Taizé religieuze plek voor softies?
Rene vroeg in zijn comment of Taizé een religieuze plek was voor softies.
Het antwoord hierop is eigenlijk heel makelijk en nee het is geen plek voor religieuze softies.
Wat is Taizé dan wel, dit jaar was mijn 3e jaar en telkens was de belevenis Taizé weer heel anders.
Het is heel moeilijk om uit te leggen wat Taizé is en probeer het al 4 jaar nu.
Nog steeds krijg ik het niet met de juiste woorden op papier, en kan de juiste gevoelens
niet beschrijven. Toch denk ik dat ik dit jaar met mijn omschrijving heel dichtbij het gevoel Taizé ben.
Voor ik het eerste jaar naar Taizé ging en er van hoorde van mijn neef had ik zoiets wat heb ik daar te zoeken
ik had weinig met het geloof, en dan naar een klooster toe gaan? Elke dag 3x per dag naar de kerk?
Een gespreksgroep met mensen uit andere landen? Moet ik daar aan gaan vertellen hoe ik me voel?
Ook nog een anderhalf uur werken? Maar één biertje per dag drinken?
Nou dan ga ik toch liever naar Spanje toe, lekker alle discotheken en kroegen
langs, lekker bier drinken op het terras, meiden versieren. Maar ja... hoezo Nederlands het is wel
goedkoop, kan ook gewoon lekker gaan relaxen in de zon daar natuurlijk. Oke ik ga mee.
Het eerste jaar dat ik naar Taizé ging was ik net met problemen uit huis gegaan, ik had als het ware
een muur om mij heen gebouwd, waar niks doorheen kwam, toonde geen emoties naar buiten toe.
Het eerste jaar Taizé was dan ook heel moeilijk want wat je juist in Taizé hebt is dat iedereen zijn
gevoel laat zien. Iedereen is open en eerlijk naar elkaar toe, iedereen heeft alles voor elkaar over,
samen deel je alles, alles doe je met elkaar. De muur die ik om me heen had werd al meteen de eerste dag
afgebroken, iets wat ik niet had verwacht en toen ook niet wist wat ik ermee aan moest. Iemand zei ga mee
naar de kerk, en dat deed ik dan maar. Ik had er totaal geen zin in wat moet ik in die kerk? Eenmaal in de kerk
begonnen de tranen toch wel te komen, ik kon nadenken over alles dingen op een rijtje gaan zetten.
De mooie kerkdiensten in Taizé, veel muziek weinig gelul, alleen de kwartier stilte was toch wel even wennen
de eerste keer. Na deze kerkdienst ben ik echt elke dag twee keer per dag naar de kerk gegaan, het gaf me
echt goed de tijd om na te denken en ik veranderde in Taizé ik vond me ware ik terug. De leiding gaf dan ook
de beschrijving: Het eerste jaar moeilijk, op zoek en gevonden in Taizé.
Het tweede jaar Taizé wist ik wat ik kon verwachten, en ging dan ook heel rustig erheen. Mensen terug zien
uit het eerste jaar, het was een kleinere groep dan het jaar daarvoor maar een heel gezellige groep, we
praten veel met elkaar konden elkaar allemaal goed, en deze week was eigenlijk heel relaxt, wat ik had
opgebouwd van het eerste jaar de rust in mij zelf had ik nog steeds. Ik werd dan ook al snel de vader
van de groep genoemd, de mensen die voor het eerst waren, daar stond ik klaar voor, ik wist wat voor
een dingen hun tegen konden komen. Sommige kwamen ze tegen en dan stond je voor ze klaar.
De omschrijving van de leiding van dat jaar was dan ook: Bjorn zorgzaam, behulpzaam, met iedereen betrokken
een vader voor de groep.
Er was toen een jaar dat ik jammer genoeg niet mee kon, eerst kon ik geen vrij krijgen van me werk
en een week voordat ze naar Taizé gingen kreeg ik ineens te horen dat er geen werk meer was, maar
kon jammer genoeg toen alsnog niet mee.
De derde keer dit jaar was het eigenlijk onverwachts dat ik mee ging, ik sprak toevallig een vriendin
en die zei dat ze naar Taizé ging, ik vroeg de datum en ging mee. Weer wist ik wat ik kon verwachten,
maar dit jaar was heel vreemd omdat ik verliefd werd, en me toch wat afzonderde, waardoor
ik Taizé weer heel anders beleefde. Toch ook wel weer nuchter maar moeilijker dan het tweede jaar.
Het was weer een beetje zoeken naar iets, wat ik ook wel weer gevonden heb.
De leiding gaf dit jaar dan ook de beschrijving: Vragen... Vragen.... maar ook antwoorden behulpzaam en
betrokken, ergens tussen haakjes stond nog: (Hoezo macho, geen knuffel?)
Nu kan ik zeggen na 3 jaar in Taizé geweest te zijn dat elk jaar na de thuiskomst van Taizé dat je het
nog best moeilijk kan hebben, omdat je een bepaalde rust en openheid in Taizé hebt die je thuis niet
hebt. Hier is het tegenwoordig al als je iemand per ongeluk aanstoot dat je ruzie hebt, je kan minder
over je gevoelens praten, als je al als jongeren erbij wil horen moet je al niet zo'n gevoelige
persoon zijn maar stoer zijn. Nu in Taizé heb ik geleerd mezelf te zijn, en dat meer mensen
me dan veel leuker vinden, dat ik zo leer wie echte vrienden zijn. En het belangrijkste
dat ik mezelf veel beter voel. Taizé is zeker geen plek voor softies, want ik heb genoeg mensen
gezien die heen gingen en net als mij waren schijt aan iedereen, en die terug kwamen als hele andere
mensen, en nee je hoeft niet te geloven om daar heen te gaan want het mooie aan Taizé is dat ze je
vrij laten om zelf te beslissen of je naar de kerk gaat en dat soort dingen, en het mooie is juist
dat iedereen dan juist naar de kerk gaat, juist naar de gespreksgroepjes gaat, en dan leer je veel
dingen, je talenkennis, hoe doen ze bepaalde dingen in andere landen, hoe is het uitgaan in bijvoorbeeld
Litouwen, gebruiken ze in Polen ook veel drugs. Je leert veel in zo'n week en dat is toch wel de kracht van Taizé.
Je kan zijn wie je bent, en kan een hoop en ja je mag maar één biertje per dag drinken, en ja er zijn bepaalde
regels. Maar toch weet ik dat iedereen die naar Taizé zal gaan een superweek heeft en een hoop leert.
Bjorn
Hieronder nog een stukje tekst zoals ik het beschreven heb voor het boekje
wat wij elk jaar maken na Taizé.
Een week Taizé is
Een week met verdriet, geluk, openheid, medeleven, en veel plezier.
Een week waarin je de tijd krijgt om na te denken.
Een week waarin je een hoop nieuwe vrienden maakt.
Een week waarin je jezelf leert kennen positief en negatief.
Een week waarin gevoelens naar boven te komen die moeilijk te plaatsen zijn.
Een week met een mooi begin, en met een mooi maar moeilijk einde.
De aankomst in Taizé is
Het voelen van een bepaalde kracht.
Het gevoel van liefde.
Het gevoel van openheid.
Een gevoel van eensgezindheid, en warmte.
Een ochtend in Taizé is
Een ochtend waarin je werkt of naar een gespreksgroepje gaat.
Een ochtend waarin je tijd hebt voor leuke dingen.
Een ochtend waarin je tijd en rust hebt om na te denken.
Een ochtend waarin je nieuwe mensen leert kennen.
Een kerkdienst in Taizé is
Een moment van totale innerlijke rust.
Een moment om goed na te denken.
Een moment van stilte.
Een moment om gevoelens op een rij te zetten.
Een moment om met je gedachten bij iemand anders te zijn.
Een moment van muziek, muziek waar je kracht uit kan halen.
Een middag in Taizé is
Een middag waarin je werkt of naar een gespreksgroepje gaat.
Een middag waarin je tijd hebt voor leuke dingen.
Een middag waarin je naar de bron gaat.
Een middag waarin je tijd en rust hebt om na te denken.
Een middag waarin je nieuwe mensen leert kennen.
Eten in Taizé is
Samen in de rij staan.
Samen elkaar helpen.
Samen alles delen.
Samen bij elkaar komen.
Een gespreksgroep in Taizé is
Een moment waarop je gevoelens met elkaar kan delen.
Een moment waarop je gewoontes uit andere landen leert.
Een moment waarop je contacten maakt.
Een moment waarop je kan bespreken wat je wil.
Een avond in Taizé is
Samen muziek maken.
Samen spelletjes doen.
Samen praten.
Samen nieuwe mensen leren kennen.
Samen genieten.
Een nacht in Taizé is
Een nacht waarin je geluk, en verdriet vind.
Een nacht die antwoorden geeft.
Een nacht waarin je overeenkomsten vind.
Een nacht waarin je gevoelens met elkaar deelt.
Een nacht waarin de emoties naar boven komen.
Een mooi maar moeilijk einde omdat
Er veel hechtheid binnen de groep is.
Je veel gevoelens met elkaar deelt.
en je elkaar nu niet zoveel meer ziet.
Je je gevoelens nog hebt maar die niet goed kwijt kunt.
Een mooi einde maar moeilijk afscheid.
Een week Taizé is
Een week die moeilijk is maar heel mooi.
Een week die antwoorden geeft op je vragen.
Een week die duidelijk maakt hoe druk het dagelijks leven is.
Een week waarin je goed kan nadenken.
21 reacties
Bedankt voor de uitleg. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik het nu helemaal begrijp, maar ik merk dat Taizé voor jou de goede plek met de juiste mensen op het geschikte moment was.
Mooi beschreven hoor! En ik denk dat veel mensen er goed aan zouden doen daar ook eens op bezoek te gaan. Want er zijn er veel die opgesloten zitten in zichzelf en een muurtje hebben.
Knap dat je het aangedurfd heb en iets nieuws ben aangegaan.
Het klinkt alsof je herboren terug bent gekomen. Van dat ene biertje kan ik me wel voorstellen. Iedereen reageert anders met drank op. Ze wouden de rust behouden moet je maar denken. Bedankt voor je uitleg over taize.Ik begrijp er nu een beetje meer van. Fijne avond nog!
Geen Taize voor Cokie, met alle respect maar ik heb altijd zo’n “sekte” gevoel bij dit soort dingen…. Ik begreep mijn vroegere buren al niet, die 2 keer naar de kerk gingen op zondag en niks mochten doen die dag….
Mooi beschreven. Maar mij zal je er inderdaad ook niet vinden. Met name dat samen alles delen en bespreken, moet er niet aan denken! kan me wel voorstellen dat anderen er baat bij hebben en het fijn vinden om te gaan.
Wat mooi Bjorn. Heb ik iets gemist of heeft Taizé geen website of link ergens? Ik ga dit stukje snel mailen naar iemand die hier veel aan zal hebben en dan is het fijn om wat meer details te hebben.
Beste Bjorn,
Ik ben zelf vijf maal in Taize geweest. Op 16 december 2003 ben ik op mijn weblog een waar gebeurd verhaal begonnen in een aantal afleveringen dat in Taize begon. Misschien heeft het je interesse.
Ik heb prachtige weken in Taize meegemaakt. Ik heb vele herinneringen aan de mensen die ik daar ontmoet heb. Toch heb ik er mijn geloof verloren.
@Cokie dat dachten wel meer mensen die dit jaar voor het eerst mee gingen aan een soort sekte, toch denken ze daar nu heel anders over en willen ze volgend jaar graag weer mee.
@Jeanette De site die Tinmar geeft is officieele site, staat veel info op over hoe je erheen kan etc. Als je meerdere verhalen over belevenissen in Taize wil lezen binnenkort komen op deze site: http://www.bjorntjuh.com/taize meer verhalen.
@jwr ik zeker benieuwd naar je logs over Taize, waar kan ik ze precies vinden?
Mooi geschreven, ik had besloten deze zomer ook naar taize te gaan omdat me dat was aangeraden. Mijn ouders bijvoorbeeld dachten dat ik daar misschien wel iets goeds uit zou kunnen halen. Maar ik durf niet, ben veel te bang om alleen te blijven, of juist teveel geconfronteerd te worden met dingen. Ik kan niet alles laten gaan (mijn emoties bedoel ik) en daarom lijkt taize me een echte bedreiging. Maarja, zoals jij het beschrijft lijkt het me echt wel een hele positieve ervaring…
@Bjorn: dit is de rechtstreekse link naar het december 2003 archief van JWL: http://home.hetnet.nl/~raaskalnikov/arch..
Ik heb het verhaal al eerder gelezen en het is echt de moeite waard!
Prachtig verhaal. Je legt het precies uit zoals het is. Ik ben nu 15 jaar en ga al sinds mijn 4e elk jaar naar Taizé. Dat maakt dus 11 keer. Eerst op de familie camping, nu sinds een jaar of 6 op de camping in Cluny en van daar uit iedere dag een keertje… En ja, ik zit nu weer in de ontwenningsfase. Wat is het hier toch allemaal anders…
Dapper om dit zo te schrijven.
Je stelt je toch min of meer kwetsbaar op maar tevens ook als een mensen mens en dat vind ik gaaf.
Medemenselijkheid en warmte zijn toch sleutelwoorden om een beter mens te worden cq zijn, of desnoods smurf