Ik weet niet hoe en waarom, maar ik vind de grens altijd boeiend. Ergens is ooit eens een lijn getrokkken. En daarachter gaat men niet gebukt onder onze koningshuis en is men niet bezig met een TROS of AVRO en is vrijwel alles anders.
En nu is de VPRO begonnen met een programma over de rafelranden van Nederland, De Grens. Presentatot Tommy weet dingen ik wil weten en komt op plekken waar ik zeer benieuwd naar ben. Hoe komt het zo, waarom is het zo, en hoe nu verder?
Tot zover dan dit logje, nu mag u reageren. En probeer dan om niet iets te zeggen wat u overal op kan zeggen, dat is niet leuk.
U hoeft me niks toe te wensen, daar hou ik niet van. Ik weet niet waarom, maar wel dat het zo is. Ik log dit gewoon om later terug te kunnen zien wat ik allemaal op mijn tv bekeken heb, en nu is het allemaal even een opsomming, en gaandeweg de tijd zal er zo nu en dan wat nieuws op mijn beeldbuis verschijnen.
Gaarne reageren, zeer welkom, en dan zeggen wat u maar denkt hoor, trekt u zich dan vooral niks van mij aan.
Bellicher, een psychologische thriller. Puntje van de stoel werk, en zeer goed opletten, want er gebeurt heel veel! En de kijker wordt geacht om zelf ook gedeeltes in te vullen.
Neerlands topkwaliteit, op eenzame hoogte. Zeer onvoorspelbare wendingen, maar wel geloofwaardig, mits men zich laat meeslepen in het verhaal. Meegezogen worden in de tv, bloedstollende spanning, en dan hebben de hoofdrolspelers ook nog een spaaklopende sociaal leven.
Het is echt dat ik meedenk, en dan ik dan denk, het verhaal houdt hier op? Ha, nee, er gaat vast nog iets gebeuren! En dan is het al gebeurd!
En ook met moderne computernurds en hacken en zo he, en nekken omdraaien ook. En dan weer zoals ik het niet verwacht ook. En wat ik ook altijd leuk vind aan VPRO serie`s, in de eerste aflevering wordt niet gevloekt, zo willen ze nieuwe kijkers meetrekken. In aflevering twee valt dan de eerste godverdomme en aflevering 3 is dan gewoon waar de VPRO zo bekend om is.
Het is dinsdagavond, en ik heb de VPRO gids voor me op tafel liggen, alsmede een vulpen. Alles wat ik niet wil zien streep ik door, tot ik iets tegenkom wat ik wil zien. Dat programma is dan het eerstvolgende, en zo werk ik Nederland 1, 2 en 3 dag voor dag af. Zo keek ik op dinsdagavond naar een programma van de zondagavond.
Een nieuwe komische serie van de VARA. Het gaat over een huisarts van 50 wiens vrouw kwaad op hem is en hij belandt bij een psychiator. Dat klinkt ernstig en dat is het ook wel.
Ik vind het meer drama, met een humoristische kant. Het is qua verhaallijn zo onlogisch als een Wim T Schippers serie. Mensen doen rare dingen en er wordt op gereageerd alsof het vokomen normaal is. Prachtig vind ik dat, een soort fantasiewereld.
Er zitten ook gekkigheden in zoals dat meneer dingen ziet die er niet zijn, toch zien wij ze ook. Of is het allemaal wel echt wat hij ziet?
Het geheel is best spannend hoe het allemaal gaat verlopen. Ik ga alle afleveringen volgen in elk geval, dit eerste deel smaakte naar meer.
Een goede serie en goed uitegewerkt allemaal, topacteurs en zo. Enig minpuntje, vind ik, is dat het openingsfilmpje in de Engelse taal is.
Ooit experimenteerde ik al eens wat met filmen tijdens het autorijden. Dat wil zeggen, camera onder de voorruit en filmen maar. En nu nam ik hem eens mee op de fiets. Hij filmde niet echt wat mijn oog zag, maar toch wel wat van Winschoten. Vanaf mijn huidige werkplek tot aan mijn voordeur. Ik wilde dit vorige week al even in de sneeuw doen, dat mislukte.
In de provincie Groningen zijn regelmatig aardbevingen. Niet heel ernstig, maar wel onnodig, angstig en slecht voor de gebouwen, en vooral slecht voor de mensen.
Onderzoek heeft uitgewezen dat in de toekomst de aarbevingen vaker zullen voorkomen en heftiger zullen zijn! De aarbevingen worden veroorzaakt door de gaswinning. Voorheen ontkende de gaswinningsfirma dat zij de oorzaak waren, tot ze er niet meer omheen konden. En nu willen ze schade gaan vergoeden en zo, en een fonds oprichten voor de ernstigere schade in de toekomst.
Ik zou zeggen, we hebben genoeg gas uit de grond gehaald, dat heeft miljarden opgeleverd, dank u moeder aarde en de rest laten we lekker zitten. Veiligheid boven alles, en we moeten ook niet alles willen.
(hoezo importeren we eigenlijk Russish gas?)
De provincie Groningen, een half miljoen inwoners, loopt langzaam leeg. Dat noemt men krimp, er verlaten meer mensen de provincie dan dat er bij komen. Deels door dat er meer mensen doodgaan en minder geboren worden, en deels omdat mensen hun heil elders zoeken.
We hebben hier ook relatief veel lager opgeleiden, omdat de hoger opgeleiden elders in het land beter cariere kunnen maken. Tot overmaat van ramp bedacht één of andere pipo dat scholen met minder dan 100 leerlingen maar dicht moesten.
Groningen kent heel veel hele kleine dorpjes, en het is al fijn als daar nog een schooltje is, en een gymzaaltje en een voetbalveldje. Maar dat is er zelfs niet eens. Sommige dorpen hebben nog een supermarkje, maar een slager, bakker en kapper zie je niet zo veel meer.
Welja, doe de scholen ook maar dicht.
En dan te bedenken dat van al het geld dat de Groniger gasbelt oplvert er slechts één procent terugvloeit...
Nou ja, klein pluspuntje is nog dat Winschoten tot op heden niks van welke aardbeving dan ook gemerkt heeft, en een stadje is, dus voorzieningen nog steeds goed voorradig.
Mja, even denken, wat voor inleiding zal ik hier eens bij tikken. Nou ja, het staat onderaan, dus zou men dan eerder van een uitleiding kunnen spreken. Ik zou kunnen vragen om screenshots van een gemaakte puzzel, maar ach, wat intereseert mij dat ook.
Ik zou zeggen, vermaakt u zich er mee, ik heb dat gedaan en zal het vast en zeker nog eens doen.
Nooit op plaat of cd verschenen, maar wel geyoutubed!
Bim, bam, bim, bam, bim. Tis weer zo laat de kerst is uitgebroken. Met volle mond doen wij weer kont van vrede enzovoort. Van alles en nog wat is weer ontloken. Het is weer de tijd van het mooi gesproken woord, Hoort, hoort, hoort, hoort, bim, bam, bim, bam.
O, kerstboom, schoner dan de lakens, waartussen ik een piekervaring had. Uw glans en ballen zijn voor mij de bakens, en wassen wij die zonden af in een schuimend bad.
Bim, bam, bim, bam, bim. Tis weer zo laat de kerst is uitgebroken. Met volle mond doen wij weer kont van vrede enzovoort. Van alles en nog wat is weer ontloken. Het is weer de tijd van het mooi gesproken woord, Hoort, hoort, hoort, hoort, bim, bam, bim, bam.
Kerstbrood en kalkoen kleeft in uw kaken, drank doorspoelt uw doorgewinterde geest. Grimmig en nadorstig is het ontwaken, kerstmis vieren, bim, bam, is dat wel een feest?
Bim, bam, bim, bam, bim. Tis weer zo laat de kerst is uitgebroken. Met volle mond doen wij weer kont van vrede enzovoort. Van alles en nog wat is weer ontloken. Het is weer de tijd van het mooi gesproken woord, Hoort, hoort, hoort, hoort, bim, bam, bim, bam.
Bol staan weer de hemel en de aarde, van welgemeend gebazel en gepreek. Dolgedraaide monster zonder waarde, holle vaten, o, just gimme a break!
Bim, bam, bim, bam, bim. Tis weer zo laat de kerst is uitgebroken. Met volle mond doen wij weer kont van vrede enzovoort. Van alles en nog wat is weer ontloken. Het is weer de tijd van het mooi gesproken woord, Hoort, hoort, hoort, hoort, bim, bam, bim, bam.
Joe luisterde, mits joe het voorafgaande heeft beluisterd, naar achtereenvolgens Wilhelmina Kuttje, Jan Vos en Jacques Plafond, met Bim bam `t is weer kerst, voor en van Ronflonflon. Schitterende akkoorden, uitstekende tekst, durf dat maar eens tegen te spreken.
Update: ga eens luisteren en kom met uw mening, gelul over smaak kan onder elk lied, dat valt onder overbodige opmerkingen en dan krijgt u ook een overbodige opmerking terug, als u dat maar weet.
Dan hebben we nu eindelijk het kleinste kamertje verlaten en we bevinden ons nu in de hal. Links naast de voordeur, en voor de binnenkomer rechts, maar die ziet vooralsnog niks, want de deur dekt dit af als die open is.
Dit tegeltje heb ik echter slechts één maal, en dit heb ik ooit gemaakt op de lagere school. Met glas en schilderen en tekenen en inkleuren en mooiheid.
Het zal vast toendertijd als kerstdecoratie gediend hebben, en daarna jaren en jaren ter bewaring op mijn slaapkamer. Geloof ik, of stond dit nou in de keuken? Of was dat ding in de keuken niet het werkje van mijn zusje?
Vanaf begin dit jaar hangt dit dus mijn hal op te sieren tot ver in de eeuwigheid.
En als ik zeg tot in de kleinse details dan bedoel ik ook tot in de kleinste details. Daarom neem ik u nu alweer en nog steeds mee naar mijn kleinste kamertje, en zijn ziel. Alswaar dit object niet onbelangrijk genoeg is om toch belangrijk genoeg te worden gevonden.
Heel voornaam, om, vooral na een wat grotere boodschap, deze geur zich even laten vermengen, en wegzakken, met die andere geur.
Ik hou wel van frisheid, al is het nep.
En om te voorkomen dat we nooit mijn kleinse kametje uitgeraken meteen maar de slotfoto van dat festijn.
Zomaar een tegeltje, en hier was het tegenlicht even het minst storend. Dit tegeltje zit ergens, en had op meerdere plekken kunnen zitten, gezien een aantal dus dezelfde afbeelding dragen.
Uitgekozen door? Ik weet niet wie. Misschien zit het er al wel zo in sedert de oplevering, maar misschien ook niet.
Toen ik dit kocht was het zo, en ik vind het wel best zo. En dat ze maar voor altijd en eeuwig mogen meegaan!
En, nee, ik hoef geen foto`s van u :) Wel kerstboomfoto`s gaarne, nog steeds welkom overigens...
Ik hoorde dit op de radio en dacht, die ga ik loggen! Temeer daar ik er een smurf in hoorde, die is in de clip helaas niet als zodanig te zien.
Aai aai aai I am your butterfly I need your protection Be my samurai
Aai aai aai I am your butterfly I need your protection Need your protection
I'm a ninja yo, my life is like a video game, I maintain when I'm in the zone one player, one life on the mic, limited time! go ninja, go! No fuckin' around I'm cutting down anyone in my path trying to fuck up my game with razor sharp lyrical throwin' stars, jirre my flow's hot hostile, wild out of control ninja skop befokte rof taal, rough ryhmes for tough times, met fokkol kos, skraal, till I hit triple 7 at the ATM straight famine or feast when you living on the razor edge, stay sharp sharp rolling with the SOS high-energy you've never seen zef so fresh, uh! When we mic check hi-tek flows flex, yo we optimistik not fuckin depressed, we not like the rest my style is UFO, totally unknown, you can't fuck with my new zef flow, I'm hard to miss, 'you can't do this, you can't do that' yo fuckin who said so? I do what I like, too hot to handle, too cold to hold you can't fuck with the chosen one, I-I-I-I-I want to knife you I'm a ninja
Aai aai aai I am your butterfly I need your protection Be my samurai
Aai aai aai I am your butterfly I need your protection Need your protection
Aai aai aai I am your butterfly I need your protection Be my samurai
Aai aai aai I am your butterfly I need your protection Need your protection
Ninja is poes cool, but don't fuck with my game boy or I'll poes you, life is tough, when I get stuck and my time is up I push through, till I break-break-break on through to the other side, fantastically poor with patience like the stalker ninja is hardcore, been cut so deep feel no pain it's not sore, don't ask for kak or you'll get what you ask for, I'm like a wild animal in the corner waiting for the break of dawn, trying to get through the night, just a man with a will to survive my blades swing free, decapitate a hater with amazing ease, this is not a game boy don't play with me, I work my mic-saber like a wild fuckin savage from the dark side: danger! Yin to the yang, totally hi-tek, ninja's motherfuckin big in japan, I've seen the future, but I've never got nothing in my hand, except a microphone, big dreams and a plan, fly-talking, sky-walking like a ninja
Aai aai aai I am your butterfly I need your protection Be my samurai
Aai aai aai I am your butterfly I need your protection Need your protection
Aai aai aai I am your butterfly I need your protection Be my samurai
Aai aai aai I am your butterfly I need your protection Need your protection
Fuck, this is like, the coolest song I ever heard in my whole life Fuck all of you who said I wouldn't make it They said I was a loser They said i was a no-one They said I was a fuckin psycho But look at me now all up on the interweb worldwide 2009 FUTURISTIC Enter the ninja Yo-landi Vi$$er DJ Hi-Tek Die fokken Antwoord Dis mooi, ne!
Aai aai aai (I'm a ninja) I am your butterfly I need your protection Be my samurai (yo I'm a ninja) Aai aai aai I am your butterfly I need your protection Need your protection (yo I'm a ninja)
Aai aai aai I am your butterfly I need your protection Be my samurai (a motherfuckin ninja) Aai aai aai I am your butterfly I need your protection Need your protection
Dit kerktorentje steekt uit boven de bossen en boven het dorp, tussen de Liechtensteinse wolken en bergen.
En dit is dan een voorbeeld van de Liechtensteinse architectuur.
En men geeft op deze wijze aan waar men dient te wandelen dan wel te fietsen, langs het Liechtensteinse hek met onderaan kietelende Liechtensteinse grassprieten, aldaar net zo groen als elders.
Een plank voldoet als bankje, pal op de grens met Oostenrijk, vast en zeker ergens op een bergkam.
En ik geloof dat dat de bergkamgrens met Oostenrijk is, de drie gezusters die uitkijken over het hele staatje, en die je beneden vrijwel overal wel kan zien.
En hier zag ik een beest, ik kon niet inzoomen maar zag hem wel.
U merkt, dit zijn geen actuele foto`s in die zin dat ze onlangs pas gemaakt zijn, maar wel actueel in die zin dat ze nu voor het eerst op internet verschijnen.
Ondertussen nog steeds beesten, wel leuk op zich.
De vakantie in Liechtenstein was ook leuk op zich, en volgend jaar februari zal ik daar weer nieuwe foto`s van tonen, dit is vooralsnog de laatste blik.
En dit is Winschoten, waar ik zit, en dan om precies te zijn rechtsboven!
Aan u om mij te vertellen wat u zou kunnen vertellen over één van de afbeeldingen, of ze allemaal even becommetarieren mag natuurlijk ook, maar dat zou ik ook niet doen.
Nu even de vragen beantwoorden: Ja en Nee. En verder met het opmezelfwonenupdate.
Een klein mijlpaaltje, het is zover, al mijn truien zijn gewassen!
En dat zit zo, dit systheem had ik al toen ik nog bij moeder thuis woonde. Ik leg al mijn truien op de bovenste plank!
De trui die ik wil gaan dragen pak ik van die bovenste plank. Na het dragen wordt die gewassen en komt na het drogen te liggen op de onderste plank.
De nieuwe trui die ik wil gaan dragen pak ik dan echter weer van de bovenste plank. En op die manier komen al mijn truien dus aan hun draagbeurt toe. Niet echt in een specifieke volgorde, maar wel allemaal en allemaal even vaak. En mijn moeder waste ze altijd, tot ik op mezelf ging wonen.
En nu heb ik ze zelf dus allemaal al één keertje helemaal zelf gewassen! Nou ja, apparaat het werk laten doen, maar toch.
Labyrint is het wetenschapsprogramma van de VPRO en de NTR. En eigenlijk wel van de totale Nederlandse tv. De VARA doet wel eens een poging, en daar blijft het dan ook bij.
Wetenschap, heel belangrijk: de kennis der mensheid. En die kennis breidt zich uit, steeds meer en steeds sneller. Hoe meer de mensheid weet des te meer nieuwe vragen er opgroepen worden, en ook weer beantwoord.
Wetenschap, het doel om alles te verklaren, en daarmede de religie uit te schakelen, tenminste, zo zie ik dat.
Ooit had de VPRO al een wetenschapsprogramma dat heette Noorderlicht, en toendertijd was Labyrint de naam van één of andere showprogramma van één of andere omroep. Daarom vind ik de naam ontoepasselijk, het programma daarintegen is gewoon pure noodzaak.
Elke week twee onderwerpen, aan elkaar gepraat door een presentator, die ook elke week even doorverwijst naar de radiouitzendingen van Labyrint.
Het kan echt over alles gaan, en wat nog niet geweest is zal vast wel een keer komen.
Dat ik niet alles begrijp vind ik juist prima, want ik hou er wel van om niet alles te begrijpen. Als er vragen opborrelen of als iets mijn pet te boven gaat vind ik aangenamer dan de vele hapklare brokken die uit elkaar vallen van simpel en voorspelbaarheid waar vele anderen van smullen...
Andere Tijden is het geschiedenisprogramma van de VPRO en NTR samen. Elke week duiken ze in de geschiedenis, hebben ze weer wat uitgezocht, zijn er oude en nieuwe beelden en beleven we een schittrende reportage. Veelal met een link naar het heden. De mensen van toen opgespoord en er wordt van alles uit de doeken gedaan.
Hoe problemen vroeger opkwamen en opgelost werden en tegen welke gelijksoortigte problemen we nu aanlopen.
Ik kijk er al naar vanaf aflevering 1, nieuwjaarsdag 2000. Zeer onderhoudend, leerzaam en toch amusant. Het laat zien hoe het leven en de media al of niet functioneren. En zo af en toe maken ze een special, het enige wat echt telt is dat er oude beelden moeten zijn!
De Taarten van Abel = een prachtig televisieprogramma.
Een kind gaat een bijzondere taart maken met taartenbakker Abel. En Abel kan ontzettend goed taarten creeren, want creatie`s dat zijn het. Zeer fantasievolle kunstwerken, letterlijk spelen met eten.
Er is meer mogenlijk dan men maar kan verzinnen, lijkt het soms wel.
En de taart wordt altijd gemaakt voor iemand, en meestal naar aanleiding van iets. Abel heeft een brief gekregen van het kind, en het wordt tijdens de werkzaameheden allemaal uitvoerig besproken.
Abel ziet kinderen als volwaardige gesprekspartners. Abel doet dat uniek, hij kan erg goed meevoelen, meedenken en weet precies de juiste vragen te stellen.
Het is dus een educatief taartenbakprogramma. En het is een praatprogramma.
En aan het eind, als de taart wordt aangeboden aan degene waar die voor gemaakt is is het een liefdesprogramma. De emoties die we zien, als kijker, kunnen we voelen ook, omdat we nu de voorgeschiedenis kennen.
Het alleruniekste aan dit tv programma is nog wel dat het al tien jaar bij de VPRO zit, waar het overigens ook eens begonnen is. De VPRO had de gewoonte om altijd ergens een aflevering of zes van te maken, en dan een jaar later misschien nog eens. En dit draait nu al tien jaar en wekelijks, het gaat maar door! En wat mij betreft voor altijd.
Als kind zijnde begreep ik kaas nooit zo. Op zich was het wel lekker, op brood en zo, maar het plakje dat ik zo nu en dan bij de melkboer kreeg was tongstrelend. Later kwam ik er achter dat ik jonge kaas mocht proeven, en dat mijn ouders altijd oude kaas kochten omdat zij dat lekkerder vonden.
Vanaf dat ik daar achter kwam eet ik dus brood met jonge kaas. Thuis nooit, maar wel altijd op school, en later op het werk, tot het einde der tijden.
En nu woon ik boven een kaaspakhuis! Eerder zaten hier beneden een groenteboer en een poelier. En sinds tijden is de kip ingeruild voor kaas, en dat ligt mij beter.
40 Soorten kaas, dat is veel! En ik besloot om ze allemaal eens te gaan proeven. Ik vroeg een lijst met alle soorten kaas, en dat zijn er zelfs meer dan 40, en ik begon met het bestellen van een pond van nummer 1, en dat betreft jonge kaas.
En dan start ik bij deze even een nieuwe rubriek, genaamd: kaas!
Als deze homp op is koop ik nummer 2 van de lijst, en zal loggen wat ik er van vind.
Kaas nummer 1 = jonge kaas, en lekkerder kaas ken ik, vooralsnog, niet! En welke kaas vindt u nou het lekkerst?
Elke dinsdag maak ik even een foto van het in aanbouw zijnde nieuwe cultuurhuis De Klinker te Winschoten. En dit maal bekeek ik het eens van de andere kant, daar waar twee nieuwe supermarkten komen.
En ik sta ook niet echt op een verhoging zodat ik over het één heen kan kijken. Zo is dus niet zo duidelijk te zien hoe groot het project is, u ziet telekens een detail.
leuk. Blijft de sneeuw niet aan je klompen plakken?
Ja, zou mijn korte antwoord kunnen zijn. Ware het niet dat ik het toch even nader verklaar.
Al sinds ik kan lopen loop ik op klompen. Oke, als kind alleen heel af en toe, maar toen ik oud genoeg was om zelfstandig met de hond te gaan wandelen versleet ik klompen. En nog steeds.
Bij het ouderlijk huis staan mijn klompen, en elke avond wandel ik er in. En dat doe ik zomers met blote voeten er in, en swinters ploegen door de plaksneeuw.
En ik weet het, het plakt, en loopt ontzettend kut en is bovendien nog eens levenegevaarlijk voor de enkels. En elke keer weer zeggen tegenkomende mensen dat ik beter laarzen aan had kunnen doen, of iets van die strekking.
En ik weet het wel, met laarzen is het in de winter beter, en in blote voeten in de klompen op de hete zomerdagen wordt ook niet door iedereen begrepen.
Sterker nog, ik snap het zelf niet eens. Ik weet niet waarom, en toch doe ik het, ik hanteer de regel:
Ik wandel elke dag met de hond door het Sterrebos, weer of geen weer, regen of sneeuw, zon of maan, altijd wandelen, en altijd met den klompen aan!
Hier ook een wasbakje hoor, dat hoort eigenlijk wel. Doe je de smurfen weleens in bad? Sassette heeft een vuil voetje.
Toen ik naar hier verhuisde nam ik al mijn spulletjes mee in vuilniszakken, en met een boodschappenkar vervoerde ik het geheel van daar naar hier. De smurfen kwamen ook allemaal in vuilniszakken, en alhier maakte ik de zakken één voor één open om ze stuk voor stuk te sorteren op de juiste plek.
De smurfen kregen toen allemaal even een lekker sopje voor ze hun definitieve plek kregen!
'curieuzeneuzemosterdpot' heeft de volgende reactie geplaatst:
weet je zeker dat die rol wc-papier niet beter anders omhangt?
Alsof mij dat godverdomme wat kan schelen. Als ik het anders beter had vinden hangen had ik het wel anders gehangen. Domme vragen bestaan niet, zegt men wel eens, maar het bewijs is geleverd dat het wel kan. Bovendien is een rol altijd leeg op het moment dat er, met nog stront tussen de billen, een nieuwe rol omgesmurfd moet worden, en hoe die zit, varieert.
Beste René,
Op je log schrijf je: En nu de opdracht: maak een foto van uw wc verlichting! Maar nee, laat ik dat maar niet doen ook, maar mag wel natuurlijk, nou, wie weet.
Aangezien het bij ons op de WC goed vertoeven is, ben ik natuurlijk bereid om een foto te sturen die Albert vanavond speciaal voor jouw item gemaakt heeft. Op onze wc verlichting in Spanje mag ik best een beetje trots zijn. Of niet?
Vanaf de Costa del Sol Groetjes
Ik vind trots een raar woord, maar het is inderdaad netjes voor elkaar. Dank je wel voor deze foto, Albert y Mara, en ook Ria bedankt, die het al op twitter zette en dat liet ik eerder deze week al zien, middels een link, en nu dus ook even op eigen server gezet.
Tot zover dan, en meer is altijd welkom natuurlijk, of het nou wc verlichting is, hoogspanningsmasten, iets smurfigs of, en dat is het allermooiste, een kerstboomfoto, allemaal welkom. En lullige kutvragen stellen mag ook natuurlijk, ik zal beantwoorden tot het duidelijk is!
Hoe lang die pot daar al staat, laat staat te bedenken wat die allemaal te verstouwen heeft gehad, geen idee. Het zou goed sinds midden jaren 80 geweest kunnen zijn, toen dit complex gebouwd werd.
Ik vond hem er nog prima uitzien, dus hij mag nog even mee.
Tot zover dan mijn kleinste kamertje in mijn huis, volgende keer zal ik beginnen met het tonen van de hal. En inderdaad merkwaardig, besef ik me nu, om u allen eerst te verwelkomen op de wc, en pas daarna de aankomst hal te laten zien.
En dan start ik nu, alweer, een nieuwe rubriek, en deze gaat heten Ronflonflonsongs.
Ooit, in een grijs verleden, logte ik al mijn Ronflonflon liedjes middels een mp3bestandje. Elke week eentje, en dan wisselde ik dat bestandje weer.
Toen bestond er nog geen youtube! Inmiddels bestaat dat wel. En ik heb geen idee hoe die liedjes aldaar online gesmurft kunnen worden, maar zag hoe anderen me voorgingen en ik smurf ze gewoon allemaal even over! Allemaal die ik vind, en dit nummer is overigens nooit op plaat of cd verschenen, en u kan gaan luisteren waarom:
Zibbedoe, door Jacqueline van Benthem, Jan vos en Jacques Plafond.
Ha, en ik wilde aanvankelijk alhieronder ook nog eens even de complete tekst uittikken, maar daar is bij dit nummer geen beginnen aan! Maar wie een poging zou willen wagen, reageert u maar in de reageerdoos!
In het kader van mijn hele interieur laten zien bevind ik me nog steeds in het kleinste kamertje. Want, oog voor detail en rustig aan doen.
Thuis, in het ouderlijk huis, was nooit een wasbak. Hier wel, deze zat er al in en mag blijven van mij.
In den beginne kwam ik er wel eens met mijn kont tegenaan, tijdens het afvegen. Maar inmiddels ben ik er aan gewend. Ik gebruik hem echter niet om mijn handen te wassen, want dat hoef ik niet te doen, ik heb immers niks smerigs aangeraakt. Maar als ik de pot schoonmaak is het wel handig, sponsje er bij en zo.
Dit poppetje, Sassette, een smurfinnetje, kreeg ik eens van de familie Rozema toen ik daar ooit op visite was. En die mag voortaan op de rand van de wasbak staan.
Deze smurf, geen idee hoe ik hier aan kom, heeft zijn ogen dicht. Daarom mag hij in de hoek staan. Dan staat hij je niet aan te kijken als je zit te schijten, maar je kan hem wel aanschouwen.
De poepert kijkt dan van linksboven, deze foto echter is recht voor zijn snufferd genomen.
Oke, en naar aanleiding van mijn vorige interieurlog, toen ik de verlichting liet zien en een oproep deed tot de lezer om eens wat op sturen, de volgende tweet:
Toen ik ooit begon met loggen vond ik het een eer als mensen een reactie achterlieten!
En zelf ook her en der flink reageren natuurlijk.
En tegenwoordig ben ik al zo ver dat ik de reactie`s een beetje wil sturen.
En dat moet ik eigenlijk niet willen.
Maar een beetje experimenteren hou ik wel van op zich.
Gaarne uw oordeel, over welke foto valt iets te zeggen?
Maar iets anders reageren mag ook altijd natuurlijk, daar is een ieder geheel vrij in.
Deze opnames maakte ik tijdens mijn vakantie in Liechtenstein.
En deze maakte ik aan de overkant van mijn adres. Ik woon in zo`n pand daarzo, maar dan aan de achterkant, de voordeur zit echter wel aan deze zijde. En ik wilde deze kerstboom even vastleggen. (inmiddels is die verdwenen overigens, en nog steeds maar niks geen groende bladeren he, nopes)
Een geniaal programma. Anders kijk ik het ook niet natuurlijk.
Toen ik het jaren geleden voor het eerst zag viel ik er meteen middenin. Een groep mensen was bezig met een opdracht en ze waren aan het klimmen tegen de berg op aan de rivier. Kortom, spannend en avontuurlijk. Nu eens niet de toeristische trekpleisters of de eeuwenoude cultuur, maar zwoegende mensen.
En op het eind van het programma viel er één kanidaat af. Op wonderbaarlijke wijze, met een rood scherm.
Ik begreep er niks van maar keek een week later toch weer. Ik leerde de kanidaten een beetje kennen, en die ene was een toffe en die ander een idioot, en alles wat daar tussen zit.
En nu blijkt, en dat is het geniale van dit programma, tussen al die kanidaten zit één zogenaamde MOL. En die Mol moet de boel mollen. Die Mol is geen kanidaat, hij is van de AVRO, hij weet alle opdrachten en moet ze verstieren. Maar dusdanig verstieren dat de andere kanidaten het niet door hebben. Zij weten wel dat er een Mol mee doet, maar ze weten niet wie die Mol is! Iedereen kan de Mol zijn!
He, maakt die persoon nou echt zo`n fout, of is dat een Mollenactie? Wekelijk iedereen is verdacht, of kan verdacht zijn, of doet verdachte dingen.
En aan het eind van de aflevering krijgen alle kanidaten een vragenlijst over de Mol. En die het minst goed heeft moet naar huis! En dat krijgen we dan te zien middels de rode of groene schermen. Ze noemen dat dan ook de executie, en echt, thuis op de bank voel ik de spanning!
De opdrachten overigens, begrijp ik nooit. Het wordt even uitgelegd en de kanidaten weten vast wat ze doen, mij is het altijd een raadsel! Ha, ik denk dan altijd, blij dat ik hier lekker thuis zit en niet met hun mee hoef te doen.
Het programma is prachtig gemonteerd, schitterend gefilmd, met oog voor details. En reuze spannend en avontuurlijk.
Zo zien we nog wat van de wereld, en we krijgen wat mensenkennig. En dat het met bekende Nederlanders is, ach ja, toch wel een minpuntje.
Tijdens mijn eerste poging kwam ik op 17 minuten, en dat is te lang. Tijdens mijn tweede poging schoot ik wat meer op, stond ik wat minder stil bij de verschillende objecten en hield ik zo goed als geen stilstand en het inzoomen hield ik beperkt.
Een derde poging onderneem ik niet.
U komt binnen bij de voordeur en het laatste wat u ziet is het uitzicht van mijn balkon!
Het is nog niet compleet natuurlijk, en bepaalde dingen staan alweer anders. Maar evengoed, ooit is dit een fijne indruk van hoe het eens begon ooit...
Als ik disndags moet vergaderen fiets ik altijd op woensdag langs het in aanbouw zijnde nieuwe cultuurhuis De Klinker te Winschoten.
En om de vragen van vorige week nog even te beantwoorden: In de eerste helft van 2014 wordt een aantal try-out en amateur voorstellingen gehouden. Het reguliere theaterprogramma begint in september van dat jaar.
En twee nieuwe supermarkten vind ik ook niet nodig. Het worden een Jumbo, die was hier nog niet, en een Aldi, daarvan zijn er al twee. Waarvan één pand al op instorten staat.
Ik ben ineens begonnen met vertellen wat ik allemaal op tv zie, en ga daarmee voort.
Dit is een heel gek programma.
Een kind is verliefd en schrijft rapper YesR een brief, en hij komt langs om te helpen. Er volgt een portretje van de briefschrijver en ze gaan samen een rap maken. En daarmee overvalt YesR de gelukkige, en dat is altijd een spannend moment!
YesR doet zijn rap, en daarna neemt hij de gelukkige mee naar buiten, en daar staat de briefschrijver. En dan volgt de vraag, wil je verkering? En dan is het soms ja, en soms nee, en dat is dan altijd wel sneu.
Ja, een gek programma, over het leven, over de liefde en een vette rap!
Freek in het Wild, het duurt per aflevering nog geen kwartier, maar wat is het leuk zeg. Freek gaat naar de wildernis, in Zuid Amerika of Zuid Afrika, en dan wat wild laten zien, zoals krokodillen, vogelspinnen en nog veel meer. Zeer informatief, lekker vlot en het enthausiasme spat er van af. We zien niet alleen de wilde dieren, maar ook wat de biologen doen en waarom, en zelfs hoe de reportages tot stand komen!
Ik kreeg ineens een idee voor een nieuwe rubriek, Wat Kijkt René op TV! En daarin vertel ik iets over een tv programma. Niet zo zeer als tv kijk tip, maar meer leuk voor later om eens terug te kijken wat er in 2013 zoal op de buis was wat ik dan het kijken waard vond.
Presentator Stef ken ik van Brieven uit Nicaragua, op Villa Achterwerk. Stef is een Nederlander die leeft in Nigaragua met zijn vrouw en inmiddels twee kinderen. Hij verdient aldaar de kost met het maken van een tv programma voor de Nigariaanse televisie. En zijn reportages voor Villa Achterwerk!
En sinds een tijdje duikt hij op als presentator van Metropolis, het is dan zijn taak om de filmpjes leuk aan elkaar te babbelen en rare vragen te stellen aan de mensen op straat.
Stef heeft een geheel eigen manier van presenteren. Op zijn toon en met zijn uitstraling kan hij dingen vragen die echt niet door de beugel kunnen.
Nou, en in Stefpacking reist Stef de hele wereld over, om in al die landen reportages te maken. Helemaal op zijn vrolijke optimistische manier!
(wanneer en waar het uitgezonden wordt doe ik niet meer aan, uitzendinggemist op mijn tv geeft aan wanneer er een nieuwe aflevering klaarstaat, zondags, VPRO)
En dit is dan de lamp in het kleinste kamertje. Een hele felle lamp, die gelukkig naar omhoog schijnt. En alles is lekker fel en licht daar.
Deze lamp zat er al toen ik deze woning kocht. Een erfstuk van mijn voorgangster, zeg maar. Geen idee of ze daar blij mee geweest zou zijn, het idee dat dit lampje nog altijd gebruikt zal worden door de opvolgende bewoner.
En nu de opdracht: maak een foto van uw wc verlichting! Maar nee, laat ik dat maar niet doen ook, maar mag wel natuurlijk, nou, wie weet.
Dan ga ik nu verder met het laten zien van mijn interieur, en dit zie ik als ik plas. Nou nee, niet tijdens het plassen eigenlijk. Ik zie dit tekeningetje tijdens het hem uit de broek halen, want dat kan ik blind, en tijdens het opbergen en rits sluiten aanschouw ik dit werkje weer.
Tijdens het daadwerkelijk plassen hou ik mijn straal goed in de gaten.
Toen mijn tante hoorde dat ik een appartementje had gekocht gaf ze mij meteen deze tekening, als kado! En het is getekend door weer iemand anders en het betreft een tekening van de Winschoter Toren. En die toren is nu mijn uitzicht!
Ik weet nog dat ik in mijn ouderlijk huis woonde, in een kamer met uitzicht op het dak van mijn buurman. Toen ik een andere slaapkamer kreeg, met uitzicht op de Winschoter Toren, begonnen ze ook te bouwen aan een woontoren (Trond), en jawel, precies tussen mijn slaapkamerraam en de Winschoter Toren in, en net groot genoeg om hem totaal uit mijn gezichtsveld te doen verdwijnen.
En toen ik een aantal foto`s had genomen van deze tekening kon ik niet de mooiste uitzoeken. Ik vind de tekening op beide foto`s anders overkomen, en toch op beide foto`s tot hun recht komen.
Dus niet denken dat ik twee van die tekeningetjes heb. Maar denken dat het behalve iets persoonlijks van mij is, is het ook nog een beeld van hoe een leek tegen de fotografiekunst aan kijkt.
I was left to my own devices Many days fell away with nothing to show
And the walls kept tumbling down In the city that we love Great clouds roll over the hills Bringing darkness from above
But if you close your eyes, Does it almost feel like Nothing changed at all? And if you close your eyes, Does it almost feel like You've been here before? How am I gonna be an optimist about this? How am I gonna be an optimist about this?
We were caught up and lost in all of our vices In your pose as the dust settles around us
And the walls kept tumbling down In the city that we love Great clouds roll over the hills Bringing darkness from above
But if you close your eyes, Does it almost feel like Nothing changed at all? And if you close your eyes, Does it almost feel like You've been here before? How am I gonna be an optimist about this? How am I gonna be an optimist about this?
Oh where do we begin? The rubble or our sins? Oh where do we begin? The rubble or our sins?
And the walls kept tumbling down In the city that we love Great clouds roll over the hills Bringing darkness from above
But if you close your eyes, Does it almost feel like Nothing changed at all? And if you close your eyes, Does it almost feel like You've been here before? How am I gonna be an optimist about this? How am I gonna be an optimist about this?
Dit heeft heel lang tussen mijn favorieten gestaan, voor als ik eens tijd over had, of wat tijd moest doden.
Ik luister zelf al jaren niet meer naar het radioprogramma Met Het Oog Op Morgen. Een ooit door de VARA bedachte radioversie, en sinds jaar en dag uitgezonden door de NOS, voorloper van wat nu eiteindelijk nieuwsuur is gaan heten.
Ooit stopte de tv tussen 23 en 00 uur, en dan was er altijd nog de radio. Een uur met een overzicht van het nieuws van die dag, en een blik op morgen, dagelijks, horzizontaal, voorheen op radio1 en 2 tegelijk, en nu alleen via 1.
Nou ja, sinds 1992 is de VPRO er pal naast gaan zitten met een muziekprogramma op 3FM, luister ik niet meer naar Het Oog.
Toch deed het me deugd dat ze ook daar wel eens live muziek hebben, en dat netjes allemaal online hebben gezet.
Toen ik laatst snachts de slaap niet kon vatten, en het zo laat werd dat ik bang was me te gaan verslapen, stond ik op, zwengelde de laptop aan en genoot van een aantal van deze opnames.
Als iemand me dat vraagt leg ik het maar al te graag even uit. Hoe lang we thuis al internet hadden weet ik niet meer precies, ik weet wel dat ik dat inbellen niks vond en dat internet meer iets was van mijn broer. Op zich was ik wel geintereseerd, en dat begon pas echt in 2003.
Inbellen hoefde niet meer, en we hadden een tweede computer in de huiskamer. (nummer 1 op mijn broers kamer, vanzelfsprekend)
Ik werd tijdelijk winterwerkloos en de VPRO en Wim de Bie deden meer en meer aan internet. Dus toen ging ik in de ochtenduren wel eens eventjes kijken. Uurtje per dag.
Daarna eten, boodschapje, wandelen, kippen, koffie, radio luisteren enzovoort.
Toen besloot mijn broer dat hij het huis uit ging. En ik kon kiezen, internet behouden, of opzeggen? Ik koos het laatste en nam een eigen computer en ging dagelijks het web op.
Ik ontdekte meer en meer en kwam op een dag bij een website over cultuur. Cultonline, of zo, en aldaar bij de links zag ik Sudesh.
Een weblog. Leuke korte, rare stukjes, recht uit het hart!
En, er kon op gereageerd worden! En dat deed iemand onder de naam René. De naam was aanklikbaar en ik kwam op een ander weblog!
Wat leuk zeg! En men leest elkaar, men kent elkaar, men is geintereseerd in elkaar, men begrijpt elkaar en men reageert op elkaar!
Leuk, ik hoefde zelf geen weblog, nee, zeg, stel je voor, haha. Maar her en der een reactie plaatsen, dat vond ik leuk.
Toen al reeds bedacht ik RenéSmurf, want achternaam hoeft niet en René bestond al.
Op een dag, op de website van Rene, Renesite, stond een link naar KANTOOR. En KANTOOR was bedacht door Marmod, een andere weblogster, en op kantoor kon alles en iedereen meedoen, alleen even aanmelden en klaar! KANTOOR was een weblog voor en door allemaal webloggers die speelden dat ze samen op kantoor zaten.
Ha, leuk, mij werd uitdrukkelijk gevraagd mee te doen. En we msnden en zo. En ik mocht een gastloggen toen de broer van René, Mark op schoolkamp ging.
Gastloggen is iemand anders laten loggen, voor de leuk, of bijvoorbeeld als men op vakantie is.
Dus naast loggen op KANTOOR nu dus gastlogjes op DJ-Mark.nl
Iemand van kantoor, ene Ronald, of Roland, maakte een gratis blogspotsite voor me aan. Leuk zeg, een eigen weblog! Ha, na Mark zijn reis begon ik op eigen log, en al snel groeide mijn populairiteit!
Ik bleef vrienden met Mark en René en zij hielpen me met een eigen domein. Zo werd Renesmurf.nl dus geboren.
Ja, en dan vertel ik dat en overdenk ik het eens. En dan besef ik dat dit niet het antwoord is op de vraag. Dit is hoe het ontstaan is, en niet het waarom.
Behalve veel VPRO kijk ik ook wel eens wat anders. En de KRO heeft wat anders, Het Scheap in Mokum. Opvloger van Spaanse Scheap en uiteindelijk van die met die vijf poten.
Het komt wat Ronflonflonnerig over, dat wil zeggen: met duidelijke types en karakters, en zo enorm over de top dat dat juist het charme is.
Neem bijvoorbeeld dit, een onovertroffen clip van een onovertroffen artiest. Echt dat je zegt, iedereen afblijven met de handen, dit is daar te meesterlijk voor!
En dan doen ze het toch, ondergedompeld in die heerlijke hollandse kneuterigheid. Genieten, aan deze kant van de plas.
Eén der hoofdrolspeelsters, opoe schitterde in haar rol en die rol overleed vorig seizoen. Ze keerde dit seizoen gewoon doodleuk terug en wel in de gedaante van geestverschijning! Want in deze serie kan dat allemaal, en doen ze het ook nog!
'curieuzeneuzemosterdpot' heeft de volgende reactie geplaatst:
wat ik mij nu afvraag;
word je een gelukkiger mens als deze vragen beantwoord worden?
Ja. Ja, ik geloof dat wel. Ik geloof dat, als er vragen bij mensen opborrelen, en laat ik het in mijn geval voor mezelfsprekend houden, dan het volgende:
Als er een vraag mij me opkomt, die me niet meer los laat, dan ben ik zeer benieuwd naar het antwoord. En ik geef toe, soms is de vraag boeiender dan een antwoord kan zijn.
Maar toch, waarom beveelt Wia die studio aan? En waarom moeten wij dat weten? Of is het daadwerkelijk zo doorzichtig, die reclame?
Ja, ik ben oprecht benieuwd naar de antwoorden, en ook hoe alles werkt en zo. En of ik daar al dan niet gelukkiger van zou worden? Ik denk het wel.
Maar zeker weten, nee, dat nooit. En ben jij/is u gelukkiger geworden met dit antwoord?
Ik moest er laatst nog even aan denken en vandaar dus:
Ooit zat er bij de VPRO gids een handig afneembare tegenscript tegen. Lachen, en met een flinke kern van waarheid.
Het heeft een tijdje bij de telefoon gelegen, maar is nooit gebruikt. Zoveel werden we niet gebeld, en "nee, geen interesse" en de hoorn op de haak smijten voldeed ook prima.
En tegenwoordig met dat belmenietregeister belt er niemand meer.
Toch leuk, even terugkijken, en beseffen hoe bijzonder irritant dat toch kon zijn.
Heeft u de sprookjesachtige commercial 'The story of Milk' van FrieslandCampina al gezien? Ik ook niet.
Volgens de zuivelfabrikant kunnen wij dankzij 'het harde werk van de koe en de boer, gewoon hier in Nederland' dagelijks genieten van zuivel.
Ook andere grote Nederlandse kaasmerken zoals Beemster, Maaslander en Old Amsterdam benadrukken graag dat hun kaas een oer-Hollands product is. Maar zo Nederlands is deze kaas helemaal niet.
FrieslandCampina vertelt niet het héle verhaal achter de melk. Daarom doen zij dat maar. Bekijk:
Wia Buze is een bekende Groningse zangeres, en ik hoor haar regelmatig in een reclamespotje op Dollard Radio, de lokale omroep van de gemeente Oldambt, waar Winschoten de hoofdstad van is.
Ze prijst in dat spotje een "studio" in Blijham aan, of Bellingwolde, ik heb dat niet onthouden. Die studio is zeer goed met service en zo, en ze graat er graag naar toe.
Nu vraag ik me af, is dat nou echt zo?
A: Is dat haar favoriete kapsalon en hoe is het dan zo gekomen dat dit spotje gemaakt is. Wellicht ter ondersteuning van de lokale omroep?
B: Is ze nog nooit bij die kapsalon geweest en spreekt ze alles in alleen voor het geld? En naamsbekendheid en zo, en andere kapsalons tegen haar in het harnas jagen ook nog eens.
Mja, dat soort vragen spoken dan door mijn hoofd. Ik weet nu al dat ik toch nooit naar die kasalon zal gaan, ik kies altijd voor dichterbij. En dat ze de lokale omroep steunen, prima, hoewel dat dus ook wel op een andere manier kan, anoniem!
Muziekliefhebbers kunnen lekker scrollen, en zooiliefhebbers ook. Als er muziek is, scrol daarvoor dus, en zooi is dan weer alhier.
Nou ja, zooi, het betreft mijn interieur. Alles wat ik bezit zet ik op de foto en tevens op internet. (en alle muziek wat mij wat doet log ik eveneens, maar daarvoor dus scrollen)
Op de lagere school maakte ik eens een kartonnen kerstster. Vouwen en knippen en plakrandjes en plakken en bovendien: zilveren glittertjes!
Ik weet niet meer of die thuis ergens anders gehangen heeft dan voor mijn slaapkamerraam. Maar daar heeft ie gehangen, voor mijn slaapkamerraam, altijd! Het hele jaar door, van winter tot zomer, met sinterklaas en eeuwig na kerst.
Nou ja, eeuwig. Ik had thuis, boven, het kleinste kamertje. Voorheen deelde ik die met mijn broer, tot hij een eigen kamer kreeg.
En ondanks dat er het één en ander vrijkwam wilde ik mijn kamertje behouden. Tot ik uiteindelijl alleen overbleef, boven, thuis, en toen verhuisde naar de grootste kamer boven!
En ook daar bleef ik jaren wonen en schitterde deze ster voor mijn venster! In dat kleine kamertje zag niemand de ster, hij keek uit op het dak van de buurman. En nu was hij te zien in de straat, en vast en zeker door vele gezien!
En nu hang hij dus waar hij nu hangt. Hopelijk tot het einde der tijden...
Dit lied is zo`n twijfelgevalletje. Sommige liedjes moeten even groeien en pakken me dan. En sommige groeien niet, krijgen geen tijd om me te pakken, en zakken dan weer weg in de vergetelheid..
En om dat laatste toch enigsinds te voorkomen, en omdat dit wel een aardig optredentje was, alhier en nu:
Ga uit m'n giegel als die lijfen schudden op die pompenoei Boemie tack, niet op die kokenoei. Je hebt de klokken horen luiden en weet waar die klepel hangt. Kom jij maar lekker door al zet je huis in brand. Hoppiehop koppestopskie voledig in 't zweet; Laat mij je brandje blussen 't maakt geen moer uit hoe of ie heet. Zoals jij beweegt; 't wordt niet heel veel gekker, het schuim staat op m'n bekkeh.
Ik vind je lekker; je bent een lekker ding. Je bent zo heet; m'n tong leg op m'n kin. Ik vind je lekker; fock ik verrek m'n nek; je bent zo lekker; je maakt me helemaal gek.
Normaal gesproken maak ik niet van die mooie muziek, maar toen ik jou zag schudden dacht ik hé die heb techniek. Je krijgt een eigen track en daar hoef ik niets voor terug, pak jij het pompie dan smeer ik die handel op je rug. Ik graaf een greppel in je tuin en laat ze lopen. Als 't de hasj niet is dan ben ik wel bezopen. De prins in paan en je laat je lekker gaan. Trek het cellofaan maar van die track en zet 'm aan.
Ik vind je lekker; je bent een lekker ding. Je bent zo heet; m'n tong leg op m'n kin. Ik vind je lekker; fock ik verrek m'n nek; je bent zo lekker; je maakt me helemaal gek.
Als zoetekauw zie ik jou; je bent een zoete lolly, Neurbert el halt. Ik ga je likken als een bordercollie; je dikke juinen die bullekuh uit je natte hemd. Ik geef je alles tot m'n laatste cent. En pak die wortel maar beet, en kniel die halt op teelt; dan komt die stok voorbij dat jij je eigen niet verveelt; je hakken klikkie klak op het visse graai parketta. De porno in je ogen en het schuim uit die raketta.
Ik vind je lekker; je bent zo lekker. Ik vind je lekker; je bent een lekker ding. Je bent zo heet; m'n tong leg op m'n kin. Ik vind je lekker; fock ik verrek m'n nek; je bent zo lekker; je maakt me helemaal gek.
In het kader van mijn interieur, nu iets wat ik meeneem naar mijn extrieur. Mja, dat zeg ik fout, ik bedoel in elk geval, mijn werkradio!
Het zijn twee foto`s, en toch is het dezelfde radio, en aangezien ik geen keus kon en wil maken plaats ik beide foto`s.
Deze radio kocht ik omdat mijn wereldontvanger stuk was, plus dat de zendmasten van 3FM waren omgevallen. Deze radio draait op zonneenergie maar er zit ook een opwindslinger aan. Via internet gekocht, want in Winschoten niet verkrijgbaar.
In het begin kon ik hem opladen aan mijn laptop, en dan draaide hij weer langer dan een week. Toen ik hem eens liet vallen bleek die mogelijkheid niet meer te functioneren.
Opwinden dan maar, en dat werkt ook prima. Hoewel het wel lijkt dat ik steeds vaker moet opwinden, of dat nou alles is?
Maar goed, elke dag als ik werk zet ik hem er bij aan, hij staat afgesteld op de middengolf 747AM. En die oude platen komen via de middengolf erg lekker tot hun recht. En nieuwe muziek neem ik in de zeer vroege ochtend en late avond wel tot me, maar niet via dit dingetje dus, waar dit logje om te doen is.
Duke Dumont met Need u 100% is deze week de megahit op 3FM. Ik kon er niet zo snel een clipje van vinden, maar eigenlijk is het zo nog wel leuker. Ontdekt savonds laat op de VPRO en doorgespijpeld naar overdag op de AVRO en dan heel 3FM over en daarna de rest van Nederland. Zo gaat dat met met sommige muziek, andere muziek weer echter blijft klein, maar klinkt groots!
ja, omdat ik het niet kan laten en zo, en haha en afwenning Dit is een hond die ik zomaar eens tegenkwam in Liechtenstein, en vandaag mag die er op!
Ooit was ik eens op vakantie in Liechtenstein, en aldaar schoot ik mijn mooiste en meeste foto`s, die elke februraimaand voorrang krijgen, tot ze op zijn!
Woorden schieten te kort bij het zien van zulks een schoonheid!
ja, wellicht wat ovdreven natuurlijk, maar voor iemand als ik, die houdt van het schitterend platte Nederland kan ook erg genieten van het andere extreme uiterste!
JA, mijn cameraatje werd toen al wat minder, maar nog na jaren ging die nog niet stuk:P
Ik vind eigenlijk wel dat dat mijn fotozaterdagwebloghoogtepunt was. En op het hoogtepunt stoppen is al echt te ver over tijd niet om dat nog te durven en kunnen zeggen te kunnen noemen.
De kabelbaan van boven, kijkend naar den anderen top!
In het paddestoelenstaatje dat toch maar gedoogd wordt door de rest der natie`s.
De rijn, de grens met zwitzerland, dat overigens vast ook prachtig is op plekken!
ja, en ook hier denk ik weemoedig aan terug, heel vaak is dit het pad waar ik over liep. Ha, en loop ook eigenlijk he, want nog iedere dag!
Ik vind het bijzonder spijtig dat de VPRO niet meedoet aan radio 2 en radio5nostalgia.
Oke, radio 2 is te commercieel geworden en de VPRO besloot toendertijd om daar niet langer aan mee te doen. Men wilde eenvoudigweg niet verplicht worden Rene Froger te draaien...
En toch he, op radio 2 klinkt wel altijd nog Spijkers met Koppen van de VARA. Een programma dat de VPRO ook wel zou kunnen maken, of Muziekcafe van de TROS, dat zou ook wel kunnen met een een VPRO draai. Helemaal niet meedoen is meteen weer zo wegloperig.
En Radio5Nostalgia, een zender met alleen oude meuk die op de andere zenders niet meer standaard op de playlist staat, oke de VPRO geeft niks om hits en al helemaal niet de toplijsten uit vervlogen tijden. Maar op de vrijdag klinkt daar wel elke week de Sandwich, van de AVRO. Jacques Kloters draait zijn eigen smaak, presenteert op zijn eigen manier en laat veelal wereldmuziek horen maar ook jazz en alles wat hij maar wil. Dit voorheen NPS programma, voorheen op radio2, zou zomaar een VPRO programma kunnen zijn.
VPRO coryfeeën als Jan Donkers en Roel Bentz van den Berg draaien nergens meer, en hebben ook geen opvolger, toch zouden die, net als Jacques, best prima passen op 5, echt.
En wat te denken over de KRO met Adres Onbekend, oke, daar is niks VPRO`s aan, maar de KRO kan wel zijn ei kwijt. En ze doen zondags ook nog een uurtje op zeven regionale omroepen, ze zijn er dus echt mee bezig, lekker radioprogramma maken.
De KRO is de best bekeken publieke omroep van Nederland, maar maakt toch dit pareltje, dat kan en dat mag op 5, en daarna is er nog Goudmijn! Ook een programma waar heel veel zorg, tijd en liefde in zit, het is dan geen Ronflonflon of Borat of Nachtzustrers of Bergeik of Binnenland 1, maar al die VPRO programma`s hebben nog altijd geen opvolger...
Nee, ik vind het een beetje jammer dat de VPRO zich zo terugtrekt op 6 en zo, en veelal in de late avonduren. Ik zou tijdens mijn werk best wat VPRO binnen willen krijgen.
Op 3FM past de VPRO zich ook aan, en best veel ook, met zoveel hits, maar toch is de VPRO wel zichzelf gebeleven op 3FM, het springt er echt uit! En dat moet ook kunnen op andere zenders!
Als de AVRO, KRO, TROS en VARA zichzelf kunnen zijn moet de VPRO dat ook kunnen, en willen! Nou ja, op zich geniet ik gewoon van die andere omroepen maar vindt tevens dat de VPRO zich er ook weer tussen moet smurfen!
Ik verwacht niet echt een reactie, maar wou dit toch even laten weten.
