Ineens zag ik Carry Tefsen in het Sinterklaasjournaal, wat leuk.
Ik moest laatst nog aan haar denken omdat Sjoukje Hooymaayer onlangs was overleden, en nog onlangser Manfred de Graaf. Zij speelden in de comedyserie Zeg ns AAA een dokterskoppel, en Carry speelde hun huishoudster, Mien Dobbelsteen.
Carry heeft nog veel meer gespeeld, en nu speelde ze een mevrouw die last had van een Sinterklaasliedjes zingende buurman. En dan gaat ze verhaal halen, ze meldt zich bij de deur van de buurman, en wie doet open: John Leddy.
En dat is dan een leuk volwassen grapje van het Sinterklaasjournaal, want toen in Zeg ns AAA, speelde hij Koos Dobbelsteen, de man van Mien.
En John wilde eigen nooit meer iets met Zeg ns AAA te maken hebben, toch leuk dat hij dan nog wel aan dit grapje deelnam.
En hierbij deel 2. Ik had nog ruim zes minuten beeldmateriaal liggen, dat ik te lang vond om achter het vorige filmpje te plakken, dan maak ik er liever een apart logje van. Bij deze dus:
Update: Dat waren inderdaad mijn nichtjes die daar aan het zingen waren.
Kinderpostzegels bestaan sinds 1924, en sinds 1948 lopen kinderen er mee langs de deuren. En het is natuurlijk ook heel erg gemoderniseerd in de loop der jaren, maar het goede doel blijft altijd zielige kinderen.
Ik heb als kind natuurlijk ook meegedaan maar weet het allemaal niet zo goed meer. Ja, papieren invullen en een stickertje geven, zodat andere kinderen daar niet meer aan hoefden te bellen. En als de lijst dan vol was was je klaar! En of ik nadien de zooi ook nog moest bezorgen, en met geld in de weer moest, daar staat me niks van bij.
Tegenwoordig gaat het anders. Men hoeft alleen even iets in te vullen en de post doet de rest.
Nu kreeg ik een kaartje met oprechte excuses. Als ze nou niks hadden gezegd had ik het niet eens gemerkt.
Mijn tulpenbollen komen later dan verwacht, maar ze zijn dan nog prima te poten, verzekeren ze mij. En, mijn interesse is gewekt, als ik problemen mocht hebben mag ik gaan kijken op de OEPS-button op de website. En daar zie ik ook het kaartje dat ik heb gekregen.
En ik lees de website eens door, de geschiedenis, het doel, de missie, de projecten en ik blijf even hangen bij de kinderpostzegels van jaar tot jaar.
Ik hoef ze niet te hebben, maar vind het leuk dat ze zo keurig bij elkaar online staan.
Op maandag 5 november was het Adrillen in Winschoten. Dat is overdag de Allerheiligenmarkt door het hele centrum van de stad, en als het donker is gaat het in de kroegen op en rond het Marktplein verder, alwaar ook de kermis is.
De kermis is er altijd vanaf woensdag en op de maandag is het hoogtepunt en in de avond houdt het op. Terwijl sommige atracties nog volop draaien zijn andere al afgebroken en worden afgevoerd.
En dat legde ik allemaal vast vanaf mijn balkon. Knap werk van de chauffeurs, zo navigeren tussen al dat dronken volk.
En dan nu een filmpje waarvan ik vind dat iedereen die gezien moet hebben. Het betreft een fragment uit Sesamstaat uit 1987 waarin voor het eerst kritiek wordt geuit op Zwarte Piet.
In de jaren 80 kon zoiets nog in een kinderprogramma. In de jaren 80 was de algemene gedachte dat alles altijd moest kunnen. Iedereen moest altijd en overal zijn mening kunnen uiten. Zo kon het dus ook voorkomen dat een volwassense zijn mening uit in een kinderprogramma. Een programma kan ook niet altijd even grappig zijn, het mag soms best serieus, en dit was wat Gerda kwijt wilde.
Het ligt dus niet aan Sinterklaas en zijn Zwarte Pieten traditie en de vele liefhebbers daarvan. Het ligt aan het handjevol racisten van Nederland die zwarte mensen voor Zwarte Piet uitmaken.
Dat zijn de mensen die nu op de Sinterklaasintochten afkomen en voor flink veel ophef zorgen en ,,stinkhoer" gaan schreeuwen op een kinderfeest.
Sesamstraat is ondertussen een ochtendprogramma geworden, en doet het pas sinds 2014 zonder Zwarte Piet.
Update: Sinterklaas komt niet met een boot vol mensen met rood haar, een dikke bril, of heel veel overgewicht, maar met Zwarte Pieten.
In Winschoten is een Liefkensstraat, een Liefkensdwarsstraat en een Liefkenshoek.
En op het Dommeringplein stond eens een supermarkt, nu niet meer.
Het worden voorlopig eerst extra parkeerplaatsen, en het plan is dat daar eens woningen zullen komen.
Vanaf mijn balkon.
Dat blok links blijft vooralsnog, het gebouw met dat rode klimop en is het zeven verdieping tellende voormalige bibliotheek dat, zoals het er nu naar uitziet, in januari tegen de vlakte gaat.
Op de Vissersdijk staat al enige tijd dit cafe te wachten op een nieuwe eigenaar, dus ik dacht ik zal de oude naam nog even vastleggen, want voor je het weet is het weer anders.
Limburgia Winschoten gaat verhuizen, want ook dat soort dingen gaat almaar door.
Tot zover dan Winschoten, nu even naar Ameland.
En vervolgend afkoelen in Heiligerlee, onder rook van Winschoten, daar waar Nederland zijn oorsprong vindt.
De lokale omroep van de gemeente Oldambt, waar Winschoten de hoofdstad van is, heeft ook dit jaar een Sinterklaasspeelfilm gemaakt en online gezet, ik sluit het hierbij in:
,,Het zijn de moderne dingen die het doen", is de titel van de nieuwe Sinterklaasspeelfilm van RTVGO. In de film wil de Sint stoppen als Sinterklaas. De kinderen vragen zulke dure cadeaus, daar kan de Sint niet langer aan voldoen. Om toch nog iets te kunnen, besluit te Sint te gaan solliciteren. Zou de functie van rijdende rechter iets voor hem zijn? Of achter de kassa van de Jumbo? Brandweercommandant of burgemeester? Een film voor de kinderen, maar met een vette knipoog naar de volwassenen.
Ik vind het altijd leuk, Sinterklaas, en deze film is zeer traag, en dat vind ik dan wel weer bij Sinterklaas passen, lekker onthaasten en je al kijkend afvragen wat ze nu weer allemaal bedacht hebben. En er wordt in elk geval luid en duidelijk gesproken, het is voor iedereen te volgen.
Voor de vorige gemeenteraadsverkiezingen was er alhier in de gemeente Oldambt, waar Winschoten de hoofdstad van is, een heuse stemwijzer online, waarvan ik de stellingen overneem om er vervolgens mijn gedachte over te laten gaan.
De gemeente moet de belasting op huizen en bedrijfspanden (ozb) verlagen.
Rare stelling. Aan de ene kant vind ik natuurlijk dat een gemeente zijn financien op orde moet hebben. Maar als je mij gaat vragen of het omhoog of omlaag moet lijkt omlaag me natuurlijk altijd een betere optie. Lagere belastingen trekken meer bedrijven en dat is toch altijd beter dan dat het te duur wordt.
Maar het moet natuurlijk ook niet zo zijn dat er mensen bestaan die zichzelf wel verrijken, maar minimaal bijdragen aan de maatschappij, de samenleving maak je immers samen.
U hoort:,,Pijpen en beffen." door Jacques Plafond en Jacqueline van Benthem, en u ziet door mij fietsend gemaakte beelden van hartje Winschoten, van station tot Marktplein.
Waar ben je nu wat doe je met je leven, denk je soms toch ook nog aan mij. Heb je geen spijt dat we niet zijn gebleven, bij elkaar en zij aan zij Waarom konden wij toen niet beseffen, dat er meer is dan een potje op en neer. Iets dat uitstijgt boven pijpen en beffen, waarom bleef het bij die ene keer die ene keer.
Jij kwam op mijn weg, en ik op die van jou. Wij haakten in elkaar tussen Groningen en Grouw. Wij krabbelden overeind op dat fietspad en toen, bleef het niet bij die wederzijdse pijnverzachtende zoen.
We bleven die nacht heel innig bij elkaar, in een morsig hottelletje ter hoogte van Ter Haar. We namen het liefdespad want onze fietsen waren stuk. Maar dat kon ons niks verdommen want we vonden het geluk.
`sMorgens werden we wakker in ons gehuurde liefdesnest. We gaven ons aan elkaar maar al deden we nog zo ons best, Het wilde niet meer lukken, het was niet meer vrij en blij. Bij de fietsenmaker namen we afscheid onze liefde was voorbij.
De zeespiegel stijgt en de bodem daalt! Dat de zeespiegel stijgt kan iedereen zelf wel zien, telkens als het vloed wordt komt het water weer ietsiepietsie hoger dan de vorige keer. En dat de bodem daalt is te zien op de nu weer vernieuwe bodemdalingskaart van Nederland.
En de provincie Groningen zakt het meest van allemaal, dat komt door de gaswinning. Nu heeft de regering wel gezegt dat de gaswinning gaat stoppen, maar voorlopig is dat dus nog steeds niet het geval, men pompt lustig door. En de aardbevingen gaan ook door. En nu daalt de hele boel ook nog eens. En ze zeespiegel stijgt, en er moet minder uitstoot zijn maar tot op heden is het juist steeds meer.
Ik word er soms een beetje moedeloos van. Alles weten maakt niet gelukkig, en ik denk wel eens:,,hoe minder je weet hoe gelukkiger je bent."
Het is natuurlijk prachtig dat je op internet zo nauwkeuig allerlei rampspoed aan kan zien komen, maar het is natuurlijk wel de bedoeling dat je snacht lekker slaapt.
Het is wel te merken dat Arjen Lubach met zijn laatste seizoen bezig is. Voorheen was het een perfect VPRO programma volledig in de lijn van Van Kooten en De Bie. Maar het is natuurlijk ook des VPRO`s om juist een totaal tegengestelde mening ruim baan te geven.
Zo kon Arjen een pleidooi houden voor kernergie! En dan is het wel grappig dat de VVD daar ook weer hard over gaat roepen, maar als hij later dan een pleidooi houdt voor rekeningrijden blijft het doodstil.
En dit keer:
De NPO (Nederlandse Publieke Omroep) krijgt elk jaar minder geld en er moet flink bezuinigd worden bij de omroepen. En daarom kunnen sommige mooie programma's niet meer gemaakt worden. Ook het werven van leden wordt steeds moeilijker en duurder, maar zonder leden krijgen de omroepen weer geen geld van de NPO en moeten ze ophouden met bestaan. Arjen legt uit waarom het huidige systeem moet veranderen, zodat er meer geld kan naar het maken van programma's.
Omroepen moeten verenigingen blijven, en ze moeten meer macht krijgen. De netmanagers en zendercoordinatioren moeten weg, en de productiebedrijven ook. Laat de omroepen zelf maken, zelf bepalen en zelf doen, zo is het ooit ontstaan, en de weg die jaren geleden al ingeslagen is loopt hartstikke dood.
Maar ja, de geldkraan wordt steeds verder dichtgedraaid. Het liefst wil ik gewoon de VPRO terug op de gehele zondag, op zowel radio als tv, en voor de rest zoeken ze het maar uit.
Gisteren heeft u mijn balkon en Torenstraatverslag kunnen zien van de intocht van Sinterklaas in Winschoten, en anders kan u het alsnog bekijken, of nog een keer, gewoon even doorscrollen naar de vorige logpost.
Nu het verslag van de intocht van Sinterklaas in Winschoten gemaakt, uitgezonden en online gezet door de lokale omroep RTVGO!
Zaterdag waren er alleen maar blije gezichten bij de intocht van Sinterklaas in Winschoten. S'middags kwam Sinterklaas met de boot aan in de haven van Winschoten. Hij werd ontvangen door honderden blije kinderen. De Sint had een druk programma. Naast het handjes geven en tekeningen in ontvangst nemen ging hij langs bij burgemeester Rika Pot, nam hij een kijkje bij de Biba Boerderijshow op het feestplein naast de HEMA en maakte hij een rondrit door het centrum. Spannend dat het werd, want een Zeer Belangrijk pakje was voor een speciaal persoon weggewaaid. Gewoon zoek geraakt. Sint wist van niks. Hoe dat afliep? Ga het zien en geniet van deze fijne zonnige intocht.
Op zaterdag 17 november 2018 zette Sinterklaas weer voet aan wal in Winschoten. Hij kwam aan in de haven en ging een optocht maken door de stad. Ik filmde het geheel vanaf mijn balkon, en omdat ik toch nog een boodschap moest doen ging ik ook nog even in de Torenstraat staan, vanwaar ik bijna mijn eigen balkon weer kon zien.
Te beginnen met twee motoragenten, het handhavingsbusje en het Pietenmuziekcorps. Dan wat autootjes met mensen in poppenpakken er in. En een heleboel zwarte pieten. Een treintje op luchtbanden, een trekker met aanhanger. En daar dan de koets met Sinterklaas en Zwarte Piet, getrokken door twee zwarte paarden. Fietsende Pieten zijn er ook, alsmede steltlopende Pieten.
En daarna dus alles nog een keer, van beneden. En zie hier hoe het er vorig jaar, en alle daarvoorgaande jaren, aan toe ging.
Het begint vrij rustig, er is zelfs achtergrondgemurmel te horen, tot hij eenmaal goed op dreef komt. Om vervolgens tegen het eind weer rustig af te sluiten.
Voor het Stadhuis was de brandweer onlangs bezig met een hoogwerker oefeningen doen, met rechts van de lantaarnpaal de Winschoter Toren d`Olle Witte.
Aan het hek van stadstuin ,,Ons Toentje" zag ik dit briefje hangen.
Ik was naar de open dag van DocDirekt te Winschoten en zag het pand eindelijk eens van binnen, zie hier de buitenkant:
Dit is het voormalige GroeneKruisgebouw, want nu huist er mijn tandarts en zijn hele praktijk.
Omdat ik naar de open dag van DocDirekt was heb ik de modeshow maar laten schieten, hij is uiteraard wel doorgegaan natuurlijk, en wel op deze plek voor de HEMA te Winschoten, die een ander uiterlijk gaat krijgen, dus vastleggen nog maar even.
Tijdens een winterwandling zag ik volgens mij ineens De Toekomst in Scheemda, te wachten op zijn nieuwe bestemming.
Ik vind dit dan vooral zo grappig omdat ik het een prachtig mooie straatnaam vind, en dat nog wel in Winschoten.
U ziet de kermis op het Marktplein. Nog meer kermis op het Marktplein. Dan vanaf mijn balkon. De feesttent. De andere feesttent. Rondje Marktplein. Vanaf mijn balkon.
En toen het overgrote deel van de kermis afgelopen was begonnen ze meteen met afbreken en de vrachtwagens kwamen ook al om ze af te voeren, terwijl dat grote ding maar aan de gang bleef. Het feest ging in de kroegen voort, daar nam ik ook nog even een kijkje, maar daar film ik natuurlijk niet, daar is het ook te donker voor.
Het geluid, vooral vanauit de feesttenten, was zeer hard, ik kon het eerder die avond tijdens mijn wandeling met Quandy in het Sterrebos horen, bijna verstaan, en dat is van het Marktplein.
De Allerheiligenmarkt in Winschoten is de grootste van Nederland. Het vindt altijd plaats op de eerste maandag van november, en op de tweede maandag doen ze het nog eens dunnetjes over. De week voorafgaand aan die eerste maandag van november is het altijd winkelweek En tijdens die winkelweek is er ook altijd kermis op het Marktplein. Nou, dat ging ik dus even filmen.
Ik laat even zien wat er allemaal staat dit keer. Vervolgens vrachtwagens met aanhangers, want er moesten ook nog feestttenten opgebouwd. En vooral de attractie aan de andere kant van de kerk, maar zo hoog dat hij overal bovenuit steekt, trekt mijn aandacht. Het was wel weer een fatsoenlijke kermis, niet heel erg groot, maar ook niet te klein, maar net genoeg. En ik heb ook nog even een kunstenaar gefilmd die aan het werk was. En de kindertrein kwam ook nog voorbij.
De kermis in de avond, ook wel leuk. En in de avond nam ik beneden ook nog even een kijkje, en kwam langs een feesttent.
11 November is de dag, dat kinderen met lampionnen langs de deuren gaan, om een liedje te zingen en snoep te ontvangen. Dat is een eeuwenoude traditie, om Sint Maarten te herdenken die eens de helft van zijn matel gaf aan een bedelaar. Het is een ,,geef" feest, men geeft snoep weg, in ruil voor een liedje en het bekijken van een mooie lampion.
Omdat 11 november dit jaar op een zondag viel besloot de middenstand van Winschoten om Sint Maarten op zaterdag 10 november te vieren, en wel tussen 16 en 17 uur, want op zaterdag gaan de meeste winkels om 17 uur dicht.
Mijn nichtjes Tessa en Vivian lopen anders altijd in hun eigen dorpje, maar wilden nu, aangezien het de laatste keer is voor Tessa, want deelname is alleen voor basisscholieren, en ze is met haar laatste jaar bezig, wel eens beleven hoe het er in een stad aan toegaat.
En ik had de eer om de dames te begeleiden. Ze hadden twee prachtige lampions met schitterende lampjes, en ze hadden beide een rugzak om de snoep in te doen.
Nou ja, het was vier uur en we begonnen maar ergens midden in de winkelstraat. Beetje onwennig hoor, en wat is het druk van de winkelende mensen. En waar moet je nou zingen? gewoon maar naar de kassa gaan? In mijn geheugen zaten er altijd mensen bij de deuren met bakken snoep klaar om naar de liederen te luisteren. Er liepen al meer kinderen met lampionnen en we gingen maar gewoon de winkel binnen. En daar was iemand bereid om te luisteren, en te geven. En ik mocht de zojuist verkregen snoep in de daarvoor bestemde rugzakjes te doen.
En inmiddels waren er al winkelmedewerkers bij de deuren gaan staan en zitten, en soms moest je even ergens naar binnen. Ik kwam in winkels waar ik nooit geweest was, wat is er toch ontzettend veel te koop. En wat kunnen al die winkelmedewerkers toch goed naar de liedjes luisteren. En soms kregen de lampionnen nog een compliment.
Soms was het druk, dan was er een wachtrij. Maar men nam de tijd en gaf de ruimte. Bij de Chinees kregen kinderen iets warms gebakken, dan verdween direct in de mond. En de automatiek deelde frikandellen uit!
We waren ergens bij het Stadhuis begonnen en waren nu aan het eind van de Moushorn, en het was al ruim na vijf uur! We hebben maar een heel klein gedeelte van het centrum kunnen doen. Maar dat geeft niet, het was leuk en gezellig.
En ik wist dat De Klinker pas om half zes ging sluiten, dus daar konden de dames nog wel even zingen. En dan ook maar bij de dierenwinkel Pets Place. Daar was het zo`n drukte, dat de snoep al op was toen zij aan de beurt waren, maar er was een medewerker onderweg naar naastgelegen supermarkt om nieuw snoep te halen.
Ondertussen kon iemand even iets afrekenen en toen het snoep er was kon het zingen weer doorgaan. Bij de Jumbo werden er broodjes met twee warme worsten en ketchup en mayonaise en ui uitgedeeld, ik zag ondertussen een nieuwe pan met worsten komen. En bij de Aldi er naast stond ook een mevrouw met snoep voor in de hal, daar hoefde je de winkel niet voor in.
Oke, de meisjes mochten beslissen en mij advies vragen, maar besloten al dat ze nu naar Opa en Oma wilden. Onderweg er naar toe werd er nog wel bij alle huizen aangebeld en gezongen, en we namen de Domino`s ook nog even mee.
Bij Opa en Oma werd ook mooi gezongen en gul geveven, en daarna gingen we nog een paar staten door. Een enkele keer werd mij ook een snoepje aangeboden, dat at ik dankbaar direct op.
Soms brande er buiten licht, soms was er niemand thuis, en op een gegeven moment was het welletjes. En toen ik de opbrengst zag bedacht ik dat ik dan wel ontzettend veel liedjes gehoord heb.
Gelukkig zongen de dames steeds andere liedjes, na onderling overleg, om het voor de luisteraars en voor zichzelf leuk de houden, en dat lukte zeer prima.
Vooraanstaand strafrechtadvocaat vertelt over zijn leven en carrière.
‘In Vertrouwen’ is een bijzondere college-voorstelling, waarin Mr. Gerard Spong vertelt over zijn leven en carrière als een van Nederlands meest vooraanstaande strafrechtadvocaten. Hij zit veertig jaar in het vak en werd tot nu toe zeven keer uitgeroepen tot Nederlands beste advocaat. Op intrigerende wijze geeft Spong een inkijk in het functioneren van een pleitbezorger in strafzaken; zijn taakopvatting, dilemma’s waar hij mee te maken krijgt en natuurlijk de bewijsperikelen. Spong bespreekt deze facetten mede aan de hand een aantal geruchtmakende moord-, zeden- en fraudezaken.
Mr. Gerard Spong treedt regelmatig op in de media. Zo was hij onder meer te gast in ‘College Tour’, was hij een van de geïnterviewde topadvocaten in de tv-serie ‘Kijken in de ziel’ en geeft hij geregeld zijn visie op actuele gebeurtenissen in tv-programma’s als ‘Pauw’ en ‘De Wereld Draait Door’. Daarnaast bracht hij meerdere (misdaad)romans uit.
Interessante man, die heeft vast wel wat interessants te melden, dacht ik zo, en mijn gedachten bleken de juiste. Het was lang niet uitverkocht, maar volgend mij was wel meer dan de helft van de zaal bezet. Hij ging ook flink tekeer tegen de huidige regering, die de rechtstaat ook al aan het afbreken is. Helaas kan ik niet alles onthouden, maar veel flarden wel, het was een leuke leerzame onderhoudende avond. Het duurde ook flink lang, en iedereen mocht aan het eind vragen wat men waar wilde.
Ik zat tussen twee vrouwen in. De vrouw aan mijn linkerkant zat er met nog een vrouw, en ze maakte steeds opmerkingen tussendoor.
De vrouw aan mijn rechterkant was er met een man, en ze hadden beide hun jassen nog aan. Tijdens de voorstelling wurmde de vrouw haar jas uit en frummelde die achter zich.
Achter me zaten ook drie vrouwen, die fluisterden zo af en toe.
En dan sluit ik nu weer een aflevering in van De Snijtafel van de VPRO.
En ik vertel eerst even over het Glazen Huis van Radio 3FM. Het glazen huis begon ooit als een idee om een leuk radioprogramma te maken. Ergens in een drukke binnenstad een glazen huis neerzetten waar drie disc jockeys een paar dagen achtereen gezamelijk één radioprogramma maken gasten uitnodigen en muziek en geklets. Daar dan nog even een goed doel aankoppelen, zodat het ook nog nut lijkt te hebben, en een evenement is ontstaan.
En de gezamelijke omroepen lieten zien dat ze zeer goed kunnen samenwerken er alle verschillen opzij kunnen zetten. Het werd een groot succes.
Helaas lieten de disc jockeys zich kopen door andere zenders, en zoiets maakt het evenement natuurlijk zwakker.
En dan Domien Verschuuren. Domien was ooit de eerste die reageerde op dit weblog. (op wat testberichtjes na) Lang hield ik hem overigens niet vast als lezer.
En een jaar of 14 later heeft hij gezorgd voor het allerberoerdste mediafragment aller tijden, hij deed het meest walgelijke wat er maar mogelijk is.
Domien zat in het glazen huis en er kwam een vader met een doodziek kind langs. En Domien haalde hem binnen en ging hem gebruiken. Misselijkmakend.
De ziekte van dat kind had totaal niks met de actie te maken. En kinderen gebruiken doe je gewoon niet.
Ik heb er toen niks over gelogt. Maar nu ik deze aflevering van De Snijtafel zag besloot ik dat ik het toch maar eens moest zeggen.
De snijtafel bespreekt het gesprek van Eva Jinek met Domien Verschuuren en Frank van der Lende over de nagellakactie van Tijn. Vorig jaar was het meest besproken onderwerp op Facebook eens niet de wereldproblematiek, maar het collectieve verdriet vol ‘intense saamhorigheid’ rondom het overlijden van de 6-jarige ‘nagellakheld’ Tijn Kolsteren. Deze maand in De snijtafel bespreken Ewout Jansen en Kasper C. Jansen de twee 3FM-dj’s Domien Verschuuren en Frank van der Lende die bij Jinek hun ‘gedachtegoed’ mochten plakken op de nagellakkende Tijn; geheel vastberaden als ze waren om zijn goede werken voort te zetten. Hun antwoorden bij Jinek zijn tekenend voor de overdaad aan ego, marketing en oneerlijkheid waarmee bekend en minder bekend Nederland zich over Tijn heeft uitgelaten en laten de irrationaliteit zien van spontane empathie en ‘campagnes’ voor ‘het goede doel’.
Dit filmpje hoort nog bij mijn verhaaltje van gisteren. En ook bij het filmpje van gisteren.
Ik vond het filmpje van gisteren wel een mooi geheel met al die mooie muziek, dat ik hier een deel twee heb van de rest van de stille tocht en de voordrachten tussendoor en tot slot.
Toen we langs de stadstuin liepen zag ik de kermis op het Marktplein. Daarna werd er een verhaal verteld bij het gymzaaltje waar de joden toentertijd bijeengedreven werden, vanaf daar liepen ze gezamelijk naar het station.
Op weg naar het station kwamen we langs de letters van WINSCHOTEN. We staan bij de gedenkzuil en er komt een trein aan. Tenslotte de voorstelling voor de voormalige synagoge.
En daarna als toegift nog de kermis vanaf mijn balkon.
De 21e Holocaust/Shoahherdenking in Winschoten werd gehouden op woensdagavond 31 oktober.
In de jaren 1942–1945 zijn 91 procent van de circa 500 Joodse burgers (in totaal 452) van de huidige gemeente Oldambt vermoord.
De herdenking begon die dag om 18.45 uur met een lezing in Zalencentrum Lamain aan de Bosstraat 25.
Het overige programma zag er als volgt uit:
19.00 uur: Stille tocht (kort traject) vanaf Zalencentrum Lamain naar het Joods monument aan de Venne. Circa 19.10 uur: Herdenking Joods monument. Jiddische muziek door muziekgroep Nieuw Leven. Er waren toespraken van burgemeester Rika Pot van de gemeente Oldambt, van de heer Groote van Landrat Landkreis Leer en van Eli de Leeuwe uit Bedum. Ook werden de 98 namen van de vermoorde burgers van de Joodse Gemeenschap met familienamen beginnend met J, K en L genoemd door leerlingen van het Dollard College en Ubbo Emmius. Vervolgens werden er bloemstukken gelegd, waarna een minuut stilte volgde.
Defilé
Daarna was het defilé langs het monument opgaand in een Stille Tocht (lange traject), via de Venne naar kruising Hema/De Nederlanden (eerste stop), Torenstraat, Carolieweg, Blijhamsterstraat, Engelsestraat, Engelselaan (tweede stop), vertelling door F. Walters, Engelselaan, Wilhelminasingel, Stationsweg (linker zijde) naar station en bij plaquette en gedenkzuil (derde stop), vertelling F. Walters, Emmastraat, Liefkenshoek, Vissersdijk, voetpad naar Bosstraat, monument Kleine Klaagmuur.
Daar was een vertelling en werden er bloemen gelegd. Ook was er een performance door Mannah22. Vanaf circa 20.45 uur was er een samenzijn in Zalencentrum Lamain, met koffie of thee en mededelingen.
Het filmpje begint op het moment dat ik aansloot. De waarnemend burgemeester was bezig met haar toespraak, en meer toespraken volgden. De muziek klonk prachtig, zeer indrukwekkend, met het feestelijk kabaal van de kermis op de achtergrond.
De rilligen lopen me over de rug, als ik de namen hoor, en de leeftijden en hun sterfplek. Allemaal mensen die deze straten kenden, zijn hier weggehaald, in die bange jaren.
Mijn CV ketel was stuk. Er stond niets op het display, dat schermpje. Stekker er uit en er weer in gedaan, hielp niks.
Even googlen hoe ik dat ding kan resetten, niet te vinden of niet te doen. Dan maar het telefoonnummer gebeld dat op de sticker op de ketel staat.
Ik krijg er een heel menu voor en kies uiteindelijk 1
Een mevrouw noemt keurig haar naam en vraagt waarmee ze mij van dienst kan zijn. Ik vertel dat de ketel stuk is, niks te zien op het displayplaatje en zo, en stekker er uit gehaald en weer ingedaan heb ik ook al gedaan.
Staat er wel stroom op dat stopcontakt? (wandcontaktdoos) Ja, geen idee, even testen met een lampje uit de woonkamer. Het lampje doet het, dus er komt stroom uit.
De mevrouw vraagt vervolgens mijn postcode en huisnummer en zegt dat ze niet weet hoe laat, maar dat er vanavond nog iemand langskomt. En voor ze ophing noemde ze nog mijn telefoonnummer en vroeg of dat klopte, en dat deed het.
Later die avond ging de bel. Ik pak dan de daarvoor bestemde telefoon op en groet, beneden staat een man die zich meldt, ik zeg, komt u maar en druk op de zoomer zodat de deur beneden opgedaan kan worden door de man.
Ik zet mijn voordeur vast wagenwijd open en wacht de man op. Hij komt via de trap. Ik zeg dat hij de lift ook mag gebruiken en vraag meteen of hij koffie wil. Nee, hij wil geen koffie, eerst kijken.
De printer blijkt stuk, hij gaat even naar de auto om een nieuwe te halen, en zet die er vervolgens in.
Dat gaat 180 euro kosten en het kan inderdaad door de stroomstoring van afgelopen zaterdag komen. Hij wilde nog steeds geen koffie, maar snel weer naar huis. En ik zit er weer warmpjes bij.
En de rekening die sturen ze wel. De volgende ochtend sta ik op, heeft mijn koffiezetapparaat het begeven. Dat is weer een verhaal apart, voor een ander keertje.
Marktplein Winschoten, daar bevindt zich op dit moment de Adrillenkermis, maar toen ik deze foto nam was daar nog geen sprake van.
Quandy, 11, slaapt veel.
Quandy op Ameland, we kwamen op een dag in de buurt van andere camping waar honden verboden zijn, bij de dat aangevende stoeptegel moest hij even poseren.
Iedereen die mijn weblog leest weet inmiddels wel hoe het stadhuis er van buiten uit ziet, zie hier de binnenkant, en wel een deel van de niet meer als zodanig in gebruik zijnde raadzaal.
Tijdens de open dag mochten we kijken in de kamers van de burgemeester en die van de wethouders, en aldaar trof ik een stadsplattegrond van Winschoten met daarop de contouren van de niet meer aanwezig zijnde stadswallen.
Het uitzicht vanuit een kamer in het stadhuis, wat een rijksmonument is uit 1869.
Hier nog eens de contouren, die in de stad aangeven worden middels een soort grote ronde stippen.
En dit is het uitzicht van cultuurhuis De Klinker, die u ook al van buiten kent.
En van binnen heeft u ook al eens kunnen zien, hier nog maar een keer, ik was er toch.
Daar was het Tellerlikkerfestival, als opening van het nieuwe seizoen, heel erg druk, daar heb ik mooi omheen gefotografeerd, de filmpjes heeft u inmiddels kunnen zien.
Ik hou altijd nauwlettend de lokale omroep in de gaten, ik ben nu eenmaal graag goed op de hoogte. En wat ik dan echt van belang vind deel ik met de wereld.
Er gaat weer van alles mis bij het inladen van de pakjes die Sinterklaas moet meenemen naar Nederland. Twee pieten die aan het inladen zijn verliezen een HEEL BELANGRIJK pakje. Er wordt van alles aan gedaan om het terug te vinden. Hopelijk komt het allemaal goed bij de intocht op 17 November
Er is natuurlijk van alles fout aan dit filmpje, en juist dat maakt het goed. In de fantasie kan namelijk alles.
Ik had je mail gezien, even apart gezet en ben er nog niet aan toegekomen hem eens te beantwoorden. Erg slordig van mij. Ik vergeet het en zo vliegen de dagen om. Terwijl het natuurlijk hartstikke leuk is dat er iemand de moeite neemt middels mail op mijn weblog te reageren. Ik wil eerst even zeggen dat ik geen pagina over abstract expressionisme heb gemaakt, wellicht heb ik er naar gelinkt. Want mijn website is een weblog, daar tik ik dagelijks een stukje over wat mij bezighoudt. Ik zal deze mail, en jouw mail, op mijn weblog publiceren, zodat iedereen kan zien wat je me gemaild hebt.
Beste Rene, Allereerst mijn complimenten voor je leuke en informatieve website! Vorige week heb ik je gemaild en ik vroeg me af of je tijd hebt gehad om mijn mail te bekijken. Hieronder vind je mijn mail nogmaals: Het viel mij op dat je een pagina over abstract expressionisme hebt gemaakt (http://www.renesmurf.nl/archive/2015-m05) waarop je verwijst naar een artikel van stedelijk.nl. Zelf heb ik een uitgebreid artikel over wat abstract expressionisme is geschreven. Mijn artikel kun je hier vinden: https://mynewart.nl/wat-is-abstract-expressionisme/ Ik ben erg benieuwd wat je van het artikel vindt! Heb je een plekje op je website waar je naar mijn artikel kan verwijzen? Ik hoor het graag. Met vriendelijke groet,
Ervaar op 27 oktober stilte en donkerte in en om ,,de Hoogte” in Heiligerlee
Zaterdagnacht 27 oktober gaat in een groot deel van Europa de klok weer een uur terug: wintertijd! Deze nacht is door de Milieufederaties uitgeroepen tot ’Nacht van de Nacht’. Voor het veertiende achtereenvolgende jaar willen de Milieufederaties aandacht vragen voor de schoonheid en het belang van de (donkere) nacht.
De gemeente Oldambt biedt u zaterdagavond 27 oktober een programma aan om wandelend te ervaren wat rust en donkerte betekenen in en om ,,de Hoogte” in Heiligerlee.
Programma: Om 19.45 uur wordt u verwacht bij het Graaf Adolf monument aan de Provincialeweg te Heiligerlee. We starten met de wandeling onder begeleiding van gidsen om 20.00 uur. Onderweg door het mooie natuurgebied ‘de Hoogte’ staan we stil bij het belang van rust en donkerte en wordt u verrast met dans, poëzie en een optreden van de Winschoter kunstrolschaatsclub. Het wordt dus een verrassende tocht met onderweg kunst en cultuur. Het programma is om ongeveer 21.30 uur afgelopen. Laat u verrassen!
De gemeente organiseert deze ,,Nacht van de Nacht” in samenwerking met de Club Oldambtster Groen, IVN Westerwolde-Oldambt, de Natuur- en Milieufederatie Groningen, Staatsbosbeheer, Kunstencentrum de Klinker, Winschoter Kunstrolschaatsclub (WKC) en de stadsdichter Bianca Holst. We nodigen u van harte uit bij deze “nacht” aanwezig te zijn. Aan de deelname zijn geen kosten verbonden en aanmelden is niet nodig.
Graag tot ziens op zaterdagavond 27 oktober.
We waren gebleven in het bos bij Heiligerlee, we hadden net al een dansje gezien, en waren nu doorgewandeld naar het volgende, dat betrof de stadsdichter die een passend gedicht had uitgezocht en voordroeg. Daarna wandelden we weer verder, en kwamen bij een mevrouw die uit ging leggen over de natuur in de nacht.
Vervolgens weer wandelen en eindigen in de boerderij die daar staat, op de plek waar eens het klooster stond. Daar kregen we koffie en taart en zagen een schitterend optreden van de rolschaatsers. Voorts nog een gedicht van de stadsdichter en een verhaal en toen de fiets maar weer opzoeken die stond bij het beginpunt van de wandeling. Ik kreeg ook nog een kaartje mee met daarop een kalende van dit jaar betreffende wat er zoal te zien was en is aan de sterrenhemel.
En dan te bedenken dat op diezelfde avond ook nog een heuse drive in bioscoop gaande was.
