Ik liep door Winschoten en besloot om eens wat foto`s te maken.
Toosst op het bevreidingsfestival Oldambt in het Maintebos te Winschoten.
Tot laat in de avond, een uur of half elf.
Ik vind het soms leuk om Youtube als titel te gebruiken als het daar helemaal niet over gaat.
Maar soms past die titel ook uitstekend.
Ik vind het leuk om te zeggen tot zover de paasfoto`s om dan vervolgens toch nog met een paasfoto te komen.
Toosst op het Bevrijdingsfestival Oldambt in het Maintebos in Winschoten.
Volgens mij in een aangepaste bezetting, en het klonk heel aardig.
Ik was een keer op Texel en passeerde een meneer die Willibrord Frequin leek te zijn.
Eerst kon ik hem niet thuisbrengen, pas toen mijn moeder het zei tegen mijn vader viel het kwartje.
Ik keek nog eens om en herkende hem, verhip.
Ik was al nooit een liefhebber van de commerciele televisie dus zijn programma`s heb ik dus ook niet gezien.
En vandaag werd bekend dat hij is overleden en 80 jaar oud is geworden.
Binnenkort wordt Wim T. Schippers 80 jaar en vandaag werd bekend dat Ronald Snijders bezig is met een televisieuitzending op donderdag 30 juni na 22 uur natuurlijk op de VPRO.
80 jaar, reeds – op de T bij Wim Schippers
Op het bevrijdingsfestival Oldambt in het Maintebos in Winschoten: De Pompers:
Eigenlijk bestaan De Pompers niet meer, maar ze stonden hier toch maar mooi op het podium.
En ik liep zo mijn rondjes en proefde de sfeer en filmde alleen als ik voor het podium stond, en dan ook niet langer dan één minuut.
Een tulp in een tuin in Winschoten.
Ommekeer Kolerezooi door Jacques Plafond in Ronflonflon, met beelden er bij van Quandy en dat is dan tevens de dertigste film in de Quandy Binge Wachting Lijst.
Waarbij ik nog moet denken aan het moment dat Jacques Plafond een plaat draaide van de Amazing Stroopwafels en merkte daarbij op dat hij de naam van de groep leuker vond dan de muziek die ze maken. En daar ben ik het volkomen mee eens. Dat zou op zich wel een ,,selected uitspraak" kunnen zijn, ook een rubriek in Ronflonflon.
Vandaar dus Quandy Binge Wachting Lijst, en als daar opmerkingen op binnenkomen is dat alleen maar des te leuker, missie geslaagd.
Snel maar weer verder met een stokoud filmpje van Quandy.
En dan hier de bijgewerkte vaste tekst:
Qyandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019.
Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks.
In april 2008 was hij dus zeven maanden, en dit is dus alweer het negenentwintigste filmpje in de Quandy Binge Wachting Lijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen.
Mijn ouders vierden hun 50 jarige huwelijksdag in een huisje bij de Efeling.
Woendag vertrekken en aankomen, donderdag daar ontwaken en weer inslapen en op de vrijdag weer naar huis.
We mochten vanaf 3 uur in het huisje, dus mijn idee was dat we dan niet voor drie uur hoefden te komen.
En op vrijdag moesten we om 11 uur het huisje verlaten dus leek het mij het beste om dan rechtsreeks weer naar huis te gaan.
Maar helaas, men kreeg ook drie dagen toegang tot het pretpark en dat opent nu eenmaal om 10 uur en na 18 uur gaan de attracties dicht.
Dus we vertrokken woensdag om 8 uur en toen we aankwamen gingen we het pretpark in.
Dat wil zeggen, moeder nam hondje Mellow mee en ik dus niet.
Om drie uur mochten we naar het huisje en daar ben ik ook gebeleven, om wat wandelingetjes met Mellow na.
Donderdag, hondje Mellow de hele dag opgesloten in het huisje en in de avond wel even gezien en een wandelingetje gemaakt en toen snel naar het restaurant om het eten.
Ze hadden gereserveerd voor zeven personen en we mochten daar zijn van 20 tot 22 uur.
Eerst betalen en dan mag je zoveel eten als je maar wilt en bijna alles ter wereld is er wel.
Grote genade zeg.
Ik kwam in een soort van zaal tussen honderden andere mensen en je kon met een bord langs allemaal hapjes lopen, en als je iets gebakken wilde hebben moet je het vragen aan een kok of zo.
Tja ik weet niet, ik het de uitleg niet goed begrepen, ik kon die meid niet verstaan, en aangezien ik me toch op de anderhalve meter probeer te houden stond ik helemaal achteraan. En volgens mij begreep de rest van de familie precies hoe en wat.
Ik liep langs de hapjes en zag een overvloed, heel veel en er was niks waarvan ik dacht dat ik dat eens wilde proeven. Ik ken die zooi helemaal niet. Misschien is het vlees, misschien wel een kikkerbil, of een kreeft of ander dood spul. En sushi wat ik niet hoef, en vis en het stond me heel erg tegen.
Voor 36 euro mag je je hier volproppen, ammehoela.
Ik zag aardappelsalade en dat schepte ik op, best veel.
Zo, dat ging ik opeten, en je mag hier zoveel eten als je maar wilt en dit is dus mijn keuze.
En ik zag mijn ouders en broer en zus en haar vriend en mijn nichtjes borden vol scheppen.
En men at en men genoot en ik dacht alleen maar dat dit toch niet goed kan zijn.
Al die mensen, al dat overgewicht en maar proppen.
Nu moet ik wel zeggen dat mijn familie dan niet overdreven veel nam.
En als me dan gevraagd wordt of er meegelopen moet worden om te kijken wat er allemaal geschikt is dan denk ik laat ze maar lekker genieten, laat ik me maar koest houden.
En ik hou er ook niet van om sjiek te dineren waarbij men een stoel onder je kont schuift.
Maar om nou gaan zitten schranzen in een vreethonk?
Ik weet niet precies wat of nou de bedoeling was, een experiment op zijn tijd moet kunnen.
En hier word je gewoon beroerd van.
Ijs heb ik ook niet genomen, ik wil geen bakjes en klontjes en ook niet op knoppen op apparaten drukken.
En ik denk ook aan al dat eten dat hier wordt weggegooid, wat een verspilling, op een aarde waarop mensen honger lijden.
Vrijdag had ik het wel voor elkaar, de hele familie zou naar het pretpark gaan en ik mocht met Mellow aan de wandel. Echt, het is niet mijn hond, zij is echt een allemansvriend, maar ik heb haar toch een heilige boom laten zien. Ik wandelde door het gebied dat de Efteling ter compensatie heeft zodat ze verderop Bosrijk konden bouwen alwaar wij dus slapen.
Gisteren, toen we met ons allen op de Efteling waren werden op een gegeven moment alle buitenatracties gesloten omdat er onweer kwam, we schulden met honderden andere mensen in station Oost.
Ach ja, niet vaak lang in de rij gestaan, meestal schoot het aardig op.
Veel poppen gezien.
En vandaag heb ik helemaal rond de Efteling gelopen, ik heb gezien hoeveel parkeerplek er nog is en waar de muziek klinkt en waar je niet moet zijn. Ik zag de dingen die je ziet als je van ver komt, als het heel erg druk is. Dat was het gelukkig niet.
In een fietstunnel kon ik een uurtje schuilen voor een plensbui, ik kon op de telefoon precies zien hoe zwaar het zou worden en hoe lang het zou duren. Mellow kon nu ook even rusten.
Ik had ons vakantiepark al helemaal rondgelopen maar ik nam nu ook even een kijkje in het andere vakantiepark, in de goedkopere sector maar eveneens in bezit van de Efteling.
En na het schuilen ontdekte ik de doorgang waar de hotelgasten het park in gaan.
En ik liep nog door het Duits Bosje, dat zag ik dan op mijn telefoon staan, maar nu ik dit schrijf is er geen informatie over te vinden.
En op de terugreis eten bij de MC Donalds, oke, ik ben mee naar binnen gegaan om te pissen, maar dat bedrijf gaat dus niks aan mij verdienen, ik sloeg even over.
Maar verder was het heel gezellig hoor.
En er schiet me vast nog wel meer te binnen, of ik ga het nog een keer posten en dan anders.
We zijn weer thuis.
Hiep hiep hoera, mijn ouders zijn 50 jaar getrouwd.
Met elkaar.
De Pompers op het bevrijdingsfestival Oldambt in het Maintebos in Winschoten.
Dit is een opname van donderdagavond 5 mei, ik had overdag gewerkt en ging dat ook de volgende dag weer doen. Wat er zich overdag allemaal afspeelde heb ik niet meegekregen, alleen een aantal bands in de avond.
Gravediggers op bevrijdingsfestival Oldambt in het Maintebos in Winschoten.
Het was een fantastische avond, een geweldige sfeer en ik heb zeer genoten.
En zo smurfen wij voort.
Hiep hier hoera, vandaag is er eindelijk weer eens een Nederlander heilig verklaard.
En wel Titus Brandsma en dat is dan voor het eerst sinds 2007 dus het werd wel weer eens tijd.
Hij stierf in 1942 en werd pas halverwege de jaren 80 zalig verklaard, daarna was het wachten op een wonder voor die heilig verklaard mocht worden en dat was dus nu het geval.
Ook op RTVNoord staat wie de man was:
Titus Brandsma was een Nederlandse katholieke monnik en geleerde. Hij kwam uit Friesland, studeerde in Rome en woonde een groot deel van zijn leven in Den Bosch. Ook kwam hij regelmatig in Groningen en Winschoten.
Kijk, en dat laatste vind ik dan weer het alhier vermelden waard.
En dat is ook wat ik er van onthoud, er is een Nederlander heilig verklaard die wel eens in Winschoten kwam.
In het Maintebos in Winschoten op het bevrijdingsfestival Oldambt nam ik in de avond een kijkje en genoot meteen van het optreden van Gravediggers.
En als ik geniet leg ik één minuut vast.
Onderweg terug van de dodenherdenking bij het monument aan het Zuiderveen in Winschoten en dan over de Garst, voor de Grachtstraat langs, door de Garsterstaat en via Liefkensstaat en Liefkenshoek en dan stoppen bin het monument op de Venne en dan op naar Marktpleinkerk.
Bewegend beeld met geluid.
Muziek en beelden na de twee minuten stilte bij het monument aan het Zuiderveen in Winschoten en alvorens de stoet terugloopt naar de Marktpleinkerk.
Defile, een ieder loopt even langs de bloemstukken en sluit zich aan in de rij.
Ik hoorde op de radio dat Jeroen Brouwers is overleden.
En die naam kwam me heel bekend voor, want hij was een schrijver en daarom wel eens op de radio en televisie.
Boeken lezen doe ik niet, luisteren wat mensen te zeggen hebben soms wel.
Jeroen Brouwers vond Wim T.Schippers de pies- en poep- en onankunstenaar van de VPRO.
En in de televisieserie ,,We zijn weer thuis" van Wim.T.Schippers, in de aflevering ,,In het schip." zegt Simon terwijl hij met zijn broer Govert voor de douche wacht: ,,Ik heb ondertussen al drie keer de nieuwe roman van Jeroen Brouwers gelezen". Waarop Govert zegt: ,,Oh daarom zie je d'r zo beroerd uit".
In de volgende scene is vervolgens duidelijk te zien hoe de roman De zondvloed van Brouwers in de vuilnisbak gedeponeerd wordt.
En tussendoor ook nog even een poedelnaakte meid.
Daar moest ik dus aan denken bij het horen van zijn dood, vandaar dit verhaaltje vandaag.
Voor en na de twee minuten stilte om acht uur, op 4 mei, stonden er nog andere dingen op het programma, zoals twee gedichten door twee kinderen.
Dit was de daadwerkelijke dodenherdenking bij het monument aan het Zuiderveen in Winschoten.
Ik ging op een plek staan waar ik niemand in de weg stond en begon met filmen toen het geluid van de klokken verstomd was. De padvinders gingen de vlag hijsen, eerst naar de top en dan laten zakken tot halverwege.
De taptoe, de stilte, het Wilhelmus, welkomswoord, muziek, eerste kranslegging.
Daarna ben ik gestopt met filmen, er volgden nog wat kransleggingen, onder andere van Duitse burgemeesters, en kinderen droegen gedichten voor, dat heb ik wel weer gefilmd.
Ik werd op zaterdagnacht wakker, deed even een plas en wierp een blik door mijn raam over het Marktplein.
Ik zag uitgaansvolk, dat is normaal in de weekeindnachten, en ik zag een ziekenwagen en politie.
Ik dacht meteen aan overmatig drank of drugsgebruik en ging verder slapen.
En in de ochtend zag ik het staan op de app van de NOS:
Zwaargewonde bij steekincident Winschoten.
Niet te best, een 21 jarige uit Nieuwe Pekela is zwaargewond afgevoerd naar het ziekenhuis en iemand uit Midwolda is verwond geraakt aan zijn hand.
Pas later die ochtend werd bekend dat er een 27 jarige verdachte uit de stad Groningen is opgepakt.
Terwijl er nota bene borden met regels hangen op het Marktplein waar op staat: geen geweld/geen wapens.
Ik verwacht en hoop toch echt dat iedereen komt voor een gezellige leuke tijd, en daar hoort dit niet bij.
4 Mei 2022 Winschoten.
De toespraak bij het Joods Monument op de Venne is geweest, en de stille tocht is op weg naar het Canadees monument aan de rand van de stad, en voor de voormalige synagoge is er een performance.
Het is zo triest en zo keihard als je die woorden hoort, namen en datums en leeftijden, en dan ineens Iedereen is van de wereld, en de stoet zet zich voort.
En als tegenliggers duikt er jeugd op met de kleuren van de vlag van Oekranine.
Om op anderhalve meter afstand te blijven begaf ik me niet in de menigte, maar bleef staan voor de gevel van de voormalige rabinaatswoning, waar eens Ons Honk gevestigd was.
Ik heb ook ooit de dodenherdenking in Nieuw Beerta meegemaakt, omdat mijn nichtje daar een gedicht voor mocht dragen, en ik heb het ook een keer meegemaakt op De Dam in Amsterdam.
En deze 4 mei was ik op zich wel benieuwd naar de performance die in de Bosstraat voor de voormalige synagoge gehouden zou worden.
Ik besloot dus om daar toch even naar te kijken.
Het was al te laat om naar het voorprogramma in de Marktpleinkerk te gaan, maar de toespraak door de dominee en de kranslegging bij het monument op de Venne kon ik nog wel meepikken en daarna zou ik met de stille tocht mee gaan lopen naar de performance.
Ik was zeer onder de indruk van de woorden van de dominee.
Daarna legden mensen allemaal bloemstukken neer en ik legde de sfeer even vast.
En toen na de performance de stoet doorliep besloot ik om nog een stukje mee te lopen.
En onderweg ben ik ook niet afgehaakt, de zon scheen heerlijk ik ben best goed in afstand bewaren.
En aangezien het een stille tocht is komt er niemand doorheen praten.
Bij het monument heb ik een flink deel vastgelegd, en een flink deel ook niet.
Het duurde wel even voor de stoet terug naar het centrum vertrok, maar aangezien dat toch de Marktpleinkerk is, waar ik naast woon, wachte ik daar toch even op.
Bij het eerste kruispunt bleken de handhavers verdwenen, op de heenreis hielden ze keurig het verkeer tegen, maar nu schoten twee vrijwilligers uit de stoet te hulp.
Er stond dus gewoon een man in pak het verkeer te stoppen, toch leuk.
Op de terugtocht kwebbelden de mensen wel met elkaar, en klonk er ook een andere mars dan op de heenreis.
Ik ben de kerk dit keer niet binnengegaan, en nam dus geen gratis kop koffie, ik ging meteen naar huis, morgen toch weer werken.
Er zijn meer voordelen dan nadelen aan het bevrijdingsfestival in Winschoten.
Een voordeel is dat ze een website hebben: Bevrijdingsfestiaval Oldambt.
Een nadeel is onze regering.
Onze regering geeft ons een dagje vrij om te vieren dat Jezus is geboren, en op de dag dat hij aan het kruis genageld werd krijgen we soms ook vrij. (kerstmis, goede vrijdag)
De dag dat hij naar de hemel ging krijgen we ook vrij, en dat hij opstond uit de dood krijgen we ook vrij voor. (hemelvaartsdag, pasen)
En het meest vage van alles, zelfs de uitstorting van de heilige geest is een vrije dag waard. (pinksteren)
Als de koning jarig is krijgen we een dagje vrij.
Maar zoiets belangrijks als de dodenherdenking en bevrijdingsdag, ja, dat laten ze over aan de CAO.
Dat is dus de uitkomst van geleuter tussen de bonden van de werknemers en de werkgevers.
Dus ik zal eerst deze bevrijdingsdag gaan werken en zal pas in de avonduren van het festival kunnen genieten.(en ook dat is natuurlijk een keus)
Een ander nadeel vind ik dat dit festival niet op het Marktplein plaats vindt, maar in het Maintebos in het zuiden van Winschoten.
Maar het is gratis en het is goed en het is gezellig.
Zoals altijd ben ik op 4 mei om 8 uur in de avond twee minuten stil.
Waar ik ook ben, wat ik ook doe, en ik vind dat zo vanzelfsprekend.
Ik herinner me dat ik eens op de hondenclub was en dat ik om precies acht uur de beurt kreeg.
Ik wachtte de volle twee minuten en ging verder.
Daarna, maar ook daarvoor al, wandelde ik elke avond met Quandy in het Sterrebos.
Ik wilde best eens met de stille toch meelopen, maar vond dat daar geen honden bij horen dus ik ook niet.
Toen Quandy er niet meer was heb ik wel een paar keer meegelopen met de stille tocht.
De tocht begint vlak bij mijn woning en stopt daar ook weer.
De afgelopen twee jaar werden Winschoters niet opgeroepen om mee te lopen, en nu weet ik het nog niet.
Ik denk dat ik nog maar een jaartje oversla.
Maar hoe dan ook, om acht uur ben ik twee minuten stil.
Als ik moet gaan tanken geeft mijn auto dat aan middels een lampje.
In mijn vorige auto zat dat niet, in deze wel, dus wil ik dat ook elke keer meemaken, ik tank niet voordat het lampje brandt.
Hedenmorgen ging mijn lampje branden, ik reed het tankstation voorbij omdat ik onderweg was naar de carpool om aldaar opgepikt te worden en aan het eind van de dag zou ik wel gaan tanken.
Toen mijn collega aangekomen was op de carpool vertelde hij dat ik vandaag maar even met eigen vervoer achter hem aan moest rijden, hij moest eerder weg vandaag.
En weer reed ik een tankstation voorbij, want ik vertrouwde er op dat er nog wel genoeg in zat en achter iemand aanrijden voorkomt misrijden, en in Groningen ben ik niet zo heel bekend.
Men kan tot negen uur gratis parkeren, daarna is het vijf euro per twee uur, of voor de gehele dag en 12 euro in de parkeergarage, ik starte opnieuw de auto want ik koos voor dat laatste.
En dan hoef ik ook niet elke keer op de meter te letten.
Werken gedaan, weer op weg naar huis, en ik besluit op de snelweg om toch maar daar te gaan tanken, in plaats van de onbemande goedkope pomp te Winschoten.
Nadat ik het klepje al geopend heb en de stang er in wil steken zie ik dat er een wikkel omheen zit met de mededeling dat deze pomp buiten gebruik is.
Hmm, bij de pomp er naast zit ook zo`n wikkel.
Ik stap toch even de winkel in om te informeren of de benzine die juist ik nodig ben op is, en dat blijkt inderdaad zo te zijn.
Dus doorrijden maar weer, naar mijn oude vertouwde onbemande pomp te Winschoten.
Dat haalde ik nog, met samengeknepen billen, maar toch.
Ik bekijk nu de live webcam: Rijksweg A7 / E22 in Winschoten via @WebcamsinNL http://t.co/WkSYzmBQg2
— ReneSmurf (@ReneSmurf) 4 januari 2014