens, de feesttent van de feestvierdaagse in Heiligerlee, tijdens de wandeling duidelijk te horen, bevindt zich op grondgebied van Scheemda. Niet dat dat er iets toe doet, maar toch.
Volgende week de route eens aandoen die ze aangelegd hebben in het bos van Westerlee, het eerstvolgende dorp, waar ook flink gestreden is.
Evengoed later die middag bekeek ik locatietheater, en dat weet u reeds.
Toneelvereniging Vita Nova organiseert voor de derde keer het Locatietheater. Het evenement vindt plaats op zondag 28 juni, aanvang 15.30 uur. Het begin- en eindpunt is café Carambole in Winschoten. Bezoekers hebben de mogelijkheid om vier eenakters, toneelstukken van een half uur, te zien op vier locaties in Winschoten. Het publiek wordt in vier groepen verdeeld en onder begeleiding van een gids worden vier verschillende stukken, komedie en drama, op vier verschillende locaties bezocht.
Het thema is: ‘Vreemde Relaties’.
Dat leek me wel wat, en mijn moeder had er ook wel oren naar, dus we togen samen op deze zondagmiddag naar Carambole. Het was rustig op straat, en toch was er een snackbar open en toch zitten daar dan mensen. Evengoed, het begon net wat licht te regenen en er stond al een toet met paraplus voor het startpuntcafe.
Ik hoorde het carrillion van de Winschoter toren en de gongslag van half vier, en we werden naar binnen gevraagd. Het was een drukke boel. Ik moest mijn kaartjes laten zien, deze werden meteen ingenomen, en ik kreeg er witte velletjes voor terug, ik werd ingedeeld bij de volggroep Wit.
We werden welkom geheten, er werden een aantal mensen bedankt. En degene werden voorgesteld die we moesten volgen en ik hield dus met name Wit in de gaten.
Toen naar buiten en als eerste naar de achterkant van een hotel vlakbij. De hekken open, en daar stonden de stoelen al klaar. Deze werden nog snel even motregenvrij gemaakt en we zagen het decor al staan, zeer mooi en sfeervolle omgeving en het stuk was al begonnen, met echte stukjes regen, en het spel beviel me ook wel.
Na het applaus met de groep naar de voorkant van het hotel, daar even wachten tot de vorige groep buiten is, en toen de kelder in voor het volgende stuk.
Ook heel mooi en goed en complimenten en zo. En gelukkig was dit binnen, want het weer was toch net even wat te mottig. En daarna weer naar het startpuntcafe en alweer even wachten op de vorge groep en toen het zaaltje in waar ze op een podiumpje hun spel deden.
levensecht en goed en na het applaus naar een volgend cafe, een paar straten verderop. Ditmaal weer buiten, maar helemaal bovenin op het dakterras.
Daar lagen de acteurs in een bed. Dat goed schuin opgesteld was zodat we het goed konden zien. Gelukkig regende het niet meer, maar de dekens waren wel nat.
Daarna was er nog een bord soep, voor wie wilde, in het startcafe. Of men ging weer naar huis.
hoe dan ook, toch fijn om een meegemaak te hebben, en het is me zeer bevallen. En het slaat wel aan, want er was toch best wel animo.
