Mellow is loops. Mellow is het hondje van mijn zusje en ik mag er wel eens mee wandelen. En meestal mag ze dan los en gaat ze op zoek naar andere honden om fijn mee te spelen. Spelen is met de voorpoten slaan en wat achter elkaar aan rennen. Als een hond dat niet wil geeft hij dat wel aan en dat begrijpt ze.
En nu is ze loops. Dus als ze fijn gaat spelen gebruikt ze niet haar voorpoten, nee, ze draait de kont naar hem toe. En dat nu is niet de bedoeling.
Dus nu wandel ik tijdelijk maar weer aangelijnd en op plekken waar weinig anderen komen. En ik vraag me af waarom mensen in hemelsnaam een vrouwtjeshond kopen als er ook mannetjeshonden bestaan.
Even tot hier is een satirisch tv programma op VARABNN. Niels van der Laan en Jeroen Woe nemen het nieuws door voor een videowand want het publiek zit thuis en doet ook mee. En ineens zat daar Paul de munnik en ze zongen dit lied:
Ik vind mijn balkon de mooiste plek op aarde. Vooral met lekker weer, dan ben ik gewoon in de buitenlucht en toch thuis. Op mijn balkon heb een lalierkerstboom, al enkele jaren en hij leeft en groeit nog steeds, en zijn ballen hangen er ook nog steeds in. En de vorig jaar gepootte tulpenbollen kwamen dit voorjaar weer naar boven. Maar die waren al uitgebloeid voor ik ze op de foto had gezet, en toch heb ik dagelijks even van de genoten.
En ik heb vorig jaar een mooie bloeiende hanggeranium aangeschaft en deze bloeide tot ver in de herfst door. En dit voorjaar kwamen er weer groene verse takken aan, de oude heb ik verwijderd, en het eerste bloempje van dit jaar bloeit alweer.
Het oudste geluidsdocument uit Alkmaar en waarschijnlijk het oudste geluidsdocument waarop een Nederlandstalige stem te horen is.
Stemgeluid van dhr. J.D. Boeke, directeur van de HBS in Alkmaar. Opgenomen op 9 maart 1898 in Alkmaar op een fonograafrol. De originele wasrol ligt in het Universiteitsmuseum Utrecht. Een in de jaren 70 gemaakte magneetband-opname van die rol ligt in de geluidscollectie van het Regionaal Archief Alkmaar.
Het hier te horen fragment komt van die magneetband.
Het betreft dus een kopie op een magneetband, dus het is niet echt het oudste geluid, maar het klinkt wel ongeveer hetzelfde, beetje kraak en een beat die gaandeweg minder wordt. Er zijn ook wel leukere opnames uit die tijd, met verhaaltjes en zo, maar dit is het oudst. Tot er nog ouder materiaal opduikt.
Dit is een boodschap van alle burgemeesters van de provincie Groningen voor alle Groningers, dus ook voor mij. De eerste die aan het woord komt is een vrouw, dat is mijn burgemeester, voor de rest zijn het allemaal blanke mannen.
Gatverdamme. Bah.
Ik ben wars van het woord trots, ik doe niet aan trots. Ik vind dit eerder schaamtevol.
En dan zitten er ook nog allemaal stukjes van dat spuuglelijke volkslied tussen, soms zou ik willen dat ik mijn Groningerschap weg zou kunnen donderen. Het is een boodschap van lik mijn reet, nergens op slaand. Burgemeester knippen ook linten door en speltjes op, dat valt allemaal in de catagorie val me daar niet mee lastig, maar dit was een wel heel merkwaardige boodschap voor ons allemaal.
Trots is niet goed, trots is je beter voelen dan een ander, trots moet de kop ingedrukt. Niemand is beter dan een ander, of doet het beter dan een ander, louter vanwege komaf.
Ik had een afspraak staan bij de tandarts in april, toen brak het virus uit en belde de tandarts mij om het te verzetten naar mei. Toen de regering had besloten dat tandartspraktijken weer open mochten belde de tandarts mij opnieuw, mijn afspraak kon gewoon doorgaan, maar ik kreeg wel een aantal vragen die ik ook opgestuurd zou krijgen via de mail. Mocht ik één van deze vragen met Ja beantwoorden werd ik verzocht weer contact op te nemen en er stonden nog verdere instucties in.
• Heeft u nu corona? • Heeft u nu huisgenoten/gezinsleden met corona? • Bent u genezen van corona korter dan 2 weken geleden? • Heeft u één of meerdere van de volgende symptomen: verkoudheid, niezen, hoesten, keelpijn, benauwdheid, koorts (meer dan 38 graden C)? • Heeft u huisgenoten/gezinsleden met deze symptomen? • Bent u in thuisisolatie? • Woont u in een verpleeghuis of instelling voor mensen met een verstandelijke beperking?
Nog wat extra aanwijzingen: • Kom niet te vroeg, dus liefst vlak voor de afspraaktijd bij ons binnen. • Meldt u zich na binnenkomst en na het desinfecteren van uw handen bij de receptie. • Volg de aanwijzingen van ons personeel op. • Om zo goed mogelijk de 1,5 meter afstand te bewaren, laten we een beperkt aantal wachtenden binnen toe. Houdt hiervoor het stoplicht in de gaten. Indien deze op groen staat, mag u naar binnen. Indien deze op rood staat verzoeken wij u om buiten te wachten. • Kom alleen naar uw afspraak, indien strikt noodzakelijk mag maximaal 1 ouder of begeleider meekomen. • Het toilet en de poetsruimte gelieve NIET te gebruiken. • Verlaat na uw behandeling zo spoedig mogelijk de praktijk.
Wij zullen u ontvangen met een glimlach maar u de hand niet schudden. Na binnenkomst zullen wij uw temperatuur opmeten (binnenkant elleboog). Voor sommige behandelingen zullen we u 1 minuut laten spoelen.
Dit heb ik allemaal even in eigen woorden overgetikt, want in de mail staat ook dat ik niks openbaar mag maken.
Ik was op tijd bij de tandarts, zet mijn fiets neer en loop naar binnen. De deuren zwiepen open als ik er aan kom, dat is altijd zo. Binnen staat een tafeltje met desinfecterend spul, ik zoek eigenlijk meer de kapostok, voor mijn jas. Ik hang hem maar aan een kapstok die er staat om dat er een lint gespannen is voor de ene helft van de zitplekken. Ik gebruik dat spul voor mijn handen en neem plaats. Er zit namelijk nog niemand achter de balie. Er lopen wel diverse medewerkers en zoals altijd wordt er gegroet. Dan komt de volgende klant alweer binnen en meteen nog twee. Nu zit er iemand achter de balie en ik wacht tot het vrij is zodat ik me ook kan melden.
Normaal hoef ik me nooit te melden, de medewerkster herkent me wel, maar dit is iemand anders, bovendien moet mijn temperatuur ook nog even gemeten worden, dat kan net langs het plexiglas. Goedgekeurd, ga maar weer zitten.
Het valt me op dat er geen leesmap ligt, niet dat ik daar in kijk, want als ik iets wil lezen wil ik niet onderbroken worden. Er zijn veel minder zitplekken. Sommige mensen pakken hun mobieltje, terwijl dat afgeraden was, ik zeg niks. Ik zie nieuwe schilderijen, Herman Brood en koningin Beatrix, en verder hangt nog wat, dat wisselt steeds, dat is wel leuk. En ik kijk altijd naar de mooie luchtfoto van oud Winschoten, toen het pandje waar ik me nu in bevindt nog midden in het veld stond, en nu is alles er om heen volgebouwd. En op een gegeven moment hoor ik mijn naam.
Ik moest eerst een hele minuut spoelen en de tandarts had een mondkapje voor, handschoenen is me niet opgevallen. Ik onderga mijn behandeling en maak een vervolgafspraak en ga met deze ervaring rijker weer naar huis. Overigens hoor ik meestal wel welke radiozender nu weer opstaat maar dat heb ik dit keer niet meegekregen.
75 Jaar bevrijding zou anders worden dan voorgaande jaren en dat werd het ook.
Ik heb me wel geergerd dat de belastingontwijkende en geldverslindende en milieuvervuilende KLM nu alweer vliegt naar Europese bestemmingen, met tegen de Nederlandse wet in toch verplichte mondkapjes.
En onze eigen commissaris van de koning van de provincie Groningen is een leugenaar. ,,Dit is letterlijk in het hart van de provincie, centraler dan hier op de Grote Markt kan je niet zijn", zegt Paas, in de stad Groningen op hemelsbreed nog geen vijf kilometer afstand van de provincie Drenthe!
En radio Noord laat weer artiesten optreden, dan komen er twee nummertjes in de uitzending, de rest op een buitenlandse website, want op de radio moet weer een oudbakken hitje komen.
Maar wat wel leuk was zijn al die vlaggen die ik her en der zag wapperen, en ik had nu ook ruim de tijd, en het weer zat ook nog mee, om te genieten van het bevrijdingsconcert van het carillon van de Winschoten Toren d`Olle Witte.
Het geheel duurde ruim anderhalf uur, hier slechts tien minuten, veel plezier!
U hoort Lalalampje van Jacqueline van Benthem en u ziet door mij op de fiets gemaakte beelden van voornamelijk de bestrating in de binnenstad van Winschoten.
Het lied kwam voor het eerst op de radio op 4 mei 1988, en dat blijft toch altijd een speciale dag. En het liedje sprak me erg aan, het werd mijn lievelingslied. Ik nam Ronflonflon toentertijd altijd op op cassetteband en ik had een dubbele cassettedeck dus ik kon bandjes maken met de leukste liedjes. En ik maakte ook wel reservebandjes of in een andere volgorde. Kortom, ik was er leuk mee bezig, en op een dag knapte me zo`n cassettebandje. De hele boel draaide vast en de automatische stop werkte pas als het al verfrummeld was. Dat kon ik met plakband dan nog wel weer redden. Maar de kwaliteit werd minder en minder, en op een dag was ik een aantal liedjes kwijt, waaronder deze. Gelukkig herhaalden ze in Ronflonflon nog wel eens een oud liedje, en ook telkens kwamen er weer nieuwe. Maar Lalalampje werd almaar door niet herhaald.
Op een dag besloot ik om, samen met mijn zusje, een brief je schrijven. En die brief werd in diezelfde week behandeld toen ze aan gingen kondigen dat er een cd met Ronflonflon liedjes aan kwam. Als ik nog een week had gewacht met schrijven had het niet meer gehoeven.
Lalalalalampje, op mijn buro. Vind je de wereld leuk, of vind je het maar zozo? Je staat zo mooi te prijken, `k kan uren naar je kijken. O, mijn lampje, o, i love you so Lalalalalampje op mijn buro.
Als jij toch eens kon praten, dan zou je toch wat horen Wie er aan je knopje zaten, wie dood ging, wie werd geboren. Je bent door velen aangeraakt. Je hebt al zoveel meegemaakt. Ik ben vaak bij je weggaan, maar jij bent altijd blijven staan. Mijn lichtje in de duisternis, mijn steun in vreugd en droevenis.
Lalalalalampje, op mijn buro. Vind je de wereld leuk, of vind je het maar zozo? Je staat zo mooi te prijken, `k kan uren naar je kijken. O, mijn lampje, o, i love you so Lalalalalampje op mijn buro.
Ik heb je soms verwaarloosd, niet naar je omgekeken. Toch vond ik steeds weer bij jou troost, soms gaf je me een teken. Waar was je voor je bij me kwam, bij een kerel of een kakmadam? Ik vond je bij de vuilisbak, met je voetjes in de hondekak! Je bent het liefste lampje dat ik ken, maar hoe zal het met je gaan als ik er niet meer ben?
Je staat zo mooi te prijken, `k kan uren naar je kijken. O, mijn lampje, o, i love you so Lalalalalampje op mijn buro.
