Allemaal gesmurfd
Het was november 2009 toen de enige echte Ronflonflon site online kwam.In totaal zijn er 330 uitzendingen geweest, waarvan de VPRO er 286 heeft bewaard, deels op band, deels op geluidscassette van de Publieksservice van de VPRO. Inmiddels heeft een aantal verzamelaars opnamen opgestuurd, waardoor er nu nog 2 (twee!!) ontbreken.
Het is augutus 2010, en ik heb ze nu allemaal opgeslagen en afgeluisterd.
Elke keer als er niets iets op de radio was naar mijn zin, downloade ik een aflevering, om daarna nog wat andere podcast af te luisteren.
In den beginne slurpte ik er wel eens vier achter elkaar naar binnen, vooral in de kerstvakantie, maar nadien werden het slechts vier per week.
En zo kwam ik dit weekend bij de laatste afleveringen terecht.
Ik ben begonnen bij aflevering 1 en zo voort gegaan, dus de ontbrekende afleveringen die toegevoegd zijn nadat ik ze was gepasseerd zal ik nog moeten zoeken en vinden.
En de rest van mijn leven zal ik ze koesteren, Ronflonflon gaat nooit verloren.
Als eerbetoon, omdat ik het zo leuk vind, en omdat het makkelijk is om te copieren van de site, de laatste woorden van Jacques, uitgezonden in de voorlaatste aflevering, komend van een door hem ingesproken en opgestuurde cassettebandje vanuit Oslo.
Luisteraars, hier is Jacques Plafond, dat wil zeggen, als joe mij nu hoort dan komt dat van een cassettebandje dat ik heb opgestuurd naar de VPRO-radio, ik heb ingesproken op een ongelukkige cassetterecorder in een nog ongelukkiger huurkamertje, gezeten op de rand van een doorgezakt bed, ik ben zelf trouwens ook enigszins doorgezakt. Maar eh, ja, ik zit dat nou wel in te spreken en ik zal het zo direct ook wel op de post doen, maar ik heb niet het idee dat joe mij nu hoort of ook nog eh, Ronflonflon dat doet nu iemand anders natuurlijk en op mij zit niemand meer te wachten, ze zullern wel gek zijn, speciaal Broekema. die doet natuurlijk nu Ratata. Als joe, eh als joe, als joe dit hoort dus dit, je weet maar nooit, dan heeft men kennelijk toch de beleefdheid genomen om mij nog even tot joe te wenden om nog even wat tot joe te zeggen, want het was een merkwaardig plotselking afscheid van joe op die winderige woensdagmiddag 9 januari toen ik er ineens de brui aan gaf. Eh, maar dat zit zo, ik had de brui aan iedereen, toen ik de brui aangaf, er, maar ik had de bui allang zien aankomen, ja, zo zit het, nee, want het gonsde al van de geruchten dat Ronflonflon restyled zou worden, ik wist al dat er allerlei plannen waren om het anders te gaan doen en waar ik me ongelukkig bij zou voelen en waar ik zonder er iets over te zeggen zou hebben nou ja… [stukje onverstaanbaar]. Bovendien, joe hoort mij nou toch niet zoals ik hier zit in Oslo, dat is te zeggen, waar ik nu zit dat weet ik ook niet want ik neem nog even dit bandje op, nu, want hier is mij ook de wacht aangezegd want ik kon de huur niet meer betalen en eh, nou, toen ik dus wegging toen ben ik naar Schiphol gegaan en toen heb ik gewoon van mijn laatste geld met de taxi naar Schiphol gegaan, van mijn laatste geld, ze hebben niet alles overgemaakt meteen, ik dacht, ja, ik moet ook maar zien. Maar ik wou gewoon weg en ik ben op het eerste vliegtuig wat opsteeg ben ik opgegaan, ben ik meegegaan en dat was toevallig Oslo. En daarna zou er een naar Bagdad gaan dus dat is eigenlijk maar goed dat ik eh, het vliegtuig naar Oslo heb gehaald, als ik iets later was weggegaan, dat bedoel ik, en Ronflonflon iets langer was gebleven dan weet ik hoe dat maar je weet nooit… Fijn. Nou, ik dacht dat we het zo wel hadden. Nee, en toen eh, nee had ik beter naar Denemarken kunnen gaan want de Rimbim die schijnt daar nogal populair te zijn nog steeds nadat we die toen daar hebben geïntroduceerd, weet je nog wel… herinneringen, rimbim rimbim rimbim. Ehm, eh, het ga joe goed, ik zal en eh ik zal, eh ik red het ook wel en joe ook, beloof joe dat? Nou misschien zien we elkaar ooit nog wel weer terug, dat weet ik niet, eh, we’ll meet again, don’t know where don’t know when, dat is misschien een beetje erg bombastisch om dat te zeggen, maar ik heb het nu al gezegd en het is eigenlijk ook wel een mooie tekst. Hiermee neem ik dus afscheid, daag.”
Ik kwam overigens ook nog dit tegen http://ronflonflon.com/
Maar goed, hier is waar alles om draait: http://weblogs.vpro.nl/ronflonflon/
elf reacties
Het is toch wel fijn dat bijna alle afleveringen nog te beluisteren zijn. Niet dat ik ze ga downloaden, ik hoor er hier af en toe wel over.
Het blijft een mooi iets, dat fenomeen radio. Het aardige is dat het goed samengaat met internet. Zo kun je lekker werken terwijl je radio luistert. En dat op hetzelfde apparaat! Probeer dat maar eens met televisie…
Gelukkig voor jou heb je het opgenomen en kun je het beluisteren wanneer je maar wilt.
Love As Always
Di Mario
Ha Rene,
Herkenbaar, ik heb ook veel radio opnamen en vooral uit de zeezender periode.
Heerlijk om eens terug te luisteren, gelukkig neemt men toch nog programma’s op. oma
Goeie tip, wat was dat toch een leuk programma!