Yuiop
Onderweg naar huis kwam ik de burgemeester tegen, hij liep voorop in een stoet mensen die onder politiebegeleiding midden over straat wandelde naar het Canadees Monument.
Daar vindt elk jaar in Winschoten de plechtigheid plaats rond de twee minuten stilte.
Even dacht ik er aan me aan te sluiten, maar nee, als ik mee doe wil ik het ook vanaf het begin meemaken allemaal.
Dat komt nog wel eens.
Langzaam hoorde ik het tromgeroffel overstemd worden door de luidende klokken van de Winschoter Toren.
(Er liep dus ook een drummer mee, en zij liepen van de Toren af terwijl ik me er naar toe begaf)
Ik nam me voor pas koffie te maken na de twee minuten stilte, want anders pruttelt die pot er zo doorheen net op het verkeerde moment.
Maar het van te voren allemaal klaarzetten kon nog wel.
En tijdens de laatste taptoetonen plofte ik neer op mijn bank, en dacht er aan dat ik hier vorig jaar precies net zo zat.
Tussen allemaal dezelfde spullen en dingen en dat ik nu aan de doden moest denken.
Wij herdenken de doden van de tweede wereldoorlog.
En, plus daarbij extra ook nog eens, we herdenken tevens de doden die allemaal NA die oorlog gevallen zijn.
Maar niet alle doden, nee, alleen die met oorlog en vredesmissies zijn gevallen.
En dat er momenteel documentaires op tv zijn die me laten zien hoe vreselijk die eerste wereldoorlog was, nee, daar is dit moment niet voor.
En toch dacht ik daar aan.
En aan al die mensen die ik in beeld zag.
De regiseur wil wel twee minuten stilte, maar absoluut geen twee minuten stilstaand beeld, stel je voor zeg.
Wilhelmus kwam, dus ik moet staan, dat moet van mezelf.
En daarna, als ze op tv de kransen leggen, druk ik de koffiepot aan.
Daarna nog naar de documentaire gekeken over de rij mensen, en individuen daar uit, voor het Anne Frank huis in Amsterdam.
Wie daar naar binnen wil moet anderhalf uur wachten, en het maakt niet uit welke dag of welk seizoen.
Ze waren daar ook aan het filmen toen ik in die rij stond.
Ik heb mezelf niet gespot.
vijftien reacties
Ja hebt een prima reportage geschreven van jouw 2 minuten stil zijn….en de gedachten die dan door je hoofd gaan. Chapeau!
Het is goed dat we ook de doden herdenken die vielen tijdens vredesmissies. Het zijn niet alleen de doden van de oorlog.
Stilstaan bij wat er toen is gebeurt is een erg belangrijk onderdeel om te proberen te voorkomen dat zoiets weer zou gebeuren.
Toch is de vrede zoals we die kennen niet zo vanzelfsprekend meer.
Tijdens het Wilhelmus had ik Shirel op mijn nek, zodat ze over de mensenmassa kon kijken wat er gebeurde. Ik hoorde haar het Wilhelmus mee mompelen en dan voelde goed.
Love As Always
Di Mario
We moeten iedereen herdenken die vocht voor onze vrijheid en stierf voor ons vaderland, niemand uitgezonderd en ook de doden die vielen als gevolg van die oorlog.
Mooi Rene, ik onderga het ook ieder jaar ongeveer op dezelfde manier. Het is allemaal zo gruwelijk wat er gebeurd is. Dat is bijna niet te bevatten. Ook in WO I, die serie over die brieven uit de eerste wereldoorlog is heel aangrijpend. En nog steeds wordt er oorlog gevoerd. Alsof men er niets van heeft geleerd. Die reportage over de rij voor het Anne Frankhuis heb ik ook gezien gisteravond.
Ik moest zwaar nadenken over het zinnetje: Op 4 mei herdenken we, zeker in Winschoten. Waarom zeker in Winschoten? Kan me niet een gebeurtenis uit de historie herinneren waardoor Winschoten eruit springt. Wat was daar wat ik als geschiedvorser niet weet?
Een mooi verslag van jou 4 mei gedenken. Mooi dat je het volkslied staande aanhoort , daar kunnen veel mensen een voorbeeld aan nemen want éigenlijk zijn wij Nederlanders op dat gebied niet erg beleefd.
Amerikanen leggen véél meer gevoel in dat soort dingen en leggen ook vaak een hand op het hart, dat hééft wel iets vind ik. Maar gek genoeg hang ik zelf geen vlag uit op dit soort dagen en ik heb wél een vlag.!
Hier zijn we ook 2 minuten stil geweest, vooral ter nagedachtenis aan de mensen die in de 2e wereldoorlog zijn gesneuveld, van andere oorlogen is het me minder duidelijk hoeveel mensen voor onze vrijheid zijn gesneuveld, en misschien zijn ze wel helemaal niet voor onze vrijheid gesneuveld maar hebben ze in het buitenland geholpen de vrede daar te herstellen, misschien wel tegen de zin van de plaatselijke bevolking, denk aan Indonesië. Overigens deed Nederland in WO1 niet mee en was de oorlog van 1830 de vrijheidsstrijd van België tegen Nederland, en daarvoor waren het weer Nederlanders die in het leger van Napoleon Rusland wilden veroveren.