Jij of u?
Nederland is een mooi land, en de Nederlandse taal is een mooie taal.Nadeel van dit alles is dat het zo ingewikkeld is.
Toen ik net begon met loggen sprak ik mijn lezers aan met jullie, temeer daar dit voor meerdere personen neergekalkt wordt.
Tot ik bedacht dat dit gelezen wordt door allemaal individuen, immers meestal zit men in zijn (of haar) eentje naar zijn (of haar) scherm te turen.
Toen moest ik kiezen.
U of jij?
Oplettende lezers weten dat ik voor U gekozen heb.
Ikzelf hou niet zo van dat gejij en gejou in brieven en dergelijke.
Toch word ik op straat niet graag aangesproken met U, en al helemaal niet sinds ik de 30 gepasseerd ben.
Misschien is het een idee voor onze regering en taaldeskundigen om de "U" maar af te schaffen.
Ooit opperde Jacques Plafond voor invoering van het Groningse woordje Joe, in plaats van U of jij.
Dat klinkt leuk maar het leest kut, vind joe niet?
Nu wil onze opperhoofd Balkenende dat scholieren weer U gaan zeggen tegen de meester.
Wat vinden jullie daar nou van?
Wat vindt u daar nou van?
Wat vind jij daar nou van?
54 reacties
Ik denk niet dat een leraar meer respect zal krijgen als hij met U aangesproken wordt. Een leraar die populair is krijgt meer respect van zijn leerlingen dan iemand die streng (maar rechtvaardig) is. Juist die laatste groep worden voor rotte vis uitgemaakt. Leerlingen dienen ten eerste thuis opgevoed worden door de ouders/verzorgers en niet op school door leerkrachten. Laat Balkenende daar maar eens een begin maken, dan volgt de rest vanzelf wel weer.
Ze zeggen bij ons op school nog steeds u tegen me. Ik sta niet op gelijke voet me de leerling en ben zekers hun vriendje niet.
Ik weet, uit de tijd dat ik op school zat, dat er leraren zijn bij wie je niks durfde te flikken (smurfen) tijdens zijn les. Deze spraak je aan met meneer en met U, maar maakte je achter zijn rug om wel uit voor rotte vis en dergelijke natuurlijk.
Bij ons op school is t gewoon als je een leraar aanspreekt meneer/mevrouw te gebruiken en een bepaald soort van respect te tonen voor je leraar, dat dat niet altijd gebeurt dat is wat anders.
Basisschool was: Juf en dan Voornaam
Voortgezet was: Micheal / Janneke / voornaam dus
MBO: Mevr. Lutwieg Mnr Apperloo, achternaam dus
Bij Mc is het: Jan / Alex, voornaam
Bij Praxis: Ouwe Joop / Freddy / De graaf, moet je zelf maar verzinnen dus.
Ingewikkelt :) .. noem mij maar gewoon Mark en dan Jij, u dat zuigt …
U moet weten dat het mij niets uit maakt, wat U gebruikt. Zelf heb ik liever dat mensen mij met Lord aan spreken. Maar eigenlijk luister ik naar alles. Ja, zelfs op fluiten reageer ik.
Leraren willen bij ons niet met U aangesproken worden omdat dat juist dat onderscheid komt, dat willen ze niet, ze willen een persoonlijke aanpak, zoals Mark zei, ik noem mijn leraar Lauwrens en niet zijn achternaam, en toch kan je respect tonen, maar dat is dus het punt zoals Marco zegt, respect komt wanneer de leraar cool is, anders kunnen ze er naar fluiten omdat ze dan teveel laten merken dat zij het opperhoofd zijn van een stam die moet leren, like mijn oud-lerares Ineke…
Ik denk dat daar niets mis mee is. Maar volgens mij is zoiets moeilijk te verplichten. Ligt een beetje bij de ouders.
U, jij, of een voornaam, als het maar met een zeker respect wordt uitgesproken, dan doet het er niet toe denk ik. Door “U” te moeten zeggen krijg je trouwens niet ineens meer respect voor iemand lijkt me.
Ik moet zeggen trouwens, dat als ik wordt aangesproken door vreemde konderen/jongeren ik toch vaak het woord “u” hoor. Volgens mij valt het allemaal wel mee.
ik ben voor ‘u’. Ik spreek vrijwel iedereen allereerst met u aan. Enne casaspider: tongzoenen?! waar, wanneer en met wie? Dat wordt een leuke discussie!
Volgens mij gebeurt dat nog steeds, al soms ook weer ander s basischool u normaal, middelbare school sprak ik de leraar meestal met meneer Bos of mevrouw Bos aan. Sommige zeiden zelf noem me maar John, jongere lerares vond jij of je genoeg of ook gewoon haar naam. Toch u meneer mevrouw netjes zo opgevoed en doe dat uit mezelf eigenlijk altijd wel.
Wat ik ervan vind. Hangt van de situatie af. In winkels, op straat, enz mogen ze me best met ‘je’ aanspreken. Graag zelfs.
Maar als ik een klant aan de telefoon heb moet die niet meteen beginnen te je-en en jij-en. Ik vind dat zij gewoon ‘u’ moeten zeggen.
Ik vind dat je oudere mensen met u moet aanspreken en dan bedoel ik zo 50+ maar de leeftijd daar onder niet dat vinden de mensen zelf niet altijd zo prettig maar ze voelen zich oud
Vind joe niet… dat bekt niet lekker. Ik kom uit een tijd dat je nog u moest zeggen tegen de leraar en heb daar nooit problemen mee gehad hoor, heb daar geen trauma aan over gehouden of zo.
t maakt mij niet zo heel veel uit, ik zeg ook jij en je tegen mijn ouders (die in de 70 zijn) ik weet alleen wel dat ik als ik woorden heb met 1 van hen dat ik dan toch automatisch weer overstap op U, gaat vanzelf en dat vind ik dan toch wel weer gepast..
JoePOe Bakellende moet zelf weer lekker terug de klas in en daar nooooiiit meer vandaan komen. Kon die man niet naar die school in Rusland
Je zal zien dat al die bejaarde dit geweldig vind.
“Kijk nou een hoe onze Jan Peter zijn nek durft uit te steken”
En vervolgens wel de bezuinigingen blijven door voeren. Bah.
Het hangt van de persoon af snapt gij
Bijna dagelijks twijfel ik wie ik met u aanspreek en wie met jij.
Op m’n weblog wissel ik het een beetje af zodat ik enerzijds amicaal
met m’n lezers omga en anderzijds toch ook weer respect toon.
Moeilijk, moeilijk, moeilijk…stof tot nadenken.
Ik ga voor U. Zonder twijfel. Ik merk zelf hoeveel ik het waardeer als mensen mij met ‘u’ aanspreken. Ik vind het ook gewoon respectloos om jij en jullie te zeggen!
Wb Balkenende, zie log…
Maar in winkels ed. wordt ik wel graag met U aangesproken. Dus niet het “Pak hier JE zak…”
“U” is een beleefdheidsvorm, heeft in zijn geheel niets met respect te maken. Respect dat moet je verdienen, ontstaat inderdaad niet door het woordje “U”
Als JP denkt dat daar respect van komt, tja……dat zegt alweer genoeg over hem.Ik wil hem hier weleens tussen een stel tieners zetten ooh en die zullen gerust U tegen hem zeggen, maar de manier waarop daar zal ie niet blij mee zijn.
op school moest ik ook altijd U zeggen, maar spreek mij maar aan met jij, anders voel ik me zo bejaard)
In de engelse taal heb je te maken met “you”. Daar doet men het mee. Dat is genoeg. Wat mij betreft mag “jij” gebruikt worden. “U” straalt voor mij geen extra gezag uit of zo. Respect en gezag komt van andere dingen, dat verdient iemand of juist niet.
U mag tegen ons wel jij zeggen hoor Verder ben ik het wel met je eens hoor ,er is altijd nog iets van een beleefdheid vorm.
“U” is voor mij een uiting van respect, niet een middel. Maar ‘t schept ook geen afstand. Ik zeg nog steeds “U” tegen mijn ouders, en er zijn geen mensen bij wie ik dichter sta, of wie dichter bij mij staan dan mijn ouders.
Ik stoor me vaak pas aan ‘je’ of ‘jij’ als er meer aan de hand is. Het is onderdeel van een houding die verder gaat dan een taalkundige; lichaamstaal bijvoorbeeld. Als iemand die ik niet ken heel familiair begint te doen, uit de hoogte, arrogant of onbeschoft. Naar oudere mensen ga ik automatisch over op ‘u’, zo ben ik opgevoed en het is een soort tweede natuur geworden, het gaat vanzelf, daar hoef ik geen moeite voor te doen. Respect voor een leerkracht zit ‘m niet alleen in het woordje ‘u’. U-zeggen is onderdeel van een veel ruimere houding dat we met een ouderwets woord ‘beleefdheid’, misschien ook wel ‘wellevendheid’ noemen. Ergo: je kunt zelfs met het woordje ‘u’ nog heel onbeleefdheid cq onbeschoft zijn. Ik heb liever dat iemand mij op een vriendelijke manier tutoyeert, dan dat iemand bij op een onvriedenlijke wijze vousvoyeert.
Ik vind dat een leraar best met U aangesproken kan worden. Als een leraar er zelf voor kiest dat hij liever met jij of voornaam aangesproken wordt dan is dat een eigen keuze.
fuck U, fuck joe, fuck jij?, ik weet niet wat het beste klinkt?
Aan U ben ik wel gewend inmiddels, dus ik zou zeggen U gebruiken!
respect moet je inderdaad verdienen,
dus als je iemand(geen bekende) met U aanspreekt zal deze persoon meer respect voor je tonen dan wanneer je direct met jij begint.. over het algemeen.. je moet de wereld ook weer niet zwartwit gaan zien, begrijpt u?
stomme regel…
Ik zeg tegen de meeste leraren u maar sommige hebben liever je waarom zou je dat veranderen?
En nu nog ff me website promoten want die is vernieuwd. dus allemaal huphuphup naar http://www.eppo.flappie.nl
Mijn opa en oma sprak ik aan met u. Mijn ouders met je en jij. Voor allen had en heb ik veel respect. Maar mijn oma leerde me vroeger ook dat ik moest nadenken voordat ik iets zei. Misschien dat Balkenende eens naar mijn/zijn oma moet luisteren.
Dat is en blijft de keuze van een leraar. Ik vind het nergens voor nodig maar als een leraar/lerares het op prijs stelt doe ik dat. Je kunt voor zulke zaken geen regels maken, het is maar net hoe je aangesproken wilt worden.
Gewoon ‘je’. Ik denk dat respect voor een leraar uit andere zaken voortkomt dan het gebruik van dit soort nutteloze taalfratsen.
u gaat nog wel…maar als ze mevrouw zeggen aaaargh ‘
verder vind ik dat balkenende zich eens moet bezighouden met regren ipv televisieprogrammas verzinnen en of je de leraar met u of jij aanspreekt
Mij is geleerd U te zeggen tegen ouderen. Ik ga pas jij-en en jou-en als men dat zelf wil. De mening van Kurai deel ik wel.
Sprak iedereen maar Brabants. Bij ons is gewoon iedereen ge en gij. Dat ziet tussen jij en u in. Dan hoef je nooit te twijfelen.
Ik word een beetje gek van die balkenelende, waar maakt hij zich druk om? Heeft hij niet iets beters te doen? En hoe wil hij er ooit voor zorgen dat dit ook echt gaat gebeuren?
Ik ben inmiddels de 30 gepasseerd en ik word in de winkel en op straat steeds vaker met “u” aangeproken. En eerlijk is eerlijk: dat vind ik vreselijk. Dan voel ik mij zo oud, terwijl ik dat nog helemaal niet ben. Kortom: laten we het “u-zeggen” afschaffen en elkaar lekker met “jij” anspreken. Lekker informeel, niet?
dat jullie klinkt wel goed!
op school moet misschien wat meer discipline terug komen, meer respect en inderdaad te beginnen met U in plaats van dat voornaam gedoe alsof het om een gelijkwaardig vriendje/vriendinnetje gaat..