Al de hele week, sinds mijn terugkomst uit Amsterdam, log ik elke dag tien foto`s.
Zo ook vandaag.
Maar vandaag deed ik het eens anders.
Wel tien foto`s, maar verspreid over allemaal verschillende logjes.
Zo kan u afzonderlijk op de diverse foto`s reageren, of er eentje of meer uitpikken waar u wat over wilt zeggen.
Of zo.
Scrol maar een eind weg.
Geen idee waarom, ik doe maar wat.
Eigenlijk gewoon om eens te kijken wat er gebeurt.
De laatste foto van deze maand is weer een poster.
In alle steden, dus ook in Amsterdam, zijn ze altijd aan het verbouwen.
Alleen werken ze in Amsterdam zeer traag.
Momenteel zijn ze ook bezig op de dam, en zie daar, een afbeelding van de rijkste vrouw ter wereld!
Vorstin van een land zonder armoede, zonder verpaupering en zonder geldgebrek op wat voor vlak dan ook.
Immers, waarom zouden we haar anders zo ontzettend rijk maken?
Natuurlijk is Geert niet alleen een gevaarlijke gek, met zijn volgelingen.
Ook Rita is doodeng.
En in Amsterdam kwam ik nog wat posters tegen, die gemaakt zijn naar aanleiding van een schipholbrand.
Er vielen doden, maar Rita vond dat de brandweer toch adequaat had gereageerd.
En als ik zo`n poster zie, dan denk ik daar weer aan.
We zullen Rita nooit vergeten, en hopelijk ook nooit weer wat van haar horen.
Ik liep door een Amsterdams steegje.
En daar stonden twee agenten hun tijd te verdoen.
Tussen de benen beiden een fiets, en op hun hoofden belachelijk makende platte helmen.
Ik knipte ze op de foto en liep er langs.
Veiligheid.
Soms zie je zomaar een affiche.
En daar overheengeplakt nog eentje.
En van die overheengeplakte is weer wat afgepeutert, zodat de boodschap wel gedeeltelijk, maar niet helemaal duidelijk wordt.
Maar je kan wel zien wat er speelt op dat moment.
Bert was een maand in carre, en ik was wezen kijken.
En Geert houdt de gemoederen bezig, en er zijn mensen die waarschuwen voor zijn haatgezaai.
En in de weerspiegeling zie je hoogbouw, waar eens grachtenpanden stonden, en die zouden er nu eigenlijk nog steeds moeten staan.
Maar in een verleden moest er een metro komen, dus moest alles bovengronds plat.
Toen konden ze nog niet zo modern tunnels graven zoals ze dat nu dus klaarblijkelijk nog steeds niet kunnen.
Vroeger, kan ik nu wel zeggen, luisterde ik ALTIJD naar het programma van Ischa Meijer.
Toen die op dinsdag zat kon en wilde ik niet echt luisteren, maar in de jaren 90 kwam die op de zondagmiddag.
Elke zondagmiddag was er van 12 tot 19 uur De Familie VPRO, op radio 2.
Rik Zaal zat om 12 uur in de studio, en bleef tot 19 uur bij me.
De Familie VPRO was een feestelijk zondagmiddag programma voor het hele gezin, een totaalprogramma.
Het begon steevast met een live hoorspel, en veel radiokunst en rare geluidsrubrieken.
En om even voor 13 uur schakelden ze dan over naar Cafe Eik en Linde in Amsterdam, alwaar in de bovenzaal Ischa Meijer een paar gasten ging interviewen, met tussendoor het live bandje de Izzy`s, waar Ischa zelf ook altijd een liedje meezong.
Cor Galis las daar altijd een collumn voor en kondigde alle gasten aan.
Dat was altijd een prachtig Dik Uur Ischa.
Ischa meijer wist altijd alles zelf beter, liet niemand uitpraten, en maakte als het maar even kon een grap.
Toch was die erg goed voorbereid en wist echt wat van het werk van de gasten, en had zich daar zeer diep in geinformeerd.
Ischa is al meer dan tien jaar dood.
En al zo`n tien jaar komt TRAM 14 van Flevopark naar het centrum precies voor Cafe Eik en Linde langs.
Het ligt namelijk vlakbij Studio Platage en Artis.
En elke keer als ik dat cafe zie denk ik weer aan Ischa.
En dit jaar stond er ineens een spreuk voor het raam.
Na mijn TROS bezoekje, onderweg naar de chinees, nam ik snel even dit kiekje.
Meestal plaats ik tien foto`s per keer, en dan nog meestaller alleen op zaterdag.
Maar ik maak meer foto`s dan ik log, dus er belandt van alles in mapjes op mijn pc voor later gebruik.
Vandaag plaats ik ook weer tien foto`s, maar verspreid die over tien verschillende logjes, zodat op elke foto afzonderlijk kan worden gereageerd.
En de reden dat ik dat doe is om eens te kijken of het me bevalt.
Onderstaande afbeelding maakte ik in Amsterdam.
Je loopt op straat en opeens zie je deze vraag...
Een antwoord borrelde niet in me op.
Vandaag precies een week geleden was ik in Amsterdam, en woonde TROS Muziekcafe bij.
TROS muziekcafe komt elke zaterdagmiddag rechtsreeks vanuit Studio Plantage in Amsterdam.
Ik luister eerder op de middag meestal ook naar VARA`s Spijkers met Koppen, maar die hebben altijd een zomerstop.
TROS Muziekcafe gaat de hele zomer door.
Meestal treden er vier artiesten live op, wordt er een gesprekje mee gevoerd, en worden er wat platen gedraait.
Daniel lohues is overigens een dikkertje geworden, een teken dat het hem goed gaat.
Cuby and the Blizzards stalen echt de show, het dak ging er bijna af!
Het mooie van dit programma is dat het GRATIS is, en je kan in en uit lopen wat je wilt.
Van presentator Daniel Dekker mochten we zoveel foto`s maken als we maar wilden, als we maar niet flitsten.
De foto`s lukken altijd.
Mijn camera doet niet aan flitsen.
Studio Plantage is dagelijks in gebuik door diverse publieke omroepen, maar dat is volgens mij allemaal tv.
Behalve dit dan.
Radio is wel tien keer leuker, want geluid is toch altijd mooier dan beeld.
Daar zat ik.
Ik wil er wel even aan toevoegen dat ik TROS televisie ronduit bagger vind, net als BNN.
Voor mij zijn foto`s herinneringvasthouders/ opwekkers. Ik zie een foto, en denk weer aan dat hondje van de twee homo`s die naast me op de camping stonden. Het hondje liep de hele camping over, tot er na een paar dagen wat van gezegd werd door de campingmedewerkers.
Vorig jaar was er iets nieuws in Amsterdam, de toeristbus, en ik reed een ritje mee. En nu zag ik zo`n bus achter me rijden toen ik in de tram zat.
Omdat het niet zo goed te lezen is ook nog eentje van dichterbij. En daar is tevens te zien wat voor weer het was.
Toen ik op de veerboot naar Amsterdam Noord ging zag ik de tegenligger.
Maar ik schoot ook nog een plaatje op de boot waarop ik me bevond.
In Amsterdam Noord aangekomen zag ik een oud vervallen straatje.
Ik was in Amsterdam Noord om eens te kijken of camping Vliegenbos leuker is dan Camping Zeeburg.
En ik kwam tot de conclusie dat dat niet het geval is. Toch liet ik het niet na deze piepkleine caravan even vast te leggen.
De camping is erg netjes en strak, zeeburg is wat meer rock en roll.
Er zullen daar vast geen bandjes optreden `savonds in de kantine, en er zal ook wel geen wietlucht hangen.
Dus ik kom daar nooit weer, maar ben toch tevreden dat ik het nu eens gezien heb.
Vorige week was ik even een weekend in Amsterdam, en om 18 uur kocht ik een kaarten voor de voorstelling van 20 uur, van Bert Visser.
Hier in het noorden is het altijd in een mum van tijd uitverkocht.
In de zaal hangen prachtige kroonluchters, waarvan een aantal omhoog gaan als de voorstelling begint.
En ik moet een beetje licht hebben, anders doet mijn camera het niet.
Ik zou niet graag precies er onder zitten.
Ik zag erg hoog, maar zag toch alles duidelijk, en het geluid is loeihard.
In de pauze nam ik een kijkje in de koepel.
De ramen zijn ook erg mooi.
Kosten nog moeite zijn gespaard.
Ik kon bij de buren naar binnen kijken.
Er staan beneden in de hal ook koppen van een aantal mannen, waarvan ik Jos Brink de leukste vind.
Elk jaar met hemelvaart ga ik camperen in Amsterdam, en dat al tien jaar achter elkaar.
En nog steeds heb ik niet alles gezien.
Ik maak , sinds ik een camera heb, ook altijd heel veel foto`s, en dit jaar zal er een flink wat tonen.
Ik heb in het internetcafe al tekstuele verslagjes gedaan, nu doe ik het nogmaals, maar dan aan de hand van foto`s.
De eerste foto maakte ik toen ik nog maar net in de stad was, met Carrekaartjes op zak, wachtend op het bestelde eten, tegenover het Amstel hotel.
En dit heb ik allemaal opgegeten daar.
Omdat er nog wat tijd over was besloten we om aan de overzijde richting Carre te wandelen, en halverwege de brug is het uitzicht op het Amstel hotel zo.
Kijk, daar is Carre.
Op verschillende plekken in de stad hangen deze posters.
Carre komt al dichterbij.
Recht van voren kan u de mooie gevelpandjes zien die er pal naast staan.
Dit soort dingen vind ik ook altijd zeer de moeite waard, dit stamt nog uit de tijd dat huisnummers niet bestonden.
In tegenstelling tot dat wat sommige mensen dachten was ik niet een dagje, maar een heel weekend naar Amsterdam. (terwijl ik dat toch heel duidelijk gelogt heb)
Hoe dan ook, thuisgekomen wachten er twee nieuwe leventjes op me, dat ik gefilmd heb en graag met de wereld deelachtig maak.
Tessa had net een ijsco op, en ze was binnen voor haar moeder een doekje te pakken had. Binnen is het donker, dus filmde ik ze buiten ook nog even.
Hedenochtend werd ik wakker in mijn caravan, die staat op camping zeeburg in Amsterdam. Na wat ontbijten, douchen en koffie drinken bracht de tram ons rechtsreeks naar de Nederlandse Bank, waar we het water overstaken om de Albert Cuypmarkt eens te bezoeken. Ik ben daar wel eens vaker geweest, om het beeld van Andere Hazes te bekijken, maar de markt was dan al volop afgebroken, of in een vergevorderde staat daarvan.
Nu eens op tijd er naar toe, en maar langs de kraampjes slenteren. De markten bij ons bestaan uit rondreizende kraampjes, hier in Amsterdam bevinden de winkels waar de kraampjes bij horen zich pal achter de kraampjes. In hoeverre je dan nog van een echte markt kan spreken weet ik ook niet zo.
De keuze was reuze, en we kochten nog een rugzak, en wat ander spul. Aan het eind van de straat waren we in de Ferdinand Bolstraat, en daar huist Abel.
Dat wil zeggen, de VPRO Taartenbakker, van de Taarten van Abel, heeft in Amsterdam een taartenwinkel en die heet De Taart van mijn Tante. En Abel heet overigens helemaal geen Abel, bovendien was die niet in de zaak aanwezig. Toch is het een leuke zaak, en de appeltaartpunt, alsmede de koffie smaakten heerlijk, en de prijs was er ook wel naar.
Daarna terug over de Albert Cuyp, en via dezelfde Nederlandse Bank naar Studio Plantage, waar om 16 uur TROS MUZIEKCAFE begon met een rechtsreekse uitzending op Radio 2.
De optredende artiesten waren :
In 1972 isANNE SOLDAAT 7 jaar; hoort Little Jimmy Osmand en weet dan dat hij muzikant wil worden. Jaren later staat hij als gitarist van Daryll-Ann inderdaad op de Nederlandse podia. De band gaat uit elkaar; Soldaat richt de band Do-The-Undo op én brengt onder zijn eigen naam het album ‘In another life’ uit. Geproduceerd door Jason Falkner en vol met 11 mooie popsongs.
ANDREA MCEWAN werkte samen met Katie Melua. In Australië is ze bekend als actrice. En in Nederland komt ze langs om songs van haar debuutalbum ‘Rental Property’ te zingen. Eerlijk, persoonlijk en poëtisch. De Australische woont op dit moment trouwens in Berlijn.
DANIEL LOHUES heeft inmiddels zijn derde album ‘Allennig III’ uitgebracht met daarop 20 nummers! Een verzameling prachtige, intieme songs, gespeeld op gitaar, banjo of piano. Met Allennig III is Lohues nog tot en met 31 mei in de theaters te zien.
CUBY + BLIZZARDS "De bluesformatie Cuby + Blizzards is een monument in de Nederlandse popmuziek. 'Cats Lost' heet het gloednieuwe album. Een plaat die in sfeer en emotie doet denken aan legendarische voorgangers als 'Desolation' (1966) en 'Groeten Uit Grollo' (1967). Maar Harry ’Cuby’ Muskee slaat tekstueel een brug naar het heden. ”Ik schrijf over contemporaine dingen, niet meer alleen over de delta.” Geproduceerd door Daniël Lohues.
Zoals u ziet, het eeste uur, de bovenste twee artiesten, waren prachtig. Het tweede uur was een drents uurtje, en zowel het drents als het engels kan deze groninger prima verstaan! In het tweede uur werden zelfs helemaal geen platen gedraait, het was de blues die weerklonk!
Het galmt nog na in mijn kop. Nu tik ik dit, straks tram ik weer naar de camping, en morgen begeef ik me weer naar het noorden.
Hierbij een groet van uw weblogger, vanuit Amsterdam.
Zoals elk jaar met hemelvaart zoef ik met ouwelui en caravan naar Camping Zeeburg, om zondags weer naar het noorden af te reizen.
Ondertussen vertoeven we in onze hoofdstad.
Woensdagavond kon ik de slaap niet echt vatten, en maakte nog een zapprondje.
Ik kwam langs een programma van de EO, alwaar Bert Visser vertelde dat die een maand lang optrad in Carre, en dat er nog wel kaarten beschikbaar waren.
Donderdag hadden we de voortent er voor en togen met de tram de binnenstad in, als eerste richting Carre.
Om 18 uur kochten we kaarten voor de voortelling van 20 uur.
En na een hapje eten, tegenover het Amstel Hotel, alwaar fietsers over het terras moeten, gingen we naar Bert kijken.
Prachtig!
Carre is prachtig, en Bert Vissers programma Stoffe Jongens eveneens.
Ik heb genoten.
De stoelen zitten lekker en alles is mooi aangekleed en zo, en mooie belichting ook.
Voor het doek opengaat gaan de kroonluchters tegend langzaam richting plafond, een mooi detail.
Bert is grofgebekt, op zijn tijd, Bert is druk en Bert is Groninger.
Na de voorstelling had ik geen zin meer om een internetcafe op te zoeken, dus ging ik maar mee naar de camping.
Op de camping kan ik ook wel internetten, in de kantine, maar dan kan iedereen meelezen, dat vind ik niks.
Vandaag wilde ik eens kijken naar een andere camping in Amsterdam.
We staan al tien jaar op Camping Zeeburg, en nu was ik wel benieuw hoe Camping Vliegenbos er uit ziet.
Dus met de tram naar de Dam, dan wandelen naar het Centraal Station en met de gratis pont naar Amsterdam Noord.
Na een wandeling door leuke straatjes waren we al vrij snel, maar niet snel genoeg, bij Camping Vliegenbos.
De camping is erg netjes, goed onderhouden, en niet al te groot, maar ook zeker niet erg klein.
Het ligt midden in een woonwijk, lekker rustig.
Wat opviel was dat er nauwelijks caravans stonden.
Een heleboel tentjes, dat wel.
De caravans stonden vooraan, op een plek dat meer een parkeerplaats was.
Conclusie, prima camping, maar volgend jaar sta ik mooi weer op Camping Zeeburg.
We gingen met de bus terug het centrum in.
Daar wandelden we nog wat langs de grachten, dronken nog een kop koffie en wandelden door richting Rembrandplein.
Vlak voor we daar waren schoten we een zijstaat in om wat te gaan eten bij een Uraquaise eettent.
We bestelden, en ik kreeg niet wat ik besteld had!
Ik wilde kip maar kreeg biefstuk, maar de ober wisselde dat zonder morren.
Daarna zijn we nog even naar het Leidseplein gewandeld, onderweg genietend van de mooie gevels, en verbazend over lelijke nieuwbouw wat ze overal tussengeplempt hebben.
Op het Leidseplein zagen we nog een leuke voortelling van acobaten.
(en wat is de Melkweg lelijk verbouwd zeg, jammer)
Nu was de dag om en schoot ik nog even een internetcafe binnen om dit te melden, en dadelijk tram ik weer naar de camping.
Morgen eens kijken wat ze allemaal verkopen op de Albert Cuiyp en daarna nog even Trossen en Chinezen.
Na de lagere school ging ik naar de middelbare school, en nadat ik daar geslaagd was voor een heus examen kon ik mijn vervolgopleiding beginnen.
KMBO - Schilderen.
Die opleiding was toen iets revolutionairs.
En elke keer als het weer examentijd is denk ik weer, waarom is dat niet algemeen ingevoerd.
Die opleiding duurde twee jaar.
Aan het begin kregen we een heel boekwerk mee, verpakt in een multomap.
Allemaal huiswerk wat we de komende twee jaar moesten maken, en we kregen een lijstje met toetsdatums.
Het was de bedoeling dat we elke twee maanden een toets kregen over een hoofdstuk, en daar moest je een voldoende voor halen.
Huiswerk maken mocht dus in je eigen tempo, en de stof leren net zo.
Als je voor die datum je hoofdstuk maar gemaakt en geleerd had.
Wie problemen had kreeg hulp van de leraar.
Dat werkt veel relaxter dan dat je hele opleiding van een bepaald examen afhangt.
Dus wat mij betreft wordt het huidige examenstelsel per onmiddellijk afgevoerd, en voeren ze in zoals ik het gehad heb.
(en met rijexamens net zo)
De zondagochtend is van de VPRO.
Tenminste voor mij, elke zondagochtend begint de dag met Villa Achterwerk op de vaderlandse buis, en dat al 25 jaar!
Villa Achterwerk is een verzamelnaam voor alle jeugdprogramma`s van de VPRO, dat in een blok, zonder reclame, wordt uitgezonden.
Vroeger werden de programma`s aan en afgekondingd, maar tegenwoordig gaan de tussenstukjes helemaal hun eigen gang.
En dit seizoen is gekozen voor De Popgroep, en dat bestaat voor het merendeel uit poppen.
Ik heb niks met poppen.
En die poppen hebben ook nog allemaal piepstemmetjes, want het zijn meest kinderen.
En ze bewonen een huis, zonder ouders, en beleven allerhande avonturen.
Zie hier de leader:
Nu kijk ik er een tijdje naar.
En wat me positief aanspreekt is dat bepaalde figuren wel erg grofgebekt zijn.
En afgelopen zondag was het helemaal raak.
De opa gaf al een tijdje aan dat hij zijn einde voelde naderen, en afgelopen zondag was die doodgegaan.
De dood in een jeugdserie, volgens mij is dat toch wel redelijk uniek.
Ze gingen hem illegaal begraven in het bos, eerst met het lijk zeulen, dan een gat graven en toen er in gesmeten.
Dus wat op het eerste gezicht tegenviel wordt uiteindelijk toch wel interesant.
En na de zomer verzinnen ze weer wat anders.
De VPRO had weer eens een thema avond, en dit keer ging het over wraak.
Grote wraak, kleine wraak, wraak elders op de wereld en wraak door de geschiedennis heen.
Fictie, non fictie, en alles wat er tussen hangt.
Hier in het westen houdt men niet van wraak.
Tenminste officieel niet.
Gedurende de uitzending werd bevestigd wat ik al wist van mezelf.
Ik ken wel eens wraakgevoelens, maar ik doe er niks mee.
Ik voel ook niet de behoefte om terug te pakken.
Ik sta overal boven.
In snap ook nooit dat mensen roepen om hardere straffen tegen grote misdaden.
Want daarmee wordt de misdaad niet teniet gedaan.
Waar zit die voldoening dan in?
Wie slaat kan een klap terug verwachten en dan kan het eind zoekraken.
En wie zich maar van alles laat aandoen zal ook nooit gelukkig worden.
Kortom, het is allemaal heel complex.
Wel stof tot nadenken.
Rene, bedankt voor de uitleg. Oei, staat het al een jaar leeg....dan mag het gekraakt worden. Ik hoop voor de gemeente dat zij anti-kraak hebben gemobiliseerd?
Er zijn wel degelijk krakers actief in Winschoten.
Ze hebben de voormalige Halal vleesfabriek gekraakt.
Onlangs zag ik er een alleraardigste reportage over op de lokale omroep, RTV Blauwe Stad.
Nu heeft RTV Blauwe Stad een eigen youtube kanaal, maar daar wordt niks meer geupdated.
Maar iemand anders heeft het wel online gezet.
Ik zocht nog even rond naar meer informatie op het internet, maar kwam alleen een topic tegen op het Kraak Forum.
Ik vind het een kwalitatief hoogstaande reportage, informatief en lekker kort.
En ik vind kraken wel goed, op zich, want leegstand is altijd zonde, doe er dan wat mee!
Nu heeft de regering plannen om kraken te gaan verbieden, wie daar ook tegen is, teken de petitie!
Ik zat net in jouw foto-album te kijken en zag de foto van De Klinker. Waarom willen ze die slopen? Wat komt ervoor in de plaats? Of wordt de wijk die erachter zit uitgebreid? En de parkeerplaats voor de Klinker? Die vind ik altijd wel erg handig :)
De Klinker is de naam van een cultureel centrum in de Groninger stad Winschoten.
Het gebouw werd op 2 oktober 1973 officieel geopend door prinses Margriet.
De openingsvoorstelling werd verzorgd door Seth Gaaikema.
Eerste directeur van De Klinker was de eigenzinnige Gerard Schenk (1935-2000), die jarenlang tevergeefs zou proberen om Oost-Groningen warm te maken voor 'cultuur met een grote C'.
Een voorname aanleiding tot de bouw van De Klinker was het feit dat in 1967 'Zaal Dommering' (concertzaal, schouwburg en bioscoop) tot de grond toe was afgebrand.
Waarschijnlijk wordt De Klinker ingeruild voor een nieuw cultuurplein waar de nabijgelegen muziekschool ook in moet komen.
Aldus Wikipedia.
De gemeente heeft besloten dat het gesloopt moet worden om plaats te maken voor een nieuw multifunctioneel gebouw.
Dus de lokale omroep en de rijexaminatoren zijn verhuisd naar andere panden.
Omdat alles enorm tegen liep staat het dus al een jaar leeg, te wachten op de slopershamer, of een opknapbeurt, wat mij betreft. http://www.geensloopklinker.nl/
Binnenkort schijnen we te mogen kiezen welk nieuw ontwerp er moet komen.
Maar kiezen of het weg moet of mag blijven mag dan weer niet.
Schijndemocratie.
Trouwe lezers, of toevallige, wisten het bovenstaande al, maar onderstaande heb ik nog niet vermeld.
Het culturele leven in Winschoten ligt niet stil.
De voormalige Tramwerkplaats aan de haven is omgebouwd tot theater. http://www.tramwerkplaats.nl
Het songfestival volg ik al jaren niet meer zo eigenlijk.
Ik vind dat elk land gewoon in de eigen taal een liedje zou moeten zingen, en dan zonder puntentelling.
Gewoon een leuke gezellige europese muziekale avond, zonder competitie.
Ik krijg elk jaar wel mee wie er voor Nederland uit gaan komen en met welk liedje.
Dit jaar gaan de Toppers.
Ik was niet heel erg bekend met de Toppers.
Maar ik weet wel dat ze een vette show kunnen weggeven en dat ze meerdere malen hele stadions vol hebben gekregen.
Het is dus makkelijk in het gehoor liggende muziek, precies wat een songfestival nodig heeft.
De Toppers bestonden uit Gerard Joling, Rene Froger en Gorden of Gordon, zonder achternaam.
En toen kwam er gedoe en toen werd Gerard ingeruild voor Jeroen van de Boom.
Dat vind ik dus niks, Toppers zijn die drie, en je kan er niet eentje omruilen.
Toen ik hoorde welk baggerliedje ze uitgekozen hebben dacht ik al meteen, das niks.
Het is nota bene door Gorden zelf geschreven, en dan zou dan gekozen zijn uit datgene wat heel Nederland in mocht schrijven.
Als je zelf een liedje gaat schrijven, laat het volk dan niet meeschrijven zeg!
Op de radio bellen ze regelmatig met Gordon, en eigenlijk vind het hem ook maar een lul.
Dus ik ga niet kijken en ik hoop dat ze enorm falen, nul points!
Elke dag dat 3voor12radio uitzending heeft op 3fm is er een stelling waarover gediscusieerd kan worden.
In het eerste uur melden ze een stelling, en bellen ze met een deskundige.
En men wordt opgeroepen om er over te smssen.
In het tweede uur bellen ze een paar smssers op en dan babbelen ze er wat over.
Sinds kort twittert Eric ook, de presentator van 3voor12radio, en ik replyde hem.
De stelling van vanavond was, geloof jij in complottheorien, en welke dan?
Soms wordt er wel eens een kippetje broeds.
Dan wordt het eieren opsparen, een rustig nestje maken, en dan de kip daarop neerzetten.
Met wat voer en water.
De kip blijft dan wekenlang achtereen zitten broeden.
En na drie weken kunnen er kuikentjes komen.
De drie weken zijn om, en er is nog niks van gepiep te horen.
De eieren zijn nagekeken, en een aantal waren stukgetrapt, een aantal onbevrucht, en eentje leek nog wel wat in te zitten.
Na nog een extra dag kwam ook dat ene laatste ei niet uit.
Arme kip.
Drie weken zitten, en dan komt er niks.
Nu is de kip weer terug bij de andere kippen, maar ze gaat wel steeds in het legnestje zitten.
Kippen houden is best leuk, maar niet altijd even leuk.
(Er is overigens al een tweede kipje bezig.)
'Fedor van Eldijk' heeft de volgende reactie geplaatst:
Afgelopen maandag verscheen het boek 'Binnenland 1' bij uitgeverij de Harmonie met daarbij een CD waarop de leukste stukken te horen zijn.
Meer informatie vind je op http://www.absurd.nl/
Bovenstaande reactie verscheen op een oud logje, en afgelopen maandag is inmiddels al wat maandagen geleden.
Ik ben geen boekenlezer, maar dat boek ga ik zeker aanschaffen.
In dat bewuste logje prees ik het radioprogramma Binnenland1, en vertelde dat ik het jammer vond dat het gestopt is.
Op youtube kwam ik nog een alleraardigt filmpje tegen, precies Binnenland1.
Binnenland 1 brengt nieuws dat nergens anders te zien is. Eerst op de radio (VPRO) en nu ook in een boek en op het internet voor mensen.
Moederdag is de meest onzinnige dag die er is, op vaderdag na dan. Je moeder eer je elke dag, net zoals zij jou eert / eerde. Niet op een speciaal daarvoor aanbevolen dag. Oke, iets leuks maken op school en dan het huis in smokkelen om op zondag te geven, is prachtig! Naar de winkel gaan en een verjaardagskado kopen, terwijl het met de echte verjaardag al lastig genoeg is, is niet mijn ding.
Zolang er geen oomdag is, vier ik geen moederdag. Toch mogen vandaag ook alle moeders kijken. En advies geven.
Soms is mijn nichtje Tessa op visite, en soms film ik dat. Ik begin op te nemen en hou dat een paar minuten vol, en de leukste resultaten zet ik dan op youtube. Om later dan eens daar weer de allermooiste van te kiezen om in te sluiten op mijn weblog. Maar nu heb ik een probleem. Ik heb twee hele leuke, en ik kan gewoon niet kiezen. Help me, welk filmpje vindt u het mooiste, en waarom?
Film 1 begint met Tessa, dan komt Quandy om de hoek kijken, en dan eindig ik met een schitterend shot van een sleutelhanger die in mijn auto hangt.
In het tweede filmpje wil Tessa wat brood aan de kippen voeren. Ze laat het vallen, ze laat Quandy er aan snuffelen en ze neemt een hapje.
Ook in Winschoten is de lente aangebroken, Quandy kijkt geintereseerd naar wat schaapjes.
En de daarbij behorende lammetjes.
Dan laat ik nu het uitzicht van achteren zien, de schuur links behoort toe aan de buren, en rechts ziet u een oud dak, waar inmiddels nieuwe pannen op liggen.
Ook het afdak in het midden zal spoedig vervangen worden.
Verder nog zichtbaar, mijn auto, materiaal voor het nieuwe dak, een schommel en een schoolplein, maar ook de blauwe lucht en een lantaarnpaal, en nog wat bomen en struiken alsmede wat gras, en vast nog wel meer.
Antiek, en lek, en inmiddels verdwenen, het dak van de zolder.
Het was aanvankelijk de bedoeling om me in april te concentreren op Amsterdam foto`s.
Daar zag ik nog politie te paard, en geen mens mocht daar het plein op of af, we moesten doorlopen naar de volgende brug.
Deze bomen staan ergens in Winschoten, en zijn nu in volle bloei, maar zoals u ziet was dat dus niet altijd zo.
Dit is Rody, de hond van mijn zwangere zusje, met staart en poepgat goed zichtbaar, vandaar ook mijn voorkeur voor Duitse Herders.
Tegenwoordig ga ik op mijn fiets naar mijn werk, omdat mijn werk zich momenteel in Winschoten bevindt.
Ik kom dan langs theater de Klinker, die inmiddels een jaar leegstaat en die willen ze slopen.
De VCP heeft op alle ramen deze poster geplakt.
Omdat Winschoten binnenkort gaat fuseren staan er verkiezingen op stapel, en laten de communisten van zich horen.
7 mei is een datum die al lang aangestipt stond op de scheurkalender.
Ik moest naar de tandarts, ter controle, om kwart over vier in de namiddag.
Onlangs kreeg ik post van mijn werkgever.
Ik krijg zoveel post van mijn werkgever, dat het me niet verwonderde.
Een of andere bijeenkomst, hapje en drankje, en geleuter en gedoe, in de namiddag en wel op 7 mei.
Zulke post smijt ik altijd weg, ik hapje en drankje liever gewoon thuis.
Op mijn werk hoorde ik dat het verplicht was, want er zou iets belangrijks medegedeeld worden, of zo.
Nou ja, verplicht of niet, als ik naar de tandarts moet dan moet dat, en het was geeneens een smoes.
De tandarts bezoeken doe ik niet graag, maar het moet nu eenmaal, en het kwam me nu voor het eerst ook nog eens goed uit.
Bij de tandarts aangekomen zag ik dat er weer het een en ander veranderd was.
Er hingen andere schilderijen, dat wil zeggen, nu waren het dierenfoto`s.
En er hing een groot scherm, met daarop een commerciele tv zender dat tekenfilms uitzond.
Toen ik aan de beurt was en neerplofte op de tandarst stoel, wachtende op de tandarts, hoorde ik Rob van Someren moppen tappen door de speaker.
(Dat soort dingen valt me nu eenmaal op)
Toen de tandarts uiteindelijk in mijn mond aan het poeren was zag ik leuke vogeltekeningen op het plafond.
Dat is niet nieuw, dat is al jaren zo.
Hij zocht, en vond, een klein gaatje, op 2 juli terugkomen.
Ik moest een afspraak maken bij de bali, maar de balidame wist het al, dankzij de moderne techniek.
Ze printe een kaartje uit, met de nieuwe afspraak, en daar stond zelfs een heus webadres op, ook nieuw! http://www.mondzorgcentrum-winschoten.nl/
Elk jaar op 4 mei kijk ik naar de dodenherdenking, en om 8 uur ben ik twee minuten stil.
Met heel mooi weer zit ik buiten en volg ik het via de radio.
En een keertje was ik op hondencurus, en om precies 8 uur hielden we een stilte.
(temeer daar het vlakbij het officiele monument was alwaar men herdenkt)
Later op de avond ga ik altijd internetten, en dan kan ik het niet laten om mensen op msn te vragen of ze ook stil zijn geweest.
Verreweg de meeste zeggen, natuurlijk.
En op een gegeven moment is er altijd wel eentje die niet stil is geweest.
En dan erger ik me weer dood.
Ik erger me aan mezelf dat ik er naar vraag.
Als ik vraag waarom die persoon niet stil is geweest is het antwoord: niet aan gedacht.
Tja.
En als ik dan uit wil leggen waarom het toch van belang is, dan ben ik maar een zeur.
Ik ben tegen verplichtingen, ik ben voor vrijheid van meningsuiting.
In de jaren 80 was 4 mei altijd een speciale dag.
Op de radio was men minder uitbundig, en men had het over de oorlog en zo.
Spelletjes werden eventjes opgeschort, en de muziek was niet al te opwindend.
Dan leefde je er naar toe.
In de jaren 90 werd het allemaal wat losser, tot even voor achten is het pret en lol, en gelijk na de stilte knalt de ster er alweer in.
Misschien moet dat toch weer anders.
Het liefst zou ik willen dat iedereen, bijvoorbeeld, eens ging lezen wat Wim de Bie te vertellen had, gisteren in de kerk.
En bijbehorend filmpje eens bekeek. ZIE HIER
En dan gewoon stil is, op 4 mei om 8 uur.
Zoiets vergeet je toch niet.
(logje van 6 mei, moet kunnen ja)
Als je iemand kent is het altijd leuker om die iemand te volgen. (volgens mij is dat ook de reden dat we op de vaderlandse buis doodgesmurfd worden met zogenaamde bn-ers.)
Remy ken ik al een tijdje. Een jaar of wat geleden was hij dj bij internetradiostation Rising Flow Radio. Door tijdens de show wat te babbelen op de studio msn duurt het vaak niet lang of de dj komt dan in mijn eigen msn.
Remy stopte met Rising Flow en ging bassen in een bandje, genaamd LOGO. Toen ze hun tweede cd voor live publiek op wilden nemen in Roosendaal, precies tijdens mijn vakantie in Zeeland, nam ik een kijkje bij de opnames, klapte stevig mee op de cd en ontmoette Remy. Inmiddels is Remy gestopt bij LOGO.
Remy zit momenteel een maand in Suriname.
Remy Hersbach en Lars Lambriks zijn twee enthousiaste journalisten die een maand door Suriname reizen om reportages te maken over de problemen die Suriname kent. Want er is meer dan alleen de prachtige natuur, die de gemiddelde Nederlandse toerist tegenkomt.
De reis vindt plaats in het kader van de minor Interculturaliteit en Mondiale ontwikkelingsvraagstukken van de hogeschool in Tilburg.
Lars is: - 20 jaar oud - Gespecialiseerd in krant, tijdschrift en internet
Remy is: - 22 jaar oud - Gespecialiseerd in radio, internet en televisie
De reis begint op 3 mei en duurt een maand. Tot die tijd zullen we jullie op de hoogte houden van wat er vandaag gebeurt in Suriname.
Ik vind een minuut stilte houden in een voetbalstadion, voor iets dat niks met voetbal te maken heeft, zeer ongepast.
Er gebeuren zoveel vreselijke dingen op deze wereld, dan kan je wel altijd met een minuut stilte beginnen.
Laatst met de doodgestoken babys en peuters in Belgie was het ook niet stil.
Maar dat is het buitenland natuurlijk.
Dat is minder erg natuurlijk.
Maar goed, als men besluit om toch een minuut stilte in acht te nemen, dan moet men dat ook gewoon doen, ongeacht je mening.
Als gevraagd wordt om een stilte, dan geef je een stilte, dat is namelijk het minste wat je maar kan doen.
Vanavond is het twee minuten stil, in heel Nederland.
"Tijdens de Nationale Herdenking herdenken wij allen - burgers en militairen - die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, in oorlogssituaties en bij vredesoperaties.
Alle herinneringen daaraan komen samen tijdens de Nationale Herdenking.
Om acht uur is het overal in Nederland twee minuten stil.
Twee minuten, waarin we ons realiseren dat we hier in vrijheid twee minuten stil kunnen en mogen zijn.
Ter nagedachtenis aan allen die zijn omgekomen, leggen Hare Majesteit de Koningin en Zijne Koninklijke Hoogheid de Prins van Oranje de eerste krans bij het Nationaal Monument."
De twee minuten stilte gelden in het hele land, ook op plaatsen waar geen plechtigheid wordt gehouden.
Treinen en bussen worden stilgezet en van iedereen wordt verwacht dat hij een moment van stilte in acht neemt.
Het blijft echter verboden een auto op de snelweg stil te zetten.
Automobilisten kiezen daarvoor een geschikte afrit of parkeerplaats.
Verder spreekt het vanzelf dat hulpdiensten (ambulance, brandweer enz.) normaal actief blijven.
Er zijn mensen die willen niet stil zijn omdat het geen nut heeft.
Moet alles nut hebben dan?
Uitleggen is zinloos, zie het als kunst, of wat dan ook, maar wees stil!
Vlak voor acht uur zie ik altijd een kleine stoet door de straat wandelen, begeleid door twee politieagenten, komend van de voormalige synagoge naar het monument, waar ze een krans leggen en stil zijn.
Als die auto nou vol met explosieven zat... En als die nou vol de koningklijke bus ramde... En dan BOEM, het hele vorstenhuis opgeruimd!
Tja, dan had ik nog wel waardering voor die actie. Maar die man dacht er niet aan dat Amalia niet in de bus zat. Als je ze toch uit wil roeien moet je ze ook allemaal pakken, anders raken we nooit van ze verlost.
Die man leverde prutswerk. Een boel onschuldige slachtoffers, hoewel mensen die naar dat volk komen kijken mijns inziens toch al niet helemaal lekker zijn, dood hoeven ze voor mij nou ook weer niet.
Rising Flow Radio dj Sjoerd maakte van een mooie complicatie van het incident, met muziek van Adele, het is HIER te downloaden. Het is tevens hier te horen, met wat fotomateriaal er bij.
De foto`s van Rising Flow Radio staan ook online, en wel hier. En wie benieuwd is naar de camera waar ik mijn foto`s mee maak, zie hier.
Het is een door mij zelf bedachte en uit te voeren traditie om elke week Quandy, en sneeuw te laten zien.
Het is ook een traditie dat ik elk jaar op koninginnedag naar Amsterdam ga, om het samen met wat medewerkers van Rising Flow Radio te vieren, dat wil zeggen dat ik alvast bevrijdingsdag vier, omdat ik op 5 mei altijd word geacht om te gaan werken. Ik hoefde dit keer helemaal niemand op te pikken, en reed in mijn eentje langs deze olifanten.
Amsterdam Amstel, mooi gratis parkeren, en daar wachten op de anderen om vervolgens met de metro twee haltes mee te liften.
Wonderlijk genoeg kwam ik aan bij de trap naar het perron, en daar kwamen Raymon en ene Joris en Tessa al de trap af. We zochten en vonden Micheal, en die had een flinke club mensen bij zich. Even later kwamen ook Stephan en Lisanne aan, hij had zijn auto naast de mijne geparkeerd. Toen even later ook Joris en Nicky kwamen, samen met ene Niek, waren we zo goed als compleet. De oprichters van Rising Flow Radio, Sjoerd en Mark waren beide er niet bij, wegens redenen, schijnt. We wandelden naar het Museumplein, waar een groot aantal artiesten optrad.
Het was lang niet zo druk als andere jaren, maar in de middag liep het allemaal aardig vast.
Iemand vond het leuk om stickers te plakken, en dat nog wel op de rug van een neger.
Vanwege een incident in Apeldoorn werd het feest wat ingetogener en ingekort. Maar die wel optraden, respect daarvoor!
Afgelopen dinsdag had het nog de hele dag geregend, en nu was het een heerlijk weertje.
Micheal ging al op tijd weg, stephan en Lisanne gingen later ook, de rest besloot om halvewege het gebeuk van tiesto de metro weer op te zoeken. De metro reed de verkeerde kant op, maar de treiners vonden dat niet erg, op centraal konden ze hun trein ook wel instappen. Ik nam nauwelijks afscheid want besloot om er uit te stappen en de kant van Amsterdam Amstel te gaan.
Waar mijn auto op mij stond te wachten en me weer veilig thuisbracht. Al met al een geslaagde dag.
