Ik ben wel een beetje klaar met theater. Dit weekeinde is het de Nationale Theaterweekend en in Cultuurhuis De Klinker in Winschoten is ook open dag. Van alles te zien en te horen en goedkoop naar diverse voorstellingen en rondkoekeloeren door het gebouw.
Daar heb ik in het verleden altijd een kijkje genomen maar nu heb ik daar geen zin meer in. Ik ben nog altijd niet gevaccineerd en mezelf dan wurmen door een menigte midden in het griepseizoen lijkt me niet verstandig. Natuurlijk vertrouw ik er op dat me niks overkomt, maar ik hoef het natuurlijk ook niet op te zoeken.
Een voorstelling bezoeken zal ik in de toekomst misschien nog wel eens doen, de hele avond op een stoel zitten vind ik wel veilig genoeg, maar als ik niet naar het theater ga heb ik ook niet het gevoel dat ik wat mis.
De Nacht van Winschoten, men kan er van vinden wat men wil, ik onderga het. Met genoegen.
En soms kwam er ineens confetti uit of vlamde het vuur op, maar ja, dat is onverwachts en dit keer had ik het geluk niet dat ik toen toevallig net even filmde, er kwam een lulpraatje.
Even voor de duidelijkheid, dit was afgelopen zomer.
De voorkant van het stadhuis is een rijksmonument, daar achter zijn allemaal gebouwen bijgebouwd en deze zullen eens worden afgebroken en dit is nu de achtergevel:
Een tikje naar links, eveneens een rijksmonument waar het Leger des Heils nu is, met daarvoor een prachtige boom en daar achter de Hema de Winschoter Toren d`Olle Witte:
Weer een tikje naar links weer prachtige bomen, die staan voor twee rijksmonumenten, maar die had ik allemaal al eens laten zien.
Weer een tikje naar links. de Harmonie, en ergens anders in de stad is nog een Harmonie, dat heeft hier niks mee te maken. Die andere Harmonie is overigens ook een reeds getoonde rijksmonument.
En om af te sluiten een heel andere straat in de stad.
De rechter heeft besloten dat de Nederlandse regering eens werk moet maken van het stikstofprobleem. Ze hebben zes weken om in hoger beroep te gaan.
Deze regering, met PVV, NSC, VVD en BBB noemt zichzelf Hoop Lef en Trots. En ik vermoed dat ze in hoger beroep gaan.
Ik vermoed dat ze doen wat ze tot nu toe alleen maar doen, uitstellen en vooruitschuiven. En zo gaat er weer elke dag weer een dag verloren, de schade wordt alleen maar groter.
En dan gaan ze de rechters de schuld geven. Zolang ze maar geen actie hoeven ondernemen.
En Nederland moet de Grutto ook beter beschermen van Europa. En dan geven ze Europa de schuld, in plaats van in te grijpen om de Grutto te redden. Of het ligt weer aan voorgaande regeringen, altijd anderen, en zelf iets oplossen ho maar.
De Nacht van Winschoten, ik heb een mooi plekje, leunend tegen de kerk aan. En op een gegeven moment leg ik even een minuut vast, een podium met daar achter de kermis en hier muren die er al ongeveer achthonderd jaar staan.
Vele gingen me voor, vele komen me na, nu leef ik.
Bovenstaande schreef en filmde ik afgelopen zomer, en ik log het nu pas. Dat vind ik leuk, midden in de winter terug denken aan de afgelopen zomer, en alvast vooruit mijmeren over aankomend voorjaar en zomer.
Ergens in de loop van het vorige jaar kreeg ik ineens telefoon. Een medewerkster van de tandarts wilde mijn afspraak afzeggen en een nieuwe afspraak maken, met daarbij de vraag of ik er bezwaar tegen zou hebben als de mondhygieniste Engelstalig zou zijn. Ehm, nee, als ze in mijn mond aan het werk is hoef ik toch niet te praten, was mijn antwoord. En mocht het nodig zijn was er wel iemand aanwezig om te vertalen werd me verzekerd.
De mondhygieniste kon ik prima verstaan. Ze adviseerde me een waterpik aan te schaffen! Waterpik is Engels voor waterflosser. Ze liet wat voorbeelden op een aldaar aanwezige computerscherm zien.
Nu had ik al een soort van waterflosser, maar waarschijnlijk voldeed deze simpele niet, ik moet er eentje hebben die niet wat straaltjes spuit maar ik moet echt gaan spoelen. Ze liet me voorbeelden op de telefoon zien en zei dat ik het wel online kon kopen. En in een stenen winkel? Hmm, dan verwees haar telefoon door naar andere steden, zelfs over de grens, maar niet te verkrijgen in Winschoten.
Dat zullen we nog wel eens zien! Dacht ik, en thuis speurde ik wat op internet en ik vond een winkel in Winschoten die het te koop heeft. Want in Winschoten is alles te koop wat men maar nodig heeft, is het er niet, dan heeft men het ook niet nodig.
De winkel in Winschoten had alleen een lege vitrine waar die in zou moeten staan, dus de winkel moest bestellen. Die woensdag belden ze dat hij aangekomen was en die vrijdag haalde ik hem op.
En nu spoel ik twee maal daags en ga daarna flink poeten en ook nog gewoon flossen. En de gevoelligheid in mijn tandvlees is helemaal weg en ik ben nu dus helemaal klachtenvrij!
Ik had last in mijn voet, een pijntje. Op een dag stond ik op en ik viel bijna om, auw, godverdomme, wat is dat nou? Even zitten op het bed, even kijken, even voelen, voorin zit een pijntje en als ik er op druk merk ik geen verschil. Het doet alleen pijn als ik er op sta. Oke, dan maar op de hak lopen, eens kijken of dat lukt en dat gaat heel aardig.
Dit was op het eind van mijn vakantie en de volgende dag moest ik weer aan het werk. En ziekmelden staat niet in mijn woordenboek.
Nog nooit heb ik één uur school of werk gemist door ziekte. Oke, wel eens tandartsbezoekjes, een heel enkele keer verslapen en af en toe werkloos, maar in totaal nul uren ziek. En dat moet ook zo blijven!
Ik strompel de dag door en leer me een loopje aan en natuurlijk kijk ik even op internet. Er is genoeg te doen aan en met voeten, en zelfs in Winschoten zijn voetexperts aanwezig dus wat dat betreft zou het niet heel verwonderlijk zijn als ik ook eens wat kreeg.
Maar gaandeweg de werkdag ging het steeds beter, wellicht omdat ik nu in beweging was de hele dag, en in de avond was alle pijn weg.
Ik denk dat drie weken op de kont zitten ook niet heel gezond is, ik wandel dan wel eens met het hondje van mijn zusje, maar die is ook al bijna bejaard, dus dat waren ook kortere stukjes. Misschien komt het ook wel door dat ik ontzettend veel gegeten heb gedurende mijn vakantie, mijn hele kerstpakket ging naar binnen, en normaal snoep ik vrijwel nooit wat, alleen drop in de auto, of een bakje vla. En bij mijn ouders was ook veel te eten. Of het is de combinatie van verkeerd voedsel en onvoldoende wegen dat de pijn veroorzaakte, of verstapt zonder dat ik het zelf door heb gehad.
En nu denk ik, het is vier graden overdag en mistig dus extra koud, en dan buiten werken lijkt me niet zo heel goed voor het schilderwerk, en ook niet voor mij, brrr. Maar relativeer ik meteen, als dat al mijn zorgen zijn in mijn leven heb ik het toch heerlijk. En mijn gebit is ook aardig onder controle, maar daarover een andere keer.
In de vierde aflevering van Ronflonflon, op woensdag 31 oktober 1984 weerklonk ineens deze plaat:
Waarom staat dit niet in de top2000 en waarom hoor je het nooit op de Arbeidsvitaminen, of op de radio of waar dan ook? Het is toch een schitterend mooi nummer.
De zangeres van gelijknamige band Neel was in de studio en ze maakte diepe indruk op presentator Jacques Plafond. Enkele weken later dook ze opnieuw op, als Etna Vesuvia en mocht ze af en toe een Ronflonflonlied zingen. En met Jan Vos deed ze drie theaterprogramma`s, Tataboulou, Vos en Vesuvia in Volle Vaart en Go=Gaan.
En toen Ronflonflon stopte speelde ze Zinn Zin Et La Zizani en zong ze in het Nederlandse hertaalde Franse chansons in het programma Koning Zzakk in Muzykland, dat liep tot 1992.
Dus van 1984 tot 1992 bijna wekelijks op radio 3, toen nog de dichtsbeluisterde zender van Nederland. Daarna werkte ze ook nog mee op wat VPRO radio 2 programma`s en in 1996 klonk haar stem op de nummer 1 van de hitparade Gabbertje.
