Fijn de was laten dRogen.
Op de dag dat ik hier kwam wonen was ik des middags samen met mijn moeder boodschappen doen.
En toen ik langs de wasknijpers liep schoot me het volgende door het hoofd:
Ik moet ook wasknijpers hebben, eens even kijken.
Kleurtjes? Nee, plastic? Nee, hout! ja, blanke houten wasknijpers, die wil ik.
U ziet, binnen een seconde besloot ik over iets terugkomends voor de rest van mijn leven.
Of op zijn minst een deel.
Mijn vraag aan u:
Wat voor wasknijpers heeft u, hoe lang al, waarom die keuze en hoe het bevalt?
En de tweede vraag: herrinnerd u zich uw allereerste keer helemaal alleen voor u zelf boodschappen doen nog? En zo ja, vertel eens...
elf reacties
Boodschappen zo’n 40 jaar geleden de eerste keer, niet dat ik het me herinner. We hebben hier plastic knijpers….
Ik gebruik eigenlijk nooit wasknijpers. Ik hang het wel dubbel. Net zo makkelijk. En de eerste keer. Pffff, nee. Van dat ik op mezelf woonde is niet echt bijzonder geweest. Ik haalde al op mijn veertiende de boodschappen voor de week in huis.
Love As Always
Di Mario
Zelf koop ik houten knijpers omdat ik die mooier vind en ik denk ook steviger, maar dat weet ik niet zeker. Nu was er vorig jaar of misschien al twee jaar geleden een mandje bij de Lidl te koop gevuld met knijpers, het mandje kon je aan de waslijn hangen en dat vond ik handig. Het hangt er nog steeds gevuld met plastic en houten knijpers zodoende.
Mijn knijpers zijn gewoon van hout. En mijn eerste boodschappen voor mijzelf kocht ik in Haslingden, een klein dorp tussen de bergen van het Penninisch gebergte in Lancashire in Engeland. Want op mezelf wonen wilde ik zo ver mogelijk van het ouderlijk huis.En met die penses, shillings en ponden was dat veel spannender dan met de gulden.
Toen ik de was nog met knijpers op hing had ik houten knijpers, nu hang ik mijn was gewoon los op het wasrek…de eerste keer voor mezelf alleen boodschappen halen, weet ik nog, dat was in een kleine buurt winkel en behalve aardappels, groente en vlees, allemaal lekkere dingetjes kocht.
Ik gebruik geen knijpers. Gewoon vochtig ophangen en lekker laten drogen. Dit gebeurt binnen, dus zijn knijpers niet nodig.
Mijn eerste keer winkelen. Oef. Dat is ook al lang geleden. Ik weet nog wel dat ik allerlei kruidenpotjes in mijn mandje deed, brood, beleg en boter voor het ontbijt en werk. De rest staat me niet meer zo bij.
Het moet wel veel zijn geweest de eerste keer, want ik had niets in huis. Maar knijpers, neen. Niet aan mij besteed, scheelt ook weer een stukje natuur.
Ik heb nog wasknijpers van alle soorten ,dus zowel hout als plastic! Ze worden niet heel veel meer gebruikt omdat de huidige wasmachines de boel zó droog maken dat je het gelijk kunt strijken. Voor de handdoeken gebruik ik toch wel graag de droger !
Ik nooit helemaal alleen voor mezelf boodschappen gedaan want toen ik zélf boodschappen ging doen was ik getrouwd met Henk maar misschien bedoelde je dat wel. Ik was wél al gewend aan boodschappen doen omdat ik dat ook voor m’n moeder wel vaak moest doen , Zo héél bijzonder was die eerste keer dus niet voor me!
Een enkele keer gebruik ik gekleurde wasknijpers, als ik iets buiten droog, maar meestal de droogtrommel.
En boodschappen, ja die doe ik al zo lang, dat ik de eerste keer niet eens meer weet.
Ik weet wel dat het toen allemaal niet zo duur was, als dat het nu is.
Succes jij met jouw huishouden, het zal allemaal best wennen zijn zo in het begin.