Weet ik veel.
Ik typ logjes op mijn eigen wijzen.
Soms is het wat onduidelijk.
Dat geeft niks. "Als er vragen zijn, zet maar bij de reacties", zeg ik tegen iedereen!
Maar nu sta ik met mijn bek vol tanden.
Hein vroeg:
Wat is kruit (kruid) verschieten :$?
Tja, die uitdrukking gebruikte ik omdat ik niet te hard van stapel wilde lopen.
Wie helpt mij met het uitleggen van deze uitdrukkingen?
De onderstreepte tellen ook mee.
En ik zit nog met een echte herfstvraag:
Naar welke eikel is de eikel vernoemd?
vijftien reacties
Naarmate je ouder wordt Renésmurf, veel ouder dan nu, gebeurt het. Eerst raak je langzaam al je kiezen kwijt en vervolgens zijn je tanden aan de beurt. Nu je al je kruit verschoten hebt, kun je alleen nog baby of astronautenvoeding aan. Dat begint snel te vervelen en op een mooie dag besluit je naar de tandarts te gaan om een kunstgebitje aan te schaffen. Je loopt niet te hard van stapel, dus zoek je eerst naar de koopjes. Het resultaat is een slecht passend en rammelend gebitje. Je wordt hier niet gelukkig van en vindt jezelf een eikel dat je niet wat meer geld hebt uitgegeven. Je tandarts toont begrip en met een schappelijk bedragje bij betalen maakt hij het dit keer goed voor elkaar. Kort daarna verschijn je weer in de kroeg en steun zoekend op je stokje roep je tegen je maten die glazig naar de lege fles jenever zitten te staren, kijk nu sta ik weer met mijn bek vol tanden.
Vandaag steekt men een patroon in zijn geweer. Vroeger kende men enkel het voorlaadgeweer. Om te laden goot men wat kruit in de loop, duwde men daar een prop tegen met behulp van een laadstok, en stak er tenslotte een kogel in.
Zonder kruit kon men niet meer schieten (wat de eerste twee spreekwoorden verklaart), hetzelfde geldt voor een boog en pijlen. Men mocht het dus niet verspillen, door bv. onnodig op mussen te schieten zoals in dit gezegde, en men moest het droog houden (laatste uitspraak), want vochtig kruit ontploft niet. Figuurlijk wordt aan het woord kruit de betekenis gegeven van kracht, argument of geld. De laatste uitdrukking betekent dan ook: “er voor zorgen dat men paraat is.”.
bron: Museum voor de Oudere Technieken
Te hard van stapel lopen (via http://www.mot.be/articles/MOTnews34_nl...):
Eens gebouwd of hersteld, dan laat men het schip van stapel gaan, d.i. in het water glijden. Dat kan vlot gebeuren, maar ook wat te hard, zodat gevaar voor beschadiging, kapseizen enz. bestaat. “(Te) hard van stapel gaan (of lopen)” heeft dan ook de betekenis gekregen van haastig, zonder overleg handelen.
Hee, leuk, Renesmurf, zo leren we nog eens wat!
@ Tinmar, whoooooooohaaaaaaaaaaaaaaa, lol.. wil je dat nooit meer doen zo’n droge reaktie?? Na al die echte goeie uitleggen??? hahahhahahahahahaha
;) Toch echt waar, Suus.;)
http://forum.fok.nl/showtopic.php/235556..
Ooit waren er geweren waar je net een beetje te lang over deed om ze schietklaar te maken. Dan moest je dus oppassen wanneer je je kruit verschoot. Beter even wachten, rustig aan doen, dan op een te vroeg moment je kruit te verschieten.