Zaterdag was er gratis een concert met klasieke muziek, in Blauwestad, ten noorden van Winschoten.
Zondag was er een heus popfestival, en daar was ik wel benieuwd naar.
Ik was nog nooit in Blauwestad geweest.
Vroeger was daar gewoon landbouwgrond, van boeren.
En nu is daar het Oldambtmeer en een aantal zeer ruim opgezette woonwijken voor de rijkere medemens.
Voor mensen die van rust en ruimte houden.
Dat werd nu dus verstoord door het heerlijke kabaal van een popfestival.
Ik vermoed dat het tot in Duitsland wel te horen was.
Omdat het droog weer zou blijven besloot ik om op de fiets er naar toe te gaan.
Dat was best nog een heel eind!
Het was redelijk druk, maar niet zo druk dat je niet vooraan kon gaan staan.
De organisatie was perfect geregeld.
Als het optreden op het grote podium afgelopen was, was er ongeveer een half uur voor de volgende begon.
In tussentijd traden er andere artiesten op op het veld, nabij de EHBO tent.
Eten en drinken was er ook, en zoals het kennelijk hoort op een festival waren de prijzen er ook naar!
Ik was er voor 4 uur, maar bleef tot de Heideroosjes de allerlaatste noot gespeeld hebben.
Ik ben Willem was ooit een tv serie over een jongen van een jaar of 8, in de grote stad. Toen Willem 11 jaar was namen ze een tweede serie op. En nu Willem 15 is is het tijd voor de derde serie (zondagavond, kwart over zes)
Ik vind de serie vooral zo goed omdat het verhaaltjes zijn die niet echt een clou bevatten. Want als ik alles aan zie komen heb ik er meteen al genoeg van. Het is heel erg sfeervol, en het is heel snel duidelijk waar het over gaat. De kijker beleeft alles door de ogen, en de fantasie, van Willem, en is toch heel erg realistisch. En naarmate Willem ouder wordt wordt de serie ook anders, net als het leven zelf.
Bekijk de volgende clip, uit de tweede serie, en luister goed naar de tekst, en u zit meteen in de wereld van Ik ben Willem
Dit is een beeld dat nimmer meer in het echt zal verschijnen. De kermis, waar de smurf deel van uitmaakt is voortaan op een andere lokatie, en de toneeltoren van de Klinker is niet meer...
Deze kuiken is inmiddels bijna een kip.
En hier zien we Vivian die bekeken werd door een toenmalige tweejarige Tessa, twee nichtjes van me.
Het Sterrebos te Winschoten, zoals het er eens bijlag.
Toen Tessa was logeren op de camping, in de voortent.
Tessa aan het spelen met Quandy.
Zomaar een brug in het bos van Lauwersoog.
En ik sluit af met twee gastfoto`s, beide gemaakt en opgestuurd door Patjuh.
Een gratis festival voor jongeren uit het Oldambt.
Dus woon jij in het Oldambt, ben je jong en hou je van een feestje, mis dit niet! Natuurlijk zijn ook alle andere belangstellenden van harte welkom.
Waar?
Naast het verkoop- en informatiecentrum Blauwestad (Elfenbank 100, Blauwestad)
Wanneer?
Zondag 30 augustus, vanaf 12.00 uur is het festivalterrein geopend en om 13.00 uur start het muziekprogramma op het grote podium.
Programma
13.00 uur Martin Zemering
13.40 uur Roan (semi-finalist X-factor)
14.20 uur Exposed
15.30 uur Elexorien
16.50 uur The New Adventures
18.25 uur De Pompers
20.00 uur De Heideroosjes
21.00 uur Einde programma
Naast alle muzikale optredens is er nog veel meer te beleven.
Van workshops tot sneltekenaars en van buikdansers tot steltlopers!
Bovenstaande tekst las ik op internet, en het leek me wel leuk om het te verspreiden.
En dat is allemaal in het kader van de aankomende fusie tussen de gemeentes Reiderland, Scheemda en Winschoten, die samen verder gaan onder de naam Oldambt ( spreek uit als Ol-dambt)
Dan gaan we verder als de tweede gemeente van Groningen, met maar liefst 40.000 inwoners.
Dat zal daarna alleen maar gaan zakken, want Oost Groningen is een krimpgebied.
En om dat te vieren wordt er dus een popconcert georganiseerd.
Met als publiekstrekker de Heideroosjes, en dat ga ik zeker zien!
Nu maar hopen dat er geen hooligans op af komen...
Ik heb een hekel aan bijen en wespen.
In de tweede plaats omdat ik ze niet uit elkaar kan houden.
Maar in de eerste plaats toch omdat ze kunnen steken.
En beesten die steken moet ik niet, die moeten wegwezen, ver uit mijn buurt.
Dat is wel een nadeel van de zomer, wespen/bijen.
Nu was ik even op een verjaardag, en daar vlogen ook wat van die krengetjes rond.
Er is gelukkig niemand gestoken.
Op tafel stond een plastic fles.
De top van die fles was er afgesneden en ondersteboven in de fles gestopt.
En onder in de fles lag een plasje waarvan ik vermoed dat het ranja was.
En in die substantie bevonden zich een paar wespen, of bijen.
Eentje leek lekker te zwemmen, maar een aantal anderen verkeerden in doodsnood.
En enkelen waren al reeds overleden.
Nu hou ik op zich niet zo van verjaardagen, maar goed, ik maakte er toch maar weer het beste van.
Ik dronk wat koffie, genoot van wat taart, keek naar wat kinderen en aanschouwde de kadootjes.
En een niet al te diepgaande babbeltje met medegasten kon er ook nog wel af.
Maar ik keek toch telkens naar die fles.
En ik dacht: wat zielig...
Wel at ik `savonds gewoon mijn gehaktbal op.
En ik besef dat dat van een dier komt dat niet lang geleden nog in leven was.
En ik weet ook dat wespen/ bijen niet leuke dieren zijn.
En ik weet dat het kamikaze dieren zijn, als ze steken gaan ze ook dood.
Maar doodmaken, en op zo`n gruwelijke manier, nee, ik vind dat niks.
Al vliegen ze zelf de flessenhals in..
Het geeft een nare bijsmaak...
Wat geef je een kind kado voor haar derde verjaardag? Wat voor boodschap had ik gehaald vlak voor de brand?
Ik loop thuis, en naar en door het Sterrenbos, of babybos, altijd op klompen. Tessa heeft ze ook wel eens aangedaan, maar kwam geen stap vooruit, wegens te groot.
Dus maandagmiddag nam ik haar mee naar Bakker De Rappe Schoenlapper, voor een paar eigen klompjes voor haar verjaardag. Hand in hand liepen we er naar toe. Tessa kent alle kleuren al, en van elke auto wist ze me de kleur te vertellen, heel gezellig.
Omdat ik eerst nog even moest pinnen besloot ik om door het overdekt winkelcentrum `t Rond heen te wandelen. Maar al bij de schuifdeuren zag ik dat een wit scherm halverwege de weg zou belemmeren. Dus ik liep maar om het hele gebouw heen. Na het pinnen liepen we naar het rek met de klompen.
Schoentjes uit... De kleinste klompjes pakken... Iets grotere zoeken... Te groot... 16 centimer, dat past. Nog even 15,5 proberen, dat past ook, maar niet erg ruim.
Dan nog de kleur kiezen, blauw wil ze niet, rood wel, en geel ook wel. Het wordt geel. Nog even passen...
Omdat de klompen met een touwtje aan mekaar zitten gaat lopen niet lukken. We gingen naar binnen om te betalen en het touwtje te laten doorknippen.
De mevrouw achter de toonbank kwam zelfs voor de toonbank om ze even aan te doen, en te kijken of ze goed zitten. En Tessa kreeg een heuse sleutelhanger gratis!
En op klompen liepen we weer richting huis. Toen kwam de meneer van de winkel achter ons aan. Wellicht waren de klompen toch wat aan de ruime kant, en we mochten even mee terug om de iets kleinere maat te passen. Speciaal daarvoor werd het touwtje daarvan zelfs even doorgenknipt.
Zitten deze klompen goed Tessa? ja. Of zitten die beter? ja.
Maar het bleek dat mijn eerste keus toch de beste keus was, en daarop wandelde ze huiswaards.
Nou, en wat er toen gebeurde mag reeds bekend zijn. (scrol anders maar even) Rest me niet anders dan vandaag taart te gaan halen, want vandaag is Tessa jarig!
Ik wilde vandaag vertellen over mijn boodschapje die ik vandaag deed.
Maar dat houdt u nog tegoed, want er kwam wat tussen.
Ik wilde door Winkelcentrum `t Rond heenlopen, omdat ik nog moest pinnen.
Maar bij de schuifdeuren zag ik dat een wit scherm mij de doorgang zou kunnen belemmeren.
Dus ik ging maar om het gebouw heen.
Na het boodschapje, dat u nog tegoed houdt, hoorde ik wel wat sirene`s weerklinken.
En ik hoor nooit verschil tussen brandweer, politie of ziekenwagen, dus het zal allemaal wel.
Stadsgeluiden.
Thuisgekomen zat ik even achter de computer en hoorde weer een sirene.
Ik keek uit het raam en zag in een straat verderop de brandweer rijden.
En ik zag wat rookontwikkeling: BRAND!
Ik besloot om meteen een bericht te twitteren.
En daar kwam ook meteen een eerste misselijke reactie op.
(dat tuig maar gelijk geunfollowd)
Wij zijn een boek aan het maken over trouwambtenaren en bijzondere momenten.
We troffen daarbij de foto van het bruidspaar wat door het water waadt.
Weet jij wie dit zijn en zou je ze met ons in contact kunnen brengen?
Alvast bedankt.
Elma
Stichting Flagen, Vlaardingen.
Toen moest ik eens even nadenken.
De enige foto`s (en dat zijn het) die ik maakte van een bruidspaar zijn namelijk mijn zusje en haar man!
Maar daarin wordt niet door water gewaden.
Toen herinnerde ik me opeens een gastlogje van Julian.
Toen ik nog op vakantie ging zonder laptop vroeg ik iemand op msn om tijdens mijn afwezigheid wat gastlogjes te produceren.
Dat kan diegene eens kijken of het loggen bevalt, en zag ik tussentijds in een internetcafe, of bij thuiskomt wat nieuws op mijn eigen weblog staan.
Bovendien hou ik wel van experimenteren en ben ik zelf ook zo ooit aan het webloggeren begonnen.
Julian voelde er wel wat voor om te gastloggen tijdens mijn afwezigheid en deed dat dus ook.
En in een van die logjes vertelt hij over het weer en plukt de volgende afbeelding van internet, om het vervolgens her up te loaden op mijn site.
En ik denk dus dat het mailtje daar over gaat.
Dus hierbij mijn oproep aan u allen:
Wie zijn die mensen?
Het zou fijn zijn als deze foto zich over het internet verspreid, dus ook op uw log, zodat ze gevonden worden.
Ik voel er weinig voor om mijn weblog te verdedigen.
Ik post iets, en daar doet u het maar mee.
Ik kan me wel druk gaan maken om mensen die slecht lezen of het niet begrijpen.
Bovendien kan ik soms op elke reactie weer een reactie geven, en vooral als het meningsverschillen betreft kan dat uitmonden in een op ruzie lijkende discussie waarbij het mijn ervaring is dat me dat lezers kost.
En ik vind het juist erg leuk dat hier ook mensen komen met een tegenovergestelde mening, die moet ik niet weg willen jagen.
Respect.
Ik hou me dan liever bezig met het lezen van andermans weblog of ben al druk doende met mijn post voor morgen.
En ik ben nu eenmaal zo dat ik internet heb voor mijn plezier, en niet om me aan te ergeren.
Het volgende clipje geeft heel mooi weer hoe interactiviteit op internet tegenwoordig in mekaar zit.
Zeer herkenbaar, en nog leuk ook!
De kinderbijslag gaat tot 2012 niet omhoog.
Dat staat in een wetsvoorstel van minister Rouvoet.
De kinderbijslag wordt nu twee keer per jaar aangepast aan de inflatie.
Het was al bekend dat de gebruikelijke verhoging per 1 juli niet doorging.
Het kabinet wil het bedrag ook de komende jaren bevriezen.
Ik vind: schaf kinderbijslag maar af.
Het is te zot voor woorden dat alle werkenden belasting betalen, en dat de mensen met kinderen daar dan weer geld van terugkrijgen.
En zo wordt er nog veel meer belastinggeld verkwanseld, en bezuinigen ze soms op dingen waarvan ik juist vindt dat er meer geld bij moet.
Tijd voor een hervorming!
We moeten gewoon elk jaar, in plaats van die vervelende belastingpapieren, een ander formulier thuisgestuurd krijgen.
Daarop staan dan alle punten waar belastinggeld naar toe gaat, en dan mogen we zelf invullen wat we nuttig vinden.
Op die manier wordt het geld eerlijker verdeeld.
Zo pleit ik voor meer geld naar kunst en cultuur en niks meer naar het leger.
Meer voor de publieke omroep, niks meer voor de hare majestijd de koningin en aanhangels.
Meer voor behoud van historische panden, niks meer naar dierproefboerderijen.
Meer naar bejaardenzorg en geen kinderbijslag meer!
Anderen vullen het wellicht anders in.
Dan heeft plassterk geen bokshandschoenen meer nodig, maar moet hij het nederlandse volk overtuigen hoeveel geld hij wil, en waar het precies aan besteed gaat worden.
Net als alle andere geldverdelers.
En wat men gestemd heeft heeft men gestemd, en daar moeten ze zich dan maar bij neerleggen.
Ik ben eigenlijk wel reuze benieuwd wat dat op zou leveren.
Aanvankelijk was ik blij dat Giel weer terug was van zijn vakantie, dan konden de ochtenden weer zo beginnen zoals gewend.
Maar meteen al de eerste woensdag sloeg hij de plank volkomen mis.
Zijn show kwam rechtsreeks uit Italie!
En hij is net twee dagen terug van vakantie!
Was er een leuk popfestival in Italie?
Nee!
Meneer Beelen was op visitie bij Jantje Smit.
GATVERDAMME.
En ook op visitie bij Jantje Smit waren Nick en Simon.
Das dubbel GATVERDAMMEGATVERDAMME
En dan waren daar ook nog, maar liefst 3 J`s.
Dat is driemaal GATVERDAMMEGATVERDAMMEGATVERDAMME.
En daarbij was ook Guus Meeuwis nog aanwezig.
En dat is ook GATVERDAMME.
Normaal vond ik Guus altijd wel tof, maar wie zich inlaat met dat Volendamse tuig heeft het bij mij verbruid.
Waarschijnlijk zit dat Volendamse volk daar om opnames te maken voor de TROS televisie.
Want die zenden nogal graag nietzeggende rotzooi uit, hoe rijke mensen vakantie vieren met bekende nederlanders als gast.
Want zonder bekende nederlander lijkt een tv programma niet uitzendbaar.
En dat moet ook altijd in een ver zonnig buitenland.
En daardoor is de TROS dus de grootste omroep van Nederland geworden.
En hun zendtijd moet vol, dus is het Jantje Smit geblazen.
En een VARA dj gaat daar dan naar toe op visite!
Dan komt die ook bij dat TROS publiek met zijn kop in beeld, en dat is weer goed voor de bekendheid.
Muziek maken kunnen ze niet, leuk zijn ze niet, weg met dat volk.
Mensen die met goede doelen in zee gaan deugen niet, helemaal niet als ze zelf schatrijk zijn.
Giel heeft dat niet nodig, 3fm heeft dat niet nodig, de VARA heeft dat niet nodig.
En bovenal: Ik heb dat niet nodig.
Tuintje in zijn hart, liever op zijn buik!
En ja, ik weet, ik hoef niet te luisteren.
Het komt niet vaak voor dat er verkeersinformatie is op de radio betreffende de provincie Groningen.
Vandaag melde de verkeersinformatiedienst dat er geen treinen reden maar bussen.
En ik las hier waarom.
Ik heb nog nooit gezien dat er iemand geraakt is door een trein.
Ik heb maar al te vaak gezien dat er mensen onder de slagbomen door smurfden, en daar heb ik een hekel aan.
Net zo`n hekel als aan in het donker fietsen zonder licht, of niet de arm uitsteken.
Het is niet dat ik zo ontzettend voor braafheid ben, maar wel ontzettend voor veiligheid.
Een reden voor om deze wonderbaarlijke filmpjes eens te loggen:
Een architeckt ontwerpt gebouwen, in opdracht van een opdrachtgever.
Als de opdachtgever tevreden is over het te bouwen gebouw wordt een aannemer ingeschakeld.
En die bouwt dan het gebouw precies zoals het van te voren allemaal bedacht en getekend is.
DACHT IK.
Dat is dus niet zo.
De gemeente Winschoten heeft de bouw van de Campus Winschoten, een nieuwe vmbo- en mbo-scholengemeenschap bij het station gedeeltelijk stil laten leggen.
Op het dak van Campus Winschoten zijn zes enorme grijze kasten geplaatst waarin zich installaties voor luchtbehandeling in bevinden. Volgens het bestaande bestemmingsplan horen die kasten niet op het dak thuis. Ze stonden ook niet op de bouwtekening die bij de gemeente in was gediend. De architect verklaarde aan de gemeente dat hij aanvankelijk niet had ingeschat dat de huidige eisen zulke grote installaties vergen.
De bouwer en de architect zijn inmiddels aan de slag om een oplossing te vinden voor het probleem.
Leven = verbazen.
En ik val van de ene verbazing in het andere.
Hier valt werkelijk geen zinnig woord over te zeggen.
Dat wil zeggen, het vorige filmpje vond ik niet leuk, maar ik moest toch ontzettend lachen.
Merkwaardig eigenlijk.
Deze kreeg ik eens opgestuurd en ik heb het zelf geyoutubed!
Geweldig!
Het mooiste youtubefilmje dat mij deze week het meest deed lachen is de volgende.
Het is natuurlijk te ranzig voor woorden, en het kan net zo goed met slagroom.
Maar het is wel geniaal gevonden zeg.
Als iemand mij dat flikt bega ik een moord, dat wel.
En toch, toen ik dat filmpje voor het eerst zag, kwam ik niet meer bij van het lachen.
Eerst is die man aan het scheppen, en dat vond ik meteen al interesant.
Bij het aan de hand smeren dacht ik, wat ranzig, wat een rotvent.
En bij dat neusgekietel begon het, en toen die zelf ook moest lachen bij de tweede streek, kwam ik helemaal niet meer bij!
En die verbazende houding van die strontsmeerderd ook, geniaal!
De Vlaamse premier Peeters heeft de Nederlandse ambassadeur uitgenodigd om te vertellen wanneer Nederland de Westerschelde gaat uitdiepen.
Voor de haven van Antwerpen is een diepere vaargeul erg belangrijk.
De Raad van State heeft vorige maand het uitbaggeren van de Westerschelde voorlopig stilgelegd; de gevolgen voor de natuur zijn onvoldoende onderzocht.
België en Nederland spraken in 2005 af de Westerschelde uit te diepen.
België heeft zijn deel al gedaan.
Sommige Vlamingen denken dat Nederland de boel vertraagt om de belangen van de Rotterdamse haven te beschermen.
Geachte meneer Peeters.
Belgie wilde ooit zelf zo nodig onafhankelijk van Nederland worden.
Nu bent u dat lekker, redt u zelf dan ook maar!
Bouw maar een haven aan zee.
Of graaf een kanaal door eigen grondgebied naar Antwerpen.
Tot zover dan onze suggestie`s.
Wij pijnzen er niet over om de natuur schade aan te brengen.
Eerst goed onderzoeken, en dan desnoods de afspraken herzien.
Wij dulden geen gepush van afvalligen!
De Rijksvoorlichtingsdienst is niet blij met de publicatie van een foto van prins Willem-Alexander en prinses Máxima, die met hun dochters op vakantie zijn in Argentinië.
Het AD, Trouw, de GPD, Nu.nl en het Amerikaanse persbureau AP tonen een foto van het paar op ski's.
Dat is tegen de afspraak die de RVD met diverse media heeft gemaakt.
Elk jaar is er een officieel fotomoment, zodat het gezin daarna ongestoord met vakantie kan.
De landsadvocaat heeft de betrokken partijen een schriftelijke waarschuwing gestuurd.
Wat daarin staat wil de RVD niet zeggen.
Raar berichtje, dat ze "niet blij" zijn.
Sowiezo melden dat ze iets niet zijn is raar, meld liever wat ze wel zijn!
Ik lees dat er een afspraak is gemaakt.
En mijns inziens is een afspraak iets anders dan een opgedrongen bevel.
Ik zou een binnengekomen schriftelijke waarschuwing meteen publiceren, met foto bijgevoegd!
Tevens denk ik dat mensen die zich begeven op openbare ruimtes het risico lopen dat ze op de foto komen.
Bovendien kan je niks afspreken met diverse media, dan moet je dat doen met alle media, of beter nog, niets afspreken.
Want je kan er dan toch op wachten dat er iemand is die de regel overtreedt.
En om daar nou weer een rechter bij te halen, wat een onzin.
Willem-Alexander en Maxima zijn koningklijk, ze hebben blauw bloed.
En dat zijn ze 24 uur per dag, zeven dagen in de week: ALTIJD!
En niet alleen tijdens door hun zelf te bepalen fotomomenten.
Ze kunnen ten alle tijden uit het koningklijk huis stappen, en wat mij betreft liever vandaag dan morgen.
Ze ontvangen ieder in totaal 933.000 en 822.000 euro.
En met dat geld gaan ze naar landen waar ze ooit mensen levend uit vliegtuigen hebben gesmeten.
En dan maar mopperen als ze op de foto komen!
Lachende koppen zijn niet leuk, inspannende koppen zijn veel interesanter!
Maar ja, wat de onderdanen willen boeit hun totaal niet...
De site die ik gisteren linkte werkte niet meer naar behoren toen ik smiddags thuiskwam.
Ik besloot om het logje maar gewoon zo te laten staan, en dan maar zien hoe de mensen reageren.
Een beetje gemeen wel, maar louter toeval.
Eigenlijk is dat gewoon erg jammer, dat zo`n site het dan net niet doet.
Zo zijn er wel meer dingen jammer:
Winschoten is een leuk stadje, ik mag er graag wonen.
En in de lokale politiek doen ze vaak dingen waar ik achter sta.
Maar dat ze besloten hebben om theater de Klinker weg te doen, en er een peperduur gebouw van 25 miljoen neer te zetten, vind ik nog steeds de slechtste beslissing die ze ooit gemaakt hebben, ondanks dat er van de Klinker nu al helemaal niks meer over is.
Maar wat ik nu toch weer las op internet:
WINSCHOTEN - De oude bruggeschans, die in de zestiende eeuw diende als defensieve voorpost van de vesting Winschoten, wordt deels gereconstrueerd.
Aanvankelijk was het de bedoeling om de hele schans na te bouwen, maar daar is geen geld voor.
De reconstructie blijft nu beperkt tot het opwerpen van wallen en het uitgraven van grachten.
Stichting Oud Winschoten vindt dit een gemiste kans en wil er alles aan doen om te zorgen dat het volledige verdedigingswerk wordt herbouwd.
Nu heb ik even een zinnetje onderstreept.
En dat zinnetje is best even slikken...
Laatst kreeg ik zomaar een leuk linkje toegesmurfd, en ik bouwde daar een fraai logje omheen.
Het betrof de eerste complete top 2000, en alle nummers waren downloadbaar.
Nu wilde ik laatst iemand helpen aan een nummer die in die lijst voorkomt, of ik kon het tenminste even nakijken.
En nu bleek dat die hele lijst veranderd is!
In plaats van de top 2000 staan er nu 1000 nummers, een of andere RTL lijst.
Ook downloadbaar, dus ik log het nog maar een keer.
Gisteren was het precies 20 jaar geleden dat ik in het inmiddels ontsmurfde smurfenpretpark in Frankrijk was. Gisteren was het precies 15 jaar geleden dat ik het Deense Legoland was. Gisteren was het precies 5 jaar geleden dat in op het drielandenpunt van Tsjechie, Duitsland en Polen was. En zo was er wel meer gisteren precies zoveel jaar geleden. Rondzwervend door Scandinavie, of op tropische eilanden en eens compleet verregend op de Veluwe.
Toch was het gisteren voor het eerst dat ik een waar kunstwerkje kreeg. Van Tessa. Zelfgemaakt.
Hoera, mijn 35e levensjaar is voorbij, ik ben 35 jaar geworden! Om dit heugelijke feit te vieren hierbij een foto van uw weblogger op 34 jarige leeftijd, op de beste plek waar die gelogt heeft!
En wie niet orgineel wil zijn mag het volgende copieren en plakken:
Hoera gefeliciteerd! Van harte er mee! Hiep hiep, en een fijne dag! Lang zal die leven! Gloooooooooriiiiiiaaaaaaaaaa!
Ik wens je het allerbeste toe! Ook nog een gelukkig nieuwjaar! Van hetzelfde laken een pak! Love As Always! Amen!
Ook in dit nieuwe seizoen zal ik met enige regelmaat een greep doen uit mijn afbeeldingen.
Te beginnen met Quandy, lekker aan het uitrusten op het groene gras.
Er was circus op de camping, ik heb geen voorstelling gezien, want ik hou daar niet van, maar even rondkijken heb ik wel gedaan.
Ik wilde namelijk even controleren of er ook wilde dieren waren, zoals olifanten.
Maar dit zijn geen olifanten, want er zit ook geen slurf aan.
Het was me een kabaal van jewelste, in die tent.
Ik weet niet waarom, maar ik denk dat ik dit de mooiste foto vind!
Want als ik KASSA zie denk ik toch aan betalen, dat heb ik niet gedaan.
Hij doet het niet meer!
Ik kan er niks aan doen dat er een spammert gepost heeft.
Graag weer openbaar maken.
Groeten Renesmurf
Nu moet ik wel zeggen dat ik berichtjes van anderen volgen aangenamer vond dan zelf wat neerplempen.
Want neerplempen kan ik wel op eigen log.
Op hyves kom ik overigens ook nooit, ik heb het toch niet zo op webruimtes die anderen toebehoren, want dan bepalen zij de regels en ik hecht nogal aan vrijheid.
Als ik mijn log vol wil spammen dan doe ik dat!
En als iemand op mijn acount tweets twittert mag ik niet meer?
Laten ze maar zorgen dat de boel veilig dicht zit in plaats van smurfen te pesten!
Rare wereld leven we in.
Desondanks liet ik de m maar even vallen, en twitter lustig voort,
Na nog geen honderd kilomter, en wat oponthoudt, omdat de camping, ondanks dat het hoogseizoen is, tussen half 1 en 1 uur de boel dichtdoet, vanwege luchpauze, zijn we er dan toch, KLIK.
De foto`s staan hier, en voor de verslagen scrolt u maar wat naar beneden.
De gezamenlijke zenders Peazens en Moddergat was een VPRO-radioprogramma gepresenteerd door Wim Bloemendaal
De laatste uitzending was op 31 mei 2006, en de eerste op 8 oktober 1992.
In het programma, met de ondertitel "het historisch verband tussen pop en muziek die nergens anders wordt gehoord dan op de plaats van herkomst," liet Wim Bloemendaal onbekende muziek uit alle delen van de wereld horen, soms met een verband met bekende hedendaagse muziek.
Het programma is genoemd naar de Friese plaatsjes Paesens en Moddergat.
Hij had de naam gekozen vanwege het weidse uitzicht vanaf de dijk.
Uiteindelijk stopte hij met het programma; hij had er geen zin meer in omdat zijn programma naar steeds minder gangbare zenders en uitzendtijden werd verplaatst.
Ik ben er vaak mee wakker geworden, en vind het nog steeds jammer dat de nederlandse radio zo enorm platgeformateerd is.
Vandaag ging ik nog eenmaal naar Friesland, en wel naar die bewuste plaatsjes.
Schitterend, en dan niet alleen het uitzicht.
Hoewel ik Ameland, engelsmansplaat en natuurlijk Schiermonnikoog kon zien, vanaf daar.
Wat ook schitterend is is het kunstwerk, dat verspreid over de waddenzeedijk her en der staat, beginnend in Friesland en dan doorlopend tot ver op de Groninger dijken, er is zelfs een mooie website van.
Het is dan wel weer een beetje jammer dat er weer christelijke mensen zijn die bezwaren maken tegen naaktheid.
Ik zie persoonlijk liever tijdelijke kunstwerken, zo tegen het noordelijke waddenlicht aan, dan lelijke reclamezuilen.
Vandaag was het een prachtige zomerdag met volop zomerzon.
Ik toog alleen, samen met Quandy, naar het nabijgelegen militaire oefenterein op zoek naar het oefendorp.
Het voelde net als zoeken naar het smurfendorp, je weet dat het daar is, in dat enorme gebied, je weet alleen niet precies waar.
Het was dus een kwestie van doeloos rondlopen, maar dan wel met een doel.
Na het loeien der sirenes vertok ik, en na een uur of vier was ik weer bij mijn caravan.
Wat een gelukzaligheid dat dat zomaar kan, op een maandag.
De resterende maandagen van het jaar , tot de kerstvakantie, ben ik aan het werk, net als alle andere werkdagen...
En opeens zag ik het, het oefendorp!
Het is natuurlijk heel wat anders dan het smurfendorp, want dit dorp is een van de belastingen betaalde peperduur speeltje voor eveneens peperdure oorlogszuchtige lui, met ferme snorren en groene pakken.
Het dorp ingaan is ten strengste verboden, waarschijnlijk omdat ze daar wel eens met granaten spelen en de boel niet goed opruimen of zo.
Hoe dan ook, ik heb geen groen pakje gezien, dus ik kon de rand van het enorme dorp wel even voorzichtig verkennen.
Welvarend Nederland, een heel dorp bouwen en dan onbewoond laten, Marnehuizen!
`s Avonds nog wezen vouwfietsen, en geen enkele graafmachine tegengekomen, gelukkig.
Nog lol gehad tijden het afwassen omdat iemand wel heel erg veel kabaal had, het leek wel een hoorspel.
En afscheid genomen van mijn al jarenlang meereizende maar inmiddels leeggeknepen shampoofles.
Vandaag begon de dag met regen, en dat is uitermate vervelend.
Nu zijn er wel mensen die dat gemopper vinden, ik vind dat van belang voor mijn vakantieverslag.
Zo lang duurt mijn vakantie nou ook weer niet, juist die paar dagen komt het er op aan, en met regen kan je nu eenmaal niet veel beginnen, en al helemaal niet met een herdershond bij je.
Om toch nog wat van deze dag te maken ben ik naar twee plekken gegaan.
Vooraleerst naar de plaats met de mooiste plaatsnaam van Nederland: Doodstil.
Het is overigens wel kut dat je de dijk niet opmag met een hond.
Bijna al het water was de waddenzee uitgestroomd, en ik zag het Duitse Borkum, en iets wat wel leek op Rottummeroog en of Rottummerplaat.
Het ging vandaag niet alleen om die plekken, maar ook om de reis er naar toe, want het vlakke uitgestrekte Groninger landschap is betoverend.
Schitterende piepkleine dorpjes, waar je, net als in Zeeland overigens, langs de weg groente en eieren kan kopen, door ze gewoon mee te nemen en een bedrag achterlaat wat op bijstaand bordje staat vermeld.
Wij namen een doos eieren voor 1 euro en wat pruimen voor 50 cent.
Het parkeren is gratis, en als je geen kaartje koopt en stiekum rond gaat wandelen is er geen haan die er naar kraait.
Wij kochten echter wel kaartjes, want we wilden de binnenkant van de borg, het koetshuis en de museumboerderij ook wel zien.
Dat gaat natuurlijk niet met een hond, dus we gingen om beurten.
En in de tuinen er omheen kon Quandy ook heerlijk genieten, net als wij, want dat is wonderschoon!
TE wonderschoon, want schandalig eigenlijk hoe mooi dat voorheen allemaal was,voor de rijke herenboeren, terwijl de arbeiders niets anders deden dan zich dood werken om in leven te blijven.
Het standverschil was groter dan fatsoenlijk was, de schaamte voorbij.
Dat was allemaal te zien in de boerderij, en hoe ze vroeger met paarden werkten, voor er machines kwamen.
Her en der zijn wat andere borgen afgebroken, en restmateriaal is hier allemaal naar toe gebracht, om een zo compleet mogelijk beeld te krijgen en de boel mooi bij elkaar te bewaren.
Op het landgoed staat ook nog een huisje dat tot 1959 bewoond was, en in de jaren 80 door een stichting opgekocht en opgeknapt.
Leuk om te bewaren, want nu gaat er toch niemand ooit nog in wonen.
Ik liep overal naar binnen, en hoefde nergens mijn kaartje te laten zien, ze geloven dat zo ook wel.
En als ik ergens liep, was ik alleen!
In de boerderij speelde een film, en er stonden 15 lege stoelen bij.
Het zal vast niet altijd zo rustig zijn, maar het is wel een verademing.
En dat, beste mensen, kan alleen in Groningen!
`s Avonds heb ik nog gevouwfietst, om het hele militaire terrein heen, een prachtige route.
Vooral omdat ik zelden iemand tegenkom, en overal konijntjes opzij zie huppen als ik er aan kom.
