Wat ik me heRinneR
De Blijlmerramp zit in mijn geheugen gegrift, dierendag, zondag 4 oktober 1992.
(het jaartal ontschiet me wel eens)
Deze gebeurtenis zit gekoppeld aan een andere gebeurtenis dat toen ook plaatsvond.
De VPRO had die middag de eerste uitzending van het feestelijk familieprogramma op radio 2 "De Familie VPRO"
De VPRO had toen al de zondagochtend op TV en de zondagavond op TV, en daar kwam nu dus ook nog eens de hele zondagmiddag bij, en dat nog wel op de radio.
Rik Zaal presenteerde het geheel, van 12 uur tot 19 uur, vanuit de VPRO Villa in Hilversum.
Te beginnen met een hoorspel en het praatprogramma van Ischa Meijer dat rechtsreeks uit Amsterdam kwam.
Van 14 tot 17 ging Zaal op Zondag plaatjes draaien en gesprekken voeren met opbellende luisteraars.
Muziek dat nergens anders te horen was en dat mensen konden bellen over een stelling was toen iets totaal nieuws experimenteels.
En tussendoor kwamen er ook nog allerlei vreemde kunst en andere rubrieken zoals De Wijde Blik en het Borat hoekje.
Van 17 tot 18 het kinderprogramma voor alle leeftijden, van nul tot tachtig en van 18 tot 19 uur allemaal archiefmateriaal.
Prachtige zondagmiddagen waren dat, ik heb ze vrijwel allemaa,l en helemaal, beluisterd.
Na een jaar of twee gaf Zaal er de brui aan en werden het losstaande programma`s.
En Hans Dulfer kwam de plaatjes draaien en telefoongespekjes houden.
En dat hield ook op na een jaar of twee geloof ik.
Toen moest de hele VPRO van radio 2 vertrekken en vulde de AVRO de zondagmiddag onder andere met Het Steenen Tijdperk.
Toen ging ik daar maar naar luisteren tot dat ook gestopt is.
Toch is twee uurtjes luisteren iets anders dan zeven uurtjes luisteren.
Een ander gevoel, en andere beleving.
En na diezelfde Bijlmerramp veranderde ook radio 3, maar daarover had ik vast al eens gelogt en zal ik vast nog wel een keer weer gaan doen.
elf reacties
Ik kan het mij ook heel goed herinneren maar niet waar ik was of wat ik deed. Ik weet nog wel dat er een hoop geheimzuinigheid om heen kwam. Het was wel iets heel akeligs, al die mensen in die flats. Zo iets vergeet je nooit meer.
Ja, gisteren alweer 25 jaar geleden.
En er was weer een mooie herdenking.
De beelden van toen zijn nog heel duidelijk.
Onvergetelijk.
Ik denk niet dat er mensen zijn die dat bewust hebben meegemaakt, de spanning, de sensatie en het leed van zoveel mensen, die dat ooit vergeten…
Ik was toen 26 jaar. Ik herinner het me wel maar niet gekoppeld aan een andere gebeurtenis. Een waar drama was het.
Met je geheugen is niets mis in ieder geval. Ik herinner me eigenlijk alleen dat wat ik op die dag op TV erover zag.
Ik weet het nog als de nacht van gisteren. Joris en ik hadden thuis brand gehad en moesten er drie maanden uit. We woonden tijdelijk bij mijn ouders in. Die avond keken we naar Studio Sport en dat werd onderbroken voor een extra nieuwsuitzending. Echt een vreselijke ramp.
Jij hebt er heel specifieke herinneringen bij!
Ik zat in de trein van Amersfoort naar Amsterdam en reed vlak langs de Bijlmer, toen het vliegtuig net was neergestort. Maar verder heb ik er geen beeld bij.
Ik kan het me ook nog goed herinneren. Het was tijdens de wedstrijd psv-feyenoord. Werd nog uitgezonden op de nationale zender. Uitslag 1-1, volgens mij nog een doelpunt van de tovenaar van Tatabanya.
Love As Always
Di Mario