Terug
Terug van een heftig dagje.
Vooraleerst echter lekker relaxed gedaan, dat is heel verstandig in de hitte.
En zo rond een uur of 3 onderweg zijn met de bus en metro naar een station dichtbij een punt om naar toe te wandelen.
En het bekijkpunt van vandaag was Het Pantheon.
Schitterend, stokoud en gratis!
Maar ook druk.
Zo af en toe schallen er binnenin luidspekers om vooral zachtjes te spreken.
Dat komt voorbij in diverse talen, maar niet in de mijne.
Het bijzondere aan deze koepel is dat hij zo ontzettend oud is.
En dat ze het heel lang na de romeinen niet hebben na kunnen doen, inmiddels dus wel weer, maar daar zaten toch even een paar eeuwen tussen.
En ondertussen stond dat ding er maar.
Daarna wilde ik nog even op het eilandje kijken in de rivier.
Daar was niks te beleven.
Maar we waren nu wel dicht bij het oude Rome, de wijk Trastevere.
En ik vind het heerlijk om in een vreemde stad rond te dwalen zonder op de kaart te kijken en met te laten verrassen door plotseling opdoemende pleintjes met katedralen en steegjes.
Daarna waren we wel even de weg kwijt.
Gewoon maar doorlopen en opeens was daar een tramrails.
Rome kent slechts twee metrolijnen, en het aantal tramlijnen zal niet veel meer zijn.
Dus we stapten maar de tram op, en op het eindstation bracht een bus ons naar Triminie, een druk punt waar ook het treinstation is en waar we op de metro konden.
Dachten we.
Metrolijn A was afgesloten en dan moesten we een heel end omlopen en zagen toen pas dat ze dat na 21 uur savonds afsluiten wegens werkzaamheden.
Er zouden bussen rijden!
Maar ze zeiden nergens waar!
En buiten komen en gaan almaar door bussen, maar nergens de MA1 die we moesten hebben!
Uiteindelijk aan een politieagent gevraagd die geen engels kent ????
En toen toch gevonden.
Als sardientjes in een blik, en maar gokken wanneer het juiste uitstapstation is, om vervolgens over te stappen op de bus die langs de camping kwam.
Al met al geven de Italianen alles maar slecht aan, en hulpvaardig zijn ze ook niet echt.
Maar dat is ook vakantie: avontuur!
ReneSmurf verjaardag nummer 37
Mijn verjaardag begon in de nacht, en ik maakte nog een nachtwandeling en hoorde mensen zingen: happy birthday to you.
Als vanzelfsprekend was het natuurlijk niet voor mij bedoeld, maar voor iemand die net als ik toevallig ook jarig was.
Maar leuk was het wel!
Na het ontwaken was er chocoladetaart en nog een frisse duik in het zwembad.
Des middags togen we met de bus naar het Vaticaan om een bezoek te brengen aan het kunstmuseum.
De rij viel best mee, de drukke meute zwalkte langzaam maar zeker naar binnen.
Ik werd nog exta bekeken bij de douane, maar mocht toch door.
Schitterende beelden, schittende zalen, schitterend afgewerkte plafonds, zaal na zaal, gang na gang.
En druk dat het was.
Er liepen ook hele groepen achter de diverse gidsen aan.
Sommige gidsen hadden vlaggetjes bij zich, maar ik zag, heus waar, ook gidsen met Mickey Mousse bordjes!!
ja, in het Vaticaan ja!
Alsof er geen Europese srtiphelden zijn.
Ik ben ook nog even naar de wc geweest.
Ze doen daar niet aan schaamschotten!
Michelangelo heeft overigens jaren werk gehad aldaar, en in een paar uurtjes had ik het wel bekeken.
Daarna was er nog de mogelijkheid om boven in de koepel van de Sint Pieter te kijken.
De lift bracht me maar tot de helft, de rest diende via de trappen te gebeuren.
Hoger, hoger en hoger, en opeens was daar een gang, uitkomend in een soort zaal.
Een zaal met diep gat?
En gezang?
Warrempel, ik was in de rand van de grote koepel die een prachtig uitzicht bood op een aldoende dienst.
Best bijzonder dat dat mag.
Via een andere doorgang waren er weer gangen en trappen verder naar boven.
En toen was ik op het dak van Rome, op het dak van Vaticaanstad!
Helemaal rond uitzicht over het hele land, en over de hele stad waar dat land in lag.
Toen de afdaling, die is zo gemaakt dat men ergens anders langsgaat dan het opkomend verkeer.
Nu bevond ik me zowaar op het dak van de kerk, waar zelfs souvenirswinkels zijn gerund door nonnen!
En hier kon ik de beelden van de Sint Pieter, welliswaar van de achterkant, toch van dichtbij bekijken.
Er staat wel op gepaste afstand een hek voor, zodat het vanaf het plein niet te zien is dat er mensen wandelen.
Toen met de lift weer naar beneden en die kwam uit in de kerk!
Onderweg naar de metro nog even wat gegeten, de ober sprak behoorlijk Nederlands.
Nou ja, en nu is het alweer pikkedonker, dat is hier gewoon zo rond 21 uur, maar het zwembad is nog wel open.
Pollens
En dan ben ik zomaar opeens 37 jaar geworden!
Toch wel de leeftijd dat het echt jonge er wel af is...
Jarig in Italie, dat is eens wat anders dan in Tjechie, Denemarken of de Canarische Eilanden.
Of weet ik veel waar nog allemaal meer.
Tja, als men ouder wordt kan men dat als excuus gaan gebruiken, als het geheugen minder wordt of zo.
Maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er nog niks van merk, hopelijk blijft dat zo.
Nu moet ik wel zeggen dat ik qua conditie en lenigheid sowieso al nooit een topper ben geweest.
Zoals het er nu naar uitziet word ik geacht nog 30 jaar te moeten werken.
Tenzij mensen niet meer zo achterlijk rechts gaan stemmen , dan wordt het nog erger.
Maar om het even leuk te houden, u mag me vandaag allemaal felicteren, mits u het echt meent!
Oud Rome
Het tweede avontuur van vandaag betrof de reis naar het welbekende Collosseum.
Een enorm oud bouwwerk, waarmee begonnen is rond het begin der jaartelling, en wat flink is aangetast door de tand des tijds.
Omdat we het Italiaans niet zo machtig zijn sloten we niet aan in de lange lange rij maar liepen er langs naar een kassa waar net iemand klaar was.
We kochten kaartjes en traden binnen, heel bijzonder.
Geen idee waarom al die anderen wel zo lang wachten.
We keken boven, we keken beneden, en opeens spraken drie jongedames me aan of ik even een foto van ze wilde maken.
Omdat ik tot tweemaal toe op de verkeerde knop drukte slaagde de derde poging.
Een jongedame vertelde dat ze uit de plaats kwam waarvan ik een t-shirt aanhad, Bergen, Noorwegen, en ze vroeg wanneer ik daar was geweest.
Vorig jaar, antwoorde ik.
Na alles gezien te hebben nog even een hotdog genomen, en de zoveelste coca cola.
Daarna nog wat rondgewandeld tussen de resten van wat eens paleizen waren van keizers.
Al met al best een hoop stenen, meer is er soms niet van over, en her en der staat nog een zuil.
Metro en bus terug naar de camping.
Loeidruk, en Italianen zijn zeer onbeschoft, het is zaak om zo snel mogelijk naar binnen te wurmen voor een zitplek, ongeacht of er iemand uit moet of stokoud is.
Ieder voor zich.
Hedenmorgen ben ik nog even wezen zwemmen en dadelijk duik ik ook nog even in.
Nukken
Het eerste avontuur van vandaag zit er op.
Opeens merkten we op dat de rechtervoorband van Jimny nogal plat was.
Omdat het gisteren zondag was togen we vandaag even langs een garage.
Hedenmorgen was de band nog platter en oppompen was geen optie, want vullen lukte niet.
De band wisselen dan maar.
En daarna met de navigatie op pad naar een garage in Rome.
Het eerste adres bleek niet te bestaan, het tweede adres verwezen ze ons door naar één kilomter verder, en aldaar weer naar één kilomter verder, en aldaar wilden ze geen woord engels verstaan, en even verder was wel een meneer die engels sprak en ons het exacte juiste adres gaf, een heuse 4X4 garage!
En aldaar legde ik de situatie uit en ze gingen meteen aan de slag.
De band werd nagekeken en voorzien van een nieuwe binnenband omdat het ventiel lek bleek.
De band werd geplaatst waar die hoorde en de reserveband zit weer op de reserveplek.
En ik mocht wachten in de aircoruimte.
Het geheel koste 15 euro.
En binnen het kwartier klaar, en nu weer naar de camping genavigeerd en dadelijk even lekker zwemmen en dan de stad Rome weer in, op naar het volgende monument.