Monument in Rome

Leuk kasteel

Vandaag even naar Castel Sant Angelo geweest.
Een eeuwenoud bouwwerk waar diverse pausen en gevangenen vertoefd hebben.
Ze zijn begonnen met bouwen in de tweede eeuw, en is in de loop der eeuwen herbouwt tot wat het nu is.
700 meter van het Vaticaan, en de muur die het geheel met elkaar verbindt staat er ook nog steeds.

Het is een kasteel waarin je kan verdwalen, zoveel gangetjes en ruimtes.
Ook allerhande schilderijen en gevonden voorwerpen zijn aanwezig.
Alsmede een restaurant en wc`s.
En het uitzicht vanaf het dakterras, overweldigend!

Daarna nog even over de markt gezwalkt, en voor het kasteelbezoek al langs de rivier geslentert.

De bussen, vooral die waar ik in zit, om van de camping tot de metro te komen, zitten propvol.
En de stad zelf is op vele plekken gewoonweg vies, overal ligt wel wat afval.

Kabaal

Deze camping is vrij groot, en er staan echt ontzettend veel huurhuisjes.
Het zal niet veel schelen, maar ongeveer de helft is voor de campeerders.
En de piepkleine plekjes waar ik er eentje van bemachtigd heb liggen pal tussen de disco, de winkel, het restaurant en het zwembad.

Nu is dat allemaal voor middernacht gesloten, maar de disco gaat dan nog wat uurtjes door.
En aangezien de nachten zo zwoel zijn speelt een hoop vertier buiten plaats.
En dat moet allemaal op zeer luide toon, en soms zelfs zingend.

Plus dat er snachts ook bussen vol nieuwe toeristen aankomen en vertrekken is het dan nogal een drukte van belang.

In die kabaal kan ik de slaap niet echt vatten, maar zo rond een uur of vier zeil ik toch naar dromenland.
De warmte, tja, dat heb je nu eenmaal in deze regionen.

De Wereldomroep kan ik in de ochtend prima ontvangen, maar in de middag zenden ze uit voor Jan Lul, want het is dan niet op mijn apparaat te krijgen.

Je ziet maar

In Italie

Vandaag eerst met de bus, en vervolgens met de metro verder de stad in.
Een metro vind ik altijd wel leuk, zo diep onder de grond en in dat felle licht.

Toen zomaar ergens uitstappen en boven de grond kijken: hartje Rome.
Zomaar een richting opgewandeld en de beroemde Spaanse trappen opgeklommen.
Spaanse trappen, maar ze zijn eigenlijk Frans en er was ook iets met een paus.

Onderweg eens kennisgemaakt met Italiaanse verkopers, gatverdamme, wat zijn die opdringerig zeg, ROT OP!
Daarna zoeken naar een dubbeldekbus zonder dak die in twee uur even door de hele stad heen rijdt, en gevonden ook.

Onderweg zag ik dat het 33 graden was, en nu ik dit savonds in de voortent tik is het nog warm.
Aangenaam, dat zeker.
En mieren zijn er ook, iets minder aangenaam.

Op een gegeven moment liepen we op een marktje waar donkere mensen spulletjes verkochten, zoals zonnebrillen en andere zooi.
En opeens gritsen ze alles bij elkaar en maken dat ze wegkwamen, supersnel!
En daar zag ik al waarom dat was, en kwam een agent met pet aangelopen, daar vluchten ze natuurlijk voor.

Van een afstandje zag ik dat die zo weer verder gewandeld was en binnen vijf minuten stonden ook die donkere mensen er weer met al hun zooi.
Dat dit zo bestond was me bekend, maar dit is de eerste keer dat ik het van naderbij meemaakte.

Na wat eten, lasagne, met de metro en de bus terug naar de camping
Het zwembad is open tot 23 uur, dus ik duik er nog even in.

Halleluja

Godsdienstwaanzinnigen

Vanaf de camping rijdt meerdere keren per dag een busje naar het Vaticaan en weer terug.
Dus vandaag zijn we maar eens meegeweest.

Nou ja, ergens midden in Rome werden we afgezet en we moesten een bepaalde richting oplopen.
Opeens herkende ik in de zijstaat de welbekende muur!

Vaticaanstad wordt voor het grootste gedeelde ommuurt door een muur.
We liepen er langs, diverse hoekjes om en opeens waren daar de pilaren van het Sint Pieter plein.
Her en der stonden ook bewakers, een beetje de wacht te houden in orginele zwarte pieten kledij.

Ook zagen we wat nonnetjes en paters of priesters of wat voor katolieks er allemaal nog meer bestaat.

Oke, groot plein, leuk plein, warm plein, buitenlands plein!
Even was ik niet in Italie en kon ik weer een land toevoegen aan het rijtje van landen waar ik eens geweest ben.
Nu ik er toch was wilde ik de kerk ook wel even in.

Vanwege het lekker weer was ik gekleed in een korte broek en een t-shirt, dat is verboden volgens de borden.
Maar ik waagde toch een poging.
En ondanks dat er andere mensen tussen de mensenmassa teruggestuurd werden had ik geluk.

Ik kwam met mijn blote knieen langs diverse controlerende agenten en kwam tot diep in de kerk.

Nu heb ik weinig met kerken en vind het maar flauwekul allemaal en eigenlijk heb ik daar ook niks te zoeken.
Na een paar uur rondwandelen aldaar ben ik verder gegaan het hele land rond te lopen, om vervolgens net op tijd weer bij het busje terug te zijn.

Voetgangers hebben overigens geen voorrang bij het oversteken, zelfs niet bij de zebrapaden.
Waar men in Nederland probeert om oogcontakt te maken met de bestuurder word men alhier geacht net te doen alsof men niet in de gaten heeft dat er net een auto aankomt.

Foto`s volgen.

Foto`s