Ik was in Kerkrade en had de Nieuwstraat helemaal uitgelopen en weer terug, en wilde via een Duitse straat terug naar mijn in Nederland geparkeerde auto. Vanaf hier loopt de grens weer achter de huizen langs, en op een gegeven moment zag ik zelfs wat koeien.
Daarna door een leuk parkje terug naar Nederland, en daar staat dan weer zo`n grenspaal.
En daar achter weer een Nederlandse straat. En lantaarnpaal, andere palen, zels een kei. Maar die grenspaal staat er al honderden jaren en die blijft daar ook staan, en dat is het overige niet zo zeker.
Nog eventjes van dichtbij.
En daar achter een Duits laantje door een Duits parkje.
Zo zouden alle grenzen moeten zijn, open en zonder controle.
In Winschoten is een koekoekstunnel, en in Limburg is een Koekoeksweg.
In Limburg worden de plaatsnamen tweetalig weergegeven, in Groningen niet.
Ik wilde ooit eens een kerk zien die ouder is dan de Marktpleinkerk in Winschoten, die kwam ik tegen in Voerendaal, alhoewel het
alleen de toren betreft.
In Voerendaal hebben ze volgens mij liever niet dat men brood geeft aan de eendjes.
Ik was aan de wandel in de Nieuwstraat in Kerkrade over de Nederlands Duitse grens, waarvan dit een markering is, in het midden van een rotonde. En eens liep dit muurtje de volle twee kilometer helemaal door.
Dat soort informatie staat ook op allemaal borden die zich her en der in de straat bevinden.
Op een gegeven moment buigt de Nieuwstraat af en loopt door, de Duitste zijde hanteert hier een andere naam.
En daar is het einde van de straat en de grens loopt dwars door het gebouw heen.
Dat is mooi geillustreerd middels de postbussen.
Achter het gebouw staat weer een grenspaal, en vanaf hier loopt de grens weer achter de huizen langs, op weg naar wederom een riviertje.
De container is Nederlands, het hek is Duits.
Nou, u merkt, ik heb een rondje rond het gebouw gelopen, even kijken hoe het allemaal zit.
Wat me ook al langs de Duitse snelweg opviel, aldaar is het nog mogelijk om te allarmeren.
In Nederland vertouwd men blind op de techniek.
In mijn hoofd staat hier dat men voorzichtig winden moet laten.
Ik was op de Sint Pietersberg in Maastricht en daar was het prima te doen.
Het vervelende van navigatiesysthemen is dat ze geen bereik hebben in een tunnel, en dat er juist dan alvast een keus moet worden gemaakt voor de juiste afslag meteen na de tunnel, waar geen tijd is om snel genoeg weer met een sateliet verbinding te maken.
Meestal hangt Jezus op een kruispunt, maar er zijn zoveel Jezussen in Zuid Limburg dat hij ook wel eens in een parkje hangt.
De
Nieuwstraat in Kerkrade is ongeveer twee kilometer lang en de ene kant van de straat is Nederland en de overkant is Duits, en die begint hier.
Vanaf hier loopt de grens links tussen deze huizen door en verder achter de huizen langs op weg naar een riviertje, en rechtdoor naar de rotonde op het midden van de Nieuwstraat.
De Nieuwstraat scheidt Kerkrade van
Herzogenrath.In 1815 werden de grenzen eens duidelijk vastgeseld en hier is dit besloten.
Er staan een paar informatieborden met de geschiedenis van deze straat.
Er hebben sinds de Eerste Wereldoorlog hoge hekken gestaan, om smokkelen tegen te gaan, en pas in 1970 waren ze zover dat ze het af konden doen met een 35 centimer hoog muurtje die op zijn beurt in 1993 weer afgebroken werd.
En een heel klein stukje van dat muurtje staat er nog, midden op een rotonde, voorzien van informatieborden in de twee talen.
De Sint Pietersberg bewandelen leek me wel een leuke bezigheid.
Met uitzichten op de verwoestende werking van de mensheid.
Eens was het winnen geblazen, en toen ze uitgewonnen waren werd het natuur.
Alhoewel men nooit helemaal uitgewonnen raakt natuurlijk, dat is dan weer de menselijke natuur.
Ik wilde het allemaal wel eens zien, wat mensen aangericht hebben.
En dat ze dan toch proberen om er na de verwoestingen er toch nog iets van te maken.
De Sint Pieterberg met zijn grote Sint Pietergat.
Alles is gelukkig nog wel gewoon alleen in het Nederlands, met artikel nummer er bij en zo.
In deze tent was niks te doen, dat konden we van boven niet zien, hij staat ook op foto zes al in beeld.
Dus nog even voor de duideljkheid.
Dat is heel gek in Vaals, de straat loopt gewoon verder in een ander land. Nederland stopt en begint hier gewoon.
In elke zichzelfrespecterende Nederlandse plaats is wel een Kerkstraat.
En heel veel straten langs de grens heten grensstraat, zo ook deze doodlopende in Vaals.
Dat is echt vakantie, barbecuen op de camping.
Het afwassen was soms minder, want de mogelijkheden waren wel beperkter, maar het aantal campinggasten was dat zeer zeker niet.
Alle regels nog even op een rij.
Het zwembad op de camping.
Een straatnaam in een dorpje.
De Sint Pieterberg, ik dacht er is wel een route naar de top, en de bordjes kom je vanzelf wel tegen.
Maar dat dacht ik verkeerd, we maakten wel een fijne rondwandeling, op deze hete dag.
Dit plaatsnaambord zette ik op de foto omdat de rechterpoot wel heel diep zit. En dit kwam ik zomaar tegen tijdens het rondfietsen door de omgeving van de camping op mijn vouwfiets.
Het
drielandenpunt, wat al meer dan honderd jaar geleden lang geen honderd jaar een vierlandenpunt was, en daarna is dat gebied toegekend aan Belgie.
Op dit punt komen niet alleen drie landen samen, het zijn ook nog eens drie talen die elkaar hier treffen.
En dan pal op de grens net in Belgie staat de Bouwdewijn toren, waar je coronaproof met de lift naar boven kan.
Ik kon er niet zoveel Vijlen, Mijnstreek en Heerlen van maken.
Vanaf het drielandenpunt staan er langs de gehele grens grenspalen. Meestal om de kilomter en vaak ook nog met tussenpalen. En vanaf het drielandenpunt wilde ik de eerste grenspaal tussen Nederland en Belgie eens opzoeken.
En dan het liefst helemaal doorlopen tot zover mogelijk, maar dat deed ik niet, ik keerde weerom naar het Drielandenpunt om vandaf daar de grens tussen Duitsland en Belgie eens te volgen tot ik wat zag staan.
Op de terugweg naar het Drielandenpunt zag ik dat ik ook wat gemist had, dat deerde niet, ik ging vanaf het punt nu op zoek naar de eerste paal tussen Nederland en Duitsland.
Ik was hier al eens eerder geweest en zal er vast nog wel eens komen, en deze wegwijzers zijn wel grappig, vanaf het hoogste punt van Nederland een beetje in het rond wijzen naar andere punten.
Daarna wilde ik Vaals ook wel eens zien.
En als je dan door Vaals rijdt en je bent in het centrum dan ineens ben je in Duitsland, dat loopt gewoon in elkaar over. Dus teruggereden maar weer, ergens geparkeerd, en dan te voet de grens nog eens opzoeken.
Links Nederland, rechts Duitsland. De doodlopende straat is nog Nederlands, daarachter stroomt een riviertje en dat vormt verder de grens. En achter mij is een braakliggend terrein.
Elk jaar in de weken voor mijn verjaardag ga ik al bedenken of ik ook ergens mijn nieuwe leeftijd ook ergens tegen kan komen, om het vervolgens op mijn verjaardag te loggen.
En ditmaal bedacht ik dat plekje 46 op de camping vast wel zou bestaan, en dat is zo:
Ik had niet plek 46, ik had plek 116.
En voor het nummer van volgend jaar hoef ik niet ver te zoeken, en u leest dan wel waarom.
Tijdens de bevrijding van Nederland vielen er veel slachtoffers, de Amerikaanse hebben ze allemaal bij elkaar begraven en dat is voor eeuwig uitgeleend aan de Amerikanen.
Duizenden, allemaal netjes in een rij.
En de Joden wijken natuurlijk weer af, moet kunnen.
Toegang gratis, en hou je shirt aan en ga zitten op een bankje.
Daarna ben ik ook even wezen kijken in het dorpje
Margraten.
Daar is niet zo heel veel te zien, of het moet wel deze schitterende zijgevel zijn van een voormalig klooster.
En een stokoude kerk waar in de loop der eeuwen flink aam bijgebouwd is, wat ook alweer eeuwen zit. Maar het gaat natuurlijk om het oudste deel.
Ik kom dit tegen en ik verzin het niet.
Ik was op zoek naar
Kuttingen, en ik vond het niet. Ik was er steeds ineens weer door, of het moest nabijgelegen Klein Kuttingen zijn, waar ook geen plaatsnaambord meer te vinden was.
Ik heb zelfs daar geparkeerd en ben te voet verder gegaan, en nu weet ik precies hoe het daar in elkaar zit.
En ik eindig voor nu waar ik mee begon, een kruis.
Het grappigste vind ik nog dat ze daar in Belgie meteen al Frans praten en meteen al die stroomkabels bovengronds.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 1377-1384 van 8872 |
Volgende Pagina »
