Midzomervers.
Zomergedicht
De zinderende zomerstralen verwarmen mijn huid.
En mijn hersenpan.
En mijn huis, mijn dak, mijn straat en mijn stad.
Alles wat maar groen kan zijn staat in volle bloei.
En de rozen, die alle kleuren van de regenboog hebben laten ook alle kleuren van de regenboog zien.
En de zon, die warmt op.
Die verhit.
Mensen gaan klagen en jengelen en zeuren: wat is het warm he?
Wat is het heet he?
Niet te doen.
Mopperdemopper zeurderdezeur.
En dan komt de herfst.
En dan klagen dat het zo vroeg donker is.
En mijnmeren dat het barbecuen toch o zo gezellig was.
En zich verheugend....op de volgende zomer.
zeventien reacties
Dat is nog eens een gedicht; je slaat de spijker op de kop. Daarom heb ik mij ooit eens voorgenomen nooit maar dan ook nooit te mopperen over de warmte. LANG LEVE EEN LANGE WARME ZOMER!! Olé.
Mij hoor je nooit klagen over de zomer.. of het moet te nat en te koud zijn 
Maar tegelijk besef ik. Zonder die regen ook niet zo’n mooi groen land.
Love as always
Di Mario
Teveel van alles ineens is nooit goed. Ik verheug me altijd op alle jaargetijden, ze hebben allemaal hun charme. En toch zeur ik weleens
Een knap gedicht, mooi verwoord ook René. Ik sta hier helemaal achter!
Ook achter je fraaie reactie ivm kunst op mijn blog!
Maak er een fijn weekend van hé!
Haha, er zit wel wat in ja, we zeuren wat af over het weer.
Tis ook zo’n makkelijk onderwerp om over te klagen :D
Maar het mooie is, we kunnen er (gelukkig) geen van allen iets aan veranderen ;)
Neeee, voorlopig mag de herfst nog wel even wegblijven!
Ik vind die warmte lekker, af en toe een fikse bui tussendoor.
Zo moet zomer zijn 
Het heeft allemaal z’n charme ,ik ben blij met de zomer ! Mij hoor je niet mopperen ,dat deed ik trouwens ook de afgelopen strenge winter niet ,dat was óók heerlijk !
Pakkend gedicht over den Nederlander…