Zie maaR
Als ik op mijn lift sta te wachten is dit mijn uitzicht.
Helemaal links achteraan, De Klinker, rechtsvoor de voormalige bibliotheek, rechts daarvan zijn voorganger en nu een rijksmonument waar Het Leger Des Heils huist, en daar tussenin steekt De Zusterflat er bovenuit, die wordt eens afgebroken.
Voor in het midden een leegstaande supermarktpand en op het grasveldje op het plein bloeien de voorjaarsbloemetjes.
In de tijd van Napoleon werden grenspaaltjes geplaatst, en die staan er nog steeds.
Ik nam afgelopen zondag Quandy mee naar Bos op Houwingaham.
En meestal nemen we dan een noordelijke route, dit keer besloot ik om eens de andere kant langs te wandelen.
Via een pad tot daar waar ik een sloot over kan steken, en aldaar over een dijk, die de grens aangeeft, terug.
500 jaar geleden was hier moeras en waren hier verdedigingswerken, de zee heeft dat toen allemaal weggespoeld, maar vandaar dus wat knikjes in de grens, keurig aangeveven met paaltjes.
De hoogspanningsmastenrij gaat gewoon de grens over, en dit is de eerste Duitste mast.
En dit is de laatste Nederlandse.
Zie de verschillen.
Hier staan twee paaltjes, de grens zal zich dan in het midden bevinden.
En ik sluit af met deze pond Pasendaler, best lekker.
tien reacties
Zelf vind ik grenzen eigenlijk 10 keer niets,. zodra je de grens over bent moet je je aan andere regels houden. En dat terwijl je nog op de zelfde aarde rondloopt.
Interessant dat jij hier wat geschiedenis van het gebied geeft, dat maakt je mooie serie heel wat duidelijker. Bovendien krijgen we nog een lekker kaasje als toetje, bedankt René!
Eigenlijk zouden grenzen gewoon eens afgeschaft moeten worden. Wij zijn toch allemaal wereldburgers? Op een dag zal kinderen dan moeten worden uitgelegd wat landsgrenzen waren. Dat lijkt mij een mooie toekomst. Als energiebedrijven kunnen werken zonder grenzen, waarom kunnen politici en burgers dat dan niet? (Grappig, ik lees net dat ik het gewoon hartstikke eens ben met John!)
Een leerzaam en gezellig logje met mooie foto’s. Wat goed dat jij al die paaltjes herkent, nog wel uit de tijd van Napoleon. Tjonge… En Quandy zal vast ook genoten hebben al zullen de bezienswaardigheden hem worst wezen, maar hij (of zij?) ruikt weer meer dan jij.
Ik heb ook nog nooit van Pasendaler gehoord, volgens mij is dat hier helemaal niet verkrijgbaar.
Die Duitse masten zien er een stuk ingewikkelder uit.
Interessante log Rene. Al die paaltjes, je moet ze maar allemaal weten te vinden. Quandy wint natuurlijk deze reeks. Zoals altijd bij mij.
Love As Always
Di Mario