Toen ik hier kwam wonen schafte ik me een nieuwe televisie aan. Een LG tv. En een aansluiting op Ziggo.
Nu kon ik een korte tijd via het kanaal van Uitzending Gemist naar de webcams der radio kijken, maar ineens kon ik nergens meer radiobeelden krijgen, gelukkig wel nog ergens anders het geluid. Niet zoals het hoort, maar ze doen er niks aan.
En ik kon via het youtubekanaal naar youtube kijken.
Achter mijn laptop vinkte ik de nieuwste video`s van mijn abonementen aan op later bekijken, en op tv kon ik het dan vervolgens bekijken.
Ook dat kan nu dus niet meer. Zomaar opeens. Vaagheid.
Ik weiger om iets aan te schaffen, als het zo ineens niet meer kan laat dan maar zitten, dan ga ik wel youtube kijken via mijn laptop.
Ik reed vanmorgen in mijn auto een natregenende straat in, komt er een fietser van links en die glijdt zo uit in de bocht! De fiets valt en glijdt door en de bestuurder glijdt de spekgladde weg verder op. Als ik niet bijstuur en hij niet afremt rij ik zo over hem heen!
Maar gelukkig komt hij net op tijd tot stilstand en stuur ik precies om zijn hoofd heen. Ik reed erg langzaam omdat ik net de straat ingedraaid was. De fietser reed erg snel en gleed ook erg snel.
In mijn achteruitkijkspiegel zag ik dat de persoon opklaterde en verder fietste. Mijn hart klopt nog in mijn keel, hoe anders had dit af kunnen lopen, en wat zal hij een pijn hebben gehad.
Maar de dag was nog niet om. Ik reed op de snelweg, en op een gegeven moment veranderd die in een autoweg, en binnen de stadsgrens is de snelheid 70.
Er wil een vrachtwagen invoegen. Er gaat een vrachtwagen invoegen! Zijn knipperlicht zet hij aann en hij draait de weg al op, terwijl zijn invoegstrook nog lang genoeg is. En ik kan en mag niet naar links om ruimte te maken, omdat er geen ruimte is! Er is iemand mij aan het inhalen, daar kan ik niet voor, en er is een veel groter iemand aan het invoegen, wat ook niet kan omdat ik hier rij.
Weer klopt mijn hart in mijn keel. En mijn rechtervoet gaat zo diep als mogelijk, ik heb even schijt aan de maximum toegestane snelheid want nood breekt wetten. En ik besluit om toch maar iets naar links te gaan. Ik voel dat ik over de streep zit, verder durf ik niet, en dan komt de inhaler naast me. Het gaat allemaal goed en we schieten naar voren en de vrachtwagen raakt me niet.
Zo, en dan moest mijn werkdag nog beginnen.
Steigers verzetten, altijd een heel gepuzzel en gedoe en gewurg en best zwaar. En helemaal zwaar als het een regenachrige dag is. Want we moeten door de achtertuinen en die zijn allemaal anders. Er zijn ook mensen die doen niks met hun achtertuin en dan heeft de natuur vrij spel. Met stekels en prikkels en allerlei beestjes en hobbels en kuilen.
En vandaag stond ik ineens tot mijn knieen in een heus vijvertje. Dat vijvertje was zo goed verscholen, maar ik heb het ontdekt.
Ik was er heel snel weer uit, mankeerde niks, maar had wel de rest van de dag natte voeten. Ook dit had heel anders af kunnen lopen.
Elk jaar in juli en augustus zijn mijn nichtjes jarig. En als ze dan bij opa en oma zijn en ik kom langs dan gaan we samen naar de speelgoedwinkel. Dan mogen ze zelf alvast hun kadootje uitzoeken.
Ik had dat afgelopen weekeinde al even opgeworpen en vanmiddag was het al zover. Mijn nichtjes hadden er van gehoord en wilden dat plan meteen maar uitvoeren. Ik had nog geen kont aan de stoel of we liepen gedrieen naar de speelgoedwinkel.
En terwijl zij rond keken keek ik ook rond. Keurige winkel, alles ingedeeld per catagorie, en her en der een tv waar speelgoed wordt aangeprezen. Dat ligt er heel handig bij klaar.
Ik heb ook nog smurfen gevonden, maar niet gekocht, want zij wilden liever wat anders en ik heb genoeg. Maar altijd leuk om ze nog steeds tegen te komen tussen al die andere meuk.
Jaren geleden, toen mijn nichtjes nog niet meekonden ging ik alleen naar de speelgoedwinkel, en dan kon ik handig op de verpakking zien voor welke leeftijd het geschikt is. En nu konden ze zelf uitzoeken.
De keuze is reuze en heel veel hebben ze al. En als ze dan iets gekozen hebben kijken ze toch nog even verder en vinden ze toch weer wat anders. De winkel ging al bijna sluiten, alles wat buiten stond was al binnengezet. Nu moesten er snelle beslisingen worden genomen, of we moesten een ander keertje opnieuw gaan, maar dat hoefde niet, nu wisten ze wat ze wilden.
De uitgekozen kadootjes mochten ze meteen houden, op de verjaardagen zelf kom ik langs zonder kadootje, die hebben ze immers al.
Eens per jaar, op een zondag in juni, organiseert de Winschoter toneelvereniging Vita Nova het evenement Lokatietheater.
Drie eenakters, drie genres en drie lokaties.
Het geheel begon om drie uur in Grand Cafe Carambole en al bij binnenkomst werden we in drie groepjes verdeeld, ik behoorde tot de rode groep. Na het welkomswoord ging ik met mijn groep mee en we wandelden naar House of Sodom. De stoelen stonden al klaar en op de stoelen lag een formulier met wat tekst en uitleg over deze lokatie en over het te aanschouwen stuk.
We zagen De Getuige, leuk stuk, goed gespeeld, applaus en op naar de volgende lokatie. En dat was in ons geval weer terug naar Grand Cafe Carambole.
Daar zagen we De Genodigde, ook erg leuk, zowel het stuk als hoe ze het brachten.
Daarna naar de "geheime" lokatie, dat bleek het stadhuis te zijn! En wel in de voormalige raadzaal. Mooi gebouw hoor, ooit was ik hier wel eens binnen geweest, maar dat is lang geleden, ergens in de vorige eeuw.
Hier zagen we, Wat mag ik voor mevrouw betekenen? Ook een fraai stuk en zeer goed gespeeld.
Zij spelen het allemaal drie keer en het publiek wisselt steeds. En dat is leuk, lekker door de stad slenteren, niet wetend waar precies naar toe en wat te verwachten. En de acteurs hebben hier maanden voor gerepeteerd en vandaag was het dus zover.
Net als voorgaande jaren vond ik ook deze editie zeer geslaagd. Niks in de buitenlucht gelukkig, want helemaal droog bleef het niet.
Het was vijf uur toen het afgelopen was en we werden nog uitgenodigd voor een natje en een droogje in het cafe, maar ik ben er tussenuit gesmurfd.
En met Duitse herdershonden en er waren ook wel eens konijnen, vissen, vogeltjes maar bovenal altijd de kippen. Op een gegeven moment wilde mijn vader van zijn kippen af, en toen nam ik ze over. Wel onder mijn voorwaarden, ik zou ze eten kopen en geven, het hok schoonhouden en de ren af en toe omspitten. Maar er zou geen enkele kip meer geslacht worden, of ze nou uitgelegd waren of niet, ze mochten blijven tot de dood.
En af en toe werd er eentje broeds en dan kwamen er kuikentjes, en onder dat jonge grut zitten dan ook weer haantjes, wat soms problemen opleverde en daar vonden we dan wel weer een oplossing voor.
Toen ik een jaar of vijf geleden op mezelf ging wonen droeg ik de kippen weer over aan mijn vader. Er werd nog steeds niet geslacht, we kozen voor een sterfhuisconstructie.
Dus geen nieuwe aanwas meer, mijn vader is overgegaan op vogeltjes en de kippen stierven één voor één.
En onlangs is de één na laatste doodgegaan en de allerlaatste kip bleek de krielkip te zijn. Ooit was ze alle dagen samen met haar vriendje, een mannetjeskrielkip, en sinds diens dood navigeert ze alleen tussen de andere kippen. En nu heeft ze dus het hele hok plus de hele ren voor zichzelf.
En wat schetst mijn verbazing, de kriepkip is veranderd in een haan! Ik had er al wel eens van gehoord, dat kippen van geslacht kunnen veranderen, en nu maak ik dat op de valreep zelf nog eens mee.
Ze legt al heel lang geen eieren meer, en nu kraait hij smorgens in alle vroegte!
Vandaag een tiental plaatjes betreffende Winschoten. Wie goed kijkt ziet een flatgebouw staan.
Er is in de loop der jaren al veel afgebroken, nieuwgebouwd en weer afgebroken, en sommige gebouwtjes mogen altijd blijven bestaan.
Zoals deze voormalige Synagoge, nu eens van de achterkant.
Al die verschillende bouwstijlen, ik hou er van.
Dan kan ik ondertussen even vertellen dat om kwart over zes in de ochtend al mijn weg versperd werd, er was allemaal brandweer en ziekenwagens en veel volk op de been, voor dat tijdstip. Ook de pers was aanwezig, zodat ik later kon lezen dat er een kleine brand was geweest door een pannetje op het vuur.
Ik moest over de stoep fietsen om er langs te geraken en dacht er niet eens aan om een foto te maken, dus vandaar maar even wat uit de oude doos die nog niet gelogt zijn.
Winschoten kent heel veel pleintjes.
Zo ook schoolpleintjes.
Lekker zitten in de zomer, fijn aan denken in de winter.
En dit is Quandy.
Tot zover tien keer Winschoten, in willekeurige volgorde en ongenummerd en ongewatermerkt, maar dat ziet u zelf ook wel. Gaarne uw reactie, wat er maar in u opkomt over welke foto dan ook.
Ik hoorde dat Winschoten op SBS6 is geweest, en dat was bepaald niet positief. Ik besloot om de aflevering van Van Onze Centen eens te bekijken om zelf te kunnen oordelen. Van Onze Centen, een naam van een programma van een Zweeds televisiestation, want SBS is Zweeds, en dan toch over onze centen spreken terwijl onze centen juist naar Zweden verdwijnt met bakken.
Ik moest eerst flink zoeken op mijn tv waar de uitzendinggemist van SBS zich bevindt, en vond.
Het programma begint met een hoop gezeik over een fietstunnel in Schijndel en daar voel ik al nattigheid. Wat is die Andere van der Toorn een zak zeg.
Geld wat uitgegeven wordt is niet weggegooid, er zijn mensen die hebben werkzaamheden verricht en daarmee geld verdiend en daar wordt ook belasting over betaald. En van hun verdiende geld hebben ze weer brood en tandpasta gekocht en zo de economie draaidende gehouden.
Maar Andere van der Toorn doet alsof geld wat volgens hem verkeerd is besteed weggeooid is, en dat is dus niet zo.
Waarom laten ze zo`n potentiele leugenaar aan het woord? Willen ze nou op deze negatieve manier kijkcijfers halen, met leugens?
En hij moet zelf ook steeds met zijn arrogante kwalkutkop in beeld als die iemand wat vraagt.
Goed, uiteindelijk kwam Winschoten aan de beurt.
De binnenstad op sterven na dood? Bijna geen steen meer op zijn plek?
Over overdreven gesproken.
En dan hebben ze over de vier ton voor de watergoot op de Venne.
Vroeger liep daar een kanaal, toen werd dat drooggelegd, een paar keer liepen woningen en winkels onder na hoosbuien, dus er moest wat gebeuren, maar geen woord daarover op SBS!
Waarom niet vertellen waarom het is? SBS doet alsof het water teruggekeerd is omdat het vroeger ook zo was, terwijl het is om de hoosbuien aan te kunnen.
En als het vriest dan staat die droog, maar volgens mij vriest het nu niet en stroomt het al maanden, SBS zegt dat het droog staat!
Daarna het Oldambtplein, wat de lul Andre verkeerd uitspreekt godverdomme, doe je huiswerk!
Oke, ik vind de rotonde er ook niet beter op geworden. Maar er komt geen duidelijkheid of er meer of minder ongelukken gebeuren. Waarom niet?
Er komt een man met snor in beeld die het geheel flink afkraakt en onder in beeld staat, verkeersdeskundige. Ik neem aan dat dat een andere deskundige is dan degene die de gemeente geraadpleeg heeft, waarom die niet opgesnord? Je kan onder elke debiel wel deskundige zetten.
Er wordt eerst uitgelegd wat Shared Space betekend, en daarna komen er allemaal mensen aan het woord die dat nog niet snappen.... Omdat Andre alleen negatief wil, daarom.
Dat de verandering van de rotonde 5 ton heeft gekost wordt meerdere keren vermeld, alsof het daar juist om gaat. En weer liegen dat niemand er blij mee is, want er is vast iemand die er wel blij mee is.
Daarna gaan ze over naar het station. Waar ze vergeten te vermelden hoe de oude sitatie was. De letters Winschoten, u kent ze vast wel, 4000 euro per stuk, totaal, plus plaatsingskosten 50.000 euro. Maar ja, je moet er toch iets van maken nu de oude Remise verdwenen is.
Kunst is altijd omstreden. Ik vind ze wel mooi, maar daar gaat het natuurlijk niet om. Het gaat om het geld wat het gekost heeft. Daar mogen de mensen wat over zeggen...
Ik word hier bijzonder triest van.
Eerlijk is eerlijk,liegt Andre, het centrum is behoorlijk opgeknapt maar de bevolking vindt dat de facelift niet helemaal geslaagd is.
Kortom, een walgelijk programma op een walgelijke zender. En niet alleen omdat het Winschoten betrof, Andre zeikt overal zo, dat kan niet gezond zijn.
Tijdens een vouwfietstochtje te Woerden kwam ik zomaar wat letters tegen. Men kan daar een code scannen, mits men over de juiste apparatuur beschikt.
Ik ging thuis eens op internet kijken en kwam er achter waarom de i ontbreekt. En nu is het dus te laat om nog een keus te maken om daar al of niet te gaan staan.
Gezellig barbecuen op de camping.
De ANWB geeft deze camping ruim voldoende, maar ik vind deze flappen om naar de wc en douche te gaan maar vies. Iedereen moet ze aanraken, bij zowel het naar binnen en ook weer bij het naar buiten gaan.
U ziet door mijzelf opgenomen beelden tijdens het fietsen door het jubilerende rosarium in het Stadspark in Winschoten, en u hoort Jaap Knasterhuis met Mijn eigen gevoel:
En het geeft een prachtig effect door tegelijkertijd te kijken en te luisteren. Zo kunnen de gedachten van een mens ook werken, mijmerend over van alles en toch al die schoonheid waarnemen. Let vooral ook op de saxofoon.
Het Rosarium van Winschoten is de grootste van Nederland.
Ik ben geen warm voorstander van het koningshuis. Sterker nog, ik ben een groot tegenstander van dit onrecht.
Toen het koninklijkhuis uitgenodigd was voor de opening van cultuurhuis De Klinker kwamen ze niet. En nu bestaat het rosarium van Winschoten 50 jaar en nu kwam ineens koningin Maxima opdraven.
Vanmorgen reed ik naar mijn werk over de Stikkerlaan en heel even spookte het door mijn hoofd.
Ik kon zo met mijn auto het stadspark binnenrijden en door de rozenperkjes ploegen en flink schade aanrichten. Ik zou niet alleen het park verpesten, maar ook deze speciale dag. Maar het bleef bij gedachten en ik reed netjes door.
Ik hoopte nog wel op hevige storm of tenminste wat neerslag, en dat bleef ook bij hopen.
De koningin kwam een rozensymposium bijwonen, alleen voor genodigden, en ze zou een roos gaan dopen, met water uit Nieuweschans. Joost mag weten waarom allemaal.
Ik had het fijn gevonden als deze gemeente koningshuisvrij was geweest en dat ze Winschoten niet binnengelaten zouden worden. Zoals deze gemeente ook kernwapenvrij was en is, en wilde circusdierenvrij, maar helaas dus niet koningshuisvrij.
Dat komt natuurlijk door een D66 burgemeester, die zijn erg voorstander van zoiets als het koningshuis.
Marcel van Roosmalen schreef een stukje in de NRC met als titel Winschoten. Hij was uitgenodigd om tijdens een voorstelling in De Klinker voor te lezen, over voetbal, dus ik zat niet in de uitverkochte zaal. En als dank komt er dan een collumn dat meer vragen oproept dan opheldering geeft:
Een paar leugens:
Het cultuurhuis ligt niet aan het eind van de Langestraat, maar staat aan de Mr.D.U.Stikkerlaan.
De helft van winkelpanden staat niet leeg, het is veel minder dan de helft, zelfs minder dan een kwart. Er is wel sprake van leegstand, en soms ook een paar panden naast elkaar, maar de helft leeg is een leugen. De bakker met die kartonnen Eiffeltoren is geen bakker, maar een broodjeszaak, toch iets anders. En dat aanbiedingen aangeven dat ze vechten voor het voortbestaan gaat er bij mij ook niet in, aanbiedingen zijn altijd, en voortbestaan is geen strijd, eerder mazzel.
Dat Marcel geen Gronings wil verstaan is zijn eigen keus, wie moeite doet kan er heus wel wat van volgen, kom op zeg. En waarom eten uit aluminium bakken en niet van borden, had dat even gevraagd dan heb je wat te melden, nu is het niks dan een vraagopwekkende mededeling.
Dat ze niet meegaan met een boekhandelaar voor een pot bier hoeft niet vermeld. Gaarne alleen dingen vermelden die wel doorgang vinden, dit slaat nergens op.
In het hotel, recht tegenover mij, sliepen ze aan de achterkant in twee minikamertjes. Dat komt omdat de binnenstad nogal zeer oud is, en vroeger bouwden ze nu eenmaal alles klein, maar dat wordt niet vernoemd, alleen dat het klein is.
En welke cabaretier na een optreden in De Klinker was gesneuveld in het feestcafe No Limit mogen we schijnbaar ook niet weten. Ik geloof er niks van dat de hoteleigenaar die fabel de wereld in geholpen heeft.
Nee, ik kende die hele Marcel van Roosmalen niet, en wat mij betreft nodigen ze zo iemand nooit meer uit. Dat die man geld krijgt om leugens te verkondigen in de NRC, merkwaardig.
Maar dat Henk Spaan tegenover me geslapen heeft vind ik dan wel weer grappig. Ik heb zijn Popie Jopie plaatje hier nog.
In de tuin van Villa VPRO zag ik het pand staan waarvan ik vermoed dat de NTR daar huist.
Ik was opzoek naar een drol.
In de tuin van Villa VPRO.
En die vond ik ook:
Kijk eens hoe mooi, al tijden al eens willen zien, nu kwam het er eens van.
Het bijbehorend bordje.
Daarna nam ik nog even een kijkje bij de oude VPRO villa`s, daar waar het eens allemaal begon in 1926. Ik was hier ooit al eens wezen kijken, toen had ik nog geen fototoestel en geen weblog.
Ik wilde niet alle tientallen panden vastleggen, alleen even Villa 65, de belangrijkste villa.
Het hemelvaartweekeinde bracht ik dit jaar door op camping Batestijn in Woerden.
Normaal gaan we altijd naar Amsterdam, maar aangezien Quandy meegaat tegenwoordig zijn we uitgeweken.
We kozen voor Woerden omdat ik daar nog nooit geweest was, en het ligt vlakbij Linschoten.
De gekozen camping is prima, toch een paar minpuntjes:
Betalen voor een internetcode is niet fijn. Douchemuntjes, mwa, en betalen voor heet water om af te wassen is ook niet aangenaam, ook al is het maar 20 cent. En je moet door flappen om bij het sanitair te geraken, en ik hou niet van flappen.
Op de aankomstdag heb ik na het neerzetten van de caravan en opbouwen van de voortent en koffie drinken en wandelingen met Qyandy gemaakt ook nog even gevouwfietst naar Linschoten. Leuk dorp hoor, en Woerden is een leuke stad. Morgen dus, na een ontspannend arbeidsvitaminenochtend op de camping, Woerden eens verkennen, overmorgen Linschoten en pogen om in het Linschoterbos te geraken. En zondag weer naar huis.
Helaas gingen de Arbeidsvitaminen niet door, men vond het nodig een top nogwat uit te zenden, jammer. De campingdouches zijn op zich prima, maar wel zeer vervelende kutmuziek er bij.
Woerden is een keer zo groot als Winschoten, en de hoofdstad van het groene hart.
We gingen met Quandy wandelen, vertrokken vanaf de camping het bos in die in het centrum weer uitkomt. Aldaar het kasteel eens bekeken en het kerkplein en nog wat straatjes in het centrum. Ijsje genomen en vlees gekocht voor op de barbecue.
Dag twee was voor Linschoten, eerst met de auto naar het Linschoterbos. Ik dacht fijn te kunnen wandelen op het landgoed, maar het hek zat dicht. Quandy heeft nog wel even een frisse duik genomen.
Daarna Linschoten in, door een keurig nette woonwijk via het kerkplein en aan de andere kant weer een hele nette woonwijk en langs de sportvelden en een supermarkt en via wat industrie terug naar de auto, terug naar de camping, en `s avonds op de vouwfiets ben ik teruggegaan en heb alle straatjes eens doorgefietst.
