CRemeren
Tessa kan lezen.
Ik wandelde met Tessa, en Vivian en Quandy van het bos weer naar huis en opeens:
"Te Koop" Leest Tessa voor.
Dat staat op een bord dat voor het raam staat.
"Hier woonde een oude mevrouw, en die is doodgegaan, en daarom is dit huis te koop, al best wel een lange tijd inmiddels."
Toch worden de heg en het gazon goed onderhouden.
"Dood?" Vraagt Tessa, "Is die mevrouw daar nog in dan?"
"Nee" leg ik uit: "Die is netjes weggehaald, of wellicht elders overleden, maar toen ze eenmaal dood was hebben ze haar vast en zeker ook begraven of gecremeerd"
"Wat is gecremeerd"
"Verbranden" er raast een auto voorbij " In de brand steken, opbranden"
"Dat doet toch hartstikke zeer!"
"Nee, als je dood bent voel je daar niks meer van"
En dan wil ik gaan uitleggen dat je bij begraven een plek krijgt waar je komt te liggen en dat je bij cremeren kan kiezen voor ook begraven, of bijzetten, of verstrooien en dat laaste kies ik want weg er mee, tegen de wind in en dan woei.
Maar we moeten oversteken dus ik moet opletten en Quandy moet netjes zitten en dat gaat dan verder allemaal prima.
zestien reacties
Haha .. Lastig onderwerp. Dood is nog wel te bevatten, begraven ook wel maar cremeren, in de brand steken of ‘opbranden’ wordt al lastiger! Dappere poging Rene. ;)
Als kinderen iets willen weten vragen ze er naar, dat zie je nu maar weer.
Het ene kind is daar vroeg mee, het andere later.
Kinderen zitten met heel veel vragen, die moeten wij beantwoorden zonder nog meer vragen op te roepen.
Je schrijft het op zoals het ging en ik zie het dus helemaal voor me. Vooral dat laatste, opletten, netjes zitten en oversteken. Zoals het gaat in het leven, je staat ergens bij stil en dan ga je weer verder. En : Woei! Ik denk dat ik dat ook het liefste wil. Maar eigenlijk maakt het me niet zoveel uit want ik merk er toch niets van.
Mensen denken vaak dat ze daar niet met kinderen over moeten hebben, maar kinderen snappen veel meer dan je denkt. Shirel gaat regelmatig mee naar het graf van Opi, die ze dan ook onderhoudt met harken en vegen. Mooi dat je er even de tijd voor neemt om het uit te leggen.
Love As always
Di Mario
Een nogal zware confrontatie tussen het kind en de dood. Maar jij hebt op haar vragen perfect geantwoord René!
Als kinderen leren lezen is dat een soort wonder voor ze, ineens kunnen ze ,net als alle grote mensen, óók iets met die altijd zo geheimzinnige letters . maar inderdaad, dan is er ook héél veel uit te leggen. Ik zou hun ouders even melden waar jullie het over gehad hebben, dan kunnen de ouders de info eventueel nog wat op aanvullen.
Op 21 mei j.l. nog een crematieplechtigheid meegemaakt van onze (schoon)moeder die in de leeftijd van 93 jaar is overleden. Onze kleinzoon van 9 jaar was er ook bij en die hebben we het één en ander uitgelegd.
Grtz Mara
Dat is geen onbelangrijk onderwerp in het leven, goed dat je daar zo open over praat met ze.
Dat geeft de twee een duidelijk beeld en de dood is dan ook minder erg. Hans