Tijdens mijn kerstvakantie heb ik mooi even de tijd om de nieuwe kunstwerken in het Stadspark van Winschoten te bewonderen.
Toen het er niet stond miste niemand het, en nu staat het er en gaat het nooit meer weg, het heeft wel iets van een geboorte.
Het monument van beeldhouwer Natasja Bennink bestaat uit twee krachtige bronzen figuren op een grondplaat met handgeschreven woorden van Groningers. De beelden verbeelden de pijn en kwetsbaarheid die slachtoffers kunnen ervaren, de leegte die misbruik achterlaat en de kracht van heling, troost en erkenning.
De keuze voor Winschoten is bewust gemaakt. Het Rosarium is een plek die beschutting en ruimte biedt: een locatie waar mensen kunnen herdenken, stilstaan, vieren en zich veilig voelen. Die combinatie van rust, openheid en zichtbaarheid maakte deze plek bijzonder geschikt voor het monument. Fetzen de Groot, projectleider Gronings Offensief: ,,Seksueel geweld is overal. Daarom moeten we blijven spreken, blijven zien en blijven steunen. Het Rosarium biedt precies wat nodig is: ruimte voor stilte én ruimte voor verbinding.”
Ik zie het als een vorm van beschaving. Seksueel geweld is er altijd geweest en zal er altijd blijven en dan helpt een kunstwerk niks. Maar dit nu is een kunstwerk niet voor iets waar we trots op zouden kunnen zijn, maar we kunnen ons er ook niet voor schamen. We kunnen het wel bespreekbaar maken en houden, en zichtbaar.
En nu is er een plek. In het rosarium tussen twintigduizend rozen en ruim driehonderd soorten, en andere kunstwerken, in het Stadspark van Winschoten.
Binnen drie minuten ontdekten ze de Marktpleinkerk alsmede een molen en daarna gaan ze door Blauwestad. En ze hebben ook veel aandacht voor hun sponsers.
Aangezien ik alweer een heel etmaal geen enkele kerstboomfoto meer heb binnengekregen plaats ik maar weer een zelfgemaakte, deze kwam ik tegen in een supermarkt in Winschoten.
Doet allen mee, maak en mail uw kerstboomfoto, of andere meuk, of doe het mij toekomen middels de instagram, dan zet ik hem op mijn weblog en daarna in het grote kerstbomenfotoverzamelbos.
Ik kijk elke dag even in mijn mail of er nog een kerstboomfoto binnengekomen is, en ik zag ineens een bekende naam staan in het spam mapje, Bart van der Vlugt.
Ik weet het natuurlijk niet meer zeker, maar volgens mij kreeg ik hem ook eens via de instagram, en ooit had ik natuurlijk een echte uploader, maar dat tooltje is stuk gegeaan net als mijn hulpje van toen.
Evengoed, volgens mij krijg ik hem elk jaar trouw van Bart, zo ook dit jaar:
Doet allen mee, maak en mail uw kerstboomfoto, of andere meuk, of doe het mij toekomen middels de instagram, dan zet ik hem op mijn weblog en daarna in het grote kerstbomenfotoverzamelbos.
Deze kerstboom staat in mijn ouderlijk huis en is opgestuurd door moeder.
Doet allen mee, maak en mail uw kerstboomfoto, of andere meuk, of doe het mij toekomen middels de instagram, dan zet ik hem op mijn weblog en daarna in het grote kerstbomenfotoverzamelbos.
Vandaag weer een filmpje van dertien jaar geleden. Toen bezocht ik namelijk twee hunebedden, en wel D3 en D4 in Drenthe, vlakbij de in Groningen gelegen hunebed G1.
En wie de hunebed van Groningen bezoekt loopt ook even door naar deze twee in Drente. Tenminste, ik wel, en ik had Quandy bij me.
Dit is de vaste bijgewekte tekst:
Quandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019. Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks. In april 2012was hij dus vier jaar, en dit is dus alweer het zoveelste filmpje in de Quandy Binge Wachting Lijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen
Elk jaar veel hetzelfde, maar ook steeds weer wat anders.
Doet allen mee, maak en mail uw kerstboomfoto, of andere meuk, of doe het mij toekomen middels de instagram, dan zet ik hem op mijn weblog en daarna in het grote kerstbomenfotoverzamelbos.
Afgelopen vrijdagavond was de zoveelste editie van het fenomeen Moonlight shopping in Winschoten.
Er was van alles georganiseerd, onder andere een kerstmarkt, en optredens en optochten. Dat was een groot succes want in tegenstelling tot andere vrijdagavonden kon je nu wel op de koppen lopen.
De optocht begon vanuit het zalencentrum in de Bosstraat en dan langs het `t Rond over het Israelplein en dan via de HEMA de Langestraat in, op weg naar De Klinker en onderweg sloten steeds meer figuren zich aan.
Helaas geen Marktplein dus moest ik naar buiten om het toch te kunnen zien. Wat geen probleem is, want ik mag graag wandelen en rondkijken.
Ik heb deze week geen schuimblokken bij de HEMA gekocht, want ik heb mijn goed gevulde kerstpakket binnen, daar eet ik me eerst doorheen.
