Quandy
Quandy had een knobbelje hangend aan zijn piemel.
Het begon als een klein verdwaald lijkende tepel en hij werd groter en groter.
Aangezien hij geen last had en we toch elk jaar in december naar de dierenarts gaan voor zijn jaarlijkse inentingen lieten we het maar zitten tot het zover was.
Inmiddels had de knobbel een omvang gelijk een klootbal.
Quandy was verder helemaal in orde.
Hij is al reeds tien en heeft een zalfje voor zijn oren, druppels voor zijn gewrichten en prostaat, uierzalf voor zijn hals waar zijn huid soms wat te wensen overlaat, maar voor de rest redt hij het allemaal nog prima.
En de knobbel kon ik het beste vergelijken met een wrat, aldus de dierenarts en hij bond er een strak bloedafknellend draadje om zodat de knobbel af zou sterven en er af vallen.
De knobbel kreeg al snel allerlei kleuren en toen het eenmaal pikzwart was beet Quandy het stuk.
Een beetje een bloederige bende en een vies velletje aan zijn penis.
Nogmaals naar de dierenarts, hij deed er kostenloos een nieuw draadje om, wederom superstrak.
En nu is plotseling de knobbel verdwenen, hoera!
Tot zover het verhaal van de knobbel aan Quandy zijn piemel.
Geen idee waar die gebleven is.
elf reacties
Oef gelukkig, want Quandy is al wel oud hoor. Geniet nog maar goed van de oude lobbes.
Love As Always
Di Mario
Gelukkig maar dat er geen gevaarlijke dingen aan de hand ehh… nou ja, waren. Quandy is voor een grote hondensoort best wel op leeftijd en dan kunnen ze toch wel nare kwalen hebben.
De jaarlijkse controle is zeker belangrijk vooral als de jaren stijgen.
Gelukkig is Quandy weer helemaal de oude en zijn beide gelukkig met de dierenarts. Hans