De ongeveer achthonderd jaar oude Marktpleinkerk heeft al zoveel doorstaan.
Ooit gebouwd door mensen die er al lang niet meer zijn. En al die tijd is het er geweest, mensen kwamen, mensen gingen, het gebouw bleef, altijd. Deze muren waren er altijd, door vele eeuwen heen, alles er omheen is van later, en bijna alles op de wereld is van later, maar weinig is zo stokoud als dit.
Hier hebben lijken gelegen toen dit nog een begraaplaats was, hier zijn veemarkten geweest, vele kermissen en vele feestjes. Telkens met nieuwe aanwas, en elk jaar weer beseffen dat er ook al zoveel mensen die hier voorheen kwamen inmiddels dood zijn.
En dat er ook al zoveel mensen dood zijn gegaan voor ik leefde, alles bestond toen ook al, en zal na mij nog blijven voortbestaan.
Nou, bovenstaande gedachten krijg ik allemaal als ik daar sta.
Hierboven wederom een praatje en filmpje dat ik afgelopen zomer maakte, maar nu pas publiceer.
Ik kreeg een mail van de Arbo Unie, met de volgende inleiding:
Heb je er wel eens over nagedacht wat het zou betekenen als jij door blessures je werk niet meer kunt uitvoeren?
66% van het personeel in het schilders-, afwerkings-, vastgoedonderhoud- en glaszetbedrijf krijgt vroegtijdig klachten.
Wij bieden je zonder bijkomende kosten een Gezondheids- en Bodycheck aan om dit te voorkomen.
Wat een merkwaardige vraag om mee te beginnen. Ten eerste staat dat getutoyeer me al niet aan, we zijn geen vrienden, en vreemden spreek je aan met u. Maar of ik er wel eens over heb nagedacht wat het zou betekenen als ik door blessures mijn werk niet meer kan uitvoeren?
Nee. Daar heb ik nooit over nagedacht. Ik ben op mijn zeventiende aan het werk gegaan en ben inmiddels vijftig, en ben nul dagen ziek geweest. Nog nooit heb ik een uur school of een uur werk gemist, uitzonderingen daargelaten.
Maar nu ik er over nadenk. Stel je voor, ik verzwik mijn enkel, dan zou ik dus de hele dag thuis moeten blijven. Dus niet voor dag en douw opstaan, in het donker opstarten, last hebben van koude wind en nattigheid. Maar fijn thuis Arbeidsvitaminen luisteren en nog een kop koffie inschenken.
Nu heb ik er dus wel over nagedacht. De tweede zin is duidelijk, 66% haalt het niet. Ik zal daar ook bij gaan horen want op mijn zestigste werk ik niet meer hoor, dat vertik ik.
Hartfilmpje, beweginstest, bloeddrukmeting, gehoortest, longfunctietest en advies. Ik heb dat allemaal al eens eerder doorgemaakt en ben daar niks wijzer uit geworden, behalve dan dat ik ouder word maar dat hoeven zij me niet te vertellen.
Het loopt nog niet echt storm met kerstboomfoto`s en dat gaat ook niet gebeuren. Ik zal het nog eens uitleggen, en misschien moet dat ook wel elke keer er bij.
Toen ik ooit eens begon met kerstboomfoto`s verzamelen ging ik er naar op zoek. Ik sprak mensen aan via de sociale media en ik plaatste overal oproepen. Zo was ik elke dag kerstboomfoto`s aan het vissen en kwam er ook een hoop binnen.
Tegenwoordig gebruik ik enkel mijn weblog en druppelt er ook wel wat binnen. En nu plaats ik elke keer als ik een nieuwe krijg de eerder verkregen er onder, zo ontstaat een soort van kerstboomfotoketting.
Deze kreeg ik van mijn moeder:
Deze kerstboomfoto kreeg ik eerder van Bart:
En deze kerstboomfoto kreeg ik al eerder van Riet:
En deze kreeg ik al eerder van Mark:
Doe allen mee, maak en mail uw kerstboomfoto, of andere meuk, of doe het mij toekomen middels de instagram, dan zet ik hem op mijn weblog en daarna in het grote kerstbomenfotoverzamelbos.
Dit is het resultaat van pakjesavond, de gezelligste avond van het jaar. Veel gezelligheid en veel gelach, op de foto alleen het pakpapier.
Al voor pakjesavond verschijnt er her en der in Winschoten wat kerstversiering, maar in de dagen er na wordt het geheel omgetoverd tot een kerstverlichtingsfestijn.
Dit jaar kreeg ik van mijn werk het grootste kerstpakket ooit!
Op een dag ging ik naar mijn werk, en toen ik in de avond terug kwam stonden er ineens weer honderden kerstbomen in heel het centrum van Winschoten, zeer sfeervol.
Ze geven er een naam aan, en het liefst een buitenlandse, en in dit geval heet het Moonlightshopping in Winschoten. Om de laatste vrijdagavond voor kerstmis een beetje op te leuken.
Allerlei kerstige straatartiesten, een kerstmarkt, optredens van de kinderen van een dansschool en tenslotte de lasershow op het Israelplein.
Ik filmde af en toe even een klein stukje en laat ook zo af en toe hier wat zien.
Winschoten was weer eens op de NOS. Dankzij de extreem rechtse regering van de PVV, BBB, NSC en natuurlijk de VVD.
Ooit reden we maximaal 100 kilometer per uur, ineens werd dat 120. Daarna 130.
Toen werd het 2020, begon het stikstofprobleem wel zeer ernstige vormen aan te nemen en toen werd het overdag 100 en vanaf een bepaald tijdstip tot ergens in de ochtend wel 130.
En nu het stikstofprobleem toch nog niet helemaal is opgelost mag er straks weer 130 worden gereden. En wel gewoon overdag. Maar niet overal, alleen op de allerbelangrijkste wegen van Nederland. Dat is een stukje afsluitdijk, ergens tussen Lelystad en de Ketelbrug, en tussen Winschoten en de Duitse grens. Dat is nou godverdomme net het stukje waar ik vrijwel nooit over ga.
Maar voor de Duitsers die hun inkopen in Winschoten doen is het natuurlijk uitstekend. Nu geloof ik er nog niks van dat dit ooit doorgaat, want stikstof waait overal heen.
En men hoeft toch ook niet per se tot aan het maximum te zitten aan wat de natuur aan kan, kom op zeg.
Vandaag blik ik terug met een filmpje van dertien jaar geleden. Een filmpje van maar liefst ruim vier minuten.
Ik fietste toen met Quandy naar een natuurgebied, en buiten de bebouwde kom op het fietspad durfde ik wel te filmen. Dat mocht toen nog!
Dit alles natuurlijk naast de dagelijkse avondrondje door het Sterrebos.
Quandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019. Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks. Infebruari 2011 was hij dus drie jaar, en dit is dus alweer het zoveelste filmpje in de Quandy Binge Wachting Lijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen.
En deze kerstboomfoto kreeg ik al eerder van Riet:
En deze kreeg ik al eerder van Mark:
Doe allen mee, maak en mail uw kerstboomfoto, of andere meuk, of doe het mij toekomen middels de instagram, dan zet ik hem op mijn weblog en daarna in het grote kerstbomenfotoverzamelbos.
