Ischa Meijer
Vroeger, kan ik nu wel zeggen, luisterde ik ALTIJD naar het programma van Ischa Meijer.
Toen die op dinsdag zat kon en wilde ik niet echt luisteren, maar in de jaren 90 kwam die op de zondagmiddag.
Elke zondagmiddag was er van 12 tot 19 uur De Familie VPRO, op radio 2.
Rik Zaal zat om 12 uur in de studio, en bleef tot 19 uur bij me.
De Familie VPRO was een feestelijk zondagmiddag programma voor het hele gezin, een totaalprogramma.
Het begon steevast met een live hoorspel, en veel radiokunst en rare geluidsrubrieken.
En om even voor 13 uur schakelden ze dan over naar Cafe Eik en Linde in Amsterdam, alwaar in de bovenzaal Ischa Meijer een paar gasten ging interviewen, met tussendoor het live bandje de Izzy`s, waar Ischa zelf ook altijd een liedje meezong.
Cor Galis las daar altijd een collumn voor en kondigde alle gasten aan.
Dat was altijd een prachtig Dik Uur Ischa.
Ischa meijer wist altijd alles zelf beter, liet niemand uitpraten, en maakte als het maar even kon een grap.
Toch was die erg goed voorbereid en wist echt wat van het werk van de gasten, en had zich daar zeer diep in geinformeerd.
Alle afleveringen van Ischa staan online, en wel hier.
En in het VPRO archief staan alle interviews met vaste gast Herman Kuiphof.
Ischa is al meer dan tien jaar dood.
En al zo`n tien jaar komt TRAM 14 van Flevopark naar het centrum precies voor Cafe Eik en Linde langs.
Het ligt namelijk vlakbij Studio Platage en Artis.
En elke keer als ik dat cafe zie denk ik weer aan Ischa.
En dit jaar stond er ineens een spreuk voor het raam.
Na mijn TROS bezoekje, onderweg naar de chinees, nam ik snel even dit kiekje.
Ik heb nooit zoveel met Ischa Meijer op gehad… ben hem eigenlijk pas na zijn dood wat meer gaan waarderen