Het moest er eens van komen, ik wil de omschrijving van een monument bij de afbeelding die te zien is op streetview samenvoegen, en dit keer staat het monument er niet op. Nou ja, vanuit een zijstraatje is een schimp te zien. Ik beloof hierbij plechtig dat ik dit pand eens in volle glorie laat zien, maar nu dus niet. Omdat ik me houd aan de zelfbedachte regel, alleen bij elkaar schrapen wat al op internet staat!
BANKGEBOUW met ingebouwde BOVENWONING ontworpen in 1915 door de Gebroeders Van Gendt A.L. zn., architecten uit Amsterdam en J. van Lenning uit Winschoten. De opdrachtgever was de Groninger Bankvereniging Schortinghuis & Stikker te Winschoten. Het pand dat is opgetrokken in een Neo-Renaissancestijl is aan de achterzijde fors uitgebreid en voorzien van een entreepartij aan de zijkant.
Het gebouw dat nu volledig als bank in gebruik is, is gelegen midden in het centrum van Winschoten, aan een smalle dwarsstraat van de Torenstraat.
Omschrijving
BANKGEBOUW opgetrokken in Groninger mondsteen op een iets uitspringend trasraam van Groninger klinkers afgezet met een aangesmeerde rand. Het samengestelde dak, gedekt met een zwarte verbeterde Hollandse pan, heeft een houten goot op klossen. De gevels worden verlevendigd door gepleisterde gevelbanden en geleed door staande vensters met hardstenen onderdorpels. Op de hoek van de noord- en westgevel een uitgebouwde toren.
De hoofdentree bevindt zich in het zijrisaliet met tuitgevel (noordgevel) en decoratieve muurankers, en bestaat uit een dubbele gelakte paneeldeur met twee kijkgaten met smeedwerk en decoratieve ijzeren gehengen; een halfrond bovenlicht met decoratieve ijzeren roeden (verticaal) en geschilderd glas-in-lood, en in het midden een ronde ijzeren lantaren met glas. De deur bevindt zich in een rondboogvormig portiek op een natuurstenen plint, opgebouwd uit metselwerk afgewisseld met pleisterwerk; de rondboog heeft een sluitsteen en wordt geaccentueerd door een gepleisterde bies; voor de deur een driezijdige natuurstenen stoep (drie treden). Boven de entree drie kruisvensters met houten luiken (oorspronkelijk met roedenverdeling in bovenlichten). In de top een dubbel zesruits venster met luiken. Alle vensters hebben een hanekam van afwisselend pleisterwerk en baksteen. De tuit van de gevel wordt doorsneden door een gemetselde pijler, bekroond met ijzeren windwijzer. Aan de westzijde van de tuitgevel een venster onder een strek met gepleisterde aanzetstenen.
Rechts van het zijrisaliet op de begane grond twee dubbele kruisvensters en een afgesnoten hoek met een kruisvenster, alle met luiken en roedenverdeling in de bovenlichten, en een hanekam van baksteen en pleisterwerk.Twee koekoeken met dubbel keldervenster en ijzeren rooster. Op de verdieping twee driedelige vensters (oorspronkelijk met roedenverdeling in de bovenlichten), met luiken en een strek van pleisterwerk en baksteen. In het dakvlak twee houten dakkapellen met zesruits vensters en aangekapt schilddakje met leien en piron.
Op de hoek met de westgevel een zeshoekige toren met kroonlijst, zeshoekige spits en piron. Aan de noordzijde een zesruits venster met luiken en hanekam met gepleisterde sluit- en aanzetstenen, en drie vierruits vensters met rollaag. Aan de westzijde een vernieuwde deur met rollaag en stoep (twee treden), en drie vierruits vensters met rollaag. Het torengedeelte wordt aan de noordzijde door een muur met betonnen dekrand, waarop een hoog ijzeren hekwerk van spijlen en regels, verbonden met het zijrisaliet.
De westgevel heeft een tuitgevel waarin een vierruits venster met rollaag; een aangekapt geveldeel met lessenaarsdakje en goot op klossen, en een afgesnoten hoek. In dit geveldeel een dichtgemetseld venster (oorspronkelijk driedelig venster met roedenverdeling), een driedelig tweeruits keldervenster met diefijzers en betonlatei; in de afgesnoten hoek een paneeldeur met kijkgat en rollaag en een venster (oorspronkelijk vierruits) met rollaag.
Aan de achtergevel een later verhoogde aanbouw (oorspronkelijk één bouwlaag hoog), die derhalve voor de bescherming van ondergeschikt belang is, en een nieuwe aanbouw die buiten de bescherming van rijkswege valt.
In de oostgevel twee later dichtgemetselde vierruits vensters met rollaag; een aangekapt geveldeel met lessenaarsdakje en goot op klossen, waarin drie glas-in-lood vensters met roedenverdeling; een zijrisaliet met tuitgevel en een later dichtgemetseld vierruits venster.
Het INTERIEUR valt wegens algehele verbouwing buiten de bescherming van rijkswege.
Waardering
Bankgebouw van algemeen belang vanwege cultuur- en architectuurhistorische waarde
- als voorbeeld van een bankgebouw uit 1915
- vanwege de verzorgde vormgeving in Neo-Renaissance Stijl met opvallende detaillering
- als goede representant in de provincie Groningen van het oeuvre van de Gebroeders Van Gendt A.L. zn
- vanwege de redelijke mate van gaafheid van het aanzicht
- vanwege de typologische zeldzaamheid in de provincie Groningen
En er waren zeven mensen die dat lazen en een reactie achterlieten. Waarvan er vele spraken over een dialect. Welnu, Gronings is geen dialect, het is een officieel erkende streektaal, en onderdeel van het Nedersaktisch.
Ik had dit al eens eerder gemeld en dacht dat men dat ook wel wist. Bij deze dus.
En er kwam een reactie binnen over het feit dat er mensen bestaan die het nogal lelijk vinden. Dat mag.
Wellicht is het leuk om te weten, en wie een beetje oplet weet dat inmiddels al, is dat het zogenaamde inslikken van de woorden een natuurlijke vorm van taalgebruik is. In het Engels en het Duits is dat ook de standaard, net als in het Nedersaktisch dus.
Dat als lelijk bestempelen komt voort uit onwenning en onbegrip. Net als mensen die de zachte g lelijk vinden. Ik snap zelf niet hoe men zoiets lelijk kan vinden, maar dat zal dan weer aan mij liggen: ik vind alles best.
De hoofdtaal in Nederland, het Nederlands, wordt vaak verkeerd uitgesproken, men laat de laatste n vaak weg.
Ze lope, zwemme en fietse wat af, en eigenlijk hoort dat nergens naar. Toch erger ik me daar niet aan, ten eerste ben ik het gewend, en ten tweede is het prima te verstaan. Maar: ik besef het wel.
En besef, daar ontbreekt het bij veel mensen vaak aan. Tot zover dan een lesje in iets wat ik vanzelfsprekend vind.
Als ik uit mijn slaapkamerraam ga hangen en ik kijk naar rechts, dan zie ik het voormalige belastingkantoor en de Harmonie, twee monumenten die ik reeds eerder heb laten zien. Als ik naar links kijk zie ik in de verte het volgende pand.
Waarbij ik, wellicht ten overvloede, even duidelijk wil maken dat dit allemaal al op internet staat, ik heb de informatie alleen even opgezocht en de afbeelding gescreenshotted van streetview.
WINKELWONING annex BANKETBAKKERIJ gebouwd in 1898 in opdracht van bakker S. Engers in een stijl waarin Neo-Renaissance elementen zijn te herkennen. Het interieur is in de loop der tijd vrijwel geheel gewijzigd. De aanbouw aan de rechterzijde is van jongere datum en komt wegens te geringe ouderdom niet voor bescherming van rijkswege in aanmerking. Het pand is momenteel in gebruik als winkelwoning.
Het hoge winkelpand is markant gelegen op de hoek van de Venne en de Kleine Boschstraat in het centrum van Winschoten.
Omschrijving
De twee verdiepingen hoge, deels onderkelderde WINKELWONING annex BANKETBAKKERIJ op nagenoeg rechthoekige plattegrond is opgetrokken in rode baksteen op een hardstenen trasraam en wordt gedekt door een afgeplat schilddak waarop platte zwarte Friese pannen, zuidoostzijde niet-originele pannen; gemetselde schoorsteen; houten gootlijst; fries van gekleurd metselmozaïek; witgepleisterde gevelbanden en waterlijsten. De gevels worden geleed door staande vensters met roedenverdeling en hardstenen onderdorpel op de begane grond en H- en T-vensters onder segmentboog met gepleisterde sluit- en aanzetstenen en trommel opgevuld met gekleurd metselmozaïek op de eerste verdieping.
De entree van de woning in halfrond portiek bevindt zich links in de voorgevel (zuidwestzijde) en bestaat uit een houten paneeldeur waarin gietijzeren roosters met halfrond bovenlicht en waarvoor een twee treden hoge hardstenen stoep. De portiek wordt omlijst met gemetselde pilasters met witgepleisterde banden en heeft een mascaron als sluitsteen. Aan de rechterzijde van de entree twee houten kelderdeuren waarin glas onder een houten latei waarboven twee staande zesruits vensters met getoogd tweeruits bovenlicht. Boven de vensters een rechthoekige erker rustend op decoratieve gepleisterde consoles met aan de voorzijde twee H-vensters waarboven in twee gepleisterde vlakken `anno 1898'; aan weerszijden een smal H-venster waarboven een decoratief gepleisterd vlak. Boven de erker is de gevel doorgetrokken boven de gootlijst en wordt bekroond met een houten fronton; twee staande vensters. Rechts in de voorgevel een etalagevenster bestaande uit een samengesteld tweedelig achtruits venster met vierruits bovenlichten onder één korfboog met mascaron als sluitsteen, waaronder twee liggende keldervensters en waarboventwee staande zesruits vensters met getoogd tweeruits bovenlicht. Boven de vensters een rechthoekige erker rustend op decoratieve gepleisterde consoles met aan de voorzijde twee H-vensters waarboven in twee gepleisterde vlakken `anno 1898'; aan weerszijden een smal H-venster waarboven een decoratief gepleisterd vlak. Boven de erker is de gevel doorgetrokken boven de gootlijst en wordt bekroond met een houten fronton; twee staande vensters. Rechts in de voorgevel een etalagevenster bestaande uit een samengesteld tweedelig achtruits venster met vierruits bovenlichten onder één korfboog met mascaron als sluitsteen, waaronder twee liggende keldervensters en waarboven een T-venster. De rechterhoek van voorgevel is afgeschuind (hierin bevond zich oorspronkelijk de entree van de winkel) en wordt bekroond met een toren. Op de begane grond een niet-origineel halfrond venster (oorspronkelijk deur) omlijst met gemetselde pilasters met witgepleisterde banden. Boven het venster een rechthoekige erker rustend op decoratieve gepleisterde consoles beëindigd met een leeuwenkop; aan de voorzijde een T-venster waarboven een gepleisterd vlak waarin de initialen van de opdrachtgever `S.E.'; aan weerszijden een H-venster waarboven afgebeeld in een gepleisterd vlak een honingraat met bijen. Boven de erker een toren opgebouwd uit een gemetselde rechthoekige onderbouw met zowel aan de voor- als linker- en rechterzijde een T-venster met halfrond bovenlicht onder rollaag met gepleisterde sluitsteen. De toren wordt bekroond met een vierkante houten spits bekleed met zink met aan elke zijde een sierkapelletje bekroond met een piron; op de top een ijzeren windwijzer.
In de noordwestgevel een staand venster en op de eerste verdieping een rechthoekige inham met aan de voorzijde twee houten deuren waarin glas, twee dichtgezette vensters, een ijzeren hijsbalk en een staand venster, alle onder rollaag; aan de linkerzijde een H-venster onder rollaag en een rond venster met decoratieve ijzeren roedenverdeling met rondom een rollaag; aan de rechterzijde een T-venster onder rollaag, een staand dichtgezet venster en een rond venster met decoratieve ijzeren roedenverdeling met rondom een rollaag.
Tegen de achtergevel (noordoostzijde) is een nieuw volume (niet beschermd) aangebouwd.
Centraal in de zuidoostgevel de entree van de winkel in halfrond portiek. De entree bestaat uit een vernieuwde deur met halfrond tweeruits bovenlicht waarvoor een niet-originele stoep. Het portiek wordt omlijst met gemetselde pilasters met witgepleisterde banden en heeft een mascaron als sluitsteen; in het portiek aan weerszijden twee staande achtruits vensters. Aan weerszijden van de entree een etalagevenster bestaande uit een samengesteld tweedelig achtruits venster met vierruits bovenlichten onder één korfboog met mascaron als sluitsteen waarondertwee liggende keldervensters. Op de eerste verdieping drie T-vensters.
Het INTERIEUR komt wegens verbouw niet voor bescherming van rijkswege in aanmerking.
Waardering
Winkelwoning annex banketbakkerij van algemeen belang vanwege architectuur- en cultuurhistorische waarde:
- als voorbeeld van een winkelwoning annex banketbakkerij uit 1898 in de provincie Groningen met Neo-Renaissance elementen
- vanwege de opvallende vormgeving en rijke detaillering
- vanwege de vrij hoge mate van gaafheid van het exterieur
- vanwege de zeldzaamheidswaarde van dit type gebouw in de provincie Groningen
- vanwege de beeldbepalende op een hoek in het centrum van Winschoten
Werkgelegenheid, beste mensen, is een ouderwets woord. Vroeger schiep men dat in een bepaalde regio als er veel werkloosheid was.
Werkloosheid is ook een ouderwets woord. Dat betekende dat er mensen waren die geen werk hadden! Ze waren werkloos en altijd op zoek naar een baan! Maar er waren geen banen vrij, alle banen waren voorzien!
Niet voor te stellen he, hoe het vroeger was. Nee, tegenwoordig is er meer werk te doen dan er mensen zijn die dat werk kunnen doen. Er bestaan geen mensen meer die geen werk hebben, zelfs alle vrouwen zijn aan de slag en ze halen zelfs mensen uit het buitenland om mee te werken.
Daarom moeten we allemaal langer en meer werken. Daarom willen ze de pensioenleeftijd verhogen van de 65 tot het echt niet meer gaat, en de vut wordt eveneens een ouderwets woord.
En toen was ik ergens aan het schilderen, kwam er een meneer met rollator langs. Even een praatje maken. Hoewel, het leek meer op een monoloog.
Meneer vertelde dat die ook liever niet met zo`n rollator liep, lijkt me logisch. Meneer vertelde tevens dat hij in het leger gezeten had en in Indonesie geweest was. Maar daarna nog deccenia lang busschauffeur. En hij was nooit ziek! En zodra die met de vut was begon de elende, en nu is meneer maar liefst drie hartinfarcten en twee hersenbloedingen verder.
Maar dat kan ook andersom zijn, dat weet ik niet meer. Ik vraag me toch af waarom mensen zo ontzettend graag over hun kwalen praten. Ik merk dat veel vaker bij mensen, en dan vooral de oudere. Van een vervelende kwaal tot de ergste aandoening, ze willen en zullen het vertellen, in geuren en kleuren!
Waren mensen maar wat bescheidener omtrent hun ziektes en kwalen. Maar helaas, ze lopen er zo ontzettend mee te koop, dat ze verworden zijn tot hun ziekte.
Ik merk dat ook wel op sommige weblogs. En of het nou online of offline is, ik vraag me toch altijd weer af: waarom? Waarom moet ik dat weten? Als ik er om vraag, en dan alleen bij bekenden, dan ben ik geintereseerd, maar er ongevraagd zomaar mee te koop lopen, ik snap dat niet.
Op 3FM is het deze week een week met alleen muziek uit de jaren 90. Dat is leuk.
Rob Stenders (powned) presteerde het zelfs om een bandopname van Stenders en Van Inkel (veronica) opnieuw uit te zenden, Paul Rabbering (KRO) deed als vanouds weer een half uurtje gabberhakstuitermuziek, en Giel (VARA) deed ook leuke dingen.
Roosmarijn (VPRO) gooide de concertarchieven weer eens open en Coen en Sander (BNN) gingen op zoek naar en vonden Rolf Wouters.
Het hoogtepunt was echter Gerard Ekdom (AVRO) Gerard kan erg goed Henk Westbroek nadoen, en dat deed die afgelopen donderdag wel heel uniek. Henk Westbroek prestenteerde in de jaren 90 vrijwel dagelijks Denk aan Henk. En deze week leek het net of die terug was, twee uur lang!
Het geheel is na te luisteren alhier. En te downloaden, alhier en alhier.
Ja, dat is oud nieuws hoor, het gaat ook zo vlug, bijna niet bij te benen. En de mensen die niet meteen een gratis ID kaart op hebben gehaald hebben vette pech.
Van de week had ik nog een meningsverschil over het beleid van Leers, waarin mijn tegenstander beweerde dat Leers geen keus had en deed wat de wet hem voorschreef.
Nou ja, hierboven ziet u dus hoe de regering om kan gaan met wetten. Binnen een dag drukken ze dat er even door, en het gaat meteen in ook! Ambtelijke molens draaien langzaam, tenzij men het snel wil.
