In het kader van de 5 minuten show waren er opnames in Winschoten. En omdat ik op mijn vrije zaterdag lekker op mijn balkon aan het genieten was besloot ik om er vijf minuten van op te nemen, dan heb ik mijn eigen vijf minuten show. Het duurde de hele middag en avond.
Dit zijn slechts vier minuten, de vijfde plaatste ik gisteren al.
Update: Dat Winschoten tegenwoordig niet zo levendig meer is komt omdat er een virus rondwaart over de aarde, dat weten de meeste mensen wel, maar schijnbaar niet allemaal.
Het was op een zaterdag in de afgelopen zomer toen er een televieploeg van de 5 Minuten Show van RTL Telekids opnames maakte op het Marktplein in Winschoten. En toen ze de aandacht trokken filmde ik.
Ze waren in de avond nog bezig. Ik heb de uiteindelijke uitzending niet gezien want ik kijk niet naar de commerciele televisie.
Update: Ik heb geen voorbeeldfilmpje er van op internet gevonden, temeer daar ik daar ook niet naar heb gezocht.
Nog een update: Het wordt helemaal in het noorden opgenomen omdat ze wel eens ergens anders filmen dan alleen de randstad, zo gaat dat tegenwoordig.
Ik was altijd een vast luisteraar van Ischa Meijer.
In den beginne had hij zijn radioprogramma op de dinsdagmiddag, maar ja, school en werk en op dat tijdstip had ik vaak andere dingen te doen. Later verhuisde de VPRO op radio 2 naar de zondagmiddag en vanaf toen miste ik geen seconde meer. Zijn stem, zijn persoonlijkheid, zijn humor, het relativeren en dat eigenwijze, ik genoot.
Toen ging hij naar de televisie, dat volgde ik een beetje, want dat was niet half zo leuk. Zijn praatprogramma vanuit een cafe in Amsterdam was heel anders dan vanuit een saai studiodecor.
Op zijn 52 verjaardag zou hij terugkeren naar de VPRO radio, maar dan op dinsdagavond op radio 5, want radio 2 was inmiddels voor heel de VPRO verleden tijd.
En inmiddels is hij al 25 jaar dood.
En nu is er een televisieserie op de TROSAVRO nota bene. En in die serie speelt Ramsey Nasr Ischa precies zoals ik me hem voorstelde.
Een dieptepunt, wat mij betreft, was wel wat ik hoorde op de avond voor kerstmis. Ik hoorde Eva Koreman de platen van Mariah Carey en Wham draaien... En Eva Koreman werkt voor de VPRO op radio 3FM.
De VPRO is ooit opgericht om eens wat anders te laten horen. En de grootste kerstklasiekers werden op de hele wereld op alle radiozenders gedraaid, behalve bij de VPRO. Tot Eva kwam, toen was het gedaan met de uniekheid van de VPRO.
Gelukkig heb ik nog wel erg genoten van de podcast Psychocandy van Lotje Ijzermans, met een prachtige kerstspecial, maar dat wordt dus nergens uitgezonden en de grote kerstklasiekers wel en daar doet diezelfde VPRO dus keihard aan mee.
En nu moet de podcast na volgende week eerst weer voor een tijdje stoppen, en Eva gaat waarschijnlijk gewoon almaar door. Het is niet eerlijk.
Toen ik ooit begon met het verzamelen van kerstboomfoto`s ging ik dat flink promoten. Op alle sociale mediakanalen en tot vervelends toe, pas toen er ver in januari helemaal niks meer binnenkwam hield ik op.
En de jaren er na ging het vanzelf, en dat is een stuk rustiger maar ook wel leuk.
Dit is een speciale foto, want deze kreeg ik niet echt binnen.
Er werd op instagram gevraagd wat voor foto ik zou willen zien en toen kon ik het niet laten. De kerstboomfoto van Koen:
Hierbij een filmpje dat ik maakte in de afgelopen zomer. Niet zo spectaculair als toen ik filmde dat de hele stacaravan over een huis heen werd getakeld, maar wel met wat bewegende onderdelen en dan is het al snel de moeite van het vastleggen waard.
Ik hoop u hiermee een plezierige minuut te hebben bezorgd. Laat het me weten.
Ik begrijp absoluut niet waarom mensen zich zo massaal laten testen. Ik voel er niks voor. Nu ben ik ook nooit ziek, maar mocht ik verkouden worden dan hou ik dat wel voor me en probeer ik dat te verbergen, ik ga me toch niet vrijwillig in de neus laten poeren.
Als iemand nou zo ziek wordt dat er een dokter bij moet komen en dat er dan getest wordt, omdat men toch weten wil wat er aan scheelt, dat snap ik. Maar bij de eerste de beste snottebel laten onderzoeken: ammehoela.
Wie ziek is blijft thuis in bed tot men beter is, lijkt mij. Wat word je er beter van als je weet wat het is?
Deze kerstboomfoto kreeg ik per mail binnen, dat kan ook. Ik kreeg eerst een filmpje, toen nog één, en daarna wel een foto! Het is gelukt, deze kerstboomfoto is van Ruud:
Jeroen van Merwijk heeft kanker en hij gaat dood en dat is kut. Vrienden van Merwijk hebben liederen van Merwijk opgenomen en aan hem bezorgd en dit is een gezamelijk nummer.
Ik zag Jeroen eens op het podium staan voor een volle zaal in De Klinker, samen met Harrie Jekkers. Harrie heb ik daarna nog een keer gezien met zijn Klein Orkest, en Jeroen nooit meer.
Grappige humor en ijzersterke teksten, waaronder dus deze:
IK GELOOF Tekst en muziek: Jeroen van Merwijk
Dolf: Ik geloof in tegen bierkaaien vechten. In een wang voor een wang en een tand voor een tand. Erik: En ik geloof in het afstand doen van rechten. In de steun in de rug en in de helpende hand. Paul: En ik geloof in het weerloze, breekbare kleine. Ik geloof in het genadeloos oog voor detail. Katinka: En ik geloof in het fijne nog verder verfijnen, in het zout in de wond en in twijfel gezaaid. Nuhr: En ik geloof in het kanaliseren van woede, dus geloof ik in spel en dus geloof ik in sport Harrie: En ik geloof niet in zekerheid, maar in vermoeden Kees: En in het hart dat bij mij uit wordt gestort. Jack: En ik geloof in de steen in het stilstaande water Ik geloof in voor alles en iedereen door het vuur Diederik: En ik geloof in verbeelding, ik geloof in theater en in schilderkunst en in literatuur
Allen: En met het risico dat ik voor gek wordt versleten. Geloof ik dat alles ooit mooi wordt en goed. Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in, Blijf ik geloven, omdat dat wel moet.
Mike: Ik geloof in ambitie en intuïtie. En ik geloof in het zorgenkind. Mylou: Ik geloof in de toekomst en in de traditie In de man of de vrouw die de strijd aanbindt
Allen: En met het risico dat ik voor gek wordt versleten, geloof ik dat alles ooit mooi wordt en goed Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in, blijf ik geloven, omdat dat wel moet.
Bavo: En ik geloof in afwijkend, ik geloof in bijzonder Herman: Ik geloof in de kont en ik geloof in de krib. Harrie: En ik geloof in het raadsel, ik geloof in het wonder. Nuhr: Ik geloof in compassie, ik geloof in begrip
Allen: En met het risico dat ik voor gek wordt versleten Geloof ik dat alles ooit mooi wordt en goed Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet Ik blijf maar geloven omdat dat wel moet Ik blijf maar geloven omdat dat ik wel moet
De paniek is nu groot, maar het vaccin is er ook bijna.
Ik zal het even uitleggen voor de toekomstlezers die dit verleden eens gaan lezen. Er waard een virus rond, zeer besmettelijk, en het hele land zit in een zogenaamde lockdowm. Winkels dicht, behalve de voedselvoorzieningen, restaurants dicht, behalve afhalen en rondbrengen. Theaters en cafe`s en sportscholen en alles is dicht. Dit alles om de samenleving tot stilstand te brengen, maar het werken gaat wel door.
En wat ook doorgaat, en dus helemaal verkeerd is, is het vliegverkeer. Oke, er werd veel minder gevlogen, maar minder is nog altijd niet nul. Dat verdomde milieuvervuilende vliegen pakken ze niet aan.
Pas nu er in Engeland een nieuwe versie van het virus rondwaard is het luchtruim gesloten. Let wel, alleen dat met Engeland, en boten en treinen wordt ook lastiger.
Kom op zeg, met een lockdown dan ook graag even al het vliegverkeer lamleggen. Maar nee, wat het slechtste is voor de mensheid moet tot het laatst toe in de lucht blijven. Rampzalig.
En schaf even heel snel die mondkapjesplicht af, ze werken niet!
Ik luisterde al naar Spijkers en Koppen toen Jack Spijkerman het nog presenteerde ergens eind vorige eeuw. Toen was de volgende collumnist al wel geboren, maar had er nog nooit van gehoord.
Voor Spijkers met Koppen om 12 uur begint luister ik altijd tussen 11 en 12 naar De Taalstaat op Radio 1, het tweede uur mis ik altijd omdat ik dan overschakel. Merkwaardig en leuk vond ik dan ook dat Frits Spits een gesprek had met Felix Meurders.
Daarna dus de laatste uitzending van Spijkers met Koppen met Felix Meurders en zonder publiek, met deze collumn, omdat ik die toevallig tegenkwam op Youtube, de hele uitzending was even geniaal als vrijwel altijd. Temeer daar het echt om de onderwerpen ging, precies zoals Felix het wilde.
En Dolf Jansen blijft en Spijkers met Koppen blijft. En volgend jaar gaat Felix op radio 5 zitten, tegelijk met Frits Spits op radio 1.
En dat nog wel op de dag dat bekend is gemaakt dat de Sinterklaas uit mijn jeugd is gestorven aan het virus.
Toen de mondkapjes verplicht werden op 1 december schoten de besmetingcijfers omhoog. En dat komt natuurlijk ook omdat je tegenwoordig overal kan testen, zelfs in Winschoten is al een testlokatie geopend. Vandaar ook dus dat we zo vlak voor de kerstmis in een lockdown zitten, alles op slot.
Het is allemaal zo onwerkelijk. Het komt nu wel heel dichtbij. Gelukkig heb ik nu even vakantie, en gelukkig kon ik het afgelopen jaar als schilder met wat aanpassingen doorwerken.
Het kerstpakket ophalen ging ook al op een gekke manier. Niet zoals altijd even gezellig samen naar een toespraak luisteren en dat er wat mensen in het zonnetje gezet werden en een hapje en een drankje. Nee, met de auto er langs op een bepaald tijdstip en de doos werd aangegeven door het raam. Ik kreeg ook nog koffie en wat lekkers voor onderweg! En het kerstpakket bestaat uit producten uit een lokale boerderijwinkel. Helaas moest dit overhandig worden met een mondkapje voor, dus ik zei maar dat ik breeduit lachte, omdat ze dat niet konden zien.
Het was ook niet erg rustig op de snelweg, daar is nog verkeer genoeg.
Winschoten bruist niet meer, net als in maart. Het nachtleven was al lam gelegd, maar het winkelen was al niet meer wat het was met al die gesloten horeca. Maar nu:
Gelukkig is de AGF Groenteboer en Kaaspakhuis nog wel gewoon open. En de supermarkten en her en der een drogist en hier en daar is eten af te halen, en voor de rest alles dicht. Het is geen gezicht, het is spookachtig.
Net nu Winschoten zo mooi in de kerstfeer is.
Ik leg hierbij tevens even vast dat ik me niet laat testen, want ik heb geen klachten, daar zorg ik wel voor. En ik laat me straks ook niet prikken, want ik ben tot op heden nooit ziek en als dat argument niet telt dan telt dat maar niet.
Het kerstbomemfotoverzamelbos is uniek in de wereld, de enige plek waar verzameld wordt door dat mensen zelf opsturen en daar niks voor terug krijgen, de ware kerstgedachte. Het enige wat ik doe is ze ontvangen en plaatsen.
U hoort Lied van verlangen door Jan Vos en Etna Vesvia van de CD van de theaterprogramma`s Tataboulou en Vos en Vesuvia in Volle Vaart, met beelden die ik al fietsend gefilmd heb, toen dat nog mocht, rondom Winschoten.
Ik vind dit wel het meest toepasselijke nummer voor vandaag. Ik wilde hier eerst nog een prijsvraag aan koppelen, hoeveel fietsers kom ik tegen? Maar omdat ik zelf nogal snel de tel kwijt raakte laat ik dat maar achterwege.
Het is heel lang geleden dat wij het samen deden. Maar ik weet nog heel goed hoe dat ging. Het waren hoogtepunten in ons leven ook al soms maar even. Momenten van zielsverrukking.
Maar onze wegen die scheiden, dat was beter voor ons beiden. Dat vonden en zeiden we toen. Maar hoe konden we denken dat die vrijheid ons meer zou schenken dan banden der liefde kunnen doen.
Ik zing een lied van verlangen naar jou, ik zing een lied van verlangen naar jou, voor jou. O, niets kan vervangen, dat geven en ontvangen van liefde, o liefste kom gouw.
Ik zou nooit vergeten hoe ik door jou werd bezeten. Hoe ik wachtte en smachtte vol opwinding. Wat wij samen deden, hoe we in elkander gleden. `t Was soms net of de wereld verging.
Qyandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019. Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks. In februari 2008 was hij dus vijf maanden, en dit is het dertiende filmpje in de Quandy Binge Wachting Lijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen.
Ik verzoek u hierbij het geluid niet al te luid af te spelen, want het ruist nogal.
Unieke beelden die ik afgelopen zomer heb gefilmd in hartje Winschoten.
Mensen kochten een oud huis, zetten een stacarvan in de tuin, gingen daar in wonen, braken het oude huis af, zetten er een nieuwe neer en lieten op een speciale dag de container weer weghalen. Maar deze moest dus over het huis heen.
Uren stonden de vrachtwagens al klaar op de afgesloten weg, en werden er berekeningen uitgevoerd en kettingen of kabels vastgemaakt, en toen het eenmaal zover was begon ik te filmen.
Begin vorig jaar vielen er 342 containers in zee, ze kwamen van een schip, een ramp van ongekende omvang. Daarvoor ging het altijd goed en er werden steeds vaker en steeds meer containers vervoerd op steeds grotere schepen tot het een keer flink mis moest gaan. En dat gebeurde dus begin vorig jaar.
Er is veel over geschreven en gedacht en men zou toch verwachten dat er maatregelen genomen zouden worden. Is het werkelijk nodig om al die zooi over aarde te verslepen?
Maar nee, weer is het raak, of weer is het mis, hoe dan ook, dit keer 200 containers in zee. Maar dat moet allemaal nog onderzocht worden want men heeft kennelijk geen idee wat er allemaal gebeurd. We gaan wel de goede kant op want het is toch een flinke daling ten opzichte van de eerste keer.
Het goede nieuws van vandaag is dat er vanaf heden geen nertsen meer gefokt worden in Nederland. Het mindere daarvan is dan weer dat er wat miljonairs bijgekomen zijn, want Rutte meet met meerdere maten natuurlijk, dierenbeulen krijgen altijd een speciale behandeling.
Eén van de meest gekke traditie`s in Nederland is wel het binnen zetten van een kerstboom en deze optuigen. En soms wordt er nog veel meer versiering aangebracht, en dat wordt dan in het nieuwe jaar allemaal weer opgeborgen, het is een tijdelijk iets.
Daarom vind ik het des te leuker als mensen er een foto van maken en die dan opsturen naar mij. Dan kunnen andere mensen het ook zien en blijft het voor eeuwig bewaard.
Tijdens de eerste lockdown van de coronacrisis organiseerde RTV Noord thuiskamerconcerten waarbij Groninger artiesten nummers spelen voor in de huiskamer. Dit is een clip uit het optreden van Lars Koehoorn met Deze Afstand.
En dit is dan tevens mijn tip voor de top voor dit jaar.
Ik blijf het jammer vinden, mensen die hun huis al in kerstsfeer brengen voor pakjesavond. Of absurd, maf, onbegrijpelijk, ordinair, asociaal, mongoloide, banaal, ridicuul en weet ik veel wat nog meer allemaal. En dat de winkels dit doen vind ik al net zo raar.
Eerst komt Sinterklaas, daarna zitten we in de donkere dagen voor kerst, en op 21 december begint de winter pas. Dus tegen die tijd de kerstfeer wat aanbrengen is prima. Niet nu al!
Zijn de mensen die dat doen dan helemaal gek geworden? Ja.
Door zichzelf, omdat ze media tot zich nemen die zegt dat dat moet, of zoiets, maar een ieder is zelf verantwoordelijk.
Smoezen als: Sinterklaas is toch een kinderfeest, gaan niet op, Kerst is net zo goed een kinderfeest.
Het liefst zou ik zien dat iedereen nu zijn kerstmeuk weer verwijderd, netjes doorleeft tot het winter is, en dan de boel weer tevoorschijn halen, niet nu al.
Hedenmiddag speelde iemand op het carillon in de Winschoter Toren d`Olle Witte allemaal Sinterklaasmelodietjes. Ik kan het niet elk jaar horen, het ligt er maar net aan waar ik werk, maar dit jaar heb ik geluk.
Later deze middag fietste ik door Winschoten en ik hoor luide Sinterklaasmuziek komen uit de Torenstraat. Ik nam even een kijkje en zag Sinterklaas, in de Winschoter Toren, heb ik hem toch nog gezien dit jaar.
Afgelopen zomer was ik op vakantie in Zuid Limburg, en tegenover de ingang van de camping, aan de overkant van de weg, bevond zich een weiland met koeien. Vrijwel elke avond maakte ik een vouwfietstochtje, en op deze avond hield ik even een pauze bij de koeien. Ik praatte wat met de koeien, ik zette ze op de foto, en ik filmde deze minuut.
Niet veel later verscheen er aan de overkant van de weg, van het fietspad naast de camping een groepje fietsende jongens. Eén jongetje schreeuwde zo enthausiast dat er koeien waren dat deze zich dusdanig een hoedje schrokken dat ze er vandoor gingen, het weiland in, weg van het hek. En ik ging er ook maar weer eens vandoor.
Vandaag kreeg ik mijn eerste kerstkaartje binnen. Mensen die me kennen weten dat ik niks met wenskaartjes heb. En ook niet op de App of mail of weet ik veel, dat gewens slaat nergens op, ik blief het niet.
Maar evengoed, dit kaartje was er eentje zonder postzegel, want afkomstig van medebewoners van het appartementencomlex waar ik er ook eentje van bezit. En sommige buren werpen kaartjes bij elkaar in de bus. En ik doe hetzelfde. Iedereen die mij een kaartje geeft, krijgt er ook eentje terug.
Deze zal ik posten op de derde kerstdag, na de kerst dus, dat zal ze leren. Ook zonder postzegel.
Zomaar een foto van zomaar een beeld in het stadpark van Winschoten, genomen op zomaar een dag, ooit eens. Tegengekomen op mijn laptop en vandaag maar eens gelogt:
