Was Mark Rutte onze minister president, of vloog hij de hele wereld, zeer vervuilend, over voor zichzelf? Waren al die snoepreisjes in ons belang, en wat voor belang dan precies, of was dat allemaal om in te likken?
Ik vermoed het laatste want Nederland is er niet beter op geworden met hem. En de NAVO vertrouw ik hem niet toe.
Het verschil tussen boeren en schilders is dat boeren voor eten zorgen en schilders er voor zorgen dat Nederland niet wegrot. Beide belangrijk dus, maar dat vind ik zelfs ook gelden voor de putjesschepper.
De verf is tot begin deze eeuw steeds beter en beter geworden, op den duur kon men zelfs met min tien graden doorschilderen en alles was droog na een uurtje. Maar: er werden teveel schilders ziek en al die oplosmiddelen zijn ook schadelijk voor de rest van de wereld. Dus de regering greep in, binnen mogen vakmensen alleen werken met watergedragen verf en in de verf voor buiten moest flink minder oplosmiddel. Intussen is ook die verf alweer flink beter geworden, maar in den beginne was het best zwaar. Het dekte niet zo mooi als gewenst en vloeide niet zo fijn uit als eerder.
Maar wet is wet, gezondheid en de wereld zijn ook wat waard, dan moet de boel maar wat langer drogen.
Boeren daarintegen willen wel graag beroepsziektes en de rest van de wereld vervuilen. Want boeren hebben trekkers en voeren actie op een manier waar iedereen er last van heeft. En schilders doen dat niet, die willen liever gewoon schilderen.
Kom op zeg, de wereld veranderd nu eenmaal, dat gaat gewoon door, of we nou willen of niet. En de prioriteiten veranderen, niet meer alleen naar het nu kijken en de nabije toekomst, maar verder.
Dat vissers de visstand op peil houden is een fabel. Want men gooit zelf vis in het water om dat vervolgens er weer uit te vissen. In Den Helder is een zeehond de binnenwatereren binnengedrongen, en ze kreeg zelfs een jonkie.
De viseers kunnen dus niet meer vissen, want ze vangen niks meer, want de zeehonden eten alles op. Of ze nemen er alleen een hap uit, eerlijk delen kunnen zeehonden niet.
De vissers kunnen beter stoppen om er steeds vis bij te gooien, op deze manier gaan de zeehonden nooit meer weg. Wen er dus maar gewoon aan, en zoek een diervriendelijker hobby.
Wraak is zoet, maar wraak is niet altijd goed, eigenlijk.
Een eeuwenoud Sterrebos moest worden gekapt omdat een naastgelegen autofabriek juist op die plek een nieuwe hal wilde bouwen. Dankzij hevig protest werd slechts een deel gekapt en kwam er allemaal compersatie, dat overigens nog wel te wensen overlaat.
De nieuwe hal kwam niet en de fabriek gaat sluiten. En dat deel van het bos dat gekapt is komt nooit meer terug.
Vijftien jaar geleden had ik een Duitse herder, hij heet Quandy en ik maakte toen dit filmpje:
Quandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019. Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks. In juli 2009was hij dus bijna twee jaar, en dit is dus alweer het zoveelste filmpje in de Quandy Binge Wachting Lijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen.
Wadplaten verdrinken, schelpen leggen het loodje: opwarming bedreigt waddennatuur.
Er zijn mensen die vinden dat ik dat soort stukken beter niet kan lezen. Het is allemaal zo triest en je kan er toch niks aan doen.
Maar ik zie het ook wel weer positief, ik ben iemand die de waddennatuur nog echt heeft mee mogen maken. In voorgaande eeuwen maakten mensen de waddennatuur ook mee, maar wisten ze er niet zoveel van als wij nu.
Ik weet nu dat op snikhete zomerdagen allemaal schelpdieren wegbakken in de brandende zon. En ik weet nu dat als ik de Wadden zie, dat ik dan iets heel bijzonders zie, dat er eens niet meer zal zijn.
Het goede nieuws is dus dat Nederland daarmee moet stoppen. Het slechte nieuws is niet dat Nederland dit al wel jaren deed en waarschuwingen negeerde, want dat wisten we al. Het slechte nieuws is dat de politiek het alweer zo ver laat komen dat de rechter er bij gehaald moet worden.
Laten ze dat van te voren toch uitzoeken, en laat ze toch luisteren naar specialisten, en niet naar het volk.