Pesten deR peRsoneel
Ik ben al 20 jaar schilder, en sinds 1999 bij mijn huidige werkgever, de woningstichting.
En nu heeft de woningstichting besloten om te stoppen met het zelf doen van het schilderwerk.
Uitbesteden aan schildersbedrijven, wat ze altijd al deels gedaan hebben, wordt in de toekomst dus helemaal weggeven.
En wat doen ze met de huidige schilders die allen een vast contrakt hebben?
Er was al sprake van een personeelstop, maar het duurt te lang voor een sterfhuisconstructie.
De klussen binnenshuis blijft de woningstichting wel doen, ze zogenaamde klachen worden verholpen door langskomende medewerkers met een busje.
En ook wel buiten, als bijvoorbeeld een dak lekt of de dakgoot of andersinds.
Nou ja, het fijne weet ik daar ook weer niet van, het intereseert me weinig, en laat mij maar gewoon schilderen.
Alle medewerkers, dus de schilders maar ook de timmermannen en weet ik veel wat voor klussers allemaal nog meer, krijgen allemaal een zogenaamde Vakbekwaamheidsproef.
En daartoe moeten elke weer vier medewerkers naar Sappemeer om op een soort van school een vijftal opdrachten te doen.
Deze week was het dus mijn beurt.
Het is gemeen en oneerlijk, de mensen die dat werk altijd al doen vinden het een peuleschil en flauwekul, en de schilders die dat nog nooit gedaan hebben weten helemaal van niks.
Het voelt als schilder pesten, en wellicht is het dat ook.
Maandag moest ik werken aan een keuken, het keukenblad verwijderen en herplaatsen, de kastdeurtjes recht hangen en de afvoerbuizen netjes aansluiten.
Oke, ik begon met het wegsnijden van het kit, en toen maar wat sjorren aan het aanrechtblad.
Al snel greep de leraar in en vertelde dat het vastzat met schroeven en dat de lades en de deuren los konden.
Klik klik, oke.
Natuurlijk draaide ik eerst met een verkeerde schroevendraaier, en natuurlijk kreeg ik die kutdeurtjes er met geen mogelijkheid weer in, leek het wel.
Na een boel ergenis, gezweet en gewurm lukte het, het netjes rechtdraaien koste me ook nog wel een uur.
Toen ik met de afvoerpijpen bezig moest was ik zo aan het klooien dat de leraar het overnam.
Toen pas werd het me duidelijk, maar ja, te laat, want men wil zien wat kan zonder uitleg.
Het is vreselijk irritant om iets te moeten doen wat geen nut heeft, want het is een oefenkeuken, en als het niet lukt en als er geen enkel greintje van plezier aan te pas komt.
Mijn tweede opdracht was een gat dichten in een muurtje.
Nou, ga er maar aan staan?
Nou, boormachinne gepakt en maar ergens wat gaten boren, dat deed ik natuurlijk niet goed.
Wel een koptelefoon op hoor, maar natuurlijk een verkeerde boor, en geen idee hoe en waar te beginnen.
De leraar hielp me op weg en ik boorde wat bakstenen uit.
Daarna cement maken, even aan een collega vragen in welke zak dat zat, beetje mengen en insmeren maar.
Wat een vies kut kledderwerk zeg.
Toen ik de voorkant netjes had bleek ineens dat de voegen gevoegd moeten worden met speciaal spul, dat moest ik eerst aanmaken en even wat ruimte uitpeuteren.
Alles zat er onder, maar op zich zat het gat wel dicht.
Aan de achterkant moest het gat ook dicht, dus eerst wat stenen er in, daarna weer ander spul aanmaken en dat er in smeren, en voor het eerst in mijn leven stucadoorde ik een heus gat dicht.
Ik vergat dat dat nog afgewerkt moest worden met ander spul, maar vind dat men ook wel een schilderijtje kan hangen vlak boven de grond.
Mensen moeten niet zo moeilijk doen.
Bovendien was het tijd om naar huis te gaan.
Normaal werken we in de winter van kwart voor negen tot half vier, in de zomer draaien we meer uren.
Maar op deze dagen werden we gewoon gedwongen om van acht tot vier aanwezig te zijn.
wat simpeler, een dubbelglas verwijderen en opnieuw plaatsen en een noodglas plaatsen.
Ondanks dat ik dat nooit doe, heb ik wel eens geassisteerd en het geleerd op school, ooit.
Na deze rotdag moe en versjaggerijnigd weer naar huis, bah.
De dinsdag stond het me nog meer tegen dan de maandag en nu moest ik bezig met het afhangen van een deur.
Mja, nooit gedaan, interseseert me ook geen zak, en hoe nu te beginnen?
Schanieren aandraaien dan maar, nee dus, fout.
Eerst alles opmeten, zei de leraar, en hij deed voor hoe ik moest schaven en opmeten en uitkappen met een bijtel en het was me toch een gewurm en een gedoe.
Wat een ergenis, wat een vreselijk klotewerk en gemier, ik werd er zeer aggresief van.
Het slot er in maken lukte nog wel, maar het gat in het kozijn zette ik helemaal verkeerd neer, en ik had dus helemaal geen zijn om mijn fout te herstellen, klaar hoor.
De dag was nog niet om, dus ik kon beginnen aan mijn laatste opdracht.
Een spoelbak van het toilet van beneden naar boven plaatsen, of andersom, net hoe het uitkwam.
Nou, bij mij kwam het zo uit dat die van beneden naar boven moest, en alles loskrijgen lukte nog wel.
Maar toen ik de verkeerde spoelbak boven wilde plaatsen greep de leraar in.
Oke, stom van me, maar ja, dat is altijd achteraf he.
Voordoen en van te voren uitleggen doen ze niet, want ze willen kijken wat ik kan.
O,o, o, wat een gewurm.
En er moest nog een koperbuis van boven naar beneden, met wat bochten.
Het lukte mij om dat zonder bochten voor elkaar te krijgen, dat scheelde mij weer buigen.
Niet de bedoeling, volgens de leraar, want de buis liep schuin naar beneden, das niet mooi.
Ach, wie naar de wc komt is daar om te pissen of te schijten, en niet om op buisjes te letten die al dan niet wat schuin het water vervoeren.
Daarna nog wat tegels uitkappen, waarbij ik ook niet wist dat daar weer apparaten voor zijn.
Oke, ik had af kunnen kijken toen andere collega`s bezig waren, maar als ik ergens zelf mee bezig ben ontgaat de rest van de wereld me altijd helemaal.
De woendag kon ik verder met die wc.
Wandtegeltjes hebben weer andere lijm dan vloertegeltjes, en invoegspul voor de vloer is weer anders dan die van de wanden.
Over ingewikkels gesproken.
Toen ik dacht klaar te zijn moesten er nog twee tegeltjes vervangen worden, en toen ik dacht klaar te zijn moest het kit uitgesneden worden en opnieuw gekit.
Alle opdrachten voltooit, een evaluatiegesprek volgde.
Oke, op het glaszetten na op de rest alles onvoldoende.
Nivo 3 kan ik niet. (nivo 1 niet eens, waarom dan testen op 3? )
Tussentijds sprak ik nog met wat daar rondlopende leerlingen van een jaar of 18.
Wij wisten waarvoor we kwamen en wat die leerlingen daar deden en kregen in den beginnen een rondleiding.
Maar de leerlingen werden niet op de hooge gehouden, ze hadden geen idee wat die volwassen kerels daar toch allemaal moesten en zo.
Raar beleid hoor, je leerlingen niet even op de hoogte houden, dat deed ik dan maar.
Daarna moest ik naar het kantoor van mijn werk, om te vertellen hoe het was en ging.
Nou, het was kut, het is kut en slaat nergens op.
Ik wist van te voren al dat ik niks kan, en waarom mij dan toch door deze hel laten gaan?
Het voelt alsof men je met een muggenmepper een paar keer op de wangen slaat.
Ik bedoel daarmee, dit sloeg werkelijk helemaal nergens op.
Ik heb nog veel meer veteld, de kantoormeneer noteerde al mijn geklaag.
Toen ik vertrokken was zat het waarschijnlijk al in de oudpapierbak.
Mijn werkgever wil van de schilders af.
Andere medewerkers doen dagelijks niks anders dan bovenstaande zaken verhelpen, en wij moeten dat dus ook gaan doen.
En we kunnen het niet.
We kunnen er wel voor gaan leren, op een school, hoewel ik denk dat het veel beter is om in de praktijk met iemand mee te lopen en het zo te leren.
Vooral dan in de wintermaanden.
Want echt, als het vriest en nat en koud en winderig en donker is is buiten schilderen echt geen pretje.
Niet voor ons, niet voor de klant, en zeker niet voor het schilderwerk.
vijftien reacties
Als ik jou was zou ik zo snel mogelijk gana solliciteren bij de schilderbedrijven die het gaan overnemen 
Moeilijke tijden René.
En toch zullen alle huizen van de woningstichting ooit weer een nieuwe verflaag moeten krijgen.
Er zal wel vraag naar schilders komen.
Erg handig ben je dus niet, een loopbaan als klusjesman zit er niet in. Maar met je eigen huis verandert dat vast!
Ik leef met je mee, ik zou me ook groen en geel ergeren. Gauw een andere job zoeken of op jezelf beginnen…
Shit als iets je zo maar door je strot geduwd wordt, iets dat je niet past en niet wilt. Hoop dat ze met een passende oplossing komen… Sterkte René!
Ik vind dit maar een vreemd verhaal. Het lijkt erop dat ze je expres dingen laten doen die je niet beheerst. Kunnen ze je eruit gooien…
Wat een ellende zeg. Ik heb er ook niets mee. Anders was ik wel klusjesman geworden.
Love As Always
Di Mario
Ha Rene,
Je zou haast zeggen handig voor in je eigen huis, maar als je zo moet werken als men gaat verwachten is het drie keer niks.
Kun je niet als zelfstandig schilder voor de woningbouw aan het werk gaan, een ZZPer? oma
Nounou, wilden ze weten wie ze eruit konden gooien? Dit is van de zotte, schilderen is een heel ander vak dan, bijvoorbeeld, loodgieterswerk.
Ik wens je het beste, René.
Wat Sandra zegt, solliciteer bij een van die schilderbedrijven. Wat hoor je dat toch vaak; zit er iemand eens tevreden in zijn baan, gaan ze weer van alles veranderen.
Grappig trouwens, ik heb het omgekeerde; ik vind schilderen en lakken juist altijd zo’n gedoe. eerst al dat afplakken en dat ellendige geschuur; en daarna krijg ik altijd strepen of druipers of zoiets. Heb je een hoop moeite gedaan en is het nog niet mooi! Maar jij zult natuurlijk precies weten hoe je dat wél goed doet.
Ik begrijp béide kanten wel , het bedrijf wil natuurlijk all-round medewerkers en dan is het makkelijker om een “klusjesman te leren schilderen dan een schilder het veel meer soorten werk omvattende “klussen te leren !
Van jou kant snap ik wel dat dit soort werk je niet ligt en je er dus geen zin in hebt zomaar een aantal andere beroepen aan te moeten leren .
En dát het je niet ligt is wel duidelijk ,veel van de klusjes heb ik in de loop der jaren zélf leren doen al zal de vakman het misschien beter doen .
Een béétje doe het zelver zou inderdaad met de opdrachten wel een heel eind op dreef komen .Zelfs ik weet dat je een pijpje nooit schuin laat lopen als het in zicht ligt !
Man man man, kinderachtig allemaal…is ook niks aan al dat geklus en gesleutel