CultuuR
Toneelvereniging Vita Nova organiseert voor de derde keer het Locatietheater.
Het evenement vindt plaats op zondag 28 juni, aanvang 15.30 uur.
Het begin- en eindpunt is café Carambole in Winschoten.
Bezoekers hebben de mogelijkheid om vier eenakters, toneelstukken van een half uur, te zien op vier locaties in Winschoten.
Het publiek wordt in vier groepen verdeeld en onder begeleiding van een gids worden vier verschillende stukken, komedie en drama, op vier verschillende locaties bezocht.
Het thema is: ‘Vreemde Relaties’.
Dat leek me wel wat, en mijn moeder had er ook wel oren naar, dus we togen samen op deze zondagmiddag naar Carambole.
Het was rustig op straat, en toch was er een snackbar open en toch zitten daar dan mensen.
Evengoed, het begon net wat licht te regenen en er stond al een toet met paraplus voor het startpuntcafe.
Ik hoorde het carrillion van de Winschoter toren en de gongslag van half vier, en we werden naar binnen gevraagd.
Het was een drukke boel.
Ik moest mijn kaartjes laten zien, deze werden meteen ingenomen, en ik kreeg er witte velletjes voor terug, ik werd ingedeeld bij de volggroep Wit.
We werden welkom geheten, er werden een aantal mensen bedankt.
En degene werden voorgesteld die we moesten volgen en ik hield dus met name Wit in de gaten.
Toen naar buiten en als eerste naar de achterkant van een hotel vlakbij.
De hekken open, en daar stonden de stoelen al klaar.
Deze werden nog snel even motregenvrij gemaakt en we zagen het decor al staan, zeer mooi en sfeervolle omgeving en het stuk was al begonnen, met echte stukjes regen, en het spel beviel me ook wel.
Na het applaus met de groep naar de voorkant van het hotel, daar even wachten tot de vorige groep buiten is, en toen de kelder in voor het volgende stuk.
Ook heel mooi en goed en complimenten en zo.
En gelukkig was dit binnen, want het weer was toch net even wat te mottig.
En daarna weer naar het startpuntcafe en alweer even wachten op de vorge groep en toen het zaaltje in waar ze op een podiumpje hun spel deden.
levensecht en goed en na het applaus naar een volgend cafe, een paar straten verderop.
Ditmaal weer buiten, maar helemaal bovenin op het dakterras.
Daar lagen de acteurs in een bed.
Dat goed schuin opgesteld was zodat we het goed konden zien.
Gelukkig regende het niet meer, maar de dekens waren wel nat.
Daarna was er nog een bord soep, voor wie wilde, in het startcafe.
Of men ging weer naar huis.
hoe dan ook, toch fijn om een meegemaak te hebben, en het is me zeer bevallen.
En het slaat wel aan, want er was toch best wel animo.
Mooi dat er animo voor is, want dit soort dingen zijn toch vaak wel heel leuk om mee te maken. Alleen niet iedereen weet dat altijd.
Love As alwyas
Di Mario