Op zaterdag 14 mei 2011 toog ik voor het eerst in 18 jaar weer eens naar voorheen Ponypark Slagharen. En wat is er veel veranderd zeg, enorm. Maar dat verwachte ik al.
Twee hoogtepunten vond ik wel de compleet uit de tijd zijnde maar heerlijk nostalgische uit 1986 stammende Onderwaterwereld dat nu Ocean of Darkness heet.
En andere nostalgisch hoogtepunt was de uit 1977 stammende Enterprise. Daar heb ik heel lang niet in gedurfd, maar op mijn 18e wel, en nu ging ik er ook weer in. Doodeng omdat je niet vast zit, daar zorgen de G-krachten wel voor.
Maar ook de nieuwe moderne fratsen waren stuk voor stuk hoogtepunten. Ze maakte ik een vrije val van 40 meter in de Free Fall, en in Eagle vloog ik rond op 20 meter hoogte. En de achtbanen en willdwaterbanen, ik heb overal ingezeten.
Ik durf overal in, dat kunnen Patrick en Lieneke beamen, want ik pikte ze op op het station van Hardenberg, waar ik ze nadien ook weer afzette.
Hoogtepunt der hoogtepunten, en feitelijk de werkelijke reden dat ik er naar toe ging was het optreden in het Cirkustheater van Sudesh : http://www.magictainment.nl/
Na de voorstelling lukte het niet om hem even de hand te schudden en te spreken, want artiesten verdwijnen na het optreden weer achter de gordijnen. Maar tijdens de parade, waarbij alle medewerkers in een optocht door het park gaan, stond de koets met Sudesh even stil en kon ik hem toeschreeuwen. Hij riep iets terug, en gebaarde dat ik maar achter de stoet aan moest lopen dan konden we even babbelen.
Foto`s en video`s volgen, ik plemp er hier even een eigen brouwsel onder, helaas met reclame vanwege auteursrechtengedoe.
Op dit moment ben ik er even niet. Ik bevind me in Slagharen, jawel, in het pretpark aldaar.
Ik heb vrij weinig met dagjes uit, en pretparken zie ik al helemaal niet zo zitten. Maar als kind dacht ik daar toch heel anders over.
Met vader en moeder, en broer en zusje, trokken we er regelmatig een dagje op uit. Soms naar de dierentuin, of de apenheul, maar ook hellendoorn en de efteling heb ik gezien. Maar het vaakst, en ook het liefst, gingen we naar Ponypark Slagharen!
Ik zag het als een kermis, waar je met één kaartje overal in mag. En de boel was opgesierd met leuke grote beelden, en alles was zo sfeervol vormgegeven. Als kind had ik geen benul van tijd. De heenreis duurde altijd te lang, en als ik de contouren van het reuzenrad zag kreeg ik de kriebels in de buik.
In het park zelf durfde ik eerst niet overal in, maar later was niks een probleem meer. De trein die bovenlangs ging, de kabelbaan, de twee manen, de achtbaan over de kop, en later ook het schip, de onderwaterwereld en ze zappelin, het staat me allemaal nog bij.
Toen ik 18 was gingen we voor het laatst, pa, ma, broer en zusje, samen naar Slagharen. Heel gezellig, en dat was het dan.
Gaandeweg de jaren werd ik wel nieuwsgierig hoe het nu zou zijn. En eigenlijk vind ik zo`n park ook meer voor kinderen, die heb ik niet, en zag ik niet echt een reden om nog eens te gaan kijken.
Als ik een lift wil gebruiken heb ik het liefst dat er niemand in staat als de deur opengaat. Maar als er wel iemand in staat is dat ook niet zo`n probleem. Als het twee personen zijn wordt het al vervelender. Als die twee personen meiden zijn, van dit soort, sla ik over:
Jaja, oud filmpje, vanavond komen er weer nieuwe, Toren C op de tv.
Nederlanders die in het buitenland wonen kunnen vanaf maandag hun paspoort ook aanvragen in de gemeente Oldambt. Tot voor kort moesten ze daarvoor naar het Nederlandse consulaat in het buitenland of naar bijvoorbeeld Enschede of Maastricht.
Aan de ene kant vind ik het prima, Winschoten loopt weer voor, en gemak dient de mens. Bovendien past het in de gedachte van één Europa.
Maar aan de andere kant:
Steeds meer Nederlanders gaan in Duitsland wonen. De hele grensstreek wordt, aan Duitse zijde, compleet overspoeld door Nederlanders. Het is net of Nederland zo vol is dat het aan de randen overloopt. Maar zo is het niet.
In Duitsland, en ook in Belgie, zijn de woningen goedkoper. Heel erg veel goedkoper.
In Nederland blijven de huizenprijzen wel op nivo. En nu weet ik ook niet wat beter is, maar op de één of andere manier vind ik Nederlanders die in het buitenland gaan wonen een soort landverraders.
Wel daar wonen, maar zich totaal niet aanpassen. Kinderen niet naar Duitse scholen, zich niet aansluiten bij Duitse sportclubs, en werken en de boodschappen doen in Nederland.
Nou, en in dat licht bezien vind ik het helemaal niet zo jofel dat hun deze service geboden wordt. Wie ons land laat stikken verdient tegenwerking, geen medewerking.
Maar ja, als ik dan even blader door de folders met de veel te duren woningen allemaal, dan denk ik weer, mogen alleen de rijken prettig wonen? En wellicht zijn er best wel Nederlanders die daar wonen en hun best doen om Duits te worden, maar ja, wat moeten die dan weer met een Nederlands paspoort?
Kortom, alweer geen duidelijke mening, maar wellicht heeft u dat wel? Nou ja, de huizen hier ook goedkoper maken misschien. Wat mezelf betreft: ik zou nooit in Duitsland gaan wonen.
Cultuur mag van jou ZWAAR gesubsidieerd, en voetbal afschaffen, soms volg ik je niet hoor... (en op zich zeg ik hiermee niet dat ik voetbal op deze manier goedkeur, maar jou volg ik soms niet).
Daar gaan we dan: het verschil tussen voetbal en cultuur. Ehm..
Ik vind ZWAAR gesubsidieerd nogal overdreven, ik vind alleen dat we niet cultuur kapot moeten bezuinigen. Ik vind dat overal evenveel op bezuinigd moet worden, niet op het één wat meer en het ander wat minder. Eerlijk alles delen, eerlijk alles even zwaar bezuinigen!
Voetbal = ook cultuur. En het is ook maar net wat men onder cultuur verstaat.
Er gaat veel te veel geld in het voetbal om, geen enkel mens is zoveel meer waard dan een ander. Er is geen clubliefde meer, men gaat daar spelen waar het meeste geld te halen valt. Zo vind ik dat iemand die speelt voor FC Groningen een Groninger moet zijn, en niet iemand uit Scandinavie die de FC gebruikt als spingplank. Daarom vind ik dat we sowieso geen subsidie moeten spenderen aan zoiets als het voetbal.
Overigens, Chantal, je mag mij dan wel niet volgen, dat lijkt me nog geen reden niet je eigen mening over het onderwerp te geven, of denk je dat je reactie niet langer mag zijn dan één enkel zinnetje?
Het koningshuis zou men ook als cultuur kunnen zien, en dat vind ik geen enkele cent waard. Dus hierbij weerleg ik het idee dat ik vind dat men alle cultuur zwaar zou moeten subsideren. Ik probeer om duidelijk te zijn, en scheve beelden zet ik graag even recht.
Weg met de koningin, lang leve de republiek, iedereen onder de Balkenendenorm!
En ... een mening heb ik altijd, overal over. Maar ik deel hem niet altijd.
En ook op de twitter werd ik op de hoogte gehouden. Ik neem het eerste stukje even over, en van de moeilijke woorden heb ik links gemaakt, zodat u en ik ook nog eens kunnen begrijpen wat er precies beweerd wordt.
Ik vind het toch wat, dat iemand er zo diep op ingaat.
Ik zie de smurfenwereld als een ideale communistische wereld, zonder geld, zonder rangen en standen, met een duidelijke leider: een baarddrager in het rood, en dat doet me in alles weer denken aan Sinterklaas met zijn zwarte pieten. Elke piet heeft, net als elke smurf, een duidelijke taak. En het is enkel goedheid wat ze brengen en uitstralen, en dat kan ik van de nazi`s niet zeggen.
Lachen werkt aanstekelijk, misschien wel juist daarom vind ik dit filmpje zo leuk. Of vond ik moet ik misschien wel zeggen. De eerste keer moest ik hardop lachen, en ik bekeek het meteen nog een tweede en derde keer. Ik weet ook niet waarom ik precies moest lachen, en ook niet waarom bepaalde zure mensen dat niet doen.
Het filmpje deel ik graag met u. Vertalingen zijn overigens welkom.
