De Muziekschool zit tegenwoordig in Cultuurhuis De Klinker gevestigd en dat heet tegenwoordig het Kunstencentrum. En in de Rabobankzaal wordt af en toe een avond georganiseerd waarop de muziekstudenten optreden voor een ieder die het maar wil horen, gratis.
Op woensdag 5 juni 2019 was het de beurt aan de vioolleerlingen en er deden ook één moeder met twee dochters mee op cello.
Ik zat op de tribune tussen het overige publiek het optreden te filmen. Ik vind cello wel een verademing tussen al dat geviool.
Ik was langs allemaal Shantykoren geweest en was nu aangekomen bij De Klinker, alwaar een alleraardigst staatorkerst speelde. Ik nam verschillende positie`s in en filmde van elk nummer één minuut, nou ja, van drie nummers, dat vind ik dan wel weer genoeg. Ik wandelde ook nog even door het steegje met de gedichten, en filmde her en der nog even een Shantykoor.
En toen ik weer thuis was zag ik weer allemaal Oldtimers langskomen, deze waren van een andere rally en hadden hun stempelpost op het Marktplein. Deze heb ik niet allemaal vastgelegd, temeer daar ik eerst niet wist dat dit een andere rally betrof.
En ik had nog stukjes film liggen van de vijver van mijn vader, en Quandy. En een orkestje dat onlangs voor de Marktpleinkerk speelde om bezoekers te verwelkomen. En Quandy blaft en stopt zodra hij mij opmerkt.
Vandaag weer een foto gemaakt van de stand van zaken omtrent de afbraak van de voormalige bibliotheek te Winschoten, en ik zag geen verschil met gisteren, als dat er morgen wel is toon ik het. Daarom voor nu maar weer eens een filmpje.
Ik vind het leuk om ze te maken, leuk om te filmen, te monteren, de boel een beetje vormgeven en publiceren maar, ongeacht wie er wel of niet op zit te wachten.
Een Classic Rally, Shantykoren in de stad en de open dag van het Kunstencentrum in De Klinker.
Er was dus een Shantyfestival gaande, met allemaal koren, en nu was ik in De Klinker aanbeland. Het was een beetje druk bij de bar, maar ik vond boven een prima kijkje door een doorkijkgat. Zingende dames, een beatbokser begeleid door iemand op gitaar, een dichter, vervolgens liep ik naar de bibliotheek waar ik een prima uitzicht had op de foyer, alwaar kinderen zo leuk dansten dat ik helemaal vergat om te stoppen met filmen. Bij de rolschaatsters daarna dacht ik er wel aan. Toen zong er nog een zangeres bij de bar en dat vond ik na een tijdje ook wel weer welletjes en ik zocht nog wat Shantykoren op.
Gisteren was de finale, en morgen is de openingswedstrijd! Houdt het dan nooit op? Nee, het houdt nooit op, het gaat maar door. Tot zover mijn gemekker op de media, nu zelf maar weer eens iets toevoegen aan de wereld.
Elke auto die vertrok ging eerst toeteren, zodat ik precies hoorde wanneer ze aan kwamen rijden. Op het eind komen er ook nog oude brandweerwagens voorbij, die ter decoratie aanwezig waren.
In de middag genoot ik van diverse Shantykoren in de stad. Tien koren wisselend op vijf locaties, en ik bleef overal even staan luisteren, onderweg naar De Klinker, waar een straatorkest speelde.
Vandaag is een hele speciale dag, want het is pinksteren. En met pinksteren denk ik altijd terug aan die twee keren dat ik naar Pinkpop was, het oudste festival ter wereld!
En ik denk terug aan nu dus alweer twee jaar geleden, toen hoorde ik Koen Dulfer, samen met ene Patrick, voor het eerst op de lokale radio van Eindhoven, dat gewoon via internet in Winschoten is te ontvangen. Zijn rol werd gedurende de weken die verstreken steeds groter en het was zeer aangenaam om daar elke maandagavond naar te luisteren. Koen kan namelijk ontzettend goed en leuk kletsen, dat bewees hij al als KoningVlog op youtube, ik had al eens een kalkoen naar hem vernoemd, en nu bleek hij ook weer super over te komen op de radio. Na een jaar hield Koen het voor gezien, wegens redenen.
En dan is Koen drie kwartier aan het woord, samen met zijn vriendin Darcy, het gaat van hot naar her over van alles en nog wat, het wordt nooit saai en gaat soms ook nog ergens over. Er is geen muziek, er wordt niet in geknipt en het is allemaal uit het leven gegrepen. Geen verzonnen gedoe, geen spelletjes, geen opschepperij, maar gewoon gezellig. Koen heeft een aantal onderwerpen en vertelt tussendoor ook nog wat hem zoal te binnen schiet om uiteindelijk toch weer op het onderwerp uit te komen, geniaal.
Mooie verhalen die in elkaar overlopen en voor je er erg in hebt is het alweer afgelopen en verheug je je alweer op volgende week.
