Dat is verschrikkelijk subjectief
Dit verhaaltje hoort bij mijn vorige logje.
Wie dat gemist heeft mag even scrollen, maar dat mag anders ook wel, dat mag altijd.
Hoe dan ook, na afloop van het tv programma Labyrint is er een napraatsessie op internet.
Ik stelde mijn vraag via de twitter en die werd behandeld in de internetuitzending, in de 14e minuut.
Ik heb het even uitgeschreven:
Rob, VPRO presentator:
Iemand anders, Renesmurf, staat hier, ja, oke, die vraagt zich af waarom waarom de ene geniet van lelijke muziek terwijl de ander walgt van wonderschone klanken?
Michelle, neurowetenschapper geeft antwoord:
Ja, dat is verschrikkelijk subjectief.
Ja, ik zou niet weten, het is wel zo er cultuursgebonden bepaalde combinaties van frequentie`s en van tonen zijn die over het algemeen als prettig wordt ervaren.
En andere, of andere cominaties die als vervelend of disonant worden ervaren, dat is zeer gelijk meestal of mensen, kan ook wel tussen culturen verschillen.
Dat heeft waarschijnlijk ook met opvoeding te maken en met stimuli waarin je blootgesteld bent.
Hans, hoogleraar oogheelkunde en afdelingshoofd van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam plaatst nog even een laatste opmerking:
Meneer majeur, vrolijk en ja.
negen reacties
Dan snap ik alleen niet wat voor cultuur sommige muziek heeft. Want ik draai zelden Nederlandse muziek. Dat is toch de cultuur van vroeger uit van Nederland.
Love As always
Di Mario
Ik heb het antwoord 2 keer gelezen, maar het is maar moeilijk gesproken.
Het is meer een kwestie van smaak en geen smaak denk ik. Sommige mensen houden alleen van orgelmuziek en vinden de rest herrie.. Nou ja..
In makkelijker Nederlands: dit is een hopeloos antwoord. Ik snap wat ze bedoelt maar het is slecht onder woorden gebracht.
Jij bent weer wat wijzer geworden.