Sinds ik hier woon heb ik een krantloos bestaan, en dat is nog even wennen! Niet meer van de mat rapen, maar zelf goed het nieuws op internet in de gaten houden!
Afgelopen zaterdag was de laatste winterdag, met sneeuw en schaatsende mensen en koudheid. Zondag zou de dooi invallen en zou het gevaarlijk worden op het ijs.
Ik was nog helemaal niet op het ijs geweest, en een zondagse wandeling op het Oldambtmeer met Quandy zat er dus ook niet in. Elke dag even wandelen in het donkere Sterrebos echter wel, na het eten bij mijn ouders, waar hij woont, maken we even ons rondje.
En toen het die zaterdag de laatste vrieskoude dag zou zijn besloot ik tijdens onze tocht dat we wel even over de vijver in het Sterrebos zouden kunnen gaan lopen, en aldus geschiedde.
Jaja, wij hebben over het ijs gelopen, we hebben dus ook deze winter meegemaakt! Dat wilde ik thuis even vertellen en dat deed ik dus ook.
'Albert y Mara fotoblog' heeft de volgende reactie geplaatst:
Hartelijk dank voor deze log. Ik wil nog steeds een keer deze lijn met de trein berijden.
Heb de link 'Wiederline' bewaard onder mijn item 'Spoorse Zaken'.
Als het in het voorjaar beter weer is misschien. VRAAGJE: Kan ons Hotel Restaurant Royal York in Winschoten aanbevelen voor twee nachten?
Spoorse groeten Albert
Ja natuurlijk! Ik bedoel, ik heb nog nooit in een hotel in Winschoten geslapen, dus ik heb geen flauw idee. Mail hun maar, maar goed, je wilt mijn aanbeveling, en ik beveel alles van harte aan. Er zijn wel meer hotels, en die beveel ik ook allemaal van harte aan. Zonder dat ik daar ooit een kamer van binnen gezien heb, zo ben ik. Het is Winschoten dus het zal wel goed zijn.
En als het achteraf toch niet zo blijkt te zijn, jammer dan, ik blijf het aanbevelen, want zo ben ik. Dan volgt nu een lijst met alle hotels in Winschoten, let wel, er zijn andere manieren om te overnachten, ik beperk me hier dus tot de hotels:
Het spijt me zeer, maar dat allert gaat er bij mij niet in. Nu heb ik sowieso al geen mobiel, laat staan dat ik me aan zou melden bij wat dan ook. Maar zo`n idiote naamgeving is voor mij wel een doorslaggevende reden om daar vooral niet aan mee te doen. En dat kan toch niet de bedoeling zijn.
Het komt zelden voor dat ik een fimpje zie die precies mijn gedachten volgt! Meestal is het zo dat dingen redelijk voorspelbaar zijn en dan hoop ik dat het net even andes gaat dan ik vrees, en wat ik vrees komt dan ook meestal wel uit.
Maar alhier dacht ik tijdens het kijken, man, doe dit en dat, en warrempel, de man doet ook dit en dat! Precies wat ik het enige juiste vond, en vind.
Elke dinsdag ga ik even langs het in aanbouw zijnde cultuurhuis De Klinker, en omdat ik er momenteel langs kom op weg naar mijn werk maakte ik hedenochtend al deze dichtbijfoto.
Om vervolgens op de terugreis het van een afstandje aan te zien.
En waar dit bouwproject zich bevindt is u inmiddels vast wel duidelijk.
Winschoten ligt midden tussen de uitgestrekte en ingepolderde velden. Het waait er altijd en het is dan ook niet verwonderlijk dat Winschoten een echte molenstad is. In hoogtijdagen stonden er 13 molens, nu zijn er nog drie over. Alle drie gerestaureerd en te vinden in het centrum. Korenmolen Edens is de oudste en naast de molens is de belangrijkste bezienswaardigheid in Winschoten het Rosarium. Het rozenpaviljoen is de showroom van de Groningse rozenkwekers. Deze streek is ’s werelds grootste kweekcentrum voor onderstammen en in het rosarium zijn 320 verschillende soorten te bewonderen!
Over Winschoten…
Winschoten is geen dorp maar een stad. Het kreeg in 1825 stadsrechten. Mede dankzij de grote gemeenschap joden werd het een echte handelsstad. De joden gaven de Winschoters ook hun bijnaam. Zij vonden dat hun stadsgenoten er maar losse zeden op na hielden en noemden hen Sodommers of gekscherend Tellerlikkers.
Bovenstaande tekst is niet van mijn hand, dat copieerde ik van de website over de spoorlijn tussen Groningen en Leer en andersom, en die lijn heet Wiederline <=website.
En dan hebben ze op die site dus allemaal informatie over de plaatsen waar de trein stopt. En dan bedenkt iemand dat het in Winschoten altijd waait.
Wat een lulkoek zeg! Ja, op het station waait het altijd, omdat daar nogal een open vlakte is, maar in de stad zelf, nooit wind. Kom op zeg.
En de bijnaam Tellerlikkers komt niet vanwege de losse zeden, maar omdat we alhier al van borden aten terwijl men in de omgeving rechtsreeks uit de pan at, en ze keken maar vreemd op naar al die rare stadse fratsen. De joden zijn overigens verdwenen... Mja, om die punten nou op te noemen om toersiten te trekken?
Naast Tellelikkers voor de Winschoters wordt de stad zelf naast Sodom ook nog wel Molenstad of Rozenstad genoemd.
Ach ja, verder geen kritiek, de molens staan er en de rozen bloeien soms en voor de rest is het gewoon een stadje als alle anderen, maar dan toch weer net even anders, zoals ook alle andere. En dat de kinderboerderij uitgeroepen is tot uitje van het noorden en dat het stadspark zeer ruim en de moeite waard is had er ook wel bij gemogen.
Het thema 'Verval' was de opdracht van de activiteitencommissie van de fotoclub AFV Daguerre. Waarom de circa twintig Daguerre-fotografen op 26 januari 2013 in Winschoten werden losgelaten ????? Het werd mij al snel duidelijk en het zal u ook zo vergaan na het bekijken van de fotogalerie die aan dit bericht is gekoppeld.Om de sfeer van het negativisme te doorbreken heb ik naast het dicht getimmerde spul, het bladderwerk, het achterstallig onderhoud, de kapotte hemelwaterafvoeren en verwaarloosde panden ook enkele nieuwere panden en wat stadsbeelden met Winschoters op de korrel genomen. Tijdens de fotowandeling zijn wij meerdere keren aangesproken door Winschoters "Waarom al die fotografen in de binnenstad aanwezig waren".
Boven de streep zijn niet mijn woorden, ik kwam ze tegen op de twitter.
Ik heb de fotoreportage eens bekenen en herken het allemaal wel. Ik zou die foto`s morgen ook kunnen maken. Natuurlijk is het overgrote deel netjes en verzorgd, maar inderdaad, her en der is wat leegstand en verpaupering.
En ik vraag me af, is dat niet in elke stad zo? Is het niet overal lelijk en mooi naast elkaar? Of loopt het hier echt de spuigaten uit en ben ik er zo aan gewend dat ik het niet meer zie?
Nou ja, er is in elk geval werk genoeg te doen, nu is het wachten op de opdrachtgevers! Hoe dan ook, deze foto`s zijn goed gelukt, afbeeldingen van andere deelnemers ben ik nog niet tegengekomen.
Een paar keer per week smurf ik naar mijn washok om me aldaar tot nakends toe uit te kleden en alles te deponeren in de daarvor bestemde wasmachinne. Ik zet hem dan nog niet aan, want ik ga poedelnakend naar mijn badkamer om aldaar een warm bad of warme douche te nemen. Daarna droog ik me af, waarbij ik sta op een kleiner handdoekje, en na het aankleden stop ik de handdoeken bij de andere was in en laat de boel schoonmaken.
En ineens, tijdens het badderen, bedacht ik me, waarom doe ik dat?
De drooghanddoek wordt nooit vuil, dus die hoeft nooit schoongewassen te worden. Immers, na het badderen ben ik schoon en droog ik me alleen maar af. Beetje vreemd om dan een natte maar schone doek toch te wassen.
En toch doe ik het, al weet ik niet precies waarom. En u?
Op 50 jarige leeftijd was Michael enorm druk bezig met de voorbereidingen voor zijn nieuwe concerten in Londen. Samen met zijn team was het concert bijna compleet. De nummers waren allemaal geoefend, de dansjes alles was bijna gereed.
Tot die ene dag dat Michael overleed. De concerten hebben nooit plaats kunnen vinden maar dankzij de cameramensen zijn de rehearsals bewaard gebleven. Smooth Criminal is er een van, het laat zien dat Michael het nog altijd kon en dat dit zijn grote comeback zou worden.
En schroom vooral niet om te zeggen wat u denkt, daar is de reageerdoos namelijk voor.
Ondanks dat ik echt mijn best doe om zo duidelijk mogelijk te loggen kan ik het helaas niet voorkomen dat er toch onduidelijkheden in zitten zodat er af en toe nog een vraag gesteld wordt, die ik bij deze even ga beantwoorden. De antwoorden zijn, in volstrekt willekeurige volgorde: Jazeker, Jazeker, geen idee en nee.
Tot zover dan de vragen en het beantwoorden daarvan, dan nu verder met mijn nieuwe rubriek. Ik zal, voor de rest van mijn leven, of tot alles gelogt is, elke zondag iets tonen uit mijn interieur.
Alles wat ik bezit zet ik op de foto en vertel het verhaal er bij dat er bij hoort.
Ik begin meteen rechts naast de voordeur, achter de toiletdeur, bevindt zich de wc. Aan de linkerwand, als men staat te plassen tenminste, de poepers en de dames onder ons zouden het op moment van behoefte doen aan de linkerkant zien hangen, en dan wat hoger.
Dit is mijn geboortetegeltje. Dit hebben mijn ouders laten maken toen ik ben geboren. Roepnaam, tijdstip van geboorte, gewicht, aantal centimeters, naam, dag, geboortedatum en plaats staan er op. Mijn broer kreeg twee jaar eerder al net zo eentje, met andere letters natuurlijk, en wat mijn zusje kreeg zou ik zo niet weten.
Ik kreeg dit bordje ooit zelf en het heeft lang in mijn slaapkamer gehangen, in het ouderlijk huis. En nu dus aan de wand van mijn toiletruimte.
Update: ik wil er nog even aan toevoegen dat ik blauw geboren ben, en eerder in het ziekenhuis was dan moeder. En alles kwam goed.
In de avonduren ben ik lekker vrij en staat de tv aan. Vooraleerst echter aanschouw ik de uitzendinggemistprogramma`s die ik tot me wil nemen, en daarna schakel ik over naar de webcam van Radio 3FM.
Soms zelfs voor 22 uur, dan is de VPRO nog niet eens begonnen, maar de NPS nog bezig en dat is een alleraardigst voorprogramma, soms.
Onlangs kwam dit voorbij, en ze zetten het nog op youtube ook! Lekker genieten, hopelijk geniet u mee, en zo ja of nee, laat het me weten, schroom niet, want smaken verschillen en daar hou ik van.
3FM Serious Talent Ronnie Flex kwam langs bij Michiel en speelde daar ook een cover van een van zijn grootste helden: Dio!
ah, check it out, okee, zwarte bril, zwart shirt, spijkerbroek. me hele leven jonge ben ik naar die meid op zoek. en na al die tijd zoek ik dan nog steeds. ik heb alles wat ik wil, maar een ding dat ontbreekt.
en dat is me baby, zie elke morgen als ik opsta, ben jij degene die ik zoek. je zorgt ervoor dat ik kapot ga. met die dingen die je doet.
ik vind der leuk, hoe ze kijkt en hoe ze loopt. al jaren zoek ik zo'n meid, man ik zoek je dood. en ik kan maar niet begrijpen waarom jij geen aandacht geeft, aan mij. shit, het lijkt wel alsof ik van de aarde zweef. en ik kan er niet tegen, het doet je helemaal niks. dat ik op de radio kom en met me kop in je clips. en ze vraagt me niet eens wat ik nou doe op tv. ik zeg ik ben een superster maar het boeit der geen reet. zogenaamd is ze anders, ze is niet als de rest. maar ik weet wel beter, binnekort is ze verliefd op me, gek. ze is wel down met mij, maar niet met me raps. en als je niet weet over wie ik het heb,
man het is me baby, zie elke morgen als ik opsta, ben jij degene die ik zoek. je zorgt ervoor dat ik kapot ga. met die dingen die je doet.
ahh, ik vind der vet, ze zegt ze houd van rock 'n roll. lenny kravitz, metallica en the rolling stones. jimi hendrix, ja die shit pompte ze ook. en the madd ik zeg je, ze vond het te dope. zeker het type meisje waarvan ik baby's wil. en ik ga naar beneden, hou je benen stil. laat me je AHH. schatje, ja je weet het wel. en die motherfuckers denken dat ze kunnen komen maar niet bij deze kil. praat ik met andere meisjes, ja dan wordt ze gemeen. daarna stop ik al die chicks en dat zonder probleem. heb je me nodig, roep me naam en dan kom ik meteen. en als je niet weet over wie ik het heb,
man het is me baby, zie elke morgen als ik opsta, ben jij degene die ik zoek. je zorgt ervoor dat ik kapot ga. met die dingen die je doet. het maakt niet uit, het maakt niet uit schatje hoe je het doet. zolang je doet wat je doet. je maakt me leip, maakt me leip want je doet het zo goed. dus baby doe wat je doet.
ik vind der mooi, ik ben nog nooit verliefd geweest. ahh, ze zorgt ervoor dat ik niet meer eet, niet meer slaap, niet meer praat zellufs niet meer weet wat ik doe als zij er niet is, weet ik dat ik niet meer leef. nee je hoort bij mij, nee dit is niet zo voorbij. schatje dit is boven mij. ik onder jou, jij boven mij. en al die mannen willen jou, maar dat is over mij. dodelijk lijk, ik zorreg ervoor dat niemand jou zomaar krijgt. dit is niet normaal, als ik je zie word ik gek. andere chicks die willen mij want ze zien dat ik rap. daarom luister ik niet meer naar wat iedereen zegt. weet je nog steeds niet over wie ik het heb,
man het is me baby, zie elke morgen als ik opsta, ben jij degene die ik zoek. je zorgt ervoor dat ik kapot ga. met die dingen die je doet. het maakt niet uit, het maakt niet uit schatje hoe je het doet. zolang je doet wat je doet. je maakt me leip, maakt me leip want je doet het zo goed. dus baby doe wat je doet.
Rondom het in aanbouw zijnde nieuwe cultuurhuis De Klinker staan een hekwerk met allemaal borden er voor, waaronder deze:
En nu heb ik ze allemaal op de foto gezet, en de reclame buiten het beeld gelaten, dat vind ik dan weer leuk.
De rest zal wel volgen, zo af en toe, want kijk eens hoe fraai deze straat in het centrum van Winschoten er deze week bij lag:
Toen Sinterklaas aankwam waren er ook een heleboel Pieten bij, en een aantal klom bovenop het dak van de herenurinor:
Ik besloot om twee foto`s te knippen, eentje met een stukje van de kerk en eentje zonder kerk, en ik ben er nog niet uit welke nou de mooiste is.
Kijk, daar achter staat de Oude LTS, wat binnenkort een zorgcentrum gaat worden, en waar nu nog kunstenaars huizen.
En nu weet ik niet precies of dit er voor gesloopt gaat worden of iets anders, maar ik heb het in elk geval wel even vastgelegd.
Ja, dit kwam ik ook tegen, omdat ze verderop een nieuwe rotonde aan het bouwen zijn.
Het was al open, al jaren, en ik ben er nog nooit geweest, en dat zal wellicht ook nooit gebeuren, maar ach, anderen zijn er vast wel content mee.
Dan sluit ik af met nog een laatste blik op de achterkant van de nog vrij nieuwe, niet te gebruiken want voor de sier zijnde houten wc zoals het in een grijs verleden ook zou moeten zijn geweest.
En, welke foto is volgens u de foto van de dag, en waarom?
Nederland is geen islamitisch land en mag dat ook nooit worden. Toch zien we invloed van de islam hand over hand toenemen.
Met de opening van de eerste moskee in Nederland in 1955, kreeg de islam concreet vorm in onze publieke ruimte. Onder invloed van de snel groeiende moslimbevolking – in 2013 rond de 1 miljoen personen – is het aantal moskeeën fors toegenomen. Inmiddels telt Nederland er maar liefst meer dan 450. En dat zijn er veel. Heel veel. Wat zou het mooi zijn, een Nederland zonder moskeeën.
De PVV zegt daarom ook: genoeg is genoeg. Wat ons betreft komt er geen enkele moskee meer bij in Nederland. En tot die tijd in ieder geval nergens binnen de bebouwde kom.
Daar waar de komst van een moskee wordt aangekondigd onstaat vaak protest. En terecht, mensen willen geen islamitische tempel naast de deur. Behalve de praktische problemen die de komst van een moskee met zich meebrengt (overlast, verkeershinder en welstand) wordt ook het karakter van de wijk aangetast en ervaren velen dat de leefbaarheid afneemt.
Hulp van bange en politiek-correcte bestuurders hoeven mensen met bezwaren niet te verwachten. Door de bureaucratische rompslomp en onduidelijkheden hoe men een bezwaarprocedure kan beginnen, raakt men vaak ontmoedigd. En dat is zonde.
De PVV wil mensen met bezwaren daarom ondersteunen en ze enkele handvatten aanreiken in hun verzet tegen de komst van een moskee. De website mosknee.nl is daarom te raadplegen voor iedereen die tips wil op dit terrein, voorbeelden van bezwaarschriften zoekt en zich afvraagt of en waar anderen in verzet zijn gekomen. Ook zullen wij als PVV in de Tweede Kamer het kabinet steeds opnieuw confronteren met het verzet tegen de verdere islamisering en de bouw van nieuwe moskeeën.
Naast bruikbare tips, links naar voorbeelden en een stappenplan voor de eerste weken, kunt u ook aangeven waar bij u een moskee staat gepland waar u niet van bent gediend.
De juiste weg in procedureland kennen, tijdig bezwaar aantekenen en weten dat u niet alleen staat, zal helpen bij uw verzet.
Boven de streep is niet mijn tekst, dat heb ik even gecopieerd van de website die onder het laatste woord gelinkt staat.
Vrijheid.
Nederland is ooit ontstaan door de tachtigjarige oorlog. Daarvoor bestond Nederland uit allerlei gebieden, men ging samenwerken en samen vechten tegen de Spanjaarden.
Alles begon ooit met de Slag bij Heiligerlee, onder de rook van Winschoten.
Maar waarom oorlog voeren tegen Spanje, en was het wel specifiek tegen Spanje? Nee, het draaide om het geloof.
Spanje was katoliek en vond dat iedereen katoliek moest zijn, het katolieke geloof is het enige geloof en de rest der geloven deugen niet, of iets van die strekking.
Ooit al had Bonefatius al moeite en moest zelfs het leven laten omdat men het opgedrongen geloof niet pikte.
Er zijn een miljard katolieken op de wereld, en die zijn allemaal fan van de Paus en vinden dat dat zo hoort. Er zijn ook nog een hele hoop andere christenen die wel in dezelfde god geloven, maar niet vinden dat zoiets als een Paus er bij hoort.
Dat mag en dat kan en dat is zo. Tenminste, als het toendertijd aan Spanje had gelegen waren u en ik allemaal fan van de Paus en kregen andersdenkenden geen voet aan de grond.
Gelukkig is na die tachtig jaar oorlog, met een pauze van twaalf jaar, besloten dat men zelf mag weten wat en hoe men gelooft. Het katolieke geloof is niet verboden, nee, ook dat mocht.
VRIJHEID van godsdienst. Men mag geloven wat men wil, op welke manier men wil, in wat voor gebouw men wil, mits men zich houdt aan de algemeen geldende regels.
En de Islam is ook een geloof en men mag dat geloven.
Dus ik snap niet dat een partij zich vrijheid noemt juist die vrijheid wil beperken. De oorspong der Nederland om zeep helpend. En wat levert het op?
Mensen tegen elkaar opzetten, met wat als doel? Dat de moslims zich gaan bekeren of naar elders vetrekken? Mja, en wat lost dat dan op?
Ik snap het niet, ik vind het eng en ik gun de moslims in Winschoten een eigen moskee... Ik geloof zelf overigens alleen in Sinterklaas en de smurfen, zoiets verzin je namelijk niet. Maar he, respect.
Als mensen geloven dat er wat is na de dood en dat ze zich moeten aansluiten bij gelijkgestemden, dan moet dat gewoon kunnen. Alles voor de vrede, en de vrijheid.
Waarom kent blondkapsel geen liefde en enkel haat? Kan iemand hem misschien eens stevig knuffelen?
Ik vind eerlijk zijn wel belangrijk, en niet alles gaat altijd even goed natuurlijk.
En ik ben soms best een beetje te gemakzuchtig en ook wel eens ongeduldig en dom.
Mijn brood was op en ik moest nieuwe halen. Toen ik in de winkel kwam waren de schappen zo goed als leeg. Er waren wel afbakbroodjes.
Thuisgekomen wilde ik snel even een paar afbakken en drukte op wat knoppen. Niet veel later hele appartement vol rook en stank en bah en wat voel ik me dan stom.
ja, ik weet het. Eerst goed lezen en uitproberen en geduldig zijn en niet zomaar op knoppen drukken. mja.
Dat de PVV en haar kiezers allemaal volslagen idioten zijn kon ieder weldenkend mens al wel voorspellen. Sowieso, een opperhoofd en oprichter die uit de VVD voortkomt is al niet fris op zich.
Gelukkig zijn er wel steeds minder idioten die hun stem daar aan gegeven hebben, maar elke stem is er nog altijd eentje te veel. Ja, ik weet dat we in een democratie leven en dat een ieder de vrijheid heeft om te kiezen wat men waar wil, en eveneen er van mag vinden wat men wil, ik dus ook.
PVV volk leest geen kranten, weet niet hoe teletekst werkt en kan zich niet voorstellen dat er mensen zijn die uit vrije wil naar zoiets als het Journaal kijken. Het is dat we problemen genoeg hebben die allemaal opgelost moeten worden, anders kon ik er nog wel om lachen.
De 3FM megahit is bijna aan zijn duizendste keer toe.
De 3FM megahit is een nieuwe plaat, die 3FM een week lang steunt, en na die week bijft het ook nog een tijdje op de speellijst staan.
Vroeger, toen er nog geen megahits waren waren er andere woorden voor platen die gesteund werden. Ooit begon het als troetelschijf, maar al snel begon elke omroep zijn eigen
De AVRO had de Radio en TV-tip op maandag. De VARA de Parkeerschijf op dinsdag. De EO steunde gewoon alle gospels geloof ik. De VPRO de Disque Pop de la Semaine. De TROS de Paradeplaat op donderdag, en daarna nog jarenlang in gebruik op het gezamelijke vpro loze radio 2.
Veronica de allarmschijf op vrijdag. De NCRV de Favorietschijf op zaterdag. En de KRO de speciale aanbieding op de zondag.
En dan was er nog het dagelijkse uurtje van de NOS, waar tijdends de Avondspits dagelijks de Steunplaat weerklonk, en later de LOKschijf, in samenwerking met de lokale omroepen van Nederland.
Ja, dat waren nog eens tijden. En nu, ach, zo`n megahitje, gekozen door al die omroepen samen, dat wordt dan altijd echt zo`n middenmoterplaat, met soms uitschieters naar boven maar ook vaak naar beneden toe. Opeens telt hitpotentie en het moet passen, idioterie, alles past en hits maken ze zelf maar.
Kijk, ooit een keer waren de Back Street Boys de megahit, en daarmee heeft wat mij betreft die titel afgedaan.
Alleen de VPRO heeft tegenwoordig nog zijn eigen single van de week, en die is altijd oorstrelend, en dat is wat mij betreft het einige wat telt.
Alhier kennen we niet echt opstoppingen en files en zo, maar soms wel werkzaamheden. Die worden altijd ruim te voren aangekondigd en levert wel eens wat overlast en drukte op, maar nooit opstoppingen. Nou ja, het drukste punt van de provincie Groningen, de rotonde de Blauwe Roos, en dan met name als de brug over het Winschoterdiep wat scheepvaart voorrang verleent is tijdens de spits wel eens even afwachten. Maar telkens als ik een kijkje neem op deze site rijdt alles nog lekker door.
Evengoed, een leuke site om eens even over rond te surfen.
Ik laat voorlopig nog even zeer weinig van mijn appartement zien, temeer daar ik nog even wacht op een vitirinekast en als die ingericht en wel is spendeer ik er eens een filmpje aan.
Deze middag spendeerde ik wel een, toch beetje donker uitgevallen, filmpje aan mijn nieuwste aanwinst, de robotstofzuiger!
Ik had al wel een stofzuiger, een oud beestje, dat achtergebeleven is in deze woning. Maar stofzuigen wordt niet mijn hobby, teveel lawaai, te veel tijd kwijt, en nadien zie ik altijd nog van alles zodat ik hem nog een keer moet pakken.
Deze robot kan ik instellen wanneer hij moet zuigen, en dat mag hij doen op momenten dat ik niet thuis ben! Het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat!
Afgelopen zondag nam ik Quandy mee naar het stadspark, en onderweg kwam ik langs de in aanbouw zijnde De Klinker, alhier te Winschoten.
En ik dacht, ach, ik maak vast wat foto`s, dan hoef ik er dinsdag niet langs want ik kan het nogal eens vergetren omdat ik even wat meer aan het hoofd heb.
Ja, en toen kwam de sneeuw, dus liegen kon niet meer.
Zoals ik het kan zien is het werk aldaar stilgelegd.
Mijn werk is ook even stilgelegd, de rest van deze week worden we bij binnenklussen ondergebracht. Daar zijn wij eigenlijk niet voor, maar buiten is echt geen doen zo.
Kijk, zie hwt muurtje, dezelfde als vorige week:
En was ik mooi in de gelegenheid om wat pannen aan te schaffen, en theelepels en mijn naamplaatjestikckers waren ook binnengekomen, dus mijn naam prijkt nu waar nodig, toch een historisch moment, want als het aan mij ligt veranderd dat nimmer meer.
Ja, sinds een weekje ben ik in het bezit van een zogenaamde LG tv. Ik heb nog niet alle knopjes en mogelijkheden ontdekt of uitgezocht, dat komt allemaal nog wel. Waar ik wel zeer content mee ben is de zender UitezenddingGemist, van de NPO.
Niet alles, maar wel heel veel is vrijwel meteen na de uitzending aldaar na te kijken. En dat vind ik me toch fantastisch.
Nooit meer in de gids kijken hoe laat iets is, nooit meer ergeren dat sommige programma`s van dezelfde omroep op verschillende netten tegelijk komen. Nooit meer na 22 uur iets kijken en daardoor zeer fijne muziek missen van 3voor12 op 3FM.
Nee, als ik savonds, na mijn avondwandeling met Quandy weer in mijn eigen appartement kom zet ik meteen uitzendinggemist aan, eens kijken wat ze allemaal aanbieden.
Zo hoef ik dus vrijwel geen VPRO programma meer te missen, en ook het beste van de andere omroepen kan ik aanzwengelen. Op het moment dat ik dat wil! En: GEEN RECLAME MEER, whoehoe!
Nou, ik kijk dan door tot het tegen 22 uur loopt, en dan zet ik internet aan op mijn tv, en wel die pagina die de webcam van 3FM vol in beeld heeft staan. Zo kan ik fijn naar mijn favoriete programma luisteren, 3voor12Radio, en ook lekker kijken tijdens het surfen op internet.
En sochtends zet ik mijn tv ook meteen weer aan, lekker naar Giel kijken en luisteren! (Wellicht ten overvloedde, de tv is beveiligd met een niet te kraken wachtwoord, en de woning, alsmede het hele pand, zijn zeer goed beveiligd.)
Het is vandaag blauwe maandag, naar het schijnt. Ik weet niet of het een algemene uitdrukking is, maar als hier iemand ergens kort mee bezig is, dan zeggen we: "dat heeft hij ook maar een blauwe maandag gedaan, of volgehouden." Een baan van drie weken, of een paar weekjes lid van een club of vereniging. Kort, te verwaarlozen.
In het engels schijnt blue monday weer wat anders te betekenen. Hier lijkt het meer op een witte maandag, eindelijk maar toch is er sneeuw in Groningen. Hoe dan ook, een toepasselijk lied, en ook nog eens heel mooi.
Ik werd via de twitter nog gewezen op een aardig tekeningetje. Ik snap de grap dan niet helemaal, maar wellicht is het ook helemaal geen grap. Hoe dan ook, smurfen zijn ongeschikt voor het leger, dat is duidelijk.
Dit is dan wel wat meer mijn humor:
Voor smurfen is het elke maandag een blauwe maandag! De winter is nu één maand oud, nog twee te gaan!
Ik weet niet meer precies hoe het zo gekomen is, op zich is dat wel na te gaan, maar ach, de zin en het nut onbreken me, maar evengoed vroeg ik om een kerstboomfoto en dit is hem dan:
het was even zoeken maar hier is de gevraagde kerstboomfoto, aldus Susan:
Mja, kijk, ik krijg al uw reacties in mijn mailbox. En dan lees ik altijd zo mijn mailbox leeg. Uw reactie, uw link, ik bezoek uw weblog, lees het stukje, plaats een reactie en lees mijn volgende mailtje.
En soms zitten er vragen tussen. Met vraagtekens. Die vragen sla ik allemaal op, ik pleur ze in een logje neer, zet er een streep onder, geef mijn antwoord, en weer een streep. Dat logje zet ik op HOLD. En als het dan zondag is en er een heleboel vragen zijn dan log ik het geheel.
Op zondag beantwoord ik alle vragen van de afgelopen week. Het leest als een zeer hylarisch inteeltachtige poezieprozapoging. Of zo.
Helaas zijn de reacties op die reactielogjes nooit zo toevoegend, wat wel jammer is. Het is juist leuk om op en ingewikkeld stuk juist op die zinnen te reageren zonder ze te benoemen, zodat de logger uit de reactie maar moet raden waar het op slaat. Net als het logje zelf overigens.
Evengoed, soms maak ook ik wel eens een fout. Een hele domme fout. Want fouten zijn dom. Meestal.
Het zondagse beantwoord logje staat dus op HOLD, en komt zo steeds verder naar achteren te staan omdat ik steeds nieuwe logjes tik. Na het bewantwoorden van de laatste vraag copieer ik het geheel onder mijn muis, zet ze in een nieuw, dus vooraanstaand, nieuw logje en publiceer als de tijd rijp is.
Echterwel even, vandaag copieerde mijn muis niet goed! (altijd apparaten de schuld geven he)
Dus toen ik een nieuw logje opende, en alles wilde PLAKKEN, schrok ik me een hoedje! Al dat tikwerk, niks er van, ik keek naar een leeg veld dat mijn lege muis achterliet! Snif, snif, en ik had het oude materiaal dus al gedeleted!
ai, ai, ja, ik weet niet, pas aweggooien als de nieuwe staat. Echt, zo stom.
En heel snel alle comments langs en hetb logje opnieuw makien, bleh, geen zin in hoor. Wie urgente vragen heeft, schroom niet, stel ze nog maar een keer en vooral uw gang.
En vanaf heden, jaja, Renesmurf gaat weer eens wat nieuws doen, ga ik dus voortaan in mijn eigen comments de vragen meteen beantwoorden! haha. Mja.
Ik woon inmiddels al een week op mezelf, en heb slechts zeer weinig foto`s laten zien, temeer dat het nog altijd nog steeds niet helemaal dat is zoals ik het graag toon, maar dat komt nog wel.
Ik woon nu dus niet meer samen met mijn hond Quandy.
AL toen ik Quandy kocht sprak ik met mijn ouders af dat hij zijn leven daar mocht slijten, dezelfde afspraak als toendertijd met Kiras.
Toen ik ooit begon met loggen kon ik geen foto`s maken, zelfs online zetten was nog een heel werk.
Toen ik wel foto`s kon maken logtje ik elke week tien.
Soms van hot naar her, soms een verhaal vertellend, soms met een lijn er in en soms juist niet.
Maar altijd, en meestal als eerste, een foto van Quandy, en daarvoor van Kiras.
En in het hondenloze tijdperk geen hondfoto`s.
Ook de hond van mijn zusje kwam tot zijn dood regelmatig voorbij.
Ik zie Quandy nog iedere dag, wandelen ook nog iedere dag met hem, maar woon niet meer met hem samen. Niet meer `sochtends onbijten en voor het slapen gaan nog een aai. Daarom vanaf heden, niet meer elke week mijn "mascotte" maar slechts af en toe, en dan meteen ook tien!
Volwaardigheid en zo. En het zou me goed doen als u kan kiezen welke afbeelding u het meest aanspreekt in dit rijtje, en waarom juist die.
In het hart van Winschoten, op de plaats waar vroeger de Oldambster Herberg stond, zullen definitief veertien appartementen worden gebouwd. Nog deze zomer wordt met de bouw tussen het Marktplein en het Schönfeldplein begonnen. Het project is een initiatief van de plaatselijke architect A.J. van Ringh en C. Overduin, een projectontwikkelaar uit Groningen. De luxe appartementen zijn met name bedoeld voor 55-plussers.Volgens de initiatiefnemers is deze locatie een uitstekende plek om te bouwen. Toekomstige bewoners van de "Oldambster Stee" zullen voorzieningen als winkels bij de hand hebben. Bij het maken van de plannen is nadrukkelijk rekening gehouden met een bepaalde bewoners- groep. Uit een door mij verricht marktonderzoek is gebleken, dat met name 55 plussers graag in het centrum van de stad willen wonen. Hiervoor zijn nu te weinig mogelijkheden. Bestaande appartementen zijn vaak te klein, aldus Overduin. Hij richt zich dan ook op mensen waarvan de kinderen de deur uit zijn en die nu kleiner, maar luxe willen wonen.
Het gebouw, opgetrokken in rood baksteen, bestaat uit drie delen die via een binnenstraat met elkaar worden verbonden. Er worden twaalf driekamer appartementen en twee tweekamer appartementen gerealiseerd. De woningen zijn ruim van opzet. Om de veiligheid en de rust van de bewoners te garanderen, krijgt het gebouw een gesloten entree.
Voor de mpnsen die aan de zijde van het Marktplein komen te wonen worden speciale geluidwerende maatregelen genomen. De begane grond van het gebouw zal worden gebruikt voor het vestigen van kantoren, een showroom of een restaurant. De project-ontwikkelaar heeft bewust afgezien van de vestiging van een horecabedrijf. Wij willen de bewoners rust kunnen garanderen. Zij mogen geen last hebben van bijvoorbeeld vertrekkende mensen laat op de avond. Wij hebben nu serieuze gesprekken met mensen die kantoren willen vestigen, zegt Overduin.
De appartementen kosten ruim 130.000 gulden en vallen onder de premie B-regeling. De bouw moet in maanden juli en augustus beginnen. Naar verwachting zal de bouw dan begin 1985 zijn afgerond. De totale kosten zijn op ongeveer 2 miljoen gulden geraamd.
Hier moet ik dus even aan toevoegen dat ik dit tegenkwam op internet, en een atrtikel betreft over het pand waar ik in woon. In 1984 werd het gebouwd, en hier las u over de reden waarom, namelijk brand. Helaas iets typisch Winschoters, veel brand...
Bedoeld voor 55 plus, ik ben 38 en mag er zonder problemen in.
Ik kwam op internet drie artiekelen tegen over de Olbamster Stee, op het Winschoter archief. En ik herplaats ze hier even:
Donderdag 14 november 1985
Hoger en hoger, dat mocht toch niet?
De Oldambtster Stee, woonflat op de grens van het Marktplein en het Burgemeester Schönfeldplein in Winschoten, wordt hoger en hoger.
Zo hoog mocht toch niet? Bijna buurman hotelier Abel Ruibing: „Ik heb zeven jaar gevochten voor de vergunning om mijn hotel met twee verdiepingen uit te breiden, maar de gemeente weigerde omdat het allemaal te hoog zou worden. Het paste niet in het bestemmingsplan. Daarin was een goothoogte van zeven meter vastgesteld, daar mocht ik niet boven komen”.
In de strijd die in alle hevigheid ontbrandde, gaf de gemeente wel wat toe, maar niet zoveel dat de hoteleigenaar er mee uit de voeten kon. In hoogste instantie werd recht gesproken door de Kroon. Uitslag: de hotelier kreeg gelijk, hij kon zijn gang maar gaan.
,,Zeven jaar had het geduurd. Toen het eindelijk mocht, had ik er geen zin meer in. En nog niet. Ik wacht op mijn opvolger. De plannen liggen klaar voor hem".
Toen kwamen de plannen voor De Oldambtster Stee. Vier in één B.V. verenigde Winschoter ondernemers stuitten op dezelfde problemen die Ruibing had ontmoet. De plannen leden schipbreuk.
Wie nu langs de Stee rijdt, ziet de muren hoger en hoger worden. 't Hoogste punt wordt 12 meter 20. De goot hoogte bijna negen meter.
Zodra Ruibing van de plannen kennis nam, zette hij zich aan het schrijven van een protestbrief. Hij belandde ermee in Groningen. Daar zei de hotelier plechtig: „Ik ben niet tegen het bouwen daar, ik ben tegen de manier waarop dit gaat. Er wordt in Winschoten met twee maten gemeten”.
Gemeente, is dat zo?
Op bouw- en woningtoezicht zegt de ambtenaar: „Nee. dat is niet zo. De procedure voor De Oldambtster Stee is correct afgewikkeld. Dat er nu op deze manier gebouwd wordt, is een gevolg van de stedenbouwkundige afwegingen voor die plek.
Dit gebouw past in die omgeving". Eén en al soepelheid dus. Had de gemeente niet ook wat soepeler kunnen zijn tegenover de B.V., die botweg afgewezen werd en de buurman hoteleigenaar?
Zo'n vraag wordt niet door een ambtenaar beantwoord. Toenmalig verantwoordelijk wethouder was Joop Flokstra. Aan hem de vraag: waarom nu wel en toen niet.
Flokstra: „Wij hebben destijds de beslissing genomen na adviezen van de stedenbouwkundige (dezelfde als nu) en de ambtenaren. Geadviseerd werd het niet te doen, noch Ruibing, noch de plannen van de B.V. Ik kan me voorstellen dat Ruibing nu zegt: dit is willekeur, dit is geen beleid. Kennelijk kunnen er nu dingen in Winschoten, die jaren geleden beslist niet konden. Dat blijkt trouwens uit meer dingen.”
Bouwen in de Winschoter binnenstad. Voorgrond: de flat in aanbouw, die hoger mocht worden dan het bestemmingsplan aangeeft. Op de achtergrond (rechts) het hotel dat op grond van hetzelfde bestemmingsplan niet kon worden uitgebreid.
Ook weer zoiets, Winschoten heeft een ondergrondsopbergbaretoiletvoorzienning. Op het Marktplein, zicht er op vanaf mijn balkonnetje.
Soms is die omhoog en is het een toilet, net even wat luxer dan de zeer nabijgelegen pisbakken voor de heren. En meestal is die zover gezakt dat het dak dienst doet als pleinbetegeling.
Ik durf er niet op. Nou ja, ik ga er liever niet op.
Ik hoef gelukkig ook niet omdat ik zeer nabij woon, en pissen kan sowieso wel verderop even.
Ik vind het een eng ding omdat hij zomaar naar beneden kan zakken, en ik zie nergens iemand die het gevaarte bediend.
En ik weet dus niet waar de bedieningsknop zich bevindt, en of er al dan niet labiele mensen in de buurt van die knop kunnen komen.
En dan gaat er ineens de telefoon! Snel zet ik alles wat geluid maakt af en zoek het opneemknopje op mijn nieuwe toestel en na het indrukken zeg ik luid en duidelijk mijn naam.
Een blabla mevrouw van blabla zoek naar mevrouw naamvergeten. Of die er is?
"Nee."
"En wanneer is die er wel?"
"Niet, ik woon hier alleen, en nog maar kort."
Aha, ze heeft een aanbieding, of ik ook geintereseerd ben.
"Nee," zeg ik," ik moet me nog aanmelden bij het Belmenietregister"
"Ja, oke," zegt ze, "dat kan wel zes weken duren voor dat rond is." En ze zal aldaar aangeven dat mevrouw naamvergeten niet mijn nummer heeft dat mijn nummer niet meer gebeld mag worden.
Nou ja, en we namen afscheid en ik wenste haar nog veel succes en zij mij nog een plezierige tijd in mijn nieuwe woning!
Aangezien het geluid van mijn laptop veel beter klinkt met een X Mini luidspekertje heb ik dus een X Mini luidspekertje. En ook nog een koptelefoon voor als het echt oostrelend wordt.
Radio luister ik tegenwoordig wel via de HD tv, of via mijn radiotoestel, maar podcast beluister ik wel via dat dingetje, en wat voor geluiden er nog meer allemaal langskomen tijdens het internetten.
Zeer plotseling kapte het luidsprekertje er mee.
Hmm, vervelend. Geluid uit de laptop zelf klinkt me te blikkerig, en uit de koptelefoon is ook niet alles.
Ik keek even op internet en bestelde gelijk maar een nieuw luidsprekertje. Morgen zal die er zijn, lekker vlug.
pom,pom,pom. Even later zoek ik iets, maar dat vind ik niet, maar ik kom wel een leuk voedingskabeltje tegen! Ha, even passen en pluggen, en inderdaad, mijn speakertje tettert weer als nooit te voren! Ik was even vergeten dat het ding voeding nodig had, aangezien hij het toch aan paar dagen deed op zijn reserves.
Nou ja, dan heb ik binnenkort dus een reseveluidsprekertje, een rustgevend gevoel.
Hedenmorgen moest ik naar de tandarts, om acht uur. Er was wat afgebroken en dat moest gevuld worden en daar was deze afspraak voor.
Wel grappig, een andere route fietsen. Aldaar aangekomen en eenmaal in de stoel vroeg de tantarts hoe het met me was. Mja, liever over een half uurtje vragen, nu wat gespannen, zei ik.
Ik kreeg eerst verdoving, wat een prachtige uitvinding is dat toch! Daarna ging de tantarts even weg en de assistente stelde me wat vragen, over mijn gezondheid en medicijngebruik. En ik gaf meteen even mijn adreswijzinging door! Ik ken het al uit mijn kop, maar mijn telefoonnummer nog niet.
Nou ja, na het boren en vullen en afwerken kon ik weer gaan. En bij de balie vroeg ik of ik meteen een afspraak kon maken voor de over een half jaar controlebeurt. En dat kon, het zal 15 juli zijn om 4 uur smiddags.
Ja, anders stuurde de tantarts altijd een kaartje en dan belde moeder voor een afspraak. En nu regel ik het zelf, en op deze manier, dat scheelt toch weer een telefoontje.
Opvallenheidje: de tantarts en zijn assistente luisteren naar Q-Music. Welk een rare zender is dat zeg. Hun draaien gewoon 3FM muziek! Nou ja zeg, als je toch commercieel wilt zijn, draai dan muziek die niet al op de NPO is te horen, wat een overbodigheid!
Tegen de middag was de verdoving uitgewerkt. Na de werkdag eerst nog een tros bananen halen. De twee die ik van moeder had meegekregen waren op, en ik wil mijn werkdagelijjse banaantraditie wel gaarne voortzetten. En in mijn huidige appartementje is het niet zo dat de fruitschaal helemaal als vanzelf aangroeit zoals bij moeder thuis. Toen ik betaald had hoefde ik geen zakje, want ik woon er praktisch boven.
In Winschoten is men druk doende met het bouwen van De Klinker, een cultuurhuis. Elke dinsdag neem ik een kijkje en maak ik een kiekje.
En ik zag, er staat ook ineens dit muurtje, en daarnaast mijn fiets. Fiets staat inmiddels alhier in mijn bergruimte beneden, en het muurtje zal daar voorlopig nog wel even staan.
De ochtend lekker beginnen met Giel op 3FM via de tv, dat is fijn, want geen reclame! En na gedande arbeid weer naar huis, meteen al met een lekke fietsband die ik vanavond dus in alle rust ga plakken.
Ik had me voorgenomen om een voorstelronde te doen.| Ik woon in een appartementencomplex met 14 woningen, en ik ken nog lang niet iedereen. Dat hoeft ook niet, maar ik vind even voorstellen wel zo netjes.
En na het avondeten bij ouders, en met Quandy wandelen keerde ik terug naar mijn plek, en belde aan, en ging van deur tot deur. Mja, hoeft niet natuurlijk, en anders kom ik ze ook vast eens tegen, maar dan weet ik dus niet meer wie wie is, en wie ik al de hand geschud heb en wie niet en zo. Dus ik deed het maar gewoon, wel zo netjes, hield ik mezelf voor.
Er wonen alleen bejaarden, sommige zelfs hoog, één stel die samenwoont, één man wiens vrouw niet meer is, en de rest vrouwen. En ik nu dus driehoogachter als jonkie van 38.
Maar eerst moet ik mijn gisteren gedraaide wasje opvouwen en opbergen.
Daarna eten bij ouders en met Quandy wandelen, en mezelf daarna weer hier vermaken, onder andere verder met het uitpakken en sorteren van mijn spulletjes. Hoewel ik lekker kalm aan doe schiet dat al lekker op.
Zondagochtend kon ik lekker uitslapen en zette toen meteen de televisie op Uitzendinggemist en wel met een kakelverse Villa Achtwerk! Heerlijk, geen wekker er meer voor zetten, maar het wel meekrijgen allemaal. Daarna nog wat geinternet op tv, beetje navillaen.
Zo rond het middaguur ging ik maar eens op vistie bij mijn ouders. Wat brood eten en een fijne fietswandeltochtje met Quandy naar het babybos.
............
Na het avondeten en de avondwandeling door het Sterrebos weer terug naar eigen stek. Fiets is nu hier, werktas, schoeisel en kleding en nu dus ook broodtrommel en thermoskan.
Zoals elke zondagavond nam ik een lekker bad, en ditmaal dus voor het eerst in een voor mij nieuwe badkuip in de badkamer. Het voelt nog niet als eigen, het voelt nog een beetje als camping. Wel heel erg schoon, maar wetende dat het gebruikt is. Niet erg, maar even wennen.
Daarna, terwijl de koffie er door liep, mijn allereerste wasje een gedraaid. Met het gebruikersboekje in handen, tips van moeder in mijn hoofd, en wat kleding ging ik aan de slag. Nou ja, tijdens dat wasje tikte ik deze woorden.
Dadelijk nog eens een lekker VPRO programma opsnorren op uitzendinggemist, en daarna eens brood smeren en de boel klaarzetten voor morgen.
Een bruggetje met een verhaaltje. Ooit lag dit bruggetje over een beekje, en men kon het altijd zien liggen vanaf de snelweg, vanaf Duitse grens naar Winschoten.
Toen werd het beekje verbreed en paste het bruggetje niet meer. Toen wilde de stad Groningen het wel hebben voor in het stadspark aldaar! Ja, maar wij willen hem ook wel hebben voor in onze eigen stadspark alhier, of een brugetje inplannen in een toekomstig te bouwen nieuwbouwwijk. (waarvan we inmiddels weten dat die er toch nooit meer gaat komen)
En toen werd besloten, het bruggetje blijft voor Winschoten behouden en nu ligt die hier. Ha, op nog geen tientallen meters verwijderd van een best brede autoenfietsverkeersbrug van heb ik jou daar! En nabij een lelijke MCDonnalds en wat grote winkelketens zoals de bouwmarkt en dat nieuwe Deense ding, van hoe heet het, waar ik toen met mijn pa mijn bankstel ben gaan halen.
Toen we daar achterom stonden te wachten en we besloten dat pa maar even een wagentje van de buren moest lenen, om mijn bankstel zo wandelend naar mijn appartement te doen verkrijgen.
Toen stond ik te wachten, en zag de Van Goch Brug, en ik maakte een vietal foto`s. De leukste die log ik, dit is hem:
De van Gogh-brug is van rond 1870 en is een van de oudste, nog bestaande, gietijzeren ophaalbruggen van Nederland. De brug is in 1995 gerenoveerd en verplaatst van Winschoterzijl naar de Renselkade.
Ik kocht deze eend toen mijn moeder die kikker kocht, of kreeg. Ze waren te koop bij de Blokker, en plaatselijk al een beginnetje van iets dat lijkt op een rage, en ik vond ze wel geinig. Te kitscherig voor woorden eigenlijk, beetje lelijk nagemaaktie dieren, hoewel de eend toch vrij aardig was gelukt, met een geluidsensor dat ze gingen lawaai maken als er iemand langskwam. De kikker en de eend groeten, als het ware!
ha, de kikker nog het meest onnatuurlijkst! Schitterend, eigenlijk vond ik de kikker mooier dan de eend en kocht ik dat laatste omdat dat eerste mijn moeder al aangeschaft had. Bovendien was haar tuin de mijne, en ik was verzot op het kikkertje.
Twee plensbuien later kwaakt kikker niet meer, na een paar maanden ziet die er zelf ook niet meer uit en verwijjnd in den prullenbak. Mja, zo af en toe is de tuin wat toe aan vernieuwdsheid.
En eend stond op mijn kamer, altijd maar door. Soms raakten de batterijtjes leeg, en dan werd die weer voorzien van nieuwe. Hij stond altijd recht achter mij als ik zat te computeren, en hij reageerde zomers fijn op wat zonlicht!
En ja, sochtends kwaakte die als ik de wekker uitzette, en zomers vooral als ik me even omkleden was na een werkdag en dan even frisse shirt en korte broek aandoen en dan snel weer lekker buiten zitten, drinken.
Verder hoorde ik hem nooit, soms viel het me op, soms niet. Wel lachen, als ik hoorde dat mijn zusje nogal eens schrok als ze tijdens mijn afwezigzijnwegensvakantie mijn kamerplant wat water ging geven.
En moeder schrok ook wel, als ze op mijn kamer was, waarvoor dan ook.
En ooit brak er eens een pootje af, maar ach, als die niet bewoog stond die er gewoon losjes bij.
En ik nam men mee. Ik nam hem mee van ouderlijk huis naar appartement. In één van de vele vuilniszakken die op mijn vuilniszakkenwachtruimte liggen te wachten tot ze aan de beurd zijn.
En vanavond was Eend aan de beurt. Nee, Eend kan weg, tweede pootje is ook al niks, die kan met de vuilisman mee.
En voor die gaat leg ik hem nog een maal neer. Ik maak wat foto`s, twee van voren en drie van boven. De leukste zoek ik uit.
Eend was ook wel bekend onder mijn nichtjes Tessa en Vivian. Als ze moesten gaan slapen speelden we er wel eens mee. En ze hadden het er wel eens over, niet vaak.
Eend was niet meer dan leuk ,zolang het leuk was, niet iets voor mij om ter bewaring toch maar te houden. Op dit logje na dan. Krijgt Eend alsnog zijn eerbetoon, en dat is meer dan hij verdiend, maar ach, dat mag ook wel eens een keertoch?
Een redelijk goede dag gehad, en niet alles is logbaar dus al met al is de planning verlopen zoals geplanned. Mijn laptop, doking station en toebehoren, alsmede mijn buro, kledingkast plus kleding en internetaansluiting moesten nog.
Nou ja, op vrijdagavond bracht ik al vuilniszakken vol kleding en legde ze daar netjes in de kasten. En nu was het dus de beurt aan mijn laptop en mijzelf.
Mijn buro en kledingkast, nog een heel werk om die van daar naar hier te krijgen, en het lukte. Mijn broer kwam langs om de tv in orde te maken en het internet en de telefoon. En na het zaterdagavond patat eten, en de avondwandeling met Quandy ging ik...
En hier zit ik dan. Nee, nu.
Al mijn smurfjes krijgen een sopje en ik moet overal aan denken en ga morgen al op visite en wandelen met Quandy. Foto`s volgen, zodra ik het geheel fotogeniek genoeg vind, maar waar ik mijn eerste nacht ga beleven laat ik wel alvast zien:
Toevallige bijzakigheid:
ik beluister alle afleveringen van Ronflonflon in de juiste volgorde, elke dag een uurtje, en ik was op mijn nieuwe stek net bij aflevering 201! En laat dat nou net de muggenspecial zijn, de enige aflevering die al jaren online stond en ik al reeds uit mijn hoofd ken. Een mooie aflevering, en nu heb ik daar dus een herinnering bij.
Naingevingetje:
Plotseling ging mijn telefoon, mijn pa teste even mijn nieuwe nummer en vroeg of alles naar wens was! Ja, hoor, tot morgen.
Slot:
Het laatste wat ik meenam uit mijn ouderlijke woning naar mijn eigen appartement betreft een wandelstok uit Valkenburg. Als kind was ik daar op vakantien en kreeg zo`n stok, altijd bewaard, goed verstopt achter wat houten balken en op de valreep nog gezien en aan gedacht.
Normaal gesproken maak ik logjes wel eens van te voren, en dan ga ik plannen wanneer ik het online zet. En dat kan dan soms best een tijdje duren, want er komen er alleen maar meer in de "wacht" en deze moet dan helemaal achteraan aansluiten. Ja, er zit een lijn in mijn logwerk.
Nou ja, bovenstaand filmpje krijgt voorrang, want makelaars halen na verkoop altijd meteen de filmpjes weer offline. En zo hoort het ook, we mogen er nu allemaal even binnenkijken, en straks is dat daar weer prive en zo hoort het ook.
Ik heb de foto`s van mijn afgelopen kerstvakantie eens op mijn laptop gezet, in een apart mapje. En voor vandaag eens besloten de eerste tien nu aan het internet toe te vertrouwen. Tijdens het uploaden bedacht ik al de zinnetjes die ik er bij wilde zetten, en eenmaal geupload staan ze dus in omgekeerde volgorde.
Nou, dit bord bewijst dat op weg was naar de Duitse grens en dat dat niet ver meer is.
Want iedereen die Nederland binnen rijdt wordt eerst welkom geheten, en dit bord volgt altijd even later, even globaal de verkeersregels tonen. En op de Nederlandse borden prijkt altijd een molentje.
Het allerlaatste plaatje tussen Bourtange en waar echt de Duitse grens is.
Ik was dus met Quandy wezen wandelen, met de auto naar een natuurgebied, en deze dag koos ik voor Bourtange, niet het vestinstadje zelf, maar het gebied er omheen. En om daar te geraken liep ik er wel langs.
Aha, ja, de rest van de reportage volgt, en dat kan best lang duren voor het zover is. Evengoed liep ik dus ook elke dag met een boodschappenkar van mijn ouderlijkhuis naar mijn appartement, en de korste weg is door het overdekte winkelcentrum. En hier probeerde ik altijd om een foto te maken net als er geen mensen in beeld zijn. En dat lukte:
Waarom ik deze maakte weet ik niet, maar ik vind het toch prachtig. De verschillende kleuren baksteken, de nette afwerking van het geheel, alsmede de prullenbak. En let eens op hoe mooi zacht het licht weerkaatst!
Diverse grillspecialiteiten van uw Grunneger vleesluu
De kerstboom in Winkelcentum Trond in Winschoten, mooie slingerding aan plafond, plafond, ramen, licht, lelijke schilderij, vier keer.
Dit is een onwerkelijk beeld, en toch was het waar. Ooit was dat de muur van mijn zusjes kamer, toen mijn muur van mijn kamer. Toen werd het blauw van smurf en vol en steeds voller. En nu, zo goed als leeg, als kaal, als lang gekoesterd en nu achterlatend.
Eens zal deze muur vallen. Misschien. Misschien blijft dit pand wel voor eeuwig bewaard. Gedachten.
Wat hadden Quandy en ik vorige winter een fijne week. We genoten! En we blijven genieten.
Wat mij nu is overkomen, wat mij toen weer overkwam
Ik had online wat dekbedhoezen besteld, en die waren binnengekomen. Een dekbed ging ik alhier in Winschoten wel even halen.
Ik vertrek thuis, met een winkelwagentje vol vuilniszakken met mijn spulletjes, dat breng ik naar mijn appartement, en met een leeg winkelwagentje keer ik weer terug.
Tenminste normaal gesproken, ditmaal echter ging ik na het legen van het wagentje niet naar huis, maar naar de dekbeddenverkoper! Het karretje liet ik buiten staan, zocht in de winkel wat leuks uit en ging betalen.
"Wilt u er een zak omheen?" vroeg de verkoper. "nee" zei ik. "Nee? " verbaasdigde de verkoper.
"Nee" legde ik uit "ik heb een winkelwagentje bij me, die staat buiten op me te wachten"
Toen ik met het dekbed tegen de borstkas drukkend weer buiten stond, was mijn boodschappenkar weg. Nou ja zeg...
Ik liet wat naar links, of die misschien bij de AH was neergezet. Nee, naar bleek deze C1000 kar niet bij te staan. Dan maar terug en lopend naar mijn appartement.
En toen zag ik ze, twee meisjes van een jaar of 16. De ene meid zat in de wagen, de andere duwde het.
Ik er naar toe en vroeg of ik mijn karretje terug mocht. En dat mocht.
Op de laatste vrijdag van mijn kerstvakantie trok ik mijn stoute schoenen aan. Omdat ik dag er voor ontdekte dat in het Midwolderbos nu wel honden zijn toegestaan, in tegenstelling tot een jaar of tien geleden, besloot ik om eens te onderzoeken hoe de zaak er voor stond in Nieuwe Statenzijl.
Nieuwe Statenzijl is een soort drielandenpunt, alleen dan met twee landen en de zee. Helemaal rechtsboven op het uiterste noordoostpunt van Nederland begint de grens met Duitsland, die loopt zo door tot Vaals waar het weer doorloopt tot het punt waar Zeeland de zee raakt.
Bij Nieuwe Statenzijl is ook het enige punt van Nederland waar nog altijd een grensconflict heerst met de Duitsers. Nou ja, het is niet echt een conflict, men is het er alleen nooit over eens geworden waar de grens nou precies loopt. Over het land is dat wel duidelijk, dat heeft Napolon ooit bepaald, er staan ook palen, maar in zee eisen beide landen gedeeltelijk hetzelfde op. Volgens Nederland behoort de grens te lopen over de diepste geul in het midden, volgens de Duitsers is al het water van de Dollard van hun.
We maken daar echter geen ruzie over, zoals we dat voor Napoleons komst ook nooit deden met het land. Hoe dan ook, een jaar of tien geleden nam ik daar ook al eens een kijkje met mijn toenmalige hond, en er bevond zich daar een asfaltfietspad, waar op een gegeven moment een hekwerk zat met een openstaande doorgang en een anti wildrooster, alsmede een bordje met verboden voor honden, zelfs aangelijnd.
Helaas is aan die situatie niks veranderd.
Daarom tilde ik Quandy over de rooster heen en bewandelde het pad. Voor het eerst in onze levens zetten we daar stappen waar we nog nimmer geweest waren. Over de dijk was weer een hek met doorgang en rooster, en dat was Duitsland, whoehoe.
Ik liep even wat rond daar, zag Duitse borden en boerderijen en keek uit over Nederland en de Dollard. Dollard is de naam van het stukje zee aldaar, verderop overgaand in de Waddenzee en de Noordzee. Zeeen zijn al net zo ingewikkeld als landen wat dat betreft.
Het kiekhuus, het enige buitendijkste volgelkijkhuis van Nederland zag ik staan. Ik ben daar maar niet naar toe gelopen want dat is toch echt een vogelgebied, en met hond leek me dat niet verstandig, en zonder hond vind ik het zielig als hij in de auto moet wachten.
Tevreden keerde ik terug, nu heb ik gezien wat ik altijd nog eens wilde zien en ben ik geweest waar ik altijd al eens wilde wezen. En niet eens betrapt!
Ha, en dit logje is heus geen bewijs, want ik kan het verzonnen hebben he, politie! (trouwe lezers weten natuurlijk wel beter, maar even indekken, snap dat.)
Ik reed weer terug door het mooiste landschap ter wereld , zag nog een Ambonezenbos en vlakbij Winschoten stond al het verkeer vast omdat de brug open stond. Files kennen we hier niet, wel opstoppingen, maar die duren altijd maar even. En als een heer in het verkeer gaan we alhier dan lekker ritsen als het verkeer weer op gang komt.
En daarna nog een paar keer met de winkelwagen heen en weer, dat schiet ook lekker op.
Aangezien mensen alleen de inleiding lezen nogmaals mijn VPRO GIDS COVER logje, ditmaal dus zonder inleiding, eens kijken of men dan wel tot lezen toekomt, de herhaling begint nu met het laatste deel:
Maar evengoed, bovenstaande betrof een oproep van de VPRO gids. De VPRO gids verschijnt 50 keer per jaar met een bijzonder cover. Geen bekende Nederlanders met hun lachende koppen, maar iets kunstzinnigs of wat daar op lijkt of juist niet. En éénmaal per jaar roepen ze iedereen op om zelf een cover te maken, dit jaar was het onderwerp dus Geen Bereik en dit sierde de eerste Gids van dit jaar:
Patrick was eind vorig jaar met zijn vriendin Lieneke even een weekendje naar Brussel.
Erg leuk voor ze natuurlijk, en zoals zoveel mensen doen, twitteren ze er dan af en toe even over om de geintereseerde volgers lekker te laten meegenieten.
En wat ik nou zo leuk vind, en dat weten ze, is dat ik het zeer waardeer dat ze smurfige dingen die ze tegenkomen vastleggen op de twitter en doorsturen naar mij. Er zijn best veel smurfen in Belgie, want aldaar vinden ze ook hun oorsprong.
Het was een welkome afwisseling tussen al die kerstboomfoto`s. Ik besloot om deze smurfplaatjes voor mijn weblog maar even op te sparen, om een warboel te voorkomen.
En nu kan u ook allemaal zien wat ik zag, precies waar internet voor bedoeld is, dingen delen.
Een lege koelkast is erg, zonder benzine op de A2 is heel naar, en in de verkeerde kassarij aansluiten is ook niet echt aangenaam. Maar dat is allemaal klein leed vergeleken bij het missen van de streepjes bovenaan je mobiele telefoon: geen bereik! De belangrijkste lijn met de buitenwereld is doorgesneden en je bent weer op jezelf teruggeworpen.
Onbereikbaar, niemand die je kan helpen en geen idee hoe lang deze existenti�le crisis kan duren. G een paniek, is de eerste gedachte, maar dat is niet lang vol te houden. Want wat kan er allemaal niet gebeuren als je niet te bereiken bent?
Van alles natuurlijk, maar in werkelijkheid valt dat meestal wel mee. De kans dat je iets belangrijks mist is eigenlijk best klein.
Want wees eerlijk, hoe vaak doet zich zoiets voor? En het is wel rustig zonder bereik. Wat een vrijheid, het lijkt wel vakantie.
Toen hadden we hem uitgezet en zeiden we nog tegen elkaar dat we dat vaker gingen doen. Daar kwam natuurlijk weer niets van. Wel jammer dat al die mensen om me heen nu wel bereik hebben, anders kon ik een praatje met ze maken. Lekker zo, maar nu heeft het wel weer lang genoeg geduurd.
Geen bereik, hoe stelt u zich dat voor?
Nou ja, bovenstaande had wel een logje kunnen zijn, ware het niet dat ik dat niet verzonnen heb. Ik leef altijd nog mobielloos, ik heb er wel nog ergens eentje, maar die doet niks meer, en als het echt nodig is leen ik even een toestel. Nee, het bevalt me prima zo, onbereikbaar zijn. En dat 3FM altijd nog slecht te ontvangen is heb ik opgelost door Radio5Nostalia maar op te zetten tijdens het werk. Heb ik tevens de Arbeidsvitaminen bij me.
Maar evengoed, bovenstaande betrof een oproep van de VPRO gids. De VPRO gids verschijnt 50 keer per jaar met een bijzonder cover. Geen bekende Nederlanders met hun lachende koppen, maar iets kunstzinnigs of wat daar op lijkt of juist niet. En éénmaal per jaar roepen ze iedereen op om zelf een cover te maken, dit jaar was het onderwerp dus Geen Bereik en dit sierde de eerste Gids van dit jaar:
Het was ergens tussen Sinterklaas en kerst toen ik mijn nichtjes Tessa en Vivian meenam met de wandeling met Quandy. Humeur was goed, heerlijk avondje was geslaagd en in besloot om het op het zingen te zetten. En de dametejes zongen lekker mee.
Toen ik mijn fototoestel gepakt had en begon met filmen hadden ze geen zin meer om te zingen. Daarom een beetje een lullig geworden filmpje.
Ik poog om elke dinsdag een foto te maken van het in aanbouw zijnde nieuwe cultuurhuis De Klinker te Winschoten, zo ook voorgaande vakantieweken. Nu kwam ik er vorige week, op de teruhreis na een fijne winterwandeling met Quandy, toch langs dus kon het wel even vanuit de auto, van een afstandje.
En omdat ik geen keus kon maken, en dat ook niet hoef
En de kerstboom op de rotonde, met de bouwput op de achtergond zette ik er onderweegs ook maar even op.
En ik laat ook maar even meteen mijn kerstpakket zien, anders kom ik daar al helemaal niet meer aan toe.
De inhoud staat overigens op me te wachten in mijn bijna te bewonen appartement. Deze uitstel van tonen komt doordat er aldoor nieuwe kerstboomfoto`s binnenkwamen, en die gingen voor. (nog steeds nieuwe welkom overigens)
In het kader van de lijn op mijn weblog, nu eens kijken wat er voor nieuwswaardigs er gebeurd is wat RTVNoord het verfilmen waard vond:
Vijf bewoners van drie woningen aan de Eikenlaan in Winschoten hebben de nacht noodgedwongen elders moeten doorbrengen. Door een brand in één van de woningen is er sprake van veel rook- en waterschade.
De brand in het blok rijtjeshuizen brak even voor middernacht uit. Er zijn geen gewonden gevallen. Uit het brandende huis kon een hamster worden gered.
De brandweer was met groot materieel uitgerukt en kon voorkomen dat de brand oversloeg naar de naastgelegen woningen. De brand is vermoedelijk ontstaan door een oververhitte wasdroger.
Ja, ik weet nog dat de berichten binnenkwamen op internet, op die bewuste avond. Ik ben niet gaan kijken, ik las de volgende dag in de krant wel dat de hamster gered is, en dat het weer een wasdroger was. Pas toch op met die dingen, dat gaat wel vaker mis!
En op de maandag kijk ik eens in al mijn inboxen of er nog kerstboomfoto`s zijn binnengekomen, en jawel!
de 15 meter hoge kerstboom van Sprookjeswonderland in Enkhuizen, aldus Frank103:
De kerstboom van kabouter Govert in Sprookjeswonderland in Enkhuizen
Onlangs vroeg ik iedereen die waar dan ook maar online kwam op mijn beelscherm om een kerstboomfoto. Dat ruimt tevens de idioten lekker op. (zes blocks waarvan ik het weet, en vier die ik vermoed, niet erg overigens)
Nog onlangser babbelde ik even met Remco op de aan de MSN gekoppelde facebookchat en ik zag toen pas dat hij me zijn foto gestuurd had. Op facebook zelf was dat bericht niet doorgekomen, maar nu alsnog dus, bij deze:
Dus nog even voor de duidelijkheid. Zaterdag wat foto`s, als tien mensen die becommetarieerd hebben een muziekje. Zondags de vragen beantwoorden, waar vervolgens weer vrijwel allemaal kutreactie`s opkomen, mensen lees het eens, en zeg dat wat! Vervolgens weer een muziekje, die gaarne even beoordeeld wordt.
Nou ja, en morgen weer in het hagelwit aan een nieuw werkjaar beginnen, en savonds zie ik wel verder. Nu even tijd voor een gouwe ouwe, die vroeger wel maar tegenwoordig de Arbeidsvitaminen niet meer haalt.
I think I, I think I, I think I like it like it, igh igh igh igh igh, you'll igh you''ll igh you'll o ni(ght),
told me told me told me you go, told me told me told me in go, heat heat heat heat in go, heat heat heat in the
Voorheen ook al, en vanaf nu daar dus weer verder mee, elke zondag beantwoord ik alle door u gestelde vragen, vul het aan met opmerkingen, en ruim ik tevens wat onbegrippen uit de weg. Soms begrijpen we elkaar niet, en dan blijft het geleuter over en weer, en zo vermaken wij elkaar.
Lees lekker door, tot u een reactie op voelt borrelen, plaats deze. Daarna kan u verder lezen, hoeft niet, mag wel.
Tot u dienst, en de mijne.
'zuster_klivia' heeft de volgende reactie geplaatst:
Ja, dat is een fijn gesprek. Not :S Hij spoort zelf niet. Zo raar is je verzoek toch niet? Je legt het toch netjes uit?
Och, ik vond dit nog best vermakelijk. En ik had best veel van dit soort gesprekken, en soms lukte het me om een foto te bemachtigen. Vaker beloofden mensen het later te doen, waar zelden iets van kwam. Ongetwijfeld waren er ook een flink aantal mensen die mijn vriendschapsverzoek gewoon negeerden, en een enkeling werd woedend, dat leverde me nog een spamaangifte op en kon ik een paar dagen niet facebooken.
Ik probeerde het ook driftig via twitter, iedereen die op mijn pad kwam vroeg ik. Dat leverde heel veel kerstboomfoto`s op, en een stuk of zes blocks.
'rietepietz' heeft de volgende reactie geplaatst:
Je was de eerste keer óók al duidelijk ,ik ben het alleen niet met je eens dat het zo geld gaat besparen want zo wérkt het nou eenmaal niet . net als het in jouw werk niet werkt om minder schilders in te zetten en die dan dezelfde werktijden op te laten vullen..... , ze zijn dan gewoon langer bezig om toch alle schilderwerk af te krijgen .... en moeten dus langer betaald worden !
Nee, dat zie dan toch anders. Ik vind de vergelijking met mijn werk onjuist, ik werk gewoon een volle werkweek. En de cameramensen net zo.
Toch is het goedkoper om één programma te maken dan zes. De redactie van vijf andere programma`s kan geschrapt worden, alsmede de decors en opstellingen van camera en geluid. Natuurlijk moet dat ook wel bij één programma, maar dan geen zes keer. En één gast uitnodigen en rijsvergoeding geven en het onderwerp voorbereiden is goedkoper dan zes gasten uiitnodigen, reisvergoeden en onderwerpen voorbereiden.
En als een presentator een uur of drie langer doorwerkt, kunnen er sowieso drie anderen pleite, en dat scheelt allemaal enorm. Op de radio overigens net zo, elke twee uur een nieuwe dj hoeft niet, lekker acht uur laten zitten, dat moet ik tenslotte ook.
'zuster_klivia' heeft de volgende reactie geplaatst:
Geen zin om te werken? Dat kan ik me voorstellen met dat gelazer op je werk de laatste tijd. Dat demotiveert nogal :S
Ja, ook dat, maar ik vind ook dat schilder een seizoensberoep is, dat kan in de winter echt niet. Het is koud, het is nat, het is guur, en de regen en de sneeuw werken gaat niet. Niet tot zeer moeizaam. Hoewel we kortere werkdagen hebben voelen we ons nutteloos. We proberen alleen om de dag om te krijgen. Dat lukt wel, maar voldoening krijg ik niet.
'Albert y Mara fotoblog' heeft de volgende reactie geplaatst:
Dit zal dan wel de laatste boom zijn vanwege Kerstmis 2012? Of zie ik dat verkeerd.
Groetjes Mara
Ja, dat weer je nooit he, de eerste is altijd meteen duidelijk, als die komt, maar de laatste kan altijd gevolgd worden door nog een laatste. Net als het leven zelf, het verleden is geweest en ligt vast, en de toekomst een verrassing.
'zuster_klivia' heeft de volgende reactie geplaatst:
Voor het hoeveelste jaar ben je er nou naar toe gegaan René? Fijn dat het weer een leuk uitje was! :)
Even denken hoor. Het was dit maal voor de negende jaar, en het eerste jaar, in 2004, ben ik niet wezen kijken. Dat vond ik achteraf wel jammer, want ook de stad eens bekijken waar ze staan is leuk, anders kom ik daar nooit. En vanaf 2005 was ik er bij, vooraleerst echter in Utrecht, in 2006 ook Utrecht, in 2007 te Den Haag, in 2008 helemaal in Breda, in 2009 lekker dichtbij in Groningen, 2010 Eindhoven, 2011 was het Leiden, en afgelopen jaar, 2012 was het dus Enschede.
Welgeteld dus acht van de negen keer, mijn negende en 3FM`s tiende keer zal eind dit jaar in Leeuwarden zijn. Ik heb alle post omtrent het Glazen Huis even geatgged onder de naam glazenhuis. Leuk voor de leukheid en terugblikken en rangschikken en zo. Evengoed, ik zou het zeer waarderen als degene die de moeite nam het eens door te lezen ook even her en der een reactie plaatst, dan weet ik dat ik het niet allemaal voor jan lul doe. Uiteindelijk doe ik het voor mezelf natuurlijk, maar u begrijpt.
'Linda Kwakernaay' heeft de volgende reactie geplaatst:
Ze (de gemeente) heeft er idd dik aan verdiend) Tuurlijk was jij er weer!
Ben je er blijven slapen?
Ik had er reeds een verslagje over getikt, en dat is hier te lezen.
En als er tien mensen zijn geweest die de foto`s gezien hebben, en een reactie achtergetalen volgt er altijd muziek. Ik vertel er niet bij wie of wat het is en waar het over gaat en zo, dat is wel te vinden als u wat rondsmurft op de knopjes in het youtubeschermpje.
Het gaat mij om de muziek, die raakte me. Ik hoorde het op de radio, zocht het op op youtube, en na goedkeuring sluit ik het in en als de tijd rijp is post ik het op mijn weblog.
Hopende dat langssmurfende mensen gaan luisteren en hun ongezouten mening geven, recht uit het hart.
Morning, it’s another pure grey morning Don’t know what the day is holding When I get uptight And I walk right into the path of a lightning bolt
Sirens of an ambulance comes howling Right through the centre of town and No one blinks an eye And I look up to the sky in the path of a lighting bolt
Met her as the angels parted for her But she only brought me touture But that’s what happens When it’s you who’s standing in the path of a ligthning bolt
Everyone I see just wants to walk with gritted teeth But I just stand by and I wait my time They say you gotta tow the line they want the water not the wine But when I see the signs I jump on that lightning bolt
Chances, people tell you not to take chances When they tell you there aren’t any answers And I was starting to agree But I awoke suddenly in the path of a lightning bolt
Fortune, people talking all about fortune Do you make it or does it just call you. In the blinking of an eye Just another passerby in the path of a lightning bolt
Everyone I see just wants to walk with gritted teeth But I just stand by and I wait my time They say you gotta tow the line they want the water not the wine But when I see the signs I jump on that lightning bolt
It was silent, I was lying back gazing skyward When the moment got shattered I remembered what she said And then she fled in the path of a lightning bolt
In dit nieuwe jaar wilde ik het een anders gaan doen. Vooraleerst echter, streepjes tussen foto`s, dan oogt het wat rustiger en is het meer als een stipverhaal.
Boventitels blijven overigens wel, u leerst eerst en ziet dan het bijbehorend plaatje.
Zo was ik onlangs naar Enschede om eens te kijken bij Serious Request, u weet wel, dat glazen huis van 3FM. En deze hand wees me aldaar de weg:
En 3FM heeft het dus voor elkaar dat de plaatselijke overheid gewoon puur reclame voor hun maakt. Toch zeer wonderlijk:
Kijk, en van een afstandje ziet u wat meer van dat pandje.
Beide foto`s zo mooi, ik kon geen keuze maken, en daar volgen er meer van.
Oke deze borden, waarweleennaamvoorismaarwaarikevennietopkankomen, ook mededelingen omtrent 3FM:
En nog meer informatie, en hier kwam die mooie auto voorbij:
En op de bovenste heb ik geen photoshop gedaan hoor, de onderste is daar veel te mooi voor. En wegdoen zou zonde zijn.
Nou, u ziet hier nu de mensen lopen, zo groot was dus dat spandoek, voor 3FM:
Kijk, hier weer zo, moet ik deze zonder oranje auto juist plaatsen?
Of is die met oranje autootje nou net even een toevalstreffer?
En ook een derde, op een geheel andere lokatie:
Daar heb ik er wel zeven van geknipt, tot deze kwam die niet te wazig was. Dat moet je soms net even treffen als de letters te lezen zijn. De rest gooi ik dan weg.
haha, ja, dat krijg ik als ik ze upload is omgekeerde volgorde. Het eerste wat ik zag in Enschede:
Nou, ik wilde eerst Quandy en de sneeuw er uitgooien. Het geintje van het hele jaar door altijd een sneeuwfoto kennen we nu wel!
Ha, maar aan de andere kant, nee, zij blijven er nog even in, ik hou lekker lang vol :D
En logjes met smileys kunnen dus eigenlijk niet. Tot zover dan de nieuwe opzet, dit keer welgeteld 11 foto`s, want Quandy en sneeuw mogen ook samen, maar hoeft niet altijd. 12 wordt dus de nieuwe motto! Niet meer 10, maar 12!
Elke zaterdag. Altijd maar door. Tot de vakantie en daarna, en overigens vol nieuwe plaatjes om aan te vullen. En dan elke week een nieuw mapje aanbreken. Tot het einde der tijden. Ooit.
haha, en nee het is rijmseltje met alleen eerste letter lezen, neen.
Ik heb deze kerstvakantie drie weken vrij genomen, omdat ik ga verhuizen en zo. Het opknappen van mijn pas aangeschafte appartement was al meest gebeurd. Ik moest nog een bankstelletje regelen en een tv en de boel moet nog aan de ziggo en zo.
Verder deed ik in mijn ouderlijk huis al mijn spullen stoppen in vuilniszakken en met een winkelwagen vervoerde ik elke dag een aantal zakken naar mijn appartement, daar leg ik ze in een kamertje en dat zoek ik wel uit als ik daar ben.
Het verhaal over de kasten en zo kent u, anders scol maar even.
Evengoed, tussen de middag eet ik lekker brood bij pa en ma, en na de middag neem ik Quandy mee in de auto en gaan we egens in de provincie wandelen. Dat doe ik elk jaar, en zo kom ik elke winter even in een aantal natuurgebieden, en dat is altijd heerlijk wandelen.
Normaal dus twee weken, nu drie, dus ik kon nog meer rond gaan kijken dan ik anders altijd al deed. Zo ging ik van de week weer eens naar Bourtange, en dan niet de vesting in, maar het natuurgebeid daaromheen lekker bewandelen, en dat was lang geleden zeg. En even over de grens met Duitsland en vrij laat thuis ook.
En ik toog vandaag eens naar het Midwolderbos en de Midwolderplas.
De plas was vroeger een recreatieplas, net als de Beersterkuil. Als kind fietste ik op warme hete zomerdagen daar wel eens naar toe om lekker te zwemmen. Ook wel in het openluchtzwembad van Winschoten, maar daar was het gratis.
Het openluchtzwembad is inmiddels al jaren gesloten, en recreeren bij de Molderwolderplas en Beersterkuil gaat inmiddels ook niet meer. Dat laatste is niet zo erg, immers is alhier het project Blauwe Stad, met daarbij een enorm Oldambtmeer.
Veel groter dan de plas en kuil, en daar is een strand en kan men beter recreeeren dan ooit te voren. De kuil bij Beerta kent alleen een ringetje bos om de kuil heen, met een verkeerspad, en daaromheen boerenland. Bovendien is het een bekende homoontmoetingsplaats, dus daar heb ik niks te zoeken.
De Midwolderplas ligt aan het Midwolderbos, en aldaar staat de Ennemaborg. Zeg maar, een kasteel, gelegen in een schitterend natuurbos.
De Midwolderplas is nu teruggeven aan de natuur, en dat wilde ik nu wel eens bekijken. Toen ik richting Midwolda reed dook er een herinnering op in mijn hoofd.
Toen Kiras, mijn vorige hond, zo ziek was en het in het weekend echt niet meer ging reed ik daar ook met hem langs. Zelfde auto, zelfde route, herdershond achterin, en Kiras werd toen ingeslapen....
Nou ja, nu met Quandy was dat gelukkig niet het geval en ik reed naar de parkeerplaats van de weloude Midwolderplas. Die was afgesloten, dus maar parkeren op de toegangsweg. En ik liep naar daar waar ik als kind veel had gezommen, zeer herkenbaar.
Een jaar of tien geleden wandelde ik daar ook al eens, en daarna liep ik door naar het Midwolderbos dat verboden bleek voor honden. Toen toch maar gedaan, daarna nooit meer, en vandaag wilde ik nog eens de wet overtreden.
Dat bleek gelukkig niet nodig, tegenwoordig mogen de honden het natuurgebied in, mits aangelijnd! Goh, en toen ik daar zo rond die plas liep kwamen de warme hete zomerdagherinneringen weer naar boven.
Hoe ik daar toen zwom en op een handdoek lag, ijsje ging halen, ging plassen, zwemmen, drinken en wat rondwandelen. Op mijn teenslippers, lekker rondkijken, en nu liep ik daar weer, met hond.
En buiten het natuurgebied om, nabij de snelweg, kon Quandy lekker los en we genoten. Het recreatiegebied liet nog wel wat sporen na, maar de prullenbakken, bankjes en wcgebouwtjes zijn wel netjes weggehaald.
De afsluitende zin leest u nu en daarin vermeld ik dat we goed en veilig weer thuiskwamen en dat ik nu al geen zin heb om volgende week weer te gaan werken.
Ik vind het fantastisch dat mensen al vragen waar ze hun kerstboomfoto naar toe moeten sturen terwijl ik nog niet eens een oproep gedaan heb! Ja, voor Sinterklaasavond begin ik daar sowieso niet aan.
En ik vind het wel bizar ook dat er dagelijks foto`s binnenkwamen. Een enorm succes, vind ik zelf.
Nu is het natuurlijk wel zo dat alleen al in Winschoten zelf meer kerstbomen staan dan dat er ooit foto`s naar me opgestuurd worden, relativeer ik er maar meteen even bij.
Evengoed, de eerste foto verscheen al rap na Sinterklaas, en de laatst kan elk moment binnenkomen. Misschien is het wel deze van Bart:
Even weer een update omtrent mijn inmiddels alweer twee maanden geleden aangeschafte appartementje.
Eerst even wat bizars en naars.
Toen ik mijn vloerbedekking uitzocht werd ik geholpen door een meneer. Zijn zwager zou langskomen om de meters op te meten en een berekening te maken over de kosten. Toen die zwager kwam was ik werken, en mijn pa handelde dat allemaal voor me af. `sAvonds belde die zwager en we spraken een prijs af en een week later lag alles er keurig in en betaalde ik. Die zwager was al niet helemaal lekker en inmiddels is die dood en begraven.
tja, toch wel sneu en merkwaardig en zuur en zo, of dat nou webloggeschikt is weet ik ook niet zo.
Verder moest ik nog een koelkast en magnetron hebben, ik ging daarvoor naar een koelkast en magnetronwinkel en nog diezelfde dag werd het geleverd.
In het appartement dat ik kocht stonden nog een wasmachinne en wat meubeltjes waaronder twee ruime slaapkamerkasten. Alleen hadden die kasten niet erg veel planken, de kleding kon daar fijn hangen aan kleerhanger. Nu blief ik geen kleerhangers, wel planken, dus ik mat de bovenste plank op, toog naar praxis en kwam met een zestal op maat gezaagde planken terug die nu in mijn kast kunnen dienen als kledingligplanken.
Ik kwam ook op het onzalige idee om een hor mee te nemen, u weet wel zo`n deur dat fijn voor mijn balkondeur kan in de zomer, zodat de deur openkan en er toch geen muggen binnen komen. Het betrof een bouwpakket waarbij ik zelf diende te meten en te zagen en te frummelen en te snijden en toe het af was bleek dat ik dat niet zo goed kan. Met wat plakband en gedoe herstelde ik mijn fouten en nu is het een gammel ding dat ik kan beschouwen als een mislukt project.
Nou, tot zover de tegenslagen.
Voorts stop ik nu dagelijks al mijn spullen, waaronder mijn verzameling, in vuilniszakken, en wat weg kan doe ik weg. Ik laadt die dan in een winkelwagen en die breng ik dan naar mijn appartement, en zo wordt het hier langzaamaan steeds leger en daar steeds voller. De zakken leg ik eerst allemaal in een kamertje neer, als ik daar woon zoek ik kalmpjes aan alles wel uit.
Mijn boekenkast, die ik bij de Leenbakker gehaald heb een jaar of meer dan tien geleden is inmekaar gezet in de slaapkamer waar die al die tijd gestaan heeft. Nu wilde ik die meenemen naar mijn nieuwe stek, en bij bleek net niet door de net iets te nauwe trap op en afgang te passen.
Dus alhier maar uitmekaar getimmert en getrokken en gewurgd, en aldaar weer inmekaar. haha, ja, op zich had ik hier wel meerdere logjes van kunnen maken. In ieder geval staat dit nu dus allemaal online, en kan een ieder die dat wil in de toekomst alles nog een nalezen, en bent u nu ook weer helemaal op de hoogte!
Hoe ik aan zoveel kerstboomfoto`s kom zal ik even uit de doeken leggen. Sinds een tijdje maak ik gebruik van facebook, puur en alleen om mijn log te promoten, maar toch. Een voordeel van facebook is dat daar ook een chatfunctie is wat weer te koppelen is aan MSN. Ik had al een facebooktooltje gebruikt om al mijn messengercontaktpersonen uit te nodigen tot het worden van vriend.
Nou, aangezien, naar mijn mening, Rising Flow Radio op sterven na dood is, vroeg ik eens het wachtwoord van de studio messenger, en daarmee nodigde ik, met weer datzelfde tooltje, in één klap een heleboel mensen uit tot het worden van vriend, van mij.
Sommige mensen zien de uitnodiging en willen geen vriend worden. Andere mensen zien de uitnodiging en willen wel vriend worden.
En weer andere mensen willen wel eens weten wie ik wel ben, omdat ik facebookvriend wil worden. En dat resulteert in de meest uiteenlopende gesprekken.
Sommige mensen zijn erg aardig en laten zich graag het één en ander uitleggen. Andere mensen worden boos, waar ik het lef vandaan haal en zo, en als ik dan ook nog ga vragen om een kerstboomfoto kan het wel eens helemaal lachen worden.
Zie hier een alleraardigst chatgesprek:
Wie ben jij
Ik ben Rene, aangenaam.
Waarom voeg je me toe?
Ik voeg alle contactpersonen van de messenger van Rising Flow Radio toe, en dan kijken wat er gebeurd.
Nou prima ik heb dat niet eens dus snap t niet ga je ook weer verwijderen.... Snap niet echt dat je mensen toevoegd die je niet kent....
Heb je al een kerstboom?
Doe ff normaal juh Zoekl een leve
Mag ik wel een foto van je kerstboom voor mijn verzameling? www.renesmurf.nl Er kan niet achterhaald worden wie je bent en waar je vandaan komt, gewoon voor de leuk.
Nee?
Oke, dan wens ik je verder een heel prettig leven toe en dat je maar vaak mag ehm, nou ja, wat je graag doet dan. en mocht je je bedenken, alsnog welkom hoor, geen probleem.
Reken daar maaar niet op....
Dat je geen goed leven krijgt verder? Ojee, nou, sterkte dan met het verwerken en/of accepteren van datgene wat je zo in de put doet geraken.
Jij spport echt niet...
Dat klopt, ik vind sporten niet leuk. Ik vind kerstboomfoto`s leuker, dat kan ik zittends doen.
.. niks beters te doen?
ja, maar geen zin in, dat doe ik straks wel, eerst even netjes jou te woord staan
Goedzo
ja, zullen we dit gesprek maar afsluiten, het voelt alsof ik een beetje stoor en ik wil je niet bezwaren.
Nouja ik snap niet dat je mebnsen zomaar toevoegd die je niet ken Zoek echte vriend En
Ik heb het net al uitgelegd, en voor de rest bepaal ik dat zelf wel even natuurlijk. Maar evengoed dank voor de tip.
Graag gedaan door
Oke, dan wens ik je een prettig uiteinde en ik beloof bij deze dat ik je nooit meer zal storen, hartelijke gegroetsels en moi.
