DE INKOMENSVERSCHILLEN IN NEDERLAND ZIJN TE GROOT
Dat was de stelling van Arena op de Evangelische Omroep hedenavond.
En daar kan ik kort en duidelijk over zijn: Ja.
Er zijn teveel mensen die teveel krijgen, en teveel mensen die te weinig krijgen.
We moeten af van de voedselbanken en kledingbanken, de minima moeten voldoende krijgen om van rond te komen.
En dat geld kan men pakken door bovenaf een beetje af te romen.
Niemand verdient het om miljonair te worden, en niemand verdient het om in armoede te leven.
Eigenlijk kijk ik geen tv, ik luister het, want ik heb kermis voor de deur.
En hoe meer geld er onder de mensen is, hoe meer ze spenderen, hoe groter de kermis, hoe gaver de atractie`s, hoe meer vermaak, en vermaak = leven!
En waar ik: "hoe" zei zou ik ook: "des te" kunnen zeggen.
Onderweg naar huis zag ik bij voormalig hotel De Nederlanden een hele groep mensen staan, waaronder de burgemeester.
En toen wist ik het weer, ik had er over gelezen.
Dit is de zeventiende Holocaust/Shoah-herdenking in Winschoten, en ik besloot om me maar aan te sluiten.
De stille tocht ging de Torenstraat in, langs de coffeeshop en dan linksaf tot we op een gegeven moment bij een nu buiten gebruik zijnde gymzaaltje stil bleven staan, en de gids vertelde dat daar de joden in verzameld werden.
En waar nu die nieuwe huizen staan stond vroeger een school, daar hoorde dat gymzaaltje bij.
De joden moesten vroeger langs het spoor naar het station lopen, wij gaan langs de weg.
Op het station, bij de herdenkingsplaat, wordt een toespraakje gehouden en een minuut stiltje.
De plaat is vies, maar vanwege de verbouwing heeft schoonmaken geen zin.
Daarna wandelen we, twee agenten houden het verkeer tegen, naar de klaagmuur in de Bosstraat, bij de voormalige synagoge en rabinaatswoning, die helaas leeg staat.
De gids vertelt nog even dat de rabinaatswoning ooit eens een ruine was, maar toch volledig gerestaureerd is vanwege de zeer bijzonde gevel, dat is zijn redding geweest.
Er worden bloemen neergeleg, wat teksten gelezen en wederom een minuut stilte.
Dan op naar de Venne, waar wederom een joods monument staat.
Het was best een leuke wandeling, en af en toe zie je mensen door de vensters naar buiten kijken.
En ik kijk ook naar de geveltjes en hoe de tuintjes er bij liggen.
En ik denk aan de joden, die toen van Winschoten naar Westerbork vervoerd werden, en later langs hun eigen woonplaats kwamen, en waar ze soms zelfs stil hebben gestaan, wachtend op ander spoorverkeer.
En dat ze dan zo doorgetreind werden naar ver weg en hun dood.
Bij het monument klinkt muziek, en staat een microfoon opgesteld.
Daarna volgen best wel wat toespraken door best wel wat mensen.
En er worden een heleboel namen voorgelezen en bloemen neergeleg en minuut stilte gehouden en wederom muziek.
Daarna gaan de meeste mensen weer naar het beginpunt, voor een lezing, maar ik ga naar huis.
En ik zie dat de kermis er klaar voor is, dat gaat morgen beginnen, pal onder mijn huiskameraam!
Het station te Winschoten.
Daar is een expositie danwel tentoonstelling, op de weg van Anne Frank, getuigen langs het spoor.
Ik heb het geprobeert zo goed mogelijk te omschrijven, nu kan u zien of het wel klopt.
Pas op met oversteken.
Wat een fijn stationnetje.
Even eentje vanaf de overkant van de weg, vanonder een boom.
En dit is dan de zijkant van hotel Royal York, tegenover het station.
En weer terug bij het station.
Dit bordje is voor de mensen in de trein, dan weten ze waar ze zijn en dat ze uit kunnen stappen.
En hier kan u uw fiets parkeren, in een fietskluis of in de rek.
En nu mag u weer wat zeggen.
Het volgende filmpje hoort bij voorgaande logjes.
In het kader van de nacht van de nacht.
Ik ben vandaag dus wederom even naar het station geweest, om de expositie aldaar eens te bekijken.
Vorige week was ik er ook al geweest, maar toen werd het net geopend en was het loeidruk.
Nu was het ook wel druk, maar voldoende ruimte om eens rustig rond te kijken.
Best indrukwekkend allemaal.
De treinen met joden die vervoerd werden van westerbork naar het oosten kwamen allemaal langs Winschoten.
Daarom is deze tentoonstelling hier, en op meer plekken langs de route.
Het gaat om de beleving van omwonenden en spoormedewerkers, en over de briefjes die de joden uit de treinen gooiden.
En er liggen daar een aantal briefjes, op spoorbielzen.
En er zijn een aantal mensen geinterviewd en dat is gezeten op een bankje kijkend naar een schermpje met bijbehorende koptelefoon op te aanschouwen.
En op een klep staat het interview vertaald in het Duits, kan je zo meelezen.
Verder hingen er nog een aantal foto`s en toen ging ik weer naar huis.
Om `savonds om 19 uur deel te nemen aan de nacht van de nacht.
Om zeven uur was ik in de kinderboerderij en nam een kopje koffie.
De stadsdichter deed een gedicht en we kregen te horen waar we langs gingen fietsen.
De nieuwe wethoudster fietste ook mee.
We gingen dwars door het stadspark en over de nieuwe rotonde
Daarna kwam ik voor mijn ouderlijk huis langs en bij het Sterrebos stonden we even stil om met een apparaat naar vleermuizen te luisteren.
Net naast het schooltje waar ik als kleuter op gezeten heb.
En waar dat joodse meisje, waarvan ik de documentaire vanmiddag op het station gezien heb, ook op gezeten heeft.
Toen op naar Napels en via het babybos naar Tussenwegen alwaar de bruggeschans zich bevindt.
Er was koffie!
En er waren fakkels en blubber en we gingen daar waar het podium was.
Kira zong een lied, de stadsdichter las een gedicht en de danseressen dansten in prachtig verlichte kerstboomverlichtingachtige pakjes.
En toen nog een dans en nog een gedicht en nog een lied!
Kira vertelde dat ze dinsdag bij Ruud de Wild op 538 is, waarbij iemand uit het publiek opmerkte dat hij tegen 538 was!
Ik was dat niet overigens, ik ben dan wel tegen 538, maar zeer zeker niet tegen Kira!
En toen weer naar huis.
Om 19.00 uur bent u van harte welkom in de kinderboerderij aan Bovenburen 96 in Winschoten.
Hier wordt u ontvangen met een kopje koffie, thee of limonade.
Na een welkomstwoord van wethouder Ricky van den Aker zal Rob Rosendahl, de stadsdichter van de gemeente Oldambt, een gepast gedicht ten gehore brengen.
Vervolgens vertrekken we op de fiets om de stilte en donkerte te ervaren in en om Winschoten.
Onderweg staan we stil bij interessante plekken waar u deskundige uitleg krijgt over de natuur, het belang van donkerte voor flora en fauna.
We verwachten om ongeveer 20.30 uur aan te komen in de Bruggeschans aan het einde van de Blijhamsterweg in Winschoten.
Hier wacht u een boeiende sfeervolle afsluiting met dans, gedicht en muziek.
Achtereenvolgens zullen kinderen van de dansafdeling van de muziekschool Oost Groningen een optreden voor u verzorgen, de stadsdichter Rob Rosendahl een gedicht voordragen en Kira (bekend van “de beste singer songwriter van Nederland”) voor u zingen.
Ook als u niet in de gelegenheid bent om deel te nemen aan de fietstocht bent u van harte welkom om 20.30 uur mee te genieten van de sfeervolle afsluiting van de avond in de Bruggeschans.
Hierbij wordt u nog een drankje aangeboden.
Om circa 21.30 uur eindigt het officiële programma en kan een iedereen huiswaarts keren.
Zomaar ergens in Winschoten, twee schattige balkonnetjes.
Het is al een tijdje zo, dat de c1000 elke zondag open is, maar nu mogen andere winkels ook volgen, en dat wordt goed kenbaar gemaakt, want in Duitsland is alles op zondag dicht.
Dit lijkt een beetje gek, bonbons, chocolade en ijs op de gevel, en gevel van het jaar 2009, op diezelfde gevel, en binnenin allemaal kleding, outlet, net als de winkelruimte er naast.
De winkelruimte daar weer naast is voor Aardappels, groente, fruit en kaas!
En de chocoladewinkel is verhuist, die zie ik tegenwoordig vanaf mijn balkon, terwijl dit aan de voorgevel te zien is.
Het is altijd een komen en gaan van winkels, en verhuizen naar de binnenstad ook tegenwoordig, en dit gaat gewoon weg.
En toen was ik waar ik wezen moest, het station te Winschoten.
In Winschoten staan her en der deze stadsplattegronden, en als ik er weer eentje tegenkom zal ik eens wat inzoomen alvorens een foto te maken.
Met kan aan de linkerkant er nog wel onderdoor, met of zonder fiets aan de hand, deze steile trap is afgesloten.
Men is bezig het station helemaal in oude glorie te herstellen.
En tegenover het station één van de drie hotels die Winschoten rijk is.
En dit is de laatste voor vandaag, omdat het de tiende is.
En zo smurfen wij voort.
Henk Strating (1930) woonde tijdens de meidagen van 1940 in Winschoten, tegenover het station.
Hij en zijn vrienden speelden regelmatig op het emplacement.
In de jaren van de bezetting zag Henk allerlei treinen voorbij komen.
Op een dag, na schooltijd, zwierf Henk met zijn vriendjes over het emplacement.
Ze troffen briefjes aan, soms niet meer dan wc papier, met potlood beschreven.
Ze raapten het op en gooiden het – zoals tegen hen was gezegd – in de brievenbus van een medisch specialist, die iets verderop woonde.
Na de oorlog bleek deze arts, hoofd van het verzet in Winschoten te zijn.
Op de weg van Anne Frank, een tentoonstelling in het station van Winschoten.
De expositie gaat over de herinneringen van mensen die tijdens de oorlog langs de spoorlijn tussen Kamp Westerbork en Auschwitz woonden en daar de treinen met gedeporteerde joden voorbij zagen komen.
Lees verder
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3297-3304 van 8725 |
Volgende Pagina »
