Yippie
Als Quandy water ziet wil hij er in ook!
Als ik een achtbaan zie wil ik er in ook, zoals deze in Slagharen.
Vorig jaar, Noorwegen, als ik dit zie verlang ik er weer een beetje naar.
Dit monument staat in Winschoten, omdat we nooit vergeten dat we tot de oorlog een echte jodenstad waren.
Op de allerlaatste vakantiedag van vorig jaar, onderweg van Noorwegen naar huis, overnachten we de laatste nacht in Denemarken.
Op slechts 7 kilomter van de Duitse grens!
In de avond vouwfietste ik er even naar toe, want grenzen boeien me.
Dit is de grens helemaal aan westkant, eindigend in een fjord.
En vlak voor dat fjord is nog een allerlaatste brug, precies daar scheiden de landen.
Deze dieren hebben geen paspoort nodig.
Tenminste, vorig jaar nog niet.
Dit bord wilde ik even vastleggen omdat hij op die hieronder maar half kwam.
Want daar staat het paaltje aan de andere kant van de brug.
En dit oogt als zomaar ergens een haventje, maar bevindt zich dus pal op de Duits-Deense grens.
(Ik ben er weer, hoor Renesmurf. Wij waren geblokkeerd) Mooie foto’s. Het ontroert me altijd weer, hoe jij denkt aan je vakanties, aan Quandy, nou ja, aan een heleboel dingen en soms nog geestig ook.